quote:
Op dinsdag 2 oktober 2012 03:43 schreef Veelzijdigmaleisie het volgende:Enig idee hoe dit er in de praktijk uitziet? Wij overwegen nu onze (kleine) inboedel in Maleisie in opslag te doen en dus met alleen de koffers terug naar NL te reizen. Dan start de fase baan/woning zoeken en daarna geven we dan pas groen licht om de inboedel naar NL te versturen. Dit heeft echter ook wel weer wat risico's. Overigens is mijn vrouw hoog opgeleid (met grote baankans) en ik zal in NL een eigen zaak starten (direct bij aankomst).
Iemand ervaringen hiermee?
Mijn ervaring is dat de inboedel die wij hadden toen we naar de VS verhuisden het simpelweg niet waard was om te verschepen. Het was te oud, te "IKEA" (je weet wel, de houten pinnetjes die eigenlijk maar weinig structurele sterkte bieden aan een meubel), en de electronica zou niet eens werken. (voltage verschil, PAL/NTSC was toen nog een probleem).... etc.
Dus eigenlijk hebben we alleen echt spullen waaraan we persoonlijk gehecht waren in dozen verpakt, en per pallet naar de VS laten verschepen. Geen meubels, geen elektronica. Vervolgens pakten we 8 koffers in.... ik twee, mijn vrouw twee, allebei nog een handbagage van de maximale grootte.... en vervolgens had ik bij de legerdump twee enorme plunjezakken gekocht waar we alleen maar kleren in deden. Ik had van te voren opgezocht, en we vlogen met American Airlines destijds omdat mijn vrouw een gigantische hoeveelheid airmiles had.... maar aangezien die niet vliegen op Amsterdam, vlogen we via Londen. Bij British Airways inchecken als partner-airline, en die zouden ons dan iets van $150 extra per persoon gaan rekenen voor die enorme plunjezakken.... dus ik stond al klaar met mijn credit card..... checkten ze gewoon alles in, dus we konden met 6 ingecheckte bagage stukken en 2 carry-ons vertrekken zonder extra bij te betalen.

Mijn zus heeft ervaring met remigratie. Zij woonde 3 jaar in Oost Timor, vervolgens in Nederland, daarna 6 maanden in Boston, en nu weer terug in Nederland. Waar zij vooral tegenaan liep is dat huren via de normale woningbouwvereniging zo goed als onmogelijk was.... ze schreef zich natuurlijk wel in, maar stond meteen helemaal onderaan de lijst en kreeg geen voorrang omdat ze uit het buitenland kwam aankakken. Ze moest dus particulier gaan huren, en dat betekende dus dat ze twee keer zoveel betaalde als wat je normaal via een woningbouwvereniging zou betalen.
Ze wilde eigenlijk in Utrecht gaan wonen, maar dat blijkt zo goed als onmogelijk met 5+ wachtjaren, en dat is eigenlijk in het grootste deel van de randstad zo. Ze kwam na een jaar of twee dus uiteindelijk in Wageningen terecht, waar het allemaal wat minder lang wachten, en wat goedkoper was.
Dus dat is wel iets waar je rekening mee moet houden.
Proud to be American.
Hier woon ik."Beer is proof that God loves us" - Benjamin Franklin.
-
"Those who would give up Essential Liberty to purchase a little Temporary Safety deserve neither Liberty nor Safety" - Benjamin Franklin