Geen officiële brief van P&O na extreem kort sollicitatiegesprek.

Dit is een vervolg van dit topic Halfjaar thuis wegens afbeidsconflict

Ik ben er echt van overtuigd dat je dit conflict op dit moment niet genoeg los kan laten om bij dezelfde werkgever te blijven werken. Je zult het toch op moeten kunnen brengen om enthousiasme voor een andere functie uit te stralen. Dat lukt je op dit moment gewoon niet.

Ik snap je angst voor de toekomst wel, maar het lijkt me echt ook voor jou het beste als je het elders gaat zoeken.

Je voelt je slecht behandeld en je wilt genoegdoening. Dat snappen we allemaal, maar de vraag is of je dat ooit gaat bereiken. Op dit moment ben je alleen bezig met een hopeloze strijd die je waarschijnlijk nooit gaat winnen, of pas na een lange tijd en moeite.

Is het dat waard? Hou de eer aan jezelf en doe wat het beste is voor jezelf. Als je aantoonbaar goed gewerkt hebt, hoe kun je dat aantonen dan? Je zegt dat je geen 36 uur meer kunt werken, maar je wilt wel je baan terug?

Ik ben bang dat je je teveel vastklemt aan iets wat nooit gaat gebeuren.

Uit vergelijkbare ervaring weet ik dat je gewoon een rode sticker op het pers.dossier hebt.
Een nieuwe manager vroeg mij op persoonlijk gesprek want hij begreep nix van de weerstand op de werkvloer.
De vakbond heeft voor mij bemiddeld en met een fraaie vertrekpremie ben ik elders doorgegaan en aan een opleiding begonnen op mijn 42e.
Mijn zorg voor pt. was "té goed"
Het heeft mij jaren dwars gezeten.
Het interesseert hullie geen ruk!

Advies aan TS wegwezen. Binnenkomen is er niet meer bij.

En iemand die ik heel goed ken, kreeg het verzoek en opdracht om een nieuw
systeem op te zetten.
Uiterste tevredenheid en een bonus !
Nog geen twee maanden later op een gouden dienblaadje naar de achteruitgang gedirigeerd.
De frustratie en onterechtheid etc.etc. Het vrat aan hem.

Zorg dat je eruit springt met hulp van vakbond - ben je lid - ombudsman of juridisch loket.
Een rbv. Voor arbeidsrecht.
Echt , het Is voorlopig heel lastig om het zakelijk en objectief te bekijken.
Hopelijk kun je een onderhandelaar vinden.
Succes.

[ Bericht 1% gewijzigd door AnneX op 29-10-2011 15:40:33 ]

Tja, als jij niet kunt motiveren waarom je een bepaalde baan graag wil en alleen kunt refereren naar je arbeidsconflict (in dezelfde organisatie!).... En vervolgens met de persoon aan de andere kant van de tafel hierover inhoudelijk in discussie gaat over dat conflict met een directe collega van haar, dan verbaast het me niks dat het niks ging worden met deze baan.

Solliciteer je omdat je graag in deze organisatie verder wil of omdat het moet in het kader van de re-integratie of gewoon omdat je een baan wil? Op deze manier gaat hem dat niet worden, ben ik bang.

Ow, en in antwoord op je vraag in de OP: volgens mij hoeft een werkgever je geen verklaring te sturen. Wel een bevestiging van afwijzing. Het is netjes als ze de reden op schrift stellen of je ervoor bellen, maar een verplichting om er inhoudelijk op in te gaan is er zeker niet.

Het komt op mij over alsof je tegen windmolens aan het vechten bent, TS. Ik denk niet dat je veel kansen hebt binnen een organisatie waar je al niet lekker ligt - om wat voor reden dan ook want daar weet ik het fijne niet van.
Zou je niet meer kans hebben bij een andere werkgever?

quote:

Op zondag 30 oktober 2011 07:05 schreef idefixo het volgende:

[..]

Ik was te kritisch en we mochten niet praten over ongenoegens. Binnen die afdeling heersten de leidinggevenden, het personeel mocht geen afwijkende mening ventileren.
Als de leiding met het personeel in vergadering wilde of als er een traininkje of flutcursusje was of een taartje moest worden gegeten, werd de hoorn naast de telefoon gelegd en als er door onnodige afwezigheid van personeel niemand was om een afspraak met een patient te maken, dan moest de arts zelf maar een afspraak maken of de patienten moesten later maar bellen. De teamleiders vonden dat de artsen de onderzoeksresultaten zelf in de status moesten stoppen op de juiste plaats en dan vroeg ik waarom er zoveel administratief personeel was. Dat soort dingen, maar ja, het was onwenselijk om daar iets van te zeggen. De zorgmanager, die vaker af- dan aanwezig was, liet het personeel als zij dat nodig vond de hoorn van de haak leggen wat tot gevolg heeft dat het personeel dat gedrag tijdens haar regelmatige afwezigheid ging kopieren. Stapels brieven die klaar lagen voor verzending bleven soms wel zes weken liggen.
Ik heb wel eens gezegd dat het in een sociale werkplaats beter is geregeld dan op die afdeling en daar zijn ze misschien wel boos over. De leidinggevenden vonden me naar eigen zeggen, te confronterend.

Nou ja, ik heb denk ik een goede advocaat maar wil hem, vanwege de kosten, niet teveel belasten. Hij is meegeweest naar een gesprek en over 3 maanden willen ze een vaststellingsovereenkomst maken dus dan neem ik hem wel weer mee. Intussen wacht ik deze week maar even af of ik een brief krijg over mijn sollicitatie.

Als je voor een bedrijf kiest krijg je de organisatiecultuur erbij. Pa had je er al voor gewaarschuwd. In je eentje krijg je die cultuur niet veranderd dus zul je dit soort dingen toch echt van je af moeten laten glijden. Je blijft heel erg hangen in het feit dat jij gelijk hebt en zij ongelijk. Ik vind persoonlijk dat de werkelijkheid wat genuanceerder ligt. Jij past gewoon niet in die cultuur daar, en bent toch blijven zitten en hebt je eigen plan getrokken. Dan moet je niet verbaasd zijn als dat weerstand oproept.

De val waar je nu in vast zit is dat je ofwel dit niet van je af kon laten glijden, ofwel politiek niet gehaaid genoeg bent om ermee om te gaan. Welke van de twee is niet eens zo heel belangrijk, je hebt om het maar eens bot te zeggen gefaald om je aan te passen aan de situatie. Dat, en alleen dat, is de reden dat je nu in de puree zit. Het is allemaal heel goed bedoeld geweest van je, en ik ben het met je eens dat het daar een compleet zieke cultuur is, maar het is niet anders. Dus hou op met dat 'zij zijn gemeen' en ga verder.

Het wordt op deze werkplek echt nooit meer iets. Vergeet dat gemekker over leeftijd en ga naar een organisatie waar je je wel mee kunt verenigen. Het zal vast moeilijk zijn maar het lijkt er op dat je domweg geen keus hebt, en dan kun je het beter op je 57ste dan op je 63ste doen. Kijk ook eens naar je huishoudboekje. Het gaat niet altijd alleen maar omhoog. Hoeveel salaris zou je in kunnen leveren om iets te gaan doen wat je wel leuk vindt? Er zijn tegenwoordig kleine thuiszorgorganisaties in opkomst die zich afzetten tegen het massale van de reguliere zorg. Op basis van wat je allemaal schrijft denk ik dat je op zo'n plek veel beter tot je recht komt. Zou zoiets niet iets kunnen zijn?

Ik moet zeggen dat ik die cultuur echt schrikbarend vind. 't Is toch verschrikkelijk dat leidinggevenden zo handelen?
Werken daar gaat naar mijn mening toch niks meer worden, mss kun je aan goede artsen -die je mochten- of zij een referentie willen zijn bij een toekomstige baan?
En verder, wellicht puur uit principieel en moreel standpunt, kijken of je iets tegen die wantoestanden kunt doen. Het is net geen sensatie genoeg voor 'Undercover in Nederland'. Maar mss wat anders?

quote:

Op zondag 30 oktober 2011 05:56 schreef idefixo het volgende:

[..]

Bij werving en selectie hanteren de UMC’s de Sollicitatiecode van de Nederlandse
Vereniging voor Personeelbeleid (NVP) en daarin staat:

[..]

Dat leid er vaak toe dat je een standaardbriefje krijgt met "andere kandidaten passen beter in het team" of een variant daarop. Daar heb je dus ook weinig aan.

quote:

Op zondag 30 oktober 2011 13:33 schreef SpaReine het volgende:
Ik moet zeggen dat ik die cultuur echt schrikbarend vind. 't Is toch verschrikkelijk dat leidinggevenden zo handelen?
Werken daar gaat naar mijn mening toch niks meer worden, mss kun je aan goede artsen -die je mochten- of zij een referentie willen zijn bij een toekomstige baan?
En verder, wellicht puur uit principieel en moreel standpunt, kijken of je iets tegen die wantoestanden kunt doen. Het is net geen sensatie genoeg voor 'Undercover in Nederland'. Maar mss wat anders?

Nou ja, we moeten ons natuurlijk ook wel realiseren dat dit een verhaal is wat we maar van één kant horen, dus het lijkt me te ver gaan om dit soort dingen te adviseren. Sterker nog, ik ben er van overtuigd dat het voor TS het beste zou zijn om haar energie te steken in het vinden van een nieuwe baan buiten de UMC in plaats van om de energie te steken in het gevecht.

quote:

Op woensdag 2 november 2011 10:03 schreef idefixo het volgende:

[..]

Wel als ik een WW-uitkering moet aanvragen of als het een rechtszaak wordt. Ik zal toch ook van mijn kant moeten laten zien dat ik dingen heb ondernomen. Nou ja, ik heb een mail gestuurd en een berichtje gekregen. Ik had ook nog een andere sollicitatie lopen bij dezelfde medewerker werving en selectie waar ik ook niets meer van gehoord had. Gister heb ik ook daarover een mail gestuurd, waarop ze me opbelde. Nou ja, ik heb even met haar gesproken. Ze was niet eens onaardig en ik heb haar een en ander uitgelegd. Vervolgens kreeg ik een keurig bedankje met uitleg.

Maar dan ben je toch gewoon bedankjes en uitleg aan het verzamelen? Wat schiet je daar concreet mee op?

quote:

Op woensdag 2 november 2011 10:26 schreef idefixo het volgende:

[..]

Je hebt echt geen idee he!

Nee blijkbaar niet, anders zou ik het niet vragen. Zoals ik al eerder zei ben ik bang dat je een totaal zinloze strijd aan het voeren bent en jezelf alleen maar nog dieper in de problemen brengt. Ik zou het laten gaan en me richten op de toekomst, maar dat is mijn mening.

quote:

Op woensdag 2 november 2011 10:30 schreef idefixo het volgende:

[..]

Dat doe ik ook en intussen volg ik het advies van de advocaat op. Ik gooi mijn opgebouwde zekerheden waar ik jaren premie voor heb betaald niet zomaar aan de kant. Gek he?

Nee dat is niet gek, maar ik zou het aan een advocaat overlaten of in ieder geval iemand die er objectief naar kan kijken en kennis van zaken heeft. Misschien ben je zelf te zeer betrokken of te emotioneel om de dingen te doen die moeten gebeuren.

Heeft TS wel een beetje concreet idee waar het buiten de huidige werkgever te zoeken? Ik bedoel qua richting, branche etc. Zo niet, dan is het al lastiger de huidige problemen los te laten/te relativeren en de focus te verschuiven naar 'het nieuwe/volgende'.

En wíl je wel doorgaan met dit soort werk of zou je iets anders willen doen (indien mogelijk)? Of is wat je nu doet wellicht zo uniek dat je het bij niet veel andere bedrijven vindt?