Ruby's Scheldekatjes (opvangkittens en -katten) #2

Allergie is gewoon oneerlijk
Dunc is waarschijnlijk een beetje allergisch, sinds wij katten hebben heeft hij voortdurend last van z'n neus en ruikt hij slecht, maar hij wil er niet over horen dat het wel eens door zijn beestjes kan komen Gelukkig is het niet erger dan dat.

Hij vond het trouwens erg jammer dat hij niet wist dat jij achter de naam HetKluskonijn schuilging, want hij vond dat altijd al een coole naam + ondertitel

Verder met onze katjes;

Elektra;



Eerst liet ze zich graag op haar kopje kroelen maar niet meer dan dat. Inmiddels zit ze ook graag bij je op de bank.



Lekker genesteld;



Maar ja, wanneer Lava aan komt lopen schiet ze tevoorschijn om hem een kusje te gaan geven;



Samen bij je pleegpapa liggen is gezelliger dan alleen;





Lava, Flynn en Tesla kijken samen naar de sneeuw buiten;



Maar eigenlijk kijken ze natuurlijk naar de vogeltjes die rozenbottels komen eten in de struiken voor ons huis;



Misschien herinneren jullie je het zwartwitte poesje Mini nog, het katje wat we ziek en uitgehongerd in een wegberm hebben gevonden. Mini was besproken maar ze moest nog gezelschap krijgen op haar nieuwe adres. We hadden bedacht dat Tesla waarschijnlijk goed bij haar zou passen dus het beoogde personeel van Mini kwam ook bij ons kijken. Tesla zette haar beste beentje voor want zij zag het wel zitten, er was een duidelijke klik tussen haar en haar nieuwe vrouwtje !

Mimosa zou ook wel zo lekker op haar kopje gekroeld willen worden volgens mij ;



Tesla verhuisde vier dagen later, maar die dag hebben we eerst nog bellen geblazen, want dat vonden zij en Lava erg leuk;

















Tesla en Mini werden op hetzelfde moment naar hun nieuwe adres gebracht. Mini durfde veel eerder op verkenning te gaan, bij Tesla ging dat wat langzamer. Omdat de opvangers bij ons alleen op de benedenverdieping leven was de trap naar beneden een nieuw verschijnsel voor haar, ze ging voetje voor voetje eraf
Mini kende ze ook nog niet dus dat was nog wat blazen en mopperen in het begin. Ik vond deze foto erg grappig, even het dekbed omhoog tillen om naar Mini (die nu Amie is gedoopt) te loeren;

Deze keer eens iets anders; updates van verhuisde katjes !

Eerst Floortje en Gijsje (bij ons Belle en Sebastiaan). Nog een foto van rond de kerst, Floortje in de pot van de kerstboom. Aan de blik in haar oogjes te zien is ze niet van plan er zomaar uit te komen;



Haar personeel was eind januari nog in het ootje genomen door haar broertje Gijsje, hij plaste wel op de bak maar poepen ho maar ! Baasjes natuurlijk een beetje bezorgd en begonnen met lax-a-past in een poging de boel weer op gang te krijgen, maar toen smolt de sneeuw in de tuin en vonden ze daar de ontbrekende hoopjes...
Gijsje dacht blijkbaar dat dat witte spul in de tuin een soort nieuwe kattenbakvulling was

Dan hebben we nog Mila en Puk, bij sommigen misschien beter bekend onder de namen Maya en Mascha. Hun vrouwtje heeft ze allerlei trucjes geleerd, Maya heeft het het snelst op gepikt en kan op commando zitten, pootje geven en high fiven. Op de foto is ze gewoon aan het relaxen;



Mascha op de bank met een knuffelschaap waar ze regelmatig met haar pootjes op stampt;



Lola en Pippa (aka Fera en Feline), Feline vooraan;



De dames worden verwend en zijn erg blij met hun nieuwe baasjes, zoals je hier kan zien;



Ruby's vrouwtje kan mooi fotograferen;







En een collage, ze zit bij hen op de bank en slaapt op hun bed (als ze er niet zelf in liggen). En het is leuk vogels kijken door de schuifpui;



Binnenkort (nou ja, mij kennende; ooit) meer updates, want dit is de stand van zaken t/m januari.

Bovenstaande katjes hebben het allemaal enorm getroffen met hun nieuwe baasjes ja

Ruby is inderdaad de mama van Lava, Coral en Carmine.

Tesla was niet echt dikke vriendjes met de overgebleven kittens, maar na haar verhuizing veranderde er toch best wat. Carbon kwam ineens véél meer uit zijn schulp. Zo langzamerhand werd het tijd om de kittens beschikbaar te gaan stellen voor adoptie. Toch zaten we er een beetje mee in onze maag. We hadden drie katjes over, dus één stelletje en één katje wat in z'n eentje zou moeten verhuizen. Carbon en Lava vormen geen goed stel, Elektra kon het met hen allebei goed vinden en zou sowieso samen met iemand mogen verhuizen.



Maar met wíe dan ? Carbon was erg verlegen, het idee dat hij moest gaan wennen aan een nieuw huis, nieuwe mensen en ook nog een nieuwe kat die hem misschien niet moest en makkelijk kon gaan pesten vonden we heel naar. Lava kan makkelijk alleen verhuizen, kon het hier met zowat elke kat goed vinden, past zich makkelijk aan. Maar Elektra vond juist hém zo leuk...
Kijk dit lekkere stel dan;













Ik wilde een foto maken van Lava alleen;



Maar daar was ze alweer;





Ik ging even boodschappen doen en toen ik terugkwam stoorde ik geloof ik een beetje
Hij zat echt in haar nekvelletje te bijten en ze vond het prima. Voor mij een "oh wat ben ik blij dat jullie allemaal gecastreerd zijn"- momentje;



"Ehm, eigenlijk vinden we het een beetje genant dat je naar ons zit te kijken"







Carbon en Elektra konden ook wel knus zijn samen, maar dat mocht ik niet op de foto zetten van Carbon, dan liep hij weg.

Gelukkig wilde hij langzamerhand wel wat vaker voor me poseren;





Ik was geluidjes aan het maken en met allerhande voorwerpen aan het zwaaien zodat Carbon in de camera zou kijken, natuurlijk kwam Lava ook even kijken wat we aan het doen waren;



Die snor- en oogharen



Lava vond ook goed aansluiting bij de andere katten, zoals Flynn;





Lekker luieren op de bank in het weekend ;

Dan weer wat leuke dingen; meer verhuisde katjes;

Tommie (aka Tony, voor wie hem niet kent zie hier en hier) met zijn vriendinnetje Belle, zij zat in een doosje;



Dat kon hij natuurlijk ook;



De andere Belle (die van Sebastiaan, heet nu Floortje) in de tuin;



En kijk eens hoe het een paar weken na de verhuizing al ging tussen Amie (eerst Mini) en Tesla;





Nog twee poesjes die verhuisd zijn; wilde katten Michaëlla en Manon
Ze wonen nu in de paardenstal in Hoofdplaat. Veel leuker dan in ons schuurtje

Ik had foto's van ze gemaakt voor de advertentie maar dat was nog een hele klus.
Manon (Bollegraf) is namelijk nogal bang dus eigenlijk waren deze foto's al heel goed gelukt (één witte snorhaar ) ;





Michaëlla (Krajicek) is net andersom, zij is een echt kattekopje. Hoe langer ze bij ons was, hoe minder bang ze werd. Dat betekende niet dat ze ons aardiger ging vinden. Ze vond ons nog steeds even stom en nu durfde ze ons aan te vallen. Bij het voeren, drinken geven en kattenbak verschonen hield ik het blik van de stoffer en blik voor haar huisje zodat ze er niet uit kon om mij te grazen te nemen. En meppen dat ze dan deed tegen het blik ! Jammer want ik vind haar een beeldschoon poesje om te zien. Maar op de foto's kun je al zien dat ze altijd behoorlijk chagrijnig werd als ze ons zag;







Met de opvangers ging alles z'n gangetje. Lava en Elektra waren als vanouds gezellig, al is liefde soms best zwaar



Elektra kwam niet alleen maar bij ons zitten, maar zelfs op schoot Ze heeft in het begin veel gehapt en nog best lang geblazen, toen dacht ik echt niet dat ze op een gegeven moment zo erbij zouden zitten;



Carbon bleef ook nog steeds vooruitgaan en bracht nu het liefst zijn tijd bij ons in de woonkamer door. In de mand op tafel;

Begin maart was het ineens eventjes heerlijk lenteweer en toen is Ruby voor het eerst naar buiten geweest. Helaas was ze na etenstijd nog niet terug dus haar baasjes zaten behoorlijk in de piepzak. Waarschijnlijk is ze ergens van geschrokken en heeft ze zich toen verstopt want tegen de tijd dat het goed donker geworden was en helemaal stil op straat kwam ze zich ineens wel melden, helemaal gelukkig om weer thuis te zijn ! Nu ze buiten de buurt onveilig kan maken levert dat mooie plaatjes op.

Boomklimmen;



Jagen in de sneeuw;





En eenmaal binnen lekker geborsteld worden door de baas. Van zwerfpoesje naar verwende huiskat;



Tesla komt helemaal los bij haar nieuwe personeel. In het begin was ze nog wat eenkennig maar na een tijdje kreeg ook de heer des huizes zijn eerste kopje...onder de douche !! Hij voelde tijdens het haren wassen ineens iets aan zijn been en toen stond daar een gekke blauwwitte poes helemaal happy tussen de waterstralen en de shampoovlokken
Ze is sowieso helemaal gek van water geworden en kliedert graag haar hele drinkbak leeg met haar pootje. Ze kijkt hier wel wat betrapt;



Haar vrouwtje vertelt hele leuke verhalen over Tesla, ze knuffelt graag en gaat zelfs bij visite op schoot zitten. Er zijn regelmatig oppaskindjes in huis waar ze graag mee speelt en ze is zelfs al een keer gezien dat ze een huilend kindje troostte wat zich had bezeerd
Met Amie (aka Mini) is ze ook goede vriendjes geworden, grappig genoeg is kleine Amie de baas over grote, dikke, pittige Tesla



De dames hebben de stoel van hun vrouwtje ingepikt;



Amie is al wat minder mini, toen we haar vonden had ze een behoorlijke groeiachterstand vanwege de ondervoeding maar ze blijft gewoon gestaag doorgroeien om dat in te halen.

Dan weer terug naar de katjes hier in huis. Carbon's favoriete speelgoed is deze ballenbaan, hij lijkt het niet zo tof te vinden dat zijn zus ermee speelt;



Gauw erbovenop gaan zitten;



Elektra met Ernesto, poesjes mogen meestal wel tegen hem aanliggen, bij katertjes vindt hij dat toch minder goed:



Lekker onbeschaamd in de bananenbol liggen;



Onze kater dEUS is inmiddels behoorlijk klaar met al dat jonge grut in huis. Hij heeft eigenlijk ook gelijk, we hebben sinds juli 2011 maar 2 periodes van drie weken geen opvangkatten in huis gehad.
Onze andere volwassen katten stellen duidelijke regels naar de opvangkittens tot hoever ze mogen gaan en wanneer de kittens zich daar niet aan houden kunnen ze een paar corrigerende tikken krijgen. dEUS is veel te lief en zachtaardig om van zich af te meppen, waardoor de kittens bij hem veel vrijpostiger zijn. Daar raakte hij nu echt té gestresst van. Hij trok zich steeds meer terug op de voor de opvangers afgeschermde stukken van het huis en begon te sproeien. Ook geen pretje voor ons en het gaf duidelijk aan dat dEUS slecht in zijn vel zat. Wat nog het meest afweek van zijn normale doen was dat hij op oorlogspad ging tegen de opvangers, elke keer dat hij in de woonkamer kwam zocht hij ze op en sloeg ze. Nu kwam hij niet meer zo vaak in de woonkamer maar toch erg vervelend voor met name Carbon en Elektra. Zo gauw ze dEUS door het kattenluik hoorden komen zochten ze snel een veilig heenkomen; onder de bank, in het holletje van een krabpaal of heel lief met de pootjes om elkaar heen in de bananenblad bol waar ze zich veilig voelden.





Broer en zus hadden dus echt wel veel steun aan elkaar. Maar Elektra vond Lava duidelijk ook erg aardig. We bleven dus enorm dubben welke katjes we nu samen moesten laten verhuizen, Elektra met Carbon, nee, Elektra met Lava, maar dan is Carbon weer zo alleen, toch maar Elektra met Carbon, maar Elektra vindt Lava zo lief...











Uiteindelijk besloten we het maar gewoon te laten afhangen van voor welk koppeltje er zich eerst iemand zou melden, want voor allebei de combinaties bleef iets te zeggen. Op een gegeven moment belde er een mevrouw uit Rotterdam die al een tijdje op zoek was naar een broertje en zusje en haar oog had laten vallen op Carbon en Elektra. Zij en haar man klonken ideaal voor dit stel; groot huis, rustig huishouden zonder kinderen, kantoor aan huis waardoor ze veel tijd met de katten konden doorbrengen. Ze kwamen op visite, ik had uitgelegd dat Carbon zich nog nooit vrijwillig had laten zien aan bezoek, en wat doet 'ie, hij komt op een gegeven moment vanonder de bank vandaan en parkeert zich in de bol
We hebben de katjes ingescheept en zijn in de auto meegegaan naar Rotterdam. Deze twee zijn echt heerlijk terecht gekomen en het grappigste is dat onze bange Carbon in het nieuwe huis haantje de voorste was die zijn zusje de weg wees. Na een paar dagen liep hij al achter zijn nieuwe baasjes aan om te kijken wat ze gingen doen. Ik ben trots op ze.

Nog even knuffelen op Carbon's laatste avond bij ons;



Lava is als enige kitten achtergebleven maar voor hem was dat waarschijnlijk het minst erg, hij vind dat hij ook bij de grote jongens hoort;

Lava was de laatste opvanger in huis maar gelukkig niet alleen, hij kon nog wel bij onze katten terecht voor wat gezelligheid;





En met ons had hij het ook wel gezellig;



Maar hij moest zich toch ook wat vaker in zijn eentje zien te vermaken. Gelukkig kon hij dat ook wel. Deze pijperager is altijd z'n favoriete speeltje geweest, hij liep soms luidkeels mauwend met het ding door de kamer om te laten zien dat hij hem gevangen had.



Dozen zijn ook altijd leuk om in te spelen;



Zeker als je eerst je pijperager erin legt;



Lava hielp ook wel eens mee met het huishouden door de stofzuiger aan te zetten (druk op de grote ronde knop in het midden en hij gaat aan het werk);



Wanneer ik de vaatwasser open deed klom hij er vaak in en als het ding gedraaid had wilde hij altijd op de klep zitten om van de warmte te genieten;













Eind april belden er een mevrouw naar Scheldekat dat ze een oude blinde poes op onze facebook hadden gezien en dat zij en haar man die poes wel wilden adopteren. Heel lief. Tijdens het telefoongesprek vertelde ze dat ze vier katten had die nog maar een paar jaar oud waren, en dat ze wat ander voer aan de katten voerde dan de meeste mensen, namelijk vers vlees. Toen wist Marleen nog wel een geschiktere kandidaat; onze Lava. Ze zijn op visite geweest en een tijdje later mocht Lava verhuizen naar Axel. Helaas was ik geveld door een soort buikgriep dus voor het eerst kon ik niet mee om een katje te gaan plaatsen. Het leken me al echte kattenmensen en ik hoorde van Duncan en Marleen dat het huis een waar kattenparadijs is.
Lava heet op zijn nieuwe adres Tizio. Hij leeft samen met drie Heilige Birmanen (dat soort katten was niet nieuw voor hem) en een huiskat. Hij speelt al af en toe met één van de poezen. De indeling van het huis is zo dat Lava voor de introductie eerst apart kon in een aparte ruimte met toegang tot de veranda, vanwaar hij en de al aanwezige katten elkaar kunnen zien door het glas;



Een lekker hoog slaapplekje gevonden:



En kletsen tegen het nieuwe personeel, hij is vast net zo spraakzaam als hier;



Lava was voorlopig ons laatste opvangertje. Na twee jaar bijna non-stop opvangkatjes in huis is het voor ons en onze katten hoog tijd voor een adempauze.
dEUS trok het op het laatst dus niet meer zo goed, toen Carbon en Elektra verhuisd waren merkten we al dat hij wat minder ging sproeien, maar pas nadat Lava verhuisd was vond hij alles weer normaal. Hij sproeide gelijk veel minder en heeft nu een week helemaal niet meer gesproeid. Aan zijn andere gedrag merken we ook dat hij veel lekkerder in zijn vel zit.
We kunnen niet opvangen als we daar een kat van onszelf mee in de vernieling helpen, over en half jaar willen we het nog wel eens voorzichtig proberen maar dan niet meer zoveel katjes tegelijk en ook niet meer steeds achter elkaar door maar met tussenpozen. Mocht dat dan ook teveel zijn voor hem dan doen we dat ook niet meer, maar dat zullen we tegen die tijd wel zien. Het kan ook zijn dat het nu te lang was en te veel en misschien ook wel te oude katjes waren.

Ik had een post klaarstaan met leuk nieuws, maar toen kwam zaterdag het bericht dat Tesla niet was thuisgekomen. F&F / Blauwgrijs met witte poes Tesla vermist in Krabbendijke Het is nu woensdag en ze is nog steeds vermist. Gisteren zijn we vanuit Vlissingen naar Krabbendijke gegaan om te zoeken, te posteren en de deuren langs te gaan. De pleegmama van Tesla's huisgenootje Amie was zo lief om vanuit haar woonplaats Tholen ook mee te komen zoeken. Niemand die we spraken heeft Tesla gezien en er wordt ook niet gegeten van het voer wat in de tuin staat



In Krabbendijke zijn we ook nog langs de kapsalon gelopen waar een aantal van onze voormalige pleegkittens vandaan gekomen zijn. Een tijd terug heb ik weer eens gemaild met de mevrouw van de kapsalon, die de zwervende schuurkatjes in Krabbendijke eten gaf en ons destijds erg heeft geholpen met vangen. Zij verzorgt 6 wilde katjes die we na hun castratie hebben teruggezet. Ze stuurde foto's van dat groepje, leuk om te zien.

De dikke rode kater heet Garfield, als je zijn kop zo ziet dan kan het bijna niet anders of hij is de vader of een broer van Ruby, ze lijken zó veel op elkaar. (op de foto van Ruby verderop in dit bericht is de gelijkenis iets minder frappant, maar dat komt door de hoek denk ik)



Marleen en ik zijn destijds een middagje bezig geweest kitten Meadow (opgevangen door Renske) te vangen in de houtstapel van de buren, uiteindelijk is het gelukt door hulp van de buurman en zijn vijverschepnet De zwartwitte poes op bovenstaande foto is haar moeder.

Meadow als kitten (gefotografeerd door Renske) Ze ziet er zo schattig uit, maar ze was erg wild toen we haar vingen, Renske vertelde dat wanneer je in het begin naar haar keek ze gelijk één balletje rechtopstaande haartjes werd :



Daar zitten ze, met z'n allen te wachten op hun eten. Toen ik daar destijds was om Ruby en zoons op te halen zat Siberi, de witte mama van Fera, Feline (en Polar, later gevangen en opgevangen door Joeke) daar pontificaal midden op de mat naar me te kijken door de hordeur. Maar dat was zo'n slimmerik, het heeft maanden geduurd voor zij gevangen is.





Ze hebben het goed van de kost, dat kun je wel zien;



Ruby in de tuin, thuis in Terneuzen;



Wel grappig, de katjes komen uit Krabbendijke maar zijn bijna allemaal vlakbij elkaar in Zeeuws-Vlaanderen terecht gekomen. Ruby in Terneuzen, haar zoontje Lava in Axel, Lava's broer Coral ook in Axel, Fera en Feline wonen zelfs maar twee straten van Coral af !

Als laatste Floortje en Gijsje (aka Belle en Sebastiaan) in de tuin;