Ouders van Prachtige Engeltjes (22)

Onze engel brand hier voor alle engeltjes vanavond:

Och Klums... Zo klein, zo teer...

Vandaag brandt David zijn kaars. Voor hem en alle andere kindjes die gemist worden.

Klumsy, ik heb het hier niet eerder neergezet, maar ik heb veel gehad aan de foto die je postte. Het heeft me niet alleen laten zien hoe mooi jouw kindje is, maar ook een mini-beetje een beeld gegeven van wat wij met Gabriël zouden kunnen verwachten. Ik hoop dat jij nog meer van zulke mooie foto's hebt ik hoop niet dat ik nu iets stoms neerzet ofzo, het heeft me erg geraakt

En zou onze kleine Gabriël ook in de OP mogen? Geboren en overleden op 13 december 2011..

Het was ongelooflijk fijn om er de nacht te blijven samen met onze lieve kleine. We hebben allebei als een blok geslapen (ik met een medicijntje om daarbij te helpen), het was fijn om bij hem te zijn, wakker te worden en naar hem te kunnen kijken.. Weggaan uit het ziekenhuis en afscheid nemen was echt een keihard klotemoment (pardon my french), hoewel de gedachte dat hij nu aan zijn eigen reis bezig is wel een soort van rust geeft bij mij. Later zijn we nog eens teruggegaan omdat opa's, oma's en oom ook graag afscheid wilden nemen en dat was ook wel heel mooi, we hebben samen met Stef gedag gezegd tegen de baby, later vroeg hij nog eens 'biebie kijke' en heeft mijn broertje een prachtfoto van ons vieren gemaakt. Het is echt allemaal zo goed en mooi gegaan, precies zoals we wilden.. En toch blijft het gewoon zo fucking gemeen dat hij nooit groot mag woren

Zo'n afscheid is nooit goed maar het klinkt wel alsof jullie eruit hebben kunnen halen wat goed voor je is. Heel veel sterkte Incantrix.

Inca, Gabriël staat er bij.

Inca, het is ook fucking gemeen dat hij nooit groot mag worden...

Hetzelfde geldt voor alle engeltjes in dit topic.

klumsy, je meisje is echt prachtig

Ik moest huilen om de vraag van stef Ik moest al slikken bij je verhaal Inca, maar de vraag van Stef of hij z'n broertje nog eens mocht zien deden de sluizen openzetten ..

Klumsy zo teer...

En Inca.. *slik* herkenbaar hoe je dat beschrijft de nacht in het ziekenhuis.. en kleine Stef..
Elke keer als dit topic weer omhoog komt in mijn history hoop ik dat er niet weer een engeltje bij is gekomen.. Heel veel sterkte!

quote:

Op woensdag 14 december 2011 21:11 schreef Incantrix het volgende:
Klumsy, ik heb het hier niet eerder neergezet, maar ik heb veel gehad aan de foto die je postte. Het heeft me niet alleen laten zien hoe mooi jouw kindje is, maar ook een mini-beetje een beeld gegeven van wat wij met Gabriël zouden kunnen verwachten. Ik hoop dat jij nog meer van zulke mooie foto's hebt ik hoop niet dat ik nu iets stoms neerzet ofzo, het heeft me erg geraakt

En zou onze kleine Gabriël ook in de OP mogen? Geboren en overleden op 13 december 2011..

Nee helemaal niks stoms
Wij hebben inderdaad nog een hele serie foto's die zijn door de ziekenhuisfotograaf gemaakt.
Zelf hadden wij ook wel wat foto's gemaakt, maar vooral van Senna, Roan is zo onverwachts geboren, dat we zelf zo in shock waren dat we op dat moment er ook niet bij stil hebben gestaan om het te doen... Gelukkig heeft de fotograaf wel een hele serie foto's van hem gemaakt
Foto's van Roan zet ik hier niet neer, voor ons is hij prachtig, maar kan me voorstellen dat voor andere ze misschien toch wat minder fijn zijn, omdat hij een stuk roder was dan Senna.
Ben wel benieuwd naar jullie Gabriël Hij is vast prachtig!

Wat fijn dat het allemaal zo is gegaan als jullie wilden, dat maakt het verdriet niet minder, maar zorgt wel voor een hele mooie en kostbare herinnering aan jullie zoon

Inca, wat afschuwelijk dat we je hier 'welkom' mogen heten.
Ik hoop dat dit topic je troost zal kunnen bieden in de toekomst. Een plekje waar Gabriël nog vaak herdacht zal worden.
Wat een prachtige naam hebben jullie gekozen (hij stond destijds ook op mijn namen-lijstje).

Heel veel sterkte gewenst voor de momenten van gemis en verdriet.

Een 'welkom'knuffel voor Inca en haar prachtengeltje Gabriël

Oud&Nieuw is toch niet meer hetzelfde.. ik was een paar keer met mijn hoofd in het ziekenhuis, waar ik toen ook naar het vuurwerk lag te luisteren. Toen nog blij..
Vandaag eten we een gebakje met drie kaarsjes, drie jaar alweer, pff..

Geen dag gaat voorbij zonder dat mama even aan je denkt lieve kleine Jeff.

Marmar

Mjah, lief en kiddo liggen al een tijdje op bed (wekker van lief gaat om vier uur), ik krijg m'n hoofd nog even niet rustig genoeg.
Merk wel dat het "milder" wordt, dat het me wat beter lukt te genieten van wat ik wél heb ofzo.
Makkelijk wordt het nooit, het blijft een litteken en toch koester ik het ook.. de herinnering aan Jeff, dat we hem toch nog even bij ons mochten houden..
Daarom een gebakje met kaarsjes, toch een beetje "vieren" dat hij bij ons geweest is, al was het maar zo eventjes.

Huilen gebeurt soms, vandaag niet.. maar soms op de meest onverwachte momenten..

Marmar

Reintji; knuffel voor jou en voor Quinten.

Ook voor Incantrix, wat een prachtige naam heeftjullie mannetje gekregen.

Reintji Voor jullie is het ook "alweer" 2 jaar geleden.
Hoe was / is vandaag voor jullie?

quote:

Op zaterdag 7 januari 2012 19:44 schreef phluphy het volgende:
Reintji Voor jullie is het ook "alweer" 2 jaar geleden.
Hoe was / is vandaag voor jullie?

Drie kleine dondersteentjes die ons bezig houden. Te klein om wat te snappen. Met Quinten's tweelingzus naar zijn grafje geweest en rode rozen voor hem gebracht. De ballon die ze vandaag heeft gekregen gaan we morgen in de speeltuin oplaten met een handafdrukje van zijn zusjes en broertje.

Het malen begint pas als het kroost in bed ligt...

Rentji, knuffel...

Rentji herkenbaar trouwens dat het malen pas begint als de andere kindjes op bed zijn.. *knuf*

Tan
Ayden!

Ook al weer vier jaar...

Tan!

Knuf Tan

Tan

Tan
Reintji

Reintji, heb je veel liggen malen?

Tan, veel sterkte vandaag...

Ook voor jou een dikke knuffel Tan

Dankjulliewel! Het is voor ons geen rouwdag, al vallen er wel tranen bij mijn jongste dochter, zij kan het nog steeds moeilijk een plaatsje geven.

Zal ik jullie een gek verhaal vertellen? Ik ben heel erg nuchter ingesteld, maar ik maakte gisteren zoiets geks mee. De televisie op onze slaapkamer heeft een blauw lampje als hij aan is. Hij kan niet op standby, het is aan of uit. Toen we de televisie een paar weken hadden ging opeens het lampje blauw branden terwijl de TV uit was. Het was geen standbystand dus, want dat kan niet bij die TV. Ik merkte dat het steeds vaker gebeurde en altijd als ik aan Ayden dacht of als we het over hem hadden gehad. Het begon een beetje spooky te worden. Dus ik dacht toen een keer heel bewust: Ayden, als jij dit bent, doe dan NU het lampje aan. En dat gebeurde dus, het lampje ging aan.
Omdat mijn man gelovig is (en ik niet), durfde ik het eerst niet aan hem te vertellen. Maar ik vond het zo vaag, dat ik het hem toch maar vertelde. Hij bleef denken dat het gewoon een technisch mankement van onze TV was, maar ik zag toch enige twijfel bij hem.

Omdat ik niet wil dat Ayden bij ons komt 'spoken', heb ik hem in gedachten gevraagd dat niet meer te komen doen. Ik weet namelijk van andere verhalen dat dit de manier is. Ik weet namelijk nog steeds niet of ik moet geloven dat overledenen bij ons blijven, of dat geesten bestaan, maar goed, ik ben inmiddels zelf ook aan het twijfelen. Misschien allemaal wishfull thinking, maar ik denk het niet, want ik wil juist dat Ayden rust vindt en niet bij ons blijft hangen, als geesten echt bestaan.

Maar goed... dat is nog niet het einde van het verhaal, want dit speelde twee jaar geleden af. Ik heb gevraagd of Ayden dat niet meer wil doen en sindsdien brandt het lampje niet meer. TOEVAL?? Geen idee.

Maar drie maal raden wat er gisteren gebeurde: 8 januari 2012 om klokslag zeven uur, ging het lampje van de televisie aan. Exact vier jaar nadat wij ons in het Sophia moesten melden voor de bevalling.

Dat is toch best raar?

Ik schrijf dit bewust niet op mijn log, want mijn schoonfamilie is heel streng religieus en leest mijn log ook en ik wil hen niet voor het hoofd stoten. Maar ik blijf het raar vinden. Wel heel erg eng toeval. En ik weet nog steeds niet of ik het zelf wel moet geloven of dat het gewoon een heel erg vreemde vorm van toeval is.

tan, dat is wel heel bijzonder inderdaad!!

Jeetje Tan, wat een bijzondere gebeurtenis. Heel apart...

Tan, dat lijkt inderdaad geen toeval meer te zijn. Ik vrees dat ik het alleen maar eng zou vinden, maar ik kan me ook voorstellen dat het heel troostvol kan zijn.

Ik heb ooit stage gelopen bij een Moluks onderwijscentrum. En zij gingen daar als heel vanzelfsprekend mee om. Dan was ik daar op een verjaardag en dan zei iemand ineens: "hee, mama is er ook!". Dan roken ze met zijn allen het parfum van hun moeder en dan waren ze ook heel blij dat hun moeder ook was gekomen. Niks engs aan voor hen. Maar ik wist niet goed hoe ik er mee om moest gaan.

Ja, livelink, ik snap wat je bedoelt, maar ik vind het niet eng in de zin dat het me angstig maakt, maar het is niet wat ik wil. Ik wil, dat als het echt zo is dat onze ziel overgaat naar een soort geestenwereld, dat hij rust vindt, het liefst (in ieder geval) bij mijn overgrootopa ik was zo dol op hem (mijn opa dus, ja Ayden ook natuurlijk, maar mijn opa was zo'n echte opaatjes-opa). Ik vind het niet erg dat hij bij ons blijft als hem dat rust biedt, maar wat ik heb begrepen van mensen die dus heel erg overtuigd zijn van het bestaan van geesten, dat ze niet hun rust vinden door bij aardse dingen aanwezig te blijven.

Mijn man (vriend eigenlijk, we zijn niet getrouwd), vond het gisteren ook wel heel raar, hij zag met eigen ogen dat het lampje weer brandde, terwijl dat dus al heel lang niet meer is gebeurd. Maar hij is er verder niet op in gegaan (en dat begrijp ik ook wel, omdat het zo druist tegen wat hij bij zijn opvoeding heeft geleerd).

Tan, wat bijzonder! Ik geloof zeker dat het ayden is. Ik weet precies wat het is, ik heb mijn overleden zus een hele tijd bij me gehad. En ook nadat ik haar heb gevraagd niet meer bij me te komen bleef ze weg.

Ik vind het een heel bijzonder en mooi verhaal, Tan. En helemaal niet eng. Ik denk zelf altijd dat er zoveel tussen hemel en aarde (mogelijk) is, hoe kan ik nu beoordelen wat waar is, of realistisch.
En waar jij het woord 'geest' gebruikt, zou ik het woord 'engel' zetten. Ik zou het eerder zien als een bezoekje, dan iemand die rond blijft hangen en geen rust vindt. En het heeft een wat fijne associatie.

Wij hebben al vaker dit soort 'toevalligheden' gehad, dat ik er inmiddels al bijna niet meer van opkijk. Ik ben er altijd dankbaar voor en blij om.

Prachtig Tan! Ik zie het overigens hetzelfde als Phluphy, hij komt gewoon even op bezoek vanuit de geestenwereld. Ik denk dat hij zijn rust allang gevonden heeft, maar gewoon even laat weten dat ie aan jullie denkt.
Ik weet sowieso niet hoe het werkt: misschien kun je als geest/engel/ziel wel op meerdere plekken/tijden tegelijk zijn, denken wij veel te eendimensionaal.
Ik weet ook niet of dit soort dingen waar zijn of niet, maar heb wat dat betreft ook iets te veel toevalligheden achter de rug.

quote:

Op maandag 9 januari 2012 19:42 schreef phluphy het volgende:
Ik vind het een heel bijzonder en mooi verhaal, Tan. En helemaal niet eng. Ik denk zelf altijd dat er zoveel tussen hemel en aarde (mogelijk) is, hoe kan ik nu beoordelen wat waar is, of realistisch.
En waar jij het woord 'geest' gebruikt, zou ik het woord 'engel' zetten. Ik zou het eerder zien als een bezoekje, dan iemand die rond blijft hangen en geen rust vindt. En het heeft een wat fijne associatie.

Wij hebben al vaker dit soort 'toevalligheden' gehad, dat ik er inmiddels al bijna niet meer van opkijk. Ik ben er altijd dankbaar voor en blij om.

Zeker mooi Tan & phluphy!

Ben zelf vrij nuchter en "ongelovig". Mijn vrouw is anders opgevoed en ziet sommige zaken wat anders dan ik. Beide hebben echter na het overlijden van Quinten echt een verandering in zijn tweelingzus gezien. Van stilletjes en teruggetrokken naar open en aanwezig. Quinten was een echte grappenmaker en hij leeft voort in haar. Het begrip hemel vind ik moeilijk, maar mijn vrouw zegt dat hij ergens is waar haar ouders voor hem zorgen en dat we hem later weer gaan zien. Ik geloof haar op haar woord.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dank jullie allemaal voor jullie prachtige reacties. Phluphy, ik vind engel mooier, en liever klinken, maar ik heb ergens een beetje moeite met het begrip engel. Niets ten opzichte van jullie, of wie dan ook die in engelen gelooft, maar het komt een beetje door de karikaturen van engelen die overal in de winkel te koop zijn. Ik geloof gewoon niet in engelen met mollige babygezichten en vleugels en daar denk ik onwillekeurig meteen aan als iemand het over engelen heeft. Voor mij zijn engelen ook geen lichtgevende vrouwen in lange gewaden. Maar uiteindelijk is het denk ik allemaal wel hetzelfde waar we aan denken als jij het hebt over een engel en ik het heb over geest of ziel. Ik denk voornamelijk dat het een soort energiestroom is.

Jij ook Reintji, ik ken jullie verhaal niet zo goed, moet ik eerlijk zeggen, maar ik begrijp wel dat het rond deze tijd ook heel (extra) confronterend is. Wat een mooi gegeven dat zijn zusje een stukje van haar broer heeft overgenomen, qua karakter. Ik geloof dat dat, zeker bij tweelingen zo kan werken. En dat hoeft niet eens iets bovennatuurlijks te zijn, het kan ook iets onbewust in haar gedrag zijn, de behoefte om iets op te vullen wat al bij haar hoorde toen haar broertje nog leefde.

Zijn rupsjes geen beestjes
wanneer ze niet tot vlinder mogen ontpoppen?
En zijn roosjes geen bloemen meer
wanneer ze blijven in de knoppen?

Is een herfstblad geen blad meer
wanneer het valt van de boom?
En is liefde niet oprecht
wanneer het niet kan worden getoond ?

Is het ijs er nooit geweest
Alleen omdat het smelt?
En is een mooi verhaal niet mooi meer
wanneer het nooit kan worden verteld?

Is een kaars geen kaars meer
wanneer het lichtje is gedoofd?
En is een leugen geen leugen
alleen omdat je er in hebt geloofd?

Vragen die niet zijn gesteld
zijn dat dan geen vragen?
En mijn kind.....is hij geen kind
Alleen omdat ik hem niet mocht voldragen?


Kwam dit gedicht vandaaag tegen en moest meteen aan sommige van jullie denken

Vandaag zou ik zijn uitgerekend... heb daarom vandaag een tatoeage laten zetten van 2 vlindertjes
Zal later een foto maken

Mooi Klumsy, ben benieuwd naar je foto. Hoe was deze dag voor je?

MeNicole; ik vind het een heel mooi gedicht.

@klumsy; ik zag je foto net op FB; mooooooi!