gewoonweg1 | maandag 8 augustus 2011 @ 19:34 |
Hallo, Ik zit met iets. Ik heb het gevoel als mensen bij mij op bezoek komen, dat ik dan benauwd begin te worden. Ook bij mijn partner die ergens anders woont, ik ga wel bij hem op bezoek, maar indien hij bij mij op bezoek komt dan heb ik het gevoel dat ik benauwd begin te raken, en daar heb ik erg last van. Ik heb dit al een forse tijd (zo'n 30 jaar). Ook was eens een goede vriend van mij gekomen, onverwachts, daarbij werd ik helemaal overspannen en had hem direct weg gestuurd. Ook als mensen op visite komen doe ik bijvoorbeeld de deur niet open. Het geeft mij geen fijn gevoel als ik de deur open doe.. Verder naast dit, heb ik wel een netwerk van mensen. Dus heb ik hier geen isolement Maar wat zou het kunnen zijn.. | |
deadly_kiss | maandag 8 augustus 2011 @ 19:38 |
en wat als je bezoek krijgt van mensen die van tevoren met je afspreken? | |
gewoonweg1 | maandag 8 augustus 2011 @ 19:42 |
Dan zeg ik ook nee, liever niet. | |
Daniel1976 | maandag 8 augustus 2011 @ 19:45 |
Ja wat niet? Er zijn zoveel mensen die in zekere mate slecht kunnen tegen (ongeplande) invasie van hun private space. Wat jij dan misschien in een wat ergere mate hebt, hebben veel mensen met hun slaapkamer. (zal wel iets met seks te doen hebben, althans dat denk ik altijd). Om daar nu een sticker op te plakken is lastig. Zou je dat willen dan, een sticker? Als het een probleem voor je is dan kun je beter zoeken naar een oplossing. Heb je weleens samen gewoond en zoja, hoe was dat dan? | |
Netsplitter | maandag 8 augustus 2011 @ 19:45 |
En weer open na goed gesprek. ![]() [ Bericht 77% gewijzigd door Netsplitter op 08-08-2011 20:02:41 ] | |
mrrrtijn1975 | maandag 8 augustus 2011 @ 20:04 |
Ik heb ook een hekel aan bezoek, hoewel mijn vriendin er gelukkig voor zorgt dat er nog wel eens mensen langs komen. Als je er iets aan wilt doen, begin dan met je beste vrienden, ouders of zus/broer en vraag of ze niet langer dan een paar minuten willen langs komen en breidt dat langzaam uit naar meer tijd en andere mensen. Misschien dat het dan langzaam beter wordt. | |
Monco10 | maandag 8 augustus 2011 @ 20:37 |
TS, ik laat ook niemand binnen. Zeker geen onverwachts bezoek. Alleen als het in mijn planning past, maar meestal zeg ik dat die vol zit. Het fijnste aan bezoek is dat ze ook weer weggaan. | |
Demon_from_heaven | maandag 8 augustus 2011 @ 20:38 |
Misschien toch iets om met een arts te bespreken? Lijkt me namelijk niet helemaal normaal en ook heel irritant voor jou. | |
Monco10 | maandag 8 augustus 2011 @ 20:39 |
Ja laten we iedereen naar de dokter sturen en een label opplakken | |
Demon_from_heaven | maandag 8 augustus 2011 @ 20:43 |
Wie had het over een label >.> Alleen een klein praatgroepje of iets dergelijks lijkt me geen kwaad te kunnen. Heb zelf erg slechte ervaringen met labels .... | |
Monco10 | maandag 8 augustus 2011 @ 20:45 |
Een praatgroep als je niet van bezoek houdt? What's next, een praatgroep voor mensen die niet van patat houden? Of voor mensen die niet van vakantie houden? | |
Demon_from_heaven | maandag 8 augustus 2011 @ 20:52 |
Hij word er paniekerig van en alles, dat is iets anders dan "niet van bezoek houden". Het lijkt me een duidelijke echte fobie. Maarja, hij mag doen wat ie wil, maakt mij ook niet uit. | |
Spirit82 | maandag 8 augustus 2011 @ 21:05 |
Misschien heeft het er mee te maken dat je geen controle hebt over wat mensen doen in jouw personal space en wanneer ze weer weg gaan? Dat vind ik altijd het nadeel aan bezoek; je voelt je niet thuis in je eigen huis. | |
debeterebob | maandag 8 augustus 2011 @ 21:09 |
Herkenbaar probleem, al hoewel het wel wat minder wordt. Maar ik ga nog altijd liever naar iemand toe dan dat iemand naar mij komt... | |
Johnny-V | maandag 8 augustus 2011 @ 22:25 |
Hoewel ik het niet in deze mate heb, vind ik het zelf ook veel fijner om naar anderen te gaan. Onder andere omdat je zelf kan bepalen wanneer je weggaat. | |
-Strawberry- | dinsdag 9 augustus 2011 @ 02:16 |
Schaam je je ergens voor in je huis? Of denk je dat er iets niet goed genoeg is? | |
Karina | dinsdag 9 augustus 2011 @ 08:05 |
Ben je bang dat mensen je spullen aanraken, dat het vies wordt? Of dat ze rotzooi maken? Of dit? Ik heb zelf liever dat mensen naar mij toekomen, ik voel me juist minder op mijn gemak in een ander huis, maar dat terzijde. | |
mrrrtijn1975 | dinsdag 9 augustus 2011 @ 09:37 |
interessante gedachte. het gevoel ken ik wel. Het gaat me nit om mijn huis, maar om mijn personal space, ik ben niet meer in controle. Ook als ik langere tijd veel mensen om me heen heb, heb ik een gevoel dat ik alleen wil zijn. Dat kan zijn als ik bijvoorbeeld een weekend weg ben met de familie (25 man) of te lang op drukke feestjes ben. Mijn eigen gezin, daar heb ik totaal geen problemen mee. | |
Kper_Norci | dinsdag 9 augustus 2011 @ 10:01 |
Ik heb het ook, zit veel liever alleen thuis dan dat ik vrienden e.d. langs moet laten komen. Ik ervaar het ook als een inbreuk op mijn persoonlijke ruimte, alsof je met iemand staat te praten die net te dichtbij staat, als in je staat in mijn aura. Er komt af en toe een vriend bij me gamen, hardstikke tof altijd, biertje en jointje erbij, lekker gamen, maar het voelt ook altijd weer als een bevrijdende opluchting als ik de deur weer achter hem dicht doe als hij naar huis gaat. Ook geef ik eigenlijk nooit feestjes thuis, geen verjaardag, niets, terwijl ik het wel leuk vind om naar een ander zijn verjaardag te gaan. Maar dat heeft ook te maken met het feit dat ik niet zo van aandacht hou. | |
kwiwi | dinsdag 9 augustus 2011 @ 10:06 |
Hmm, ik heb ditzelfde 'probleem'. Wist wel dat ik wat controle issues heb ![]() | |
Monco10 | dinsdag 9 augustus 2011 @ 20:25 |
Nou, als iedereen het heeft dan is er dus geen probleem. | |
Culthit. | woensdag 10 augustus 2011 @ 02:04 |
Ik heb dit ook. Ik nodig weleens mensen thuis uit, maar liever ben ik op bezoek bij de ander. Gek genoeg voel ik me op dat moment daar dan meer thuis dan als ik diegene bij mij thuis had uitgenodigd. Onverwacht bezoek haat ik en doe ik niet aan (of het moet niet te voorkomen zijn zoals familiebezoekjes). | |
Canillas | woensdag 10 augustus 2011 @ 09:59 |
Als je het idee hebt dat je alles onder controle hebt wanneer je alleen thuis bent dan is het toelaten van iemand in die situatie een afbreuk van die controle, en komt er spanning/angst op, waarschijnlijk omdat iets aan jou zegt dat het veiliger is om alles onder controle te houden. De realisatie dat controle angst is is misschien nog een stap te ver maar je zou voor jezelf je af kunnen vragen wat de spanning bij je veroorzaakt, dus op zoek gaan naar wat je gevoel je vertellen kan. | |
Cracka-ass | woensdag 10 augustus 2011 @ 10:08 |
Ik vind dit raar om 2 redenen: a. Als ik bezoek krijg vind ik het 9 van de 10x harstikke gezellig. Kan ik me nog meer thuis voelen als ik al bij hen doe en kan ik hun eens flink in de watten leggen. b. Mensen die ik uitnodig zijn vaak vrinden, die trap ik er gewoon uit als het moment daar is. Apathie topic. ![]() | |
Kper_Norci | woensdag 10 augustus 2011 @ 10:11 |
Het heeft niets te maken met het feit of het wel of niet gezellig is, het heeft meer te maken met het gevoel dat iemand in je persoonlijke ruimte zit. De één kan daar makkelijker tegen dan de ander. | |
Cracka-ass | woensdag 10 augustus 2011 @ 10:17 |
Ik vind het een behoorlijke handicap. Lijkt me echt bizar als je onder de noemer 'liever niet' niet welkom bent bij je eigen vrienden. Laat staan je eigen vriendin! ![]() | |
Kper_Norci | woensdag 10 augustus 2011 @ 10:25 |
Ik wil niet voor anderen spreken, maar het is niet zo dat vrienden niet welkom bij mij zijn, het gaat om een bepaald gevoel wat je hebt als er visite over de vloer is en een soort van opluchting als ze weer weg zijn. That's it. | |
Canillas | woensdag 10 augustus 2011 @ 10:37 |
Het is alleen bizar als je niet weet wat erachter zit en er toch een mening over wil hebben, dan kan je niet anders dan zeggen dat je het niet begrijpt. | |
Cracka-ass | woensdag 10 augustus 2011 @ 10:47 |
Het interesseert me niet zoveel wat erachter zit. Ik zou er niet vrolijk van worden. Net zoals ik niet vrolijk zou worden van ander sociaal onwenselijk gedrag in mijn directe omgeving. | |
Canillas | woensdag 10 augustus 2011 @ 11:11 |
Dan kan ik me voorstellen dat je er niet vrolijk van wordt; als je het niet begrijpt en wat er achter zit interesseert je niet dan kan je er weinig mee. Dan blijft er eigenlijk alleen maar frustratie over. |