[WIDM] Dio

quote:

Ik ben geen hard-core voetbalfan, maar de stad waar ik woon stond op zijn kop en ik dacht er over om misschien ook een kijkje op het Museumplein te gaan nemen…Totdat ik gebeld werd met de vraag of ik nog mee wilde doen aan Wie Is De Mol – ik had twee maanden daarvoor een intake-gesprek met de redactie gehad -, dus ik zei dat dat heel leuk leek, maar dat het zondag was en of we er misschien de volgende dag even rustig over konden bellen…. Eeuuhmm…dat kon niet.

“Nee sorry Dio, dat is dus het ding…we vertrekken morgen…ochtend”

quote:

Op vrijdag 13 januari 2012 00:20 schreef BBQSausage het volgende:
Zojuist zijn dagboek gelezen, en kwam dit tegen:

[..]

Hij heeft zich dus amper kunnen voorbereiden, en wist dus echt maar heel kort van te voren dat hij uberhaupt mee zou doen. Dat verklaat ook wel een beetje waarom hij het spel nog niet echt speelde, en waarschijnlijk nog in moest komen.

quote:

Dagboek Dio (Afvaller)

“Nee sorry Dio, dat is dus het ding…we vertrekken morgen…ochtend”

Mijn ervaring met dit seizoen Wie Is De Mol? gaat terug naar de dag dat Ajax kampioen werd vorig jaar. Ik ben geen hard-core voetbalfan, maar de stad waar ik woon stond op zijn kop en ik dacht er over om misschien ook een kijkje op het Museumplein te gaan nemen…Totdat ik gebeld werd met de vraag of ik nog mee wilde doen aan Wie Is De Mol – ik had twee maanden daarvoor een intake-gesprek met de redactie gehad -, dus ik zei dat dat heel leuk leek, maar dat het zondag was en of we er misschien de volgende dag even rustig over konden bellen…. Eeuuhmm…dat kon niet.

“Nee sorry Dio, dat is dus het ding…we vertrekken morgen…ochtend”

WOW! MORGEN?
Laat ik jullie beginnen te vertellen dat ik het programma WIDM al wel kende, af en toe binnen een seizoen een losse aflevering half meekeek met vrienden die fan zijn, maar nog nooit echt in een seizoen gedoken was.
Echter, de kans om dit aan me voorbij te laten gaan was natuurlijk geen optie, en zo stond ik op die ongewone maandag, totaal onvoorbereid, met mijn koffer op Schiphol. Agenda geblocked voor 3 weken, tegen veel mensen gelogen, nog meer mensen ontweken en mijn visie op……..sshhiiiit, geen visie. Avontuur!

Laten we eerlijk zijn; meer avontuur dan dit kun je niet krijgen, en dat was mijn reden om mee te doen! Ik hou daar van, om dingen soms zo aan te pakken – met een blanco en optimistische visie. Ik zag de huidige situatie als een mooi verhaal, een impulsieve actie: kom je ver of win je dan is dat mooi, lig je er direct uit dan is dat niet raar. Over meer dan dat viel niet na te denken; dat is soms wel eens fijn.

Owja….je kan eigenlijk nog wel nadenken over het feit dat je tegelijkertijd ook een risico neemt dat je dom overkomt, een kans vergooit om goed voorbereid aan een van de mooiste programma’s van de Nederlandse Televisie mee te doen en niet op je eigen verjaardag in Nederland bent, want dat kon trouwens ook nog gebeuren.

Goed, ik stond toch op Schiphol uiteindelijk, kennis gemaakt met medekandidaten en crew en klaar voor IJsland. Dat laatste is niet waar, ik was niet klaar voor IJsland en een klein beetje in shock over deze bestemming met het woord IJS in de naam, maar goed.

IJsland was misschien ook niet klaar voor mij bedacht ik me bij aankomst want het klimaat werkte totaal niet met me mee: wind, regen, kou…en na de openingsopdracht een vervolgopdracht op een gletsjer; voor iemand die echt niets met ijs heeft en 24u eerder nog dacht een “gewone” week tegemoet te gaan is deze optelsom nog al heftig. Dan heb ik het nog niet eens over het feit dat ik zelf nog niet echt met het spel begonnen was, gewoonweg omdat ik niet beter wist. “Het spel” werd me wel ineens heeeel erg duidelijk gemaakt bij de brug-opdracht uit aflevering 1: de actie van Marit was apart, maar de moves van William deden snel beseffen dat we echt begonnen waren. Ik was verre van blij met het verloop van deze opdracht en besloot vanaf dat moment alleen nog maar op scherp te spelen. Mijn voorkennis was miniem, zowel van het spel als van de spelers, dus op basis van mensen-kennis en sociale interactie moest ik te werk gaan. Heel erg op gevoel dus; een vrij moeilijke basis om ver mee te komen, maar ach, die had ik sowieso. Nothing to lose weten jullie nog?

Ik besloot me vol op één speler te focussen van wie ik de gedragingen eigenlijk vanaf aankomst al verdacht vond; ik richtte me in gesprekken tot hem/haar en dacht echt dat ik best wel beet had. Ronde 1 kwam ik geheel tot mijn verbazing dan ook door, okay…ik ga lekker dacht ik: misschien heb ik iets heel erg goed gedaan, maar misschien had Marion het ook gewoon wel heel erg fout allemaal.

Dit kon dus allemaal superrgoed gaan – want als ik goed zit dan ben ik hier nog wel even – maar ook heel erg fout. Nou dat was ook het thema van deze trip voor mij dus dat voelde niet verkeerd. Ronde 2 had ik dus ook al meer vertrouwen; ik lag goed in de groep, focuste me op het spel en mijn verdachte, die zich steeds meer conform Mol-profiel gedroeg….

Nu kan ik vanaf hier een heel mooi verhaal gaan breien over het verloop van ronde 2, maar fact is dat ik dit schrijf en jullie dit lezen omdat het hier voor mij eindigde. Zuur. Mijn tactiek werkte dus niet en het risico om verdenkingen niet te spreiden bleek de laatste nagel aan mijn doodskist. Exit.

Ik baalde dat ik er uit moest, maar ik heb nooit gebaald van mijn tactische keuzes. Ik moest namelijk wel omdat ik nooit heb kunnen putten uit voorkennis. Tegelijkertijd geloof ik dat alles zo moest zijn. Ik ben een winnaar en perfectionist en had jullie graag meer van mezelf laten zien. Helaas.

Onderweg naar huis dacht ik met een glimlach aan de nieuwe vrienden die ik had gemaakt en de mooie kans (lees: eer) die ik kreeg om mee te mogen doen aan Wie Is De Mol? Wat betreft mijn jonge carrière ben ik een bevoorrecht mens; ik maak zulke mooie dingen mee en kies mijn eigen avonturen. Ik vind dat je dat sowieso moet doen, want dan win je altijd.

quote:

Op vrijdag 13 januari 2012 15:45 schreef Da_Sandman het volgende:
Ik ben dan wel weer benieuwd wat er was gebeurd als Dio die 15e mei 'nee' had gezegd.