Zweedse puzzels.

Klaar, zo voelde ik me voor de confrontatie. Het eeuwige geneuzel, er moest een einde aan komen. Ik kuchte eens zachtjes, terwijl ze speels een lok haar uit haar gezicht streelde. "Weet jij misschien een huisdier met de H? 7 letters..", stiekem wetend dat er 'hamster' gevraagd werd. Ook madame had snel door dat het dit langgewangde knaagdier wezen moest. Haar stem vulde de stille coupé met de weinig erotische woorden. Ze lachte er lief bij. Ik speelde semi-verbaasd en vulde 't woord in.

Het landschap raasde aan mij voorbij. Koeien lieten zich gewillig tellen door de talloze gezichten die richting het treinraam bogen. In de weerspiegeling zie ik aan de andere kant van onze vierzits een man met een pet zitten. Hij leest de Metro. Ik kijk stiekem naar het puzzelmeisje en zie haar verschrikt wegkijken. Zou ze me mogen?

Een diepgaande conversatie op een dag valt me al zwaar, dus boog ik me weer over de puzzel. De letters begonnen echter te dansen en wiegden me enige tijd later in slaap. In mijn eigen wereld verbeelde ik me machtig. Gewillige dames slorpen aan mijn snaak en aanbeden mij. Kleuren vulden het geheel aan en een exotische sfeer vervulde mij met levensgeluk. Exact veertien minuten later word ik luid gewekt uit mijn onrustige droom door de treinstem: "We naderen station Urk." Ik veer op van schrik, kijk naar mijn schoen en zie dat het lieflachende puzzelmeisje er een dampende bolus op kleit.

quote:

Op vrijdag 18 november 2011 17:41 schreef ThaTim het volgende:
Leuk geschreven, doch niet bevredigend. Je hebt talent, maar er is wel werk te doen.

Bedankt, ik was ook onbevredigd met een verse op mijn schoen.