Lizzy Grant, zoals ze echt heet, probeert al jaren beroemd te worden als zangeres. Ze nam een paar jaar geleden een album op met hit-producer David Kahne, die we dankbaar moeten zijn voor dit onuitstaanbare Bangles-nummer. Omdat er toen geen distributeur voor werd gevonden, begon Lizzy Grant aan een ‘re-branding’-campagne. Ik hoef het dan ook verder niet eens over haar lip-job te hebben,wat daar onderdeel vanuit maakte.
Lizzy Grant is nu de nieuwe buzz op de blogosphere,
en wordt veelal via Twitter door alto bezoekers en bezoekers van social mediasites van haar mini-concertjes in De Melkweg gehyped wat betekent dat ze acceptabel is geworden voor hipsters en andere zelf ingenomen ‘muziek-kenners’. Mensen met fixed-gear-fietsen en hele strakke spijkerbroeken draaien haar nu. Ze is rock ‘n roll. Ze wordt ons aanbevolen door INDIE-bijbels Gorilla vs. Bear, Broolyn Vegan, Pitchfork en Stereogum. Daarnaast is ze ook opeens ‘cultureel verantwoord’ geworden, met aanbevelingen van de ‘HuffPo‘,bladen die de gemiddelde muziekkenner geen donder zegt!
Maar INDIE staat voor onafhankelijk, en dat is Lizzy niet. Lizzy zit bij Interscope Records, die we ook moeten bedanken voor deze muzikale assfuck. Interscope ceo John Ehmann gaf het zelf toe. Lizzie is een brand. De narratief die ons wordt wijsgemaakt is de volgende: een meisje uit een heel arm Amerikaans plattelandsdorpje, trailer-trash, die hoopt op een redding a la de American Dream: wanhopig en vol goede bedoelingen plaatst zij haar hartverscheurende liedjes op Youtube, en langzaam wordt ze ontdekt. Haar muziek, nee haar persona, zit vol hipster-essentialia: gruizige jaren ’50 filters (hipstamatic), faux-vintage sweaters, verwijzingen naar Elvis en Sinatra (Nancy, uiteraard), en lekker veel SUPER-8 en James Dean. Ze laat zich fotograferen met gitaren en sigaretje.
Sterker nog, ons wordt letterlijk verteld dat we haar devastatingly retro-sexy moeten vinden, en dat ze authentiek is. ja mijn hoela! Ze is gewoon een zoveelste promotiepop van de grote corporaties en ingehuurde mensen die haar zoveel mogelijk moeten promoten.
Dat doet Interscope best goed.
Lizzy, dochter van Internet-Mega-Tycoon Rob Grant, die nu zo rijk is dat hij alleen nog maar geld weggeeft, is huge. En wij trappen erin. Of we willen erin trappen. INDIE is nu een markt geworden, en niemand kijkt verder dan zijn neus lang is. Doe lekker alt en iedereen verslijt je als authentiek. Marketing, dat is het. En daar is niets op tegen. Maar het bewijst wel dat INDIE in 2011 monetizable is geworden. En dat moet ons dwingen om na te denken waarover we schrijven, waar we naar luisteren en waarom we muziek goed vinden.