abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
pi_97790744
Opgegroeid als zeer verlegen kind wat zeer onzeker over zichzelf was heb ik nooit echt een sociaal leven gehad. Ik was altijd zeer terughoudend wat betreft alles waar andere mensen bij kwamen kijken. De enige mensen waar ik ooit vriendschap mee heb gehad zijn nog van de basisschool. Maar die contacten zijn al lang verwaterd.

Rond mijn 18e begon ik me bewust te worden van mijn "sociale problemen". Niet lang daarna, rond mijn 20e kan ik wel zeggen dat ik in een sociaal isolement terecht ben gekomen. Vanaf toen ben ik eigenlijk de realiteit gaan ontwijken vooral door middel van internetten, met alle gevolgen van dien zoals depressieve gedachten, angsten. Ik denk niet dat het zin heeft daar nu nog veel dieper op in te gaan dus dat doe ik dan ook niet.

Nu ben ik 26. Ik heb echt een gigantische sociale achterstand. Ik ben onervaren in de liefde, vriendschap opbouwen, echt alles.
Ik voel me zo stom, na mijn 20e lijkt er echt een soort inzinking in me te hebben plaatsgevonden. Waardoor ik van mijn 20 tot nu toe in een soort "roes" geleefd heb. Fysiek aanwezig maar dat was het dan ook wel.
Ik weet niet waardoor het komt maar ik voel me opeens weer "wakker" alsof ik eindelijk ontwaakt ben en inzie dat ik echt zo niet kan doorgaan. Maar ik bang, bang dat ik te laat ben wakker geworden en er geen weg meer terug is. Althans ik zie hem niet. Ik heb nog steeds een laag zelfbeeld (logisch). Maar ik wil het nu veranderen. Maar kan dat nog wel? Kan ik nog wel vrienden krijgen? Ik mis zoveel ervaringen, ik zit echt nog op het niveau van een 16 jarige.

Ik heb een plan nodig om mijn leven op de rit te krijgen als dat nog kan?. Kan ik nog een "normaal""gelukkig"leven krijgen?
pi_97791075
Hoe ziet de rest van je leven er op dit moment uit?

Werk je? Studeer je? Woon je bij je ouders/in een studentenhuis/alleen?
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
  maandag 6 juni 2011 @ 16:39:51 #3
192696 CantFazeMe
Scroll my bar
pi_97791202
Herkenbaar. Ik heb het ook al gaat het steeds beter. :)
█▄ █▄█ █▄ █▄█▄█ █▄█ ▀█▀
TryAndResistClicking. Trollspray.
pi_97791425
quote:
1s.gif Op maandag 6 juni 2011 16:39 schreef CantFazeMe het volgende:
Herkenbaar. Ik heb het ook al gaat het steeds beter. :)
Waarom gaat het steeds beter? Dat ik deze vraag moet stellen vergeef ik je.

Ga hobbies zoeken / dingen die je leuk vindt, waarmee je in contact komt met andere mensen / zoek zelf iets meer contact, maak kleine opmerkingen over opvallende dingetjes aan een persoon ofzo, zit meestal een verhaal achter waar je dan naar kan vragen - komt heel natuurlijk over.

maar ik denk dat je jezelf gewoon even moet hervinden in dingen die je leuk vindt, klinkt moeilijk maar als je het echt wilt gaat het wel lukken denk, het begin lijkt mij het moeilijkst

[ Bericht 30% gewijzigd door kingtoppie op 06-06-2011 16:56:34 ]
Rustig aan.
pi_97791534
Natuurlijk is het niet te laat!
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
  maandag 6 juni 2011 @ 16:57:12 #6
192696 CantFazeMe
Scroll my bar
pi_97792097
even een edit. Ander topic

[ Bericht 96% gewijzigd door CantFazeMe op 06-06-2011 17:26:47 ]
█▄ █▄█ █▄ █▄█▄█ █▄█ ▀█▀
TryAndResistClicking. Trollspray.
  maandag 6 juni 2011 @ 16:58:09 #7
154952 spoor4
Spoort niet
pi_97792138
Allereerst is het goed van je dat je tot het besef bent gekomen dat je het roer wil omgooien.
Te laat ben je zeker niet, je bent nog jong en je kan nog alle kanten op. Je zult denk ik wel geduld moeten hebben, want het zal je niet in één dag lukken natuurlijk. Maar bedenk je dat je niets te verliezen hebt en dat je er eigenlijk alleen maar op vooruit kan gaan.

Misschien kun je, globaal, even vertellen hoe je leven er op dit moment uit ziet? Werk? Studie? Sport? Heb je een vaste dagindeling? Op die manier kunnen mensen hier ook concrete tips geven.
  maandag 6 juni 2011 @ 17:02:20 #8
262 Re
Kiss & Swallow
pi_97792357
het is inderdaad nooit te laat, het besef hebben nu dat er iets moet gebeuren is al een hele grote stap. Een goede manier om in contact te komen met mensen is op een vereniging gaan en dat kan vanalles zijn, en ja het heeft tijd en energie nodig om een sociaal netwerk op te bouwen, maar dan kun je daar echt wel de vruchten van plukken
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
pi_97792406
quote:
0s.gif Op maandag 6 juni 2011 16:58 schreef spoor4 het volgende:
Allereerst is het goed van je dat je tot het besef bent gekomen dat je het roer wil omgooien.
Te laat ben je zeker niet, je bent nog jong en je kan nog alle kanten op. Je zult denk ik wel geduld moeten hebben, want het zal je niet in één dag lukken natuurlijk. Maar bedenk je dat je niets te verliezen hebt en dat je er eigenlijk alleen maar op vooruit kan gaan.

Misschien kun je, globaal, even vertellen hoe je leven er op dit moment uit ziet? Werk? Studie? Sport? Heb je een vaste dagindeling? Op die manier kunnen mensen hier ook concrete tips geven.
Ik heb een uitzichtloze baan. We houden het even op "productie werk niveau". Ik woon nog bij mijn ouders. Ik doe verder echt helemaal niets. Tot nu toe verdoofde ik mezelf door achter de computer te kruipen.

Ik wil nog even benadrukken dat ik de situatie best wel ernstig vindt. Maar vooral omdat ik geen uitweg zie. Ik zie geen plan om hieruit te komen. Het een houdt het ander weer tegen enzovoort.

Jullie zeggen dat het niet te laat is, en OK dat kan zo zijn theoretisch gezien maar ik ben bang nooit meer te kunnen "integreren" tussen mijn leeftijdsgenoten omdat zij al zoveel verder zijn.
  maandag 6 juni 2011 @ 17:10:59 #10
262 Re
Kiss & Swallow
pi_97792808
Sociale achterstand (flinke lap tekst)

je bent ook echt niet de enige hierin natuurlijk
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
pi_97792957
quote:
3s.gif Op maandag 6 juni 2011 17:10 schreef Re het volgende:
Sociale achterstand (flinke lap tekst)

je bent ook echt niet de enige hierin natuurlijk
hij is 18
Ik heb een heel belangrijk gedeelte van mijn leven gemist.
pi_97792997
Praat met een psycholoog. Eventueel psychotherapie.

En zoek beter werk. Met veel sociale interactie en verschillende mensen/achtergronden.

[ Bericht 49% gewijzigd door #ANONIEM op 06-06-2011 17:16:11 ]
  maandag 6 juni 2011 @ 17:20:21 #13
154952 spoor4
Spoort niet
pi_97793234
quote:
0s.gif Op maandag 6 juni 2011 17:03 schreef timeless0 het volgende:

[..]

Ik heb een uitzichtloze baan. We houden het even op "productie werk niveau". Ik woon nog bij mijn ouders. Ik doe verder echt helemaal niets. Tot nu toe verdoofde ik mezelf door achter de computer te kruipen.

Ik wil nog even benadrukken dat ik de situatie best wel ernstig vindt. Maar vooral omdat ik geen uitweg zie. Ik zie geen plan om hieruit te komen. Het een houdt het ander weer tegen enzovoort.

Jullie zeggen dat het niet te laat is, en OK dat kan zo zijn theoretisch gezien maar ik ben bang nooit meer te kunnen "integreren" tussen mijn leeftijdsgenoten omdat zij al zoveel verder zijn.
Heb je een opleiding/studie gedaan? Zo ja, misschien kun je proberen te solliciteren op een baan die beter aansluit bij je capaciteiten? Zo nee:
Als je al die tijd thuis hebt gewoond en geen geld hebt uitgegeven aan hobby's/uitgaan etc. dan heb je misschien wel een aardige financiële buffer waarmee je bijvoorbeeld kunt beginnen aan een studie en op jezelf kunt gaan wonen? Is ook een mooie gelegenheid om in een nieuwe sociale setting terecht te komen.
  maandag 6 juni 2011 @ 17:24:01 #14
149454 GSbrder
Les extrêmes se touchent
pi_97793414
Heb je de afgelopen 6 jaar een bepaalde competentie ontwikkeld?
Alsnog een studie gedaan, leren programmeren of iets anders?

Zet daar op in, ga ervoor en de rest volgt vanzelf.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
pi_97794766
Doordat je werkt vallen studie/studentenverenigingen helaas af. Dat lijkt me veruit de makkelijkste manier om veel sociale contacten op te doen. Wat verder erg goed werkt is een teamsport. Zijn er teamsporten (of individuele sporten met gezamenlijke trainingen) waar je wat voor voelt? Elke stad heeft behoorlijk wat sportclubs waar losse personen heel gemakkelijk in kunnen stromen. Verschilt wel per sportclub, maar dat voel je wel aan na één keer meetrainen. En dat kan overal en altijd.

Verder lijkt het me geen ongezonde keuze om eens bij je ouders weg te gaan. Met 26 jaar kan een studentenhuis ook nog prima, maar ik weet niet hoe dat verder in je leven past. Als je je huis deelt met anderen deel je daar vaak ook andere activiteiten mee. In een andere situatie zal je sowieso goed doen. Word je een stuk zelfstandiger van en je zal veel eerder geneigd zijn stappen in de goede richting te zetten. Lijkt me een mooi begin.

Of schrijf jezelf in voor een groepsvakantie! Voor veel mensen klinkt het wat gek om je als los persoon voor zoiets in te schrijven, maar het gebeurt behoorlijk vaak en ik ken er een aantal succesverhalen van. Wat betreft de tijd van het jaar zit je goed!
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
pi_97795683
quote:
0s.gif Op maandag 6 juni 2011 17:03 schreef timeless0 het volgende:

Ik heb een uitzichtloze baan. We houden het even op "productie werk niveau". ...
Het klinkt hier al alsof je er zelf ook niet gelukkig van wordt. Zoek iets dat je wel wat meer uitdaagt. Wellicht dat sommige dingen niet kunnen, maar probeer simpel te denken. Wil ik iets buiten, wil ik iets binnen? Wil ik iets alleen, wil ik met collega's?
Denk ook eens aan dat je kan beginnen met vrijwilligerswerk. Dit is een goede manier om na je werk de verveling nuttig te verdrijven, en je kan iets leren wat je bij een toekomstige baan kan gebruiken. Je kan bij een poppodium bijvoorbeeld vrijwillig bij techniek of achter de bar (goed voor je sociale capaciteiten) werken. Afhankelijk van het poppodium kan je er misschien meer doen. Maar werken in een omgeving waar jong talent komt, mensen met ambitie en een creatieve geest kan voor niemand slecht zijn. ;)
And the druids turn to stone...
pi_97796359
quote:
0s.gif Op maandag 6 juni 2011 17:14 schreef timeless0 het volgende:

[..]

hij is 18
Ik heb een heel belangrijk gedeelte van mijn leven gemist.
Klopt, maar als je je gaat richten op wat je gemist hebt gaat het niet meer goedkommen. Je moet vooruit kijken en je richten op morgen, niet op gisteren.
Rik: Hey guys, wouldn't it be AMAZING if all this money was real?
Vyvyan: Rik, that is the single most predictable and BORING thing anyone could ever say whilst playing Monopoly.
pi_97796667
quote:
0s.gif Op maandag 6 juni 2011 17:03 schreef timeless0 het volgende:

[..]

Ik heb een uitzichtloze baan. We houden het even op "productie werk niveau". Ik woon nog bij mijn ouders. Ik doe verder echt helemaal niets. Tot nu toe verdoofde ik mezelf door achter de computer te kruipen.

Ik wil nog even benadrukken dat ik de situatie best wel ernstig vindt. Maar vooral omdat ik geen uitweg zie. Ik zie geen plan om hieruit te komen. Het een houdt het ander weer tegen enzovoort.

Jullie zeggen dat het niet te laat is, en OK dat kan zo zijn theoretisch gezien maar ik ben bang nooit meer te kunnen "integreren" tussen mijn leeftijdsgenoten omdat zij al zoveel verder zijn.
Als je dit maar vaak genoeg herhaalt ga je er vanzelf in geloven. Volgens mij doe je dat al.

2 belangrijke dingen die je in mijn ogen moet gaan doen:
- minder uren gaan draaien op je huidige werk en een bijbaan erbij in de horeca, heb je ook niet veel ervaring voor nodig. Ik was zelf ook verlegen maar heb jaren in de bediening gelopen en dat heeft mij echt veel geholpen bij het verhelpen van mijn verlegenheid.
- teamsport, het liefst voetbal, basketbal, volleybal. Denk niet dat iedereen meteen je vriend is, op jouw leeftijd hebben zich al groepen gevormd van mensen die al jaren sporten. Maar als je maar vaak genoeg je gezicht laat zien, dan heb je in ieder geval enkele dagen aanspraak. En teams gaan geregeld sociale dingen met elkaar doen, dus dan kom je er nog vaker uit
Rik: Hey guys, wouldn't it be AMAZING if all this money was real?
Vyvyan: Rik, that is the single most predictable and BORING thing anyone could ever say whilst playing Monopoly.
pi_97797260
Zou ook gaan fitnessen. Aan je zelfbeeld werken, je lichaam. Zie jij er beter uit, voel je je ook stukken beter als je erop uit gaat.

quote:
0s.gif Op maandag 6 juni 2011 18:27 schreef Boris_Karloff het volgende:

Als je gaat richten op wat je gemist hebt gaat het niet meer goed komen. Je moet vooruit kijken en je richten op morgen, niet op gisteren.
En dit ja.
What can be seen from the outside is only a portion of the truth.
pi_97797394
quote:
0s.gif Op maandag 6 juni 2011 18:33 schreef Boris_Karloff het volgende:

[..]

Als je dit maar vaak genoeg herhaalt ga je er vanzelf in geloven. Volgens mij doe je dat al.

2 belangrijke dingen die je in mijn ogen moet gaan doen:
- minder uren gaan draaien op je huidige werk en een bijbaan erbij in de horeca, heb je ook niet veel ervaring voor nodig. Ik was zelf ook verlegen maar heb jaren in de bediening gelopen en dat heeft mij echt veel geholpen bij het verhelpen van mijn verlegenheid.
- teamsport, het liefst voetbal, basketbal, volleybal. Denk niet dat iedereen meteen je vriend is, op jouw leeftijd hebben zich al groepen gevormd van mensen die al jaren sporten. Maar als je maar vaak genoeg je gezicht laat zien, dan heb je in ieder geval enkele dagen aanspraak. En teams gaan geregeld sociale dingen met elkaar doen, dus dan kom je er nog vaker uit
Ik geloof er inderdaad in dat het allemaal te laat is. Vooral omdat ik geen uitweg zie. Ik heb jaren in de horeca gewerkt. Dat heeft me geen goed gedaan. Ik zit van binnen opslot door angst/onzekerheid/laagzelfbeeld/somberheid. Ik presenteer mezelf enkel op zo'n manier dat ik denk dat wenselijk is. Ik ben overbewust van mezelf, van andere. Van signalen die mensen afgeven, daardoor ben ik nooit mezelf.
Ik kan me best wel goed anders voordoen hoor. Maar nu is dat op.
quote:
0s.gif Op maandag 6 juni 2011 17:24 schreef GSbrder het volgende:
Heb je de afgelopen 6 jaar een bepaalde competentie ontwikkeld?
Alsnog een studie gedaan, leren programmeren of iets anders?

Zet daar op in, ga ervoor en de rest volgt vanzelf.
Nee helaas niet. Ik ben echt jaren lang in mezelf gekeerd geweest en heb totaal passief geleefd.
quote:
0s.gif Op maandag 6 juni 2011 17:50 schreef Karammel het volgende:
Doordat je werkt vallen studie/studentenverenigingen helaas af. Dat lijkt me veruit de makkelijkste manier om veel sociale contacten op te doen. Wat verder erg goed werkt is een teamsport. Zijn er teamsporten (of individuele sporten met gezamenlijke trainingen) waar je wat voor voelt? Elke stad heeft behoorlijk wat sportclubs waar losse personen heel gemakkelijk in kunnen stromen. Verschilt wel per sportclub, maar dat voel je wel aan na één keer meetrainen. En dat kan overal en altijd.

Verder lijkt het me geen ongezonde keuze om eens bij je ouders weg te gaan. Met 26 jaar kan een studentenhuis ook nog prima, maar ik weet niet hoe dat verder in je leven past. Als je je huis deelt met anderen deel je daar vaak ook andere activiteiten mee. In een andere situatie zal je sowieso goed doen. Word je een stuk zelfstandiger van en je zal veel eerder geneigd zijn stappen in de goede richting te zetten. Lijkt me een mooi begin.

Of schrijf jezelf in voor een groepsvakantie! Voor veel mensen klinkt het wat gek om je als los persoon voor zoiets in te schrijven, maar het gebeurt behoorlijk vaak en ik ken er een aantal succesverhalen van. Wat betreft de tijd van het jaar zit je goed!
Ik denk dat zeker goed kan zijn als ik op mezelf ga. Ik weet alleen niet zo goed waar heen en wat dan? Ik heb echt een plan nodig omdat ik bang ben dat ik anders weer de "grip"verlies en in ontwijkend gedrag verzak.
Ik weet niet of jullie ooit van "ontwijkende persoonlijkheidsstoornis"hebben gehoord maar dat beschrijft zo'n beetje hoe ik ben.
Ik heb lang angsten gehad als ik buitenhuis was, maar ik denk dat een deel ervan versterkt werd door ondervoeding. Nu ik beter eet heb ik minder last van lichamelijke angst. Vroeger had ik vaak het gevoel flauw te vallen. Ik denk dat dit mijn natuurlijke onzekerheid heeft versterkt.
Ik heb nog steeds wel een laag zelfbeeld en ben ontevreden met hoe ik eruit zie. Het het gaat er nu om dat ik een concreet plan heb. Wat ik moeilijk vindt omdat ik nogal wereldvreemd ben op dit moment.

Ik ben best wel verzwakt zowel lichamelijk als geestelijk. Na een paar uur werken ben ik eigenlijk al kapot, ik ga wel gewoon door hoor. Maar ik voel me standaard ontzettend down en uitgeput. Ik zal eerlijk zijn dat ik standaard nergens zin in heb, en totaal geen levenslust meer over heb.
Dat maakt het ook heel moeilijk om keuzes te maken. Ik mis de motivatie, het enthousiasme om ergens voor te gaan. Daarom focus ik mij ook zo erg op een concreet plan. input>output
pi_97797597
Sorry ik ben weer veel te negatief nu.
pi_97799354
Goed dat je in ieder geval al weet wat je nodig hebt. Concrete doelen waar je naartoe kan leven.

Waar denk je dat je als eerste behoefte aan hebt? Aan een goed eetschema, slaapritme of aan sociale contacten. Het klinkt haast wel alsof je je eetgewoonten aangrijpt om onzeker van te worden in het algemeen. Is dat een gefundeerd punt of zijn er na je eetgewoonten nog 8 punten die je te onzeker maken om sociale stappen vooruit te zetten?

Wat betreft op jezelf wonen zou ik overduidelijk kiezen voor een studentenstad. Amsterdam, Utrecht, Groningen. Iets in die richting. Veel mensen, veel mogelijkheden, veel keuzes, veel metgezellen. Dat maakt het één en ander gewoon wat makkelijker.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
pi_97802552
- Opleiding (indien mogelijk)
- Psycholoog
- Sport
pi_97803142
Hoi timeless0,

Ik heb nog niet alle berichten gelezen, maar ik zal even vanuit mijn eigen visie antwoorden.

Ik begrijp heel erg goed, dat je niet lekker in je vel zit. Zo lees ik dat je problemen hebt op diverse gebieden, namelijk: werk, sociale contacten en een negatief zelfbeeld.
Je kunt je pas goed inzetten voor je sociale contacten en je werk, door goed in je vel te zitten. Begin dus met je zelfbeeld en stel concrete, korte termijn doelen.
Zelfvertrouwen maakt gelukkig, onzekerheid zorgt voor nare, ongemakkelijke situaties (werk, sociale contacten). Dit kun je vergaren door jezelf te ontwikkelen op gebieden die jij interessant vindt. Zoek eens in de bibliotheek of het internet naar een leuke hobby. Een hobby waar jij vrolijk van wordt, waar je energie uit kan halen. Energie die je nodig hebt om verder te vechten, verder te komen. Tuinieren, schilderen, vissen, noem maar op... er zijn genoeg opties en er zit vast wel iets tussen dat jij leuk vindt, dat weet ik zeker ;). Vraag je ouders hierbij om hulp. Overigens is het zeker niet raar dat je nog thuis woont hoor. Gemiddeld gaan jongens op hun 22e* uit het huis, jij bent 26 jaar.. dat is zeker niet iets waar je je voor hoeft te schamen.
Uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat de zelfstandigheid die je krijgt als je op jezelf gaat ook voor zelfvertrouwen zorgt. Je krijgt namelijk het idee, dat je niet langer afhankelijk bent van anderen. Overleg eens met je ouders en kijk of daar perspectieven in te vinden zijn. Leen desnoods wat en ga ook terug studeren. MBO, HBO of WO, het maakt niet uit. Het zorgt allemaal voor zelfvertrouwen. Je krijgt het idee dat je ergens goed in bent. En als je het nog leuk vindt is het helemaal mooi meegenomen toch?
Dus: Zoek een hobby, probeer langzamerhand aan wat zelfstandiger te worden en kijk of er mogelijkheden zijn tot een nieuwe studie. Doe dit uiteraard wel in kleine stapjes. Ik denk dat je ook zeker hulp moet zoeken om je hierin te ondersteunen.

Op sociaal gebied kun je je vervolgens gaan ontwikkelen door het zelfvertrouwen dat je hebt opgebouwd door aan jezelf te werken. Op je studie kom je allemaal nieuwe mensen tegen, maar mocht dat nou geen optie zijn, probeer dan inderdaad een teamsport! Maar zorg er voor dat je eerst aan je zelf werkt, omdat je onzekerheid/wanhopigheid andere mensen afstoot. Mensen die zelfvertrouwen hebben, hebben over het algemeen een open houding, staan rechtop en lachen veel. Dit is aantrekkelijk voor mensen; het geeft het idee dat je contact met ze wil! Denk dus niet dat het aan jou ligt, maar aan de fase waarin je je verkeerd.

Vriendschappen zijn vaak gebaseerd op wederzijdse interesses. Hier komen jouw nieuwe hobby's weer om de hoek kijken! 'Oh vind jij Green Day leuk? Super tof! Ik ook, zullen we samen een keertje naar een concert gaan?'. Om maar eens een voorbeeldje te noemen ;) Zie je hoe belangrijk het is dat je jezelf ook persoonlijk ontwikkelt? Dit geldt overigens hetzelfde voor het krijgen van een vriendin in de toekomst.

En wat vooral belangrijk is: wees vooral niet te streng voor jezelf en stel concrete, korte termijndoelen. Denk bijvoorbeeld aan een praatje met een studiegenootje of collega. Deze geven jou namelijk positieve feedback (yes, het is me gelukt!) en geeft je energie om weer verder te kunnen. Maak iedere dag een lijstje met wat puntjes die voor jou die dag zijn goed gegaan en wees daar ook trots op!!!!

Ik hoop dat je hier iets mee kunt! Heel veel succes!

* Bron: http://blog.youngworks.nl/facts/het-gezin-van-de-21e-eeuw
pi_97805067
quote:
0s.gif Op maandag 6 juni 2011 20:12 schreef Forever152 het volgende:
Hoi timeless0,

Ik heb nog niet alle berichten gelezen, maar ik zal even vanuit mijn eigen visie antwoorden.

Ik begrijp heel erg goed, dat je niet lekker in je vel zit. Zo lees ik dat je problemen hebt op diverse gebieden, namelijk: werk, sociale contacten en een negatief zelfbeeld.
Je kunt je pas goed inzetten voor je sociale contacten en je werk, door goed in je vel te zitten. Begin dus met je zelfbeeld en stel concrete, korte termijn doelen.
Zelfvertrouwen maakt gelukkig, onzekerheid zorgt voor nare, ongemakkelijke situaties (werk, sociale contacten). Dit kun je vergaren door jezelf te ontwikkelen op gebieden die jij interessant vindt. Zoek eens in de bibliotheek of het internet naar een leuke hobby. Een hobby waar jij vrolijk van wordt, waar je energie uit kan halen. Energie die je nodig hebt om verder te vechten, verder te komen. Tuinieren, schilderen, vissen, noem maar op... er zijn genoeg opties en er zit vast wel iets tussen dat jij leuk vindt, dat weet ik zeker ;). Vraag je ouders hierbij om hulp. Overigens is het zeker niet raar dat je nog thuis woont hoor. Gemiddeld gaan jongens op hun 22e* uit het huis, jij bent 26 jaar.. dat is zeker niet iets waar je je voor hoeft te schamen.
Uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat de zelfstandigheid die je krijgt als je op jezelf gaat ook voor zelfvertrouwen zorgt. Je krijgt namelijk het idee, dat je niet langer afhankelijk bent van anderen. Overleg eens met je ouders en kijk of daar perspectieven in te vinden zijn. Leen desnoods wat en ga ook terug studeren. MBO, HBO of WO, het maakt niet uit. Het zorgt allemaal voor zelfvertrouwen. Je krijgt het idee dat je ergens goed in bent. En als je het nog leuk vindt is het helemaal mooi meegenomen toch?
Dus: Zoek een hobby, probeer langzamerhand aan wat zelfstandiger te worden en kijk of er mogelijkheden zijn tot een nieuwe studie. Doe dit uiteraard wel in kleine stapjes. Ik denk dat je ook zeker hulp moet zoeken om je hierin te ondersteunen.

Op sociaal gebied kun je je vervolgens gaan ontwikkelen door het zelfvertrouwen dat je hebt opgebouwd door aan jezelf te werken. Op je studie kom je allemaal nieuwe mensen tegen, maar mocht dat nou geen optie zijn, probeer dan inderdaad een teamsport! Maar zorg er voor dat je eerst aan je zelf werkt, omdat je onzekerheid/wanhopigheid andere mensen afstoot. Mensen die zelfvertrouwen hebben, hebben over het algemeen een open houding, staan rechtop en lachen veel. Dit is aantrekkelijk voor mensen; het geeft het idee dat je contact met ze wil! Denk dus niet dat het aan jou ligt, maar aan de fase waarin je je verkeerd.

Vriendschappen zijn vaak gebaseerd op wederzijdse interesses. Hier komen jouw nieuwe hobby's weer om de hoek kijken! 'Oh vind jij Green Day leuk? Super tof! Ik ook, zullen we samen een keertje naar een concert gaan?'. Om maar eens een voorbeeldje te noemen ;) Zie je hoe belangrijk het is dat je jezelf ook persoonlijk ontwikkelt? Dit geldt overigens hetzelfde voor het krijgen van een vriendin in de toekomst.

En wat vooral belangrijk is: wees vooral niet te streng voor jezelf en stel concrete, korte termijndoelen. Denk bijvoorbeeld aan een praatje met een studiegenootje of collega. Deze geven jou namelijk positieve feedback (yes, het is me gelukt!) en geeft je energie om weer verder te kunnen. Maak iedere dag een lijstje met wat puntjes die voor jou die dag zijn goed gegaan en wees daar ook trots op!!!!

Ik hoop dat je hier iets mee kunt! Heel veel succes!

* Bron: http://blog.youngworks.nl/facts/het-gezin-van-de-21e-eeuw
dankje, werk/studie baart me ontzettend veel zorgen. Ik ben eigenlijk niet in staat goede keuzes te maken op dit moment. Maar ik ben bang dat ik het me niet kan permitteren om bijvoorbeeld een studie nog langer uit te stellen. Als ik nu begin aan HBO ben ik tegen me 30e afgestudeerd.. moet ik dat wel willen?
abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')