R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Tot 2 maanden geleden had ik nog nooit gehoord van hooggevoeligheid. Ik vond het wel eens tijd om met een psycholoog te gaan praten, omdat ik me niet echt heel goed voelde. Ik had een lijst voor 'm gemaakt met dingen die me dwars zaten. Nadat we een paar punten hadden doorgenomen gaf hij aan dat het lijkt alsof ik extreem gevoelig ben. En daar had hij inderdaad wel een punt.
Ik had hier dus nog nooit van gehoord en wist niet dat je zoveel meer gevoelig kan zijn dan de meeste andere mensen. Ineens begreep ik ook waarom ik me zo ontzettend beroerd kon voelen als er een slechte sfeer was op kantoor door de werkdruk bijvoorbeeld en mensen die daar niet goed mee om kunnen gaan. En zo vond ik wel heel wat meer herkenningspunten.
Ik weet ook dat het bij behoorlijk wat mensen voorkomt, maar ik ga er wel verkeerd mee om. Ik ontwijk heel veel situaties om me maar niet beroerd te hoeven voelen.
Ik heb ook al jaren geen vrienden meer. Ik moet toegeven dat dat vooral mijn eigen schuld is, maar ik denk ook wel dat het deels met mijn hooggevoeligheid te maken heeft eerlijk gezegd. Ik zei altijd dat ik het wel best vond om geen vrienden te hebben, maar eigenlijk is dat niet zo. Ik zou heel graag vrienden hebben. Dat is ook een van de redenen geweest om met een psycholoog te gaan praten. Ik hoop dat hij me kan helpen om beter om te gaan met die hooggevoeligheid, want ik kan mezelf behoorlijk gek maken.
Ik zou graag met andere mensen praten die hier ook last van hebben. Want ja ik heb er echt wel last van gehad de afgelopen jaren en heb er nog steeds echt last van. Misschien dat jullie nog tips voor me hebben en verder vind ik het gewoon prettig om jullie verhalen te horen.
Verder wil ik geen discussie starten over het wel of niet bestaan van hooggevoeligheid, want daar twijfel ik echt niet aan.
Ik had hier dus nog nooit van gehoord en wist niet dat je zoveel meer gevoelig kan zijn dan de meeste andere mensen. Ineens begreep ik ook waarom ik me zo ontzettend beroerd kon voelen als er een slechte sfeer was op kantoor door de werkdruk bijvoorbeeld en mensen die daar niet goed mee om kunnen gaan. En zo vond ik wel heel wat meer herkenningspunten.
Ik weet ook dat het bij behoorlijk wat mensen voorkomt, maar ik ga er wel verkeerd mee om. Ik ontwijk heel veel situaties om me maar niet beroerd te hoeven voelen.
Ik heb ook al jaren geen vrienden meer. Ik moet toegeven dat dat vooral mijn eigen schuld is, maar ik denk ook wel dat het deels met mijn hooggevoeligheid te maken heeft eerlijk gezegd. Ik zei altijd dat ik het wel best vond om geen vrienden te hebben, maar eigenlijk is dat niet zo. Ik zou heel graag vrienden hebben. Dat is ook een van de redenen geweest om met een psycholoog te gaan praten. Ik hoop dat hij me kan helpen om beter om te gaan met die hooggevoeligheid, want ik kan mezelf behoorlijk gek maken.
Ik zou graag met andere mensen praten die hier ook last van hebben. Want ja ik heb er echt wel last van gehad de afgelopen jaren en heb er nog steeds echt last van. Misschien dat jullie nog tips voor me hebben en verder vind ik het gewoon prettig om jullie verhalen te horen.
Verder wil ik geen discussie starten over het wel of niet bestaan van hooggevoeligheid, want daar twijfel ik echt niet aan.
Jawel, maar daar zitten lang niet zoveel mensen als hier. En ik heb gelezen dat 20% van de mensen hooggevoelig zijn, dus ik dacht dat ik hier ook wel wat lotgenoten zou vinden.quote:Op vrijdag 17 juni 2011 23:01 schreef TheaTraal het volgende:
[..]
Al op internet naar lotgenotenforum gezocht?
Op
En heb jij er verder geen problemen mee (gehad), of wel?quote:
ja hoor, je bent sowieso niet de enige,
Heb ik ook..
Als je veel registreert is het zaak om het goed te leren plaatsen en filteren. VOnd ik vroeger ook moeilijk. Dacht ik dat jantje mij een lul vond omdat hij zich rot voelde. Ik pikte zijn negatieve gevoel heel snel op, maar plaatsen deed ik niet goed. Tegenwoordig gebruik ik het juist als manager. Goh keesje, je kijkt niet echt vrolijk, gaat het wel goed met je? Ik vraag het nu gewoon ipv het op mezelf te betrekken.
Misschien heb jij daar ook iets aan. Dus heel goed proberen te duiden wat hetgeen je waarneemt betekent en op wie het gericht is. Gevoeligheid is mits goed gebruikt een enorm talent!
Misschien heb jij daar ook iets aan. Dus heel goed proberen te duiden wat hetgeen je waarneemt betekent en op wie het gericht is. Gevoeligheid is mits goed gebruikt een enorm talent!
Whatever...
Herkenbaar. Er is volgens mij heel veel informatie over te vinden. Ik heb toen het boek van Elaine Aron gelezen. Was echt een eye opener toen. Nu maak ik mij er verder niet meer druk over, ik ben gewoon zoals ik ben. Soms lastig want ik kan wat minder prikkels hebben of dat je zo sfeergevoelig bent, aan de andere kant soms ook wel prettig, intens kunnen genieten van kleine dingetjes etc.
Succes.
Succes.
jawel, ik heb er wel veel last van.. maar inmiddels er wel een beetje aan gewend zodat ik weet dat het ook weer over gaat.quote:
[..]
En heb jij er verder geen problemen mee (gehad), of wel?
Maar het is echt wonderbaarlijk hoe snel dat kan gaan als ik in een andere sfeer beland...
Hier heb ik nou wat aan. Bedankt voor je reactie! Als Jantje zich rot voelt klap ik op het moment volledig dicht. Weet echt niet wat ik daar mee aan moet en ik kan er ook heel slecht tegen als iemand gaat huilen. Ik heb dus ook de neiging te denken dat als iemand zich beroerd voelt het op de een of andere manier door mij komt. Dus is goed om te weten hoe jij hier mee om bent gegaan.quote:
Als je veel registreert is het zaak om het goed te leren plaatsen en filteren. VOnd ik vroeger ook moeilijk. Dacht ik dat jantje mij een lul vond omdat hij zich rot voelde. Ik pikte zijn negatieve gevoel heel snel op, maar plaatsen deed ik niet goed. Tegenwoordig gebruik ik het juist als manager. Goh keesje, je kijkt niet echt vrolijk, gaat het wel goed met je? Ik vraag het nu gewoon ipv het op mezelf te betrekken.
Misschien heb jij daar ook iets aan. Dus heel goed proberen te duiden wat hetgeen je waarneemt betekent en op wie het gericht is. Gevoeligheid is mits goed gebruikt een enorm talent!
Ok, ik denk dat ik dat boek ook maar eens ga lezen. En mooi dat jij je er in ieder geval niet meer druk over maakt.quote:Op vrijdag 17 juni 2011 23:17 schreef liesje1979 het volgende:
Herkenbaar. Er is volgens mij heel veel informatie over te vinden. Ik heb toen het boek van Elaine Aron gelezen. Was echt een eye opener toen. Nu maak ik mij er verder niet meer druk over, ik ben gewoon zoals ik ben. Soms lastig want ik kan wat minder prikkels hebben of dat je zo sfeergevoelig bent, aan de andere kant soms ook wel prettig, intens kunnen genieten van kleine dingetjes etc.
Succes.
Ik ben ook HSPer.
Of ik er last van heb? Soms.
Meestal zet ik het om in kracht!
Daar ben ik nu ook over aan het praten met mijn psych!
Of ik er last van heb? Soms.
Meestal zet ik het om in kracht!
Daar ben ik nu ook over aan het praten met mijn psych!
"I'm gonna shove my fist up your ass and use you as a handwarmer."
Dat heb ik ook inderdaad. Kan echt heel snel gaan. Maar ja uiteindelijk moet je er natuurlijk mee om leren gaan en dan zitten er ook echt wel positieve kanten aan.quote:
[..]
jawel, ik heb er wel veel last van.. maar inmiddels er wel een beetje aan gewend zodat ik weet dat het ook weer over gaat.
Maar het is echt wonderbaarlijk hoe snel dat kan gaan als ik in een andere sfeer beland...
Als je het al om kan zetten in kracht dan ben je goed bezig! Zo ver ben ik nog niet, maar ben ook pas 2 keer bij mijn psych geweest dus is niet zo gek natuurlijk.quote:
Ik ben ook HSPer.
Of ik er last van heb? Soms.
Meestal zet ik het om in kracht!
Daar ben ik nu ook over aan het praten met mijn psych!
Nja, precies zoals ik zeg. Alleen is het wel een leerproces. Het begint met vragen. Goh, je kijkt somber: gaat het wel goed? Dan kan iemand het namelijk gewoon zeggen. Je zult merken dat meestal mensen wel vertellen wat er is en dat het bijna nooit echt over jou gaat. Eerst zaken proberen te benoemen en niet rdirect op jezelf betrekken. Kijk wat de omgeving je nog meer aan signalen biedt. Voelt een ander zich schuldig als iemand boos is? Ligt dat dan tussen die twee? etcetc. Neem afstand, analyseer, benoem wat je ziet en vraag wat er is .quote:
[..]
Hier heb ik nou wat aan. Bedankt voor je reactie! Als Jantje zich rot voelt klap ik op het moment volledig dicht. Weet echt niet wat ik daar mee aan moet en ik kan er ook heel slecht tegen als iemand gaat huilen. Ik heb dus ook de neiging te denken dat als iemand zich beroerd voelt het op de een of andere manier door mij komt. Dus is goed om te weten hoe jij hier mee om bent gegaan.
Whatever...
Dat vragen lijkt me inderdaad een goed idee. Nu doe ik gewoon niks en ga ik me met de minuut beroerder voelen. Bedankt voor de tips.quote:
[..]
Nja, precies zoals ik zeg. Alleen is het wel een leerproces. Het begint met vragen. Goh, je kijkt somber: gaat het wel goed? Dan kan iemand het namelijk gewoon zeggen. Je zult merken dat meestal mensen wel vertellen wat er is en dat het bijna nooit echt over jou gaat. Eerst zaken proberen te benoemen en niet rdirect op jezelf betrekken. Kijk wat de omgeving je nog meer aan signalen biedt. Voelt een ander zich schuldig als iemand boos is? Ligt dat dan tussen die twee? etcetc. Neem afstand, analyseer, benoem wat je ziet en vraag wat er is .
Nou weetje, ik heb het er ook nog niet zo vaak over gehad.quote:
[..]
Als je het al om kan zetten in kracht dan ben je goed bezig! Zo ver ben ik nog niet, maar ben ook pas 2 keer bij mijn psych geweest dus is niet zo gek natuurlijk.
Maar ik kan ook niet tegen drukte en ik vermijd verjaardagen ook enzo.
Ik denk niet dat ik ooit wel goed in drukke ruimtes kan zijn.
Maar ik voel mensen wel goed aan. En met kleine groepjes mensen gaat het gewoon goed.
En verder, ik ga veel af op mijn intuitie. Dat is je gevoel.
"I'm gonna shove my fist up your ass and use you as a handwarmer."
Het heeft ook een beetje te maken met prikkelcontrole. Op den duur (ik vermoed dat ik een stukje ouder dan je benquote:
[..]
Ok, ik denk dat ik dat boek ook maar eens ga lezen. En mooi dat jij je er in ieder geval niet meer druk over maakt.
) leer je beter waar je grenzen liggen. Zo herinner ik mij vroeger dat ik wel eens in een supermarkt in huilen uit ben gebarsten. Totaal het overzicht kwijt. Dat was na ''s ochtends een nieuw stadje te hebben bekeken, daarna naar het strand geweest. Uit eten... Je moet gewoon beseffen dat alles bij je wat heftiger binnenkomt en je dus sneller "vol" bent. Qua het oppikken van emoties e.d van anderen doe ik het ook zo als Spanky, betrek het in ieder geval niet gelijk op mezelf.
Genieten van de kleine dingen in het leven. 
En boswandelingen, rust vinden in de natuur. Blij zijn om te bloemknoppen die openbarsten.
Daar haal ik ook veel rust uit.
En boswandelingen, rust vinden in de natuur. Blij zijn om te bloemknoppen die openbarsten.
Daar haal ik ook veel rust uit.
"I'm gonna shove my fist up your ass and use you as a handwarmer."
lees deze site eens door: http://www.hooggevoelig.nl/drupal6/?q=node/151
herken je jezelf daarin? mijn vriendin heeft dit ook, het is af en toe een beetje lastig maar ik kan niet meer zonder haar, ondanks dat ik haar 'buien' niet altijd begrijp wil ik wel bij haar zijn
herken je jezelf daarin? mijn vriendin heeft dit ook, het is af en toe een beetje lastig maar ik kan niet meer zonder haar, ondanks dat ik haar 'buien' niet altijd begrijp wil ik wel bij haar zijn
quote:
lees deze site eens door: http://www.hooggevoelig.nl/drupal6/?q=node/151
herken je jezelf daarin? mijn vriendin heeft dit ook, het is af en toe een beetje lastig maar ik kan niet meer zonder haar, ondanks dat ik haar 'buien' niet altijd begrijp wil ik wel bij haar zijn
"I'm gonna shove my fist up your ass and use you as a handwarmer."
Ik heb echt een hekel aan verjaardagen! Komt door de drukte natuurlijk. Maar vroeger ging ik altijd naar boven als er veel visite was. Nu snap ik pas echt waarom ik die neiging had. En voor mij werkt kleine groepjes mensen ook veel prettiger. Wel prettig die herkenning.quote:
[..]
Nou weetje, ik heb het er ook nog niet zo vaak over gehad.
Maar ik kan ook niet tegen drukte en ik vermijd verjaardagen ook enzo.
Ik denk niet dat ik ooit wel goed in drukke ruimtes kan zijn.
Maar ik voel mensen wel goed aan. En met kleine groepjes mensen gaat het gewoon goed.
En verder, ik ga veel af op mijn intuitie. Dat is je gevoel.
Kijk wie zegt dat je normaal kan leven? En wie bepaald wat normaal is toch?quote:
[..]
Ik heb echt een hekel aan verjaardagen! Komt door de drukte natuurlijk. Maar vroeger ging ik altijd naar boven als er veel visite was. Nu snap ik pas echt waarom ik die neiging had. En voor mij werkt kleine groepjes mensen ook veel prettiger. Wel prettig die herkenning.
Jij leeft op jouw manier en die is ook gewoon goed. Zo bekijk ik het
"I'm gonna shove my fist up your ass and use you as a handwarmer."
Ik ben 25, dus je bent inderdaad een stukje ouder. Ik heb nog een hoop te leren hoor ik al. Maar wordt zeker wel tijd dat ik niet alles op mezelf betrek, want dat doet me echt geen goed.quote:
[..]
Het heeft ook een beetje te maken met prikkelcontrole. Op den duur (ik vermoed dat ik een stukje ouder dan je ben
Bedankt voor de link! En ik herken mezelf in behoorlijk wat punten. En mooi dat je bij je vriendin wilt zijn ondanks dat het soms een beetje lastig is. Ik kan het me best voorstellen, want het doet mijn humeur ook niet altijd goed.quote:
lees deze site eens door: http://www.hooggevoelig.nl/drupal6/?q=node/151
herken je jezelf daarin? mijn vriendin heeft dit ook, het is af en toe een beetje lastig maar ik kan niet meer zonder haar, ondanks dat ik haar 'buien' niet altijd begrijp wil ik wel bij haar zijn
Daar heb je zeker wel een punt! Ik ben altijd erg gevoelig voor wat normaal is en ik heb me nooit echt normaal gevoeld. Was vooral erg in de tijd dat iedereen naar een bar ging en ik had die behoefte gewoon niet. Veels te druk. Dus ieder weekend waren zij wezen zuipen en ik niet. Nou dan voelde ik me altijd behoorlijk slecht.quote:
[..]
Kijk wie zegt dat je normaal kan leven? En wie bepaald wat normaal is toch?
Jij leeft op jouw manier en die is ook gewoon goed. Zo bekijk ik het
Precies. Hier hetzelfde verhaal, zolang je het goed weet te handelen en niet teveel op jezelf betrekt kan het ook een voordeel zijn.quote:
Als je veel registreert is het zaak om het goed te leren plaatsen en filteren. VOnd ik vroeger ook moeilijk. Dacht ik dat jantje mij een lul vond omdat hij zich rot voelde. Ik pikte zijn negatieve gevoel heel snel op, maar plaatsen deed ik niet goed. Tegenwoordig gebruik ik het juist als manager. Goh keesje, je kijkt niet echt vrolijk, gaat het wel goed met je? Ik vraag het nu gewoon ipv het op mezelf te betrekken.
Misschien heb jij daar ook iets aan. Dus heel goed proberen te duiden wat hetgeen je waarneemt betekent en op wie het gericht is. Gevoeligheid is mits goed gebruikt een enorm talent!
En soms doe je mee en dan kan je het een week bezuren.quote:
[..]
Daar heb je zeker wel een punt! Ik ben altijd erg gevoelig voor wat normaal is en ik heb me nooit echt normaal gevoeld. Was vooral erg in de tijd dat iedereen naar een bar ging en ik had die behoefte gewoon niet. Veels te druk. Dus ieder weekend waren zij wezen zuipen en ik niet. Nou dan voelde ik me altijd behoorlijk slecht.
Dat ken ik ook. Je bent echt niet de enige!!!
Jij bent ook gewoon maar een mens. En wees blij dat we allemaal niet hetzelfde zijn!
"I'm gonna shove my fist up your ass and use you as a handwarmer."
Dit is voor mij zeer herkenbaar (net als een hoop andere dingen, ben gelukkig al een tijdje bekend met hsp zijn) al koos ik ervoor om juist wel elk weekend te gaan zuipen nadat ik de 1e keer merkte dat de alcohol mijn gevoeligheid ontzettend dempte, dat was toen ik 18, ben nu 28 en gelukkig 1,5 jaar van de drank afquote:
Was vooral erg in de tijd dat iedereen naar een bar ging en ik had die behoefte gewoon niet. Veels te druk. Dus ieder weekend waren zij wezen zuipen en ik niet. Nou dan voelde ik me altijd behoorlijk slecht.
1 van de dingen die me daarbij geholpen heeft is het erkennen van en rekening houden met mijn gevoeligheid, dus de dingen op mijn manier en tempo doen in plaats van de dingen willen doen zoals anderen het doen, omdat 'zou moeten' of omdat het veiliger voelt om met de meerderheid mee te doen, als je aan jezelf voorbij gaat krijg je dat later altijd op je bord
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dat doe ik met mijn kanker! Ik heb het omgebogen tot mijn kracht.quote:
Ik ben ook HSPer.
Of ik er last van heb? Soms.
Meestal zet ik het om in kracht!
Daar ben ik nu ook over aan het praten met mijn psych!
Ik merkte wat pas van mijn hooggevoeligheid af sinds dat ik ben gaan samenwonen. Daarvoor had ik altijd een rustig leven gehad, ik had nooit echt veel vrienden en ik was meestal blij als ik een keer op stap kon gaan ofzo. Sinds dat ik dus ben gaan samenwonen, waren altijd de buren op bezoek. Over het algemeen zijn dat dus supertoffe mensen en ik was ontzettend blij met mijn nieuwe vrienden. Op een gegeven moment ging dat steeds meer knagen over het feit dat ze altijd maar bij mij en bij mijn partner op bezoek waren. Ik werd er regelmatig gek van en ik wilde eigenlijk wel wat rust hebben. Als die rustmomenten er niet kwamen dan werd ik ontzettend boos, ik voelde mij zo machteloos en ik kon er niks aan doen. Ik wist eerst niet waardoor dit kwam, en daarna begreep ik dat ik niet altijd van die drukte hou.
Ik probeerde met mijn partner te praten, maar hij begreep het niet en nodigde regelmatig het bezoek uit. Laterna heb ik gelezen dat ik dus blijkbaar hooggevoelig ben.
Dit verklaart nu ook waarom ik bijvoorbeeld slecht tegen stress kan en ik weet dat ik mijn leven wat rustiger in moet plannen. Dit betekend dus dat ik niet alle verjaardagen afloop, dat ik niet te veel wil reizen voor werk en dat ik regelmatig 'nee' moet zeggen.
Inmiddels begrijpt mijn partner dat gelukkig nu ook, waardoor hij dus rekening ermee kan houden.
Ik probeerde met mijn partner te praten, maar hij begreep het niet en nodigde regelmatig het bezoek uit. Laterna heb ik gelezen dat ik dus blijkbaar hooggevoelig ben.
Dit verklaart nu ook waarom ik bijvoorbeeld slecht tegen stress kan en ik weet dat ik mijn leven wat rustiger in moet plannen. Dit betekend dus dat ik niet alle verjaardagen afloop, dat ik niet te veel wil reizen voor werk en dat ik regelmatig 'nee' moet zeggen.
Inmiddels begrijpt mijn partner dat gelukkig nu ook, waardoor hij dus rekening ermee kan houden.
Godsamme, waar ze tegenwoordig wel allemaal wel geen etiketjes voor verzinnen.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Gewoon niet zo als een nitwit dichtklappen en in jezelf scenarios gaan bedenken, maar negeren en doorgaan met je leven. Wat een andere doet heeft echt helemaal niets te maken met jou en heeft geen invloed op jou. De wereld draait niet om jou.quote:
[..]
Hier heb ik nou wat aan. Bedankt voor je reactie! Als Jantje zich rot voelt klap ik op het moment volledig dicht. Weet echt niet wat ik daar mee aan moet en ik kan er ook heel slecht tegen als iemand gaat huilen. Ik heb dus ook de neiging te denken dat als iemand zich beroerd voelt het op de een of andere manier door mij komt. Dus is goed om te weten hoe jij hier mee om bent gegaan.
Ik herken me dus echt niet in jouw verhaal, maar heb soms eenzelfde gevoel, bijvoorbeeld als ik in het openbaar iets doe waarvan ik niet zeker ben dat het acceptabel is, zelfde voor iets dragen bijvoorbeeld. Maar zet jezelf in hun schoenen en denk er dan over na. Als jij een roze shirt en een sjaal draagt denkt diegene achter je in de tram hooguit 'wat een homo' maar dat is echt alles. Voor de rest geen niemand buiten in de wereld een shit om jou.
Goed om te weten dat ik niet de enige ben, want dat gevoel had ik dus wel in die tijd. En is inderdaad maar goed dat we niet allemaal hetzelfde zijn natuurlijk.quote:
[..]
En soms doe je mee en dan kan je het een week bezuren.
Dat ken ik ook. Je bent echt niet de enige!!!
Jij bent ook gewoon maar een mens. En wees blij dat we allemaal niet hetzelfde zijn!
Ik heb al heel lang geleden besloten om nooit te gaan drinken, dus weet niet wat voor effect dat bij mij zou hebben gehad. Maar gelukkig ben je nu van de drank af, want ik kan me voorstellen dat het lekker is als je gevoeligheid wordt gedempt maar ja als dat betekent dat je teveel alcohol drinkt is dat ook geen goed oplossing natuurlijk.quote:
[..]
Dit is voor mij zeer herkenbaar (net als een hoop andere dingen, ben gelukkig al een tijdje bekend met hsp zijn) al koos ik ervoor om juist wel elk weekend te gaan zuipen nadat ik de 1e keer merkte dat de alcohol mijn gevoeligheid ontzettend dempte, dat was toen ik 18, ben nu 28 en gelukkig 1,5 jaar van de drank af
Ik ben het ook pas echt gaan merken sinds ik ben gaan samenwonen. Ik was vaak niet te genieten en kon eigenlijk niet eens uitleggen waarom. Nu blijkt dus dat ik de hele dag zo druk ben in mijn hoofd met al die signalen dat ik er doodmoe en chagrijnig van werd. Ik had ook altijd een rustig leven met weinig vrienden. En ik zie dat jij er nu goed mee om hebt leren te gaan. Dat is goed nieuws. En fijn dat je partner je nu ook begrijpt.quote:
Ik merkte wat pas van mijn hooggevoeligheid af sinds dat ik ben gaan samenwonen. Daarvoor had ik altijd een rustig leven gehad, ik had nooit echt veel vrienden en ik was meestal blij als ik een keer op stap kon gaan ofzo. Sinds dat ik dus ben gaan samenwonen, waren altijd de buren op bezoek. Over het algemeen zijn dat dus supertoffe mensen en ik was ontzettend blij met mijn nieuwe vrienden. Op een gegeven moment ging dat steeds meer knagen over het feit dat ze altijd maar bij mij en bij mijn partner op bezoek waren. Ik werd er regelmatig gek van en ik wilde eigenlijk wel wat rust hebben. Als die rustmomenten er niet kwamen dan werd ik ontzettend boos, ik voelde mij zo machteloos en ik kon er niks aan doen. Ik wist eerst niet waardoor dit kwam, en daarna begreep ik dat ik niet altijd van die drukte hou.
Ik probeerde met mijn partner te praten, maar hij begreep het niet en nodigde regelmatig het bezoek uit. Laterna heb ik gelezen dat ik dus blijkbaar hooggevoelig ben.
Dit verklaart nu ook waarom ik bijvoorbeeld slecht tegen stress kan en ik weet dat ik mijn leven wat rustiger in moet plannen. Dit betekend dus dat ik niet alle verjaardagen afloop, dat ik niet te veel wil reizen voor werk en dat ik regelmatig 'nee' moet zeggen.
Inmiddels begrijpt mijn partner dat gelukkig nu ook, waardoor hij dus rekening ermee kan houden.
Ik ben ook nooit zo'n fan van etiketjes, maar toch geloof ik hier wel in. Soms is het wel eens goed om iets een naam te geven dan kun je er tenminste wat mee. Uiteindelijk zijn we nou eenmaal niet allemaal zo uniek als we soms denken.quote:
Godsamme, waar ze tegenwoordig wel allemaal wel geen etiketjes voor verzinnen.
Ik ben dus erg goed in het bedenken van scenario's. Zijn alleen nooit positieve scenario's. En daar zou ik graag mee willen stoppen, omdat ik echt wel weet dat het nergens op slaat. En ik ben ook heel goed in het bedenken wat anderen denken, maar je hebt gelijk dat het toch niemand verder wat interesseert. Toch is het erg lastig om dat soort gedachtes te stoppen weet ik uit ervaring, maar met wat hulp moet het toch ooit een keer lukken zou je denken.quote:
[..]
Gewoon niet zo als een nitwit dichtklappen en in jezelf scenarios gaan bedenken, maar negeren en doorgaan met je leven. Wat een andere doet heeft echt helemaal niets te maken met jou en heeft geen invloed op jou. De wereld draait niet om jou.
Ik herken me dus echt niet in jouw verhaal, maar heb soms eenzelfde gevoel, bijvoorbeeld als ik in het openbaar iets doe waarvan ik niet zeker ben dat het acceptabel is, zelfde voor iets dragen bijvoorbeeld. Maar zet jezelf in hun schoenen en denk er dan over na. Als jij een roze shirt en een sjaal draagt denkt diegene achter je in de tram hooguit 'wat een homo' maar dat is echt alles. Voor de rest geen niemand buiten in de wereld een shit om jou.
Je laatste zin is in mijn ogen in contradictie met het willen hebben van een label, "zodat je er wat mee kan". We zijn inderdaad niet allemaal zo uniek als we soms denken. Een label helpt daarin te onderscheiden. Zeker labels die a) onze ellende kunnen verklaren en b) de oorzaken voor die ellende buiten onszelf leggen. Dit soort manieren van labelen leidt vaak tot slachtofferen. De redenering wordt dan al snel (plat gezegd):quote:
[..]
Ik ben ook nooit zo'n fan van etiketjes, maar toch geloof ik hier wel in. Soms is het wel eens goed om iets een naam te geven dan kun je er tenminste wat mee. Uiteindelijk zijn we nou eenmaal niet allemaal zo uniek als we soms denken.
Ik heb geen vrienden --> ik ben hooggevoelig --> mijn gebrek aan vrienden is te wijten aan anderen die niet met mijn hooggevoeligheid kunnen omgaan. Terwijl de constatering dat je hooggevoelig er wellicht juist toe leidt dat je geen noodzakelijke veranderingen / verbetering (c.q. leert!) aanbrengt in je (sociale) gedrag en dus geen vrienden hebt.
Edit: Disclaimer: kort door de bocht en bij wijze van spreken, zonder de intentie iemand te beledigen/te verwijten.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Ik begrijp heel goed wat je bedoelt, maar ik ben niet van plan om anderen ergens de schuld van te gaan geven. De reden dat ik geen vrienden heb is doordat ik zelf mensen bewust en onbewust op afstand houd. Doordat ik nu weet wat hier de reden van is kan ik er zelf wat aan doen en vervolgens wel vrienden hebben. Maar kan me wel voorstellen dat er ook wel eens misbruik wordt gemaakt van labels. Zit dus ook zeker wel een risico aan.quote:
[..]
Je laatste zin is in mijn ogen in contradictie met het willen hebben van een label, "zodat je er wat mee kan". We zijn inderdaad niet allemaal zo uniek als we soms denken. Een label helpt daarin te onderscheiden. Zeker labels die a) onze ellende kunnen verklaren en b) de oorzaken voor die ellende buiten onszelf leggen. Dit soort manieren van labelen leidt vaak tot slachtofferen. De redenering wordt dan al snel (plat gezegd):
Ik heb geen vrienden --> ik ben hooggevoelig --> mijn gebrek aan vrienden is te wijten aan anderen die niet met mijn hooggevoeligheid kunnen omgaan. Terwijl de constatering dat je hooggevoelig er wellicht juist toe leidt dat je geen noodzakelijke veranderingen / verbetering (c.q. leert!) aanbrengt in je (sociale) gedrag en dus geen vrienden hebt.
Edit: Disclaimer: kort door de bocht en bij wijze van spreken, zonder de intentie iemand te beledigen/te verwijten.
Sterke posting. Ben het met de strekking van je verhaal eens. Maar als voor Veewee dat labeltje wat houvast geeft en helpt om strategieen te vinde om er beter mee om te gaan is dat prima. Want zelfmedelijden heeft niemand iets aan. Dus inderdaad: je bent niet zielig, je hebt iets te leren.quote:
[..]
Je laatste zin is in mijn ogen in contradictie met het willen hebben van een label, "zodat je er wat mee kan". We zijn inderdaad niet allemaal zo uniek als we soms denken. Een label helpt daarin te onderscheiden. Zeker labels die a) onze ellende kunnen verklaren en b) de oorzaken voor die ellende buiten onszelf leggen. Dit soort manieren van labelen leidt vaak tot slachtofferen. De redenering wordt dan al snel (plat gezegd):
Ik heb geen vrienden --> ik ben hooggevoelig --> mijn gebrek aan vrienden is te wijten aan anderen die niet met mijn hooggevoeligheid kunnen omgaan. Terwijl de constatering dat je hooggevoelig er wellicht juist toe leidt dat je geen noodzakelijke veranderingen / verbetering (c.q. leert!) aanbrengt in je (sociale) gedrag en dus geen vrienden hebt.
Edit: Disclaimer: kort door de bocht en bij wijze van spreken, zonder de intentie iemand te beledigen/te verwijten.
Whatever...
quote:
[..]
Ik begrijp heel goed wat je bedoelt, maar ik ben niet van plan om anderen ergens de schuld van te gaan geven. De reden dat ik geen vrienden heb is doordat ik zelf mensen bewust en onbewust op afstand houd. Doordat ik nu weet wat hier de reden van is kan ik er zelf wat aan doen en vervolgens wel vrienden hebben. Maar kan me wel voorstellen dat er ook wel eens misbruik wordt gemaakt van labels. Zit dus ook zeker wel een risico aan.
Whatever...
Dat is inderdaad niet het meest handige. Had een vriendin die ook (vastgesteld) hooggevoelig was (naast autisme) en zij vermeed alles wat haar misschien in negatieve wijze zou kunnen prikkelen. Terwijl dat je 'weerstand' voor die dingen alleen nog maar minder maakt. Ik zou, al is het makkelijk praten, juist de confrontatie opzoeken met die dingen zodat je er beter mee leert omgaan. Compleet vermijden voor de rest van je leven kan toch niet.quote:
Ik weet ook dat het bij behoorlijk wat mensen voorkomt, maar ik ga er wel verkeerd mee om. Ik ontwijk heel veel situaties om me maar niet beroerd te hoeven voelen.
En uiteindelijk moet je ermee leven omdat het een 'karaktereigenschap' is die 20% van de mensen heeft. Al zal het niet bij die gehele 20% hun leven compleet ontregelen zoals het bij jou wel een beetje doet.
Doe ik dus ook. En op een gegeven moment heb je er zelf niet eens erg meer in dat je constant allerlei situaties aan het vermijden bent. En het werkt inderdaad niet en maakt het leven ook zeker niet leuker ben ik nu wel achter.quote:
[..]
Dat is inderdaad niet het meest handige. Had een vriendin die ook hooggevoelig was (naast autisme) en zij vermeed alles wat haar misschien in negatieve wijze zou kunnen prikkelen. Terwijl dat je 'weerstand' voor die dingen alleen nog maar minder maakt. Ik zou, al is het makkelijk praten, juist de confrontatie opzoeken met die dingen zodat je er beter mee leert omgaan. Compleet vermijden voor de rest van je leven kan toch niet.
Zie het niet als een label, maar als een woord wat jouw karakter beschrijft.quote:
[..]
Ik begrijp heel goed wat je bedoelt, maar ik ben niet van plan om anderen ergens de schuld van te gaan geven. De reden dat ik geen vrienden heb is doordat ik zelf mensen bewust en onbewust op afstand houd. Doordat ik nu weet wat hier de reden van is kan ik er zelf wat aan doen en vervolgens wel vrienden hebben. Maar kan me wel voorstellen dat er ook wel eens misbruik wordt gemaakt van labels. Zit dus ook zeker wel een risico aan.
Als 20% van de mensen gevoeliger is dan anderen, kan je dat moeilijk labelen. Sommige mensen zijn ook koppig, eigenwijs of nieuwsgierig. Maar iemand nieuwsgierig noemen maakt het nog geen label. Of zie ik dit nu helemaal verkeerd?
Klopt. Er zullen gerust mensen zijn die er wat handiger mee omgaan, maar ik geloof er in dat ik dat ook kan leren.quote:
[..]
En uiteindelijk moet je ermee leven omdat het een 'karaktereigenschap' is die 20% van de mensen heeft. Al zal het niet bij die gehele 20% hun leven compleet ontregelen zoals het bij jou wel een beetje doet.
Volgens mij zie je dat wel goed.quote:
[..]
Zie het niet als een label, maar als een woord wat jouw karakter beschrijft.
Als 20% van de mensen gevoeliger is dan anderen, kan je dat moeilijk labelen. Sommige mensen zijn ook koppig, eigenwijs of nieuwsgierig. Maar iemand nieuwsgierig noemen maakt het nog geen label. Of zie ik dit nu helemaal verkeerd?
quote:
[..]
Ik ben ook nooit zo'n fan van etiketjes, maar toch geloof ik hier wel in. Soms is het wel eens goed om iets een naam te geven dan kun je er tenminste wat mee. Uiteindelijk zijn we nou eenmaal niet allemaal zo uniek als we soms denken.
|
|
