Zijn verlangen naar seks.

Fuck, post hier onder m'n openbare account...

Nouja, mochten hier bekenden/collega's komen en dit lezen, ook ik hou me bezig met 's werelds grootste gezamenlijke hobby

quote:

Op zaterdag 11 juni 2011 06:21 schreef -Trinity- het volgende:
Ik sluit me aan bij wat Isa zegt. Misschien hang je er zelf ook wel iets te veel gewicht aan, maar het is en blijft jouw keus wanneer je wordt gepenetreerd en wanneer niet,

Echter is voor bijna iedereen sex gewoon een heel belangrijk onderdeel van een relatie.
Ik kan me voorstellen dat hij het heel erg mist.;

quote:

Op zaterdag 11 juni 2011 15:09 schreef Subario het volgende:
Fuck, post hier onder m'n openbare account...

Nouja, mochten hier bekenden/collega's komen en dit lezen, ook ik hou me bezig met 's werelds grootste gezamenlijke hobby

hihi

Het punt is dat mannen geen verschil zien tussen orale en vaginale seks, omdat beiden voor hem al het verst gaat als kan 'hij hangt eruit en bij haar erin'. Je hoeft dus van hem niet zoveel begrip te verwachten voor jouw in zijn ogen artificiele onderscheid.
Hoe langer jij de boot afhoudt, hoe meer het gaat lijken dat je het eigenlijk niet met hem wil, en om eerlijk te zijn, zo komt het ook over. Naast dat hij seksueel gefrustreerd raakt, zal hem dat ook emotioneel frustreren (voor mannen zijn die twee ook nog eens meer gerelateerd dan je denkt).

Dat is vanuit zijn kant. vanuit jouw kant moet je je nooit laten pushen en echt ECHT alleen verdergaan als je het zelf wil. Daar ga je later veel meer van jezelf van houden.

Ik zou de spanningen wegpraten. Het lijkt mij sowieso de bedoeling om dit helemaal uit te praten.

Ik zou het niet meteen persoonlijk opvatten, maar heb denk ik toch wel twijfels als iemand een paar maanden wil wachten. Het zou daardoor zelfs mogelijk zijn dat ik het door de frustratie op mijzelf betrek. Zo van: vind ze de aandacht en het samenzijn leuk, maar mist de aantrekkingskracht? Heeft ze een erg laag libido of is ze misschien zelfs a-seksueel? Op beide vragen vind je bij de tegenpartij niet snel een (eerlijk) antwoord. Daarnaast kent elke man van vroeger wel de 'pre-relaties' waarbij de man moest wachten, de relatie vele maanden duurde, die zonder seks op de klippen loopt en waarbij de vrouw in de relatie daarop binnen 2 weken ontmaagd wordt. Ik heb het zelf nooit zo meegemaakt en toch zou het al door mijn hoofd heen schieten.

Zoals ik er nu naar kijk is het heel erg dom van die jongen. Maar ik kan mij voorstellen dat door alle frustratie dit er per ongeluk uitflapt. Dat je wil aangeven dat seks belangrijk is voor een relatie en dat het niet gaat werken als die ontbreekt. Plat en heel kort door de bocht gezegd zijn vrouwen blij met een knuffels, kusjes en bij elkaar liggen en mannen met een goede beurt. Hieruit halen beide partijen zo hun eigen bevestigingen en genietmomentjes. Stel dat ontmaagden een knuffel, zoen of een kus was dan zijn er volgens mij maar heel weinig vrouwen die hierop maanden kunnen wachten.

quote:

Op zaterdag 11 juni 2011 15:04 schreef erodome het volgende:
Ga iig niet neuken omdat je bang bent hem kwijt te raken, het zal niet fijn zijn als het alleen daarvoor is en het zal de relatie een tik geven dat je je gepushed voelde, waardoor de kans aanwezig is dat de relatie niet lang stand zal houden.
Als je het doet doe het dan vanuit een ik wil meer, waarvoor het bovenstaande dan weer erg goed is.

Dit lijkt me belangrijk genoeg om nog eens te quoten . Ja, het kan zijn dat je er nu zelf te veel druk op legt en waarschijnlijk heeft hij het gevoel niet begeerd te worden, maar laat het geen mercyfuck worden, dan wordt het wel onprettig. Een ideale situatie lijkt me een eerste keer die spontaan gebeurt en niet omdat je het rationeel graag wil om het gedaan te hebben of om je vriend te plezieren. Hoewel het van zijn kant heel begrijpelijk is dat hij vreest voor 'uitstel is afstel', moet dit niet de spil worden waar je beslissing uiteindelijk om draait.

Ik vermoed dat er naast de pijn die je vreest een andere reden is waarom je nog niet verder bent gegaan met déze jongen, zoals nikky ook al aangaf. Misschien kan je dit nu nog niet plaatsen, maar bij de eventuele volgende partner wel, ik spreek uit ervaring als ik dat zeg .

Een vriend hebben die limieten voor seks gaat stellen...

Ben verstandig en zeg dat je een geweldige tijd hebt gehad, maar dat de onvolwassenheid jullie relatie de das om heeft gedaan. Een limiet van 3 maanden wtf...

Maar begrijp je zelf wel waarom je er zo bang voor bent? Want als jij het al niet begrijpt, kun je het ook niet aan hem uitleggen...

En voor hem zal het misschien voelen als een persoonlijke afwijzing, misschien voelt het voor hem als hoe het voor jou zou voelen als hij niet met je zou willen zoenen. Praat maar goed met elkaar over hoe jullie je voelen. Probeer ook vooral het bij jezelf te houden, dus alleen maar "ik vind/ik voel" en niet "jij doet dit en dat". Dan komt het vast goed.

quote:

Op zaterdag 11 juni 2011 16:33 schreef Buitendam het volgende:
Een vriend hebben die limieten voor seks gaat stellen...

Ben verstandig en zeg dat je een geweldige tijd hebt gehad, maar dat de onvolwassenheid jullie relatie de das om heeft gedaan. Een limiet van 3 maanden wtf...

Ik vind dat wachten eerlijk gezegd een teken van onvolwassenheid. Zo kwam dat op mij in ieder geval over. Na 3 maanden zit menig man vol frustratie. Als het einde dan ook nog eens niet in zicht is of er geen ontwikkeling merkbaar is dan kan ik mij voorstellen dat je daar geen zin meer in hebt. Dit in combinatie met die frustratie, waar je zelf machteloos in bent kan er makkelijk voor zorgen dat alles er niet zo diplomatiek uitkomt.

Dat hij niet beft geeft echter wel stof tot nadenken. Misschien dat TS elke keer benadrukt dat het voor haar niet hoeft, waardoor bij hem het idee bestaat dat zij daar mogelijk niet zo van geniet. Maar het kan ook zo zijn dat hij nogal op zichzelf is gericht qua seks. Het is gebaseerd op vooroordelen, maar heb het idee dat dat niet past bij de TS. Ondanks dat ze overkomt als iemand die graag iets voor iemand anders doet.

Zorg eerst dat de spanning weg is. En laat het een paar dagen rusten.
Het klinkt heel raar misschien, maar zou je niet samen een seksshop in kunnen lopen? Of bekijk het één en ander op internet. En dan vooral ook de extreme dingen. Vooral lekker lachen/giechelen daarom.

Ik heb het idee dat seks daardoor veel meer bespreekbaar wordt. Beide partijen durven dan zonder schaamte aan te geven wat ze graag willen. Kan TS aangeven waar ze bang voor is, kunnen ze qua speeltjes/bijproducten (zoals glijmiddel) oplossingen bedenken. Dit alles overigens alleen als het uitgesproken is en TS door deze nieuwe ideeën het idee heeft dat ze er wel klaar voor is. Dan schaf je het één en ander aan, zorg je voor een (nieuwe) gezonde spanningsboog en heb je een eerste keer waarbij TS zich fijn voelt en die nog veel fijner is dan menig ontmaagding.

Misschien een rare vraag: maar waarom heb ik het idee dat TS denkt dat ontmaagding een rollercoaster is? Dat als het pijn doet ze nog minuten lang moet afzien? Je gilt/schreeuwt een keertje dat hij moet stoppen en het stopt.
Een 'beurt' is geen 'harsbeurt'.

quote:

Op zaterdag 11 juni 2011 16:30 schreef Snoezepoesz het volgende:
Eerlijk gezegd begin ik me af te vragen of ik wel goed genoeg voor hem ben.
Maar zoals hij zelf aangaf: 'Ik blijf zo lang bij je, omdat ik om je geef. Anders was ik al lang weggegaan.'

Ik zou me eerder het tegenovergestelde afvragen: is hij wel goed genoeg voor mij? Houdt hij genoeg rekening met mij?

quote:

En wat Trinity tot slot zei,
Angst is toch wel het grootste gedeelte wat ermee speelt.
Ook het feit dat ik nog maagd ben en zoiets niet zomaar radicaal wil gaan beslissen.
Maar eerlijk gezegd nu ook mijn gevoelens, hij gaf aan dat hij eventueel wel langer zou kunnen wachten, '...maar dan ben ik bang dat ik al weg ben, voordat jij de kans krijgt.'
Beffen doe hij niet, ik pijp hem wel.

Ik probeerde duidelijk te maken dat die angst wel eens aan hem gebonden zou kunnen zijn en in tegenstelling tot wat anderen hier beweren, je die bij een ander niet zal voelen omdat hij zich gevoeliger en meelevender opstelt.
Het feit dat hij die dingen zegt, niet beft (huh?) en jou dus (al dan niet terecht vanuit zijn gevoel en frustratie) onder druk zet, speelt daar zeker in mee.

Mee eens, de eerste keer moet je je toch wel "veilig" voelen, als dat gevoel er niet echt is dan kan dat de oorzaak zijn dat je bang blijft.

Ga goed bij jezelf te raden of je wel ontmaagd wil worden door hem, of het niet zijn gedrag is dat het voor jou moeilijk maakt.
Hoeft geen slecht gedrag te zijn, maar kan ook gewoon niet bij jou passen.

quote:

Op zaterdag 11 juni 2011 17:43 schreef Snoezepoesz het volgende:
Precies, wat ik nu voel is verre van veilig.
Ik voel me opgelaten, opgefockt en onder druk gezet.
Zal ik dit hem ook vertellen?

Die x aan het eind zal hij niet zo opvatten, mannen zijn niet zo van de subtiliteiten, maar ik zou hem zeker wel vertellen, dat zijn actie niet helpt bij jouw overwegingen over dit onderwerp..

Ik zal er ongetwijfeld helemaal naast zitten, maar niet beffen en z'n vriendinnetje al na drie maanden tot ontmaagding pushen, ookal hebben ze voor de rest wel gewoon seks, klinkt niet als een fijne jongen.. zeg maar gerust, foute player. Zeker niet iemand die te goed voor je is, en waarschijnlijk heeft je angst om je door hem te laten ontmaagden een uitstekende onbewuste grond.

Ik zou hem nog een aantal maanden laten zweten en als hij daar niet op kan wachten, dan is het absoluut een zegen als hij niet degene zal zijn.

(en een x aan het einde vind ik zelf juist al een teken van genegenheid, dus dit gaat ie absoluut niet doorhebben)

Niet beffen, wel pijpen vind ik wel een minpuntje to be honest. Waarom is dat?

PICS?

Moet ik je dan maar ontmaagden, Snoezepoesz? Hoe oud ben je? Lengte en figuur?

Adem in, adem uit

Eerst maar eens rustig proberen te praten en als je moet huilen dan is dat gewoon zo.
Hij kan een en ander gisteren wel in een moment van hevige frustratie hebben gezegd en wie weet heeft hij er zelf ook wat beter over nagedacht.

In ieder geval voor straks:
- wees duidelijk
- emoties tonen mag best
- ga niet met verwijten oid strooien, probeer ook zijn kant te begrijpen

En voor de nabije toekomt: probeer te ontdekken wat je zo tegenhoudt. Is hij het? Voelt het gewoon fout? Is het de angst voor pijn? (wat niet anders wordt als je het uitstelt) Help hem te begrijpen waarom jij nu nog niet wil.

Het lijkt me ook geen strak plan om er "want anders..." in te gooien