Trui, mijn ouders zijn al heeel, heel lang lid van Balans. Sinds het eerste begin.
Mijn moeder is ook Intern Begeleidster, en heeft het blad (balans Magazine) ook nodig voor haar werk. Vroeger ook voor mijn broer (adhd+dyslexie) en mij, en nu lees ik het zelf ook elke maand.
Het blad is heel goed, de site en het forum ook!
De informatie avonden en koffie ochtenden zijn ook heel populair. Ik wil daar zelf een keer een lezing gaan GEVEN!
Mijn contacten met Balans daaromtrent zijn ook heel positief.
Over sinterklaas: vertellen die waarheid!!! Ik vroeg het aan mijn moeder toen ik 2.5 jaar was. Als ik het niet zelf gevraagd had dan had ze het me wel verteld rond die tijd. Vanwege de spanning, maar ook omdat het niet strookte met de principes van mijn ouders mij met zo'n 'collectieve leugen' op te zadelen terwijl ik er niks mee kon.
Ik heb sinds het 'uitgesproken' werd, altijd wel meegevierd. Maar met veel moeite, omdat de klas werd versierd (veranderd) en de kerst en oud en nieuw (vuurwerk) er ook nog eens achter aan kwamen.
Zoals p_iglet zei, alle cadeaus werden verklapt van tevoren en in plastic verpakt.
De lol en het geluksgevoel was veel groter dan. Iedereen 'had daar meer aan' dan een letterlijk zieke en zeer gedragsproblematische Oxy.
Zodra het 'kon' (toen ik naar het voortgezet onderwijs ging, rond mijn 13e) hebben we overigens de Sint afgeschaft als kadofeest. Nu doen we rond 5 december een dobbelspel of Wie is de Ezel? waarbij we met onze kleine familie allerlei 'prullen' en 'kringloopwaardige dingen' verdelen.
Ook een leuke traditie. De laatste jaren komen er steeds meer creabea zelfgemaakte dingen bij te zitten, en dat is ook leuk!
Want van tradities houd ik wél. Mits het dus voorspelbaar, niet te druk en niet teveel veranderingen vraagt.
Dus niet het hele huis versierd, maar 1 plank of tafel die steeds met het seizoen veranderd. Dat is duidelijk, prikkelarm en leuk om samen te doen!