Geneeskunde #82 Young enough to die

Even een kardinale vraag. Sturen jullie ook wel eens patiënten door naar een geestelijk verzorger of naar instellingen zoals die verbonden zijn met IPSO et cetera?

quote:

Op zondag 11 september 2011 19:47 schreef intoxicated het volgende:
Ach, je moet je gewoon afvragen of je het ervoor over hebt om structureel 60 uur per week te draaien en later als specialist ook wekelijks een nachtje wakker te worden gehouden als je achterwacht bent. Verder zijn weekends passé en kun je het vergeten om elke zaterdagochtend je kids naar hockey te brengen. Heb je dat ervoor over: go for it. Zo niet, denk dan nog een keertje na voordat je begint

Als ik chirurg ben dan heb ik een smoes

Maar als ik een of ander suf kantoorbaan doe, nee daar doe ik het niet voor

Maar heb ook weinig zin om in de klas van 2017 te zitten, wie weet 2018, dat is een beetje te denk ik

tijd om weer aan het werk te gaan!

Inderdaad, weekje uro, dus nog meer toucheren

quote:

Op maandag 12 september 2011 07:36 schreef Pluizel het volgende:
tijd om weer aan het werk te gaan!

Idem

Ik vanavond pas

quote:

Op maandag 12 september 2011 18:06 schreef MaxC het volgende:
Eerste dagje trauma was erg tof

Dat ging goed ondanks je spalkje?

Zorg ervoor dat je dan op de poli staat. Doe alsof je een patient hebt gezien, maar praat over jezelf. Vervolgens een lege polikamer in lopen met je supervisor.

quote:

Op zondag 11 september 2011 22:42 schreef De_Kardinaal het volgende:
Even een kardinale vraag. Sturen jullie ook wel eens patiënten door naar een geestelijk verzorger of naar instellingen zoals die verbonden zijn met IPSO et cetera?

Heb ik wel eens gedaan voorgesteld, geestelijk verzorger dan. Maar die zijn vaak ook verbonden aan het ziekenhuis, dus die kun je gewoon in consult vragen.

quote:

Op maandag 12 september 2011 18:13 schreef MaxC het volgende:

[..]

't is gelukkig de middelvinger van mijn niet-dominante hand. Kan alles doen behalve dus steriel staan

Moet trouwens bij mezelf op spreekuur komen op de Poli

Co-schap? Dan zeggen dat de patiënt geweigerd heeft gezien te worden door een co-assistent.

quote:

Op maandag 12 september 2011 18:39 schreef June. het volgende:

[..]

Heb ik wel eens gedaan voorgesteld, geestelijk verzorger dan. Maar die zijn vaak ook verbonden aan het ziekenhuis, dus die kun je gewoon in consult vragen.

Die zijn doorgaans gewoon in dienst van het ziekenhuis. Maar bij sommige gevallen kan ik mij wel voorstellen dat men iemand doorverwijst naar een centrum dat gespecialiseerd is in de omgang met een bepaalde ziekte of naar een hospice.

In regio Utrecht worden oncologische patienten naar het Helen Downing instituut doorverwezen. (niet vaak in mijn beleving).

quote:

Op maandag 12 september 2011 19:48 schreef gohan16 het volgende:
In regio Utrecht worden oncologische patienten naar het Helen Downing instituut doorverwezen. (niet vaak in mijn beleving).

Dat is in Nederland een redelijk groot instituut. Volgens mij zijn er in de omgeving van de meeste academische ziekenhuizen wel dergelijke instituten voor doorgaans kankerpatiënten.

Vinden jullie 22, 23 en/of 24 te oud om aan Geneeskunde te beginnen? Ik ben 22 als eerstejaars mocht ik ingeloot worden, is dan, afstuderen als 28e jarige(ervan uitgaande dat ik geen vertragingen oploop) oud? Boven gemiddeld oud, of is dat onzin?

En is het zo dat als je slaagt voor Natuurkunde met een 6 gemiddeld, dat je de studie Geneeskunde als moeilijk gaat ervaren? Of is er totaal geen link tussen een wonder zijn in Natuurkunde en de studie Geneeskunde met succes doorlopen? Hoe zit dat met Wiskunde en Scheikunde? Ik weet dat Biologie vast het meest belangrijkst is.

De vraag of het betaalbaar is hangt in ieder geval af van of je al een eerdere studie hebt gedaan of ergens mee gestopt ben. De rest kan ik niet beantwoorden.

quote:

Op maandag 12 september 2011 21:19 schreef DefinitionX het volgende:
Vinden jullie 22, 23 en/of 24 te oud om aan Geneeskunde te beginnen? Ik ben 22 als eerstejaars mocht ik ingeloot worden, is dan, afstuderen als 28e jarige(ervan uitgaande dat ik geen vertragingen oploop) oud? Boven gemiddeld oud, of is dat onzin?


En is het zo dat als je slaagt voor Natuurkunde met een 6 gemiddeld, dat je de studie Geneeskunde als moeilijk gaat ervaren? Of is er totaal geen link tussen een wonder zijn in Natuurkunde en de studie Geneeskunde met succes doorlopen? Hoe zit dat met Wiskunde en Scheikunde? Ik weet dat Biologie vast het meest belangrijkst is.

Je bent wel bovengemiddeld oud, maar geen uitzondering
Natuurkunde, wiskunde en scheikunde niveau is niet hoog. Kan je makkelijk

quote:

Op maandag 12 september 2011 21:19 schreef DefinitionX het volgende:
Vinden jullie 22, 23 en/of 24 te oud om aan Geneeskunde te beginnen? Ik ben 22 als eerstejaars mocht ik ingeloot worden, is dan, afstuderen als 28e jarige(ervan uitgaande dat ik geen vertragingen oploop) oud? Boven gemiddeld oud, of is dat onzin?

En is het zo dat als je slaagt voor Natuurkunde met een 6 gemiddeld, dat je de studie Geneeskunde als moeilijk gaat ervaren? Of is er totaal geen link tussen een wonder zijn in Natuurkunde en de studie Geneeskunde met succes doorlopen? Hoe zit dat met Wiskunde en Scheikunde? Ik weet dat Biologie vast het meest belangrijkst is.

23/24 is niet te oud, de co's waarmee ik in dit ziekenhuis zit zijn eigenlijk bijna allemaal richting de 30. (5e jaars)

over de middelbare school vakken hoef je je geen zorgen te maken, het lijkt er eigenlijk helemaal niks op (afgezien dan van de zuur/base balans in je lijf maar dat is ook geen rocketscience)

Bah. Zo'n dienst waarbij je het ècht niet onder controle hebt... Zo eentje waar er per kwartier meer patiënten binnenkomen dan je kunt zien. Naja, uiteindelijk kwam met een beetje triage alles goed, maar het is wel irritant als de SEH-verpleging je blijft bellen "omdat meneer Jansen nu al 4 uur ligt te wachten"

Als meneer Jansen na 4 uur wachten nog steeds leeft, is er geen enkele reden tot spoed.

Dat trieren is vaak ook een flop. Worden mensen geem getrieerd gewoon op basis van het lijdzame gedrag terwijl ze al 3 maanden hoofdpijn hebben. Als mensen met uitvalsverschijnselen dan ook geel worden getrieerd valt m'n bek steeds weer open. Ik heb geopperd om verdenking CVA rood te trieren, maar dat vinden ze overdreven. Hoezo? Time is brain! (per minuut 1,9 miljoen neuronen!)

quote:

Op dinsdag 13 september 2011 08:37 schreef Pluizel het volgende:

[..]

23/24 is niet te oud, de co's waarmee ik in dit ziekenhuis zit zijn eigenlijk bijna allemaal richting de 30. (5e jaars)

over de middelbare school vakken hoef je je geen zorgen te maken, het lijkt er eigenlijk helemaal niks op (afgezien dan van de zuur/base balans in je lijf maar dat is ook geen rocketscience)

Heeft het überhaupt wel zin om dan arts te worden, als men een goedbetaalde baan heeft?

Zelf denk ik aan een carriere-switch na een aantal jaren als ingenieur te hebben gewerkt. Heb mijn master nog niet, maar ik zie het voordeel er ook niet in. Het is saai werk en de kans op doorgroeimogelijkheden zijn er niet veel, alhoewel het makkelijker is voor mij dan een economie-student.

Ken zelfs piloten die nu geneeskunde studeren.

Alleen kom ik uit een arm gezin en heb ik al een studie afgerond, wanneer de kosten terugbetalen weet ik niet, weet alleen dat het bijna nergens zo goedkoop is om te studeren als in Holland (voorlopig) en dat je met een beetje ervaring door de decentrale selectie kan komen. Of het zinvol is om nog bij mijn ouders te wonen terwijl mijn vrienden al als consultant werken en een mooie baan hebben, tja...

[ Bericht 4% gewijzigd door EngineerA op 14-09-2011 09:36:40 ]

quote:

Op woensdag 14 september 2011 09:25 schreef EngineerA het volgende:

[..]

Heeft het überhaupt wel zin om dan arts te worden, als men een goedbetaalde baan heeft?

Zelf denk ik aan een carriere-switch na een aantal jaren als ingenieur te hebben gewerkt. Heb mijn master nog niet, maar ik zie het voordeel er ook niet in. Het is saai werk en de kans op doorgroeimogelijkheden zijn er niet veel, alhoewel het makkelijker is voor mij dan een economie-student.

Ken zelfs piloten die nu geneeskunde studeren.

Alleen kom ik uit een arm gezin en heb ik al een studie afgerond, wanneer de kosten terugbetalen weet ik niet, weet alleen dat het bijna nergens zo goedkoop is om te studeren als in Holland (voorlopig) en dat je met een beetje ervaring door de decentrale selectie kan komen. Of het zinvol is om nog bij mijn ouders te wonen terwijl mijn vrienden al als consultant werken en een mooie baan hebben, tja...

Als je al zo twijfelt over de zin van het arts worden zou ik het lekker laten zitten en op zoek gaan naar iets wat je wel leuk vindt binnen jouw vakgebied.
Als je niet nu al vreselijk gemotiveerd bent om geneeskunde te gaan studeren, hoe ga je dan die 6 jaar volhouden bij je ouders thuis, zonder geld, altijd studerend, terwijl al je vrienden lekker geld verdienen en een mooi huis gaan uitzoeken?
Als het je lukt is het geweldig, maar het zou zonde (van je geld, je tijd en de opleidingsplek) zijn als je halverwege toch niet overtuigd genoeg bent.

quote:

Op woensdag 14 september 2011 10:00 schreef Merel1808 het volgende:

[..]

Als je al zo twijfelt over de zin van het arts worden zou ik het lekker laten zitten en op zoek gaan naar iets wat je wel leuk vindt binnen jouw vakgebied.
Als je niet nu al vreselijk gemotiveerd bent om geneeskunde te gaan studeren, hoe ga je dan die 6 jaar volhouden bij je ouders thuis, zonder geld, altijd studerend, terwijl al je vrienden lekker geld verdienen en een mooi huis gaan uitzoeken?
Als het je lukt is het geweldig, maar het zou zonde (van je geld, je tijd en de opleidingsplek) zijn als je halverwege toch niet overtuigd genoeg bent.

Ik ken het wereldje ook niet echt. Ken een neurochirurg, iemand die nu begint en iemand die binnenkort co-schappen loopt. Geen van hen heeft spijt van hun keuze en allen vinden het prachtig.

Ik kan echter niet begrijpen hoe je niet gemotiveerd kan raken als je Geneeskunde studeert, maar op latere leeftijd, jezelf in de schulden steken en nog bij je ouders wonen, tja. Als je 20 bent en begint is het toch wat anders dan als je 24 bent en geen stufi meer krijgt, alhoewel ik direct na mijn hbo op mijn 21 had moeten beginnen denk ik...

quote:

Op woensdag 14 september 2011 10:04 schreef EngineerA het volgende:

[..]

Ik ken het wereldje ook niet echt. Ken een neurochirurg, iemand die nu begint en iemand die binnenkort co-schappen loopt. Geen van hen heeft spijt van hun keuze en allen vinden het prachtig.

Ik kan echter niet begrijpen hoe je niet gemotiveerd kan raken als je Geneeskunde studeert, maar op latere leeftijd, jezelf in de schulden steken en nog bij je ouders wonen, tja. Als je 20 bent en begint is het toch wat anders dan als je 24 bent en geen stufi meer krijgt, alhoewel ik direct na mijn hbo op mijn 21 had moeten beginnen denk ik...

Je raakt niet gemotiveerd omdat je geneeskunde studeert, je was al gemotiveerd om geneeskunde te gaan studeren. Ik ben blijven zitten in 5V om mijn gemiddelde wat op te krikken zodat ik meer kans had voor de loting, ik heb alle mogelijke commissies op mijn school gedaan om maar een beetje cv te bouwen voor de decentrale selectie (en omdat ik het leuk vond natuurlijk), ik heb nachten wakker gelegen van het feit dat ik geen ervaring in de zorg had, ik had een noodplan voor als ik uitgeloot zou worden, en een plan voor als ik 3 jaar achter elkaar uitgeloot zou worden, ik was bereid om te verhuizen naar België of Duitsland, en als dat niet lukte zou ik een jaar Frans gaan leren en in Frankrijk gaan studeren. En dat alles omdat ik me niet kon voorstellen dat ik ooit iets anders dan geneeskunde zou gaan studeren.
Nu is dat uiteindelijk allemaal goed gekomen en niet nodig geweest, maar de motivatie voor de studie was er duidelijk vantevoren al wel, die heb ik niet ineens gekregen toen ik begon.