WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Gezien er de laatste weken/maanden nogal veel nieuwsartikelen zijn waar weer een krediet rating wordt verlaagd of verhoogd dacht ik eens even alles een op een rijtje te zetten hoe het er nou eigenlijk bij zo'n krediet beoordelaar aan toe gaat. Met name omdat ik niet alleen het idee heb dat mensen niet weten hoe een krediet beoordelaar aan zo'n rating komt maar als ik het anderen vraag (zelfs in de financiële sector) ze me daar geen goed antwoord op kunnen geven. Zonder het zelf te willen opzoeken krijg je vaak enorm (belachelijke) bevooroordeelde argumenten wat de massa (lees: niet iedereen) van de media overneemt.
De markt bestaat uit een aantal van deze krediet beoordelaars (CRA's). De bekende zijn natuurlijk Moody's en S&P (>50% van de markt) en wat kleinere spelers zoals DBRS en Fitch.
Om even terug te komen op de krediet verlaging van de States van triple A naar double A+. Amerika staat nog steeds naar mijn weten op outlook: negative. Dat betekend dat vanaf het moment dat dat bevestigd wordt na een rating actie er binnen 6 tot 24 maand er een daling kan komen. Dit ook als referentie punt dat de media vaak overdreven toetert dat iets 'onverwacht' naar beneden gaat. S&P hanteert bijvoorbeeld het landen model op 5 pilaren: political risk, economic risk, external risk, debt risk en fiscal risk die op een basis zitten van 1 tot 6 punten. Waar het op kwantitatief en kwalitatieve methoden wordt getest. 1 als zijnde erg goed, 6 als zijnde erg crap.
Zo kan het er bijvoorbeeld uitzien:
Zijn er landen die hun triple A rating weer terug hebben gekregen ? Ja .. Canada, Australie, Finland, Zweden en Denemarken. Hoe lang duurde dat na dat ze het kwijt waren? Kortste 9 jaar, langste 18 jaar.
Gezien het feit er tussen de hoogste (AAA) en de laagste (D) zo'n 20 stappen zitten is een stap van triple A naar AA+ bijvoorbeeld een stap van rood naar licht rood. Men doet er dus veel te overdreven over wat betreft het verliezen van zo'n waarde. In de afgelopen jaren is er nog nooit een land van AAA, AA of A geweest die het loodje heeft gelegd (D).
Om eens te relateren naar de geschiedenis van kredietwaardigheid van Amerikaanse bedrijven. In de jaren 80 hadden meer dan 60 bedrijven een triple A in USA. Een 15 jaar later was dat nog maar de helft en ik weet niet precies hoeveel er nu in Amerika nog over zijn met een triple A maar dat zullen er niet meer dan 5 zijn. Dit lijkt mij persoonlijk toch aan te geven dat men niet minder strict is geworden?
Hoe komt een rating tot stond voor structured producten?
Waar het hier vaak met name om draait is de counterparty risk. De rating van een SF product hangt erg closely van de staat af van de counterparty (CPR). Bijv. een CPR die tekort komt wat betreft swap betalingen. Dan zou eventueel een SPV bij moeten schieten en dat lijkt me niet de bedoeling.
Als de CPR in de problemen komt en het wel de kredietwaardigheid rating van de notes behouden wil hebben kan het onder bepaalde voorwaarden collateral posten.
Bijv: je hebt een 100 miljoen fix/float IR swap met een WAL (weighted average life) van 25 jaar en een negatieve mark-to-market waarde van 1 miljoen. De volatility buffer is 10%. Een volatility buffer is een soort van risk measure waar de CRA verwacht dat er nog problemen eventueel zijn op de markt die zo'n buffer dus zullen opvangen. Die buffer is natuurlijk hoger voor higher rated producten.
In het geval van ons voorbeeld zou er MAX(0; 5%*(25-20) * 10% * 100 miljoen) gepost moeten worden. Hoe de berekening hier wordt gedaan doet er even niet toe maar alle CRA's hebben hier verschillende modellen voor hoe het berekent moet worden en verschillende volatiliteit buffers. Ook zijn er soms wat kleinere verschillen, sommige gebruiken WAL in de berekening van de producten, andere weer duration. Dit geeft dus wel aan dat je met een CPR rating van bijvoorbeeld A+, een note van AAA kunt ondersteunen. Misschien wat far fetched maar een bedrijf binnen een land kan toch ook een hogere rating hebben dan het land zelf? Een argument wat ik vaak heb gehoord waar men behoorlijk van staat te kijken.
Hoe komt een rating tot stand?
Heel simpel gezegd:
1.Een analist doet een wiskundig en kwalitatief onderzoek naar het bedrijf
2.Die vult verschillende papieren in en daar komt op basis van bepaalde ratio's een mogelijke krediet waarde uitrollen.
3.De analist presenteert haar of zijn bevindingen voor een aantal seniors tijdens een vergadering
4.Daar komt een uiteindelijke rating uitrollen
5.Het bedrijf wordt ingelicht
Ik ben van mening dat de media de impact van kredietbeoordeelaars enorm dramatiseert. Ik heb nog geen artikel gelezen in een financiële krant waar men duidelijk laat zien wat er zich nu in wezen objectief afspeelt bij een CRA. Het jammerlijke punt is dat de huis tuin en keuken belegger zelf ook geen idee heeft hoe men te werk gaat bij een CRA. Het staat immers ver van de normale belevingswereld van de mens. Het is in die zin jammer dat velen (zelfde bekende financiële analisten) de crap van de media veel te snel overnemen zonder dat ze werkelijk door hebben wat er speelt bij zo'n CRA. Men graaft in wezen elkaars eigen kuil door de impact van deze CRA's te dramatiseren terwijl statistisch gezien de CRA's het altijd goed voor elkaar hebben gehad en een kredietwaardigheid helemaal niet een symbool is voor, kopen, hold of verkopen maar slechts een indicatie is hoe het qua economische kracht (de mogelijkheid om schulden terug te betalen) er voor staat.
De markt bestaat uit een aantal van deze krediet beoordelaars (CRA's). De bekende zijn natuurlijk Moody's en S&P (>50% van de markt) en wat kleinere spelers zoals DBRS en Fitch.
Om even terug te komen op de krediet verlaging van de States van triple A naar double A+. Amerika staat nog steeds naar mijn weten op outlook: negative. Dat betekend dat vanaf het moment dat dat bevestigd wordt na een rating actie er binnen 6 tot 24 maand er een daling kan komen. Dit ook als referentie punt dat de media vaak overdreven toetert dat iets 'onverwacht' naar beneden gaat. S&P hanteert bijvoorbeeld het landen model op 5 pilaren: political risk, economic risk, external risk, debt risk en fiscal risk die op een basis zitten van 1 tot 6 punten. Waar het op kwantitatief en kwalitatieve methoden wordt getest. 1 als zijnde erg goed, 6 als zijnde erg crap.
Zo kan het er bijvoorbeeld uitzien:
Zijn er landen die hun triple A rating weer terug hebben gekregen ? Ja .. Canada, Australie, Finland, Zweden en Denemarken. Hoe lang duurde dat na dat ze het kwijt waren? Kortste 9 jaar, langste 18 jaar.
Gezien het feit er tussen de hoogste (AAA) en de laagste (D) zo'n 20 stappen zitten is een stap van triple A naar AA+ bijvoorbeeld een stap van rood naar licht rood. Men doet er dus veel te overdreven over wat betreft het verliezen van zo'n waarde. In de afgelopen jaren is er nog nooit een land van AAA, AA of A geweest die het loodje heeft gelegd (D).
Om eens te relateren naar de geschiedenis van kredietwaardigheid van Amerikaanse bedrijven. In de jaren 80 hadden meer dan 60 bedrijven een triple A in USA. Een 15 jaar later was dat nog maar de helft en ik weet niet precies hoeveel er nu in Amerika nog over zijn met een triple A maar dat zullen er niet meer dan 5 zijn. Dit lijkt mij persoonlijk toch aan te geven dat men niet minder strict is geworden?
Hoe komt een rating tot stond voor structured producten?
Waar het hier vaak met name om draait is de counterparty risk. De rating van een SF product hangt erg closely van de staat af van de counterparty (CPR). Bijv. een CPR die tekort komt wat betreft swap betalingen. Dan zou eventueel een SPV bij moeten schieten en dat lijkt me niet de bedoeling.
Als de CPR in de problemen komt en het wel de kredietwaardigheid rating van de notes behouden wil hebben kan het onder bepaalde voorwaarden collateral posten.
Bijv: je hebt een 100 miljoen fix/float IR swap met een WAL (weighted average life) van 25 jaar en een negatieve mark-to-market waarde van 1 miljoen. De volatility buffer is 10%. Een volatility buffer is een soort van risk measure waar de CRA verwacht dat er nog problemen eventueel zijn op de markt die zo'n buffer dus zullen opvangen. Die buffer is natuurlijk hoger voor higher rated producten.
In het geval van ons voorbeeld zou er MAX(0; 5%*(25-20) * 10% * 100 miljoen) gepost moeten worden. Hoe de berekening hier wordt gedaan doet er even niet toe maar alle CRA's hebben hier verschillende modellen voor hoe het berekent moet worden en verschillende volatiliteit buffers. Ook zijn er soms wat kleinere verschillen, sommige gebruiken WAL in de berekening van de producten, andere weer duration. Dit geeft dus wel aan dat je met een CPR rating van bijvoorbeeld A+, een note van AAA kunt ondersteunen. Misschien wat far fetched maar een bedrijf binnen een land kan toch ook een hogere rating hebben dan het land zelf? Een argument wat ik vaak heb gehoord waar men behoorlijk van staat te kijken.
Hoe komt een rating tot stand?
Heel simpel gezegd:
1.Een analist doet een wiskundig en kwalitatief onderzoek naar het bedrijf
2.Die vult verschillende papieren in en daar komt op basis van bepaalde ratio's een mogelijke krediet waarde uitrollen.
3.De analist presenteert haar of zijn bevindingen voor een aantal seniors tijdens een vergadering
4.Daar komt een uiteindelijke rating uitrollen
5.Het bedrijf wordt ingelicht
Ik ben van mening dat de media de impact van kredietbeoordeelaars enorm dramatiseert. Ik heb nog geen artikel gelezen in een financiële krant waar men duidelijk laat zien wat er zich nu in wezen objectief afspeelt bij een CRA. Het jammerlijke punt is dat de huis tuin en keuken belegger zelf ook geen idee heeft hoe men te werk gaat bij een CRA. Het staat immers ver van de normale belevingswereld van de mens. Het is in die zin jammer dat velen (zelfde bekende financiële analisten) de crap van de media veel te snel overnemen zonder dat ze werkelijk door hebben wat er speelt bij zo'n CRA. Men graaft in wezen elkaars eigen kuil door de impact van deze CRA's te dramatiseren terwijl statistisch gezien de CRA's het altijd goed voor elkaar hebben gehad en een kredietwaardigheid helemaal niet een symbool is voor, kopen, hold of verkopen maar slechts een indicatie is hoe het qua economische kracht (de mogelijkheid om schulden terug te betalen) er voor staat.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Tvp. Dit ga ik morgen op me gemak doorlezen 
Hearing voices from afar, Join the madness when the curtain falls.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
Interessant topic s_e! En ik ben het ook eens met je conclusie dat de impact van CRA's overschat wordt.
Heb je ook informatie over de invulling van de vijf pilaren?
Zo'n model had ik wel verwacht inderdaad. Het lijkt op multicriteria-analyse zoals dat vaak bij infrastructurele projecten gebruikt wordt om alternatieve ontwerpen met een nul-alternatief te vergelijken. Dat is een verstandige aanpak in een situatie waarin je met lastig te kwantificeren variabelen werkt. Een nadeel is dat het meer aan interpretatie en mogelijk irrationele afwegingen onderhevig is.quote:Op zondag 11 december 2011 23:38 schreef sitting_elfling het volgende:
S&P hanteert bijvoorbeeld het landen model op 5 pilaren: political risk, economic risk, external risk, debt risk en fiscal risk die op een basis zitten van 1 tot 6 punten. Waar het op kwantitatief en kwalitatieve methoden wordt getest. 1 als zijnde erg goed, 6 als zijnde erg crap.
Heb je ook informatie over de invulling van de vijf pilaren?
Interessant. Een vraag over die rating van Nederland. Nederland betaald S&P niet voor de rating lees ik op de wiki maar krijgt wel een rating. Betalen andere landen wel (en zo ja, waarom)?
Chris van Nijnatten: "Het gevoel dat NAC iets onmetelijks was, iets Bredaas en iets ongelooflijk moois en warms, zelfs zo mooi en warm dat je er letterlijk voor ten strijde wilde trekken"
Uiteraard informatie over de invulling van de 5 pilaren. Zie onderstaande info per pilaar voor de rating van de landen.quote:
Interessant topic s_e! En ik ben het ook eens met je conclusie dat de impact van CRA's overschat wordt.
[..]
Zo'n model had ik wel verwacht inderdaad. Het lijkt op multicriteria-analyse zoals dat vaak bij infrastructurele projecten gebruikt wordt om alternatieve ontwerpen met een nul-alternatief te vergelijken. Dat is een verstandige aanpak in een situatie waarin je met lastig te kwantificeren variabelen werkt. Een nadeel is dat het meer aan interpretatie en mogelijk irrationele afwegingen onderhevig is.
Heb je ook informatie over de invulling van de vijf pilaren?
Pilaar 1:
Pilaar 2:
Pilaar 3:
Pilaar 4:
Pilaar 5:
Pilaren zijn vrij self-explanatory uitgelegd uiteraard
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Dat weet ik zo niet. Volgens mij heeft het met nieuwe regulatie wetten te maken maar dit kan ik zo niet terug vinden.quote:
Interessant. Een vraag over die rating van Nederland. Nederland betaald S&P niet voor de rating lees ik op de wiki maar krijgt wel een rating. Betalen andere landen wel (en zo ja, waarom)?
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Wat ik me dan weer afvraag: waar zijn die kwantitatieve modellen op gebaseerd? Aangeven welke kwantitatieve (en kwalitatieve) beoordelingscriteria je gebruikt is één ding, maar het hoe en waarom van die criteria is minstens zo belangrijk. En het echte venijn zit 'm mijns inziens ook niet zozeer in de rating zelf, zoals je zelf ook al opmerkt, maar in de manier hoe partijen erop reageren. Wat dat betreft werkt een rating van een CRA hetzelfde als een uitlating van een bepaalde politieke partij: voor de impact maakt het niet uit of het klopt wat er gezegd wordt, maar wie het zegt.
Never explain, never apologize.
Interessante post S_E !
De relevantie van een downgrade in de praktijk is dat pensioenfondsen e.d. strenge regels hebben waar ze in mogen beleggen en dat een downgrade (of negatieve outlook) kan betekenen dat ze (een deel van) de betreffende bonds moeten verkopen. Maar natuurlijk zie je dat ver van tevoren aankomen.
Wat ik nog steeds een interessante vraag vind is waar het fout is gegaan met de ratings van subprime. Veel van die CDO's hadden AAA. In diverse media wordt vaak de belangenverstrengeling als oorzaak aangehaald (de CRA wordt betaald voor de ratings en heeft dus een belang om hoge ratings te geven). Het kan ook zijn dat het kwantitatieve model waarop de ratings waren gebaseerd fout was, maar dat heb ik altijd vreemd gevonden want het lijkt zo'n open deur dat dergelijke CDO's nooit een AAA rating kunnen hebben als je kijkt wat er in zat. Hoe wordt daar binnen de CRA's tegenaan gekeken? Wat ziet men daar als oorzaak van die catastrofale misratings?
De relevantie van een downgrade in de praktijk is dat pensioenfondsen e.d. strenge regels hebben waar ze in mogen beleggen en dat een downgrade (of negatieve outlook) kan betekenen dat ze (een deel van) de betreffende bonds moeten verkopen. Maar natuurlijk zie je dat ver van tevoren aankomen.
Wat ik nog steeds een interessante vraag vind is waar het fout is gegaan met de ratings van subprime. Veel van die CDO's hadden AAA. In diverse media wordt vaak de belangenverstrengeling als oorzaak aangehaald (de CRA wordt betaald voor de ratings en heeft dus een belang om hoge ratings te geven). Het kan ook zijn dat het kwantitatieve model waarop de ratings waren gebaseerd fout was, maar dat heb ik altijd vreemd gevonden want het lijkt zo'n open deur dat dergelijke CDO's nooit een AAA rating kunnen hebben als je kijkt wat er in zat. Hoe wordt daar binnen de CRA's tegenaan gekeken? Wat ziet men daar als oorzaak van die catastrofale misratings?
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Dat is toch allang bekend? Men begreep die producten helemaal niet (vrijwel niemand begreep het), en dus ook de risico's niet. En men deelde dus met de natte vinger een (veel te hoge) rating uit. Dat met de natte vinger moet je niet te letterlijk nemen: natuurlijk deed men wel een bepaalde analyse, maar die analyse is niets waard als je het product niet begrijpt en dus verkeerde aannames doet.quote:Op maandag 12 december 2011 09:38 schreef SeLang het volgende:
Interessante post S_E !
De relevantie van een downgrade in de praktijk is dat pensioenfondsen e.d. strenge regels hebben waar ze in mogen beleggen en dat een downgrade (of negatieve outlook) kan betekenen dat ze (een deel van) de betreffende bonds moeten verkopen. Maar natuurlijk zie je dat ver van tevoren aankomen.
Wat ik nog steeds een interessante vraag vind is waar het fout is gegaan met de ratings van subprime. Veel van die CDO's hadden AAA. In diverse media wordt vaak de belangenverstrengeling als oorzaak aangehaald (de CRA wordt betaald voor de ratings en heeft dus een belang om hoge ratings te geven). Het kan ook zijn dat het kwantitatieve model waarop de ratings waren gebaseerd fout was, maar dat heb ik altijd vreemd gevonden want het lijkt zo'n open deur dat dergelijke CDO's nooit een AAA rating kunnen hebben als je kijkt wat er in zat. Hoe wordt daar binnen de CRA's tegenaan gekeken? Wat ziet men daar als oorzaak van die catastrofale misratings?
De lange theoretische verhaaltjes hierboven doen het lijken alsof het ratingproces heel slim en goed in elkaar zit. In het algemeen geldt: hoe langer het verhaaltje, hoe slimmer en beter het lijkt. Dan is men al gauw geneigd om het klakkeloos aan te nemen. Dat zie je in de wetenschap ook.
In de praktijk is éénoog koning in het land der blinden.
Wat hierboven allemaal staat vind ik aardig leesvoer, maar het doet helemaal niets af aan wat de media erover geschreven hebben.
Kwantitative modellen zijn met name gebasseerd op monte carlo simulaties. Historische simulaties hebben niet zoveel zin omdat je daar niet elke situatie tegenkomt wat er in de toekomst kan gebeuren.quote:
Wat ik me dan weer afvraag: waar zijn die kwantitatieve modellen op gebaseerd? Aangeven welke kwantitatieve (en kwalitatieve) beoordelingscriteria je gebruikt is één ding, maar het hoe en waarom van die criteria is minstens zo belangrijk. En het echte venijn zit 'm mijns inziens ook niet zozeer in de rating zelf, zoals je zelf ook al opmerkt, maar in de manier hoe partijen erop reageren. Wat dat betreft werkt een rating van een CRA hetzelfde als een uitlating van een bepaalde politieke partij: voor de impact maakt het niet uit of het klopt wat er gezegd wordt, maar wie het zegt.
En het is niet zo dat de partijen er dusdanig hevig op reageren, het is met name de combinatie van media & politiek die de handelingen van de CRA's enorm aan het dramatiseren zijn. Als je de track records kijkt van CRA's hebben ze het gewoon nog steeds goed voor elkaar en dat zie je dus ook in het gegeven dat bedrijven een rating willen blijven hebben op hun producten. Immers een hogere rating geeft nog steeds aan dat het een veiliger product is en daardoor meer liquide zal zijn.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Alle hypotheek modellen hebben een mate van kwalitatief oordeel. Je kunt immers moeilijk berekenen hoeveel mensen zullen defaulten op hun hypotheek. Wat is de mate van pre-payment? Etc. Voor de rest worden hypotheken ook ingedeeld uit welke streek/provincie/land etc. ze komen. Een pakketje hypotheken uit Polen kan per definitie al niet de hoogste rating krijgen. MBS etc. hebben altijd een kwalitatief en kwantitatief deel gehad wat betreft rating.quote:
Wat ik nog steeds een interessante vraag vind is waar het fout is gegaan met de ratings van subprime. Veel van die CDO's hadden AAA. In diverse media wordt vaak de belangenverstrengeling als oorzaak aangehaald (de CRA wordt betaald voor de ratings en heeft dus een belang om hoge ratings te geven). Het kan ook zijn dat het kwantitatieve model waarop de ratings waren gebaseerd fout was, maar dat heb ik altijd vreemd gevonden want het lijkt zo'n open deur dat dergelijke CDO's nooit een AAA rating kunnen hebben als je kijkt wat er in zat. Hoe wordt daar binnen de CRA's tegenaan gekeken? Wat ziet men daar als oorzaak van die catastrofale misratings?
Voor de rest is met name een monte carlo simulatie van een enorme hoeveelheid mogelijkheden wat er met een CDO kan gebeuren, zelfs als zo'n beetje alles binnen zo'n product droogvalt. Wiskundig gezien zit dat wel erg goed in elkaar. Het is ook maar een simpel excel program wat S&P daar voor gebruikt. Check hier voor de handleiding om daar wat plaatjes van te zien hoe het model er uitziet wat zo'n CRA gebruikt om CDOs te evalueren.
Voor de rest zijn er 4 ratio's die erg vaak terugkomen in het modelleren van hypotheken. Naast pre-payment toch eigenlijk wel de belangrijkste en waar misschien toch wel iets te veel op wordt gericht. Ik heb ze ff snel van Wiki gekopieerd.
DSCR
The debt service coverage ratio (DSCR), also known as "debt coverage ratio," is the ratio of cash available for debt servicing to interest, principal and lease payments. It is a popular benchmark used in the measurement of an entity's (person or corporation) ability to produce enough cash to cover its debt (including lease) payments. The higher this ratio is, the easier it is to obtain a loan. The phrase is also used in commercial banking and may be expressed as a minimum ratio that is acceptable to a lender; it may be a loan condition or covenant. Breaching a DSCR covenant can, in some circumstances, be an act of default.
LTV
The loan-to-value (LTV) ratio expresses the amount of a first mortgage lien as a percentage of the total appraised value of real property. For instance, if a borrower borrows $130,000 to purchase a house worth $150,000, the LTV ratio is $130,000/$150,000 or 87%.(LTV) Loan to value is one of the key risk factors that lenders assess when qualifying borrowers for a mortgage. The risk of default is always at the forefront of lending decisions, and the likelihood of a lender absorbing a loss in the foreclosure process increases as the amount of equity decreases. Therefore, as the LTV ratio of a loan increases, the qualification guidelines for certain mortgage programs become much more strict. Lenders can require borrowers of high LTV loans to buy mortgage insurance to protect the lender from the buyer default, which increases the costs of the mortgage.
WAFF
The default rate, that is, the foreclosure frequency on a weighted average basis for the pool
WALS
Loss severity is the loss suffered if an asset defaults that is one minus the recovery rate: when this is computed on a weighted average basis for the pool we have the WALS
Deze 4 ratio's zul je bijna in elk krediet artikel terugvinden als het gaat om de rating van een hypotheek. Het probleem is alleen dat deze 4 criteria, ook al betreffen ze relatief veel informatie, niet corrigeren voor enorme anomalies. Op basis van deze berekeningen kwamen de meeste hypotheken er immers niet als lege huls uit. Als jij continu extra geld gaat lenen naast je hypotheek om daar je hypotheek van te betalen en daardoor de schulden steeds omhoog gaan pakt deze criteria dit soort zaken niet goed aan. De berekening geeft aan dat het wel goed zit terwijl je in wezen op een 'tijdbom' zit.
En probleem 2 was natuurlijk de waarde van de huizen. Er was geen goed correctiemodel voor de waardestijging van de huizen die op basis van veel opgestelde leningen veel zaken verbloemden. Ook hier geld weer, op het moment dat het opeens een lege huls bleek te zijn kakte het ook opeens enorm snel in. Vandaar dat het ook allemaal vrij snel gebeurt was
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Het probleem is alleen dat ik nog niet in de media heb kunnen lezen die ook maar ergens correct heeft beschreven wat een CRA doet. En zo heel erg ingewikkeld zijn die producten niet. Het probleem was niet dat de producten zo ingewikkeld zijn. Want dat zijn ze echt niet, maar de uitleg van analist naar baas gaat niet altijd even goed. De baas is altijd de gene die de verantwoording heeft maar die kan onmogelijk uiteraard overal kennis van hebben. Dat wil alleen niet zeggen dat de analist op de vloer niet wist hoe deze producten in elkaar staken. Qua het product in elkaar zetten, aan de baas uitleggen, verkopen aan de klant is de uitleg alleen al zo versimplified dat dat vragen om problemen is. En in dat geval gaat de klant pas aan de bel trekken.... wanneer het te laat is.quote:
[..]
Dat is toch allang bekend? Men begreep die producten helemaal niet (vrijwel niemand begreep het), en dus ook de risico's niet. En men deelde dus met de natte vinger een (veel te hoge) rating uit. Dat met de natte vinger moet je niet te letterlijk nemen: natuurlijk deed men wel een bepaalde analyse, maar die analyse is niets waard als je het product niet begrijpt en dus verkeerde aannames doet.
De lange theoretische verhaaltjes hierboven doen het lijken alsof het ratingproces heel slim en goed in elkaar zit. In het algemeen geldt: hoe langer het verhaaltje, hoe slimmer en beter het lijkt. Dan is men al gauw geneigd om het klakkeloos aan te nemen. Dat zie je in de wetenschap ook.
In de praktijk is éénoog koning in het land der blinden.
Wat hierboven allemaal staat vind ik aardig leesvoer, maar het doet helemaal niets af aan wat de media erover geschreven hebben.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Bedankt voor deze uitleg, maar ik blijf het een onbevredigend antwoord vinden.quote:
[..]
Alle hypotheek modellen hebben een mate van kwalitatief oordeel. Je kunt immers moeilijk berekenen hoeveel mensen zullen defaulten op hun hypotheek. Wat is de mate van pre-payment? Etc. Voor de rest worden hypotheken ook ingedeeld uit welke streek/provincie/land etc. ze komen. Een pakketje hypotheken uit Polen kan per definitie al niet de hoogste rating krijgen. MBS etc. hebben altijd een kwalitatief en kwantitatief deel gehad wat betreft rating.
Voor de rest is met name een monte carlo simulatie van een enorme hoeveelheid mogelijkheden wat er met een CDO kan gebeuren, zelfs als zo'n beetje alles binnen zo'n product droogvalt. Wiskundig gezien zit dat wel erg goed in elkaar. Het is ook maar een simpel excel program wat S&P daar voor gebruikt. Check hier voor de handleiding om daar wat plaatjes van te zien hoe het model er uitziet wat zo'n CRA gebruikt om CDOs te evalueren.
Voor de rest zijn er 4 ratio's die erg vaak terugkomen in het modelleren van hypotheken. Naast pre-payment toch eigenlijk wel de belangrijkste en waar misschien toch wel iets te veel op wordt gericht. Ik heb ze ff snel van Wiki gekopieerd.
DSCR
The debt service coverage ratio (DSCR), also known as "debt coverage ratio," is the ratio of cash available for debt servicing to interest, principal and lease payments. It is a popular benchmark used in the measurement of an entity's (person or corporation) ability to produce enough cash to cover its debt (including lease) payments. The higher this ratio is, the easier it is to obtain a loan. The phrase is also used in commercial banking and may be expressed as a minimum ratio that is acceptable to a lender; it may be a loan condition or covenant. Breaching a DSCR covenant can, in some circumstances, be an act of default.
LTV
The loan-to-value (LTV) ratio expresses the amount of a first mortgage lien as a percentage of the total appraised value of real property. For instance, if a borrower borrows $130,000 to purchase a house worth $150,000, the LTV ratio is $130,000/$150,000 or 87%.(LTV) Loan to value is one of the key risk factors that lenders assess when qualifying borrowers for a mortgage. The risk of default is always at the forefront of lending decisions, and the likelihood of a lender absorbing a loss in the foreclosure process increases as the amount of equity decreases. Therefore, as the LTV ratio of a loan increases, the qualification guidelines for certain mortgage programs become much more strict. Lenders can require borrowers of high LTV loans to buy mortgage insurance to protect the lender from the buyer default, which increases the costs of the mortgage.
WAFF
The default rate, that is, the foreclosure frequency on a weighted average basis for the pool
WALS
Loss severity is the loss suffered if an asset defaults that is one minus the recovery rate: when this is computed on a weighted average basis for the pool we have the WALS
Deze 4 ratio's zul je bijna in elk krediet artikel terugvinden als het gaat om de rating van een hypotheek. Het probleem is alleen dat deze 4 criteria, ook al betreffen ze relatief veel informatie, niet corrigeren voor enorme anomalies. Op basis van deze berekeningen kwamen de meeste hypotheken er immers niet als lege huls uit. Als jij continu extra geld gaat lenen naast je hypotheek om daar je hypotheek van te betalen en daardoor de schulden steeds omhoog gaan pakt deze criteria dit soort zaken niet goed aan. De berekening geeft aan dat het wel goed zit terwijl je in wezen op een 'tijdbom' zit.
En probleem 2 was natuurlijk de waarde van de huizen. Er was geen goed correctiemodel voor de waardestijging van de huizen die op basis van veel opgestelde leningen veel zaken verbloemden. Ook hier geld weer, op het moment dat het opeens een lege huls bleek te zijn kakte het ook opeens enorm snel in. Vandaar dat het ook allemaal vrij snel gebeurt was
Ik moest opeens weer denken aan het vak "Regeltechniek" dat we op de TU Delft kregen. Tijdens het eerste college was de eerste slide op de overhead projector er een met een mooie dame en daaronder de text "Never fall in love with a model".... want het is maar een model....
In het geval van de subprime hypotheken met 0% deposit en self declared inkomen zegt je gezond verstand gewoon dat daar nooit iets met een AA rating of hoger uit kan komen, hoe mooi je kwantitatieve model ook is. Inderdaad kun je rare resultaten krijgen als je model veronderstelt dat huizenprijzen elk jaar stijgen, maar de eerste de beste "sniffer test" zou dat model dan toch moeten ontmaskeren als niet realistisch.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Vergeet niet dat een CRA pas informatie op de laatste stap krijgt van degene die het product aan zal bieden. Er zit dus een bepaalde fog van informatie wat gewoon niet bekend is. Een CRA zit niet bij de bron om te kijken hoe de hypotheken in een pakketje worden samengesteld maar zijn afhankelijk van externe informatie op het moment dat dat pakketje al via zaak 1, zaak 2 en zaak 3 (etc) door elkaar is gehusseld.quote:
[..]
Bedankt voor deze uitleg, maar ik blijf het een onbevredigend antwoord vinden.
Ik moest opeens weer denken aan het vak "Regeltechniek" dat we op de TU Delft kregen. Tijdens het eerste college was de eerste slide op de overhead projector er een met een mooie dame en daaronder de text "Never fall in love with a model".... want het is maar een model....
In het geval van de subprime hypotheken met 0% deposit en self declared inkomen zegt je gezond verstand gewoon dat daar nooit iets met een AA rating of hoger uit kan komen, hoe mooi je kwantitatieve model ook is. Inderdaad kun je rare resultaten krijgen als je model veronderstelt dat huizenprijzen elk jaar stijgen, maar de eerste de beste "sniffer test" zou dat model dan toch moeten ontmaskeren als niet realistisch.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Is dat externe informatie van de beoordeelde, of kan dat ook externe informatie uit andere bron zijn. Bijvoorbeeld dat een CRA niet allleen kijkt wat historische defaultratio's zijn, maar zelf ook analyseert wat de determinanten zijn voor een markt, juridische specifiekheden (zoals de mogelijkheid in de USA om van je huis en hypotheek weg te lopen), etc.quote:
[..]
Vergeet niet dat een CRA pas informatie op de laatste stap krijgt van degene die het product aan zal bieden. Er zit dus een bepaalde fog van informatie wat gewoon niet bekend is. Een CRA zit niet bij de bron om te kijken hoe de hypotheken in een pakketje worden samengesteld maar zijn afhankelijk van externe informatie op het moment dat dat pakketje al via zaak 1, zaak 2 en zaak 3 (etc) door elkaar is gehusseld.
Wat ik me dus afvraag: in hoeverre doen CRA's aan zelfstandig (fundamenteel?) onderzoek?
En het tweede wat ik me afvraag. In welke fase (of misschien wel helemaal niet) krijgt een "onderzochte' de mogelijkheid van repliek in dit proces? Dat een onderzochte bijvoorbeeld zou kunnen uitleggen dat een model misschien wel niet de werkelijkheid weerspreekt, oid? Of dat de input in het model niet juist is?
PS: interessant topic trouwens
. CRA's doen zelf ook veelvuldig onderzoek. Bloomberg, Reuters, etc. zal bij elke CRA aanwezig zijn. Op die manier kun je ook modellen testen die bepaalde percentage van worst yield movements coveren. Probleem blijft natuurlijk dat de meeste structured finance producten OTC zijn, en die info is niet altijd ff gemakkelijk te verkrijgen.quote:
[..]
Is dat externe informatie van de beoordeelde, of kan dat ook externe informatie uit andere bron zijn. Bijvoorbeeld dat een CRA niet allleen kijkt wat historische defaultratio's zijn, maar zelf ook analyseert wat de determinanten zijn voor een markt, juridische specifiekheden (zoals de mogelijkheid in de USA om van je huis en hypotheek weg te lopen), etc.
Wat ik me dus afvraag: in hoeverre doen CRA's aan zelfstandig (fundamenteel?) onderzoek?
1.Vanaf het moment dat de issuer zijn product gerate wil hebben zal de CRA onderzoek doen en eerst verslag doorbrengen wat voor informatie ze nodig hebben etc.quote:En het tweede wat ik me afvraag. In welke fase (of misschien wel helemaal niet) krijgt een "onderzochte' de mogelijkheid van repliek in dit proces? Dat een onderzochte bijvoorbeeld zou kunnen uitleggen dat een model misschien wel niet de werkelijkheid weerspreekt, oid? Of dat de input in het model niet juist is?
2. Op het moment dat de issuer de info verstrekt zal de CRA een 1e uitslag geven met 'de verwachting'. Dit zal door gestuurd worden naar de issuer die als ze het er niet mee eens zijn een periode hebben om er wat aan te doen.
3. Op het moment dat er een rating op tafel ligt wil dat niet zeggen dat die rating er ook zal komen. Een issuer kan zich immers ook terugtrekken.
Mochten issuers het niet mee eens zijn hoe een CRA te werk gaat wat betreft een bepaalde methode kunnen ze reageren op de request for comments (RFC's) die door de CRA's meerdere malen per jaar worden uitgevoerd.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
En een monte carlo simulatie is gebaseerd op veronderstellingen over kansverdelingen, die verder ook nergens aan getoetst worden. Ik vind monte carlo simulaties vooral nuttig om een gevoel te krijgen voor de orde van grootte in de spreiding van de uitkomsten en voor de dynamiek van iteratieve of recursieve processen, maar qua voorspellende waarde vind ik ze niet beter dan historische simulaties. Wat dat betreft ben ik (notabene als econometrist) wel van mijn geloof gevallen. Het lezen van De Zwarte Zwaan was wat dat betreft wel de doodsteekquote:
[..]
Kwantitative modellen zijn met name gebasseerd op monte carlo simulaties. Historische simulaties hebben niet zoveel zin omdat je daar niet elke situatie tegenkomt wat er in de toekomst kan gebeuren.
.
Never explain, never apologize.
Goede topic S_e!
2017: RGN BKK FCO LHR NRT LHR TLL LHR MIA BOG MIA JFK LHR LHR
2018: BCN SOF MLA IST ZAG DBV SPU ZAG SOF BOJ IST CGK JOG LOP DPS LBJ DPS SIN IST KBP BKK LPQ UTH KBP
2019: BCN LCY AGP SBZ KBP LPP SVL DOH JNB CPT DOH TFS
2020: ALC BIO LCY
2018: BCN SOF MLA IST ZAG DBV SPU ZAG SOF BOJ IST CGK JOG LOP DPS LBJ DPS SIN IST KBP BKK LPQ UTH KBP
2019: BCN LCY AGP SBZ KBP LPP SVL DOH JNB CPT DOH TFS
2020: ALC BIO LCY
Helemaal mee eens. De uitkomsten uit Monte Carlo-simulaties hebben alleen reële betekenis als je voldoende kennis hebt van de onderliggende kansverdelingen. En om die te bepalen heb je heel veel real-life data nodig. In de fysica (waar de Monte Carlo-techniek vandaan komt) bestaat die data uit enorme aantallen metingen uit experimenten die onder gecontroleerde omstandigheden zijn uitgevoerd.quote:
[..]
En een monte carlo simulatie is gebaseerd op veronderstellingen over kansverdelingen, die verder ook nergens aan getoetst worden. Ik vind monte carlo simulaties vooral nuttig om een gevoel te krijgen voor de orde van grootte in de spreiding van de uitkomsten en voor de dynamiek van iteratieve of recursieve processen, maar qua voorspellende waarde vind ik ze niet beter dan historische simulaties. Wat dat betreft ben ik (notabene als econometrist) wel van mijn geloof gevallen. Het lezen van De Zwarte Zwaan was wat dat betreft wel de doodsteek
In de economie bestaat die data juist uit historische data. Andere "in vivo" data heb je namelijk helemaal niet, dus dat kan en mag je helemaal niet negeren. Maar er is lang niet genoeg historische data om hier betrouwbare kansverdelingen uit te bepalen. Bovendien veranderen de randvoorwaarden sterk door de tijd, speelt er een sterke psychologische component mee (die nauwelijks is te meten en dus ook niet is te modelleren) en is er sprake van een sterke onderlinge correlatie tussen alle diverse kansverdelingen die hierbij een rol spelen, waarbij er (om de ellende compleet te maken) ook nog eens sprake is van een sterke niet-lineariteit.
Ook hier geldt: het klinkt allemaal indrukwekkend, "ze doen dat met Monte Carlo-simulaties", en de mensen zullen al snel geneigd zijn om te geloven dat het wel goed zit, want het klinkt zo lekker wetenschappelijk. Maar mij verbaast het niks dat we in de huidige crisis terecht zijn gekomen, als men werkelijk zoveel waarde hecht aan de Monte Carlo methode als gereedschap bij dit soort systemen.
Voor een Monte Carlo-simulatie van een beetje relevant fysisch systeem heb je vele uren (soms weken) rekentijd nodig op een computercluster met specialistische simulatiesoftware. En dan moeten wij geloven dat een simpel Excel VBA-script voor deze oneindig veel complexere economische systemen goede resultaten uitbraakt? No way, Jose. Maar wel leuk geprobeerd.
Ik ben juist zekerder van m'n zaak geworden wat betreft dit soort modellen. Mede omdat ik er zelf aan mee heb gewerkt afgelopen zomer (en doe ik op het moment een econometrische MSc).quote:
[..]
En een monte carlo simulatie is gebaseerd op veronderstellingen over kansverdelingen, die verder ook nergens aan getoetst worden. Ik vind monte carlo simulaties vooral nuttig om een gevoel te krijgen voor de orde van grootte in de spreiding van de uitkomsten en voor de dynamiek van iteratieve of recursieve processen, maar qua voorspellende waarde vind ik ze niet beter dan historische simulaties. Wat dat betreft ben ik (notabene als econometrist) wel van mijn geloof gevallen. Het lezen van De Zwarte Zwaan was wat dat betreft wel de doodsteek
Wat betreft voorspellende waarde ben ik het zeker met je eens.
Moeilijk is niet altijd beter. Same goes voor langere rekentijd. Zie bijv. Bloomberg. Die hebben echt simplistische vba scripts om bijv. cashflow te berekenen van CMBS en RMBS. Die producten zitten best tricky in elkaar en die scripts leveren zelfs al wel goede resultaten!quote:
Maar mij verbaast het niks dat we in de huidige crisis terecht zijn gekomen, als men werkelijk zoveel waarde hecht aan de Monte Carlo methode als gereedschap bij dit soort systemen.
Voor een Monte Carlo-simulatie van een beetje relevant fysisch systeem heb je vele uren (soms weken) rekentijd nodig op een computercluster met specialistische simulatiesoftware. En dan moeten wij geloven dat een simpel Excel VBA-script voor deze oneindig veel complexere economische systemen goede resultaten uitbraakt? No way, Jose. Maar wel leuk geprobeerd.
Btw, de analist heeft vaak zelf de mogelijkheid om meerdere methodes te testen en daar zijn comments over te geven. Zelfs die 'simpele' scripts zijn nog wel langer dan een dag bezig qua rekentijd.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
|
|
