Ruby's Scheldekatjes (opvangkittens en -katten) #2

We hebben nu ook leuk nieuws ! Ik loop natuurlijk alweer achter met alle verhalen want we hebben het erg druk gehad.

Begin november hadden we dus 6 opvangers in huis, Ruby, Fera en Feline, Carbon, Tesla en Elektra. Zelf hebben we ook vier katten. Alle tien tegelijk op de foto is me nog nooit gelukt met deze foto heb ik ons huidige persoonlijk record gevestigd op 7 stuks. De krabpaal brengt zijn geld wel op zoals je kunt zien. je zou bijna denken dat ze geen spullen hebben terwijl we op deze verdieping nog drie krabpalen hebben staan.
In het bovenste mandje Carbon, daaronder Mimosa die lijkt te denken dat Carbon elk moment op haar hoofd kan vallen, Fera op de counter, Elektra in de mand, Flynn in de hangmat, Ruby aan het krabben en Tesla aan het spelen met een balletje wat aan de mand hangt.



Fera was inmiddels 6 maanden maar voelde zich toch echt niet te oud om zich nog lekker in de watten te laten leggen door haar pleegmama Ruby;



Er werd nog regelmatig aangeschoven aan de melkbar.



En je bent ook nooit te groot om je lekker te laten poetsen door mama;



Onze mooie pleegmama Ruby, inmiddels niet te verlegen om gewoon naast me op tafel te zitten;



Flynn, Fera, Feline, Elektra én Ruby spelen met het automatische laserspeelgoed (tip; 00:38) ;


Tesla is een beetje flieft geworden op een stoere kater, de liefde lijkt niet wederzijds maar dat deert ons brutaaltje niets. Ze kruipt steeds lekker tegen Flynn aan en als hij protesteert blijft ze gewoon liggen. Hij laat het dan maar zo.



Hier zit ze hem stiekem aan te raken met haar pootje;



Er was een dekentje van de bank gevallen, ik had het van een eindje teruggegooid en het was op Flynn terechtgekomen. Geeft niet, Flynn ligt graag lekker warm. Tesla greep het aan als excuus om niet tegen hem aan maar óp hem te gaan liggen



En nog een foto in dezelfde trant (met photobomb door Fera)



Fera en Tesla saampjes in de mand achter m'n beeldscherm;



Fera en Carbon in de hangmat;





Feline op de bank;



Feline zit mooi te zijn onder de sidetable;



Fera en Feline zijn erg lang hier geweest, ondanks dat we (per PM via dit topic) al aanvragen voor ze gehad hadden van een aantal erg leuke mensen. Normaal kunnen de kittens verhuizen wanneer ze ingeënt, gechipt en gezond en goed sociaal zijn. Dat waren ze allemaal, maar Fera plaste regelmatig buiten de bak en dat is natuurlijk geen goed recept voor een succesvolle verhuizing. We hebben haar lichamelijk laten nakijken inclusief een urinetest maar op dat vlak mankeerde ze niets. Wel viel ons op een gegeven moment op dat ze altijd erg grote plassen deed en ook vaak rond hetzelfde tijdstip, alsof ze de boel zat op te houden. We begonnen te vermoeden dat ze de bakken niet schoon genoeg vond. We hebben 8 bakken in huis staan waarvan 5 op de benedenverdieping, ze worden elke dag helemaal schoongemaakt maar mevrouw vond ze blijkbaar tussendoor toch te vies worden. Toen ik extra ging scheppen bleek dat de oplossing.

Toen wij het aandurfden om ze te gaan plaatsen kwamen er twee mensen uit Axel bij ons op visite die wel twee gestreepte katjes wilden adopteren. De dames vonden het behoorlijk spannend maar deden goed hun best, Fera is er altijd bij als er wat te spelen valt en met wat snoepjes wilde Feline ook wel komen kijken. Het bezoek had blijkbaar een goede uitwerking op katten want zelfs Ruby kwam op een gegeven moment naar ze toe om een snoepje te halen, terwijl veel andere visite haar niet eens te zien kreeg. Wij duimden dus erg hard dat Fera en Feline hun zouden weten te overtuigen. En hoera, dat is gelukt !
Nadat Fera en Feline gecastreerd waren en een tijdje bijgekomen mochten ze naar hun nieuwe baasjes verhuizen.
Na hun castratie liep Feline thuis gelijk rond alsof er niets bijzonders was gebeurd maar Fera leek een beetje te trippen op de middelen die ze had gehad. Ze was ineens bovenmatig geïnteresseerd in de druppeltjes die opspatten als ze met haar pootje op het water van het aquarium sloeg (oooh...druppels...mooi....pets pets.....hap hap....zulke mooie druppels....) en leek niet te merken dat ze wel érg ver in het aquarium hing


Even later ging ze gewoon vrolijk verder.... Toen ze de volgende ochtend weer nuchter was gelukkig niet meer.

Ik ben altijd een beetje bezorgd dat de katjes bang van me worden als ik ze voor zoiets vervelends heb meegenomen naar de dierenarts, maar Felientje had me 's avonds duidelijk alweer vergeven;



Ze zijn inmiddels verhuisd en dat was wel even wennen voor ze, maar hun nieuwe baasjes zijn geduldig en lief dus de dames kruipen hoe langer hoe meer uit hun schulp. Fera heet op haar nieuwe adres Lola en heeft laten zien dat ze haantje de voorste is, ze laat zich door allebei knuffelen en speelt veel. Feline heet nu Pippa, zij is veel verlegener dan haar zus en ook wat eenkennig, maar met haar nieuwe vrouwtje knuffelt ze al volop, ook op schoot.

Het beste is inderdaad om van alle belangrijke dingen als bakken 1 per kat + 1 te hebben, maar dat wordt met zoveel katten al snel te gek. Ik ben zelf ook niet zo'n voorstander van zo'n grote groep, dan is de kans op gezeik (letterlijk dan wel figuurlijk) veel groter.
Maar goed, soms ben ik niet zo verstandig om nee te zeggen als ik weet hoe krap we zitten of als dat betekent dat ik een nestje uit elkaar moet halen. Om Tesla heb ik zelf gevraagd, dat Carbon en Elektra een paar dagen later kwamen was niet helemaal gepland en toen hadden we er bij elkaar 10.

Ruby kreeg ik steeds maar héél moeilijk (zeg maar; niet) in een reismandje dus die was nog niet geholpen. Carbon,Tesla en Elektra moeten toch ook wel zo'n 5 á 6 maanden zijn. Carbon leek écht nog niet te weten waar je de mosterd haalt maar het werd me veel te spannend met drie ongecastreerde poesjes in huis. We planden dus castraties voor het hele clubje.

Toen kreeg ik een minder leuke boodschap, Lava is bij ons zonder gezondheidsklachten vertrokken maar hij had bij zijn nieuwe baasjes chronische diarree. Ze hebben met hem de deur bij de dierenarts platgelopen zonder dat er zelfs maar een duidelijke diagnose uit is gekomen en waren aan het einde van hun Latijn. Ik kreeg een mailtje waarin de woorden "naar een boerderij" en zelfs "inslapen" vielen. In ons plaatsingscontract staat niet voor niets dat er altijd eerst met ons moet worden overlegd wanneer er aan herplaatsing gedacht wordt. Natuurlijk namen we hem terug en gingen we proberen hem weer gezond te krijgen. Lava was inmiddels 6 maanden oud met hele grote knikkers dus we hebben hem ook gelijk laten castreren.
Hij is op maandag bij ons teruggekomen en op woensdag had hij alweer volstrekt normale ontlasting. We denken daarom aan een soort van voedselallergie oid, wij voeren versvleesvoeding en dat wordt over het algemeen ook door overgevoelige katten erg goed verdragen.

Hij liep hier alweer gelijk rond alsof hij nooit was weggeweest.







Onze eigen katten hebben alleen bij aankomst naar hem geblazen, daarna werd hij weer opgenomen in de groep.





Lava en de OMD kittens kenden elkaar natuurlijk niet, Lava vindt het erg leuk om de meiden af en toe te klieren maar verder kunnen ze het wel goed vinden.
Met Elektra op de bank;







Met Dunc;



Bij mij op schoot;



Ruby en hij hebben eigenlijk helemaal geen toenadering meer gezocht tot elkaar. Ik denk dat Ruby na 6 maanden gewoon echt klaar is met het hele mama zijn. Haar lievelingskind Fera is weg en de OMD kittens lijkt ze niet te zien als kittens die ze onder haar hoede moet nemen maar meer als gezelschap.













Ze kan nu lekker de jonge meid zijn die ze is zonder kittens om voor te zorgen, ze speelt graag, vooral met lintjes;



Een ander favoriet speeltje van haar is de "disco-egel". Het ding lag bij de AH tussen de Sinterklaas schoenkadootjes, Voor de katten is hij ideaal, het ding is erg licht en daardoor zelfs voor een voorzichtig spelend poesje als Ruby makkelijk over de vloer te rossen. Door de uitsteeksels en het geringe gewicht kunnen ze hem ook in het bekje dragen. Er zit een hengseltje aan om hem voor de kat heen en weer te zwaaien en als de kat er hard genoeg tegen slaat gaat hij licht geven. Dat alles voor 1 euro
Mochten er in Vlissingen kinderen zijn die om om de één of andere reden graag een lichtgevende rubberen egel in hun schoen hadden gekregen dan hebben ze pech want ik heb de hele voorraad opgekocht

quote:

Op vrijdag 30 november 2012 09:42 schreef Boy_Snakeye het volgende:
Gaat Lava nou niet meer terug naar de vorige baasjes?

We willen eerst zeker weten dat hem echt verder niets scheelt en dan zoeken we inderdaad een nieuw adres voor hem. Hij is een relaxt type en lijkt gelukkig niet van zijn stuk door het verhuizen.

Lava gaat hier in elk geval lekker in het groepje, hij plaagt de andere kittens wel eens maar blijkbaar niet al te erg want Tesla en Elektra komen regelmatig bij hem liggen.

Tesla en Lava, Elektra die haar neusje likt en Flynn die geniet van de verwarming die aan staat;



De dames vinden het tijd voor een wasbeurt;







Pas toen al het haar op Lava's achterhoofd overdwars lag was Tesla tevreden en konden ze samen een tukje doen;



De laatste tijd is Elektra ineens omgeslagen van het kitten waar ik nog het minste mee kon tot het kitten waar ik het meest mee kan. Ze vindt het gewoon héérlijk om gekriebeld te worden. Als ik haar te abrupt benader blaast ze af en toe nog voor de vorm naar me of doet een halfslachtige poging om op te staan, maar zo gauw ik haar dan aanraak is het goed, want geaaid worden vindt ze vreselijk lekker, vooral op haar kopje. Ze komt zelfs wanneer ik haar roep.
Ze is ook helemaal niet eenkennig, Duncan kan óók haar kopje kriebelen dus die is net zo tof. Sterker nog, een vrijwilligster van de stichting wist Elektra vanonder de bank te lokken met wat snoepjes en kriebelde haar daarna op haar kopje. Gelijk goedgekeurd.
Hopelijk blijft ze zo consequent en vindt ze iedereen die vingers heeft om haar lekker te kriebelen vanzelf OK.



Onze banken staan in een hoek tegen elkaar en Elektra zit nu meestal op een plekje waar Feline voorheen graag zat, zo'n beetje aan mijn linkerarm op de andere bank;





Maar als er op "mijn" bank iets te doen is durft ze daar ook wel te zitten. Ik heb hier een lintje vast wat ze goed in de gaten houdt;



Op de leuning;



Tesla ligt het liefste op "mijn" bank waar Flynn meestal op het voeteneinde ligt. En het maakt haar niets uit dat ik daar ook wil zitten, als ik maar niet teveel aan haar zit want dat vind ze een beetje irritant.



Foto's maken van Tesla is lastig want ze knijpt altijd haar ogen dicht voor de flits;



Ze kan heerlijk liggen genieten zoals alleen katten dat kunnen;





We willen de twee zusjes liever niet samen plaatsen omdat ze soms echt ruzie hebben dat de vonken ervanaf vliegen, ze hebben allebei een nogal sterk karakter en dat botst blijkbaar. Maar als je dan deze foto ziet dan zou je denken dat ik maar wat bazel...



"Wasda ?!"



Elektra vér in dromenland;



Ruby en Carbon bewaar ik even tot volgende keer.

Over Ruby héél leuk nieuws... ze is geplaatst !!!
Haar laatste foto's bij ons thuis;





Ruby is verhuisd naar Terneuzen waar ze in een groot huis woont waar ze alles mag en niets moet. Haar nieuwe baasjes hebben ervaring met schuwe katten en wilden graag een schuwe kat een kans geven die ze anders niet zou krijgen. Ze zijn vanwege hun bedrijf regelmatig weg, dan wordt ze verzorgd door de oppas en heeft de rest van de tijd het rijk alleen. Ter zijner tijd kan ze daar ook rustig naar buiten.
Haar nieuwe vrouwtje houdt ons heel leuk op de hoogte, Ruby ging al snel op verkenning in haar nieuwe domein en inmiddels slaapt ze zelfs gewoon op de bank. De heer des huizes heeft er al naast gezeten. Komt helemaal goed.

Ruby in haar nieuwe huis;



Naar buiten kijken;



Carbon blijft het meest verlegen katje van allemaal. Ik heb het idee dat hij Ruby ook wel een beetje mist want zij was veel minder bazig dan zijn twee zussen. Hij zit ook het liefste in de bijkeuken of in de krabpaal op de overgang tussen de keuken en de woonkamer, bij ons op de bank zitten is nog wat té. Carbon vindt het gelukkig wel lekker om gekroeld te worden.



Een tijdje terug zag ik ineens dit vanaf de bank;









Met Lava;





Na de castratie van Tesla en Elektra gingen Marleen en ik ze ophalen bij de dierenarts, hij heeft een eenvoudige praktijk in de stad en een uitgebreidere praktijk op het platteland waar hij operaties doet. Toen we terugreden zagen we bij een T-splitsing naar de rondweg ineens een klein kitten door de berm huppelen ! Marleen is om de bocht in de berm gestopt om mij eruit te laten, ze duwde me een zakje natvoer wat op haar dashboard lag (echte catlady auto, dat begrijpen jullie wel) in m'n handen. Mijn goede winterjas was eerder die week gescheurd dus ik droeg het andere warme wat ik aan de kapstok had hangen, een soort cape. Terwijl ik door de berm liep te rennen bedacht ik dat het een raar schouwspel moest zijn voor mensen die mij tegemoet kwamen, een vrouw met een groene cape aan die door de berm van de snelweg rent met een zakje Whiskas in haar hand
Marleen ging de auto keren, terugrijden en parkeren. Ik zag onderwijl het katje de weg oversteken. Ik stak ook over en liep verder over het fietspad. Een jongetje op een fiets met een hele grote boekentas op zijn bagagedrager zag het katje en mij lopen en stapte af om te helpen. Op dat moment kwam ook Marleen eraan en we zagen het katje een weiland met wat struiken in banjeren. We wilden het beestje niet laten schrikken dus Marleen ging er in haar eentje op af met het zakje voer. Het voer trok duidelijk de aandacht van het katje wat zich met een beetje geduld zó in haar handen liet lokken. Ik viste de autosleutels uit haar zak en we gingen snel binnen zitten. We hadden geen extra reismand mee dus we moesten creatief zijn en hebben het kitten in een kartonnen doosje vervoerd tot we bij mij thuis waren.

Eenmaal bij ons thuis hebben we het kleintje op het toilet eruit gelaten;



Het bleek een poesje te zijn, ze was best vies maar lief en tam.



Ze was enorm blij met het bakje eten wat we haar gaven maar wel erg wantrouwig of we het niet zouden willen afpakken;



Ze had een wormenbuik maar was verder erg mager, je kon haar ruggegraatje gewoon zien. Ook rochelde ze best erg. Ze is behandeld tegen vlooien en wormen en de dierenarts schreef antibiotica voor tegen het rochelen. Ze was echt heel klein maar duidelijk al ver ontwikkeld, haar tandjes waren ook al helemaal gewisseld, de dierenarts schatte haar op 6 maanden.
We hadden een nieuw gastgezin wat haar wilde opvangen, helaas bleek één van de katten daar compleet overstuur te raken van een kitten in huis en kregen we het kleine meisje na één nacht weer terug.

De volgende dag vond ik haar er al veel beter uitzien dan de eerste dag, ze was schoner en haar pluche-achtige vachtje lag veel mooier aan. Het was natuurlijk niet zo gek dat ze opknapte, ze had nu eten in haar buikje in plaats van wormen en door de antibiotica voelde ze zich misschien ook al wat beter.
Hier zit Duncan haar wat te voeren;



"Meneer, mag ik alstublieft nog wat van dat lekkere eten ?"



Toen mocht ze rechtstreeks uit het kuipje eten, dat was nog beter;



Later is ze opgehaald door een ander gastgezin die haar Mini hebben genoemd. Dit gastgezin is erg creatief en heeft Mini de postergirl van onze kerstcampagne gemaakt;



En nog een snoezige foto bij het nieuwe gastgezin;



Ze is inmiddels gereserveerd, maar ze moet eerst nog wat aansterken.

En op een ochtend ging de telefoon bij Marleen....het plaatselijk asiel.
Een ongediertebestrijder was die ochtend met katten aan komen zetten. Het asiel zit overvol en moet noodgedwongen met een wachtlijst werken, dus ze wilden de katten niet aannemen maar meneer had gedreigd de katten anders te zullen verdrinken.
Deze katten kwamen van één van de bedrijven waar we een castratie en voerproject hebben. Tien jaar lang leefden de katjes op deze plek als graag geziene gasten die de muizen en ratten onder controle hielden op dit bedrijf wat oud voedsel verwerkte tot veevoeder. Ze hebben de stichting zelfs om meer katten gevraagd, maar dat hebben we niet gedaan.
Onlangs is er een nieuwe bedrijfsleider (tevens mede-eigenaar ) gekomen en die wilde dat de katten DIRECT weg zouden gaan. We hebben toen de eethuisjes verhuisd naar een ander bedrijf, de katten volgen dan vanzelf.
Blijkbaar was dit niet genoeg voor de bedrijfsleider, want drie dagen later was de ongediertebestrijder de katten aan het vangen, nota bene met rattenkooien waar sommige katten zich aan hebben verwond. De katten werden inmiddels dus op een ander terrein gevoerd maar als je ze gaat lokken met lekker aas komen ze natuurlijk wel.
Drie van de katten zaten in Vlissingen in het asiel, eentje zat er in Goes. We vonden dat andere organisaties niet met katten van onze projecten hoefden worden opgezadeld dus we zijn ze gaan halen. Twee hebben we in benches in onze schuur ondergebracht en twee andere zijn regelrecht naar de dierenarts gegaan. Er zaten ook ongecastreerde katten bij, waarschijnlijk heeft het bedrijf die zelf ergens opgescharreld en op hun terrein neergeplant toen ze meer katten wilden en van ons niet kregen.
's Nachts kregen we nog telefoon van een werknemer van het bedrijf dat de ongediertebestrijder de kooien onbeheerd had laten staan en dat er een poes in zat die dus de hele nacht moest blijven zitten in het slechte weer. Marleen is haar gaan halen en ze is ook in onze schuur gezet.
Vanwege het verhaal dat de ongediertebestrijder de katten dreigde te vermoorden als de asielen ze niet opnamen hebben we de dierenpolitie ingeschakeld, die hebben dat bedrijf laten weten dat nieuw gevangen katten naar onze dierenarts gebracht moesten worden. De volgende dag kreeg de dierenarts dus bezoek van die man die de kat uit een rattenkooi schudde waardoor onze dierenarts een wilde kat mocht gaan vangen in zijn praktijkruimte

De drie katten die bij de dierenarts zaten zijn inmiddels gereserveerd. Deze drie zitten bij mij;

Grote jonge kater, heeft veel praatjes maar is stiekem toch erg bang voor ons. Deze kat is dit jaar nog door ons gevangen, gecastreerd en met goedkeuring van het bedrijf teruggezet.



Zwarte kat, bangste van het stel. Is ook al door ons gecastreerd.



Lapje, niet bij ons bekend, geen knipje in het oor zoals de rest (onze dierenarts zet bescheiden knipjes dus je ziet ze niet goed op de foto's maar bovenstaande twee hebben ze echt). Lapje moet dus nog door ons gecastreerd, gechipt etc worden voor plaatsing. Als je goed kijkt zie je een rood vlekje op haar neusbrug, dit is een wondje van de kooi;



Ze hebben nog geen namen, behalve de bovenste kater maar die heet naar het bedrijf en dat wil ik graag nog veranderen.
Bij het zwartje kropen de wormen er zowat vanzelf uit, ik heb ze allemaal ontwormd met een Milbemax pil in een beetje leverpastei, dat hebben ze blijkbaar allemaal braaf opgegeten want de dagen daarna kwam er toch eens een berg wormen uit...blech.
Hopelijk vinden we snel een geschikte boerderij voor deze katjes.

quote:

Op dinsdag 11 december 2012 21:32 schreef Oognip het volgende:
Ruby, wat doen jij en Marleen toch fantastisch werk! Jullie gaan echt door vuur voor alle katjes. Geweldig!

Dank je wel. Niet alleen Marleen en ik maar ook de rest van onze vrijwilligers, we hebben er dit jaar gelukkig weer een paar hele goede bij gekregen.

quote:

Op dinsdag 11 december 2012 19:46 schreef lisa het volgende:
Wat een idioten om de poezels te vangen met een rattenkooi. En ik denk dat het bedrijf snel terug gaat komen van deze beslissing. Die zitten binnen de kortste keren met een muizen- of rattenplaag.
Ik wist trouwens niet dat een ongediertebestrijder ook katten mocht vangen. Ik begrijp het ook niet zo goed want ze trekken vanzelf wel weg als ze geen eten krijgen.
En wat moeilijk voor de katten, hun hele leven al half wild leven en dan in een bench te moeten zitten. Je kunt niet anders, maar nu maar snel hopen op een adresje waar ze terecht kunnen.
Maar ik zie het al helemaal voor me hoe je daar loopt te rennen in de berm in een groene cape met een zakje voer

Op het moment dat ik uit die auto stapte en door de berm liep te rennen liep ik ook nog eens mijn zonden te overdenken, want ik had een beetje gemopperd tegen Marleen en Renske dat er eens wat minder binnen moest komen, we zaten propvol dus ze moesten toch eens vaker proberen nee te zeggen hoe moeilijk dat ook is (want als we iemand niet kunnen helpen maken we ons gewoon zorgen). En daar liep ik dan, vastbesloten dat kitten te pakken te krijgen. Instant karma. De andere dames hebben me gelukkig niet al te erg geplaagd

Die ongediertebestrijder wrijft natuurlijk in zijn handjes, die wordt eerst betaald voor het vangen van de katten en mag nu lekker muizen en ratten bestrijden.

Nou is de voorzitster van onze stichting toch al niet zo geliefd onder ongediertebestrijders want ze komt aan hun handel. Zo is ze ook mede-oprichtster van de landelijke werkgroep duivenoverlast, een werkgroep die gemeentes helpt om duivenoverlast op een slimme en dierenvriendelijke manier te bestrijden. Daar is ze mee gestart nadat zij en een vriend ervoor hebben gezorgd dat het doden van stadsduiven in Vlissingen is gestopt.
De duivenpopulatie in Rotterdam wordt geschat op zo'n 7000 duiven. De roteb vangt en doodt elk jaar opnieuw 7000 duiven. Dat heeft dus geen enkele zin. Net als dat voor het oplossen van het zwerfkattenprobleem castreren, castreren en castreren de enige oplossing is moet ook bij duiven het voorkomen van voortplanting het speerpunt van beleid zijn. De werkgroep duivenoverlast adviseert gemeenten die niet langer nutteloos stadsduiven willen afmaken (het is niet alleen dieronvriendelijk maar het kost ook nog eens veel geld terwijl het niet helpt!) en heeft zelfs een kant-en-klaar concept aan te bieden in de vorm van een duiventil waar de duiven gevoerd worden en waar hun eieren worden weggehaald. Amsterdam heeft bijvoorbeeld een veel beter beleid, ook opgezet in samenwerking met de werkgroep duivenoverlast.
Ongediertebestrijders hebben natuurlijk liever dat ze wél duiven mogen vangen want dat is nu eenmaal hun werk.

Zwerfkatten worden trouwens niet veel beter behandeld dan duiven, ze mogen ook worden doodgemaakt. Er worden jaarlijks meer dan 10.000 zwerfkatten afgeschoten in Nederland, dat is gewoon legaal.
Onze Scheldekatjes hadden nog de mazzel dat ze "van ons" zijn, alle katten die wij terugzetten zijn gechipt juist om ruiming te voorkomen. Voor de wet zijn dieren een ding en deze "dingen" zijn eigendom van de stichting dus die mogen niet zomaar worden doodgemaakt.
Eind 2011 zijn we wekenlang bezig geweest een nestje katjes die langs de snelweg uit de auto waren gezet te vangen, twee daarvan zijn bij ons in de opvang terecht gekomen (Maya en Mascha) maar het laatste kitten hebben we nooit kunnen vangen, we hebben het nooit meer gezien nadat er in de buurt een jager liep te knallen dus we hebben een bang vermoeden wat er met dat diertje gebeurd is....

Hopelijk vinden we inderdaad snel een boerderij voor deze katten want dat ze nu in onze schuur zitten is inderdaad sneu. Enige lichtpuntje is dat ze nu lekker uit de wind zitten en smakelijk eten krijgen waar ze het ook echt schandalig goed van nemen

De wilde katjes hebben inmiddels namen; de tabby kater had de naam van het bedrijf en daar heb ik wat klinkers van vervangen, toen werd het Raemon (Sluiter), ik ben namelijk met een tennisfan getrouwd. De grote zwarte kat bleek een poes te zijn, zij heet nu Manon (Bollegraf) en de tortie dame heet Michaëlla (Krajicek).
Raemon is verhuisd naar een mooie woonboerderij in Ossenisse, samen met een andere kater die op 16 januari nog op hetzelfde bedrijf gevangen is. Voor Manon en Misa hebben we helaas nog geen plekje gevonden.

Door wat persoonlijke issues heb ik een aantal weken weinig tijd besteed aan Scheldekat, de verzorging van de opvangertjes ging natuurlijk wel door maar het online bijhouden van hun avonturen zat er weer even niet in. Ik heb dus nog foto's van de kerst

Dit was de eerste keer dat ik een kerstboom zette terwijl we kittens in huis hadden, dus ik was benieuwd of ze alles een beetje heel zouden laten. Zo gauw ik de boom had neergezet was Elektra helemaal gefascineerd, ze liep non-stop rondjes om de boom heen en kauwde af en toe op de uiteinden van de takjes. En na een tijdje ging ze aan de kerstballen voelen, telkens met twee pootjes tegelijk;



Pets !!



Alweer op de uitkijk naar een andere kerstbal om aan te zitten;





Dat viel allemaal nog erg mee, Elektra was de enige die ergens aan zat en zij deed best rustig, dus ik zag de toekomst nog redelijk zonnig in voor de kerstboom. Maar de volgende dag hadden Lava en Tesla ook ineens bedacht dat ze er mee konden spelen;



Tesla moest even keuren;



Ze haalden steeds de linten eruit om mee te spelen;



Lava kroop uiteindelijk zelfs in de boom. Tesla leek ze ook steeds in de boom te willen klimmen, ze stak haar kop en voorpootjes er in maar als ze zich dan met haar achterpootjes moest afzetten voor het sprongetje erin dan leek het alsof ze niet durfde. Dan maar Lava meppen wanneer hij wél in de boom zat;



De volgende dag had ze blijkbaar haar moed bij elkaar geraapt want toen zat ze er ineens wel in.
Ze maakte het zich echt gemakkelijk.





Tik tik;



Hap hap;



Hmmm, wat zal ze nu eens onderhanden nemen;



Lava nam regelmatig een flink aanloopje en sprong daarna zonder vaart te minderen de boom in. Tesla deed dat ook nog weleens. Dat ging niet altijd goed. Voor volgend jaar heb ik alvast maar wat onbreekbare ballen gekocht om de laatste glazen ballen in de boom mee te vervangen.



Carbon heeft eigenlijk geen kattekwaad uitgehaald met de kerstboom.

Tesla probeerde nog steeds om aan te pappen met Flynn maar van zijn kant komt er nog steeds weinig enthousiasme. Hier was ze bij hem gaan liggen op de bank en schoof ze telkens wat dichterbij;



Tot ze met haar pootje op zijn oor lag. Daar was ze blijkbaar al best tevreden mee;



Lekker wassen;



Met Duncan en Flynn;



Een tijdje terug dacht ik; "oh kijk dan, ze heeft het voor elkaar ! Ze ligt over hem heen en hij moppert niet eens !" Maar toen ik beter keek bleek het om Elektra te gaan. Die mag dat blijkbaar wel. Ik vind het toch een beetje oneerlijk.

quote:

Op zondag 27 januari 2013 16:28 schreef PeuRac het volgende:
wat ik me afvraag, was er geen contract met dat bedrijf? Want als de katten eigendom zijn van de stichting, lijkt me dat toch wel handig?

Plus dat het wel handig lijkt om het een en ander juridisch uit te zoeken inderdaad van hoe het bedrijf om is gegaan met de situatie.

Vanaf nu werken we met een contract Die kattenkolonie daar is jaren geleden gevangen, gecastreerd en teruggezet, toentertijd deed de oprichtster vrijwel alles nog alleen en in goed vertrouwen.

Het bijhouden van het topic schiet er de laatste maanden echt schandalig bij in, het achterstallig onderhoud is nog nooit zo groot geweest maar ik ga weer eens proberen de achterstand weg te werken. Ik was nog steeds bij de periode rond de kerstdagen.

Zwartwitte Mini die we langs de snelweg uit de berm hebben gevist kreeg een vriendinnetje, rood poesje Guinney. Dat was tenminste de bedoeling maar helaas is Guinney vrij snel na binnenkomst overleden. Ze was erg verzwakt en had een enorme worminfectie. Enorm verdrietig, zeker voor haar pleeggezin.
In de decemberkou liepen er ook op verschillende plaatsen oude mannekes op straat te zwerven, zoals Timmy van 15 jaar en blinde kater Homie (Homerus). Moet je je eens voorstellen, een lief oud blind ventje wat zich op straat moet zien te redden in de winter !
Timmy is geadopteerd door de lieve mensen uit Kamperland die ons een tijdje daarvoor hebben ingeschakeld om kittens en een moederpoes te vangen waar niemand naar omkeek en die aan het verhongeren waren op straat. Ook Homie vond al snel een nieuw tehuis bij mensen die hun hart lieten spreken in de kersttijd.

De dagen voor kerstmis mocht Marleen nog flink aan de bak, ze heeft een moeder met vier al wat oudere kittens gevangen in Goes. Moeder Maria en de kinderen Nadal, Natalia, Jolie en (Kris)Toffel. De hele groep zit samen in een gastgezin. De kittens zijn helaas niet zo jong meer en moeten nog flink gesocialiseerd worden.

Toffel is echt cool;



Zus Jolie;



De dagen na kerstmis waren er nog katten te vangen die waren achtergelaten bij panden die gesloopt gingen worden. Om een mij verder duistere reden hebben ze de namen gekregen van Volendamse artiesten, Nick, Simon en Jantje.
Jantje heeft al een thuis gevonden.

Simon;



Het zijn leuke grote katers en Nick heeft een aparte tekening, ticked tabby. Dat zie je niet heel vaak bij huiskatten.



En dan weer verder met het geboefte bij ons in huis, Lava special ;

Lava;













Hij wil altijd graag bij de stoere jongens horen, en stoerder dan Ernesto heb je ze niet. Dus dan ga je je daar zo dicht mogelijk bij in de buurt liggen wanneer hij het niet merkt;



Carbon is zeker geen stoere jongen maar daar kan hij ook wel tegenaan kruipen als het moet:



Met Tesla samen liggen is ook wel gezellig;



Maar Lava is inmiddels vooral dikke vriendjes geworden met Elektra. Hij vindt het ook nog steeds leuk om haar te plagen, want ze laat zich zo lekker op de kast jagen maar meestal zijn ze gezellig samen.









Het is nog wel een beetje druk op de bank;







[ Bericht 0% gewijzigd door pumpkin_Ruby op 08-03-2013 23:33:14 ]

Allergie is gewoon oneerlijk
Dunc is waarschijnlijk een beetje allergisch, sinds wij katten hebben heeft hij voortdurend last van z'n neus en ruikt hij slecht, maar hij wil er niet over horen dat het wel eens door zijn beestjes kan komen Gelukkig is het niet erger dan dat.

Hij vond het trouwens erg jammer dat hij niet wist dat jij achter de naam HetKluskonijn schuilging, want hij vond dat altijd al een coole naam + ondertitel

Verder met onze katjes;

Elektra;



Eerst liet ze zich graag op haar kopje kroelen maar niet meer dan dat. Inmiddels zit ze ook graag bij je op de bank.



Lekker genesteld;



Maar ja, wanneer Lava aan komt lopen schiet ze tevoorschijn om hem een kusje te gaan geven;



Samen bij je pleegpapa liggen is gezelliger dan alleen;





Lava, Flynn en Tesla kijken samen naar de sneeuw buiten;



Maar eigenlijk kijken ze natuurlijk naar de vogeltjes die rozenbottels komen eten in de struiken voor ons huis;



Misschien herinneren jullie je het zwartwitte poesje Mini nog, het katje wat we ziek en uitgehongerd in een wegberm hebben gevonden. Mini was besproken maar ze moest nog gezelschap krijgen op haar nieuwe adres. We hadden bedacht dat Tesla waarschijnlijk goed bij haar zou passen dus het beoogde personeel van Mini kwam ook bij ons kijken. Tesla zette haar beste beentje voor want zij zag het wel zitten, er was een duidelijke klik tussen haar en haar nieuwe vrouwtje !

Mimosa zou ook wel zo lekker op haar kopje gekroeld willen worden volgens mij ;



Tesla verhuisde vier dagen later, maar die dag hebben we eerst nog bellen geblazen, want dat vonden zij en Lava erg leuk;

















Tesla en Mini werden op hetzelfde moment naar hun nieuwe adres gebracht. Mini durfde veel eerder op verkenning te gaan, bij Tesla ging dat wat langzamer. Omdat de opvangers bij ons alleen op de benedenverdieping leven was de trap naar beneden een nieuw verschijnsel voor haar, ze ging voetje voor voetje eraf
Mini kende ze ook nog niet dus dat was nog wat blazen en mopperen in het begin. Ik vond deze foto erg grappig, even het dekbed omhoog tillen om naar Mini (die nu Amie is gedoopt) te loeren;

Deze keer eens iets anders; updates van verhuisde katjes !

Eerst Floortje en Gijsje (bij ons Belle en Sebastiaan). Nog een foto van rond de kerst, Floortje in de pot van de kerstboom. Aan de blik in haar oogjes te zien is ze niet van plan er zomaar uit te komen;



Haar personeel was eind januari nog in het ootje genomen door haar broertje Gijsje, hij plaste wel op de bak maar poepen ho maar ! Baasjes natuurlijk een beetje bezorgd en begonnen met lax-a-past in een poging de boel weer op gang te krijgen, maar toen smolt de sneeuw in de tuin en vonden ze daar de ontbrekende hoopjes...
Gijsje dacht blijkbaar dat dat witte spul in de tuin een soort nieuwe kattenbakvulling was

Dan hebben we nog Mila en Puk, bij sommigen misschien beter bekend onder de namen Maya en Mascha. Hun vrouwtje heeft ze allerlei trucjes geleerd, Maya heeft het het snelst op gepikt en kan op commando zitten, pootje geven en high fiven. Op de foto is ze gewoon aan het relaxen;



Mascha op de bank met een knuffelschaap waar ze regelmatig met haar pootjes op stampt;



Lola en Pippa (aka Fera en Feline), Feline vooraan;



De dames worden verwend en zijn erg blij met hun nieuwe baasjes, zoals je hier kan zien;



Ruby's vrouwtje kan mooi fotograferen;







En een collage, ze zit bij hen op de bank en slaapt op hun bed (als ze er niet zelf in liggen). En het is leuk vogels kijken door de schuifpui;



Binnenkort (nou ja, mij kennende; ooit) meer updates, want dit is de stand van zaken t/m januari.

Bovenstaande katjes hebben het allemaal enorm getroffen met hun nieuwe baasjes ja

Ruby is inderdaad de mama van Lava, Coral en Carmine.

Tesla was niet echt dikke vriendjes met de overgebleven kittens, maar na haar verhuizing veranderde er toch best wat. Carbon kwam ineens véél meer uit zijn schulp. Zo langzamerhand werd het tijd om de kittens beschikbaar te gaan stellen voor adoptie. Toch zaten we er een beetje mee in onze maag. We hadden drie katjes over, dus één stelletje en één katje wat in z'n eentje zou moeten verhuizen. Carbon en Lava vormen geen goed stel, Elektra kon het met hen allebei goed vinden en zou sowieso samen met iemand mogen verhuizen.



Maar met wíe dan ? Carbon was erg verlegen, het idee dat hij moest gaan wennen aan een nieuw huis, nieuwe mensen en ook nog een nieuwe kat die hem misschien niet moest en makkelijk kon gaan pesten vonden we heel naar. Lava kan makkelijk alleen verhuizen, kon het hier met zowat elke kat goed vinden, past zich makkelijk aan. Maar Elektra vond juist hém zo leuk...
Kijk dit lekkere stel dan;













Ik wilde een foto maken van Lava alleen;



Maar daar was ze alweer;





Ik ging even boodschappen doen en toen ik terugkwam stoorde ik geloof ik een beetje
Hij zat echt in haar nekvelletje te bijten en ze vond het prima. Voor mij een "oh wat ben ik blij dat jullie allemaal gecastreerd zijn"- momentje;



"Ehm, eigenlijk vinden we het een beetje genant dat je naar ons zit te kijken"







Carbon en Elektra konden ook wel knus zijn samen, maar dat mocht ik niet op de foto zetten van Carbon, dan liep hij weg.

Gelukkig wilde hij langzamerhand wel wat vaker voor me poseren;





Ik was geluidjes aan het maken en met allerhande voorwerpen aan het zwaaien zodat Carbon in de camera zou kijken, natuurlijk kwam Lava ook even kijken wat we aan het doen waren;



Die snor- en oogharen



Lava vond ook goed aansluiting bij de andere katten, zoals Flynn;





Lekker luieren op de bank in het weekend ;

Dan weer wat leuke dingen; meer verhuisde katjes;

Tommie (aka Tony, voor wie hem niet kent zie hier en hier) met zijn vriendinnetje Belle, zij zat in een doosje;



Dat kon hij natuurlijk ook;



De andere Belle (die van Sebastiaan, heet nu Floortje) in de tuin;



En kijk eens hoe het een paar weken na de verhuizing al ging tussen Amie (eerst Mini) en Tesla;





Nog twee poesjes die verhuisd zijn; wilde katten Michaëlla en Manon
Ze wonen nu in de paardenstal in Hoofdplaat. Veel leuker dan in ons schuurtje

Ik had foto's van ze gemaakt voor de advertentie maar dat was nog een hele klus.
Manon (Bollegraf) is namelijk nogal bang dus eigenlijk waren deze foto's al heel goed gelukt (één witte snorhaar ) ;





Michaëlla (Krajicek) is net andersom, zij is een echt kattekopje. Hoe langer ze bij ons was, hoe minder bang ze werd. Dat betekende niet dat ze ons aardiger ging vinden. Ze vond ons nog steeds even stom en nu durfde ze ons aan te vallen. Bij het voeren, drinken geven en kattenbak verschonen hield ik het blik van de stoffer en blik voor haar huisje zodat ze er niet uit kon om mij te grazen te nemen. En meppen dat ze dan deed tegen het blik ! Jammer want ik vind haar een beeldschoon poesje om te zien. Maar op de foto's kun je al zien dat ze altijd behoorlijk chagrijnig werd als ze ons zag;







Met de opvangers ging alles z'n gangetje. Lava en Elektra waren als vanouds gezellig, al is liefde soms best zwaar



Elektra kwam niet alleen maar bij ons zitten, maar zelfs op schoot Ze heeft in het begin veel gehapt en nog best lang geblazen, toen dacht ik echt niet dat ze op een gegeven moment zo erbij zouden zitten;



Carbon bleef ook nog steeds vooruitgaan en bracht nu het liefst zijn tijd bij ons in de woonkamer door. In de mand op tafel;

Begin maart was het ineens eventjes heerlijk lenteweer en toen is Ruby voor het eerst naar buiten geweest. Helaas was ze na etenstijd nog niet terug dus haar baasjes zaten behoorlijk in de piepzak. Waarschijnlijk is ze ergens van geschrokken en heeft ze zich toen verstopt want tegen de tijd dat het goed donker geworden was en helemaal stil op straat kwam ze zich ineens wel melden, helemaal gelukkig om weer thuis te zijn ! Nu ze buiten de buurt onveilig kan maken levert dat mooie plaatjes op.

Boomklimmen;



Jagen in de sneeuw;





En eenmaal binnen lekker geborsteld worden door de baas. Van zwerfpoesje naar verwende huiskat;



Tesla komt helemaal los bij haar nieuwe personeel. In het begin was ze nog wat eenkennig maar na een tijdje kreeg ook de heer des huizes zijn eerste kopje...onder de douche !! Hij voelde tijdens het haren wassen ineens iets aan zijn been en toen stond daar een gekke blauwwitte poes helemaal happy tussen de waterstralen en de shampoovlokken
Ze is sowieso helemaal gek van water geworden en kliedert graag haar hele drinkbak leeg met haar pootje. Ze kijkt hier wel wat betrapt;



Haar vrouwtje vertelt hele leuke verhalen over Tesla, ze knuffelt graag en gaat zelfs bij visite op schoot zitten. Er zijn regelmatig oppaskindjes in huis waar ze graag mee speelt en ze is zelfs al een keer gezien dat ze een huilend kindje troostte wat zich had bezeerd
Met Amie (aka Mini) is ze ook goede vriendjes geworden, grappig genoeg is kleine Amie de baas over grote, dikke, pittige Tesla



De dames hebben de stoel van hun vrouwtje ingepikt;



Amie is al wat minder mini, toen we haar vonden had ze een behoorlijke groeiachterstand vanwege de ondervoeding maar ze blijft gewoon gestaag doorgroeien om dat in te halen.

Dan weer terug naar de katjes hier in huis. Carbon's favoriete speelgoed is deze ballenbaan, hij lijkt het niet zo tof te vinden dat zijn zus ermee speelt;



Gauw erbovenop gaan zitten;



Elektra met Ernesto, poesjes mogen meestal wel tegen hem aanliggen, bij katertjes vindt hij dat toch minder goed:



Lekker onbeschaamd in de bananenbol liggen;



Onze kater dEUS is inmiddels behoorlijk klaar met al dat jonge grut in huis. Hij heeft eigenlijk ook gelijk, we hebben sinds juli 2011 maar 2 periodes van drie weken geen opvangkatten in huis gehad.
Onze andere volwassen katten stellen duidelijke regels naar de opvangkittens tot hoever ze mogen gaan en wanneer de kittens zich daar niet aan houden kunnen ze een paar corrigerende tikken krijgen. dEUS is veel te lief en zachtaardig om van zich af te meppen, waardoor de kittens bij hem veel vrijpostiger zijn. Daar raakte hij nu echt té gestresst van. Hij trok zich steeds meer terug op de voor de opvangers afgeschermde stukken van het huis en begon te sproeien. Ook geen pretje voor ons en het gaf duidelijk aan dat dEUS slecht in zijn vel zat. Wat nog het meest afweek van zijn normale doen was dat hij op oorlogspad ging tegen de opvangers, elke keer dat hij in de woonkamer kwam zocht hij ze op en sloeg ze. Nu kwam hij niet meer zo vaak in de woonkamer maar toch erg vervelend voor met name Carbon en Elektra. Zo gauw ze dEUS door het kattenluik hoorden komen zochten ze snel een veilig heenkomen; onder de bank, in het holletje van een krabpaal of heel lief met de pootjes om elkaar heen in de bananenblad bol waar ze zich veilig voelden.





Broer en zus hadden dus echt wel veel steun aan elkaar. Maar Elektra vond Lava duidelijk ook erg aardig. We bleven dus enorm dubben welke katjes we nu samen moesten laten verhuizen, Elektra met Carbon, nee, Elektra met Lava, maar dan is Carbon weer zo alleen, toch maar Elektra met Carbon, maar Elektra vindt Lava zo lief...











Uiteindelijk besloten we het maar gewoon te laten afhangen van voor welk koppeltje er zich eerst iemand zou melden, want voor allebei de combinaties bleef iets te zeggen. Op een gegeven moment belde er een mevrouw uit Rotterdam die al een tijdje op zoek was naar een broertje en zusje en haar oog had laten vallen op Carbon en Elektra. Zij en haar man klonken ideaal voor dit stel; groot huis, rustig huishouden zonder kinderen, kantoor aan huis waardoor ze veel tijd met de katten konden doorbrengen. Ze kwamen op visite, ik had uitgelegd dat Carbon zich nog nooit vrijwillig had laten zien aan bezoek, en wat doet 'ie, hij komt op een gegeven moment vanonder de bank vandaan en parkeert zich in de bol
We hebben de katjes ingescheept en zijn in de auto meegegaan naar Rotterdam. Deze twee zijn echt heerlijk terecht gekomen en het grappigste is dat onze bange Carbon in het nieuwe huis haantje de voorste was die zijn zusje de weg wees. Na een paar dagen liep hij al achter zijn nieuwe baasjes aan om te kijken wat ze gingen doen. Ik ben trots op ze.

Nog even knuffelen op Carbon's laatste avond bij ons;



Lava is als enige kitten achtergebleven maar voor hem was dat waarschijnlijk het minst erg, hij vind dat hij ook bij de grote jongens hoort;

Lava was de laatste opvanger in huis maar gelukkig niet alleen, hij kon nog wel bij onze katten terecht voor wat gezelligheid;





En met ons had hij het ook wel gezellig;



Maar hij moest zich toch ook wat vaker in zijn eentje zien te vermaken. Gelukkig kon hij dat ook wel. Deze pijperager is altijd z'n favoriete speeltje geweest, hij liep soms luidkeels mauwend met het ding door de kamer om te laten zien dat hij hem gevangen had.



Dozen zijn ook altijd leuk om in te spelen;



Zeker als je eerst je pijperager erin legt;



Lava hielp ook wel eens mee met het huishouden door de stofzuiger aan te zetten (druk op de grote ronde knop in het midden en hij gaat aan het werk);



Wanneer ik de vaatwasser open deed klom hij er vaak in en als het ding gedraaid had wilde hij altijd op de klep zitten om van de warmte te genieten;













Eind april belden er een mevrouw naar Scheldekat dat ze een oude blinde poes op onze facebook hadden gezien en dat zij en haar man die poes wel wilden adopteren. Heel lief. Tijdens het telefoongesprek vertelde ze dat ze vier katten had die nog maar een paar jaar oud waren, en dat ze wat ander voer aan de katten voerde dan de meeste mensen, namelijk vers vlees. Toen wist Marleen nog wel een geschiktere kandidaat; onze Lava. Ze zijn op visite geweest en een tijdje later mocht Lava verhuizen naar Axel. Helaas was ik geveld door een soort buikgriep dus voor het eerst kon ik niet mee om een katje te gaan plaatsen. Het leken me al echte kattenmensen en ik hoorde van Duncan en Marleen dat het huis een waar kattenparadijs is.
Lava heet op zijn nieuwe adres Tizio. Hij leeft samen met drie Heilige Birmanen (dat soort katten was niet nieuw voor hem) en een huiskat. Hij speelt al af en toe met één van de poezen. De indeling van het huis is zo dat Lava voor de introductie eerst apart kon in een aparte ruimte met toegang tot de veranda, vanwaar hij en de al aanwezige katten elkaar kunnen zien door het glas;



Een lekker hoog slaapplekje gevonden:



En kletsen tegen het nieuwe personeel, hij is vast net zo spraakzaam als hier;



Lava was voorlopig ons laatste opvangertje. Na twee jaar bijna non-stop opvangkatjes in huis is het voor ons en onze katten hoog tijd voor een adempauze.
dEUS trok het op het laatst dus niet meer zo goed, toen Carbon en Elektra verhuisd waren merkten we al dat hij wat minder ging sproeien, maar pas nadat Lava verhuisd was vond hij alles weer normaal. Hij sproeide gelijk veel minder en heeft nu een week helemaal niet meer gesproeid. Aan zijn andere gedrag merken we ook dat hij veel lekkerder in zijn vel zit.
We kunnen niet opvangen als we daar een kat van onszelf mee in de vernieling helpen, over en half jaar willen we het nog wel eens voorzichtig proberen maar dan niet meer zoveel katjes tegelijk en ook niet meer steeds achter elkaar door maar met tussenpozen. Mocht dat dan ook teveel zijn voor hem dan doen we dat ook niet meer, maar dat zullen we tegen die tijd wel zien. Het kan ook zijn dat het nu te lang was en te veel en misschien ook wel te oude katjes waren.

Ik had een post klaarstaan met leuk nieuws, maar toen kwam zaterdag het bericht dat Tesla niet was thuisgekomen. F&F / Blauwgrijs met witte poes Tesla vermist in Krabbendijke Het is nu woensdag en ze is nog steeds vermist. Gisteren zijn we vanuit Vlissingen naar Krabbendijke gegaan om te zoeken, te posteren en de deuren langs te gaan. De pleegmama van Tesla's huisgenootje Amie was zo lief om vanuit haar woonplaats Tholen ook mee te komen zoeken. Niemand die we spraken heeft Tesla gezien en er wordt ook niet gegeten van het voer wat in de tuin staat



In Krabbendijke zijn we ook nog langs de kapsalon gelopen waar een aantal van onze voormalige pleegkittens vandaan gekomen zijn. Een tijd terug heb ik weer eens gemaild met de mevrouw van de kapsalon, die de zwervende schuurkatjes in Krabbendijke eten gaf en ons destijds erg heeft geholpen met vangen. Zij verzorgt 6 wilde katjes die we na hun castratie hebben teruggezet. Ze stuurde foto's van dat groepje, leuk om te zien.

De dikke rode kater heet Garfield, als je zijn kop zo ziet dan kan het bijna niet anders of hij is de vader of een broer van Ruby, ze lijken zó veel op elkaar. (op de foto van Ruby verderop in dit bericht is de gelijkenis iets minder frappant, maar dat komt door de hoek denk ik)



Marleen en ik zijn destijds een middagje bezig geweest kitten Meadow (opgevangen door Renske) te vangen in de houtstapel van de buren, uiteindelijk is het gelukt door hulp van de buurman en zijn vijverschepnet De zwartwitte poes op bovenstaande foto is haar moeder.

Meadow als kitten (gefotografeerd door Renske) Ze ziet er zo schattig uit, maar ze was erg wild toen we haar vingen, Renske vertelde dat wanneer je in het begin naar haar keek ze gelijk één balletje rechtopstaande haartjes werd :



Daar zitten ze, met z'n allen te wachten op hun eten. Toen ik daar destijds was om Ruby en zoons op te halen zat Siberi, de witte mama van Fera, Feline (en Polar, later gevangen en opgevangen door Joeke) daar pontificaal midden op de mat naar me te kijken door de hordeur. Maar dat was zo'n slimmerik, het heeft maanden geduurd voor zij gevangen is.





Ze hebben het goed van de kost, dat kun je wel zien;



Ruby in de tuin, thuis in Terneuzen;



Wel grappig, de katjes komen uit Krabbendijke maar zijn bijna allemaal vlakbij elkaar in Zeeuws-Vlaanderen terecht gekomen. Ruby in Terneuzen, haar zoontje Lava in Axel, Lava's broer Coral ook in Axel, Fera en Feline wonen zelfs maar twee straten van Coral af !

Als laatste Floortje en Gijsje (aka Belle en Sebastiaan) in de tuin;