Wat nu? leugens leugens en nog eens leugens.

3 maanden geleden een relatie aangegaan met een meid die ik wel eens vaker gezien had een aantal jaar geleden. Begon allemaal erg leuk, ze had een moeilijke thuissituatie en gezien de verliefdheid en de roze bril woonde ze praktisch na een week al bij me.. dit ging allemaal best wel goed verbazingwekkend..

2 weken daarna ging ik een week op vakantie en liet ik haar zelfs een week in m’n huis zitten omdat ik haar vertrouwde (ja ik ben ook wat naief) Ook dit ging allemaal goed. Ik kwam erachter dat ze had zitten cammen met een kerel en dat deed me al wat zeer.. maar goed..

De weken die volgde waren een opeenvolging van leugens, over een diploma die ze zou hebben en uiteindelijk niet had. Toen ik haar CV zag op haar laptop en een oude sollicitatiebrief confronteerde ik haar daar mee, en maar volhouden voor weken lang totdat het er uiteindelijk uit kwam. In de weken daarna volgden veel meer leugens.. van een OV kaart tot gesprekken met een persoon wat uiteindelijk haar ex bleek te zijn. Vragen over een MSN chat die ze had verwijderd beantwoorde ze met dat hij vroeg of ze vreemd zou gaan en dat ze dacht dat ik raar ging denken..
en dan verwijder je die logs maar?

Leugens over situaties die er zijn gebeurd, over het feit dat dingen verdraaid of gewoon verzwijgd doen me zo zeer.. uiteindelijk alles voor de 3e keer uitgesproken. En toen kwam dus het verhaal van die ex er uit, waarmee ze me nog af probeerde te bluffen tegen die kerel dat ze nooit een relatie met hem zou gehad hebben en dat stuurde ze ook naar hem.. terwijl hij natuurlijk antwoordde van “wtf?”

Uiteindelijk terug naar haar ouders gebracht want ik trok het niet meer.. heel emotioneel gesprek gehad met haar moeder erbij etcetera en toen kwam er uit dat ze dat al heel lang doet omdat ze niet weet hoe ze er mee moet stoppen, en omdat ze dan dicht slaat..
Uiteindelijk zat ik daar elke avond omdat ik ondanks alles nog steeds verliefd op haar was.. en ze kon er niets aan doen (pathalogisch?) en ging een verwijskaart halen voor de psychiater. De thuissituatie werd weer onhoudbaar en ze kwam weer bij mij “wonen”. Ondanks dat ik daar nog niet klaar voor was moesten we wel, anders was het toen over en uit want dan zou ze naar haar tante gemoeten hebben..

De week daarop stond ineens haar moeder (heeft ook een heel verleden met haar man, van ruzies e.d.) voor de deur met de politie, of ze een nacht kon blijven omdat ze anders nergens heen kon..
Prima joh.. dus die heeft 2 dagen op de bank geslapen, en die is daarna naar dr zus gegaan. Een week later werd het ook weer onhoudbaar tussen X en mij omdat ik nog teveel met die leugens in m’n hoofd zat en daar vragen over heb puur omdat ik haar niet meer vertrouw.. en ik bracht haar naar dr tante.

De dag erna een goed gesprek gehad met mijn ouders en besloten haar weer op te halen mede omdat ik ondanks alle ellende toch van haar ben gaan houden.. (en mischien ook wel wat medelijden…) Aangegeven dat we het verleden laten rusten en opnieuw beginnen.. dat ging 2 dagen goed totdat ik het er toch weer heel erg moeilijk mee kreeg.. elke keer als ze een whatsapp bericht of een facebook bericht kreeg op dr telefoon kreeg ik het spaansbenauwd en wou ik meteen weten wat of wie het was. Gewoon omdat ik er toch achter kwam dat het vertrouwen echt compleet weg was..

Dit nog een week aangezien en afgelopen week wederom naar dr ouders (die inmiddels weer samen zijn met de nodige ruzies) Sindsdien heb ik haar niet meer gezien, maar zijn we wel bijna nonstop aan het chatten… ze houd zo veel van me en mist me heel erg.. (ze is heel erg onzeker en heeft een erg laag zelfbeeld) en ik merk dat ik haar ook ontzettend mis, maar dat ik haar niet terug KAN nemen.. maar toch raak ik in de knoop met mezelf..

Word ik vanmorgen wakker, heb ik een mail dat op de FB van dr broer een foto is gepost, dus ik kijken. Zie ik haar staan in een uitgaansgelegenheid met een kerel tegen dr aan. (welke wel homo is, dat dan weer wel…) en ik kreeg me toch een brok in m’n keel.. Wat moet ik hier mee? Dit doet me potverdorie gewoon pijn.. tot op het bot. Helemaal omdat ze tegen me gezegd heeft dat ze niks gedaan heeft, en niet met die homo uit zou gaan.. (je ziet op z’n FB dat ie op kerels valt, en z’n uiterlijk en schrijfstijl liegen er niet om, maar toch… het voelt echt fout)

Als ik dit zo terug lees denk ik, hoe triest.. en kappen er mee.. maar zelf ben ik ook helemaal de weg kwijt, mede omdat er ook leuke dingen zijn geweest, en ik wel van d’r houd.. maar blijkbaar heeft dit geen enkele toekomst..

Als ze zoveel van me houd, waarom bedonderd ze me dan keer op keer?
Ik zou het op prijs stellen als ik wat serieuze reacties kan krijgen.. ik weet dat het een kansloos verhaal is, maar ja.. niet iedereen heeft z’n gevoelens zo op een rijtje.. ik ben altijd heel eenzaam geweest en mischien ben ik ook wel weer bang om alleen te zijn..

quote:

Op vrijdag 30 december 2011 09:21 schreef HSG het volgende:
Is het misschien niet de tijd om er een punt achter jullie relatie te zetten?

M'n verstand zegt overduideljik van wel.. Maar ik zit met m'n gevoel in de prak.. Het klinkt mischien vreemd maar ik weet echt niet wat ik met mezelf aan moet.

quote:

Op vrijdag 30 december 2011 09:23 schreef Id_do_her het volgende:

[..]

In ieder geval zorgen dat je niet meegesleurd gaat worden in de problemen van een ander.

Dat probeer ik ook, maar dat is wel heel moeilijk omdat ik toch ontzettend veel geef om haar..

quote:

Op vrijdag 30 december 2011 11:55 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
De weken die volgde waren een opeenvolging van leugens, over een diploma die ze zou hebben en uiteindelijk niet had. Toen ik haar CV zag op haar laptop en een oude sollicitatiebrief confronteerde ik haar daar mee, en maar volhouden voor weken lang totdat het er uiteindelijk uit kwam. In de weken daarna volgden veel meer leugens.. van een OV kaart tot gesprekken met een persoon wat uiteindelijk haar ex bleek te zijn. Vragen over een MSN chat die ze had verwijderd beantwoorde ze met dat hij vroeg of ze vreemd zou gaan en dat ze dacht dat ik raar ging denken..
en dan verwijder je die logs maar?

In dit stukje zeg je iets over een msn chatlog die verwijdert is. Was je dan zelf op zoek naar die logs of wat gebeurde er. Ook het stuk van de OV kaart snap ik niet helemaal.

Uiteindelijk was het vertrouwen zo ver gedaald dat ik dat deed ja. En dat wist ze ook en dat vond ze niet erg. Maarja, als je weet dat iemand je logs bekijkt dan ga je natuurlijk zaken verwijderen. Het is niet goed te praten, maar wat moet je anders..

Ze loog over het feit dat ze een OV kaart had om naar haar werk te gaan maar dat die geblokkeerd was en tijdelijk dus kaartjes moest kopen en declareren.. Waarom ze daar over gelogen heeft? geen flauw idee...