| Devlinx | zondag 14 augustus 2011 @ 17:50 |
| Man moet gewoon kunnen meebeslissen, maar dan moet hij wel zeker weten dat ie ook de vader is. Dat kan met eeen vaderschapstest prima uitgezocht worden, ook tijdens de zwangerschap. Bv via www.consanguinitas.nl, daar hebben ze ook testen die je prenataal kunt laten doen. groetjes Dev | |
| Daniel1976 | zondag 14 augustus 2011 @ 17:51 |
| -TT aangepast- | |
| Hans_van_Baalen | zondag 14 augustus 2011 @ 18:05 |
De man heeft in principe niks te zeggen over het lichaam van de vrouw. Dus als de vrouw iets met de inhoud van haar buik wil doen, en de man niet, dan heeft die kerel pech. | |
| Hans_van_Baalen | zondag 14 augustus 2011 @ 18:06 |
| Gaat die hele discussie weer. Komt er uiteindelijk op neer dat het sowieso een klotesituatie gaat worden, als je er samen niet over praat en bepaalde dingen afspreekt. | |
| kedge | zondag 14 augustus 2011 @ 18:11 |
Als de man kiest voor abortus en de vrouw niet, dan ik me voorstellen dat het pech is voor de man. Echter moet er misschien iets komen dat de man kan kiezen om afstand te nemen van de baby ? | |
| -Strawberry- | zondag 14 augustus 2011 @ 18:12 |
Meebeslissen kan alleen als je het eens bent. Als je het niet eens bent kan alleen de moeder beslissen. | |
| dolfina-chica | zondag 14 augustus 2011 @ 18:19 |
Amen!! Met communicatie kom je het verst. En in dat opzicht is er tussen Amor en haar uhhh neukertje geen communicatie.. Die is verstoord, dus ik zou dan zeggen.. Zoek daarbij hulp. Een onpartijdige 3de persoon die gewoon alle gedachtes en gevoelens op tafel kan krijgen. Daarbij kun je dan ook duidelijke afspraken maken. | |
| dolfina-chica | zondag 14 augustus 2011 @ 18:20 |
Het gaat niet echt meer om meebeslissen, het is een mening uiten en kijken of daar wat mee gedaan wordt. | |
| NaughtyBuns | zondag 14 augustus 2011 @ 18:21 |
| Je mag je mening uiten als man maar iemand onder druk zetten gaat veel te ver. | |
| Leandra | zondag 14 augustus 2011 @ 18:45 |
Als de man het kind niet erkent dan is er al een hele voorraad afstand, het kind is dan vooralsnog wettelijk niet zijn kind, mocht de rechter besluiten dat het dat wel is, dan heeft hij nog steeds geen gezag. Overigens geldt dat ook voor mensen die niet gehuwd zijn; je moet het kind erkennen (met toestemming van de moeder) en dan moet je na de geboorte ook nog het gezamenlijk gezag aanvragen, anders is de moeder de enige die het gezag heeft. | |
| dolfina-chica | zondag 14 augustus 2011 @ 19:29 |
Klopt, maar zolang er geen communicatie is tussen amor en neukertje, kun je de donder erop zeggen dat neukertje door blijft gaan met waar hij mee bezig is. | |
| simmu | zondag 14 augustus 2011 @ 19:53 |
dan doet hij maar een vaderschapstest na de geboorte. als je goed naar die link kijkt in de op, dan zal je zien dat bij een test op de ongeboren vrucht, je zelf de vlokkentest of vruchtwaterpunctie dient te verzorgen (en betalen). die zijn niet geheel risicoloos. | |
| Jovatov | zondag 14 augustus 2011 @ 20:02 |
Da's toch geen meebeslissen | |
| Leandra | zondag 14 augustus 2011 @ 20:07 |
Het is dan ook absurd om te vinden dat iemand het recht heeft om (mee) te beslissen over wat er met het lichaam van een ander gebeurt, laat staan dat iemand vetorecht heeft. | |
| Jovatov | zondag 14 augustus 2011 @ 20:11 |
Als je dus van mening bent dat de man niet mag meebeslissen, zeg dat dan gewoon. Alleen meebeslissen als men het eens is, is geen meebeslissen. | |
| zakstront | zondag 14 augustus 2011 @ 20:14 |
Wat noem jij dan meebeslissen? Bij meerderheid van stemmen? | |
| simmu | zondag 14 augustus 2011 @ 21:01 |
die kan je evengoed omdraaien. want als de man mag beslissen, dan de vrouw niet als die het er niet mee eens is. stel nou he, de man wil een abortus en de vrouw niet. mag ze dan eisen dat de man zijn prostaat laat verwijderen? eerlijk is eerlijk: zij moet iets uit haar lijf laten halen, dan hij ook! wat een onzin. zo werkt het nu eenmaal niet. er valt niks te lullen over in een situatie die in beginsel niet eerlijk is. het enige wat je kan doen is proberen er redelijk uit te komen. | |
| Djieluh | zondag 14 augustus 2011 @ 21:17 |
| Ze hebben er beiden voor gekozen om onveilig seks te hebben. Dus de man mag ook beslissen als de vrouw zwanger wordt. | |
| Leandra | zondag 14 augustus 2011 @ 21:23 |
Nee, ongeacht of het over mijn of zijn lichaam gaat, is het van de zotte dat de een over de ander zou kunnen beslissen. Alleen het feit al dat mensen het een reeële optie vinden dat een ander dat voor ze zou kunnen beslissen is van het padje; er heeft er maar een beslissingsrecht over zijn of haar lichaam: de persoon zelf. | |
| NaughtyBuns | zondag 14 augustus 2011 @ 21:24 |
| Hoe zou dat dan in de praktijk er aan toe gaan? Een man kan zijn mening geven maar de uiteindelijke beslissing ligt bij de vrouw. | |
| Leandra | zondag 14 augustus 2011 @ 21:25 |
Op het moment dat hij onveilige seks met haar had, hebben ze al besloten dat zij mogelijk zwanger zou worden. En als zij zwanger is, dan is zij de enige die kan besluiten dat zij de zwangerschap niet voortzet. | |
| NaughtyBuns | zondag 14 augustus 2011 @ 21:27 |
Uit haar verhaal is gebleken dat ze duidelijk heeft gezegd dat ze er nog moet over nadenken. Dus dat hij haar blijft pushen is toch fout? Ook al zou je naar een kliniek gaan en per direct een abortus willen. Gaat niet gebeuren, ze hebben een verplichting om je een bedenktijd te geven. | |
| -Strawberry- | zondag 14 augustus 2011 @ 21:29 |
Zoals al gezegd, hoe zie je dat in de praktijk? Als man en vrouw het niet eens zijn? Vrouw proberen over te halen krijg je ook alleen maar ellende van geloof ik. | |
| Djieluh | zondag 14 augustus 2011 @ 21:38 |
| Het lijkt me wel vrij lullig voor het kind als het opgroeit dat het hoort wat voor een ellende ze hebben gehad ermee. Dat het niet helemaal op de planning stond. Het is een kutte situatie waarbij goed overleg van beiden kanten moet worden gehouden. Ik vind persoonlijk dat ze SAMEN de beslissing moeten maken. Hoe moeilijk het ook is. | |
| simmu | zondag 14 augustus 2011 @ 21:40 |
nou, ja. idealitair ga je overleggen en bedenken wat alle mogelijkheden zijn. en ja. daar hoort ook begrip voor de ander bij. dus als de man onder geen beding wil en de vrouw absoluut wel, dan is dat een hele lastige. je zou kunnen denken aan gewoon echt het minimale aan contact & bijdragen. en eerlijk is eerlijk: de dame zal er dan ook zelf voor moeten werken zodat zij asap zonder die bijdragen kan. andersom is het wellicht een optie als dan de man het kind opvoed. maar er zal toch echt overlegd en gecommuniceerd moeten worden. hoe dan ook. tsja. wanneer je neukt heb je nu eenmaal ook de verantwoordelijkeid om het resultaat te aanvaarden. en ja. soms loopt dat heel anders dan je wenste. welkom in de echte werreld. waar dingen niet gaan zoals je wil en ook al doodgewoon niet eerlijk zijn. | |
| Leandra | zondag 14 augustus 2011 @ 21:42 |
Je hoeft je kind natuurlijk niet te vertellen dat z'n vader liever had gewild dat je een abortus liet doen, daar heeft dat kind niets aan. Ik geloof dat je een flinke hekel aan je kind moet hebben voor je zoiets vertelt, want zelfs als je de vader van je kind een zak de behanger eerste klas vindt dan hoef je zoiets nog niet tegen je kind te zeggen. | |
| dolfina-chica | dinsdag 16 augustus 2011 @ 16:18 |
Wat ga je je kind dan voorliegen?? Papa houdt van je, maar hij laat je links liggen? Eerlijkheid duurt het langst.. Als het kind een leeftijd bereikt waarbij hij/zij dit snapt, vind ik dat je eerlijk de waarheid moet vertellen waarom hij/zij papa niet ziet. | |
| simmu | dinsdag 16 augustus 2011 @ 16:31 |
in deze tijden kan je denk ik wel volstaan met "papa en mama zijn uit elkaar. net als de papa en mama van <insert hele rits vriendjes en vriendinnetjes>" zolang kindlief van zeg, onderbouw basisschool-leeftijd is. kijk, tuurlijk moet je ooit met de billen bloot. then again, zoveel ouders die vanalles achter houden. | |
| Kluts | dinsdag 16 augustus 2011 @ 17:17 |
Waarom? Zodat dat kind een naar gevoel over zichzelf krijgt? Ik zou het gewoon op de vlakte houden. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 17:33 |
| Kind voorliegen terwijl hij/zij weet dat je écht informatie achterhoudt lijkt mij ook niet goed. [ Bericht 2% gewijzigd door kingtoppie op 16-08-2011 17:54:42 ] | |
| Leandra | dinsdag 16 augustus 2011 @ 18:14 |
Dat je niet vertelt dat papa liever een abortus had laten plegen wil niet zeggen dat je moet liegen. Je hoeft het simpelweg niet te vertellen. | |
| Culthit. | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:17 |
| Het beste is om abortus te plegen als 1 partij (man of vrouw) het niet wil. (Of beide partijen niet, maar dat lijkt me logisch.) | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:19 |
| Het beste is om veilig te seksen (Ik ben het verder met je eens, maar snap heel goed dat het ook niet zou kunnen ivm gevoelens van de vrouw.) | |
| Culthit. | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:20 |
Daar gaat dit topic niet over. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:20 |
| Sorry hoor | |
| Culthit. | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:21 |
| |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:21 |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:22 |
| Er komt nooit een man die mij gaat vertellen of ik een kind wel of niet moet krijgen. Te weinig vertrouwen, denk ik. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:23 |
| Verklaar je nader? Waarom zou het advies van een man niet goed advies kunnen zijn? | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:27 |
| Omdat een man nooit zo ten opzichte van een kind staat dat in mij gegroeid is als ik. Het is niet mogelijk een kind aan te geven zonder de naam van de moeder op te geven, dus al zégt de vader dat hij het kindje wil hebben en mij niet zal vragen me verantwoordelijk op te stellen, als hij op een gegeven moment zijn idee verandert ben ik hoe dan ook verantwoordelijk voor dat kind, of ik dat nou wil of niet. Andersom werkt dat niet zo; als ik een kind krijg hoewel de vader dat kind niet wil, ik voed het tien jaar op zonder de vader erbij te betrekken en ik denk dan, goh, het wordt nu wel duur, ik wil de vaders bijdrage, dan zijn er niet heel veel rechters die zeggen dat de bewust buiten beeld gehouden vader opeens tóch een deel van het leven moet gaan uitmaken van het kind. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:31 |
| Ik... Ja, net zozeer als dat als jij als vrouw zegt dat je de vader er niet bij gaat betrekken maar dat hij wel alimentatie van je moet betalen, ik snap je verhaal... Ik vind het alleen jammer voor je dat je mannen niet kan vertrouwen door een of andere ervaring van vroeger o.i.d. | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:34 |
whut? waar lees jij dat? | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:35 |
Sorry, omgekeerd verhaal dat je elkaar wettelijk gezien niet kan vertrouwen... Zoals dat voor een vrouw die vertrouwd dat de man het kind op zal gaan voeden... ten opzichte van een vrouw die beloofd het kind in haar eentje op te voeden en geen bijdrage vraagt van de man die hem wel rechterlijk alimentatie gaat laten betalen... ik doel op het vertrouwens plaatje. | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:37 |
| Dat is inderdaad hetzelfde verhaal. Als ik man was zou ik, als de zwangere dame in kwestie me zegt geen geld van me te willen, haar aan haar haren naar de notaris slepen om dat te laten vastleggen. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:37 |
Maar je zou het kind nog ter adoptie kunnen stellen natuurlijk | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:39 |
| Waarom dan de moeite nemen 9 maanden zwanger te zijn en te bevallen, als je het toch niet wil hebben? | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:40 |
Je was toch genaaid door die man die zei dat hij het wel zou opvoeden maar toen later zei van: ''onee, toch niet'' | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:42 |
| Ik heb het niet over mezelf, lieve schat, ik geef aan waarom ik nooit zou toelaten dat een man beslist over wat in mijn buik groeit. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:43 |
| Ik ben weer onduidelijk... Ik bedoel in de hypothetische veronderstelling dat je een man niet kan vertrouwen opdat hij het kind gaat opvoeden, dit vervolgens niet doet, waarop jij het zelf zal moeten opvoeden... waarop ik zeg dat je het dan ter adoptie beschikbaar kunt stellen. | |
| simmu | dinsdag 16 augustus 2011 @ 19:57 |
| och, als we zo gaan beginnen: tellen we dan ook al die megafoute vechtscheidingen mee? varierend van "papa liet een briefje achter en verdween" tot "mama weigert elk contact met papa" | |
| Amor.amor | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:04 |
| Deze man in kwestie is gewoon moeilijk bezig. Hij wil ook niet akkoord aan met een contract waarin staat dat hij nooit zal hoeven te betalen. Het gaat hem er denk ik meer om dat hij geen kind wilt, maar als het er is, hij er toch verantwoordelijk voor moet zijn. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:17 |
| Dat heb je hem toch allemaal al verteld dat hij dat zwart op wit op papier kan zetten dat dat never te nimmer gaat gebeuren? Wat een hufters heb jij seks mee trouwens... | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:18 |
| Ik vind het bergrijpelijk hoor Amor, ik zei al, ik zou je aan je haren naar de notaris slepen. | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:20 |
Ik vraag me af of dat wel rechtsgeldig is. | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:21 |
| Geen idee. Ik zou alles doen om te voorkomen dat ik moet betalen voor een kind dat ik niet wil. | |
| Amor.amor | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:25 |
Hij bedoelt meer van, als er een kind van hem rondloopt dan moet hij daar verantwoordelijk voor zijn voor zijn gevoel. Hij kan het niet links laten liggen dmv contracten etc. | |
| Amor.amor | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:25 |
Ik vraag me toch af; hebben mannen dan werkelijk geen greintje gevoel bij het idee dat het toch jouw nageslacht is? | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:28 |
| Nee. Dat komt pas als de buik groeit (als hij erbij is) of als het er is en hij het ziet (als je hem toevallig in de stad tegenkomt). Ik moet erbij zeggen dart ik ook de perfecte draagmoeder zou zijn geweest; dat bewegend ding in mijn buik kon wat mij betreft net zo goed een konijn zijn, ik had er geen band mee, dat kwam echt pas maanden nadat het geboren was en op me begon te reageren. | |
| Amor.amor | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:31 |
Vreemd, ik ben pas zwanger, nog amper zwanger te noemen en ik heb er nu al ontzettend veel gevoelens bij. | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:33 |
| Ja dat kan ook. Wat is precies de reden dat je het kindje wil houden (sorry als je dat al zes keer hebt verteld, heb je reeks niet gevolgd)? | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:35 |
Vrouwen logica? | |
| Amor.amor | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:36 |
Omdat ik Eigenlijk niet achter abortus sta. Het is een noodmiddel, geen verlaat anticonceptie middel. Ik heb een fout gemaakt en moet daar nu verantwoordelijkheid voor nemen. Ook het gevoel wat ik er al bij heb. Onbewust loop ik constant met m'n hand op mijn buik. Als ik abortus zou doen, zou ik daar spijt van krijgen. Financieel kan het makkelijk, hulp is er genoeg. Het enige gezeik is nu dus met de vader, maar ik ga mijn baby niet weg laten halen omdat anders zijn gevoel aan hem knaagt. Ik heb hem al aangeboden een contract op te stellen zodat hij nooiit alimentatie of wat dan ook hoeft te betalen, maar dat wilt hij niet. | |
| Amor.amor | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:37 |
Haha ja ik snap wat je bedoelt. Goed, hij heeft er gevoel bij, maar zoals ik hier lees; genoeg mannen ook niet. Zolang ze maar niks hoeven te betalen. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:40 |
Dat is fictief... ik zou me volledig afzijdig houden wat betreft de keuze van me vriendin en er volledig achterstaan, ook al zou ik het liever niet willen.. zij voelt het aan of ze die abortus kan nemen ik niet. Als het daarnaast een one night stand geweest was voel ik me 0.0 verbonden met de moeder dus dan wordt het een heeeel ander verhaal, dan wil ik me liever afzijdig houden en er dus 0.0 mee te maken hebben (denk ik, misschien kijk ik daar in het echt wel anders tegenaan...) | |
| Amor.amor | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:41 |
Ja oke, de moeder is 1 ding, maar het kind; Zou je daar geen gevoelens bij hebben? Ongeacht de moeder is het toch voor de helft van jou. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:47 |
Het wetende.... Mja wel een beetje... | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:49 |
Hier nog zo een Ik bescherm het ook al echt in mijn gevoel. En ik hou al van dat kleine wezentje. | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:51 |
| Dat betekent denk ik vooral dat jij het graag wil, capricia en ook voor jou Amoramor, het is nog niets, hoe kan je er van houden? | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:53 |
Dat dacht ik ook voordat ik zwanger was. Maar het doet echt wat met je.. | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:53 |
| Met jou wel. Jij bent niet alle vrouwen he? | |
| Amor.amor | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:54 |
Nee, want ik weet niet hoe het bij capricia zit, maar bij mij was het zeer zeker niet geplant en dus ook niet 'gewild' maar ik kan het niet uitleggen, ik heb er gewoon al heel veel warme gevoelens bij. Ik voel ook mijn lichaam veranderen, misschien ligt het ook daaraan. | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:55 |
Gelukkig niet. Maar ik kijk er zelf wel van op. | |
| simmu | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:55 |
* simmu haalt haar schouders op het is een gevoelsmatige kwestie die nu eenmaal voor iedereen anders is. sommige mensen doen bijvoorbeeld ook bewust geen prenatale testen. of sommige testen en sommige niet. da's net zoiets. iedereen heeft nu eenmaal een ander gevoel bij zulke dingen. dat maakt het ook zulke lastige kwesties als je niet al vooraf duidelijk hebt dat je op 1 lijn zit hierin. | |
| Amor.amor | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:55 |
Klopt, dit ervaar ik ook. | |
| simmu | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:56 |
| en weer anderen doen een echo en aborteren als het een meisje is. tsja. | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 20:56 |
Vandaar ook dat ik reageer vanuit mezelf. Ik denk dat je gesteldheid ten opzichte van het kind heel veel uitmaakt van hoe je de zwangerschap ervaart. | |
| Leandra | dinsdag 16 augustus 2011 @ 21:20 |
Ik denk dat je de natuurlijke werking van het lichaam onderschat, en die heeft zodra je zwanger bent maar 1 doel: de zwangerschap beschermen, ook (of misschien vooral) door de moeder het gevoel van binding met haar ongeboren kind te geven. | |
| Njosnavelin | dinsdag 16 augustus 2011 @ 21:33 |
| |
| Leandra | dinsdag 16 augustus 2011 @ 21:39 |
In China niet. | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 21:40 |
Ja, ik denk dat dat wel zo is (uitzonderingen daargelaten natuurlijk). Merk zelf ook dat ik er heel primair op reageer. Echt anders dan hoe ik daarvoor dacht met mijn logische zakelijke berederneerde gedachten. Er zit nu een heel stuk emotie achter wat primairder is dan je analytische geest. Ik kan ook echt wel begrijpen dat het voor mannen anders werkt nu ik dit meemaak. Want nu het in mijn buik zit, is het mijn kind, en ik wil dat beschermen. Het voelt eigenlijk ook meer van mij dan van mijn partner. Toch ben ik heel blij dat hij er is! En ik merk ook dat ik hem meer in de 'mannelijke' rol waardeer. Vreemd toch, dat het kennelijk zo werkt? Het kind heeft bij mij ook echt een stem in wat ik doe en laat. Ik hou er echt rekening mee, en dat gaat vanzelf. Had ik ook van te voren niet gedacht. Ben trouwens niet anders gaan denken over abortus ofzo. Vind die beslissing nog steeds een persoonlijke keuze van de vrouw. [ Bericht 4% gewijzigd door capricia op 16-08-2011 21:48:35 ] | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 21:40 |
Komt natuurlijk wel door een bepaalde druk die uitgeoefend wordt. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 21:52 |
Misschien word je door die hormonen wel bedrogen... Wil je echt een kind hebben van die ********* of durf je het niet weg te laten halen omdat je voor ''de gek'' wordt gehouden door je hormonen. Hoe dan ook, je moet echt kiezen voor de baby... niet half... dat kan echt niet goed zijn. | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 21:55 |
Wat is voor de gek houden? Als dat gevoel echt en oprecht is... | |
| simmu | dinsdag 16 augustus 2011 @ 21:56 |
joehoe, venus talking to mars: gevoelens hoeven niet noodzakelijkerwijs rationeel te zijn he | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 21:58 |
Wat is voor de gek houden? Mijn ervaringen maken dat ik geen man meer vertrouw. Is dat echt en oprecht? Nee, dat zijn mijn ervaringen die me afhouden van zien wat er zou kunnen zijn. Jouw hormonen maken dat je verliefd bent op het idee dat je moeder wordt. Is dat echt? Nee, dat is je reactie op HCG en oxytocine. Is het verkeerd je te laten leiden door wat je voelt? Nee, het is helemaal prima, maar laat je niet verleiden tot denken dat wat je voelt de waarheid is. | |
| simmu | dinsdag 16 augustus 2011 @ 21:59 |
| en kom nou niet met geblaat over hormonen die een lijf beinvloeden. dat kan allemaal wel zo zijn, maar die gevoelens zijn er. die zijn echt en oprecht. seks is nu eenmaal ook gewoon een hormonenkwestie en met electrodingsjes die door je lijf geleidt worden en bladieblabla <insert wetenschappelijk gedoe>. als dat alles zou zijn, dan zou iedereen snel klaar zijn met neuken. edoch | |
| simmu | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:00 |
da's de filosofische invalshoek. want wat voor jou de waarheid is in zo'n schimmige niet-eenduidige kwestie hoeft dat voor een ander niet te zijn | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:02 |
Punt wat ik wilde maken is dat het voor mij wel de waarheid is. Ik leef met mezelf en kan niet buiten mijn eigen gevoelens om. Dat het voor een ander anders is of kan zijn, dat realiseer ik me heus wel. Maar dat zijn niet mijn gevoelens. | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:03 |
Dit. Want dan kun je alles wel weg redeneren. | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:05 |
Is ook helemaal prima, capricia, ik veroordeel je niet, ik vind het heerlijk voor je dat je zo geniet van dat frummeltje in je buik! Punt dat ik wilde maken was dat je je gevoelens niet altijd als leidraad kan nemen, je zult, of je wil of niet, ook moeten kijken naar de praktische gevolgen van je keuze voor die gevoelens. Geen idee wat jouw situatie is, maar in die van Amor is het niet ideaal. | |
| simmu | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:13 |
het een sluit het ander niet uit. het is niet of gevoel of ratio. beide aspecten hebben een plaats in zulke moeilijke dingen. | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:15 |
| Vandaar de 'ook'. | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:15 |
De praktische gevolgen zal ze ook echt wel meenemen in haar beslissing, daar twijfelt toch niemand aan? Maar de gevoelens die ze heeft over haar kindje zijn wel echte gevoelens en ook een deel van haar waarheid en leven. Die kun je niet simpel wegredeneren met de gedachte 'het zijn vast hormonen die me voor de gek houden'. Als ze geen beslissing kan maken, is dat in feite ook een beslissing. Dan komt dat kindje er gewoon. Ik vind het eigenlijk wel een heel fijn idee dat zo'n beslissing moeilijk is en dat er heel veel gevoel (of hormonen zoals jij dat noemt | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:17 |
Die hormonen moet ze naar mijn inziens wel wegstempelen... Als ik haar vriendje zou zijn in een vaste relatie zou ik waarschijnlijk papa worden (zonder hormonen die keuze) *kingtoppie wordt papa | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:18 |
| Zeker waar Capricia. Het is heel goed dat die beslissing bij de vrouw ligt, zij is degene die er (sorry, dit klinkt onaardig) voor de rest van haar leven aan vast zit, ik wens iedere moeder ontzetted veel geluk bij en met het opvoeden van een door haar gewenst kind. Ik begrijp alleen niet zo goed waarom je dan, als de ander duidelijk aangeeft niet te willen, toch aan zo;n man blijft trekken. | |
| Leandra | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:20 |
Als je een kind krijgt (en zeker als je in je eentje een kind krijgt) dan is het vooral jouw kind, en niet zozeer zijn kind. | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:21 |
Ik denk dat de vriend an sich helemaal niet zo belangrijk is bij haar beslissing. Het gaat hier puur om haar, en haar band / wens mbt dit kindje. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:21 |
Ik heb dan toch het idee dat... je het als vrouw niet leuk vind dat hij de vader was en dat je liever een hele lieve man gehad had, of zeg ik rare dingen? | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:23 |
Je begrijpt me verkeerd.... ik bekeek het vanuit ''mijn'' oogpunt, niet die vanuit haar of haar ''vriend''... Gewoon zonder hormonen dus ipv met | |
| mrspoeZ | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:23 |
| Er zijn ook vrouwen die een kindje krijgen omdat ze het idee hebben dat er niemand écht van ze houdt. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:24 |
[ Bericht 100% gewijzigd door kingtoppie op 16-08-2011 22:27:52 ] | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:25 |
Lullig om te zeggen, maar die vader is helemaal niet zo belangrijk bij die beslissing. En natuurlijk wil je liever een stabiele situatie, huisje boompje beestje. Al was het maar voor dat kind. | |
| Leandra | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:29 |
Ja, natuurlijk had je dan liever gehad dat je kind onder andere, idealere omstandigheden geboren zou worden, en eigenlijk had ik het liefst gezien dat George Clooney de vader van m'n oudste was, maar toevallig liepen we elkaar destijds net mis. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:37 |
[ Bericht 50% gewijzigd door kingtoppie op 16-08-2011 22:37:49 ] | |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:45 |
Jammer, had het graag willen lezen.. | |
| Amor.amor | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:50 |
Ho ho, ik zeg het nog maar een keer; ik trek zeer zeker niet aan deze man. Ik wil dat hij mij en mijn keuzes met rust laat en heb zoals aangegeven, aangeboden een contract op te stellen waarin staat dat hij nooit verantwoordelijkheid hoeft te nemen of alimentatie te betalen. | |
| Leandra | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:50 |
Overigens kan alleen mama een veel stabielere situatie zijn dan mama en een papa die zich niet betrouwbaar en verantwoordelijk opstelt. Als moeder heb je 1 plicht; en dat is het beste voor je kind doen wat binnen jouw macht ligt. En soms kan dat betekenen dat je het kind zonder zijn vader laat opgroeien, als dat beter voor het kind is, soms kan zelfs het betekenen dat je je kind laat adopteren, en in heel uitzonderijke gevallen doe je het beste door voor een abortus te kiezen. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:58 |
| |
| Leandra | dinsdag 16 augustus 2011 @ 22:59 |
| Die binding met je ongeboren kind is een heel apart iets; Ik kreeg mijn oudste 19 jaar geleden in m'n eentje, en dat was gelijk mijn kind, vanaf de eerste seconde dat hij op m'n buik lag, ik heb ook nooit het idee gehad dat ik hem moest leren kennen, hij hoorde gewoon bij mij. Ik hoefde hem dan ook met niemand te delen. De jongste (8½ maand oud) kreeg ik samen met mijn partner, en dat is ook wel mijn kind in de zin dat hij direct na zijn geboorte "eigen" was, maar ik heb veel meer tijd nodig gehad om hem te leren kennen, dat duurde zeker een hele week. Maar hij is dan ook niet alleen mijn kind, hij is ook het kind van mijn vriend. Nou wil dat niet zeggen dat dat bij iedereen hetzelfde is, maar ik vond het wel een hele aparte ervaring, juist omdat ik verwacht had dat het bij een tweede nog makkelijker zou gaan. | |
| kingtoppie | dinsdag 16 augustus 2011 @ 23:04 |
| capricia | dinsdag 16 augustus 2011 @ 23:06 |
| Interessant om te lezen Leandra. Hoewel mijn relatie goed is, ik zielsveel van mijn vent houd, en we over 14 dagen gaan trouwen, is dit ongeboren wezentje toch ook al helemaal mijn kind. Wel mijn eerste, trouwens. En als de relatie nu over zou gaan, dan zou ik daar heel veel problemen mee hebben, ook emotioneel. Ik zou kapot zijn...Maar dat verandert voor mij niets wezenlijks aan wat ik voor mijn kind voel. De beslissing of ik het kindje zou houden of niet, heeft dan ook weinig met de vader te maken. En natuurlijk is het ook zijn kindje. Maar het zit nu eenmaal in mijn buik. Heel bijzonder inderdaad. | |
| Leandra | dinsdag 16 augustus 2011 @ 23:27 |
| Ik realiseer me net dat je als je alleen bent niet op zoek gaat naar dingen waarin je kindje op de vader lijkt, maar eigenlijk alleen maar dingen zoekt en vindt waarin het kind op jou lijkt. Als je niet alleen bent dan is het ook veel makkelijker om te zien en te erkennen waarin het kindje op de vader lijkt. | |
| Amor.amor | woensdag 17 augustus 2011 @ 23:12 |
| Ik lees trouwens berichten op internet dat een abortus de kans op onvruchtbaarheid vergroot. Of op complicaties tijdens een volgende zwangerschap, in hoeverre is dit waar? | |
| mrspoeZ | woensdag 17 augustus 2011 @ 23:16 |
Niet. | |
| Leandra | donderdag 18 augustus 2011 @ 07:39 |
Het komt in uitzonderlijke gevallen wel eens voor dat er na een abortus (of bijvoorbeeld een curettage ivm een miskraam die niet vanzelf op gang komt) bij een volgende zwangerschap een probleem is met innestelen, en dat wordt dan ook gezien als een vruchtbaarheidsprobleem. Bij een in NL uitgevoerde abortus is de kans echter zo klein dat het niet iets is waar je je zorgen over hoeft te maken, in een land waar abortus verboden is en je dus naar een of andere slager zou moeten is het een ander verhaal. Ik werd overigens 3 maanden na de curettage ivm een miskraam alweer zwanger... op m'n 43ste. | |
| kingtoppie | donderdag 18 augustus 2011 @ 16:38 |
| Sterke genen hoor leandra |