Ik vermoed dat mijn zusje borderline heeft

Hallo allemaal,

Ten eerste alvast heel erg bedankt voor de moeite voor het openen van dit topic !

Ik ben zelf een jongen van 23 met een vriendin van 20.
Ik woon zelf nog thuis, dit omdat het nog allemaal niet wil lukken met een vast contact (hypotheek) en de wachtrij van de huurhuisjes ook totaal niet opschieten...
Ik woon samen met mijn 2 ouders en mijn zusje die 1.5 jaar jonger is dan ik en die in haar laatste jaar van de PABO zit.

Nu is het dus zo dat ik vermoed dat mijn zusje borderline heeft.
Ze heeft gewoon erg veel symptomen van wat ik vind op internet.
Mijn schoonmoeder werkt bij het GGZ, en de eerste keer dat zij haar zag vertelde ze ook dat ze dacht dat ze borderline heeft.

Normaal valt ze mij er niet mee lastig omdat ze weet dat ik de enige ben die niet bang is om tegen haar in te gaan.
Daarom zijn het vaak mijn ouders en haar vriend die het moeten ontgelden wat betreft gigantische driftbuien, manipulatie en constant gelieg.
Dit gaat nog veel verder met dreigementen etc, maar dat is niet relevant in dit topic.

Afgelopen zaterdag was ik met mijn vriendin, een aantal vrienden en vriendinnen uit naar onze stamclub/kroeg.
Mijn zussie en haar vriend waren daar ook aanwezig.
Mijn zusje heeft die avond gepraat met de buurjongen van mijn vriendin, die ze dus beide kennen.
De buurjongen van mijn vriendin (laten we hem vanaf nu P noemen) heeft tegen mijn zus eerlijk verteld dat hij haar een leuke meid heeft en een zwak voor haar heeft.
Vervolgens is mijn zusje naar mij toegekomen en heeft gezegd:"P vindt je vriendin leuk, wil haar terug en wil met haar afspreken"
Ik geloof er geen klote van, ook omdat P een oprechte en aardige gozer is.
Dus ben ik naar mijn vriendin gegaan en heb verteld wat mijn zusje mij vertelde en er dus niks van geloofde.
Mijn vriendin is dus weer naar P gelopen en heeft gevraagd hoe dit zit.
Die ontkent dit dus ook en legt uit dat hij alleen vertelt heeft dat hij een zwak voor haar heeft.
Hij heeft toen ook gezegd dat mijn zusje tegen hem heeft gezegd "spreek met haar af dan en grijp je kans" of iets in die trant.

Mijn vriendin is niet op haar mondje gevallen en heeft haar geconfronteerd met haar gelieg en geroddel, wat uiteindelijk op een ruzie is uitgelopen.
Dit is zo uit de hand gelopen dat mijn vriendin niet meer bij mij thuis wil komen.
Ik vind het zo erg jammer dat dit tussen ons in moet staan
Ik heb ook tegen haar gezegd: "Laat het gewoon zitten, dat kind verandert niet, mijn ouders durven er niks aan te doen en het wordt alleen maar erger"
Het is heel erg om te zeggen, maar ik kan er zelf gewoon niks aan doen.
Ik ben er de afgelopen jaren al 50 keer tegen in gegaan, maar mijn ouders durven er gewoon niks van te zeggen.
Nu vroeg ik me af wat ik het best kan doen om mijn zusje te helpen.
Deze situatie is gewoon onleefbaar geworden voor mij, mijn vriendin, mijn ouders, haar vriend en vooral zichzelf

Heel erg bedankt alvast !

quote:

Op maandag 6 juni 2011 08:23 schreef Maanvis het volgende:
Borderline is een stoornis waarbij veel mensen zichzelf of anderen erin herkennen. De enige manier om dat zeker te weten is door een diagnose te laten stellen door een deskundige .
Aangezien je de helft van je post baseert op een incidentje in de kroeg en niet meer concrete voorbeelden aanhaalt zal het in mijn ogen wel meevallen.

Uhm bedreigingen tegenover haar vriend dat ze zichzelf wat aan zal doen.
Dat ze zijn werk (de luchtmacht) zal mailen dat hij een aanslag wilt plegen.
Hij solliciteert nu bij de politie en ze heeft gezegd naar de politie te mailen dat hij haar mishandelt.

Dat soort dingetjes, ik baseer het niet op 1 'incident' in de kroeg.
Met mijn ex (heb ik 4 jaar mee gehad) ging het ook zo, die is er ook vol tegen in gegaan wat volledig uit de hand gelopen is met aangiftes bij de politie tegen elkaar en de hele bende

quote:

Op maandag 6 juni 2011 08:25 schreef U.N.K.L.E. het volgende:
Moeilijke situatie ja! Maar het belangrijkste op korte termijn lijkt me dat je vriendin en je zusje weer normaal tegen elkaar doen. Of zit dat er helemaal niet in denk je?

Ik sliep zondag bij mijn vriendin, toen heb ik gevraagd aan haar of ze aub met me mee naar huis wilde gaan, gewoon om aan mijn zusje te laten zien dat ze zich niet geïntimideerd voelt door haar.

Dit heeft ze ook gedaan.
Eenmaal thuis gekomen heb ik mijn zusje ook nog geconfronteerd met wat er de afgelopen nacht gebeurd is en heb ik haar laten weten mijn vriendin te steunen en dat ik er niet gediend van ben dat zich zo bemoeit met mij en mijn vriendin.

In het gesprek wat hier op volgde heeft ze gezegd mijn vriendin al 2 jaar niet te mogen.
Ik ben dus bang dat het er gewoon echt niet in zit nee

quote:

Op maandag 6 juni 2011 08:24 schreef Copycat het volgende:
Professionele schoonmoeder. Of is ze schoonmaakster bij het GGZ?

Ze heeft haar vaker gezien en meer voorbeelden voorbij zien komen voordat ze een oordeel klaar had staan.
Dus a.u.b. geen achterlijke opmerkingen maken als je niet het hele verhaal kent...

quote:

Op maandag 6 juni 2011 08:31 schreef Copycat het volgende:

[..]

Ze is haar hulpverlener toch niet? Dan moet ze haar achterlijke, onprofessionele diagnoses voor zich houden. Zeg maar dat ik dat heb gezegd.

Ze zegt toch alleen "ik denk dit en dat, want ze heeft deze symptomen"

Ik kan ook wel 1+1 optellen en jij ook.

quote:

Op maandag 6 juni 2011 08:32 schreef Catbert het volgende:

[..]

Komt me bekend voor, ken ook een borderliner van vroeger en daar is geen touw aan vast te knopen. Als ze je aardig vindt gaat ze je bijna stalken, maar als je aangeeft dat vervelend te vinden kan dat enorm omslaan in woede en wraakgevoelens. Die kan echt hele dagen aan het plotten zijn hoe ze iemand er zo hard mogelijk bij kan naaien.

Bottomline: daar wil je gewoon niet bij in de buurt zijn.

Edit: Wat niet wegneemt dat het niet aan ons is die diagnose te stellen. Als ik een beschrijving van een willekeurige aandoening zie, herken ik ook mezelf in de helft van de punten

Hmm herkenbaar wat je schrijft.
Hoe is het nu met diegene ?

En voor de duidelijkheid, ook @CopyCat, ik zeg in de TT: "Ik VERMOED dat....."

quote:

Op maandag 6 juni 2011 09:26 schreef Delan het volgende:
pff SSB, pittig hoor!! Ik ben niet bekend met borderline maar wat ik er van weet is het ontzettend moeilijk om met deze persoon om te kunnen gaan. en ze kunnen wel zeggen daar wil je niet bij in de buurt zijn,maar het is toch je zusje. waarom willen je ouders er niet verder mee? met een diagnose kun je verder natuurlijk en krijgt ze een behandeling als het zo zou zijn dat ze inderdaad borderline heeft. heb je het er ook al s met je zusje overgehad?

sterkte in ieder geval!

Ik heb het vaak genoeg via mijn ouders geopperd.
Wanneer zij het dan met mijn zusje bespreken schiet ze uit haar slof en krijgt ze weer zo'n woedeaanval
Ik zit dus een beetje vast wat dat betreft

Ik ben bang dat het gewoon nog het laatste jaartje afwachten wordt totdat ik het huis uit kan.

quote:

Op maandag 6 juni 2011 09:27 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Dat betekent niet dat ze niet ontzettend onprofessioneel bezig is. Al ís ze iets nttigs bij het GGZ en niet de schoonmaakster, dan zou ze nog/al helemaal moeten weten dat ze dit soort huis-tuin-en-keuken-diagnoses niet hoort te stellen, ook/al helemaal niet door te zeggen 'ik denk dit en dat'. Net zoals zij haar cliënten/patiënten niet thuis mag bespreken tijdens het eten hoort zij ook niet te pas en te onpas zomaar mensen te gaan diagnosticeren (de eerste keer dat ze haar zag meteen vermoeden dat dit dit dit en dat ook gewoon zeggen, hoezo onprofessioneel ) waardoor balletjes gaan rollen en topics als deze op FOK! geopend worden.

'Borderline' kent vele symptomen en je kunt altijd wel iets vinden wat in het straatje past van iemand die niet helemaal lekker in z'n vel zit. Het is tegenwoordig een lekker makkelijke 'diagnose', zeker op internet...

Ik vertel alleen wat ik weet, gelezen en gehoord heb !
A.u.b. geen verwijten maken over dingen waar ik niks aan kan doen zoals wat mijn schoonmoeder gezegd heeft...