R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
helloo...
ik wilde net gaan slapen, maar eigenlijk voel ik me helemaal niet goed. ik heb net een zware tentamenweek achter de rug met veel stress, en vandaag was dan eindelijk mijn laatste dag dus ik zou nu moeten feesten.. maar wat is er nu allemaal gebeurd..
gister was ik aan het leren, en ik belde rond half 4 even mijn vriend op. ik heb al bijna 3 jaar lang een hele goede, stabiele en liefdevolle relatie met mijn vriend en we zijn ook erg gelukkig samen. we delen ldan ook altijd ons lief & leed. hij zou gister eigenlijk werken, dus toen hij niet opnam/mij wegdrukte, dacht ik dat hij aan het werk was. ik belde om half 9 weer, omdat ik dacht dat hij dan wel vrij was en ik hem echt nodig had, maar hij nam niet op...
ik vond het al een beetje vreemd, maar ik ging verder met leren. om kwart over 9 kreeg ik een smsje dat hij in het ziekenhuis was en mij later die avond zou bellen. ik wist dat zijn oma zich al een tijdje niet lekker voelde, maar wist niet van de slechte situatie waarin zij zich blijkbaar heeft bevonden (had hij mij deze week niet verteld, om mij niet verdrietig te maken wegens mij tentamens). ik werd rond half 1 gebeld.. vroeg was hij had gedaan enzo.. zei hij dat hij thuis was en eff naar het ziekenhuis geweest, maar voor de rest vertelde hij me niets.
ik smste hem in de ochtend dat ik m'n tentamen binnenging en dat ik van hem hield. ik kreeg meteen een smsje terug met succes gewenst en dat hij veel van me hield. dit vond ik al raar, want hij slaapt altijd tot 10 uur op vrijdag. maargoed, ik tentamen maken tot 12.. daarna belde ik hem omdat ik wilde gaan lunchen samen met hem, maar hij drukte mij wederom weg. ik vond het al zo raar, maar ik dacht dat hij bezig was/druk was.
die middag kwam ik thuis, en ik werd om 5 uur gebeld door mn vriend. hij vroeg eerst heel normaal hoe mn tentamens waren gegaan.. en daarna zei hij opeens: schatje, ik moet je wat vertellen.toen begon hij te vertellen over z'n oma die is overleden en dat hij morgen naar Turkije gaat met zijn ouders. ik was helemaal in shock, en vond het zelfs moeilijk om iets te zeggen. hij hing toen op en ik heb hem daarna gesmst dat ik er altijd voor hem zou zijn enzo..
ik heb mijn vriend net gezien, omdat hij natuurlijk een weekje weg is vanaf morgen.. hij was heel rustig en beseft het denk ik nog niet zo goed, terwijl ik daar echt met een brok in mn keel zat en moest huilen terwijl hij praatte. (hij is Turks, dus ik kende zijn oma niet en daarnaast woonde zijn oma bij hun thuis, wat haar verlies nog moeilijker maakt). eerst praatte hij er over, hoe het was verlopen enzo (hij was ook echt heel kalm), en toen opeens na een korte stilte zei hij: ik kan er niet veel aan denken, dan gaat het echt niet goed.. dan verlies ik mezelf. Op dat moment brak mijn hart echt in duizend stukjes. ik ben machteloos, ik kan zijn pijn niet wegnemen en het enige wat ik kan doen is luisteren naar hem en er altijd voor hem zijn
sorry voor mijn warrige verhaal.. ben al heel lang wakker, erg moe, verwarrd en erg verdrietig. ik heb niet eens specifieke vraag, maar elk reactie is natuurlijk welkom
ik wilde net gaan slapen, maar eigenlijk voel ik me helemaal niet goed. ik heb net een zware tentamenweek achter de rug met veel stress, en vandaag was dan eindelijk mijn laatste dag dus ik zou nu moeten feesten.. maar wat is er nu allemaal gebeurd..
gister was ik aan het leren, en ik belde rond half 4 even mijn vriend op. ik heb al bijna 3 jaar lang een hele goede, stabiele en liefdevolle relatie met mijn vriend en we zijn ook erg gelukkig samen. we delen ldan ook altijd ons lief & leed. hij zou gister eigenlijk werken, dus toen hij niet opnam/mij wegdrukte, dacht ik dat hij aan het werk was. ik belde om half 9 weer, omdat ik dacht dat hij dan wel vrij was en ik hem echt nodig had, maar hij nam niet op...
ik vond het al een beetje vreemd, maar ik ging verder met leren. om kwart over 9 kreeg ik een smsje dat hij in het ziekenhuis was en mij later die avond zou bellen. ik wist dat zijn oma zich al een tijdje niet lekker voelde, maar wist niet van de slechte situatie waarin zij zich blijkbaar heeft bevonden (had hij mij deze week niet verteld, om mij niet verdrietig te maken wegens mij tentamens). ik werd rond half 1 gebeld.. vroeg was hij had gedaan enzo.. zei hij dat hij thuis was en eff naar het ziekenhuis geweest, maar voor de rest vertelde hij me niets.
ik smste hem in de ochtend dat ik m'n tentamen binnenging en dat ik van hem hield. ik kreeg meteen een smsje terug met succes gewenst en dat hij veel van me hield. dit vond ik al raar, want hij slaapt altijd tot 10 uur op vrijdag. maargoed, ik tentamen maken tot 12.. daarna belde ik hem omdat ik wilde gaan lunchen samen met hem, maar hij drukte mij wederom weg. ik vond het al zo raar, maar ik dacht dat hij bezig was/druk was.
die middag kwam ik thuis, en ik werd om 5 uur gebeld door mn vriend. hij vroeg eerst heel normaal hoe mn tentamens waren gegaan.. en daarna zei hij opeens: schatje, ik moet je wat vertellen.toen begon hij te vertellen over z'n oma die is overleden en dat hij morgen naar Turkije gaat met zijn ouders. ik was helemaal in shock, en vond het zelfs moeilijk om iets te zeggen. hij hing toen op en ik heb hem daarna gesmst dat ik er altijd voor hem zou zijn enzo..
ik heb mijn vriend net gezien, omdat hij natuurlijk een weekje weg is vanaf morgen.. hij was heel rustig en beseft het denk ik nog niet zo goed, terwijl ik daar echt met een brok in mn keel zat en moest huilen terwijl hij praatte. (hij is Turks, dus ik kende zijn oma niet en daarnaast woonde zijn oma bij hun thuis, wat haar verlies nog moeilijker maakt). eerst praatte hij er over, hoe het was verlopen enzo (hij was ook echt heel kalm), en toen opeens na een korte stilte zei hij: ik kan er niet veel aan denken, dan gaat het echt niet goed.. dan verlies ik mezelf. Op dat moment brak mijn hart echt in duizend stukjes. ik ben machteloos, ik kan zijn pijn niet wegnemen en het enige wat ik kan doen is luisteren naar hem en er altijd voor hem zijn
sorry voor mijn warrige verhaal.. ben al heel lang wakker, erg moe, verwarrd en erg verdrietig. ik heb niet eens specifieke vraag, maar elk reactie is natuurlijk welkom
jaa, vind het wel een kutgevoel.. voel me zo machteloos..quote:Op zaterdag 11 juni 2011 02:12 schreef gamezz het volgende:
Meer kun je inderdaad niet doen, dit zal hij verder zelf moeten verwerken. Sterkte.
bedankt in ieder geval!
Enige wat je kan doen is er voor hem zijn meer kan je in feite niet steun hem luister naar hem.
The world of SKA music
Meer is niet nodig. Als je dit voor hem kan doenquote:ik ben machteloos, ik kan zijn pijn niet wegnemen en het enige wat ik kan doen is luisteren naar hem en er altijd voor hem zijn
Welkom in de volwassen wereld.Sterkte, ook voor je vriend.
Ik probeerde de tijd te doden maar het was de tijd z'n tijd nog niet...
was voor mij onverwachts, dus is niet zo gek dat ik emotioneel ben toch?quote:
hoezo emotioneel.. beetje is wel ok, overdrijven is ook een kunst.
quote:
[..]
Meer is niet nodig. Als je dit voor hem kan doen
Sterkte, ook voor je vriend.
dankjewel!quote:
[..]
Rot toch een eind op.
OT: Zoals eerder gezegd, meer kan je niet doen. Heel veel sterkte, ook voor je vriend.
Nee, maar misschien heb jij er nog meer moeite mee dan dat hij dat heeft zo te horen. Bedoel, heb je verdriet om zijn overleden oma?? denk het niet..quote:
[..]
was voor mij onverwachts, dus is niet zo gek dat ik emotioneel ben toch?
deels om het feit dat ze overleden is, deels om het feit dat ik hem zie kapot gaan.. ik zie zijn verdriet heus wel in zijn ogen, maar hij kan zijn emoties echt niet laten zien en komt daarom heel koel/ongevoellig over, terwijl ik zijn pijn voelde en overduidelijk zagquote:
[..]
Nee, maar misschien heb jij er nog meer moeite mee dan dat hij dat heeft zo te horen. Bedoel, heb je verdriet om zijn overleden oma?? denk het niet..
dus natuurlijk heb ik er niet meer moeite mee dan hij, hij laat het alleen niet zien..
Ja ok, jij huilt, hij niet, jij hebt er meer moeite mee, omdat jij zo van hem houdt en het jou zo pijn doet, om jou vriend in verdriet te zien, dat hij zelfs geen tijd had soms om jou terug te sms'sen etc.quote:
[..]
deels om het feit dat ze overleden is, deels om het feit dat ik hem zie kapot gaan.. ik zie zijn verdriet heus wel in zijn ogen, maar hij kan zijn emoties echt niet laten zien en komt daarom heel koel/ongevoellig over, terwijl ik zijn pijn voelde en overduidelijk zag
dus natuurlijk heb ik er niet meer moeite mee dan hij, hij laat het alleen niet zien..
Hij laat zijn verdriet wel zien door jouw telefoontjes weg te drukken, jou te negeren, zich zielig te voelen en jou als een kennis te behandelen. Jij doet het goed, geef hem tijd en praat er dan eens over, zowel zijn, jullie verlies alswel zijn kinderlijke gedrag
je denkt toch zeker niet dat ik verdrietig ben omdat ik niet terug ben gesmst?quote:
[..]
Ja ok, jij huilt, hij niet, jij hebt er meer moeite mee, omdat jij zo van hem houdt en het jou zo pijn doet, om jou vriend in verdriet te zien, dat hij zelfs geen tijd had soms om jou terug te sms'sen etc.
Nee, omdat jij zo van hem houdt en zo met hem mee leeft, denkende, hoe erg moet het wel niet zijn voor hem?? dat je dan zo beetje overdreven meeleeft met hem, dat het jou nog meer pijn doet dan bij hem. Niet verkeerd zo'n vriendin, daar niet van..quote:
[..]
je denkt toch zeker niet dat ik verdrietig ben omdat ik niet terug ben gesmst?
Oma woont bij hem in huis, maar je kent haar niet. 
Op maandag 20 januari 2014 14:20 schreef BozeHaas het volgende:
Ik ken porsche1 alleen als een doorwinterde Braddie-basher eigenlijks.
Ik ken porsche1 alleen als een doorwinterde Braddie-basher eigenlijks.
Dat wat je toen zei op het laatst, dat is ook het enige dat je kunt doen.
Jij kunt niet rouwen om iemand die jij niet hebt gekend... en dat mag je jouw vriend ook laten weten. Maar laat hem ook weten wanneer je soortgelijke situaties hebt meegemaakt en dat je je wel in zijn situatie kan inleven (en vergeet niet dat familiebanden in Turkse families soms iets dieper gaan, niet altijd... maar vaak wel).
Dus als je zijn verdriet begrijpt, vertel hem dat... als je dit verdriet niet (helemaal) uit eigen ervaring begrijp, vertel hem dat dan ook... want hij zal er door heen prikken, als het niet zo is.
Maar blijf in elk geval eerlijk naar hem toe.. en dan mag je ditzelfde ook van hem verwachten. Is hij een Turk met echt eergevoel, dan is hij daarna ook eerlijk naar jou toe. Is het een Turk zonder eergevoel, dan is hij je niet waard... en dan zul je dit snel genoeg merken.
Hoe het ook verder mag verlopen, ik wens je geluk, wijsheid en ook veel trots toe over de beslissingen die je maakt. Multiculturele relaties kunnen heel goed slagen, zolang men maar eerlijk is naar elkaar toe. Als jij dat bent, en hij dat daarna ook is... dan kan het best goed gaan.
Maar als een van jullie beiden dit niet is... dan houdt het al snel op!
Jij kunt niet rouwen om iemand die jij niet hebt gekend... en dat mag je jouw vriend ook laten weten. Maar laat hem ook weten wanneer je soortgelijke situaties hebt meegemaakt en dat je je wel in zijn situatie kan inleven (en vergeet niet dat familiebanden in Turkse families soms iets dieper gaan, niet altijd... maar vaak wel).
Dus als je zijn verdriet begrijpt, vertel hem dat... als je dit verdriet niet (helemaal) uit eigen ervaring begrijp, vertel hem dat dan ook... want hij zal er door heen prikken, als het niet zo is.
Maar blijf in elk geval eerlijk naar hem toe.. en dan mag je ditzelfde ook van hem verwachten. Is hij een Turk met echt eergevoel, dan is hij daarna ook eerlijk naar jou toe. Is het een Turk zonder eergevoel, dan is hij je niet waard... en dan zul je dit snel genoeg merken.
Hoe het ook verder mag verlopen, ik wens je geluk, wijsheid en ook veel trots toe over de beslissingen die je maakt. Multiculturele relaties kunnen heel goed slagen, zolang men maar eerlijk is naar elkaar toe. Als jij dat bent, en hij dat daarna ook is... dan kan het best goed gaan.
Maar als een van jullie beiden dit niet is... dan houdt het al snel op!
De wereld is vol met kleuren, neem geen genoegen met een zwart/ wit visie. De kleuren zitten vaak in de nuance.
Je ziet hem 'kapot gaan', maar hij laat niets merkenquote:
[deels om het feit dat ze overleden is, deels om het feit dat ik hem zie kapot gaan.. ik zie zijn verdriet heus wel in zijn ogen, maar hij kan zijn emoties echt niet laten zien en komt daarom heel koel/ongevoellig over, terwijl ik zijn pijn voelde en overduidelijk zag
dus natuurlijk heb ik er niet meer moeite mee dan hij, hij laat het alleen niet zien..
Ik vind je wel een beetje een dramaqueen zeg.Maar goed, kan me voorstellen dat je wat in de war bent van de plotse nare gebeurtenis in je voortkabbelende leventje, maar ook dit gaat voorbij. Oma's en opa's gaan dood, is even heel vervelend en verdrietig, maar die pijn duurt doorgaans niet zo lang. En overigens heel lief van je vriend om je er niet mee te bezwaren terwijl jij moest leren
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Wow, als dit je reactie is op de dood van iemand niet kent, moet ik niet aan denken het drama dat losbarst als er iemand sterft die je wel kent. Ik heb altijd erg moeite met dit soort plaatsvervangende rouwaandachtzoekerij.
Ik pak mijn brommer en ik ga.
ik denk dat het niet over het verdriet van die oma gaat maar over het verdriet van haar vriendje etc... dat is net iets andersquote:
Wow, als dit je reactie is op de dood van iemand niet kent, moet ik niet aan denken het drama dat losbarst als er iemand sterft die je wel kent. Ik heb altijd erg moeite met dit soort plaatsvervangende rouwaandachtzoekerij.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Helpen kan op zoveel manieren, maar tegelijkertijd kun je in feite ook weer niks doen:
- je kunt hem af en toe praktisch ondersteunen... als ie heel veel moeite blijkt te hebben om het verlies van zijn oma te verwerken ... kun je af en toe zeggen: "doe jij maar even wat je nu nodig hebt, dan regel ik de rest (koken, helpen met het voorbereiden van z'n werk enz.)
- laat hem zichzelf zijn. Je kunt hem natuurlijk altijd laten weten dat je ervoor hem bent, maar emoties forceren heeft geen zin. Als hij zijn gevoelens niet wil tonen, accepteer dat. Daar voelt hij zich dan het beste bij, heeft ie even nodig. Als hij meer weet dat hij de gevoelens wel KAN laten zien bij jou, als hij daar aan toe is.
- soms hoef je ook niet van alles te zeggen. Er zijn is al genoeg...
- je kunt hem af en toe praktisch ondersteunen... als ie heel veel moeite blijkt te hebben om het verlies van zijn oma te verwerken ... kun je af en toe zeggen: "doe jij maar even wat je nu nodig hebt, dan regel ik de rest (koken, helpen met het voorbereiden van z'n werk enz.)
- laat hem zichzelf zijn. Je kunt hem natuurlijk altijd laten weten dat je ervoor hem bent, maar emoties forceren heeft geen zin. Als hij zijn gevoelens niet wil tonen, accepteer dat. Daar voelt hij zich dan het beste bij, heeft ie even nodig. Als hij meer weet dat hij de gevoelens wel KAN laten zien bij jou, als hij daar aan toe is.
- soms hoef je ook niet van alles te zeggen. Er zijn is al genoeg...
I believe i can fly!
I believe i can touch the sky!
I believe i can touch the sky!
Ik vind dat je best wel overdrijft. Ja, het is kut voor hem dat zijn oma overleden is. Maar hij komt daar echt wel overheen, hoe naar het ook is. Het enige wat jij nu kan doen is hem steunen door er voor hem te zijn.
En god zag dat YouCanLeaveYourHeadOn gelijk had.
|
|
