PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #90 - De jaarlijkse vakantie

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2011 17:18 schreef Lokasenna het volgende:

[..]

Nogal ja
Ik heb pas tegen mijn vriendin meer dan een half uur verteld over de geschiedenis van de Noldorijnse elfen uit de boeken van Tolkien. Het scheelt dat ze het interessant vond
Ik vraag altijd voor ik hele verhalen ga ophangen of ze me willen onderbreken als ze het saai vinden worden, als je eerlijke vrienden hebt moet het dan geen probleem zijn.

En wat doe je in zo'n situatie als het andersom is?

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2011 17:20 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

En wat doe je in zo'n situatie als het andersom is?

Ik heb nogal de neiging van alles zoveel mogelijk te willen weten, dus meestal luister ik met oprechte interesse
Maar anders durf ik best aan te geven dat het nu wel weer genoeg is geweest met de info en dat we beter van onderwerp kunnen veranderen.

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2011 17:22 schreef Lokasenna het volgende:

[..]

Ik heb nogal de neiging van alles zoveel mogelijk te willen weten, dus meestal luister ik met oprechte interesse
Maar anders durf ik best aan te geven dat het nu wel weer genoeg is geweest met de info en dat we beter van onderwerp kunnen veranderen.

Ik heb alleen de neiging om te veel te praten. Onderwerp is minder boeiend. wel irritant soms

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2011 17:26 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ik heb alleen de neiging om te veel te praten. Onderwerp is minder boeiend. wel irritant soms

Als ik met vrienden afspreek die dezelfde neiging hebben als ik om over alles zo lang door te praten en we allebei de onderwerpen interessant vinden kan het soms echt te erg uitlopen
Dat je op de klok kijkt en het ineens 4 uur later blijkt te zijn, dat is wel erg

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2011 17:29 schreef Lokasenna het volgende:

[..]

Als ik met vrienden afspreek die dezelfde neiging hebben als ik om over alles zo lang door te praten en we allebei de onderwerpen interessant vinden kan het soms echt te erg uitlopen
Dat je op de klok kijkt en het ineens 4 uur later blijkt te zijn, dat is wel erg

Ach dan heb je tenminste wel sociaal gedaan haha. Zulke gesprekken lijken mij best leuk.

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2011 21:20 schreef schaal_9 het volgende:
Hey EchtGaaf

Hey, beste kerel!

Alles goed? Ik zal nog even kijken naar je reactie hoe het vrijdag avond allemaal was gegaan.

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2011 16:21 schreef schaal_9 het volgende:

Is het waar dat veel mensen met Asperger geen hoge pet ophebben op de hulpverlening, en daardoor misschien zelfs wat neerkijken op echte deskundigen?

Heb ik geen last van, maar je moet ook maar net geluk hebben met de hulpverlener die je krijgt en je moet ook open staan voor hulp. Ik heb meerdere horrorverhalen gehoord over de geestelijke gezondheidszorg maar mijn ervaringen zijn tot nu toe alleen maar positief eigenlijk (behalve de wachtlijsten maar ja, daar kunnen de hulpverleners zelf niks aan doen natuurlijk ).

Tja.. wat is een hoge pet op hebben? Zogenaamde hulpinstanties waar aandeelhouders aan het hoofd staan en waarbij het er heel erg veel schijn van heeft dat de bedrijfpolici vooral bestaat uit het zoveel mogelijk consulten uit te weten voeren en daarbij resoluut volhardend zo veel mogelijk medicatie voor te schrijven, zonder persoonlijke aandacht en dergelijke... nah.. daar heb ik inderdaad geen hoge pet van op.

CDA kan wel inpakken nu

quote:

Op zondag 30 oktober 2011 17:25 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Inderdaad, met het standpunt om Mauro uit te zetten. Iemand die een bijdrage kan leveren aan de Nederlandse economie, en arbeidskrachten hebben we hard nodig. Als ze dan mensen terugsturen, stuur dan mensen terug die vooral geld kosten.

Inderdaad. Echt schandalig hoe het CDA zo'n goedwillende jongen zo slecht behandelt.

De Christelijke waarden is het CDA totaal kwijtgeraakt. Barmhartigheid is hen vreemd. Hoe kan het toch. Het CDA zit gegijzeld in een coalitie weliswaar, maar dit moeten ze toch niet willen? Enfin, ze krijgen nu weer een ferme tik in de laatste peiling.

Zorgelijk en vooral onbegrijpelijk is dat de VVD dan weer een zetel wint ... Want in die partij vind niet eens een discussie over de kwestie plaats, dat kan je van het CDA dan weer niet zeggen.

Tegelijk zie je weer hoe hardvochtig deze samenleving is geworden.

Ik ben benieuwd hoe dit volgende week gaat ontwikkelen. Wordt zeker vervolgd.

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2011 00:01 schreef schaal_9 het volgende:
De soosavond zit er weer op! Een zeer interessante avond. De opkomst was ongeveer 40 mensen. Thema’s als wonen, werk en begeleiding (buddy’s) kwamen aan de orde en bezoekers mochten zelf punten inbrengen.

Ik had het gevoel dat de spreker het idee dat mensen met Autisme Spectrum Stoornis zich het liefst in een ASS-omgeving bevinden, daar had ik enige repliek op gegeven. Mensen met autisme zullen tenslotte toch moeten meedraaien in een brede maatschappij. De diversiteit in autisme is groot: sommigen zijn spontaan en merk je het nauwelijks, bij anderen moet je opletten met wat je zegt.

Mensen met Asperger kunnen heel direct zijn, harde woorden uitspreken. Frustraties kunnen ineens weer naar boven komen, en dan krijg je een mening te horen alsof het de absolute waarheid is.

Waar ik werk word je niet zo gauw afgeblazen. De meestal mensen hebben er in hun carrière weinig serieuze tegenslag meegemaakt. Je gaat dan heel anders, positiever de dialoog aan, ook als visies van elkaar verschillen. NT-ers kunnen zich wat dat betreft veelal beter inleven, kunnen hun standpunt zonodig even voor zich houden.

Ook sommige ASS-ers hebben dat in hun mars; dat is positief. Maar bij een ontmoeting met onbekenden is mijn ervaring dat je bij NT-ers minder snel de boot ingaat of iets ‘verkeerds’ zegt.

Een aardige opkomst....Erg gelukkig is je de avond voor je goed bevallen. Je gaf zelfs repliek op een spreker!

Het onderwerp geniet bij je een hoge interessantheid, het houdt je best bezig zo te zien. Maar als dat goed bij je voelt, dan is daar natuurlijk niks mis mee.

ASS-ers kunnen heel direct zijn, maar des te eerlijker. Ze praten doorgaans niet met meel in de mond en anderen weten daardoor waaraan ze toe zijn. Heeft uiteraard wel voor en nadelen, dat spreekt voor zich.

Tja, de "politieke" factoren in werksituaties? Niks voor ASS-ers, ze weten maar vaak niet hoe hazen lopen etc. etc. Ze lopen dan ook 10 stappen achter op NT-ers. ASS-ers rijden constant met 120 km/h in dichte mist, waar NT-ers en een heldere scenery bewegen...

quote:

Op zondag 30 oktober 2011 18:28 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Precies, velen staan wel open voor hulp maar de kunst is om ook open te staan voor de visie van andere mensen. Voor een Asperger met een sterke eigen mening kan dit lastig zijn. Mijn ervaringen zijn ook positief. Heb je ook begeleiding gehad na je bekering (lees: je diagnose)?

Ja, het grootste gedeelte van de begeleiding zelfs. Heb eerst een dik half jaar in een onderzoekstraject gezeten om uit te vinden wat er met me aan de hand was (ik dacht eerst aan ADD, bleek later asperger te zijn), en ik ben sindsdien (nu dik 3 jaar) bezig met psychotherapie en nog een hele hoop andere dingen om te leren leven met mijn beperking en om uiteindelijk hopelijk een geheel zelfstandig en financieel onafhankelijk (alhoewel de Wajong wel altijd zal blijven als opvangnet denk ik) leven op te kunnen bouwen.

Maar ik moet zeggen dat ik wel geluk heb gehad met mijn behandelaars tot nu toe. Met de eerste voerde ik vooral veel gesprekken over allerlei zaken waar ik op dat moment mee zat (en er was elke keer wel wat anders). Dat was toen ook waar ik vooral behoefte aan had. Na een jaar kreeg ik wegens omstandigheden een andere behandelaar die veel meer op praktische oplossingen gericht was en dat was ook toen precies waar ik behoefte aan had omdat ik toen mijn dwanghandelingen wilde verminderen. Inmiddels ben ik sinds een paar maanden wegens omstandigheden weer van behandelaar verandert en met haar voer ik weer vooral gesprekken over gevoelens waar ik mee zit, en dat is wederom weer precies waar ik nu behoefte aan heb

Maar ik kan me wel voorstellen dat het voor sommigen moeilijk is, maar aan de andere kant heb ik ook wel eens zoiets van "waarom werk je niet gewoon een beetje mee?". Ik snap dat het niet met iedere behandelaar even goed klikt maar om dan vervolgens de irritante eigenwijs uit te gaan hangen schiet ook niemand iets mee op, en jijzelf het allerminst.

quote:

Op zondag 30 oktober 2011 18:28 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

[..]

Het was een leuke avond, ik denk dat jij het ook wel interessant had gevonden.

Die directheid kan me gestolen worden, maar is voor sommige mensen weer een voordeel. Een enkeling blies nogal hoog van de toren met zijn zeer sterke eigen mening, kapte mijn uitleg over de sociale zekerheid vrijwel direct af (nee, er was geen sprake van een afgewezen uitkeringsaanvraag). In werkkringen zie je over het algemeen juist het omgekeerde: dat hooggeplaatste mensen een hoge pet van zichzelf hebben.

Ik heb dus met drie mensen gesproken, die aardig van elkaar verschillen. Op basis van de overige mensen die wat zeiden, heb ik de idee dat een aardig deel van de groep begeleid woont (het woord PGB viel nogal eens).

Wat dacht je van deze: ASS-ers rijden 60 km/uur (snelheidsbegrenzer) op de snelweg? Ze moeten zich zien te redden in een snelle wereld, maar (deels) door overprikkeling gaan ze een stuk langzamer...
120 km/uur door dikke mist: dan zie ik voor me dat een Asperger veel probeert, maar door een minder goed ontwikkeld invoelingsvermogen daarbij helaas ook sociale blunders maakt (in dikke mist kun je geen 120 rijden).

Gelukkig dat je het een interessante avond vond. Informatie is altijd interessant, het lastige hier is natuurlijk dat het confronterend kan zijn....

Directheid is wel zo duidelijk, maar sommigen zijn direct omdat ze superieur voelen. Die laatste categorie kan mij gestolen zijn. Vaak zijn het ondernemers en zwaar commerciëlen, die zo overdreven zelfverzekerd zijn. Bluf, overbluffen en grootspraak en alles wat daarmee hangt.

Deze wereld is helaas eentje van een verstikkende conformisme. Er is dus slecht 1 rijbaan waar iedereen geacht wordt 120 te rijden. Ook als het mist. Jammer dat ons bestel maar slechts een rijbaan heeft...

Die rijbaan laat zich omschrijven als intellectueel simplisme, Veronica VVD klimaat, iedereen voelt zich winnaar, overdreven sociale groepsdruk dwangbuis, jolig uitbundig "gezellig doen". .

quote:

Op maandag 31 oktober 2011 21:02 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Gelukkig dat je het een interessante avond vond. Informatie is altijd interessant, het lastige hier is natuurlijk dat het confronterend kan zijn....

Directheid is wel zo duidelijk, maar sommigen zijn direct omdat ze superieur voelen. Die laatste categorie kan mij gestolen zijn. Vaak zijn het ondernemers en zwaar commerciëlen, die zo overdreven zelfverzekerd zijn. Bluf, overbluffen en grootspraak en alles wat daarmee hangt.

Deze wereld is helaas eentje van een verstikkende conformisme. Er is dus slecht 1 rijbaan waar iedereen geacht wordt 120 te rijden. Ook als het mist. Jammer dat ons bestel maar slechts een rijbaan heeft...

Die rijbaan laat zich omschrijven als intellectueel simplisme, Veronica VVD klimaat, iedereen voelt zich winnaar, overdreven sociale groepsdruk dwangbuis, jolig uitbundig "gezellig doen". .

Mooi gezegd, haast poëtisch! De VVD is dan ook een misselijkmakende partij tot en met...
Ik houd het nog netjes, anders ga ik weer schelden op die 'club' (zoals zij zichzelf altijd noemen...)!

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 16:12 schreef Atmosphere82 het volgende:

[..]

Mooi gezegd, haast poëtisch! De VVD is dan ook een misselijkmakende partij tot en met...
Ik houd het nog netjes, anders ga ik weer schelden op die 'club' (zoals zij zichzelf altijd noemen...)!

Dank je.

Het meest erge en zorgelijke is dat de partij op de meeste stemmen kan rekenen volgens peilingen. Onbegrijpelijk, hoe een hardvochtige partij zo populair kan zijn onder de Nederlanders. Ik ben al lang geen trotse Nederlander meer. Samenleving wordt met de dag harder en killer. (zie o.a. kwestie Mauro. )

quote:

Op maandag 31 oktober 2011 21:02 schreef EchtGaaf het volgende:
Deze wereld is helaas eentje van een verstikkende conformisme. Er is dus slecht 1 rijbaan waar iedereen geacht wordt 120 te rijden. Ook als het mist. Jammer dat ons bestel maar slechts een rijbaan heeft...

Tegenwoordig zelfs 130

Ik weet niet of dat hier past maar ik denk soms dat ik licht autistisch bent: sociaal contact 1 op 1 en in kleine groepjes is prima, ik weet zeker dat mensen mij daarin ook zien als heel sociaal, helemaal niet stil integendeel. In groepen is dit anders, als ik eenmaal een plek heb gevonden is het goed maar ik kan bizar opzien (vooraf situaties schetsen, stress, hartkloppingen) tegen feestjes, verjaardagen etc. zonder dat er een echt legitieme reden voor is. Vaak ebt dit gevoel vaak weg als ik er eenmaal ben, maar heel vaak ga ik daardoor ook juist niet. Ik vind het echter helemaal geen probleem om alleen te zijn, hoewel dat ik na een tijd dan wel weer bewust contact opzoek met mensen.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 21:27 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Dat komt vaak voor bij autisme: geen zin hebben in feestjes, het is iets heel informeels. Vind je 1:1-contact of kleine groepjes prettiger, omdat het overzichterlijker is (in jargontaal: minder prikkels)? De punten die jij schetst, herken ik mezelf ook wel in, vrijwel zonder uitzondering. Mensen met autisme (met name Asperger) kunnen vaak goed analyseren, en dus ook situaties schetsen.

Lukt het je om een betaalde baan vol te houden?

Het gekke is, dat ik wel altijd blij/tevreden thuis kom naar een feest of iets, maar van te voren kan ik mijzelf gek maken met dingen als: wie ga ik tegenkomen, bij wie moet ik zitten, waar moet ik het met (semi) bekenden over hebben als ik die tegen ga komen....etc.
Ik ben student dus heb geen fulltime baan maar de bijbaantjes die ik heb gehad, heb ik nooit langer dan een half jaar volgehouden. Vaak had dat te maken met dat ik van een klein probleem (incident) iets groot kon maken in mijn hoofd, en dat ik zelf stoppen en niets meer van me laten horen als de beste optie zag. Maar echt problemen met het werk of de mensen zelf had ik meestal niet echt.