Beste mensen van FOK!
Ik heb even snel dit account aangemaakt omdat ik al een tijdje met een ontzettend rot gevoel zit.
Het is een nogal lang verhaal maar zal het zo kort mogelijk proberen te houden.
ls het onduidelijk is of iemand nog vragen heeft, vraag het!
Sinds ongeveer 9 maanden terug ben ik in contact geraakt met een aardige jongen die ik even Marco noem.
We konden elkaar al een paar jaar (via kenissen, school etc.) maar sinds die 9 maanden geleden hebben we dus ook echt close contact.
Het begon met ongeveer een maandje super leuke gesprekken op msn, totdat we allebei zo iets hadden van, we moeten elkaar eens in het echt ontmoeten.
We spraken dus af bij hem thuis, het was niet echt een date, het was gewoon simpel maar echt super leuk.
Er was zeker weten een klik.
Na dat afspraakje hadden we het beiden best druk dus hebben we elkaar een week of 4 niet gesproken.
Na die weken hadden we weer wat afgesproken, was hartstikke leuk en daarna ging het een beetje fout.
Hij was degene die elke keer voorstelde om wat te gaan doen en dan op het laatste moment kwam er iets tussen en ging het dus niet door.
Wel stelde hij meteen weer voor om een andere dag iets te gaan doen.
Toen twee dagen later dit weer gebeurde begon ik het erg vervelend te vinden en heb ik gezegt dat hij niet langer moest vragen of ik kwam, zonder dat hij ook zeker wist of het kon.
Toen hebben we elkaar weer een hele tijd niet gesproken en na een paar weken was hij weer degene die contact zocht.
Na weer een weekje gepraat te hebben via msn, stelde hij dus weer voor om af te spreken, deze keer zei hij niet af en het was weer een super gezellig avondje.
(Even ter informatie, bij alle 3 de "dates" hebben we niet gezoend ).
Een dag daarna werd ik opeens compleet genegeerd, ik vroeg hem elke keer wat er was en waarom hij niet reageerde, maar kreeg gewoon geen antwoord.
Ik heb hem toen een maand ongeveer zo gelaten en na dat maandje was hij wéér degene die uit zichzelf tegen mij kwam praten.
We hadden toen weer een keer afgesproken om het in het echt erover te hebben en wat bleek dus; hij hoorde van "mensen" dat ik had gezegt dat wij dus al een relatie hadden en dit vond hij heel vervelend omdat ik het eerste meisje was waar hij echt rustig aan wilden doen, alles rustig op wilden bouwen etc.
Na een paar dagen zagen we elkaar weer en toen was het dus "officieel" maar ik/we moesten het wel "stil houden" (Dat snapte ik dus al niet, maar goed).
Deze relatie duurden ongeveer.. 2/3 weken.
We waren beiden nogal druk en op een dag begon ik er over via de telefoon, dat ik het er even over wilde hebben.
Hij had geen tijd.
Nog een poging, weer geen tijd en na de derde poging heb ik gezegt, als dit zo moet, hoeft het van mij niet meer.
Toen heb ik hem in een gefrustreerde bui verwijderd van pin.
De volgende dag bedacht ik mij dat mijn vest daar nog lag, dus ik begon daar over op msn.
Ik had mijn excuses aageboden voor mijn impulsieve reactie maar hij bleef heel droog en kortaf en op het laatst zei hij, ik ga je nu verwijderen, dag.
Ik heb hem toen, tot een week geleden, nooit meer gesproken.
Dus sinds December ongeveer tot en met Mei.
Sinds nu zijn we opeens weer via Whatsapp aan de praat geraakt en we hebben ook gesprekken gehad waar in hij zei dat hij mij nog steeds miste en dingen zei als "je blijft leuk" en "je blijft een speciaal iemand voor mij".
Na een paar gesprekken vroeg hij mijn pin weer en toen hadden we daar even gepraat.
Hij stelde weer voor om af te gaan spreken om dit uit te praten.
En ja hoor.. op het laatste moment had hij wéér afgezegt met als reden dat hij ziek was(dat was hij wel echt) en dat zijn ouders het dus liever niet hadden dat ik langs kwam.
Daarvoor twijfelde ik nog of ik zou komen maar hij smeekte me echt en zei ook ik wil niet dat er weer niks van komt en nu kunnen we beiden.
Nou toen heb ik gezegt dat ik gewoon alleen voor mijn vest kwam.
Nou ik er heen gereden, vest opgehaald, heel kortaf deed ik, geen oogcontact gemaakt en keerde hem met een droge "doei" de rug toe en liep weg.
Tot in de avond hebben we elkaar toen niet meer gesproken.
Ik voelde mij niet beter door de actie van vanmiddag dus heb mijn excuses aangeboden en gezegt dat ik nog wel bereid ben om te praten.
Hij vond het goed en nou.. dat was het!? Sinds vorige week heeft hij nog geen woord tegen mij gezegt.
Ik twijfel nu dus of ik uit mezelf moet beginnen of niet.
Ik vind snel dat het nogal wanhopig over kan komen en ik wil het liefst dat hij gewoon begint.
Tips of meningen zijn welkom want ik weet echt niet wat ik met deze jongen aan moet!
xxx