Mammapoli deel 3

Ach Fratz toch......het is toch niet te vatten allemaal hé. En voor mensen aan de zijlijn is het ook al zo'n onnatuurlijke situatie, zo wreed Hopelijk is de psych er zo een waar je meteen een klikje mee hebt, dat je er niet het gevoel bij hebt dat je je kostbare tijd verspilt

^{Mula, je hebt een dikke kop gekregen}

Even uit lurkstand, Fratz

Ik krijg morgen nr 5 en ik zie er zo tegen op. Andere soort chemo waar je -als ik internet mag geloven- voornamelijk erg misselijk van kan worden. Gelukkig maar een paar dagen, maar toch...

ik ben geloof ik even chemo-moe. Het gaat zo goed dat ik helemaal geen nieuwe naald in mn arm wil. Ik wil gewoon op een vliegtuig stappen en ergens op een tropisch strand mijn kop heel diep in het zand steken en net doen alsof dit allemaal niet bestaat.

Oh Mula, er is echt niks dat ik kan zeggen dat het ook maar een beetje beter maakt, ik wou dat het kon........ daarom een hele dikke

quote:

Op zondag 30 oktober 2011 19:13 schreef Mula het volgende:
Ik krijg morgen nr 5 en ik zie er zo tegen op. Andere soort chemo waar je -als ik internet mag geloven- voornamelijk erg misselijk van kan worden. Gelukkig maar een paar dagen, maar toch...

ik ben geloof ik even chemo-moe. Het gaat zo goed dat ik helemaal geen nieuwe naald in mn arm wil. Ik wil gewoon op een vliegtuig stappen en ergens op een tropisch strand mijn kop heel diep in het zand steken en net doen alsof dit allemaal niet bestaat.

Sterkte morgen en de dagen erna.

quote:

Op zondag 30 oktober 2011 19:13 schreef Mula het volgende:
Ik krijg morgen nr 5 en ik zie er zo tegen op. Andere soort chemo waar je -als ik internet mag geloven- voornamelijk erg misselijk van kan worden. Gelukkig maar een paar dagen, maar toch...

ik ben geloof ik even chemo-moe. Het gaat zo goed dat ik helemaal geen nieuwe naald in mn arm wil. Ik wil gewoon op een vliegtuig stappen en ergens op een tropisch strand mijn kop heel diep in het zand steken en net doen alsof dit allemaal niet bestaat.

Owwwww Mula... Ik begrijp je zo goed..
Kut chemo's! Shitziekte!
Vergeet niet in het ziekenhuis te vragen naar medicijnen tegen de misselijkheid, het helpt echt!

Komop Mula! Het is alweer numero vijf, dat heb je alvast achter de kiezen

Bedankt allemaal.

Nr5 zit er in! Alles goed gegaan. Heb nu een vreemd weeiig gevoel in mn maag, maar ben niet echt misselijk.

Oh, en ik werd toch ziek vd opmerkingen over mn bolle kop? Misschien hebben die mensen een punt. +5 kilo in de laatste 3 weken. En de dokter nog mooi zeggen: komt door de dexa! Ik: en de koekjes!

En dan is er weer een dag om, weer een stapje dichterbij! Gaat het nog steeds met je?
En de dexa is herkenbaar, heb nog steeds cravings

Het gaat een stuk beter nu! Gisteravond rond 7 uur waren de medicijnen uit mn infuus uitgewerkt en toen was het echt niet leuk. Niet echt misselijk, maar wel een rotgevoel in mn maag waardoor ik me niet prettig voelde. Ik heb de anti-misselijkheidspillen een uurtje eerder genomen en voelde me binnen een half uur stukken beter. Wel af en toe een korte vlaag van misselijkheid, maar dat was na het eten van een crackertje zo verholpen. Als het niet erger wordt dan dit deze kuur, teken ik ervoor.

Milia, nog steeds cravings? Hoe lang geleden heb je dexa gehad? Ik kreeg hiervoor Taxotere en moest daarbij een dag of 5 dexa slikken. Nu krijg ik Fec en krijg allen dexa in mn infuus. Ik hoop echt dat mn voedselobsessie nu verdwijnt of verminderd. Samen met hoe je gaat stinken vond ik dat misschien wel de ergste bijwerkingen vd eerste kuur.

Fratz, hoe is het met je pijn? Hoe vaak wordt je nu eigenlijk bestraald?

Dexa, bedoel je dexamethason of iets anders? (als je dexamethaon bedielt, ik kon destijds elke dag wel een koe op..).

De pijn wordt echt minder! Ik ben er superblij om! Wel af en toe echt last van neerslachtigheid. Ik weet dat het door de medicijnen komt maar dat maakt het niet minder irritant. En over het bestralen: ik ben eenmalig bestraald. Als ik weer ergens enorme pijn krijg dan word ik daar ook weer eenmalig bestraald. Het is dan ook puur pijnbestraling, verder niets.

Vandaag ga ik voor het eerst naar de psycholoog. Ik ben benieuwd!
Oh! En gister krijg ik nog een leuk pakje van mijn collega's: een bladcadeau! echt erg leuk en wat lief.

Ja, ik bedoel inderdaad dexametason! Ik had aldoor 2 dagen per kuur dat ik echt foodobsessed was, maar de rest vd tijd zat ik ook nieuwe recepten uit te proberen. Ik at te veel koekjes maar het was in principe binnen de perken te houden. De laatste kuur echter niet. Kwam ook wel een beetje doordat ik bang was erg misselijk te worden van de nieuwe kuur. Het " nu kan ik er nog van genieten"-principe.

Ik ben helemaal niet misselijk! Heb zelfs nog geen medicijnen gehad! Als ik me zo blijf voelen neem ik ze vandaag ook niet.

Fratz, wat fijn dat de pijn minder aan het worden is. Je hebt geestelijk nu al genoeg op je bordje, dan is het prettig als het lijf in ieder geval niet te veel in de weg zit. Ik vind het heel verstandig dat je naar een psych gaat. Ik ben vorige week ook geweest en dat is toch wel fijn. Ookal krijg je niet altijd te horen wat je wil horen.

Ik zit te wachten op een telefoontje uit het ziekenhuis. Ik heb mogelijk (wederom) een allergische reactie op de chemo. Terwijl dat bij deze soort kuur eigenlijk nooit voorkomt. Fijn.

Nee, enorm rood en warm gezicht. Uberhaupt warme rode plekken op mn lijf. Heb hele erge dorst, maar heb het idee dat ik helemaal niet in verhouding plas. Opgezet gezicht, opgeblazen gevoel in lijf. Ben sinds gister ineens 3 kilo zwaarder, dus heb het idee dat ik vocht vasthoud.

Voel me verder prima hoor. Niet misselijk of ziek verder. Ik zie er alleen niet uit. Ben er inmiddels wel achter dat je van kanker er niet charmanter gaat uitzien.

Sterkte allemaal! En voor wie het op prijs stelt, een dikke knuffel van mij

Dankje mazaru.

De allergische reactie viel uiteindelijk wel mee. Aangezien ik me gewoon goed voelde, hoefde ik niet richting ziekenhuis. De plekken zijn weggetrokken en ik ben inmiddels ook behoorlijk wat vocht kwijt.

Ik ben alleen zooooo moe. Alles voelt zwaar en loom. Best heftig, ookal voel ik me verder prima. Maag voelt een beetje raar, maar verder geen bijwerkingen. Gewoon lui doen en me de komende dagen laten bedienen.

Wat ben ik blij dat het allemaal meevalt Mula! Laat je maar lekker verwennen hoor

Ik ben dinsdag dus naar de psycholoog geweest. Was een behoorlijk emotioneel gebeuren, ik was dus ook doodmoe erna. Over twee weken gaan we het over mijn behandelplan hebben. Er zal veel rouwverwerking inzitten denk ik. Mijn ouders hebben nu ook een afspraak gemaakt en daar ben ik erg blij om.

Verder; het gaat eigenlijk best goed! Niet zoveel pijn meer! Wel veel moe. Maar dat de pijn zich behoorlijk koest houdt is echt heel erg fijn!

Bah. De hele dag "pijntjes" gehad. Schouder/heup/hoofd/been, niks laat me met rust.

Zo vermoeiend

Weet niet wat te zeggen Fratz , dus alleen maar effe een

*even uit lurkstand*
Omdat smilies mobiel niet lukken, in woordvorm een hele dikke knuffel en kus voor Fratz, maar ook de overige meiden!

Hoe is het nu met je Fratz?

Een tante van me zit nu middenin het traject. Vreemd vlekje bij de tepel, weggehaald, bleek kwaadaardig dus nog een operatie er achteraan. Weer de randen niet schoon en omdat er via de standaard onderzoeken evengoed geen kwaadaardige cellen aan te tonen zijn adviseerde het lokale ziekenhuis een amputatie. Ze is nu voor een second opinion naar het AVL gegaan.

En ik heb de Pink Ribbon armband en een goodiebag gekocht. Normaal ben ik niet zo goede doelen geverig (behave aan de deur en wat vaste overboekingen) maar dit jaar kon ik er gewoon niet omheen.

Hoest Fratz?

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar; tot nu toe vind ik deze chemo een eitje. Twee dagen heel erg moe geweest, derde dag voornamelijk s avonds heel erg moe (maar wel na de hele middag bezig te zijn geweest) . Vierde dag voelde ik me prima en ben ik naar een pretpark geweest. Sindsdien voel ik me net als anders, alleen s avonds eerder moe. Het rare gevoel in mn maag bleek door maagzuur te komen en is sinds ik daarvoor pillen slik helemaal weg. Enige waar ik verder een beetje last van heb is een zoete chemische smaak in mn mond, maar dat is prima te doen, aangezien mijn smaak verder prima is.

Ik begin inmiddels te geloven dat ik -ondanks de diagnose- toch nog best een goed karma heb of gewoon een talent heb voor het doorkomen van chemos. Het gaat echt belachelijk goed tot nu toe.

Om toch nog even wat geklaag in deze post te gooien; mijn wenkbrauwen zijn half weg. Alleen aan de buitenkant zit nog haar.

Hoi allemaal!

ik vond het maar een emotionele week met een hoop pijntjes in de avonden (tenminste vooral in de avonden).
Vandaag geprobeerd om lekker in de stoel te zitten. Ging best goed. Nu heb ik uiteraard wel pijn in mijn rug, maar we gaan toch zo slapen. Morgen maar weer even mijn manager bellen. Vorige week kon ik dat niet. Weet niet waarom, masr had er echt geen behoefte aan. Vandaag lekker niks gedaan samen met mijn vriend, heerlijk! Deze week weer bloedprikken, volgende week uitslag. Weer spannend dus! Gister nog wat onverwachte facebookberichtjes gekregen, erg fijn.

@Mula: ik vond de chemo destijds een stuk beter te behappen dan de bestraling. Mijn wenkbrauwen zijn nog steeds niet in volle glorie terug ( hier voel je je beter van hč! ). Wees gewoon lekker blij dat je de laatste hebt gehad! Vanaf nu krijg je weer meer energie! En straks gaat je haar weer groeien!

@Cat22: sterkte voor je tante. Een operatie is zwaar, maar een amputatie lijkt mij echt verschrikkelijk.

@iedereen die ons meiden een hart onder de riem komen steken: je hebt geen idee hoe belangrijk je voor ons bent! Het is echt heel fijn om te weten dat mensen aan je denken en om je geven, ook al ken je ze niet. Dikke knuffel voor jullie allemaal!

quote:

Op zondag 6 november 2011 22:05 schreef Fratz het volgende:
Hoi allemaal!

ik vond het maar een emotionele week met een hoop pijntjes in de avonden (tenminste vooral in de avonden).
Vandaag geprobeerd om lekker in de stoel te zitten. Ging best goed. Nu heb ik uiteraard wel pijn in mijn rug, maar we gaan toch zo slapen. Morgen maar weer even mijn manager bellen. Vorige week kon ik dat niet. Weet niet waarom, masr had er echt geen behoefte aan. Vandaag lekker niks gedaan samen met mijn vriend, heerlijk! Deze week weer bloedprikken, volgende week uitslag. Weer spannend dus! Gister nog wat onverwachte facebookberichtjes gekregen, erg fijn.

@Mula: ik vond de chemo destijds een stuk beter te behappen dan de bestraling. Mijn wenkbrauwen zijn nog steeds niet in volle glorie terug ( hier voel je je beter van hč! ). Wees gewoon lekker blij dat je de laatste hebt gehad! Vanaf nu krijg je weer meer energie! En straks gaat je haar weer groeien!

@Cat22: sterkte voor je tante. Een operatie is zwaar, maar een amputatie lijkt mij echt verschrikkelijk.

@iedereen die ons meiden een hart onder de riem komen steken: je hebt geen idee hoe belangrijk je voor ons bent! Het is echt heel fijn om te weten dat mensen aan je denken en om je geven, ook al ken je ze niet. Dikke knuffel voor jullie allemaal!

Dan doe ik ook maar een duit in het zakje. Ik kan me niet voorstellen wat jullie doormaken, maar toch heb ik veel bewondering voor jullie allemaal hier! De humor, maar eerlijkheid waarmee jullie het brengen vind ik zo bijzonder om te lezen.

Ik hoop dat jullie zo door kunnen gaan, met deze humor en openheid, maar ik hoop ook dat dat snel niet meer hoeft, en dat de kanker helemaal weg is!

Heel veel sterkte voor iedereen hier

Vandaag zo'n pijn met zitten. Ik dacht dat ik het wel kon uitproberen om lekker met mijn laptop aan tafel te zitten. Maar vergeet het maar. Echt een domper

quote:

Op maandag 7 november 2011 12:06 schreef Fratz het volgende:
Vandaag zo'n pijn met zitten. Ik dacht dat ik het wel kon uitproberen om lekker met mijn laptop aan tafel te zitten. Maar vergeet het maar. Echt een domper

Wat klote is dat. Vooral omdat lekker zinloos laptoppen zo'n leuke afleiding is

Ben wel niet de meest populaire user op Fok, maar ja, ook die kunnen borstkanker krijgen.

Dus *meld*.

Ik sta nog aan 't begin van het traject, dus vind het heel interessant al jullie ervaringen met chemo en bestralingen te lezen. Zie er namelijk enorm tegen op.

Mijn verhaal in een notendop:
September: Knobbeltje ontdekt, maand gewacht (stom), ging echt niet weg, eind september naar de huisarts. Die dacht dat het waarschijnlijk onschuldig zou zijn, maar stuurde me voor de zekerheid toch maar naar het ziekenhuis voor de mammo en echo.
3 oktober: mammo + echo. Echo zag er 'verdacht' uit, dus er moest een punctie volgen.
Omdat ik bloedverdunners heb, moest ik hiervoor opgenomen worden.
4 oktober: opgenomen om de bloedverdunning te stoppen, hiervoor in plaats infuus met heparine.
6 oktober: punctie. Daarna weer bloedverdunners innemen tot gewenste INR bereikt is.
10 oktober: Uitslag punctie. Het is kanker.
11 oktober: ontslag uit ziekenhuis.
Operatie wordt gepland op 26 oktober.
21 oktober: 48ste verjaardag.
24 oktober: opname ivm bloedverdunners.
25 oktober: inspuiting radioactief stofje
26 oktober: operatie, verwijdering tumor + 1 schildwachtklier.
1 november: ontslag uit ziekenhuis
3 november: uitslag weefselonderzoek. Snijrand niet helemaal schoon, schildwachtklier bevatte uitzaaiingen.
Vervolg: a.s. woensdag krijg ik de intake voor de bestralingen, daar gaan ze eerst aan beginnen.
Volledig okselkliertoilet is volgens de laatste nieuwe richtlijnen (paar weken oud) niet meer nodig.
Na de bestraling krijg ik nog chemo en daarna nog hormoonbehandeling.

Zie erg op tegen het hele traject, vooral ook omdat ik een kunsthartklep heb en een niet zo goede hartfunctie. Voordeel, als je daar al over mag spreken, is wel dat ik plastabletten heb voor mijn hart, dat kan schelen met het vocht vasthouden waar jullie het over hebben.

Ik heb ook gelezen dat sommige chemo's bloedverdunnend werken. Dat is voor mij ook niet zo'n probleem, neem ik zelf minder bloedverdunners. Kan dit zelf prikken, gelukkig.

Als met al toch nog een heel verhaal en dat is dan nog maar in een notendop. De emoties zijn niet te beschrijven. Ik probeer wel gewoon door te gaan met leven. Houd mijn hobby's vol, zo lang dit goed gaat. Ook naar mijn zonen en mijn man toe probeer ik zo positief mogelijk te zijn. Die hebben er meer vertrouwen in dan ik. Maar ja, het is ook mijn lijf.

Morgen in elk geval eerst de controle van de wondjes. Doet nog steeds erg pijn, ook al is er maar één lymfeklier verwijderd. Maar het is nog te doen.

Als ik jullie verhalen zo lees staat me nog heel wat te wachten. Maar we moeten toch door.