quote:
Op zondag 12 juni 2011 12:42 schreef Dhalsim het volgende:Nou, laat ik beginnen met te vertellen hoe ik hierop terecht ben gekomen...
Er zijn de afgelopen tijd erg veel dingen voorgevallen die gewoon te toevallig waren om nog toeval te kunnen zijn...en dat riep bij mij echt een "WTF?" reactie op. Een paar voorbeelden:
- Ik besluit op een gegeven moment een vriend van mij te bellen die al in geen maanden gesproken heb. Op het moment dat ik de telefoon in mijn hand pak belt hij mij op.
- Ik heb met 4 mensen een afspraak op 4 verschillende dagen. Een voor een verplaatsen ze hun afspraak naar precies hetzelfde tijdstip: zaterdagmiddag 2 uur. Ze komen ook precies op hetzelfde moment (10 over 2) aan. (deze mensen kennen elkaar niet of nauwelijks).
Dit soort zaken deden mij twijfelen aan mijn gezond verstand. Ik geloof niet in "paranormale" dingen, maar ik kan hier met geen mogelijkheid een logische verklaring voor vinden. And then it all made sense...
Het idee is een beetje dat ons bewustzijn onze realiteit creëert. Self-fulfilling prophecies zijn de drijfveer achter het universum. De meerdere dimensies die het heelal zou moeten bevatten om te kunnen voldoen aan de "theorie van alles (string theory)" en de volstrekt onlogische waarheden uit de quantum fysica kunnen verklaard worden vanuit het principe dat het universele bewustzijn de materie die wij als werkelijkheid ervaren schept.
Als ik het zo lees lijkt het sterk zijn wortelen te hebben in new age religie. Dat gebruikt wetenschappelijke termen (maar niet de achterliggende betekenis ervan) om niet wetenschappelijke overtuigingen aan de man te brengen. Ben ik persoonlijk een tegenstander van. Ook in wetenschap kan je spiritualiteit ervaren, maar op bepaalde gebieden kan het (nog) geen antwoord geven. Voor mijzelf merkte ik ooit dat het besef dat niet alles te verklaren valt, of met name te begrijpen is, ook geruststelling kan geven en juist voor verwondering zorgt. Ook dat is voor mij spiritualisme.
Het is zoals het is. Het waarom is geen vereiste om de wonderlijkheid van dingen te zien.
De voorbeelden die je geeft overkomen mij ook regelmatig. Ofschoon ik er geen sluitende verklaring voor kan leveren, heb ik genoeg aan de verwondering die het me geeft. Een vriend van me maakt nagenoeg hetzelfde mee, maar die heeft daarentegen een andere benaderingswijze. Al beweert hij een rationeel denkende te zijn, koppelt hij dit soort zaken aan spoken, engelen en schaduwmensen, universele energie en dergelijke. Ook al verschillen we enorm in onze zienswijze, wanneer we erover praten blijkt toch vaak dat we op dezelfde golflengte zitten, slechts een andere taal spreken. Zo gebruikt hij religieuze termen om psychologische processen of natuurlijke fenomenen te beschrijven, terwijl ik de beestjes bij de naam noem.
Waarom we dat zo doen? Geen idee. Ik geniet altijd van de gesprekken die ik met hem heb, en dat is wat belangrijk is.

Ik zie trouwens nog steeds niet in waarom je dit in BNW hebt gepost?