Om te beginnen: in 1999 heb ik aan vrienden een behoorlijke som geld geleend....dit omdat zij gedeeeltelijk door eigen schuld in de problemen waren gekomen finacieel....ze hadden een gigantische schuld opgebouwd en zouden hun huis uitgezet worden o.a. zij samen met 3 kinderen...
Er was een afspraak gemaakt dat ik dit bedrag verspreid over 3 jaar terug zou krijgen....de eerste maanden ging het goed....kreeg netjes iedere maand het afgesproken bedrag....maar na een maand of 3 begon het.....het eerste telefoontje dat ze het geld niet hadden die maand, geen probleem wat mij betreft en heb hen dit verteld....
De financiele problemen bleken echter niet opgelost....sterker nog, ze werden slechts groter bleek nog enige tijd later.....omdat er ook bedrijven bij zaten die hun geld wilden hebben, hebben we het maandelijkse bedrag stilzwijgend verlaagt....omdat ik ze het geld geleend had om hen te helpen, niet omdat ik het bedrag perse binnen die 3 jaar terug wilde.
Hier liep het helemaal in het honderd.....iedere maand kreeg ik inmiddels het standaard verhaal dat er geen geld was om mij terug te betalen.......met telkens de belofte dat het de volgende maand anders zou zijn.
Nu ondertussen 3 jaar later heb ik in totaal slecht een klein deel (+/-€1000) ontvangen van het geleende bedrag en zijn ze gelukkig tot de ontdekking gekomen dat ze het niet alleen kunnen en hebben schuldhulpverlening ingeschakeld.
Deze helpen ze met het rondkomen van hun geld, en het aflossen van schulden.....maar omdat de lening die ze bij mij hadden een particuliere is, word deze niet meegenomen....volgens eigen zeggen is het zelfs nog erger.....als zij mij toch betalen wil de schuldhulpverlening hen niet meer helpen...
Op de vraag hoe lang de shv denkt bezig te zijn met hun schulden krijg ik slechts een ontwijkend antwoord....
Nu is mijn punt dat ik vind dat de afspraak met mij ook belangrijk is en wil ik, al is het maar een klein bedrag per maand, graag dat er moeite genomen word om de afspraak die ze met mij hadden na te komen......ben ik nou egoistisch, of is het terecht dat ik dit wil....
[edit] even een aanvulling, zij hebben een minimum inkomen, ik zit wat dat betreft wat beter....niet dat ik een topsalaris verdien, maar ik hoef niet iedere euro om te draaien[/edit]
Ik hoop dat je het geld snel terug hebt.
grtnx
dus blijven vragen aangezien zij nix onderneemt
ps, rookt ze? oplossing, stop met roken, geld dat ze overhoud gaat naar jou toe. voorbeeld
ff goed zoeken en ze kan wellicht ergens op bezuinigen zonder dat de hulpinstantie dat weet.
quote:Het bedrag hebben we op papier staan.....dit omdat het me toendertijd verstandig leek om dit vast te leggen.....de afspraken over het terugbetalen niet....was misschien ook verstandig geweest, maar weet niet hoeveel toegevoegde waarde die zou hebben in deze situatie
Op dinsdag 09 juli 2002 15:32 schreef Quosego het volgende:
Geheel terecht.
Maaruh heb je de afspraken met hun op papier staan en ook staan hoeveel ze geleend hebben?
Zo nee, dan heb jij helaas geen poot om op te staan, maaruh het is absoluut niet egoistisch van je.Ik hoop dat je het geld snel terug hebt.
grtnx
Het probleem is vaak niet degene die het geld heeft gegeven om 'wanneer je maar weer geld hebt' een keer teug te betalen. Het is vaak degene die het geld nodig had die ontwijkend gaat doen. Elke keer zeggen dat je geen geld hebt is enorm vervelend. En hoe kan je die vriend nou onder ogen komen met je nieuwe kleurentelevisie/jurk/bankstel terwijl je net hebt gezegd geen geld te hebben. De schuld is ook niet zo moeilijk, een deurwaarder of zoiets komt er ook nooit aan te pas, dus het enige wat je verspeelt is de vriendschap. Valt mee te leven. Toch...
Egoistisch ben je absoluut niet, het ligt allemaal niet aan jou. Jij had juist een hart van goud om ze dat geld te lenen, ik vind het erg jammer dat je vrienden het nooit echt hebben kunnen terug betalen en zelf denk ik dat je naar het geld kunt fluiten.
P.
[Dit bericht is gewijzigd door Pagan op 09-07-2002 15:46]
Ikzelf durf mensen wie ik geld schuldig ben amper recht in de ogen te kijken als ik de betaling uit heb moeten stellen.....
Ze zeggen het ook heel erg te vinden dat ze het niet terug kunnen betalen nu, en ik weet dat ze het menen ook...maar daar schiet verder niemand wat mee op...
quote:Jezus, dat meen je niet! Wat een onzingedoe dan, die schuldsanering als ze schulden van particulieren bij voorbaat al niet opnemen. Dat kan je toch niet maken?? En die vrienden zullen zich daar toch niet op gaan beroepen of zo?
Op dinsdag 09 juli 2002 15:45 schreef Pagan het volgende:
Ik zou in jouw geval jezelf aangetekend melden bij de schuldbemiddelaar als eisende partij. De kern van een sanering is dat ALLE schulden na een periode van drie jaar maximale capaciteit aflossen niet meer opeisbaar zijn. Meld jij je dus na die drie jaar weer om de vordering op te eisen, dan kun je naar je geld fluiten.P.
Ik zelf leen ook niet zulke grote bedragen uit. Als het om een klein bedrag gaat dat ik een dag of een week later terugkrijg is het natuurlijk geen probleem, maar er zijn er ook bij die het gewoon vergeten. jaja
Daar heb ik wel een hekel aan en die mensen leen ik dan ook niks meer uit, ik kan zelf voor mijn zaken zorgen en vind dat een ander dat ook moet kunnen en niet van mij afhankelijk moet zijn.
quote:Kijk hier verschillen we van mening. Denk je nu echt dat als jij je rug gekeerd heb, zij nog iets van de spijt voelen ? Ik denk dus van niet.
Op dinsdag 09 juli 2002 15:46 schreef skyhigh het volgende:
...
Ze zeggen het ook heel erg te vinden dat ze het niet terug kunnen betalen nu, en ik weet dat ze het menen ook...maar daar schiet verder niemand wat mee op...
Ik ben ook 2000 piek aan een onderhuurster kwijt geraakt; met haar straalblauwe ogen kwam zij dus goed weg...
quote:Heel veel, je kunt aantonen dat zei jou nog geld schuldig zijn, dit is een gerechtigd middel en daarmee kan je met hun schuldafhandelaar praten.
Op dinsdag 09 juli 2002 15:35 schreef skyhigh het volgende:[..]
Het bedrag hebben we op papier staan.....dit omdat het me toendertijd verstandig leek om dit vast te leggen.....de afspraken over het terugbetalen niet....was misschien ook verstandig geweest, maar weet niet hoeveel toegevoegde waarde die zou hebben in deze situatie
quote:niet zo goed gelezen dan...
Op dinsdag 09 juli 2002 16:02 schreef noki_JA het volgende:
...Het gaat gelukkig om "MAAR" ¤1000...
Ikzelf leen bijna nooit geld uit en leen het zelf ook zelden. Als het gebeurd is het altijd bij zelfde persoon en is het 20 of 50 euro en niet meer..
Ken wel iemand die nog weet ik hoeveel geld krijgt van iemand, dat staat nu zo'n 6 maanden open en er is totaal 1/6 van betaald na heel lang zeuren..
Ik snap dat soort mensen niet eerlijk gezegd.. Ik zorg altijd dat ik binnen week terugbetaal, ik leen ook niet als ik weet dat ik het niet haal. Maar soms gebeurd het wel eens dat je al gepind hebt, geen zin hebt om te gaan pinnen of als je gewoon ff niet uitkomt die maand.. Maar voor zover ik weet heb ik nooit meer dan 200 euro ofzo geleend van iemand...
quote:Het is niet zo dat particuliere schuldeisers buiten de boot vallen, beslist niet. er kunnen twee processen gaan lopen, te weten;
Op dinsdag 09 juli 2002 15:51 schreef Isabeau het volgende:[..]
Jezus, dat meen je niet! Wat een onzingedoe dan, die schuldsanering als ze schulden van particulieren bij voorbaat al niet opnemen. Dat kan je toch niet maken?? En die vrienden zullen zich daar toch niet op gaan beroepen of zo?
Schuldsanering. eerst een inventarisatie van alle schulden en afloscapaciteit. Dan een rekensommetje: Tel 36 maanden maximale afloscapaciteit bij elkaar op en deel dat door de totale schuld. Dan blijkt meestal dat de schuld in drie jaar tijd slechts gedeeltelijk kan worden afbetaald. Dat percentage wordt aan de eisers doorgegeven, meestal gaan ze daarmee accoord. Zij zien daarmee af van incassereing van het restbedrag na deze drie jaar. Mislukt dit proces dan volgt het tweede traject.
Persoonlijk faissement. Je wordt onder curatele geplaatst, en een curator beheert je geldzaken, meestal krijg je op weekbasis leefgeld. Ook hier geld drie jaar maximaal. De schuldeisers hebben nu geen vrije keus meer om met het percentage accoord te gaan, en na drie jaar ben je absoluut vrij van opeisbare schulden. Deze regeling is absoluut geen pretje, al je post wordt geopend, je salaris gaat naar de curator en je hebt geen nagel meer om aan je reet te krabben, alle niet noodzakelijke spullen van waarde worden verkocht. Maar na deze drie jaar ben je wel vrij om opnieuw te beginnen met een schuldenvrij leven.
P.
quote:ok, maar....
Op dinsdag 09 juli 2002 16:25 schreef Pagan het volgende:[..]
Het is niet zo dat particuliere schuldeisers buiten de boot vallen, beslist niet. er kunnen twee processen gaan lopen, te weten;
Schuldsanering. eerst een inventarisatie van alle schulden en afloscapaciteit. Dan een rekensommetje: Tel 36 maanden maximale afloscapaciteit bij elkaar op en deel dat door de totale schuld. Dan blijkt meestal dat de schuld in drie jaar tijd slechts gedeeltelijk kan worden afbetaald. Dat percentage wordt aan de eisers doorgegeven, meestal gaan ze daarmee accoord. Zij zien daarmee af van incassereing van het restbedrag na deze drie jaar. Mislukt dit proces dan volgt het tweede traject.
Persoonlijk faissement. Je wordt onder curatele geplaatst, en een curator beheert je geldzaken, meestal krijg je op weekbasis leefgeld. Ook hier geld drie jaar maximaal. De schuldeisers hebben nu geen vrije keus meer om met het percentage accoord te gaan, en na drie jaar ben je absoluut vrij van opeisbare schulden. Deze regeling is absoluut geen pretje, al je post wordt geopend, je salaris gaat naar de curator en je hebt geen nagel meer om aan je reet te krabben, alle niet noodzakelijke spullen van waarde worden verkocht. Maar na deze drie jaar ben je wel vrij om opnieuw te beginnen met een schuldenvrij leven.
P.
quote:Nee, ze zijn zelf het traject schuldhulpverlening ingegaan, dat is de eerste stap die ik hier beschrijf. Nu is wel het moment gekomen om te beslissen of hij de schuld aanmeld, of er definitief van af ziet. Als hij de schuld aanmeldt en er komt een bod van 20% in drie jaar tegen finale kwijting heeft hij nog een deel van het geld terug, en zij rust.
Op dinsdag 09 juli 2002 16:30 schreef realist_ik het volgende:[..]
ok, maar....
vergeet niet dat het hier om vrienden gaat.
zolang je niet hebt uitgemaakt of je ze nog als vrienden beschouwt, zijn zulke stappen iets te drastisch, vind je niet?
P.
't is en blijft een kutsituatie iig
Shakespeare
Van lenen komt alleen maar ellende. Goede vrienden leen ik graag wat geld, maar als ik er ook maar 1 keer om moet blijven vragen om het terug te krijgen dan komen ze op mijn zwarte lijst en dan kunnen ze het shaken de volgende keer.
ENORM irritant, ben echt al zo vaak cd's kwijtgeraakt die uitgeleend waren
Er zijn ook nog gerust mensen die nog wat van mij krijgen.. Maar dat zou ik allemaal niet weten.. Als ze het terug willen dan hoor ik het wel..
Ik heb hekel aan dieven
quote:Heel erg bedankt voor de reacties.....
Op dinsdag 09 juli 2002 22:25 schreef thaduck het volgende:
Ik weet nu wel, als ik geld leen en ik krijg het niet terug dat ik dan na herhaaldelijk verzoek (keer of 10 max) toch echt maatregelen neem. Of dat nou gewoon spullen opeisen uit zijn/haar huis is of desnoods op het dak van zijn/haar auto springen, dat maakt mij niet uit..Ik heb hekel aan dieven
Ik moet inderdaad maar eens na gaan denken wat die vriendschap betekent....en wat zij verstaan onder vriendschap.
Ergens had ik me al neergelegd bij het feit dat ik het geld niet terug zou krijgen.....
nogmaals bedankt
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |