To Kill the Ego or Not Kill the Ego, That is the Question.

Dat is de vraag die iedereen bezighoudt De één zegt het goddelijke, een ander kan het de werkelijkheid noemen of het stoffelijke ? Spirit hebbende, etc..

Van vele kanten kan het bekekeken worden. De vraag blijft hetzelfde, waar komt alles vandaan, of wat het allemaal is, of omvat. Dat is de vraag.

De volgende vraag is of het een intelligentie is, of een God, of maker ? Wat je objectief kunt waarnemen en bevestigen is, dat het er is, en dat het intelligentie heeft of heeft gekregen.

Zou het zo allesomvattend kunnen zijn dat alles één geweest is, en in wording? van wat alles is.

Welke het is weet ik niet. Misschien wel allemaal tegelijk, maar anders benaderd.

[ Bericht 7% gewijzigd door Gertje-Plongers op 22-01-2012 13:24:45 ]

Of dan deze:

Igor Morski

Mooi

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 22:34 schreef sientelo het volgende:
deze komt beetje in de buurt van wat ik bedoel...

Freedom From Separation

Net een boek (dansende leegte) van m besteld, hij is inspirerend.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 00:15 schreef Boswachtertje het volgende:

Cesar Millan with Eckhart Tolle - Part 1 of 3

Cesar Millan with Eckhart Tolle - Part 2 of 3

Cesar Millan with Eckhart Tolle - Part 2 of 3

Heerlijk dit, erg leuk gesprek

en...

'read' between the lines

Ja dieren (en jongekinderen )zijn in een state of being

dieren reageren alleen op de energie die je uitstraalt op dat moment

niet wat je iets eerder deed, hoe je eruit ziet, welke kleren je aan hebt, ect...

ik zou graag een kat hebben, helaas mag dat niet van mn huurbaas, dus wachten totdat ik een andere woonruimte heb..

zal veel helpen denk ik..

Dieren helpen mij heel erg bij mijn pad. Vroeger heel veel honden en katten, nu de eigen honden en kat en de paarden.
Dat is altijd heel verhelderend, je kan niets voor ze verbergen, ze spiegelen je onmiddelijk.

En het leven in het hier en nu, dat is een hele mooie les die je van dieren kan leren.
Heb veel dieren gezien die veel hadden meegemaakt en je kan niet anders dan een diep respect hebben voor ze als je ziet waar ze overheen kunnen komen. Waar wij mensen echt neer zouden gaan zetten hun de schouders er nog een keer onder en zeggen, vandaag is vandaag, we geven het een nieuwe kans.

Ik denk dat dieren voor mijn spirituele pad en persoonlijke groei meer hebben gedaan dan welk boek, welke meester of welke menselijke methode dan ook.
Ze hebben de kracht om en je geest aan te spreken en je met beide voetjes stevig op deze aarde te zetten.

Kom nu net uit een weekendclinick nh en het was weer heerlijk leerzaam, het mooie daarvan is dat je niet zozeer leert hoe je je paard kunstjes aan kan leren, maar hoe je jezelf kan beheersen op een positieve manier, hoe je jezelf beter kan leren kennen en dat toe kan passen in de praktijk.
Want de sleutel van werken met dieren ligt niet bij kunstjes aanleren of wat dan ook, maar bij jezelf in balans hebben.

Mooi opgemerkt Ero. Dieren

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 09:50 schreef erodome het volgende:
Dieren helpen mij heel erg bij mijn pad. Vroeger heel veel honden en katten, nu de eigen honden en kat en de paarden.
Dat is altijd heel verhelderend, je kan niets voor ze verbergen, ze spiegelen je onmiddelijk.

En het leven in het hier en nu, dat is een hele mooie les die je van dieren kan leren.
Heb veel dieren gezien die veel hadden meegemaakt en je kan niet anders dan een diep respect hebben voor ze als je ziet waar ze overheen kunnen komen. Waar wij mensen echt neer zouden gaan zetten hun de schouders er nog een keer onder en zeggen, vandaag is vandaag, we geven het een nieuwe kans.

Ik denk dat dieren voor mijn spirituele pad en persoonlijke groei meer hebben gedaan dan welk boek, welke meester of welke menselijke methode dan ook.
Ze hebben de kracht om en je geest aan te spreken en je met beide voetjes stevig op deze aarde te zetten.

Kom nu net uit een weekendclinick nh en het was weer heerlijk leerzaam, het mooie daarvan is dat je niet zozeer leert hoe je je paard kunstjes aan kan leren, maar hoe je jezelf kan beheersen op een positieve manier, hoe je jezelf beter kan leren kennen en dat toe kan passen in de praktijk.
Want de sleutel van werken met dieren ligt niet bij kunstjes aanleren of wat dan ook, maar bij jezelf in balans hebben.

Paarden .. een goede vriendin van mij is paardengek en ik ben een paar keer meegeweest naar stal. Geweldige dieren zijn het. Ik had onmiddellijk goed contact met ze en idd. ze voelen je stemming feilloos aan.
En ze hebben geen hoofd vol overbodige gedachten over de toekomst of het verleden. Dat is zo ja.

Paarden zijn fantastisch, het ultieme prooidier dat bereid is om met het ultieme roofdier om te gaan en ze wat te leren Ik vind het nogsteeds erg bijzonder.

Grappig, zelf heb ik dan weer niet zoveel met dieren. Nou okay, aquariumvissen dan misschien, met name de betta splendens. Maar honden en katten... blergh. Niet dat ik rot tegen ze ben, want waarom zou ik, maar heb er ook niets mee.

Geen dierenvriend dus, meer een dierenkennis.

Tolle zei volgens mij tijdens een lezing op de Findhorn retreat dat mensen dieren als makkelijke weg naar de rust in henzelf te gebruiken. Dat niet dieren spiegelen aan mensen, maar mensen aan dieren. Wat dus betekent dat je zelf niet de rust creëert, maar die slurpt uit een ander wezen. Parasiteren dus eigenlijk.

Rust haal ik juist uit andere kleine dingen, zoals het ruisen van de wind door de bomen, het geluid van kabbelend water of getik van de regen op de ramen.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 12:42 schreef Gray het volgende:
Grappig, zelf heb ik dan weer niet zoveel met dieren. Nou okay, aquariumvissen dan misschien, met name de betta splendens. Maar honden en katten... blergh. Niet dat ik rot tegen ze ben, want waarom zou ik, maar heb er ook niets mee.

Geen dierenvriend dus, meer een dierenkennis.

Tolle zei volgens mij tijdens een lezing op de Findhorn retreat dat mensen dieren als makkelijke weg naar de rust in henzelf te gebruiken. Dat niet dieren spiegelen aan mensen, maar mensen aan dieren. Wat dus betekent dat je zelf niet de rust creëert, maar die slurpt uit een ander wezen. Parasiteren dus eigenlijk.

Rust haal ik juist uit andere kleine dingen, zoals het ruisen van de wind door de bomen, het geluid van kabbelend water of getik van de regen op de ramen.

Ik denk niet dat parasiteren het juiste woord is, maar mensen spiegelen zich zeer zeker ook aan dieren. Naar mijn idee.

Rust heb je als je geen zorgen hebt of als je alles naast je neer kunt leggen door te relativeren.
Rust externaliseren is dan ook parasiteren ? En dus geen echte rust. Rust is niet te bereiken door te gaan mediteren of wandelen of andere middelen te gaan gebruiken, dat is meer vluchten ?

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 12:51 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Ik denk niet dat parasiteren het juiste woord is, maar mensen spiegelen zich zeer zeker ook aan dieren. Naar mijn idee.

Het is de juiste omschrijving van de situatie. Of je dat als een slecht of goed ding ziet is afhankelijk van je ego.

Boo-ya!

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 12:53 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Rust heb je als je geen zorgen hebt of als je alles naast je neer kunt leggen door te relativeren.
Rust externaliseren is dan ook parasiteren ? En dus geen echte rust. Rust is niet te bereiken door te gaan mediteren of wandelen of andere middelen te gaan gebruiken, dat is meer vluchten ?

Ik denk van wel ja. Als je alleen maar rust kan vinden door je in een rustige omgeving te begeven, dan komt je rust van buiten, niet van binnen. Wees de stilte in de storm, zeg ik soms. Toegegeven, het is handig om eerst te leren hoe jij je rust ervaart door deze te ontlenen aan je omgeving. Later kan je die dan naar wens terugvinden, waar je ook bent.

Klinkt paradoxaal, maar zo werkt het, denk ik. Boeddhisten stellen ook regelmatig dat tradities niet thuishoren in het vrije denken benodigd voor verlichting te bereiken. En toch doen ze het. Waarom? Omdat het helpt de hersenen te conditioneren, ofwel trainen.

[ Bericht 46% gewijzigd door Gray op 31-01-2012 13:00:08 ]

met dieren en kinderen kun je een binding maken... makkelijker dan met mensen die erg in hun hoofd zitten bv..

is niet parasiteren... dat kan je ook doen, net als je dat met mensen kan doen

the battle for energie... ja als we die eens helemaal zouden doorzien en loslaten dan leven we in het paradijs

Wat is een binding maken dan volgens jouw ?

Komen we bij de volgende vraag: hebben dieren een ego?

quote:

quote:
Op dinsdag 31 januari 2012 12:53 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Rust heb je als je geen zorgen hebt of als je alles naast je neer kunt leggen door te relativeren.
Rust externaliseren is dan ook parasiteren ? En dus geen echte rust. Rust is niet te bereiken door te gaan mediteren of wandelen of andere middelen te gaan gebruiken, dat is meer vluchten ?

quote:

quote:
Ik denk van wel ja. Als je alleen maar rust kan vinden door je in een rustige omgeving te begeven, dan komt je rust van buiten, niet van binnen. Wees de stilte in de storm, zeg ik soms. Toegegeven, het is handig om eerst te leren hoe jij je rust ervaart door deze te ontlenen aan je omgeving. Later kan je die dan naar wens terugvinden, waar je ook bent.

Klinkt paradoxaal, maar zo werkt het, denk ik. Boeddhisten stellen ook regelmatig dat tradities niet thuishoren in het vrije denken benodigd voor verlichting te bereiken. En toch doen ze het. Waarom? Omdat het helpt de hersenen te conditioneren, ofwel trainen.

Mooi uitgelegd Gray

Maar dat paradoxale is geen garantie dan voor verlichting ? ondanks het gedragen predikaat voor de eigen stroming.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 12:42 schreef Gray het volgende:
Grappig, zelf heb ik dan weer niet zoveel met dieren. Nou okay, aquariumvissen dan misschien, met name de betta splendens. Maar honden en katten... blergh. Niet dat ik rot tegen ze ben, want waarom zou ik, maar heb er ook niets mee.

Geen dierenvriend dus, meer een dierenkennis.

Tolle zei volgens mij tijdens een lezing op de Findhorn retreat dat mensen dieren als makkelijke weg naar de rust in henzelf te gebruiken. Dat niet dieren spiegelen aan mensen, maar mensen aan dieren. Wat dus betekent dat je zelf niet de rust creëert, maar die slurpt uit een ander wezen. Parasiteren dus eigenlijk.

Rust haal ik juist uit andere kleine dingen, zoals het ruisen van de wind door de bomen, het geluid van kabbelend water of getik van de regen op de ramen.

Met spiegelen doel ik niet op rust opslurpen, meer dat wat jij uitstraalt direct terugkomt bij je via het dier.
Probeer jij maar eens een dier wat te leren terwijl je gefrustreerd bent in jezelf, terwijl je dat probeerd te verbergen. Dat gaat erg lastig worden.

Je ziet het dan ook heel goed, zet een mens bij een hond, kat of paard en je ziet het dier zich aanpassen aan dat mens, je ziet het spiegelen vrij letterlijk.
Mens bang voor andere honden, dat er gevechten komen, hond is gelijk of ook onzeker, of juist feller. Mens zenuwachtig dat het paard er misschien vandoor gaat, paard gaat ervandoor, dik in de stress omdat het mens aangeeft dat er wat aan de hand is.
Maar ook dat je bv een paard kan blokken met puur je eigen energie, of zelfs door een heup in de richting van het paard te houden het paard kan wegduwen.

Vb, als ik een paard achteruit stuur dan breng ik mijn energie omhoog, van neutraal naar we gaan wat doen, daarmee vraag ik aandacht. Dan breng ik mijn energie naar voren zonder te bewegen, ik beweeg met mijn wijsvinger, wat samen met die energie die ik inzet een suggestie oplevert.
Mijn paarden reageren alleen daar al op, maar dat is ze geleerd, door daarna de oren plat te leggen figuurlijk en van suggestie naar een vraag te gaan, wordt er dan op de vraag niet gereageerd dan ondersteun ik het met een handeling, in deze vanuit de pols licht bewegen met het touw, wat door kan gaan tot stevig bewegen.

Bij rijden ook, als ik als een zoutzak op dat paard zit en niet meedoe, niet mijn energie omhooghaal dan zegt het paard, waarom zou ik lopen(ik heb een paard met meer whoa dan go ) en als ik wil stoppen dan haal ik mijn energie omlaag en dat is genoeg om het paard terug te halen in gang.
Is dat niet genoeg dan adem ik er een keer goed bij uit, maak mijn zit zwaarder en ondersteun evt met de teugels.

Maar daar kom je op ten duur niet meer, dat maakt dat het er voor een buitenstaander uitziet alsof er niets gebeurd, maar er gebeurd heel veel, alleen niet in letterlijkere bewegingen e.d.
Zoek maar eens op Klaus Ferdinand Hempfling, daar zijn wel filmpjes waarbij hij ogenschijnlijk niets doet, maar waar heel veel gebeurd in het innerlijk van zowel mens als paard.
Wat je dan kan zien door een paard dat echt uit zijn plaat gaat en zo ineens tot rust komt en netjes luisterd.

Dat komt denk ik omdat zij veel meer via lichaamstaal werken, nu doen wij dat ook wel, maar hun nog veel meer.
Ze halen ongelovelijk veel uit je.

[ Bericht 33% gewijzigd door erodome op 31-01-2012 13:32:04 ]

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:01 schreef Lavenderr het volgende:
Komen we bij de volgende vraag: hebben dieren een ego?

Ik denk van wel, ieder dier heeft zijn eigen karakter, zijn eigen talenten en zwaktes.
Dat is niet heel anders dan bij mensen, alleen dan wel specifiek voor de soort zeg maar, maar binnen de soort is elk dier weer anders.

Hoe zei parelli dat ook alweer, paarden zijn net sneeuwvlokjes, ze lijken allemaal op elkaar, maar zijn ook allemaal uniek.
Net als mensen dus, menselijk gedrag werkt hetzelfde, we zijn allemaal mensen en lijken dus op elkaar, maar ieder is ook zijn eigen individu, opgebouwd uit nature en nurture dus.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:10 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

[..]

Mooi uitgelegd Gray

Maar dat paradoxale is geen garantie dan voor verlichting ? ondanks het gedragen predikaat voor de eigen stroming.

Wat veel goeroes stellen is dat verlichting een tijdelijk iets is, zoals Satori. Wat een verlicht persoon is, is iemand die deze staat van wezen in zijn dagelijks leven kan verwerken. Dat als onderliggende staat, iets dat aan de bron ligt van alles wat je doet. En dat alles wat je doet, ook op dezelfde manier zijn weerslag op je heeft. Goede intentie, goede handeling, goede ervaring. Zelfs al gaat het tussen intentie en ervaring mis, de ervaring is goed, omdat de intentie goed was (en alles relatief is enzo ). Dat is volgens mij het ontsnappen aan karma.

Maar voordat je jezelf voldoende los kan maken van het ego, zal je alles moeten afleren wat je ooit hebt aangeleerd. Wat dus eigenlijk betekent dat je leert niet meer te denken en handelen naar wat je ooit geleerd hebt. En leren, daarvoor is herhaling nodig, ofwel rituelen en tradities. Je gebruikt dus conditionering om los te komen van conditionering. Best verwarrend, en daarom zeer uitdagend.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:19 schreef erodome het volgende:

[..]

Met spiegelen doel ik niet op rust opslurpen, meer dat wat jij uitstraalt direct terugkomt bij je via het dier.
Probeer jij maar eens een dier wat te leren terwijl je gefrustreerd bent in jezelf, terwijl je dat probeerd te verbergen. Dat gaat erg lastig worden.

Je ziet het dan ook heel goed, zet een mens bij een hond, kat of paard en je ziet het dier zich aanpassen aan dat mens, je ziet het spiegelen vrij letterlijk.
Mens bang voor andere honden, dat er gevechten komen, hond is gelijk of ook onzeker, of juist feller. Mens zenuwachtig dat het paard er misschien vandoor gaat, paard gaat ervandoor, dik in de stress omdat het mens aangeeft dat er wat aan de hand is.

Oh, dat is ook zeker het geval. Ik zie het bij de honden van m'n moeder. Altijd onrustig als m'n moeder of zus ze uit gaan laten, blaffen, springen, keten met elkaar. Doe ik het, dan staan ze braaf naast elkaar in stilte te wachten tot ik klaar ben om naar buiten te gaan.

Overigens kan je ook gespiegeld krijgen wat je wil, en niet zozeer hoe je je voelt op dat moment. Dat je heel onrustig en gefrustreerd bent, en je dier heel kalm bij je komt liggen, waardoor je ook kalmeert. Dat is de reden waarom veel mensen een dier nemen.
Kinderen doen dit ook voor hun ouders, een rol vervullen waardoor de ouders hen meer aandacht en liefde geven. Punt is, dat dit juist het ego creëert, en die liefde dus niet onvoorwaardelijk is. Het begaafde kind van Alice Miller gaat daar goed op in, heerlijk boek om te lezen ook.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:01 schreef Lavenderr het volgende:
Komen we bij de volgende vraag: hebben dieren een ego?

Denk van niet. Net toen ik die vraag las, kwam ik dit tegen op internet:

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:23 schreef erodome het volgende:

[..]

Ik denk van wel, ieder dier heeft zijn eigen karakter, zijn eigen talenten en zwaktes.
Dat is niet heel anders dan bij mensen, alleen dan wel specifiek voor de soort zeg maar, maar binnen de soort is elk dier weer anders.

Hoe zei parelli dat ook alweer, paarden zijn net sneeuwvlokjes, ze lijken allemaal op elkaar, maar zijn ook allemaal uniek.
Net als mensen dus, menselijk gedrag werkt hetzelfde, we zijn allemaal mensen en lijken dus op elkaar, maar ieder is ook zijn eigen individu, opgebouwd uit nature en nurture dus.

Mooi uitgelegd, en wat je zegt over paarden ben ik het zo mee eens.

Misschien kun je me nog wat uitleggen. Wat maakt dat honden soms ineens iemand aanvliegen? De honden waarvan het baasje of vrouwtje zegt: dat doet ie anders nooit!!

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:28 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Mooi uitgelegd, en wat je zegt over paarden ben ik het zo mee eens.

Misschien kun je me nog wat uitleggen. Wat maakt dat honden soms ineens iemand aanvliegen? De honden waarvan het baasje of vrouwtje zegt: dat doet ie anders nooit!!

Dat kan ik niet zo zeggen, dat hangt af van het moment. Maar in de meeste gevallen is het al vrij duidelijk dat dat gaat gebeuren of ervan gaat komen, dat uit het niets komt eigenlijk niet voor, behalve dan bij medische redenen, dat er een grote pijnprikkel is(hersentumor, zware rugpijn e.d.) ofzo waardoor het dier even doordraait.

Dat doet "ie anders nooit is vaak meer, ik begrijp hondengedrag niet en kan mijn hond niet lezen

quote:

Wat veel goeroes stellen is dat verlichting een tijdelijk iets is, zoals Satori. Wat een verlicht persoon is, is iemand die deze staat van wezen in zijn dagelijks leven kan verwerken. Dat als onderliggende staat, iets dat aan de bron ligt van alles wat je doet. En dat alles wat je doet, ook op dezelfde manier zijn weerslag op je heeft. Goede intentie, goede handeling, goede ervaring. Zelfs al gaat het tussen intentie en ervaring mis, de ervaring is goed, omdat de intentie goed was (en alles relatief is enzo ). Dat is volgens mij het ontsnappen aan karma.

Maar voordat je jezelf voldoende los kan maken van het ego, zal je alles moeten afleren wat je ooit hebt aangeleerd. Wat dus eigenlijk betekent dat je leert niet meer te denken en handelen naar wat je ooit geleerd hebt. En leren, daarvoor is herhaling nodig, ofwel rituelen en tradities. Je gebruikt dus conditionering om los te komen van conditionering. Best verwarrend, en daarom zeer uitdagend.

Ergens ben ik het daar niet mee eens, waarom ? Omdat je nu over twee dingen spreekt, 1 is het afleren ? daar ga je al de fout in mijn inziens. 2 is de aanname dat je zou moeten leren via de tradities of rituelen om in vorm te blijven ? Beetje vreemd niet.

Afleren is niet meer dan laten ? Dat is tegengesteld aan leren ? Snap je wat ik bedoel te zeggen.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:34 schreef erodome het volgende:

[..]

Dat kan ik niet zo zeggen, dat hangt af van het moment. Maar in de meeste gevallen is het al vrij duidelijk dat dat gaat gebeuren of ervan gaat komen, dat uit het niets komt eigenlijk niet voor, behalve dan bij medische redenen, dat er een grote pijnprikkel is(hersentumor, zware rugpijn e.d.) ofzo waardoor het dier even doordraait.

Dat doet "ie anders nooit is vaak meer, ik begrijp hondengedrag niet en kan mijn hond niet lezen

Ah dankjewel. Ik verbaas me er over, want een kennisje van me heeft dat heel vaak. Laatst kwamen we tegelijk aan op een feestje en de hond kwam van achter uit de tuin door de gang op haar afrennen en sprong grommend tegen haar op. Ook als ze op straat loopt grommen honden vaak naar haar. Ze is dan ook als de dood voor ze.

Dat is de reactie op gevaar van de hond op zijn terrein. Redelijk of niet.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:38 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Ah dankjewel. Ik verbaas me er over, want een kennisje van me heeft dat heel vaak. Laatst kwamen we tegelijk aan op een feestje en de hond kwam van achter uit de tuin door de gang op haar afrennen en sprong grommend tegen haar op. Ook als ze op straat loopt grommen honden vaak naar haar. Ze is dan ook als de dood voor ze.

Haar energie is verkeerd en haar handelingen waarschijnlijk ook.
Maar dat maakt niet dat het uit het niets komt, dat maakt alleen dat zij niet begrijpt wat ze fout doet, waarmee ze die reactie oproept.

Is erg vervelend, want lang niet iedereen heeft er de behoefte aan zich te verdiepen in die dieren zodat ze begrijpen waarom iets gebeurd, maar uit het niets, nee, dat is niet waar.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:40 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Dat is de reactie op gevaar van de hond op zijn terrein. Redelijk of niet.

Nee hoor, geen gevaar, meer zwakheid.
En vanuit de hond is het redelijk, maar in onze maatschappij is dat onwenselijk gedrag.

Niet helemaal waar wat je hier schrijft. vind ik. Dat heeft niet alleen met energie te maken, maar ook met de ervaringen die de betreffende hond heeft meegekregen ? Zijn reactie daarop is ook conditionering ?

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:44 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Niet helemaal waar wat je hier schrijft. vind ik. Dat heeft niet alleen met energie te maken, maar ook met de ervaringen die de betreffende hond heeft meegekregen ? Zijn reactie daarop is ook conditionering ?

Valt heel erg mee, conditionering hoort er wel bij, maar gisteren is gisteren en vandaag is vandaag bij honden.
Ik heb veel honden in handen gehad en een heel aantal terug op de rails gekregen, een andere instelling, een andere energie(de juiste voor die hond) kan een hond alla minuut veranderen.

Tuurlijk is een hond net als mensen ook opgebouwd uit nature en nurture, maar ze tikken heel snel terug naar de natuurlijke manier van doen als ze maar zo behandeld worden.
Er zijn wel trauma's die dat in de weg zitten, bv een kennelhond die nooit sociaal gedrag heeft mogen vertonen zal niet zo 1 2 3 dat wel kunnen als je het goed doet, daarmee moet je hem helpen en soms blijft het altijd een probleem, maar dan hebben we het wel over een complete ontwrichting van het wezen hond vanaf het begin.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:42 schreef erodome het volgende:

[..]

Haar energie is verkeerd en haar handelingen waarschijnlijk ook.
Maar dat maakt niet dat het uit het niets komt, dat maakt alleen dat zij niet begrijpt wat ze fout doet, waarmee ze die reactie oproept.

Is erg vervelend, want lang niet iedereen heeft er de behoefte aan zich te verdiepen in die dieren zodat ze begrijpen waarom iets gebeurd, maar uit het niets, nee, dat is niet waar.

Maar we stonden allebei voor de deur en hij viel mij niet aan maar kwam op haar afrennen. Best eng vond ik.
Dat zo'n dier van achter uit de tuin naar voren vliegt om iemand aan te vallen die hij niet eens kent. Vreemd toch?

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:48 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Maar we stonden allebei voor de deur en hij viel mij niet aan maar kwam op haar afrennen. Best eng vond ik.
Dat zo'n dier van achter uit de tuin naar voren vliegt om iemand aan te vallen die hij niet eens kent. Vreemd toch?

Jouw energie was anders, jouw handelingen waarschijnlijk ook.

Iemand die bang is heeft de neiging te focussen op wat angst oproept, in de hondenwereld is dat een confrontatie.
Verstarren, de blik op de hond, angstige energie enz enz enz.

Het is natuurlijk onmogelijk om iets met zekerheid erover te kunnen zeggen zo over het internet heen, het is maar brainstormen zo, om zekerheid te hebben moet ik het zien.

Tuurlijk wat je nu schrijft is waar. Dat mensen altijd een verkeerde energie en handelingen meebrengen is niet waar, dit is ten dele ook de wederzijdse ontmoeting ? Maw, beide hebben daar een aandeel in en versterken elkaar, denk ik.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:40 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Dat is de reactie op gevaar van de hond op zijn terrein. Redelijk of niet.

Dan zou hij alle visite moeten zijn aangevlogen, wat dus niet zo was. Alleen haar.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:50 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Tuurlijk wat je nu schrijft is waar. Dat mensen altijd een verkeerde energie en handelingen meebrengen is niet waar, dit is ten dele ook de wederzijdse ontmoeting ? Maw, beide hebben daar een aandeel in en versterken elkaar, denk ik.

Zat mensen doen het wel goed, zelfs zonder enige kennis van het dier voor zich. Dat is vrij logisch.
En de meeste honden hebben ook wel geleerd om om te gaan met het wezen mens, kunnen zich best voor een fiks deel aanpassen daarin.

Is dat niet zo, kan de hond zich slechter aanpassen en het mens ook dan hebben we een probleem.
Nu is een hond die zo even naar de voordeur vliegt om iemand aan te vallen niet goed opgevoed, hij denkt het recht te hebben, sterker nog de plicht te hebben de boel op te lossen, dat zou de taak van zijn baas moeten zijn.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:51 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Dan zou hij alle visite moeten zijn aangevlogen, wat dus niet zo was. Alleen haar.

Vegis je er niet in, angstig gedrag, druk gedrag, ongewenst gedrag volgens honden dient gecorrigeeerd te worden, zo werken honden.
Is de baas dus niet 100% de leider die dat allemaal zelf oplost en bepaald wanneer er gecorrigeerd wordt dan doet de hond het.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:50 schreef erodome het volgende:

[..]

Jouw energie was anders, jouw handelingen waarschijnlijk ook.

Iemand die bang is heeft de neiging te focussen op wat angst oproept, in de hondenwereld is dat een confrontatie.
Verstarren, de blik op de hond, angstige energie enz enz enz.

Het is natuurlijk onmogelijk om iets met zekerheid erover te kunnen zeggen zo over het internet heen, het is maar brainstormen zo, om zekerheid te hebben moet ik het zien.

Ja, ze stond helemaal verstard, was erg bang. Dat voelde hij misschien. Dan zou je toch denken dat hij niet meer boos hoefde te worden, want dan valt er toch niets te verdedigen? Hij is dan de baas al.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:51 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Dan zou hij alle visite moeten zijn aangevlogen, wat dus niet zo was. Alleen haar.

Oke, ik ben ook geen expert wat dat betreft, maar iets heeft de aanleiding gegeven wat de hond zijn terrein deed verdedigen ? Wat dat is weet ik niet, maar slechte energie en andere dingen daar geloof ik niet zo in.

Misschien ruiken ze angst of iets anders volkomen verklaarbaars en reageren daar op.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:54 schreef erodome het volgende:

[..]

Vegis je er niet in, angstig gedrag, druk gedrag, ongewenst gedrag volgens honden dient gecorrigeeerd te worden, zo werken honden.
Is de baas dus niet 100% de leider die dat allemaal zelf oplost en bepaald wanneer er gecorrigeerd wordt dan doet de hond het.

Ah, ja, dat begrijp ik.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:54 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Ja, ze stond helemaal verstard, was erg bang. Dat voelde hij misschien. Dan zou je toch denken dat hij niet meer boos hoefde te worden, want dan valt er toch niets te verdedigen? Hij is dan de baas al.

Hij corrigeerde haar, dat gedrag wordt niet getolereerd in de hondenwereld, dat komt namelijk de balans van de roedel niet ten goede.

aanvulling:
Bij honden en bij de meeste dieren komt niet het individu op de eerste plaats, maar het belang van de groep.
De alpha is niets waard zonder de omega, ieder heeft zijn eigen plaats en ieder werkt samen om de groep in balans te houden en succesvol te houden.
De alpha is dus niet zozeer de beste, maar degene die dat stukje het beste kan doen.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:53 schreef erodome het volgende:

[..]

Zat mensen doen het wel goed, zelfs zonder enige kennis van het dier voor zich. Dat is vrij logisch.
En de meeste honden hebben ook wel geleerd om om te gaan met het wezen mens, kunnen zich best voor een fiks deel aanpassen daarin.

Is dat niet zo, kan de hond zich slechter aanpassen en het mens ook dan hebben we een probleem.
Nu is een hond die zo even naar de voordeur vliegt om iemand aan te vallen niet goed opgevoed, hij denkt het recht te hebben, sterker nog de plicht te hebben de boel op te lossen, dat zou de taak van zijn baas moeten zijn.

Daar ben ik het mee eens, maar was het een aanval of was het dominantie ?

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:57 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Daar ben ik het mee eens, maar was het een aanval of was het dominantie ?

Ik heb het niet gezien, maar ik vermoed dat het een correctie was.
Waaruit dat voortkomt kan ik niet zeggen zo, het kan vanuit onzekerheid zijn, het kan vanuit dominantie zijn.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:59 schreef erodome het volgende:

[..]

Ik heb het niet gezien, maar ik vermoed dat het een correctie was.
Waaruit dat voortkomt kan ik niet zeggen zo, het kan vanuit onzekerheid zijn, het kan vanuit dominantie zijn.

Oke, en wat bedoel je trouwens met alpha en omega ?

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:56 schreef erodome het volgende:

[..]

Hij corrigeerde haar, dat gedrag wordt niet getolereerd in de hondenwereld, dat komt namelijk de balans van de roedel niet ten goede.

aanvulling:
Bij honden en bij de meeste dieren komt niet het individu op de eerste plaats, maar het belang van de groep.
De alpha is niets waard zonder de omega, ieder heeft zijn eigen plaats en ieder werkt samen om de groep in balans te houden en succesvol te houden.
De alpha is dus niet zozeer de beste, maar degene die dat stukje het beste kan doen.

Heb het gesnopen, thanks voor wederom een mooie uitleg

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 14:00 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Oke, en wat bedoel je trouwens met alpha en omega ?

Termen vanuit de hondenwereld over hierarchie, beetje zwart/wit neergezet.
Wij mensen zien dat als leider(alpha) en laagste in rang(omega), maar honden zien het gewoon als de plaats in het roedel waar ze het beste passen.

De alpha is degene die zegt we gaan dat en dat doen, de omega is de lijm van het roedel, die zorgt dat conflicten niet uit de hand lopen(heel grofweg hoor, er zit veel meer in dan dit alleen, maar een heel boekwerk schrijven is ook weer zo wat ).

hmm ik kan niet meer quoten, eerst kon ik geen spoilers meer lezen en nu niet meer quoten

binding: connectie met het wezen van de ander, dat kan trouwens wel met iemand die bv in zn hoofd zit, alleen ga je daar zelf eerder in mee, we beinvloeden elkaar steeds... we leren elkaar door elkaar voorbeeld te geven.. zoiets.. geen idee hoe ik het kan uitleggen...
je bent open, geen identificaties, geen gedachten over verleden en toekomst, geen mind chatter zeg maar... nou ik kan het niet uitleggen, vooral omdat ik die staat van openheid nu niet zo sterk ervaar

dieren een ego: ik denk dat dieren wel een ego hebben, alleen een andere als mensen.. het ego van dieren heeft te maken met gevaar: vlucht of vecht reactie. of je moet iets anders met het woord ego bedoelen.. maar ik zie ego als alles wat niet liefde is.. als dieren in agressie of angst zitten voelen ze geen liefde..

mensen hebben een veel complexer ego.. met allerlei identificaties.. over hun uiterlijk, baan, status, macht (hoewel macht hoort ook die het dierenrijk) ja dieren hebben ook nog een bepaalde rang in een groep, dat zou je ook ego kunnen noemen...

mijn idee van honden: ze voelen precies aan welke energie jij voelt.. en reageren daar op..
als je bang bent of agressief dan kunnen ze je aanvallen.. en dat ligt aan de hond.. want je hebt hele zachte honden en wat hardere.. de zachte honden willen je soms juist knuffelen als je bang bent en je laten weten dat je niet bang hoeft te zijn.. terwijl de hardere honden je wel kunnen aanvallen of bv gaan blaffen ofzo..

ik ben bang geweest voor honden en heb dat fenomeen bestuurt.. ik heb ook agressie bij me gehad en heb ook gezien hoe honden daar op reageren... op het moment dat ik me focuste van binnen en de hond zag dat er geen gevaar was.. was er niks meer aan de hand..

als je bang bent voor honden.. is dat best lastig omdat ze dat aanvoelen er op gaan reageren en dat het nog erger kan maken... het fijnste is om zo rustig mogelijk te worden en vooral veel zachte honden te treffen die je daarmee kunnen helpen.. want die reageren niet zo fel..
die agressie bij je hebben is weer wat anders en dan is het echt belangrijk de hond te laten weten dat je het goed met em voor hebt...

quote:

als je bang bent voor honden.. is dat best lastig omdat ze dat aanvoelen er op gaan reageren en dat het nog erger kan maken... het fijnste is om zo rustig mogelijk te worden en vooral veel zachte honden te treffen die je daarmee kunnen helpen.. want die reageren niet zo fel..

Helemaal mee eens!
Er zijn gelukkig een heleboel honden met een hele berg geduld die je graag willen leren dat ze niet gevaarlijk zijn.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 14:08 schreef erodome het volgende:

[..]

Termen vanuit de hondenwereld over hierarchie, beetje zwart/wit neergezet.
Wij mensen zien dat als leider(alpha) en laagste in rang(omega), maar honden zien het gewoon als de plaats in het roedel waar ze het beste passen.

De alpha is degene die zegt we gaan dat en dat doen, de omega is de lijm van het roedel, die zorgt dat conflicten niet uit de hand lopen(heel grofweg hoor, er zit veel meer in dan dit alleen, maar een heel boekwerk schrijven is ook weer zo wat ).

Het is duidelijk genoeg, de rest verzin ik er wel bij.