quote:Op zaterdag 17 september 2011 10:57 schreef Danielle_ het volgende:
Na een hele heftige periode ben ik eindelijk in staat om in het babytopic te posten. De eerste dagen na de bevalling waren nog zo rooskleurig, maar de woensdag erna sloeg alles om. Ons mannetje werd aan het begin van de middag ziek, heel erg ziek. Hij hield geen voeding meer binnen, had pijn en huilde haast ononderbroken. Ook leken zijn oogjes raar te staan... Bang dat ik een overbezorgde moeder zou zijn, durfde ik niemand te bellen. Tot een vriendin (moeder van 2) 's avonds kwam en zei dat hij er heel slecht uit zag en dat ik toch echt een dokter moest bellen, omdat ze dit niet vertrouwde.
En toen begon het... De huisartsenpost kwam en kereltje ging met ambulance met toeters en bellen naar het ziekenhuis. Ze hadden nog geen idee wat, maar er was iets goed mis met ons kleintjeEn daar zit je dan als moeder, hulpeloos te wachten, wachten en wachten. Onderzoek zus, onderzoek zo en wij zagen ons mannetje alleen maar zieker en verdrietiger worden. En het kon nog zoveel zijn, van spierziektes tot verminderd functionerende organen. Alles kwam voorbij, alles werd genoemd, we moesten maar rekening houden met... Na dagen van onderzoek kwamen de eerste uitslagen: verminderde werking van de nieren, spierzwakte en een grote kans op een autoimmuunziekte. Z'n spierzwakte hebben we achteraf zelf al eerder bemerkt, maar het stomme is dat we daar nooit bij stil gestaan hebben. Vrijdag na de geboorte was alles heel krachtig en maandag zei ik nog tegen m'n ouders dat ik vond dat hij veel rustiger was met armen en benen.
Inmiddels is na 7 weken ziekenhuis bekend dat ons mannetje ten gevolge van een autoimmuunziekte ernstige spierzwakte heeft gekregen en dat er een ontsteking dan wel bloeding geweest moet zijn in of rond zijn nieren, waardoor deze sterk verminderd werken. Ons mannetje is vandaag 3 maanden oud en heeft de gehele medische malle molen al moeten doorlopen en krijgt al een hele rits medicijnen en ligt iedere nacht aan de dialyse... Ook heb ik moeten stoppen met bv, omdat dit de groei van de thymus stimuleert en dat waarschijnlijk de oorzaak is van de autoimmuunziekte.
Omdat dit voor mij, in principe alleenstaande moeder en zelfs nog studente (ik hoopte alweer in de schoolbanken te kunnen zitten), te zwaar blijkt heb ik samen met de vader de moeilijke keuze moeten maken om ons mannetje binnenkort niet meer volledig thuis te verzorgen. Ook nu hebben we kinderthuiszorg, maar voor 7 dagen per week is dit voor mij niet haalbaar... Begrijp me niet verkeerd, alle verpleegkundigen doen stuk voor stuk fantastisch werk! Maar m'n privacy en het gelukkige gevoel dat ik had toen ik zelf voor m'n zoontje zorgde worden zoveel minder wanneer zij van 's morgens 7 tot 's middags 1 en 's middags half 5 en 's avonds 8 bij ons zijn, om nog maar te zwijgen over het feit dat de nachten me opbreken... Hoe we dit precies gaan regelen en waar is nog niet helemaal duidelijk, vanuit het ziekenhuis en consultatiebureau zijn we met meerdere opties bezig. Maar als het maar het beste is voor ons kleintje, hoewel ik me nu al een slechte moeder voel
Ow, helemaal niet over nagedachtquote:Op zaterdag 17 september 2011 14:19 schreef danic het volgende:
Huh, Isis, flesjes van 210/7 mogen toch niet meer? Je mag toch maar maximaal 200 cc per keer geven? In verband met de niertjes? Of is dat weer veranderd?
Ja ik snap wel waarom het geen goed idee is.quote:Op zaterdag 17 september 2011 15:06 schreef danic het volgende:
Omdat de nieren anders in 1x teveel te verwerken krijgen en dat dat niet goed ervoor is.
Maar ze krijgt nog geen vast voedsel, dus dat is helemaal niet aan de orde.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |