Vanwege reorganisatie ben ik momenteel aan het solliciteren naar een andere baan. Is het handig om tijdens een sollicitatiegesprek over mijn hersenbloeding in het verleden te beginnen, dit als antwoord op hun vraag waarom de afronding van mijn promotieonderzoek zo lang duurde? Het is een legitieme reden, maar ik ben bang als ik dit ten derde breng mijzelf meteen in de voet schiet.
Graag jullie adviezen.
Ik vermoed dat bedrijven niet over die kennis beschikken en zich wellicht verslikken in die informatie. Het is altijd lastig om daar een goede weg in te vinden.quote:Op donderdag 8 september 2011 10:34 schreef Mirjam het volgende:
een hersenbloeding is iets waar je écht niks zelf aan had kunnen doen om het te voorkomen, en kans op herhaling is vaak minimaal, ik zou het dus gewoon eerlijk vermelden, het is wel iets heel anders dan een overspannenheid ofzo..
Maar hij is volledig genezen verklaard! Als het inderdaad een reden zou zijn voor het bedrijf om je te ontslaan, zou het wat mij betreft een ander verhaal zijn.quote:
Punt is dan wel dat mochten ze je afwijzen je nooit zal weten of dat door jouw eerlijkheid komt of door andere oorzaken. Tenzij ze zo stom zijn jouw ziekte als reden te noemen...
Je bent het dus niet verplicht.
Of je het moet melden vanuit een moreel oogpunt, mja. Ikzelf zou het niet doen. De kans dat je nog een bloeding krijgt is klein. En als jij je gewoon verder goed voelt en geen klachten meer hebt...
Mijn contract is niet verlengd, maar dat heeft niets te maken met mijn hersenbloeding in het verleden, maar vanwege reorganisaties. Ik kwam als een van de laatste, dus “Last in First out” Duurdere academici willen ze daar niet meer hebben en hooguit goedkopere HBO-ers aanhouden. Dus de reden is niet mijn ziekte in het verleden.quote:
[..]
Maar hij is volledig genezen verklaard! Als het inderdaad een reden zou zijn voor het bedrijf om je te ontslaan, zou het wat mij betreft een ander verhaal zijn.
Klopt, ik wil het ook liever niet vermelden. Maar als ter sprake komt waarom ik zo land over mijn promotieopleiding heb gedaan zijn er twee redenen: had een veeleisende baan ernaast + hersenbloeding. Dat laatste is dus wel een relevante reden, maar zeg het liever niet...quote:Op donderdag 8 september 2011 10:39 schreef Qwea het volgende:
Je bent niet verplicht volledige inzage te geven in jouw medische gesteldheid. Als jij weet dat jouw medische gesteldheid invloed heeft of zal hebben op het normaal uitoefenen van jouw functie, heb je kans dat de ontslag procedure gegrond wordt verklaard.
Je bent het dus niet verplicht.
Of je het moet melden vanuit een moreel oogpunt, mja. Ikzelf zou het niet doen. De kans dat je nog een bloeding krijgt is klein. En als jij je gewoon verder goed voelt en geen klachten meer hebt...
Je kan er gerust vanuit gaan dat als je langer dan 10 jaar over het afronden van je promotie hebt gedaan, ze daar een paar vragen over gaan stellen. Wat hierboven ook gezegd wordt, er zijn weinig betere verklaringen te bedenken dan de waarheid. Eromheen draaien door je te beroepen op medische privacy gaat je dan niet helpen.quote:
Je bent niet verplicht volledige inzage te geven in jouw medische gesteldheid. Als jij weet dat jouw medische gesteldheid invloed heeft of zal hebben op het normaal uitoefenen van jouw functie, heb je kans dat de ontslag procedure gegrond wordt verklaard.
Je bent het dus niet verplicht.
Of je het moet melden vanuit een moreel oogpunt, mja. Ikzelf zou het niet doen. De kans dat je nog een bloeding krijgt is klein. En als jij je gewoon verder goed voelt en geen klachten meer hebt...
Je kan zeggen dat je ietwat tegenslagen hebt gehad op medisch gebied maar dat die nu verholpen zijn. Zonder daarbij in details te tredenquote:
[..]
Je kan er gerust vanuit gaan dat als je langer dan 10 jaar over het afronden van je promotie hebt gedaan, ze daar een paar vragen over gaan stellen. Wat hierboven ook gezegd wordt, er zijn weinig betere verklaringen te bedenken dan de waarheid. Eromheen draaien door je te beroepen op medische privacy gaat je dan niet helpen.
Ik zou gewoon open kaart spelen.
/agreequote:
qwea, als je het zo formuleert dan gaan ze nu net speculeren wat er dan wel niet aan de hand kan zijn (met de meest gekke chronische ziektes als uitgangspunt).
Ik zou gewoon open kaart spelen.
[ Bericht 99% gewijzigd door Gravedigger op 08-09-2011 11:41:24 ]
Uit de praktijk. Ik had laatst samen met mijn directe baas een sollicitant op gesprek. In eerste instantie zou deze beste man onze nieuwe collega worden. Een week later moest mijn chef op het bedrijf zijn waar onze sollicitant zou werken. Echter bij navraag bleek deze beste man al vier maanden ontslagen.
Dus mijn advies is om altijd open kaart te spelen. Gelukkig hoef ik zelf (meestal) geen sollicitatiegesprekken te doen. Behalve wanneer de vacature binnen mijn ploeg opgevuld moet worden. Het is zowel voor een toekomstig werkgever als werknemer het beste om open te zijn.
Mocht je het dan niet worden moet je er maar van uitgaan dat er een betere kandidaat was. Daar is niks aan te doen.
Het is echt een keuze die TS moet maken. Ze kunnen idd gaan speculeren of denken "oke, mooi". Dat weet je nooit vooraf natuurlijkquote:
qwea, als je het zo formuleert dan gaan ze nu net speculeren wat er dan wel niet aan de hand kan zijn (met de meest gekke chronische ziektes als uitgangspunt).
Ik zou gewoon open kaart spelen.
Niet-helemaal vergelijkbaar praktijkgeval: ik heb bij mijn laatste sollicitatiegesprek verteld dat ik op dat moment 9 weken zwanger was. Het ging om een onderwijsbaan, en ik mis door mijn verlof dus de helft van het schooljaar. Maar ben mooi wel aangenomen; mijn eerlijkheid over mijn zwangerschap werd juist heel erg op prijs gesteld.