Nederlandse leger in Afghanistan

Koenders en Hennis bij missie Afghanistan

DEN HAAG -
De ministers Bert Koenders (Buitenlandse Zaken) en Jeanine Hennis (Defensie) hebben maandag in Afghanistan een bezoek gebracht aan de Nederlandse militairen die daar meedoen aan de nieuwe NAVO-missie. Ze lieten zich voor het eerst ter plaatse bijpraten over de activiteiten die erop zijn gericht om hogere Afghaanse functionarissen van leger en politie te adviseren.

De Commandant der Strijdkrachten, generaal Tom Middendorp, vergezelde de ministers in de noordelijke stad Mazar-e-Sharif. Daar zijn sinds begin dit jaar ongeveer honderd Nederlandse militairen actief. Het gaat om adviseurs, medisch en logistiek personeel, beveiligers en een transporteenheid. Nederland is een van de 28 NAVO-landen die een bijdrage leveren aan Resolute Support, zoals de missie heet.

„De aandacht gaat nu vooral uit naar de strijd tegen ISIS, maar ook u werkt hier dagelijks aan een veiliger omgeving. Dat verdient ons groot respect”, zei Hennis tijdens het bezoek. Een goed functionerend leger en politieapparaat zijn volgens haar noodzakelijk voor het herstel van een rechtsstaat. „We willen niet dat Afghanistan opnieuw een vrijplaats wordt voor terroristen”, aldus de minister.

Ze keek samen met Koenders toe hoe Afghaanse politiemensen en militairen werden geïnstrueerd. Ook spraken ze met Afghaanse politievrouwen. Koenders toonde zich tevreden over de vooruitgang die in de afgelopen jaren is geboekt. „De levensverwachting is met sprongen gestegen en bijna 50 procent van de scholieren bestaat uit meisjes. In 2002 waren dat er vrijwel geen.”

De Afghanen zijn sinds januari zelf verantwoordelijk voor de veiligheid in hun land. In de afgelopen ruim dertien jaar zorgde een internationale troepenmacht daarvoor. Nederlandse militairen waren eerder actief in de Afghaanse provincies Uruzgan en Kunduz.

„Afghanistan blijft voor Nederland van strategisch belang. Onze mensen doen belangrijk werk, in nauwe samenwerking met de Duitsers. Na onze inzet vroeger is ons voornaamste doel nu dat Afghanen zelf de verantwoordelijkheid overnemen”, zei Koenders.

Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)j_NAVO-missie__.html

Besluitvorming Uruzgan: een onontkoombare valstrik

Mirjam Grandia schetst een ontluisterend beeld van de besluitvorming die haar en ruim 20.000 andere Nederlandse militairen naar Uruzgan bracht. De toonzetting van haar proefschrift is nuchter, de analyse pijnlijk trefzeker. De inzet van Nederlandse militairen in Uruzgan stond al op voorhand vast. En alles is daaraan ondergeschikt gemaakt, inclusief de politieke sturing en besluitvorming. De titel van haar fascinerende proefschrift is veelzeggend: Deadly Embrace? Besluitvormers in een onontkoombare valstrik.

Grandia volgt nauwgezet het Nederlandse besluitvormingspad op weg naar Uruzgan. Wat valt daarbij zoal op? De militaire top liep zonder politiek mandaat ver vooruit op de notificatie aan het parlement en het besluit van het kabinet. Militairen hadden van meet af aan het initiatief. Zij bepaalden daardoor het proces en de uitkomst. Het ging vooral over hoe de Nederlandse krijgsmacht naar Uruzgan zou gaan en minder over waarom. Grandia vraagt zich af of het straffe marstempo van Defensie – dat zelfs de militaire top in de NAVO overviel – past bij een “proactieve benadering” of daaraan voorbij gaat. De doelstellingen van de missie, de keuze van de provincie Uruzgan en de troepensterkte zijn “op militair niveau” vastgesteld. Dat stelt “impliciet het politieke primaat” ter discussie, aldus Grandia.

Dat valt echter niet alleen de krijgsmacht aan te rekenen. Want uit het proefschrift komt ook een gebrek aan politieke en strategische sturing naar voren. Het doel van de missie is daardoor diffuus gebleven. Anders dan in het Verenigd Koninkrijk (Blair) speelde in Nederland de premier (Balkenende) geen rol van betekenis. Grandia stelt fijntjes dat dit niet geheel te verklaren valt uit de positie die de premier als primus inter pares in het Nederlandse politieke systeem inneemt. “Hij [Balkenende] was meer betrokken bij binnenlandse aangelegenheden” omdat men ervan uit ging dat deze “meer impact hadden op de successen van hem en zijn partij.” Ook over de rol van Buitenlandse Zaken is Grandia niet echt vleiend: “De vraagt blijft of Buitenlandse Zaken de krijgsmacht bewust een mandaat heeft verschaft om te manoeuvreren of dat het heeft nagelaten om in een vroegtijdig stadium voor zichzelf een actieve rol te verwerven.” De vraag stellen is hem beantwoorden.

Markant is dat Grandia de verantwoordelijkheid voor het te lage aantal militairen in Uruzgan bij de krijgsmacht zelf legt. De commandant der strijdkrachten (Berlijn) anticipeerde op een politieke afkeer van grootschalige en kostbare missies. Maar toen hij eenmaal een aantal van 1.000 militairen genoemd had kon hij noch de minister van Defensie (Kamp) daarop terugkomen. Grandia noemt het een “misrekening”. Zij neemt daarmee afstand van de gangbare kritiek onder militairen dat het parlement hen opzadelde met een troepensterkte die niet afgestemd was op het operationele inzetgebied maar op de Haagse werkelijkheid. De Haagse bemoeienis speelde op weg naar Uruzgan een weinig behulpzame rol. Maar de onderbezetting in Uruzgan was volgens Grandia een door militairen “zelf-toegebrachte wond.” Dat is pijnlijk. Want de te geringe troepensterkte maakte het op voorhand onmogelijk in Uruzgan effectief een counter insurgency uit te voeren. Afghaanse burgers konden daardoor maar beperkt en tijdelijk op bescherming rekenen.

Grandia richt haar blik op het interne besluitvormingsproces van militairen, diplomaten en bewindslieden. Zij speelden ook de hoofdrol. Tragisch is dat de belangen van de Afghaanse bevolking in het gehele planning- en besluitvormingsproces geen enkele rol van betekenis speelden. Pas op het moment dat de eerste troepen in Afghanistan arriveerden was er een civiel assessment beschikbaar. In de besluitvorming mocht de Afghaanse bevolking wel een rol spelen. Maar dan vooral als legitimatie van nationale belangen.

In Nederland moeten het Toetsingskader en de artikel 100-procedure zorgdragen voor een evenwichtige besluitvorming binnen het kabinet en een tijdige en volledige informatieverstrekking aan het parlement. Het is voor een militaire missie van cruciaal belang dat doel, aanpak en middelen zorgvuldig en realistisch op elkaar zijn afgestemd. In de kern gaat het om de vraag of en zo ja onder welke voorwaarden politieke doelstellingen met militair geweld gerealiseerd mogen en kunnen worden. Het Toetsingskader moet daarbij bijdragen aan het voorkomen van militaire fiasco’s. Maar in de praktijk werkt het Toetsingskader als doelredenering naar vaststaande conclusies. Grandia: “Ondanks het bestaan van een dergelijk kader en de eis van parlementaire goedkeuring blijft de gang van zaken hetzelfde.” Dat wil zeggen: “de troepen werden ingezet zoals naar voren was gebracht in de internationale militaire werkgroepen.” Grandia noemt dit een “interessante bevinding” die de aannames over de werking van het Toetsingskader “falsificeert”.

Welke conclusies zouden er aan het proefschrift van Grandia, die daarvoor alle vrijheid kreeg van Defensie, verbonden kunnen worden. In de eerste plaats moet de Minister van Buitenlandse Zaken in een veel vroeger stadium politieke en strategische sturing (kunnen) geven aan het plannings- en besluitvormingsproces dat aan missies vooraf gaat. Het politiek primaat bij de inzet van de krijgsmacht moet versterkt worden.

In de tweede plaats zou het kabinet de werking van het Toetsingskader kritisch en onafhankelijk moeten evalueren. Grandia vergelijkt het besluitvormingsproces met de werking van een valstrik. Dat is nou precies wat het Toetsingskader en de assessments die daaraan vooraf gaan moeten voorkomen.

In de derde plaats zou de reikwijdte van de evaluaties (uit te voeren met betrokkenheid van onafhankelijke experts) van militaire missies verbreed moeten worden. Het gehele plannings- en besluitvormingsproces voorafgaande aan het parlementaire debat is dermate bepalend dat het voortaan ook onderdeel van evaluatie moet zijn.

Mirjam Grandia heeft een zeer relevant proefschrift geschreven. Verplichte leerstof voor parlementariërs en ministers, voor militairen en diplomaten. Er wordt vaak gezegd dat de uitzending van militairen naar oorlogsgebieden de meest zwaarwegende beslissing is in de politiek. Als dat zo is moeten zij alles weten over de wijze waarop de besluitvorming tot militaire missies tot stand komt en zich inspannen voor verbetering van dat besluitvormingsproces.

Bron: https://jangruiters.wordp(...)ntkoombare-valstrik/

'Agenten vechten mee in Kunduz'

KUNDUZ -
Afghaanse agenten die door Nederlanders zijn opgeleid, vechten mee tegen de Taliban in Kunduz, ondanks afspraken met Den Haag dat zij alleen politietaken zouden uitvoeren. Dit meldde Nieuwsuur zondagavond vanuit de provincie Kunduz en liet beelden van vechtende agenten zien. In een interview bevestigde de woordvoerder van de politie van Kunduz dat agenten samen met het leger vechten tegen „opstandelingen”.

De Taliban zijn vorige maand een offensief begonnen in de provincie Kunduz en rukken op naar de gelijknamige hoofdstad. Toen de besluitvorming over de politietrainingsmissie in 2010/2011 moeilijk verliep aan het Binnenhof, drong Nederland er bij de Afghaanse regering op aan toe te zeggen dat door Nederlanders opgeleide agenten niet zouden worden ingezet voor militaire gevechtshandelingen. Op die manier moest het draagvlak voor de missie in de Tweede Kamer worden vergroot.

Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)en_in_Kunduz___.html

Taliban dreigen Uruzgan in te nemen

ANP
Door buitenlandredacteur Peter ter Velde

De Taliban zijn een succesvol offensief begonnen in de Afghaanse provincie Uruzgan. Nederland leidde vier jaar lang de NAVO-missie in Uruzgan, tot medio 2010. Al die moeite ten spijt is de streek rond Deh Rawod, waar Nederland de op een na grootste militaire basis had, bijna in zijn geheel in handen gevallen van de Talibanstrijders.

Vorig weekend trokken regeringsgezinde troepen zich terug van meer dan tien versterkte posten in de streek. Alleen in het gouverneursgebouw en het stadscentrum houden leger en politie nog stand. Er wordt rekening gehouden met een snelle val van Deh Rawod. Op veel gebouwen zijn witte vlaggen te zien, zeggen mensen in de regio tegen de NOS.

Bevolkingscentra

Ook rond de provinciehoofdstad Tarin Kowt wordt zwaar gevochten, onder meer in het Deh Rafshan-gebied ten noorden van de hoofdstad en in het oostelijke Mirabadgebied. De Taliban zijn tot op enkele kilometers van het stadscentrum opgerukt.

In de Baluchivallei en rond de hoofdwegen die naar Chora leiden, wordt ook flink gevochten. Contacten van de NOS in de provincie zijn bang dat de Taliban op alle gebieden terrein winnen.

In Tarin Kowt, Deh Rawod en Chora wonen verreweg de meeste inwoners van de provincie. Nederland heeft zich tijdens de missie juist op deze bevolkingscentra gericht met wederopbouw en versteviging van het lokale defensie- en politieapparaat.

De problemen in Uruzgan zijn begonnen met de dood van de sterke man van de provincie, Matiulah Khan. De politiechef, die in het verleden gehekeld werd om zijn vermeende oorlogsmisdaden, wist na het vertrek van de Nederlanders, Australiërs en Amerikanen de rust in de provincie te bewaren.

Hij kwam in maart om bij een aanslag in Kabul. Zijn tijdelijke opvolger werd een paar weken later eveneens gedood. De Khan-familie schoof de broer van Matiulah naar voren als opvolger, maar president Ghani nam de suggestie niet over. Het verklaart voor sommigen dat de sterke stam van Khan, de Popolzai, op dit moment weinig zin heeft om de strijd met de Taliban aan te gaan. De Taliban konden zo vrij eenvoudig gebruik maken van het machtsvacuüm dat in de provincie ontstaan is.

Sentimentele waarde

Niet alleen in Uruzgan zijn de Taliban aan de winnende hand. Ook uit de andere zuidelijke provincies als Kandahar en Helmand komen berichten van oprukkende Talibanstrijders. Uruzgan is voor de strijd in die grotere provincies van strategisch belang. Het is van oudsher een belangrijk doorvoergebied van strijders en papaver, en daarom een voorname inkomstenbron voor de Taliban.

Daarnaast heeft Uruzgan sentimentele waarde. Een groot deel van het leiderschap van de Taliban komt uit de provincie. Een van hen is Talibanleider Mullah Omar. Hij woonde met zijn familie in een dorp iets ten noorden van Deh Rawod.

Bron: http://nos.nl/artikel/203(...)gan-in-te-nemen.html

Stierven 24 Uruzgan-gangers voor niets?

Ontreddering, sarcasme, verdriet en gelatenheid, maar ook trots en realisme: de meningen onder Uruzgan-gangers zijn verdeeld. Militairen die in Uruzgan waren en familieleden discussiëren volop over het nieuws dat de Taliban de Afghaanse provincie weer dreigen in te nemen.

Dat gebeurt onder meer in het openbaar op Facebook, maar ook in besloten groepen: "Onze mannen zijn voor niets gestorven." "Goh, verrassend dit. Was te verwachten." "Ik troost me met onze kleinere successen."

Iedereen is het erover eens dat elke gesneuvelde militair er eentje te veel is geweest. Onderling leeft het gevoel dat ze vooral stierven voor elkaar, voor hun kameraden en niet voor 'de politiek'.

Toch knaagt er wat bij de veteranen, zegt een militair die in Uruzgan diende tegen de NOS. "Diep van binnen wist ik het al voordat we vertrokken: deze missie heeft totaal geen nut." Hij stopte die gedachte weg, maandenlang. Hij had nou eenmaal een opdracht uit te voeren: Uruzgan er weer bovenop helpen.

Zie je wel

"Nu denk ik vooral: zie je wel, ik wist het. Er bekruipt me het gevoel dat alles voor niets is geweest. Toen we daar waren, zeiden de Taliban al: 'Jullie hebben horloges, wij hebben de tijd.' Nou, je ziet het."

De oud-militair heeft wel een idee waar het is misgegaan. "We kwamen daar op plekken waar ze nog geen stromend water hadden, als wereldverbeteraars. Maar als jij ze 1 euro geeft, dan komt de Taliban even later met het dubbele. Naar wie luister je dan?"

Ter nagedachtenis

Timo Smeehuijzen is één van de 24 Uruzgan-gangers die om het leven kwamen. Zijn vader Ruud zorgde er ter nagedachtenis van zijn zoon voor dat er in de regio een school kwam. "Die kinderen hebben nu een idee van hoe het is om onderwijs te krijgen. Dat besef blijft. Hoe het ook afloopt."

Hij wil dan ook niets weten van een 'zinloze dood' van zijn zoon. "Sterven is überhaupt zinloos op deze wijze. Maar als je iets doet om het ergens beter te maken, dan is dat nooit slecht. Timo is voor de goede zaak gestorven, ongeacht of de Taliban terugkomen."

Reacties op Facebook:

"Door ons optreden daar heeft de lokale bevolking toch een paar jaar minder onderdrukt kunnen leven. En een stukje kwaliteit van het leven teruggekregen. Misschien is het ook een te klein aantal dat het heeft kunnen waarderen. Maar voor degenen die dat deden, is het heel triest dat het terug bij af is."

"Dat onze inzet van korte duur zou zijn en dat de situatie al snel terug bij af zou zijn, was denk ik al bekend. Als je de geschiedenis bekijkt, wisten we dat we geen wonderen gingen verrichten. Ik ben van mening dat we ook naar de positieve kanten moeten kijken van onze aanwezigheid." En in reactie op iemand anders: "Dat het een veel te hoge prijs is geweest, ben ik zeker met je eens."

"Al hebben jullie maar 1 persoon laten zien dat het ook anders kan, dan was het niet voor niets! Alles begint klein en misschien komt er toch ooit iets groots uit, laten we het hopen!"

Bron: http://nos.nl/artikel/203(...)gers-voor-niets.html

quote:

NAVO en brandstofleverancier bestoken elkaar met megaclaims

De NAVO ligt overhoop met een bedrijf dat brandstof leverde voor de ISAF-missie in Afghanistan. Dat meldt het NPO Radio 1-programma Bureau Buitenland. Brandstofleverancier Supreme zegt nog 432 miljoen euro van de NAVO tegoed te hebben en daagt het bondgenootschap voor de rechter.

SP-Kamerlid Jasper van Dijk sluit niet uit dat Nederland voor 10 tot 20 miljoen euro is gedupeerd. Hij vermoedt dat Defensie de uitgaven niet goed controleert. "Er is echt reden om er veel strenger op toe te zien", zei hij in de uitzending.
(NOS)

stoppen met die NAVO, zinloos geld storten

investeeer maar hier in energieneutrale nieuwbouw huurwoningen

quote:

Onderscheiding voor negen Afghanistan-veteranen

Zeven militairen krijgen overmorgen uit handen van minister Hennis een dapperheidsonderscheiding. Ook krijgen twee militairen het Ereteken voor Verdienste in goud. Alle betrokkenen zijn Afghanistan-veteranen die zich hebben onderscheiden in zware gevechtsomstandigheden.
(NOS)

quote:

Cateringbedrijf rekende Defensie 2,8 miljoen te veel voor eten Afghanistan

Cateringbedijf Supreme heeft het ministerie van Defensie tussen 2006 en 2009 2,8 miljoen euro te veel in rekening gebracht. Dat blijkt uit een nu openbaar gemaakte Kamerbrief. De dienstverlener leverde voedsel en water aan Nederlandse militairen in Afghanistan die onderdeel waren van de ISAF-missie. Het bedrijf verhoogde de facturen.
(NOS)

quote:

Nederlandse trainingsmissie in Afghanistan waarschijnlijk verlengd

De trainingsmissie van 100 Nederlandse militairen in Afghanistan wordt waarschijnlijk verlengd. "Ik kan me voorstellen dat je nog wat aan training moet doen en we gaan kijken welke mogelijkheden Nederland heeft", zegt minister Koenders van Buitenlandse Zaken.

Een vechtmissie is niet aan de orde, maar de militairen moeten verder gaan met het opleiden van Afghaanse politieagenten en militairen. De Nederlanders zijn actief in de stad Mazar-e-Sharif.

Minister Hennis (Defensie) zegt dat er ook gedacht moet worden aan extra officieren op het NAVO-hoofdkwartier in Kabul. Volgende maand wil het kabinet er een besluit over nemen.

De bewindslieden reageren hiermee op het besluit van de Amerikaanse president Trump om militairen in Afghanistan te houden.

Trump zei dat hij de "voorspelbare en onacceptabele" gevolgen van een terugtrekking wil voorkomen, omdat daardoor een machtsvacuüm kan ontstaan dat makkelijk opgevuld kan worden door al-Qaida en Islamitische Staat.

(NOS)

quote:

Hennis: strategie Trump klopt

DEN HAAG - Het kabinet is tevreden over de Afghanistan-strategie die de Amerikaanse president Donald Trump naar buiten heeft gebracht. „Hij zet heel duidelijk in op het voortzetten van de Amerikaanse aanwezigheid”, zei minister Jeanine Hennis (Defensie) dinsdag.

Vermoedelijk gaan de Amerikanen tot 4000 extra militairen naar Afghanistan sturen, vooral om Afghaanse militairen te trainen. Het Amerikaanse leger moet nog met een voorstel komen over de versterking. Voor hij president werd, was Trump voorstander van terugtrekken van troepen uit het land.

Nederland
Ongeveer honderd Nederlandse militairen zijn actief in de Afghaanse stad Mazar-e-Sharif. Het kabinet neemt zeer binnenkort een beslissing over verlenging van deze trainingsmissie. Hennis zei eerder in de Tweede Kamer dat de missie in dat geval niet „groots wordt gewijzigd of uitgebreid.”

Volgens minister Bert Koenders (Buitenlandse Zaken) is het belangrijk dat de Amerikanen hoofdverantwoordelijke blijven voor de strijd in Afghanistan. Ook benadrukt hij dat het plan dat Trump maandag aankondigde nog moet worden uitgewerkt. Of Nederland in NAVO-verband actief blijft of zijn inzet uitbreidt is nog de vraag. „Ik acht het niet uitgesloten”, aldus Koenders. Nederland helpt in NAVO-verband bij het opleiden van Afghaanse troepen.

Over een gevechtsmissie voor Nederlandse militairen was Koenders stelliger. „Dat lijkt me niet aan de orde.”

(Telegraaf)

geld evrspilling , er is geen ene zak veranderd . alleen maar meer ellende gekomen sindsdien

Missies in Mali, Irak en Afghanistan verlengd

Nederlandse militairen blijven ook volgend jaar actief meedoen aan de VN-vredesmissie in Mali, de internationale strijd tegen ISIS en de NAVO-missie in Afghanistan. De bijdrage aan deze 3 missies wordt verlengd tot eind 2018. Het kabinet stuurde daarover vandaag een brief aan de Kamer.

De mandaten voor de Nederlandse deelname aan Minusma in Mali, de anti-ISIS-coalitie en Resolute Support in Afghanistan lopen eind dit jaar af. Het demissionaire kabinet vond het noodzakelijk om nu een besluit te nemen over verlenging, omdat Nederland een betrouwbare partner wil zijn voor de bondgenoten. Maar ook vanwege planningsdoeleinden en om alvast duidelijkheid te geven aan de uit te zenden militairen en hun families.

Eigen veiligheid
Nederland blijft zijn verantwoordelijkheid nemen. Het kabinet vindt dat de internationale veiligheidssituatie daarom vraagt. Militaire en civiele bijdragen aan missies zijn gericht op de ring van instabiliteit rond Europa, die de veiligheid in Nederland direct raakt. De prioriteit ligt bij het bestrijden van terrorisme en het voorkomen van irreguliere migratie.

Minusma
Via de deelname aan Minusma draagt Nederland bij aan stabiliteit in Mali en daarmee de bredere Sahel-regio. Stabiliteit daar is in het directe veiligheidsbelang van Europa. De Nederlandse blauwhelmen richten zich ook volgend jaar vooral op het verzamelen en analyseren van inlichtingen. Een eenheid voor langeafstandsverkenning met nationale ondersteuning vormt de kern. Nederland levert daarnaast een aantal stafofficieren, marechaussees en politiefunctionarissen en civiele adviseurs.

Eind 2017 neemt Duitsland het beheer van het militaire Kamp Castor over. Het aantal Nederlandse militairen kan daardoor in 2018 terug naar maximaal 250.

ISIS duurzaam bestrijden
Met de voortgezette deelname aan de internationale coalitie tegen ISIS levert Nederland een belangrijke bijdrage aan het breken van de slagkracht en de ideologische aantrekkingskracht van de terreurorganisatie. Ongeveer 155 Nederlandse trainers ondersteunen en adviseren de Iraakse strijdkrachten. Verder dragen 4 Nederlandse F-16’s vanaf begin januari opnieuw bij aan het militair verslaan van ISIS in Irak en Oost-Syrië. Het ondersteuningsdetachement van de gevechtsvliegtuigen bestaat uit ongeveer 150 militairen.

Om ISIS duurzaam te bestrijden, blijft Nederland zich ook onverminderd richten op het stoppen van de stroom buitenlandse strijders, het aanpakken van inkomstenbronnen van ISIS en het ontkrachten van de ISIS-ideologie. Stabilisatie en wederopbouw van op ISIS heroverde gebieden is daarbij essentieel.

Afghanistan
Ongeveer 100 Nederlandse militairen blijven in Afghanistan meedoen aan Resolute Support. Sinds 2015 is de Afghaanse regering zelf verantwoordelijk voor veiligheid in het land, maar internationale betrokkenheid blijft vooralsnog nodig. De NAVO-missie richt zich op het trainen, adviseren en assisteren van het Afghaanse leger en de politie. De Nederlandse adviseurs delen hun kennis op het gebied van operationele planning, logistiek, bedrijfsvoering en gender. De medische-, transport- en beveiligingseenheden zorgen ervoor dat de NAVO-adviseurs in en rond Mazar-e-Sharif hun werk kunnen blijven uitvoeren.

Vanaf begin 2018 stuurt Nederland op verzoek van de NAVO ook een chirurgisch team.

(Defensie)

Luchtmachters actief bij Resolute Support

De NAVO-missie Resolute Support in Afghanistan is relatief onbekend. ‘Zitten we daar dan nog?’, is een vraag die Nederlandse militairen in het Centraal-Aziatische land nog wel eens krijgen. Circa 100 Nederlandse militairen maken deel uit van de missie, die draait om het trainen, adviseren en assisteren (TAA) van de Afghaanse veiligheidsdiensten. Op Camp Marmal in de noordelijke stad Mazar-e-Sharif zetten ook enkele luchtmachters zich actief in voor een veiliger Afghanistan.

Eerste luitenant Maureen, shift officer PECC
“Ik werk in de Patient Evacuation Coordination Cell (PECC). Samen met mijn collega's zorg ik voor al het patiëntentransport in ons inzetgebied. Wij monitoren 24/7 alle bewegingen van Resolute Support-militairen buiten Camp Marmal en reageren zo snel mogelijk bij incidenten. Kort na mijn aankomst vond er een aanslag plaats op een nabijgelegen kamp, Camp Shaheen. Half juni schoot een Afghaanse militair daar enkele mensen neer. Met het team hier hebben wij de medische evacuatie van de gewonde militairen geregeld. Het bleek om 7 Amerikanen te gaan. Vanwege onze beperkte helicapaciteit hebben wij via Kabul (RS HQ) een verzoek gedaan voor helikopters voor de medische evacuatie. In Black Hawks zijn de gewonden naar het vliegveld in Mazar-e-Sharif gebracht, waarna zij met gepantserde ambulances naar onze kliniek zijn vervoerd. Toen ze eenmaal in de kliniek waren, zat ons werk erop. De aanslag was de eerste en tot nu toe enige heftige gebeurtenis die ik heb meegemaakt. Sindsdien is het wachten op patiënten. Ik zit hier nu 3 maanden en het is rustig; gelukkig maar natuurlijk. Via onze dagelijkse updates van de Joint Operation Cell (JOC) weten we dat het tamelijk onrustig is in de regio, maar bij die gevechten zijn geen militairen van ons betrokken.”

Kapitein Simone, fysiotherapeut
“Mijn patiënten zijn vooral NAVO-militairen uit verschillende landen: onder anderen Nederlanders, Duitsers, Belgen en Zweden. Mijn taak is hen inzetbaar houden; soms kan er zelfs een 'repat' worden voorkomen. De fysieke klachten van de patiënten zijn over het algemeen goed te behandelen en de gemiddelde behandelperiode is kort. De meeste mensen zijn zeer gemotiveerd en zetten zich actief in voor herstel. Daar word je als fysiotherapeut blij van! Ik krijg vooral mensen met nek-, schouder- en rugklachten, vermoedelijk door hun scherfvest. Of doordat ze langdurig achter de pc zitten; mogelijk is hier minder aandacht voor de juiste werkhouding. Ook behandel ik mensen met sportgerelateerde klachten. Hier gaan mensen soms fanatieker sporten dan thuis, waardoor ze overbelastingsklachten krijgen.

Ik heb tot nu toe 1 Afghaanse patiënt gehad, die op krukken moest leren lopen. Hij had een enkeloperatie achter de rug na een aanslag op Camp Shaheen bij Kunduz. Verder werden we laatst 's nachts opgetrommeld voor een Masscall. Ik moet in zulke gevallen een medisch logboek bijhouden in de shockroom. Uiteindelijk is er niemand gekomen. Er was een schietpartij op het vliegveld van Mazar-e-Sharif, met uitsluitend Afghaanse gewonden. Zij zijn naar een civiel ziekenhuis gebracht.”

Majoor Angela, genderadvisor van de Duitse brigadegeneraal André Bodemann
“Ik doe mijn uiterste best om gelijke rechten en kansen voor vrouwen te creëren binnen de Afghaanse veiligheidsdiensten. Opkomen voor vrouwenrechten betekent knokken: het thema staat niet bovenaan de agenda in een land waar oorlog en armoe heerst. Toch is het gelukt om vrouwen te werven voor de politie en het leger. Voor ondersteunende functies welteverstaan, want vrouwen mogen niet naar het front. De vrouwen hebben het geld hard nodig voor hun gezin en de veiligheidsdiensten kunnen alle ‘mankracht’ gebruiken; veel mensen sneuvelen in de strijd tegen opstandelingen en criminele organisaties. Mijn agenda puilt uit om het vrouwenthema aan te kaarten. Ik leg geregeld werkbezoeken af in de omgeving onder bescherming van een Force Protection-peloton. Dan praat ik bijvoorbeeld met gendervertegenwoordigers van de politie en het leger over betere arbeidsomstandigheden voor politie- en legervrouwen. Zij hebben aparte ruimtes nodig om zich om te kleden, te bidden en te rusten. Ook maak ik me hard voor sport- en computerlessen voor vrouwen en zet ik me in voor het vervoer van een groepje vrouwen dat in een ziekenhuis werkt. Ze mogen namelijk niet zelf rijden. Er is nog een lange weg te gaan tot er sprake is van gelijkheid, maar het werk is broodnodig en daarom is stoppen geen optie.”

(Vliegende Hollander)

Reünie Special: de militairen van Kandahar

De Reünie brengt in deze special 10 militairen bij elkaar die in 2007 door Nederland waren uitgezonden naar Kandahar. Landmacht, luchtmacht en medewerkers van het militaire hospitaal zaten daar voor de ISAF-missie om Afghanistan weer op te bouwen. Met indrukwekkende verhalen vertellen de militairen wat ze hebben meegemaakt, onder welke omstandigheden ze moesten werken en wat de impact van de missie is geweest op hun persoonlijke leven.

Erik werkte in het militaire hospitaal in Kandahar. De patiënten die hij op de operatietafel kreeg maakten zo’n indruk op hem dat hij er thuis niet meer van kon slapen. De post traumatische stress-stoornis die daarna bij hem wordt vastgesteld zorgt ervoor dat hij verder afglijdt en eigenlijk niet meer verder wil. Jan Kooijman bezoekt Erik tijdens zijn EMDR-therapie. Erik vertelt hoe hem dit helpt zijn trauma’s te verwerken, maar ook hoe het schrijven van een boek en het optreden in theaters daarbij helpt.

Patrick was in Kandahar commandant van de Nederlandse draagploeg, verantwoordelijk voor de ceremonies die plaats vinden als een militair sneuvelt en met het vliegtuig terug gaat naar Nederland. Hij vertelt hoe hij samen met aalmoezenier Eric het afscheid van de gesneuvelde soldaat 1e klasse Tim Hoogland heeft georganiseerd en hoe daardoor een vriendschap is ontstaan tussen hem en de aalmoezenier.

Anthony heeft al verschillende missies achter de rug als hij in 2007 in Kandahar is. Hij is daar verantwoordelijk voor het onderhoud van de F-16’s. Maar het gezin van Anthony wordt steeds angstiger als hij op missie gaat, waarna hij besluit om Defensie te verlaten en ander werk te zoeken. Hij bezoekt nu pretparken waar hij verantwoordelijk is voor de veiligheidscontrole van achtbanen. Toch blijft Anthony de onvoorwaardelijke kameraadschap van het leger missen.

Deze Reünie special geeft een mooi inzicht in het leven van een militair en wat voor offers zijn maken voor hun werk. Hoe nuttig is deze missie naar Afghanistan uiteindelijk geweest, wat hebben ze bereikt? En is er wel genoeg waardering voor hun werk?

De Reünie Special, donderdag 30 november 2017, NPO 1 20.25 uur

(KRO-NCRV)

https://www.telegraaf.nl/(...)iek-over-afghanistan

Men wist dat verblijf in Afghanistan volstrekt nutteloos was

Wat doet Nederland daar in Afghanistan , ????



[ Bericht 16% gewijzigd door michaelmoore op 09-12-2019 22:22:05 ]

ja was echt nuttig daar
goed zo jongens hoor, laten we nog een paar miljard naar die zandbak sturen om de wereld beter te maken
Even gauw daar democratie brengen

https://www.telegraaf.nl/(...)-aanslag-afghanistan

KABUL - Bij een aanslag op een militaire basis in de provincie Ghazni zijn 23 Afghaanse soldaten om het leven gekomen, meldden de autoriteiten zaterdag. De provincie ligt in het zuidoosten van Afghanistan.

[ Bericht 16% gewijzigd door michaelmoore op 14-12-2019 16:24:03 ]

https://www.volkskrant.nl(...)eide-agent~bf22e9ac/

alle opgeleide agenten zijn nu dus dood, zeg maar bedankt Nederland

quote:

Kunduz-missie kost half miljoen per opgeleide agent
Het gedeeltelijk opleiden van één Afghaanse politieagent in Kunduz kost Nederland dit jaar ruim een half miljoen euro. Dit blijkt uit cijfers van het Nederlandse ministerie van Defensie en de politie van de provincie Kunduz. De trainingsmissie begon in juli en kost dit jaar 105 miljoen euro.

https://www.telegraaf.nl/(...)rijders-sneller-vrij


Ja de oorlog in Afghanistan is wel gewonnen

quote:

Afghaanse president: gevangen Talibanstrijders sneller vrij
18 min geleden in BUITENLAND

KABUL - De Afghaanse president Ashraf Ghani heeft zondag beloofd om gevangen Talibanstrijders versneld vrij te laten.

Dat deed Ghani nadat de Taliban ter gelegenheid van het suikerfeest een staakt-het-vuren hadden afgekondigd.
Ghani zegt dat hij bereid is om met de Taliban over vrede te onderhandelen.


De vrijlating is onderdeel van een akkoord dat de Verenigde Staten en de Taliban in februari sloten.
De overeengekomen uitruil van vijfduizend gevangen Talibanstrijders en duizend regeringssoldaten moet vertrouwen tussen de partijen kweken voor de aanstaande vredesonderhandelingen.
Tot nu toe heeft de regering zo'n duizend man vrijgelaten en hebben de Taliban ongeveer 300 gevangenen op vrije voeten gesteld.

quote:

Woensdag waarschuwde de leider van de Taliban de VS om zich te houden aan de in februari overeengekomen deal tussen de twee partijen. De Amerikaanse gezant bepleitte hetzelfde naar de Taliban toe.

Ondanks de akkoorden en uitingen van vreedzame intenties, laait het geweld de laatste tijd weer op in Afghanistan.

Zo vielen er onlangs tientallen doden, onder wie moeders en zuigelingen, bij een Taliban-aanval op een kraamafdeling.
Sinds de Amerikanen en de Taliban een akkoord tekenden, zouden er volgens de Afghaanse overheid 3800 aanvallen hebben plaatsgevonden met 420 doden en ongeveer 900 gewonden tot gevolg.

https://www.telegraaf.nl/(...)n-nog-in-afghanistan

Zo t is haast gedaan met de bemoeizucht

quote:

Minder dan 8600 Amerikaanse militairen zitten nog in Afghanistan
Updated 36 min geleden
38 min geleden in BUITENLAND
NEW YORK/WASHINGTON - Er zijn nog minder dan 8600 Amerikaanse militairen in Afghanistan.
Het terugbrengen van de troepensterkte verloopt sneller dan gepland.
Washington heeft eind februari met de Taliban afgesproken, dat de VS onder voorwaarden het aantal troepen half juli zouden verminderen van 13.000 naar circa 8600. Amerikaanse functionarissen hebben echter laten weten dat dit al is gebeurd.

https://www.telegraaf.nl/(...)aan-zinloze-oorlogen

quote:

DE KWESTIE: NAVO-AFSPRAKEN


'Niet langer meedoen aan zinloze oorlogen'


-- Sadet Karabulut (SP) denkt dat het loslaten van de NAVO-norm van 2 procent een goede stap is.

Door SADET KARABULUT, LID VAN DE TWEEDE KAMER

Updated 13 min geleden
44 min geleden in DE KWESTIE

Vorig jaar sprak ik in de VS een adviseur van president Trump.
Waarom hamert uw president zo op hogere militaire uitgaven door NAVO-bondgenoten, op de 2% van het bruto binnenlands product?, vroeg ik haar. Het was een openhartig gesprek.
Opvallend was dat mijn pleidooi voor beëindiging van permanente oorlogsvoering bij de adviseur in goede aarde viel.

[ Bericht 34% gewijzigd door michaelmoore op 06-06-2020 20:23:40 ]

quote:

Op vrijdag 4 juli 2014 19:10 schreef michaelmoore het volgende:
was allemaal zinloos gedoe, toys voor boys

achteraf was het inderdaad zinloos gedoe