Ik kom hier om advies vragen want ik weet niet goed wat iik met mezelf aan moet.
Ik ben 30, heb het best goed voor elkaar (vaste relatie, een mooie dochter, een huis en een vaste baan) maar toch voel ik me niet altijd even gelukkig.
Als ik nadenk over "het" leven dan raak ik al snel in een depressieve bui.
Is dit nu alles denk ik dan, opstaan, werken, eten, slapen en weer opstaan.
Dag in dag uit, week in week uit etc...
Op een aantal details na weet ik nu al dat volgende week er net zo uit zal zien als vorige week...
Ik ben (pas) 30 en moet dit waarschijnlijk nog wel even vol gaan houden maar ik zou niet weten hoe! Ik roep altijd dat mijn motto is dat ik werk om te leven en niet leef om te werken.
Ik zou graag zien dat het ook zo was maar dan hou ik alleen mijzelf voor de gek.
Mensen die vertellen dat ze met plezier naar hun werk gaan zijn in mijn ogen niet goed wijs, al die tijd die je weggooit met werken is toch veel beter in te vullen?
Daar komt nog bij dat ik een hekel heb aan dingen moeten (iets wat ik al bijna mijn hele leven voel) maar er niet onderuit kom omdat het je gewoon opgelegd wordt. Er wordt vanalles van je verwacht en je moet het maar doen anders val je buiten de boot en ziet de maatschappij je maar als een rare vogel die recalcitrant wil zijn. Ik heb het hier geregeld over met mijn vriendin en zij zegt mij wel te begrijpen maar dat gevoel krijg ik niet. Zij is iemand die wel netjes de regeltjes kan volgen en wel vrede heeft met het leven zoals dat nu is. Maar is toch veel meer in het leven dan alleen maar werken en doen wat een ander (regering) je opdraagt? Of moet ik me er maar bij neerleggen dat dit het is? In dat geval mag het van mij hier stoppen want dan weet ik het allemaal al... Ik denk daar vaker over na maar dat is de makkelijkste uitweg en dat wil en kan ik mijn sociale omgeving niet aan doen.
Zoals ik al begon, ik weet gewoon niet wat ik met mijzelf aan moet....
Bedankt dat ik mijn ei hier even kwijt kan
Wat doe je met je vrije tijd? Naast je werk en de zorg voor je gezin heb je tijd over en die moet je leuk invullen. Dat is wat het leven zinvol maakt voor veel mensen. Als jij een beetje op de bank of achter de computer hangt dan kan ik me voorstellen dat je teleurgesteld bent in het leven.
Je bent overigens wel vroeg met een mid-life crisis.
Dit is de quarter-lifecrisis, daar is 'ie wat laat mee.quote:Op donderdag 23 juni 2011 10:48 schreef Mystikvm het volgende:
Je bent overigens wel vroeg met een mid-life crisis.
TS, iedereen heeft wel eens zo'n moment. En er zijn genoeg mensen die met plezier naar hun baan gaan, dus je zou ook op zoek kunnen gaan naar iets wat uitdagender is. Er zijn nog genoeg leuke dingen te doen, OOK als je werkt. Je moet immers wel je huur/hypotheek kunnen betalen want voor niets gaat de zon op.
Als dat je motto is, doe dat dan ook!
Wat zijn je interesses? Wat deed je voordat je een kind had? Zie je nog genoeg nieuwe mensen? Bedenk een activiteit, alleen of met het gezin waar plezier uitgehaald kan worden.
Misschien ander werk? Iets voor jezelf beginnen?
Je ben niet de enige TSquote:Het dertigersdilemma
Rond de dertig lijkt het wel permanent spitsuur in je hoofd. Grote beslissingen moeten worden genomen op het gebied van carrire, relaties, kinderen en huis.De meeste dertigers hebben het ogenschijnlijk prima voor elkaar. En toch knaagt er iets. Het dertigersdilemma, of de quarterlife crisis.
Positief bericht, het gaat ook weer over
en voor je het weet, zit je in je mid-life crisis Veruit de meeste dingen in dit leven zijn voor mij niet intens genoeg, en ik blijf achter met een leeg gevoel en een gebrek aan motivatie, omdat ik werkelijk niet kan verzinnen waar ik het voor doe.
Misschien heb ik een lichte depressie, want dit speelt inmiddels toch alweer een half jaar in dusdanige mate dat ik maar met mate functioneer.
Lang verhaal allemaal, maar de kern van wat ik kwijt wil is: ik snap het wel. Ik denk er ook vaak aan het roer 180 graden om te gooien en ECHT te gaan doen wat ik wil in dit leven.
En nu alleen nog de stap zetten om het te doen!quote:Op donderdag 23 juni 2011 11:14 schreef PhirePhoenix4 het volgende:
Heb een soortgelijk probleem... Alleen bij mij is eigenlijk bijna alles saai, cq een sleur.
Veruit de meeste dingen in dit leven zijn voor mij niet intens genoeg, en ik blijf achter met een leeg gevoel en een gebrek aan motivatie, omdat ik werkelijk niet kan verzinnen waar ik het voor doe.
Misschien heb ik een lichte depressie, want dit speelt inmiddels toch alweer een half jaar in dusdanige mate dat ik maar met mate functioneer.
Lang verhaal allemaal, maar de kern van wat ik kwijt wil is: ik snap het wel. Ik denk er ook vaak aan het roer 180 graden om te gooien en ECHT te gaan doen wat ik wil in dit leven.
Tsjah... Als ik zeg 180 graden dan bedoel ik niet "ik kom uit de boekhouding maar ga nu tuinieren". Dan bedoel ik echt nagenoeg volledige submersie in de welbekende zelfkant van onze maatschappij.quote:
[..]
En nu alleen nog de stap zetten om het te doen!
Dus ik heb m'n redenen om voorzichtig te zijn. Ik wil het namelijk graag goed en maatschappelijk acceptabel doen. Maar het lijkt me niet te lukken.
