Het verhaal van TS klinkt mij bekend... In 1996 ben ik na een afgeronde MAVO-opleiding (met 2 vingers in de neus zevens en achten halen. Daar moet ik bij zeggen dat ik het jaar ervoor van HAVO/VWO overstapte naar de MAVO.
Scheikunde vond ik altijd al erg interessant, dus wilde ik naar het MLO (middelbaar laboratoriumonderwijs, een MBO-opleiding). Het eerste jaar ging erg goed, ik ging met gemak over naar het tweede jaar. Allerhande vakken als natuurkunde, (veel) scheikunde en microbiologie (prutsen met bacteriën) vond ik wel erg leuk. Totdat ik in de loop van het tweede jaar in ging zien dat het arbeidperspectief redelijk eenzijdig is... Daar had ik weinig trek ik. Dat, gecombineerd met wat persoonlijke issues leidden ertoe dat de cijfers omlaag gingen en toen kwam ik in een vicieuze cirkel. Conclusie: ik zou het tweede jaar niet gaan halen. Mijn ouders meenden dat het aan de motivatie lag en vonden het maar niets. Toch kon ik ze overtuigen dat laborant/analist niet mijn toekomst kon zijn.
Intussen begon ik me te bezinnen op alternatieven. Er was er maar een: hogerop komen met een HAVO-diploma. Het volwassenenonderwijs (in mijn geval via het Alfa-college in Groningen) gaf mij die mogelijkheid. Daarvoor was wel een intakegesprek met twee docenten nodig, maar bleek voor mij geen probleem. Als voorwaarde van mijn ouders kreeg ik mee dat ik zelf de boeken moest betalen (dat hoefde ik op het MBO eerder niet). Met een exact pakket (Ne, En, WB, Na, Sc, Bio) ging ik versneld HAVO doen: een jaar later kreeg ik mijn diploma, met zevens en achten (en een zes).
Concrete toekomstplannen had ik met de HAVO nog niet, dus had ik nog een escape: versneld VWO doen. Wéér een intakegesprek en wéér mocht ik onderwijs volgen. Voor Wiskunde B werd bijles als voorwaarde opgelegd: die moest ik van mijn ouders zelf betalen, net als de boeken. VWO was - met hetzelfde pakket, aangevuld met geschiedenis - een stukje pittiger. Wiskunde B haalde ik (net) niet: het werd een 5,4. Gelukkig zaten er genoeg voldoendes bij, dus ik was geslaagd, opnieuw!
Toen ik begon met VWO (in 1999, ik was toen 19) wilde ik ook inzetten op de universiteit: ik kon het immers wel. Lucht- en Ruimtevaarttechniek in Delft leek me wel wat, maar dat werd door mijn ouders en docenten afgeraden. Alternatieven: bestuurskunde en civiele techniek. Het werd civiele techniek, in Twente.
Bij Civiele techniek (en management) in Twente (startjaar 2000) kwam ik er achter dat de universiteit toch wel een stukje meer was dan VWO. Met name de wiskunde bleek meteen al een horde te zijn. Ofwel: meteen verlies nemen en bezinnen op een alternatief. Het werd bestuurskunde, ook in Twente. Vlak voor kerst in 2000 stapte ik over. Het bleek wel wat voor mij te zijn en aan het einde van het jaar haalde ik toch nog een respectabele 28 punten (van de 42), in twee trimesters (het eerste trimester had ik gemist natuurlijk).
In de tussentijd begon ik ook behoorlijk te genieten van een studentenleven. In mijn tweede jaar deed ik een sociëteitsbestuur en in mijn derde jaar een algemeen bestuur bij een studentenvereniging. De studiepunten stroomden wat minder hard binnen (understatement). In het vierde en vijfde jaar haalde ik dat ruimschoots in en in het zesde jaar studeerde ik af (dat duurde ook nog weer wat langer). Ik deed uiteindelijk 6 jaar en 6 maanden over mijn studie, waarvan 4 maanden bij de 'verkeerde' opleiding. In maart 2007 studeerde ik af.
Eind 2006 ben ik gaan solliciteren. De eerste vacature was meteen raak: inhoudelijk adviseur op het gebied van procedures rondom de aanleg van snelwegen bij Rijkswaterstaat. Men vond o.a. het doorzettingsvermogen in mijn - ietwat grillige - onderwijscarrière bewonderenswaardig.
Conclusie van het verhaal:
- probleem van TS is mij bekend
- probeer je ouders te overtuigen: maak duidelijk dat je toekomst niet ligt bij je huidige opleiding
- versneld HAVO / VWO is goed te doen, maar is wel doorpezen. Hoe dat zit met de tweede fase (of hoe dat ook maar heet) weet ik niet...
- een argument om je ouders te overtuigen is financieel: bied aan om zélf ook geld bij te leggen (bijv. het lesgeld, de boeken o.i.d.). Het is de beste investering die je ooit in je leven zult doen en je komt sterk over bij je ouders.
- je begint iets later met studeren dan je studiegenoten, maar in de praktijk heb ik daar nooit last van gehad.
- je moet tot (ver) na je 65e werken, dus een jaartje of twee later beginnen geeft niet.
Succes met je keuze! Ik hoor graag wat het uiteindelijk is geworden.
Een alternatief is het Luzac-college. Kost wel wat meer geld, maar kan de moeite waard zijn.
Wil je meer weten? PM gerust!
Als alles op jou afkomt, zit jij op de verkeerde baan.