Nou, fijn dat het nu eindelijk zo ver is! Dat moment is voor mij al weer even geleden maar ik kan me nog heel goed herinneren toen Jos belde dat ik 'aan de beurt' was. Je leest trouwens weleens over pijn bij de operatie maar ik heb daar gelukkig geen last van gehad. Wat wel raar was is toen ik de eerste keer moest plassen. Normaal zit je op de pot en dan pak je dat 'ding' beet...maar die was dus niet meer....oh ja, ben geopereerd ;-)quote:Op donderdag 8 december 2011 20:45 schreef Maisnon het volgende:
[..]
Ja dat merkte ik ook wel dat het zo eigenlijk werkt. Maar misschien had ik ook gewoon de tijd wel nodig, ik weet 't niet. Hoewel ik niet zal zeggen dat ik blij ben dat het zóóóó lang geduurd heeft
Volgens mij heb ik ook zoiets plats ooit gevraagd aan iemand die SRS heeft gehadquote:Op donderdag 8 december 2011 20:49 schreef jocyn het volgende:
[..]
Nou, fijn dat het nu eindelijk zo ver is! Dat moment is voor mij al weer even geleden maar ik kan me nog heel goed herinneren toen Jos belde dat ik 'aan de beurt' was. Je leest trouwens weleens over pijn bij de operatie maar ik heb daar gelukkig geen last van gehad. Wat wel raar was is toen ik de eerste keer moest plassen. Normaal zit je op de pot en dan pak je dat 'ding' beet...maar die was dus niet meer....oh ja, ben geopereerd ;-)
Ik had mijn intake in dezelfde week van mijn aanmelding, het is maar net wanneer ze een gaatje hebben en of ze dan ook aan je denken.quote:Op donderdag 8 december 2011 20:53 schreef Fixers het volgende:
De wachtlijsten lijken korter te worden. Een bekende van me heeft iets van een goede maand geleden zichzelf aangemeld en mag deze maand nog op voor de intake.
De eerste keren vond ik ook doodeng ja, ik denk dat ik toen 7 doden stierf. Paranoïde had ik het gevoel dat iedereen mij aankeek en mij direct herkende. Al vlug merkte ik dat het erg meeviel, dat de demonen vooral in je eigen hoofd zitten. Het heeft mijn coming out versneld omdat het natuurlijk onvermijdelijk was dat je op een gegeven moment door bekenden wordt gespot.quote:Op donderdag 8 december 2011 20:53 schreef Fixers het volgende:
De eerste keren gewoon als jongen, want ja inderdaad ook met openbaar vervoer dan is het best eng om half om half te gaan. Maar ik voel me daar steeds zekerder en beter bij. Gewoon mezelf zijn doet me enorm goed zo erg zelfs dat het er blijkbaar afstraalt en mijn werkgever me smsjes stuurt dat ik zo goed in mijn vel zit. (Hij weet nog niet waar dat nu door komt).
En dit kan ik alleen maar beamen!quote:Al kan ik mijzelf niet passabel noemen vind ik wel dat zelfs dit al een heel positieve verandering in mijn leven is
Ja, vriendinnen hebben die je volledig accepteren is heerlijk. Ik heb gelukkig een aantal heel goede vriendinnen op wiens kinderen ik regelmatig pas en ze ook naar school breng. Voelt bijna als mijn eigen kinderenquote:Op donderdag 8 december 2011 20:54 schreef Venus-Castina het volgende:
Die feedback van anderen is heerlijk he , zeker als het van mensen komt die het nog niet van je weten maar toch iets aan je zien.
Maar daarmee bevestig je wel weer die rolpatronen. Niet dat je altijd 100% activistje moet spelen, maar toch...quote:Op donderdag 8 december 2011 21:05 schreef jocyn het volgende:
Onze maatschappij heeft bepaalde verwachtingen van mannen en vrouwen. Als je daar naar gedraagt zul je ook minder 'gedoe' hebben.
Praat me er niet van zeg, als kind had ik nooit begrepen waarom ik sommige dingen niet mocht doen omdat ik iets anders tussen mijn benen had dan andere mensen. Met kleding hetzelfde: "Nee, dat is voor meisjes" werd er dan gezegd. Het is makkelijker om je stereotype te gedragen, alleen is dat slechts op korte termijn zo. Het gaat aan je vreten en vroeg of laat komt het er uit. Dan merk je dat leven naar ongeschreven geslachtsregels alleen maar makkelijker is voor je omgeving, je moet dan voor jezelf kiezen.quote:Op donderdag 8 december 2011 21:05 schreef jocyn het volgende:
Onze maatschappij heeft bepaalde verwachtingen van mannen en vrouwen. Als je daar naar gedraagt zul je ook minder 'gedoe' hebben.
Ja, maar ik vind het ook fijn om in mijn rol bevestigd te worden. Ik moet er niet aan denken om als man behandeld te worden.quote:Op donderdag 8 december 2011 21:14 schreef wonderer het volgende:
[..]
Maar daarmee bevestig je wel weer die rolpatronen. Niet dat je altijd 100% activistje moet spelen, maar toch...
Natuurlijk is het fijn als je weet dat mensen je zien zoals je jezelf ziet (en dat het allemaal niet voor niets is geweest), maar om dan alsnog dingen te doen waar je jezelf niet noodzakelijk prettig bij voelt (zoals VC zegt)...quote:Op donderdag 8 december 2011 21:23 schreef jocyn het volgende:
[..]
Ja, maar ik vind het ook fijn om in mijn rol bevestigd te worden. Ik moet er niet aan denken om als man behandeld te worden.
Voor mij niet. Ten eerste omdat die dingetjes redelijk verschrompeld zijn en ik verder geen last van de anti-testosteron heb (leverwaarden zijn prima). Ten tweede omdat ik bang ben dat het scrotum verschrompelt en ik dus minder donormateriaal voor de srs heb. Ten derde omdat je dan nog steeds met die piemel zitquote:Op donderdag 8 december 2011 19:00 schreef wonderer het volgende:
Ik heb wel eens ergens gelezen dat ze bij transvrouwen soms eerst de testikels weghalen, maar dat is blijkbaar geen standaard procedure? Zou iemand van jullie dat overwegen, en alleen dat, misschien? Dus geen volledige SRS maar wel die testosteronfabriekjes kwijt?
Ik hoor regelmatig verhalen (uit eerste hand) over 5 gesprekken en dan groen licht. Maar volgens mij is er ook wel sprake van een 'ander beleid' bij het VU en een wens om het sneller te laten doorstromen.quote:Op donderdag 8 december 2011 20:52 schreef Venus-Castina het volgende:
...ik ken mensen die met minder dan de gebruikelijke 6 gesprekken al klaar waren.
Ik sta nog vrij in het begin van de daadwerkelijke transitie. Ik ben nog niet volledig out he. Op mijn werk ben ik nog steeds jongeman Fixers. In mijn vrije tijd kleed ik me al een stuk vrouwelijker, ik vind het tegenwoordig ook leuk en fijn om op mijn vrije dagen aandacht te besteden aan mijn uiterlijk. Dat was voorheen wel anders.quote:Op donderdag 8 december 2011 21:03 schreef jocyn het volgende:
Half om half....oei dat is niet goed. Misschien in het begin wel maar ik heb een periode gehad na de SRS dat ik mij een androgryner ging kleden maar haalde ik mij juist allerlei ellende mee op de hals. Mensen gingen juist twijfelen en er is zelfs een keer gevraagd of ik een man wilde zijn. Ik ging me heel slecht voelen, eigenlijk net zo als voor de transitie. Gelukkig kwam ik daar snel achter en ben weer gauw me gaan gedragen zoals het goed voelt.
Nee, in Nederland is het bijna onmogelijk om dat voor elkaar te krijgen. In de V.S. wordt het wel vaak gedaan omdat men daar vaak het geld niet heeft voor een SRS. Overigens zijn sommige SRS chirurgen ook niet blij met een eerder uitgevoerde orchidectomy.quote:Op donderdag 8 december 2011 19:00 schreef wonderer het volgende:
Ik heb wel eens ergens gelezen dat ze bij transvrouwen soms eerst de testikels weghalen, maar dat is blijkbaar geen standaard procedure?
Als vierde reden een blijvend lidteken (ook na SRS) van een centimetertje of vijf?quote:Op donderdag 8 december 2011 21:54 schreef Onderweg het volgende:
[..]
Voor mij niet. Ten eerste omdat die dingetjes redelijk verschrompeld zijn en ik verder geen last van de anti-testosteron heb (leverwaarden zijn prima). Ten tweede omdat ik bang ben dat het scrotum verschrompelt en ik dus minder donormateriaal voor de srs heb. Ten derde omdat je dan nog steeds met die piemel zit
Mmm, dat wist ik niet. Dacht dat het simpleweg erwtjes wippen zou zijn. Nou ja, een 4e reden erbij.quote:Op vrijdag 9 december 2011 09:39 schreef Hexley het volgende:
[..]
Als vierde reden een blijvend lidteken (ook na SRS) van een centimetertje of vijf?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |