Zo, ben weer thuis.
Goed georganiseerd toernooi. Eerst bij de warming-up gaan kijken en toen viel me al gelijk op wat voor kleine gasten en vrouwen het zijn. Eigenlijk ook wel logisch in de lichtere klasses, maar zo klein had ik nou ook weer niet verwacht. Het was mijn eerste keer bij een judotoernooi, dus vandaar dat het me vandaag opviel.
Dan de wedstrijden. Je hebt daar echt 26 paar ogen nodig om vier matten tegelijk een beetje in de gaten te houden. 1x waren er 4 Nederlanders tegelijk op verschillende matten en een keer 3 tegelijk. Daar heb ik nu nog schele ogen van

Om me heen zaten heel veel mensen die heel veel van judo afwisten (ik weet er ook wel wat van af, maar met de benamingen van de verschillende technieken moet je bij mij niet komen aanzetten), dus daar had ik wel veel aan. Er zaten er ook een paar om me heen die volgens mij wel een aantal judoka's persoonlijk kenden, dus dat was wel mooi.
De Mongoliërs maakten een hele goede indruk. Die staan ook met veel judoka's in de halve finales. Maar degene die de meeste indruk maakte, was wat mij betreft de Rus Isaev in de categorie tot 73 kg. Hoe makkelijk dat af en toe ging, was prachtig om te zien. Zijn worpen waren schitterend, maar ook vooral hoe hij aanvallen van tegenstanders afblokte.
Dan de Nederlanders even aflopen:
- Ente. Eerste twee wedstrijden waren heel lastig, echt werkjudo. De verdediging zat vaak erg goed dicht. Haar 2e duel tegen de Mongoolse Munhkbat ging op vlaggetjes en Ente won dat met 2-1 omdat ze echt veel actiever was in de Golden Score en omdat het publiek constant zat te schreeuwen als ze ook maar iets deed. Maar de ontlading kwam pas echt in haar kwartfinale toen ze nog amper was begonnen of ze legde die Russin op haar rug. De aanval leek niet te slagen en zelfs overgenomen te worden door die Russin, maar Ente duwde haar in tweede instantie toch nog door op haar rug. Prachtig gedaan!

- Wolfslag. Daar lette ik eigenlijk het minste op toen die 4 Nederlanders tegelijk op de mat stonden, maar ze hield tegen Heylen heel knap stand. En toen viel me haar gigantische conditie op. Ze bleef maar gaan en gaan, terwijl Heylen al half dood op de mat lag. Die won ze dus op strafjes voor Heylen in de Golden Score en tegen de goede Duitse Tarangul was het eigenlijk net zo. Ze hield gelijke tred met de Duitse. De technieken van Wolfslag waren duidelijk niet zo goed als van alle andere Nederlanders die vandaag in actie kwamen, maar hoe ze dat compenseerde met een gigantisch uithoudingsvermogen was verbazingwekkend om te zien. Tegen Tarangul won ze dus uiteindelijk met 2-1 op vlaggetjes. Helaas liep ze daarna tegen één aanval van de Britse Cox aan, want daar had ze ook nog zomaar van kunnen winnen. De laatste 2 minuten van dat duel domineerde ze helemaal.
- Franssen. Die heeft nog punten nodig om naar Londen te mogen. Gelukkig heeft ze daar nog even voor, maar vandaag had ze al een goede zaak kunnen doen. Helaas moest ze in de 2e ronde tegen Olympische kampioene Quintavalle (die van Gravensteijn in Peking won in de finale) en daar was ze eigenlijk kansloos tegen. Quintavalle ging er een ronde later in een prachtig duel af tegen een Braziliaanse.
- Richardson. Eerste ronde nog een uitstekende overwinning, maar tegen de Japanse Ishikawa was ze echt kansloos. Geen schande, want iedereen is dat tot nu toe. En zo zie je maar dat zelfs Japanners die niet hoog op de wereldranglijst staan schandalig goed kunnen zijn.
- Willeboordse. Eerste twee rondes waren moeizaam, maar ze kwam ook nooit in gevaar. Ze leek de controle te hebben, ook al kon ze niet echt door de verdediging van haar tegenstandsters heenkomen. Tegen Labazina was het al beter. Straks de halve.
- Van Emden. Eerste ronde was ze vrij, dus die begon heel laat aan haar 1e wedstrijd, als allerlaatste van de Nederlanders. Prachtig was de beleving toen ze van die Japanse Tanaka won. Eindelijk werd dat Japanse gezin schuin achter me daardoor stil. Die waren trouwens bloedje fanatiek, allerlei teksten roepen in het Japans. Zelfs de kinderen van een jaar of 5 a 6 bleven maar roepen

- Mooren. Tsja vaag. Verliest in de tweede ronde van die Israëliër terwijl je dat helemaal niet zag aankomen. Gewoon matig gedaan ook, had die partij gewoon moeten winnen.
- Salminen. Deed het geweldig. Na een snelle ippon in ronde 1 kwam hij in ronde 2 tegen Zantaraia, de Oekraïense nummer 3 van de wereld. Er zaten behoorlijk wat Salminen-fans/bekenden om me heen en hij deed het al heel goed tegen Zantaraia met wat strafjes aan beide kanten en toen gooide hij hem toch voor waza-ari op de grond zeker

Prachtig was dat, zeker omdat hij het door een prima verdediging ook vasthield. Kwartfinale ging heel erg gelijk op, het hing van kleine dingen af. En een man voor me riep al toen de Golden Score in ging van 'Mikos, niet te makkelijk denken'. En hup, binnen 8 sec. in de Golden Score werd ie geworpen

Zo jammer, hij was heel sterk vandaag ook weer.
- De Jong. Die heeft ook de punten nodig het komend half jaar en hij verklooide het vandaag voor zichzelf. Je had het gevoel dat hij de wedstrijd onder controle had tegen die hele sterke Mongoliër die nu ook in de halve finale staat en hij stond ook een yuko voor en opeens lag hij daar op zijn rug.
- Elmont. Hij begon niet best. Een slopend werkgevecht tegen een Oostenrijker, die hij in de Golden Score wint door één goede aanval. Voor de rest heeft Dex eigenlijk weinig gedaan. Daarna tegen de Spanjaard Ramirez was het al iets beter, het leek ook minder moeite te kosten. En in de kwart tegen Mendonca ging ie helemaal los en was er geen houden aan.
- Miccoli, Smit, Van 't Westende, weinig over te melden. Weinig van gezien, omdat ze ook heel snel klaar waren.
In ieder geval 4 medailles dus vandaag. Heel mooi!
Nog wat opvallende dingen.
- Een Kaapverdiaan heeft waarschijnlijk zijn schouder uit de kom. Die lag minutenlang op de tatami in een hele rare houding, af en toe schreeuwend van de pijn. Uiteindelijk kon hij met ondersteuning van 2 mensen de tatami verlaten, maar dat zag er niet echt lekker uit.
- Naast dat Japanse gezin is het me vooral opgevallen hoe hard die Georgiërs kunnen schreeuwen. Het was elke keer wel duidelijk dat een Georgische man of vrouw op de mat stond

Ook de Italiaanse delegatie kan er wat van trouwens.
- De Griekse Boukouvala is net een man. Ik stond toen ik wegging naast 'haar', maar het is echt geen gezicht. Maar wat een judo heeft die vandaag laten zien

Werd bijna al uitgeschakeld en moest toen in de kwart tegen de Franse wereldtopper Pavia en ik zat te wachten totdat Pavia die Griekse zou gaan werpen. Maar het leek alsof ik naar een herhaling zat te kijken, maar dan voor die Griekse, want die gooide Pavia 3x met precies dezelfde techniek naar de grond

1x draaide Pavia eruit weg, de 2e keer was het yuko en de 3e keer vol op de rug.
[ Bericht 0% gewijzigd door TheArt op 19-11-2011 20:13:12 ]