Op een druilerige nacht besloot
Albinobambi (Maffia) om toch nog even een rondje te gaan wandelen in het in het Fok!Town Park, slapen kon ze toch niet. Tijdens de ronde zat te denken over wat ze de rest van de week ging doen. Was het een feestje waar ze heen ging? Nee geen zin in. Hmm ik had beter een jas aan kunnen doen, alleen een shirt is toch niet voldoende bedacht Albinobambi zich op het moment dat het harder begon te regenen. De rillingen liepen over haar rug, al wist ze nou niet of het van de kou of de spanning kwam. De wind, de bomen alles maakte geluid. Een normaal zo rustige plek voelde nu onveilig.
Ze koos er voor om toch terug te gaan naar huis, het liefst zo snel mogelijk dus ze nam de short cut langs de kronkelende rivier. De weg werd versperd door omgevallen bomen toen ze dit doorhad draaide ze zich vliegensvlug om en toen gebeurde het, ze schreeuwde nog maar het was te laat.
Midden in de nacht schrok de parkbeheerder opeens wakker, hey wat is er daar buiten aan de hand?
Hij rende naar buiten en zag dat Albinobambi al stuiptrekkende met schuim uit de bek op de grond lag. Niemand aanwezig. Het leek wel een nare droom
Aah daar heb je eindelijk de postbode zag
Dutank (Dorpsbewoner) door zijn keukenraam. Hij liep over het erf richting de brievenbus en zag een op het eerste gezicht officiële brief. Hij nam de brief mee naar binnen, pakte de briefopener en opende de envelop waar gelijk de 500 euro opviel die tussen de brief zat. Dutank opende de brief en begon te lezen:
“Beste Dutank,
Je zal je afvragen waarom ik deze brief stuur met zoveel geld. Ik weet niet of je het nog weet dat wij vroeger goede vrienden waren? Toen heb je zoveel voor mij betekend dat ik nu iets voor je terug wil doen en wil je daarom graag opnemen in mijn testament. Ik heb een goed en mooi leven gehad maar ben nu op.
Ik weet dat je nooit veel geld had, daarom ook alvast een voorschot van 500 euro zodat je een reis kan betalen naar mijn huis voor een afspraak. Mijn adres is ………”
Hmm wat een vreemde brief dacht hij, maar omdat hij al zolang niet meer op vakantie was geweest en goede herinneringen had aan die periode dacht hij ik ga!
De avond voordat Dutank vertrok ging bakte hij nog een warme appeltaart om deze mee te nemen op visite daar hij niet met lege handen wilde aankomen. Dutank pakte de trein naar maar had een half uur vertraging, dat begint kut dacht hij. Eenmaal aangekomen werd Dutank, zo leek het, met open armen ontvangen maar de sfeer werd al snel grimmiger.
Tijdes het zette van de thee werd er stiekem wat bilzenkruit in het kopje van Dutank gedaan.
Langzaam verloor Dutank steeds meer het bewustzijn en begon steeds moeilijker te ademen. Om er zeker van te zijn dat hij dood was sloeg de dader met een hamer in op Dutank
Crazy-M (dorpsbewoner) stond langs de kant van de Franse snelweg met de bergen op de achtergrond te liften, weg van dit dorp dat in een dag tijd al een paar levens had gekost. Bovendien was er toch geen speciaal persoon meer voor wie hij hier zou willen blijven. Hij pakte een vuurtje uit zijn broekzak, stak een sigaret op en probeerde de aandacht van auto's te trekken.
Uiteindelijk was het geen auto maar een cementwagen die stopte. Op dat moment was het al bijna middernacht en geen mens of auto meer op straat, ach waarom ook niet dacht Crazy-M. “Hallo kan ik met u meerijden?” De vrachtwagenchauffeur gehuld in tuinbroek en ruitjeshemd knikte goedkeurend. “Wil je nog wel even kijken of allebei mijn remlichten werken?” Crazy-M knikte en liep naar de achterkant van de cementwagen: “Ja hoor, volgens...” de zin van Crazy-M werd onderbroken door een donderend geraas van cement dat over hem heen viel. De cementauto gaf een spuit gas en liet Crazy-M als een dood ingemetseld standbeeld achter.
Rust zacht, AlbinoBambi, Dutank en Crazy-M