Franse vakantiekinderen deel VI

Op verzoek, en omdat ik jullie tips dit jaar vast weer kan gebruiken, een nieuw deel. Op 16 juli komen er weer twee Franse meisjes drie weken bij ons logeren. Om op adem te komen en aandacht bij te tanken, en om ons een punthoofd en ettelijke hartverzakkingen te bezorgen.

De stichting die dit voor Nederland regelt (met kinderen uit diverse Europese landen, ook ons eigen land) is Europa Kinderhulp.

Voor de volledigheid de eerdere delen, met de avonturen van vorig jaar:
Twee Franse meiden van acht: Help Dude het Goede Doel door.
Twee Franse vakantiemeiden (8 jaar), deel II
Franse vakantiemeiden, Part Trois (III)
Franse vakantiemeiden, IV
Franse vakantiekinderen deel V

Dit jaar komen er één meisje van vorig jaar (L.) en een nieuw meisje (K.). Waarom Z. dit jaar niet komt, lees je hier. We houden verder goed contact met de familie en Z. zal hier altijd welkom zijn.

Nu K. dus, als tweede meisje. Acht jaar, moeder uit Guinee, geen vader in beeld, twee broertjes/zusjes. Volgens de omschrijving is ze rustig, houdt ze van dieren , eet ze geen varkensvlees (ik neem aan uit geloofsovertuiging) en slaapt ze makkelijk in. Ideaal! (Maar dit staat op alle omschrijvingen, omdat ouders anders bang zijn dat hun kind niet wordt geplaatst). Haar jongere zusje logeert bij een familie in Overijssel.

Naar K. is de kennismakingscollage al onderweg, inclusief een brief, een lijstje met Nederlandse woordjes en een kaart van Nederland met daarop onze woonplaats én Terschelling aangegeven.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Net als vorig jaar ben ik een welkomspakketje aan het maken. Rugzakjes deze keer:


Die komen vast goed van pas, want ze gaan een paar dagen overdag op pad met een groep kinderen en we gaan met zijn vieren een kleine week naar Terschelling (fietsen, banjeren, schelpen zoeken en met ongetwijfeld als hoogtepunt: de veerboot). Vorig jaar was een dagje Schiermonnikoog al een groot succes, vandaar dat we hebben besloten tot een Wadden-mini-vakantie.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

'Hun' kamer in huis is sinds vorig jaar wel wat ontprinsest, maar hopelijk kunnen de ladies ermee leven:


Het bed schuiven we uiteen tot twee bedden.

Ik heb nog heel veel knutselspullen, speelgoed, spelletjes en puzzels van vorig jaar (dankzij gulle giften o.a. van FOK!kers), dus we zijn er eigenlijk gewoon wel klaar voor!

Terugblik op vandaag:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

en:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 20 juli 2011 21:29 schreef Rewimo het volgende:
Die foto Een echte stuiterbal heb je

Als je haar album van vorig jaar zou zien, dan zie je prachtige omgevingen met op de voorgrond steeds een vage streep. Dat andere meisje had ongeveer dezelfde foto's, maar daar zag je steeds een liefelijk lachend meisje in diezelfde settings.

En als je tegen L. zegt dat ze stil moet staan, trekt ze zo'n verkrampt gezicht op de foto, dat iedereen zou denken dat we haar stiekem knijpen. Dus die durf ik niet in haar album te plakken.

quote:

Op woensdag 20 juli 2011 22:16 schreef debuurvrouw het volgende:
haha! wat een heerlijke stuiter. ik word al moe als ik er naar kijk.

Ja hè?

Maar de andere kant van de medaille is:

Als ik ze om negen uur naar bed dirigeer (zonder protest) en zeg dat ze nog best mogen lezen in bed, of puzzeltjes maken in hun vakantieboek, ik na een kwartier zie dat ze zelf het licht uit hebben gedaan en het stil is. Wat dat betreft hebben we enorm geluk met die twee.

Ik bedacht me vandaag dat mijn grote Ik-Doe-Dit-Nooit-Meer-dip, zo rond een uur of vier 's middags is. Dan wil ik eigenlijk even de boel stil kunnen zetten. En dat ligt niet aan die meiden, want die zijn hartstikke lief. Maar als lease-ouder is het lastig om je tijdelijke aanstelling ietwat van je af te zetten op de momenten dat dat best zou kunnen. Ik blijf toch alert, slaap ook lichter (Arty ook) en moet een bladzijde van een boek twee keer lezen omdat ik toch stiekem oplet of er niet eentje van de trap af klettert.
In de namiddag komt er dan zo'n moment dat ik heel erg graag even terug zou willen naar het middelpunt van het universum dat ik 49 weken per jaar zelf ben.

Maar daarna gaat het ook wel weer en het is niet het einde van de wereld, deze drie weken. En uit mijn comfort zone te moeten treden is natuurlijk ook reuze leerzaam. Hou ik mezelf dan voor.

quote:

Op woensdag 20 juli 2011 22:38 schreef Bluezz het volgende:
Ik herken het gevoel een beetje van mijn omarol. Als ze hier zijn of ik daar aan het oppassen ben.
Je bent gewoon niet in je eigen gedoetje, je bent niet rustig al wil je relaxed doen en 'dicht bij jezelf blijven ' en toch lukt dat niet en wil je dan weer heel eventjes terug naar hoe het gewoon is.

Ik denk dat dat heel goed te vergelijken is.
Blij dat jij het herkent, trouwens.

Ik vind (en vond, vorig jaar) dit het lastigste aan het hele project: het 24/7-gevoel. Ik zie dat Nederlandse ouders die meedoen, dat 'probleem' niet hebben. Het vakantiekind valt gewoon in hun dagelijkse gezinsritme. Voor ons is het de wereld op zijn kop.

quote:

Op woensdag 20 juli 2011 22:39 schreef conleche het volgende:
Ik heb ook al een tijdje geleden op de volgknop gedrukt en wilde even zeggen dat het een lief topic is en ontzettend vermakelijk om te lezen. Niet in de laatste plaats door je schrijfstijl.

Dank je wel conleche, dat vind ik leuk om te horen.

quote:

Op woensdag 20 juli 2011 22:41 schreef debuurvrouw het volgende:
Joh, ik heb nog steeds elke dag om een uur of 4 die dip. Achtig. want juist dan staan de kinderen ook op standje sugarrush of gek van moeiigheid. en dan wil je zelf gewoon even níks!

Maar misschien ben ik raar hoor. enniehoe, ik kan ze dan wel gewoon naar buiten dirigeren, want eigen en die ken ik, en dat lukt gewoon, meegegroeid. Maar kan me voorstellen dat je als invalouder dat gewoon wat minder makkelijk opvangt.

Dat laatste denk ik wel. Maar ik denk ook: als de Vier-Uur-Cup-A-Soup-Dip bij eigen kinderen ook maar op tien procent zou zitten van wat ik ervaar... dan nog heb ik eeuwig bewondering voor ouders. Of verbijstering, dat is wellicht een beter woord.

quote:

Op woensdag 20 juli 2011 22:48 schreef Bluezz het volgende:
Stel je hebt vakantiepoeten, dan lopen die ook gewoon op met de poeten die er al zijn. Als je geen poetjes hebt let je er ook continue op en dat breekt op

Ja zoiets zal het zijn inderdaad.

En dat ik het ongelooflijk moedig blijf vinden dat de ouders van de meisjes hun bloedjes zo maar aan ons toevertrouwen. En ons nog bedanken ook, met meegebrachte cadeaus en met dankbare brieven in de koffer. Dat vind ik enorm indrukwekkend en dat maakt het misschien ook wel wat 'zwaar'.

quote:

Op woensdag 20 juli 2011 23:05 schreef Bluezz het volgende:
Ja joh kinderen vergelijken met poesjes

quote:

Maar het is ook ongelofelijk moedig Ik zou het nooit gedurfd hebben.