Waarom dit topic dan in BNW en niet in POL? Juist omdat POL doordesemt is met complotdenkerij en wat dus eigenlijk in BNW hoort. Bovendien herken ik veel van de sentimenten die Hofstadter beschrijft terug in BNW-users, want zij laten zich toch voornamelijk leiden door het samenzweringsklimaat in de VS.
Dit topic is bedoeld om een ode te brengen aan dit mijn inziens briljante essay dan wel deze vakkundig te fileren mocht je het maar slap geoudehoer vinden.
Geht los!Dit is wel een opmerkelijk stuk, naar mijn mening:
Heb het stuk van de link inmiddels gelezen, ik laat het even sudderen in mijn hoofd voordat ik reageer.quote:The basic elements of contemporary right-wing thought can be reduced to three: First, there has been the now-familiar sustained conspiracy, running over more than a generation, and reaching its climax in Roosevelt’s New Deal, to undermine free capitalism, to bring the economy under the direction of the federal government, and to pave the way for socialism or communism. A great many right-wingers would agree with Frank Chodorov, the author of The Income Tax: The Root of All Evil, that this campaign began with the passage of the income-tax amendment to the Constitution in 1913.
The second contention is that top government officialdom has been so infiltrated by Communists that American policy, at least since the days leading up to Pearl Harbor, has been dominated by men who were shrewdly and consistently selling out American national interests.
Finally, the country is infused with a network of Communist agents, just as in the old days it was infiltrated by Jesuit agents, so that the whole apparatus of education, religion, the press, and the mass media is engaged in a common effort to paralyze the resistance of loyal Americans.
[ Bericht 1% gewijzigd door Gray op 29-10-2011 09:04:41 ]
Wat verder opvalt aan Hofstadter's analyse is dat de opmaak van het complot nauwelijks is veranderd in de loop der eeuwen. Het NWO-complot dat je tegenwoordig terugvindt in BNW is in feite niets meer dan een moderne interpretatie van het illuminaticomplot of het communistencomplot. Same shit, different asshole om maar eens een populaire slagzin van samenzweringsdenkers aan te halen. Volgens mij is het zelfs zo dat het NWO-complot en het islamitische complot exact dezelfde make-up hebben. Aan de hand van Hofstadter's criteria:
1. Er dreigt een gevaar van buitenaf die ons manier van leven aantast, in casu: de Bilderbergers en de moslims.
2. Deze wordt gefaciliteerd door een vijand van binnenuit, ofwel de schaapjes en de linksen.
3. De vijand van buitenaf is een duchtige tegenstander en stiekem ook wel bewonderenswaardig, de vijand van binnenuit is een laffe heuler en de daadwerkelijke belichaming van het kwaad. Voor de moslim en de Bilderberger kan men nog wel enig respect opbrengen, de linksjes en de schaapjes daarentegen worden begroet met de grootst mogelijke minachting.
4. De klok slaat vrijwel altijd vijf voor twaalf, nu niet ogenblikkelijk ingrijpen betekent het einde.
5. De vijand dient daarom met zijn eigen middelen bestreden te worden - je gaat als vanzelf dus trekjes van de vijand overnemen. Hierbij is de vraag of dit nu een gevolg is van de samenzwering of juist de oorzaak. Ikzelf neig naar het laatste, figuren die het islamitische kwaad of de NWO proberen te bestrijden zijn van zichelf waarschijnlijk al manicheistisch ingesteld, dus mag het geen verwondering heten als je die eigenschappen eerder in een ander meent te herkennen en die op zekere hoogte ook wel kunt bewonderen zoals beschreven in puntje 3. Zie bijv ook: Complotdenkers willen zelf samenzweren?
6. De bewijsvoering voor het bestaan van het complot kenmerkt zich vooral door de ongelofelijke aandacht voor detail. De koran en de hadith worden minutieus bestudeerd om de kwaadaardigheid ervan aan te tonen, evenzeer staat youtube vol met filmpjes die iedere zucht of scheet van de Bilderbergers onder de loep nemen.
7. De fascinatie met seksuele perversiteiten. Islamcritici raken maar niet uitgepraat over de pedofiele gedragingen van Mohammed, niet zelden maken deze figuren zich ook erg druk om hedendaagse pedo's . De NWO-truther is dikwijls geobsedeerd door de seksspelletjes waaraan de machthebbers zich zouden verlustigen, vaak van sadomasochistische aard.
8. De vijand als homeopaat. In het algoed-alkwaad schema waarin de wereld wordt opgedeeld bestaat er niet zoiets als een gematigde vijand. Een vijand die toch gematigd overkomt speelt toneel, andermaal een bewijs voor de leepheid van de tegenstander. De NWO gebruikt dekmantels om in de politiek, de media en het onderwijs te infiltreren, de moslim pleegt takiyya.
[ Bericht 1% gewijzigd door Terecht op 30-10-2011 12:06:09 ]
Het is alsof hij zegt, ik wil niet timmeren, dus gebruik ik mijn hamer niet voor spijkers, maar eieren.quote:I believe there is a style of mind that is far from new and that is not necessarily right-wing. I call it the paranoid style simply because no other word adequately evokes the sense of heated exaggeration, suspiciousness, and conspiratorial fantasy that I have in mind. In using the expression “paranoid style” I am not speaking in a clinical sense, but borrowing a clinical term for other purposes.
"Ik heb niet de wil of kennis om iemand gek te noemen, maar sommigen zijn wel minder normaal." En waarom zou het afbreuk doen aan de historische waarde of relevantie wanneer sommige leiders gek(kig) waren? Dit vergt uitleg, naar mijn mening.quote:I have neither the competence nor the desire to classify any figures of the past or present as certifiable lunatics. In fact, the idea of the paranoid style as a force in politics would have little contemporary relevance or historical value if it were applied only to men with profoundly disturbed minds. It is the use of paranoid modes of expression by more or less normal people that makes the phenomenon significant.
Een persoon als Newton heeft grote bijdrage geleverd aan de wetenschap, maar keek soms urenlang in de zon waardoor hij dagenlang verblind was. Dit omdat hij dacht er inzicht aan te kunnen ontlenen.
En dus toch als een leek gaan werken met psychologie.quote:Of course this term is pejorative, and it is meant to be; the paranoid style has a greater affinity for bad causes than good. But nothing really prevents a sound program or demand from being advocated in the paranoid style. Style has more to do with the way in which ideas are believed than with the truth or falsity of their content. I am interested here in getting at our political psychology through our political rhetoric. The paranoid style is an old and recurrent phenomenon in our public life which has been frequently linked with movements of suspicious discontent.
Ondanks de stelling van eerder dat het niet belangrijk is of een bewering waar is of niet, omdat "nothing really prevents a sound program or demand from being advocated in the paranoid style", is het plots karakteristiek voor de paranoid style om de sprong naar fantasie te maken.quote:Robison seems to have made his work as factual as he could, but when he came to estimating the moral character and the political influence of Illuminism, he made the characteristic paranoid leap into fantasy.
Later draagt hij juist weer voorbeelden aan die uitdragen dat het niet uitmaakt of iets klopt of niet, of zelfs dat je achter het idee staat, om toch te kunnen voldoen aan de paranoid style:
Wat me opvalt is de keuze om over 'rightwing extremists' te schrijven, met name na eerst voorbeelden aangehaald te hebben waar de kern van waarheid ver te zoeken is. Zeker omdat hij zijn paranoid style omschreef als een stijl die niet is voorbehouden aan zij die niet waarheid in pacht hebben, niet mentale gesteldheid bezitten, en zelfs product is van natuurlijk enthousiasme, vroeg ik me af wat zijn beweegreden was om dit stuk te schrijven.quote:The anti-Masonic movement was a product not merely of natural enthusiasm but also of the vicissitudes of party politics. It was joined and used by a great many men who did not fully share its original anti-Masonic feelings.
Een vlug bezoekje aan Wikipedia leert dat hij communist, anti-kapitalist en politiek gezien links-georiënteerd is:
http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Hofstadter#Early_Communism
http://en.wikipedia.org/w(...)#Consensus_historian
Vandaar ook de uitgebreide analyse die hij besteedde aan samenzweringstheorieën over mogelijke infiltratie van het communisme in de VS:
Deze tekst volgde net na de demonisering van de rechtse vleugel in de politiek, onderbouwd met ad populum:quote:The basic elements of contemporary right-wing thought can be reduced to three: First, there has been the now-familiar sustained conspiracy, running over more than a generation, and reaching its climax in Roosevelt’s New Deal, to undermine free capitalism, to bring the economy under the direction of the federal government, and to pave the way for socialism or communism. A great many right-wingers would agree with Frank Chodorov, the author of The Income Tax: The Root of All Evil, that this campaign began with the passage of the income-tax amendment to the Constitution in 1913.
The second contention is that top government officialdom has been so infiltrated by Communists that American policy, at least since the days leading up to Pearl Harbor, has been dominated by men who were shrewdly and consistently selling out American national interests.
Finally, the country is infused with a network of Communist agents, just as in the old days it was infiltrated by Jesuit agents, so that the whole apparatus of education, religion, the press, and the mass media is engaged in a common effort to paralyze the resistance of loyal Americans.
Ik moest dan ook hard lachen toen ik het volgende opnieuw las:quote:The villains of the modern right are much more vivid than those of their paranoid predecessors, much better known to the public; the literature of the paranoid style is by the same token richer and more circumstantial in personal description and personal invective.
Of zoals hij stelt in zijn afsluiting:quote:It is hard to resist the conclusion that this enemy is on many counts the projection of the self; both the ideal and the unacceptable aspects of the self are attributed to him. The enemy may be the cosmopolitan intellectual, but the paranoid will outdo him in the apparatus of scholarship, even of pedantry.
Dit wordt mede bevestigd door zijn irrationele angst voor de strijd tussen de klassen, waarbij hij historische feiten in twijfel trekt:quote:We are all sufferers from history, but the paranoid is a double sufferer, since he is afflicted not only by the real world, with the rest of us, but by his fantasies as well.
Wat op zijn beurt weer strookt met zijn slechte reputatie als historisch onderzoeker:quote:The Idea of a Party System (1969) describes the origins of the First Party System as reflecting fears that the other political party threatened to destroy the republic. The Progressive Historians: Turner, Beard, Parrington (1968) systematically analyzes and criticizes the intellectual foundations and historical validity of Charles Beard's historiography; the book "signalled a growing support for neoconservatism". In the event, Turner(?) said that, as an historian, Richard Hofstadter no longer was a useful guide, because his ideas were too isolationist, and too often had "a pound of falsehood for every few ounces of truth".[15]
Alhoewel ik me goed kan vinden in het bestaan van een concept als the paranoid style, en het interessant vind om te zien hoe deze stijl aanspreekt op irrationele angst, waardoor feiten genegeerd worden, denk ik dat een oordeel als 'briljant' teveel is.quote:The sharpest criticism of Social Darwinism in American Thought, 1860–1915 focused on Hofstadter's weakness as a research scholar: he did little or no research into manuscripts, newspapers, archival, or unpublished sources. Instead, he primarily relied upon secondary sources augmented by his lively style and wide-ranging interdisciplinary readings, this producing very well-written arguments based upon scattered evidence he found by reading other historians.
Er is wat mij betreft wel degelijk een link te leggen tussen the paranoid style in politiek en berichtgeving in mainstream media en alternatieve media, waarbij ook nog eens een relatie zou kunnen bestaan tussen de politieke ideologische stroming en de stroming van het gedachtegoed bij samenzweringstheoristen. Ik denk dat dit artikel goede inspiratie kan zijn voor verdere analysen op politiek, media en maatschappij, maar op zichzelf niet sterk staat. Met name het hypocriete karakter van het artikel met betrekking tot de schrijver doet afbreuk aan de overtuigingskracht.
Wat me op het volgende brengt, namelijk overtuiging. Aristoteles had een aardige leer omtrent de middelen van overtuiging, welke vandaag de dag nog aan bod komen in academische educatie op het gebied van communicatie. Hij verdeelde deze in twee soorten: extrinsieke (dat wat vast staat) en intrinsieke (dat wat de spreker nog moet bedenken). De laatste kan gedaan worden via de ethos, pathos, logos:
Wanneer ik de ethos, pathos, logos-voorwaarden toepas bij een analyse van jouw argumenten voor hoe 'briljant' het artikel van Hofstadter is, vallen mij een aantal zaken op, welke ik heb onderstreept.quote:Ethos
Ethos is het beroep dat de spreker doet op autoriteit om het publiek ervan te overtuigen dat hij of zij een gekwalificeerd spreker is. Dit kan op vele manieren gedaan worden:
Door het zijn van een notabel persoon in het vakgebied, zoals een universiteitsprofessor of een directeur van een bedrijf dat zich specialiseert in het onderwerp.
Door zelf belangen te hebben bij het onderwerp in kwestie, door erbij betrokken te zijn.
Door het vertoon van een indrukwekkend redeneervermogen, zodat het publiek inziet dat de spreker ter zake kundig is.
Door beroep te doen op iemands ethiek of karakter.
Pathos
Pathos is een manier om de emoties van het publiek aan te spreken. Het kan in de vorm van metafoor, analogie, een hartstochtelijke weergave of zelfs een eenvoudige claim zijn dat een kwestie onrechtvaardig is. Het pathos kan bijzonder machtig zijn indien goed gebruikt, maar de meeste mondelinge toespraken steunen niet enkel op Pathos.
Logos
Logos beroept zich op een logische redenering en het woord logica is daarvan afgeleid. Het wordt normaal gebruikt om feiten te beschrijven die het onderwerp van de spreker ondersteunen. Omdat gegevens moeilijk te manipuleren zijn, vooral indien ze uit een vertrouwde bron komen, zou logos cynische luisteraars kunnen overtuigen. Logos kan ook ethos (zie bovenstaande) versterken omdat de informatie de spreker kundig doet lijken. Nochtans kan men gegevens verwarren en daarmee kan het publiek dat ook doen. Logos kan ook onnauwkeurig en daardoor misleidend zijn. Wanneer alle drie middelen van overtuiging samen zijn gebruikt, kan een spreker of schrijver erg sterke argumenten creëren.
-Het beroep dat je doet op autoriteit om het publiek te overtuigen is bij deze het artikel van Hofstadter.
-Door aan te dragen dat dit topic in BNW thuishoort, en niet in POL omdat dat zou doordrenkt zijn met complotdenkerij, maak je duidelijk dat je betrokken bent.
-Ook draag je aan dat de topic je doet denken aan (het karakter van) BNW-users, ofwel: je doet beroep op karakter.
-Je eloquente taalgebruik doet denken dat je een goede spreker bent die in staat is logisch te denken.
-Je spreekt emoties van het publiek aan, in je eerste post door te wijzen op de kuddegeest van complotdenkers, in je tweede post door metaforen en analogieën te gebruiken voor de paranoid style volgens Hofstadter, dat zich vertaalde in BNW-onderwerpen.
Gegevens zijn moeilijk te manipuleren, dus om een stelling hard te maken moet de spreker (TS) beroep doen op artikelen om een belangrijk middel ter overtuiging te verkrijgen. Om de impact van de aangereikte bron te bepalen is een uitgebreide analyse nodig, zoals ik in mijn post heb geprobeerd te doen. Mijn conclusie hierin is dat het artikel niet als bron overtuigend werkt, omdat de schrijver zich schuldig maakt het hetgeen hij bekritiseert, namelijk the paranoid style; uitgebeeld door projectie van de eigen psyche op anderen.
Verder is het belangrijk om te kijken naar het belang van de spreker om te zien wat het doel is van zijn poging het publiek te overtuigen. Wanneer men een blik neemt op eerdere posts van de spreker (TS) kan men een minachtende toon opmerken gericht naar de gemiddelde BNW'er. Dit schetst TS zelf door BNW-users te omschrijven als volgelingen:
...die in BNW-kringen meestal omschreven worden als schaapjes.quote:Bovendien herken ik veel van de sentimenten die Hofstadter beschrijft terug in BNW-users, want zij laten zich toch voornamelijk leiden door het samenzweringsklimaat in de VS.
Het is dan ook niet vreemd om de veredeling van het artikel van Hofstadter door TS te begrijpen, het verwantschap ligt in de projectie van de zelf en de daarmee gekoppelde hypocrisie. TS stelt bijvoorbeeld dat:
En bevestigt zelfs de vermeende hypocrisie door te stellen dat:quote:Voor de moslim en de Bilderberger kan men nog wel enig respect opbrengen, de linksjes en de schaapjes daarentegen worden begroet met de grootst mogelijke minachting.
De verwijzing naar het manicheïsme zegt iets over het doel van TS: het doel om het Licht te bevrijden.quote:5. De vijand dient daarom met zijn eigen middelen bestreden te worden - je gaat als vanzelf dus trekjes van de vijand overnemen. Hierbij is de vraag of dit nu een gevolg is van de samenzwering of juist de oorzaak. Ikzelf neig naar het laatste, figuren die het islamitische kwaad of de NWO proberen te bestrijden zijn van zichelf waarschijnlijk al manicheistisch ingesteld, dus mag het geen verwondering heten als je die eigenschappen eerder in een ander meent te herkennen en die op zekere hoogte ook wel kunt bewonderen zoals beschreven in puntje 3. Zie bijv ook: Complotdenkers willen zelf samenzweren?
Zoals ik het zie zijn TS en Hofstadter als twee handen op een buik; beide leveren een subtiele vorm van kritiek op een groep door het aandragen van een bepaalde stijlvorm, maar maken zich ondertussen schuldig aan hetgeen ze verwijten aan de bekritiseerde groep. Of naar het voorbeeld van TS, zoals aangedragen in punt 5, de eigen woorden tegen hem te gebruiken:
En ik?quote:Same shit, different asshole.
Door het schrijven van deze post, en de wijze waarop ik dit doe leg ik ook een handje bij op de spreekwoordelijke buik. Dus ook voor mij geldt:
Hoi!quote:Same shit, different asshole.
En dit bedoelt Hofstadter dus met wat hij in het begin van z'n betoog stelt:quote:Certain elements of truth and reality there may have been in these views of Masonry. What must be emphasized here, however, is the apocalyptic and absolutistic framework in which this hostility was commonly expressed. Anti-Masons were not content simply to say that secret societies were rather a bad idea. The author of the standard exposition of anti-Masonry declared that Freemasonry was “not only the most abominable but also the most dangerous institution that ever was imposed on man….It may truly be said to be hell’s master piece.“
Wat mij betreft heeft Hofstadter hier het grootste gelijk van de wereld. Het herkennen van de paranoid style is een goed moment om skeptisch te worden.quote:But behind this I believe there is a style of mind that is far from new and that is not necessarily right-wing. I call it the paranoid style simply because no other word adequately evokes the sense of heated exaggeration, suspiciousness, and conspiratorial fantasy that I have in mind.
I know, vandaar dat ik er aan het einde figuurlijk een draai aangaf door de kritiek ook op mezelf te richten.quote:Op zondag 30 oktober 2011 18:07 schreef Terecht het volgende:
Dat pot verwijt de ketel argument was te verwachten natuurlijk maar is weinig relevant wmb. Je komt dan nl in een oneindige lus terecht waarbij iedere kritiek zichzelf onderuit haalt en dat is onwerkbaar, zo niet onhoudbaar. Het slaat iedere discussie dood.
Mijn interpretatie is dat het zien van een paranoid style, zonder daarbij onderscheid te maken tussen feiten en fictie, heel dicht tegen het fantaseren van een complottheorist aan ligt. Het is een label, dat je kan plakken waarop je maar wil, zo lang je de eindjes maar aan elkaar vast lult. De reden waarom het belangrijk is om dat onderscheid tussen feit en fictie te maken, is dezelfde reden waarom we de ene persoon een aluhoedje noemen, en de andere een erkende onderzoeksjournalist. Een sprookjesschrijver, of documentarist. Het doet me denken aan de quote die ik ooit ergens in een signature zag staan van iemand op FOK!: "Just because I'm paranoid, doesn't mean they aren't chasing me!" Want ben je wel paranoide als er echt iemand je achtervolgt, of ben je dan gewoon voldoende bewust van je omgeving/situatie?quote:Bovendien ben ik van mening dat je delen van het essay verkeerd interpreteert. Als Hofstadter zegt dat in principe ieder redelijk voorstel in paranoide stijl kan worden vertolkt, bedoelt hij dat het voor de paranoide stijl niet uitmaakt of dat voorstel in beginsel gegrond is in de werkelijkheid of niet. De paranoide stijl heeft te maken met de soort retoriek die wordt gebruikt om bepaalde voorstellen aan te kleden, in dit geval door het met een allesomvattend en fantastisch samenzweringsausje te overgieten. Het voorbeeld dat hij geeft is dat van geheime genootschappen:
[..]
En dit bedoelt Hofstadter dus met wat hij in het begin van z'n betoog stelt:
[..]
Wat mij betreft heeft Hofstadter hier het grootste gelijk van de wereld. Het herkennen van de paranoid style is een goed moment om skeptisch te worden.
Gezien de voorbeelden die hij aanhaalt, allen inspiratie voor een politieke stroming waar hij zelf niet voor staat, gecombineerd met de kleine hoeveelheid tekst die hij besteed aan het begrip van the paranoid style, zie ik het artikel zelf meer als een poging om de rechtse politiek te bekritiseren, en tegelijkertijd zijn geliefde communisme in de slachtofferrol te plaatsen.
Dat neemt niet weg dat het een interessant concept is, wat van mij verder uitgediept mag worden. Vanuit slechts dit artikel gezien is het wat mij betreft te vaag. Dit komt volgens mij omdat het doel van het artikel niet het verkennen/aantonen van the paranoid style is, maar te dienen als (pseudo-)intellectuele propaganda.
Daarnaast denk ik dat de naam ongelukkig gekozen is, maar misschien is dat wel paranoia van mijn kant. Waarom kiezen voor een klinische term voor niet klinische doeleinden, vanuit een niet klinische achtergrond, terwijl het wel als beledigend kan worden opgevat? Het lijkt me dat dit geen ongelukkige keuze was, uit noodzaak door een gebrek aan woorden, maar sluw gekozen werd uit propagandistische beweegredenen.
Evengoed blijf ik van mening dat het doel van dit topic ook niet (geheel) is om als ode aan The Paranoid Style in American Politics te dienen, maar evengoed als kritiek dient op complotdenkers. Een van de redenen in mijn ogen waarom het topic zo weinig reageerders trekt; niemand heeft behoefte aan een moddergevecht. Wat dat betreft heb je met mij mazzel; ik ben pas gestopt met roken.
Evengoed kan ik me vergissen, maar dit is mijn mening. Hiermee doe je Hofstadter toch echt tekort imo. Het is welbekend dat er in de jaren 50 een virulent anticommunistisch sentiment waaide door de VS, aangevoerd door senator McCarthy en toenmalig FBI directeur Hoover. Zij voerden een hysterische campagne die door critici werd aangeduid als een heksenjacht, daarmee is het McCarthyisme later ook synoniem geworden. De John Birch Society was ook erg actief op dit gebied en hun popularisering van het communistische complot is op de hak genomen door de geweldige film Dr. Strangelove (alhoewel volgens de JBS het fluorideren van het water deel uitmaakte van het internationale communistische complot dus eigenlijk is het niet eens een parodie, kun je nagaan):quote:Gezien de voorbeelden die hij aanhaalt, allen inspiratie voor een politieke stroming waar hij zelf niet voor staat, gecombineerd met de kleine hoeveelheid tekst die hij besteed aan het begrip van the paranoid style, zie ik het artikel zelf meer als een poging om de rechtse politiek te bekritiseren, en tegelijkertijd zijn geliefde communisme in de slachtofferrol te plaatsen.
Verder ben ik van mening dat de paranoid style vrij goed herkenbaar is en te onderscheiden valt want het gaat nl niet over run-off-the-mill conspiracy's of één bepaald politiek dingetje maar over een wereldbeeld, je hele manier van leven wordt er nl door aangetast of bedreigd.
Als het een stijlvorm van gedrag is, kan dat zowel inherent zijn aan iemands karakter, als juist als methode gebruikt worden om via een kleine aanhang grootse resultaten te verkrijgen, zoals Hofstadter zelf ook al aangaf (ergens aan het begin van het artikel).quote:
[..]
Verder ben ik van mening dat de paranoid style vrij goed herkenbaar is en te onderscheiden valt want het gaat nl niet over run-off-the-mill conspiracy's of één bepaald politiek dingetje maar over een wereldbeeld, je hele manier van leven wordt er nl door aangetast of bedreigd.
[ Bericht 0% gewijzigd door Gray op 30-10-2011 23:45:39 ]
Geeft wat context aan Hofstadter's essay.
[ Bericht 1% gewijzigd door Terecht op 02-11-2011 08:47:15 ]
[ Bericht 45% gewijzigd door Boswachtertje op 04-11-2011 14:25:58 ]
Gisteren het artikel gelezen en zeer interessant stuk! Er zit zeker een kern van waarheid in het betoog en dan met name in hoe een relatief kleine groep relatief veel invloed kan uitoefenen. Wat dat betreft zou je dit stuk prima kunnen vertalen naar 9/11.
Echter, en dat doet Hofstadter zelf ook niet, kun je na het lezen van het artikel niet concluderen dat er geen samenzweringen zouden zijn. Wel, dat we veelal een verdraaide kijk op de werkelijkheid hebben. En dat laatste, dat geldt voor (bijna) ons allemaal. Ook zonder samenzwering hebben we al genoeg moeite om iets van de ogenschijnlijke chaos om ons heen te maken
Een gemiste kans zelf vind ik dat Hofstadter het niet over de oprichting van de Federal Reserve heeft, maar wel een gebeurtenis een jaar eerder (1913) noemt. Had graag een genuanceerde kijk op dit punt gezien, hoewel ik me besef dat het voor mij heel moeilijk zou zijn om de nuance dan ook op waarde te schatten
Was daar deze gefundeerde mening inclusief politieke vakjargon c.q. termen voor nodig?
Ik denk dat de oprichting van de Fed wat te specifiek is voor de paranoid style waar Hofstadter het over heeft. De Fed wordt doorgaans gezien als één van de vele tentakels die de NWO rijk is. Wel is het een populaire samenzwering. Het zal weinig verbazen dat een lid van de door Hofstadter veelvuldig genoemde John Birch Society, G. Edward Griffin, er een boek heeft over geschreven genaamd 'The Creature from Jekyll Island'. Dit boek geniet grote aanhang onder bepaalde kringen in de VS en de auteur trad regelmatig op als pundit bij Tea-Party darling Glenn Beck. Glenn Beck is imo één van de moderne vertolkers van de paranoid style en zijn boodschap vindt veel gehoor bij aanhangers van de Tea Party. Om een idee te krijgen van de ramblings van Beck: Jon Stewart van The Daily Show heeft enkele hilarische persiflages op hem gedaan. De Tea Party koketteert er graag mee dat ze een grassrootsbeweging zijn maar imo zijn cynische zakenlui als de gebroeders Koch met de beweging aan de haal gegaan en hebben die effectief voor hun karretje gespannen. Zo wordt je zelf ook een beetje paranoide van de paranoide style...quote:
Kleine kick. Kom op BNW'ers.. in navolging van "All watched over by machines of loving grace" weer een artikel dat je kan prikkelen!
Gisteren het artikel gelezen en zeer interessant stuk! Er zit zeker een kern van waarheid in het betoog en dan met name in hoe een relatief kleine groep relatief veel invloed kan uitoefenen. Wat dat betreft zou je dit stuk prima kunnen vertalen naar 9/11.
Echter, en dat doet Hofstadter zelf ook niet, kun je na het lezen van het artikel niet concluderen dat er geen samenzweringen zouden zijn. Wel, dat we veelal een verdraaide kijk op de werkelijkheid hebben. En dat laatste, dat geldt voor (bijna) ons allemaal. Ook zonder samenzwering hebben we al genoeg moeite om iets van de ogenschijnlijke chaos om ons heen te maken
Een gemiste kans zelf vind ik dat Hofstadter het niet over de oprichting van de Federal Reserve heeft, maar wel een gebeurtenis een jaar eerder (1913) noemt. Had graag een genuanceerde kijk op dit punt gezien, hoewel ik me besef dat het voor mij heel moeilijk zou zijn om de nuance dan ook op waarde te schatten