juist omdat Jan nog zo jong is en amper praat weten wij niet precies wát er in dat koppie omgaat. Daarom op een speelse manier stickers geintroduceerd. Hij kan sowieso nog niet tellen bijvoorbeeld, dus de belofte dat hij bij vijf stickers een extraatje krijgt heeft voor hem geen waarde. Bij hem gaat het op dit moment voornamelijk om het stickertje plakken zelf. Dat dat na "gewenst" gedrag is, krijgt hij in de loop van de tijd vanzelf door. Dreigen doen we niet al komt het "denk aan je stickers" misschien wel zo over hier. maar het is meer bedoeld als reminder dat hij een sticker kan verdienen bij goed gedrag.
Ik ben eerder bang dat als ik maar één onderdeel zou doen, en hij dus maar één sticker per dag zou kunnen verdienen, de lol er voor hem snel vanaf zou zijn. Op deze manier kan hij hoe dan ook een sticker verdienen op een dag, zelfs al gooit hij z'n eten tegen het behang aan. Zoals gezegd, het gaat nu voornamelijk op een speelse manier het introduceren van belonen. Bij vijf keer goed luisteren een extra verhaaltje uit het grote boek. Bij vijf keer goed eten, een ijsje ipv een kwarktoetje. bij vijf keer op de wc plassen een keer met de luchtverfrisser spuiten. Of zoals vandaag; eem sticker omdat hij uit zichzelf een kus aan z'n broertje kwam brengen en weer wegrende om verder te gaan spelen. Aangezien hij liefzijn al had gehad, mocht hij hem op de random plek plakken. Je kunt het zien als een soort yathzee

het heeft geen haast, en natuurlijk mag hij kwaad zijn, mag wel eens gillen of huilen van pijn/verdriet oid. maar ook bij kwaadheid maak ik er tegenwoordig een spelletje van. Dan vraag ik of het nog harder kan omdat de buren hem niet kunnen verstaan. Mooi dat het dan prompt is afgelopen met krijsen.
Wat dat betreft had ik vanmiddag nog een discussie. Jan zat gisteren met de schuurdeur te spelen terwijl opa de fiets van papa repareerde. Op een gegeven moment komt jan huilend naar me toe. Had hij tussen de deur klem gezeten (ondanks dat hij in tien minuten tijd ruim 20 keer gewaarschuwd werd). Nou ja, prima, ik lachend er een kus op gegeven. Ik ben van mening dat ik beter kan lachen, dan in paniek op hem toerennen en z'n handje vastpakken om te kijken wat er is, aangezien hij van mijn reactie juist overstuur kan raken. En dan ben ik verder van huis dan met een kind wat half lachend tevreden is met een kus op de pijnlijke plek.