Reisblunders #2

Heerlijke topics om door te lezen. En ik zal mijn bijdrage leveren aan de feestvreugde.

Op terugreis van vakantie met de familie (ouders, broer, schoonzus+3 kleine kinderen en ik). En dan als laatste door de security gaan op het vliegveld. Met buggy. Die ingeklapt moet worden om gescand te worden. Ik had geen idee hoe en ouders en kinderen waren allang doorgelopen. Er mocht geen uitzondering gemaakt worden, de medewerkers werden steeds pissiger en wat was ik blij toen schoonzus na een minuut of wat terug kwam lopen om te kijken waar ik bleef.

Via twee operators vooraf vluchten boeken in de VS. Dan verandert het reisschema maar dat is geen probleem, wij slaan een tussenstop over. Halverwege de vakantie realiseren mijn reisgenoot en ik ons dat dit helemaal niet mag en dat we dan geweigerd worden op het laatste stuk van onze reis.
Om het verhaal nog leuker te maken zitten we op dat moment ieder aan de andere kant van de VS waardoor we al bellend en mailend afzonderlijk van elkaar onze vlucht proberen om te boeken en toch in hetzelfde toestel terecht willen komen. Wat resulteert in een terugvlucht met 3 stop-overs (had er maar één hoeven zijn) en dat we zo'n 24 uur in totaal aan het reizen zullen zijn. Toetje op de taart is dat de een na laatste vlucht zoveel vertraging heeft dat wij op 10 minuten onze aansluiting naar Amsterdam missen. We worden ondergebracht in een prima hotel en mogen 24 uur later de thuisreis aanvaarden. In totaal 48 uur 'onderweg' geweest dus. Ow, en bij aankomst op Schiphol bleek mijn backpak onderweg gescheurd te zijn. De medewerker aldaar trof een So Not Amused Cat.

En uiteraard heeft ook mijn vader bij Parijs ooit de verkeerde afslag genomen waardoor je je gezin opeens aantreft in een schimmige buitenwijk van de stad. Om half 5 in de ochtend. We zijn nog steeds de fransman dankbaar die een half uur lang voor ons gereden heeft om ons weer op de Periferique te brengen.

Ik ben ook niet altijd even handig met tijd vooral.

Afgelopen oktober 2 weken in Amerika geweest. Beetje rond touren door California en Nevada. Constant met vriendin aan het plannen hoe we laatste 3 dagen in LA zouden doen. Zij wou nog naar het strand en we wouden ook naar DisneyLand en 4 november in de avond zouden we naar ijshockey gaan.

Hele vakantie dus ook blijven denken dat op 4 november we naar ijshockey moesten. Tot het 4 november was en we keken waar we de kaartjes op moesten halen. Blijkbaar moesten we op 3 november de kaartjes ophalen omdat de wedstrijd ook op 3 november was. Ik had gewoon hele vakantie met verkeerde datum gezeten in mijn hoofd. Dus die kaartjes konden we weggooien.

He sorry, dat ik hier weer nieuw leven inblaas. Dit zijn juist de leukste gespreksonderwerpen:

Ik maak van die dingen mee waar ik echt de ogen van uit mijn kop schaam. Als ik het zou kunnen overdoen, zou ik het graag uit mijn verleden willen wissen. Maar het is uitendelijk wel om te lachen.

Toen ik voor het eerst naar SanFran ging landde ik op SFO en ik was er van op de hoogte dat ik daar direct op de BART kon stappen. Ik zie alle reizigers in het treintje stappen zonder te betalen dus ik denk, ehh..waar kan ik hier in hemelsnaam een kaartje trekken? Ik sta de hele tijd te kijken en vraag het dan maar aan de eerste de beste Amerikaan en dan wordt het ineens wel duidelijk: dat is geen BART,maar het treintje dat je rond de hele luchthaven brengt. Het is er namelijk gigantisch groot... duuuhh!!
Maar de schaamte wordt nog erger. Ik denk dan zo van, tsss nog maar een uur in CA en ik sta nu al voor paal..Dan kom ik uiteindelijk aan bij de echte BART, maar ik heb alleen grotere biljetten bij me. Ik probeer dus aan de meeste reizigers te vragen of ze wisselgeld voor me hebben, maar niemand scheen me te kunnen helpen. Pas na een minuut of vijf kijk ik áchter die muur van de kaartjesautomaten en zie dat er een wisselautomaat stond. AARRGGGGHHH

Noorwegen: we kwamen bij een supermarktje dat het halve assortiment voor de halve prijs verkocht. Wie weet hoe duur het in Noorwegen is, begrijpt wel waarom we flink eten aan het inslaan waren. Na een paar dagen voelden we ons suckers. Waarom hadden we niet meteen voor de hele week gekocht? We deden nog alle moeite om terug te gaan naar dat plaatsje, komen we daar aan begrijpen we de reden: die supermarkt verkocht alles zo goedkoop omdat ze gingen verhuizen en nu stond het pand leeg... duuuuuuuhhh

Een keer in Kroatie gedacht dat ik een intercity bus split - zagreb later kon nemen en nam de laatste bus om 12 u. Kom ik er in de bus achter dat het kaartje dat ik heb van een andere maatschappij was. Ik mocht gelukkig wel mee..., maar voor het zelfde geld gooien ze me eruit. Het was op dat moment -15 buiten.

Op een plaats waar de mensen er voor ons Europeanen allemaal hetzeflde uitzien, zag ik eens prachtige opgezette puruviaanse vlinders in alle kleuren van de regenboog en zo groot als mijn hoofd. Ik wilde ze dolgraag hebben en vraag de verkoper of hij op me kan wachten, want ik moet eerst wat geld opnemen. Het was in een land waar Engels nauwelijks gesproken wordt en ik moest een uur zoeken naar een ATM. In alle haast teruggerend met het geld, zie ik de verkoper op het punt staan om weg te gaan. Ik was meteen furieus, want ik had hem nog zo gezegd dat ik terug zou komen. Ik vraag hem waar de vlinders zijn, maar ja engels klonk natuurlijk als Chinees voor hem..of eigenlijk elke andere taal behalve dat..ik stond bijna op het punt om de vlinders dan maar zelf uit zijn tas te halen!! Ik geef het echter op en loop nog een stukje om, tot ik eindelijk besef dat ik de verkeerde kant ben opgelopen. De man met die vlinders stond op zo'n 90 graden van me vandaan. Heel genant, maar dit bewijst weer eens dat ik die mensen niet uit elkaar kan houden.

Nog iets met een taalprobleem. Ik kom op een plaatsje ver van huis, waar wat citadellen staan, kastelen, ruines etc.. dat wil ik graag gaan zien, maar ik heb genoeg van dat gesjouw en gesleep van mijn backpack + de voorbodes dat ik altijd net de verkeerde kant uit loop. Bovendien waren de taxi's er toch spotgoedkoop, dus ik houd de eerste taxi aan en vraag hem om mij naar het citadel te brengen. Ik hoor een hoop gemekker en tegengesputter, dus ik laat hem mijn boek zien met de foto's en de naam van het citadel. Hehe, zo leek hij het te begrijpen en toen hij me voor het citadel afzette, leek hij wat geagiteerd te reageren, zelfs ondanks dat ik nog bedankt in zijn eigen taal tegen hem had gezegd. Na een mooi dagje het citadel en de ruines te hebben bezocht en ik terug wil lopen naar het station, begrijp ik waarom.. het citadel lag op loopafstand áchter het station met bus terminals e.d. duuuuuuuhhhh. Voor de goede orde: die taxi chauffer had me door de taalbarriere en de insinuatie dat hij dom moest zijn me dus maar een omweg door de stad verkocht.

In Japan: denken dat Miyajima eiland op loopafstand ligt van Hiroshima...duuuhh..als je die borden ziet dan zou je het geloven. Je ziet in Hiroshima namelijk zo'n bord met een afbeelding van de wereldberoemde Ootorii poort met een pijl --->>die kant op, maar het is wel even een stuk met de trein en dan een ferry. Ik was nog erg naief....
Japan2: proberen aan een Japanse familie uit te leggen dat Mikado, dat bij ons nota bene nog verkeerd wordt uitgesproken, een soort gezelschapspelletje is. In Japan is dit een écht spel, net als met die mahjangg stenen. En net op het moment dat ik dit besefte kon ik mijn verhaal inslikken..en net doen alsof ik niet wist waar ik het over had, want het is zeg maar hetzellfde als je tegen een Fries zegt dat dat fljerjeppen gewoon een stukje over een sloot springen is. duuuhh

oh ja deze zijn ook erg leuk: tegen een amerikaan 911 uitspreken als nine-eleven, ipv nine one one. En pas op met 1$ geven aan zwarte amerikanen..

hmm..het lukt me niet om mijn reactie te wijzigen.. Als het alleen de bedoeling is om over blunders te hebben in de zin van, van A naar B gaan, dan voldoen vier op de zes verhaaltjes daar wel aan..denk ik.

In 2005 naar een concert in Parijs gaan. Voor het eerst 'ver' van huis (was toen net 20). We gingen met de Thalys - op de dag van het concert 's ochtends vroeg vanaf Amsterdam, en dan de volgende ochtend na het concert weer terug. In totaal dus nog geen 24 uur in Parijs. Aangezien de Thalystickets + concertkaartjes al duur zat waren, hadden we geen hotel geboekt - want "Parijs is een wereldstad, daar kunnen we vast wel 's nachts ergens op een station wachten en wat eten/drinken... En dan de eerste trein terug naar Nederland, dan slapen we wel in de trein "

Het concert was afgelopen, wij waren rond een uur of 1 weer bij Gare Du Nord, waar we 's ochtends om 8 uur ofzo de trein moesten hebben. Maar hele kutstation bleek de hele nacht dicht te zijn, en in die hele omgeving was ook helemaal niks meer open. Uiteindelijk maar in een superduur cafe gaan zitten (8 euro voor een glaasje prik ) en daar half in slaap gevallen, tot we wakker werden gemaakt dat ze dicht gingen. Toen konden we weer de straat op, rond een uur of 3, 4 gok ik

We kwamen nog wel een hotel tegen, maar ja... om nou voor 4/5 uurtjes nog een hotel te gaan boeken a 100 euro, dat ging ons ook weer wat te ver... Ondertussen ook nog achternagezeten door dronken/stonede junks die aan het bedelen waren. Uiteindelijk ging Gare Du Nord om 7 uur ofzo weer open

Parijs, wat een kutstad

Oh dat kan goed kloppen, dat ik het ooit in een concert/Queentopic heb gepost.

Mijn eerste grote reis in 1997 zat vol met 'blunders'.

1. Geen idee dat IJsland zo enorm duur was. Halve liter Grolsch voor 25 Gulden! Weinig meer gedaan totdat we onder de hoede werden genomen door een heel rijke Italiaan die met z'n zoontje aan het reizen was en hem Engels wilde laten oefenen. Die man heeft 1000en dollars uitgegeven alsof het niets was.

2. We moesten van Maine (N-O USA) naar New Mexico (Z-W USA) en we kozen voor een Greyhound bus. 3 dagen aan een stuk nachtmerry en bijna van de honger ongekomen, niet omdat er geen voedsel was, maar omdat het niet te eten was.

3. 9 dagen Mexico geboekt in een bijzonder luxe hotel omdat het reisbureau zei dat dat de enige optie was.. Duur en saai hotel, maar verder wel een supertijd.

Mijn vader ging ooit op zijn 18e in zijn eentje naar Spanje, Callela geloof ik. Totaal geen ervaring met op vakantie gaan in het buitenland, pas na 3 dagen donuts eten er achter komen dat er iedere ochtend en avond een stoeltje klaar staat in het restaurant van het hotel, want halfpension geboekt

Busticket online boeken in Spanje om dan even later te ontdekken dat ik het een dag te vroeg had geboekt. In de war met drie uur snachts is de volgende dag en niet de dag waardat je op aankomt. Dan paar weken later wou ik nieuw ticket kopen, maar bleken ze uitverkocht te zijn, dus toen een ticket een paar uur later moeten boeken waardoor ik een ganse nacht op straat hebben zitten wachten in Valladoladid tussen de zwervers

quote:

Op zaterdag 14 april 2012 14:51 schreef ehouse het volgende:
Busticket online boeken in Spanje om dan even later te ontdekken dat ik het een dag te vroeg had geboekt. In de war met drie uur snachts is de volgende dag en niet de dag waardat je op aankomt. Dan paar weken later wou ik nieuw ticket kopen, maar bleken ze uitverkocht te zijn, dus toen een ticket een paar uur later moeten boeken waardoor ik een ganse nacht op straat hebben zitten wachten in Valladoladid tussen de zwervers

Begin van het jaar namen we de boot van Buenos Aires naar Montevideo om terug naar huis te vliegen.. een dag te laat.. diezelfde avond maar een vlucht voor de volgende dag geboekt... via Buenos Aires..

We gaan maar weer eens een reisagenda maken in de toekomst!

Wel nog een goede steak gehad in Montevideo die avond.

2 jaar terug waren we in Thessaloniki op weg naar Macedonie. Dus rijden rijden blijken we aangekomen te zijn bij de airport van Thessaloniki die ook Macedonie heet :/

2 Jaar geleden op vakantie naar de VS. Heel netjes van te voren een internationaal rijbewijs gehaald, blijkt bij aankomst in Las Vegas dat ik mijn echte rijbewijs niet bij me heb. Hierdoor kon ik dus niet ingeschreven worden als chauffeur voor onze huurauto
Niet echt handig als je een roadtrip van 2500 km gaat ondernemen.

Heb dus 2,5 week lang illegaal auto gereden. Dus telkens maar netjes aan de snelheid gehouden en hopen dat je niet wordt aangehouden...

Ik was in Nelspruit Zuid-Afrika in een zwarte buurt. Lunchtijd, dus maar even een hapje eten in de plaatselijke snackbar. We lopen de snackbar in en werden al raar aangekeken door de klanten daar. Ik bestel wat van de kaart. Ja, dat hebben we niet. Okee, kan gebeuren. Doe dan maar wat daar in de toonbank ligt. Ja, dat hebben we ook niet. Okee, misschien was het toch niet zo'n goed idee om hier wat te gaan eten... Tja, discriminatie moet van twee kanten komen he

[ Bericht 0% gewijzigd door Hallojo op 14-04-2012 21:09:42 ]

Haha bizar, dat had ik niet verwacht

quote:

Op zaterdag 14 april 2012 21:06 schreef hugsy33 het volgende:
Haha bizar, dat had ik niet verwacht

Ja, ik stond ook wel even te kijken. Maar ja, wie zijn wij om het alleenrecht op apartheid te hebben

Ik vergeet gewoon wat ik vorige week deed. Probeer het te verdringen denk ik...

Ik zit vorige week op Amersfoort CS op de trein naar Schiphol te wachten, om daarna lekker naar Laos te vliegen. Op een gegeven moment denk ik: Ik mis iets! Koffer heb ik, WAAR IS MIJN RUGTAS? FUCK, die heb ik dus in de bus laten liggen! Gelukkig zaten er niet zulke belangrijke spullen in, alleen paspoort, vliegtickets, laptop etc. Ik dus als een gek naar de eerste de beste buschauffeur toe. HELP ME ALSJEBLIEFT! De buschauffeur vraagt de centrale waar mijn bus gebleven is. Gelukkig was het net zijn laatste rit geweest en hadden ze mijn rugtas gevonden. Een hele lieve Connexionmedewerker kwam mijn rugtas naar het station brengen. Wat een held! Ik zat wel ff in de stress...

wat n held idd

quote:

Op zaterdag 14 april 2012 21:30 schreef hugsy33 het volgende:
wat n held idd

Inderdaad! Ik heb die gast ¤ 20 voor een biertje gegeven. Dat vond ik het wel waard

quote:

Op zaterdag 14 april 2012 20:55 schreef Hallojo het volgende:
Ik was in Nelspruit Zuid-Afrika in een zwarte buurt. Lunchtijd, dus maar even een hapje eten in de plaatselijke snackbar. We lopen de snackbar in en werden al raar aangekeken door de klanten daar. Ik bestel wat van de kaart. Ja, dat hebben we niet. Okee, kan gebeuren. Doe dan maar wat daar in de toonbank ligt. Ja, dat hebben we ook niet. Okee, misschien was het toch niet zo'n goed idee om hier wat te gaan eten... Tja, discriminatie moet van twee kanten komen he

Mensen vergeten wel eens dat racisme veel verder en harder gaat dan alleen blank vs zwart. In Afrika zijn ze veel minder PC, veel directer en daarmee veel eerlijker, maar dat is moeilijk voor de tere Europese zieltjes.

quote:

Op zaterdag 14 april 2012 21:47 schreef Individual het volgende:

[..]

Mensen vergeten wel eens dat racisme veel verder en harder gaat dan alleen blank vs zwart. In Afrika zijn ze veel minder PC, veel directer en daarmee veel eerlijker, maar dat is moeilijk voor de tere Europese zieltjes.

PC

PC = politiek correct

om bepaalde dingen een blunder te noemen, ik noem het meer belevingen. maar goed mijne. Misschien zou ik nu terug gaan denk ik "wat een aansteller was ik toch"
Mijn eerste bacpack vakantie, was door centraal Amerika trekken, ik verwacht veel ellende, maar ik ga safe beginnen. Belize is Engelstalig, en het schijnt er prachtig te zijn.
En ik boek op voorhand het Belize Bayvieuw Guest house, op de website ziet het er prachtig uit, uiteraard op een website is alles mooier als het lijkt. Maar slecht kan het niet zijn, toch.....
Wel, tering wat een gevangenis. Ik lag dus ook mijn eerste nacht echt te denken, ik ga nu terug naar de VS, auto huren, punt....
Toch door gebeten, de volgende dag vroeg naar het bus station gegaan.... alleen maar oude amerikaanse schoolbussen, en daar zit ik dan met mijn 1.96 meter. Naar de Belize Zoo, die zou zo prachtig zijn, en ze diervriendelijk. NOOOOOOT
Verder, snel verder, sta je dan in the middle of nowhere op de bus te wachten, tientallen bussen schieten voorbij, eindelijk stopt een bus.
Op naar het zuiden veer na Guatemala. Kom ik met de net niet rubberboot, in Guatemala aan, Imigrations, moet ik een stuk de stad in lopen, niet als in de VS waar je als koeien naar de plek wordt gedreven, een bord met een pijl, thats it.
Zit ik daar een potje te klooien met mijn CD cursus Spaans..... uiteindelijk is de beste man het beu, wijst naar de deur " Welcome to Guatemala!"

En van af daar begint mijn echte reis, zonder veel gestuntel.

Aan het interrailen in Scandinavië en in het mooie plaatsje Gothenborg een treinticket geboekt (nachttrein om 02.30 ) naar Oslo. Ideaal, want dan kan je het nachtleven induiken en met je zatte ballen de trein instappen. Zo gezegd zo gedaan, wij onze bagage gedumpt op het treinstation in zo'n handige locker, zodat we die voor vertrek mooi kunnen oppikken.

Heerlijk de stad in, goed gedronken blabla en we lopen weer rustig terug naar het station. Vanaf een afstandje vonden we het nogal donker uit zien, maar swa dat kan dachten we... Wat bleek het station (het gebouw) was dicht en we konden dus niet bij onze spullen! Nog geprobeerd om via de beveiliging iets te regelen, maar die gasten hadden dat vast vaker meegemaakt en deden geen klap... Omdat het rond een uur of 3 overal sluitingstijd was konden we ook nergens heen dus zijn we maar in de busterminal gaan liggen slapen met een stok kaarten die we nog bij ons hadden... tussen de zwervers en drugshandelaren hebben we daar lopen "pesten" en half liggen pitten totdat het station weer open ging om 07.00.

Enige wat ik tot nu toe geblunderd heb was bij binnenkomst in China:

Ik had de politie gezegd waar ik heen ging (straatnaam) en ze kon er niets mee want ze sprak natuurlijk geen engels. Toen schreef ze met de stationshalte voor de metro op. Dus ik dat volgen ipv route beschrijven (met ander station) van hostel. Uiteindelijk 2 uur lang met backpack door Beijing gelopen, tering heet en achteraf bleek dat ik voor de het straatje was langs gelopen waar ik zijn moest

Oja; Gister reed ik tussen de rijstvelden en plantages op een 30cm breed paadje wat 2 meter hoger lag, zo'n wal zegmaar. Dus ik om me heen kijken naar de mooie gebergten en alles, ineens zo'n gat erin! Boem daar viel ik 1,5/2 meter naar beneden. Gelukkig in fruitstruikjes want als ik in het water was gevallen wat m'n camera niet zo blij geweest denk ik