MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Wow, Arn0 is al wakker 
?! Ok, ik dan ook maar:
De sfeer, de setlist, wat een ervaring. Je hoort hier en daar wel wat geruchten en hoopt op en grapt over een aantal dingen, maar dat we daadwerkelijk het complete pakket kregen was vrij indrukwekkend. Wat een 10de keer.
Even wat details die ik anders weer vergeet:
Ze kwamen op onder het genot van Hot Chocolate - You Sexy Thing. Gelijk in "The View From The Afternoon".
De nieuwe nummers werden ontvangen alsof ze "Dancefloor" speelden. "Tu-du-du-duuuu-du-du-duuuu" is niet langer enkel "Brianstorm", maar ook "The Chair", wat mij toch verraste.
"Mardy Bum" werd in het midden van de set gespeeld, na "Cornerstone". Nick verdween van het podium. Alex kondigde het nummer aan als "nog een rustig nummer", publiek werd enthousiast, vertelde dat het een nummer is wat ze een hele lange tijd niet gespeeld hebben en dat we moesten helpen met de lyrics, publiek ging uit z'n dak, gelijk het couplet van "Mardy Bum", publiek werd he-le-maal gek. Semi-akoestisch, Matt enkel hi-hat meetikken, Jamie deed z'n solo. Veel zinnen liet hij solo door het publiek zingen, die daar gretig gebruik van maakte. Alex pakte telkens de lagere noten voor elk refrein, wat andere akkoorden, een bijna melancholisch arrangement. Hier en daar wat foutjes, waarna Alex (die ik nog nooit zo geanimeerd had meegemaakt) iets riep in de richting van: "Ladies and gentlemen, Jamie Cook!", en ging toen om 'em heenhangen. Lievvv... "I can never get the words right, you sing better than us"...
"And if you liked that one, you will loooove this". *booommm Dancefloor.
Er was richting het einde van de set ineens een speciale gast op het podium, waardoor Alex "Pretty Visitors" weer zonder gitaar zong: John Ashton op orgel. Later kwam hij weer terug, en werd er nóg een speciale gast aangekondigd als "my hero, Miles fucking Kane". Als een baas kwam hij op, en ze konden hun liefde niet meer achter de schermen houden, veel aanraking over en weer... "Give me a D minor"... John Ashton deed wat de baas vroeg. "Er... On guitar..." Voor de oplettenden: Ja, het was de FWN-versie: "505". Miles ging los tijdens de climax, Alex reageerde semi-luchtgitaarspelend, en stak toen maar een peuk op.
"A Certain Romance" aan het eind was van een andere wereld, het was weer even 2005. Je hoorde af en toe dat het een lánge tijd geleden was voor de band, en Alex had hier en daar een 'Eureka-moment' wanneer hij de tekst vergat en luisterde naar het publiek om de draad weer op te pakken.
Ik ken het DVD-verhaal ondertussen uit eerste hand via het Franse lijntje, maar dan moeten de camera's wel heel erg verdekt opgesteld hebben gestaan.
Ok. Zit nog te twijfelen wat het plan vandaag is, het publiek gedraagt zich echt alsof het hun laatste avondje uit is.
?! Ok, ik dan ook maar:De sfeer, de setlist, wat een ervaring. Je hoort hier en daar wel wat geruchten en hoopt op en grapt over een aantal dingen, maar dat we daadwerkelijk het complete pakket kregen was vrij indrukwekkend. Wat een 10de keer.
Even wat details die ik anders weer vergeet:
Ze kwamen op onder het genot van Hot Chocolate - You Sexy Thing. Gelijk in "The View From The Afternoon".
De nieuwe nummers werden ontvangen alsof ze "Dancefloor" speelden. "Tu-du-du-duuuu-du-du-duuuu" is niet langer enkel "Brianstorm", maar ook "The Chair", wat mij toch verraste.
"Mardy Bum" werd in het midden van de set gespeeld, na "Cornerstone". Nick verdween van het podium. Alex kondigde het nummer aan als "nog een rustig nummer", publiek werd enthousiast, vertelde dat het een nummer is wat ze een hele lange tijd niet gespeeld hebben en dat we moesten helpen met de lyrics, publiek ging uit z'n dak, gelijk het couplet van "Mardy Bum", publiek werd he-le-maal gek. Semi-akoestisch, Matt enkel hi-hat meetikken, Jamie deed z'n solo. Veel zinnen liet hij solo door het publiek zingen, die daar gretig gebruik van maakte. Alex pakte telkens de lagere noten voor elk refrein, wat andere akkoorden, een bijna melancholisch arrangement. Hier en daar wat foutjes, waarna Alex (die ik nog nooit zo geanimeerd had meegemaakt) iets riep in de richting van: "Ladies and gentlemen, Jamie Cook!", en ging toen om 'em heenhangen. Lievvv... "I can never get the words right, you sing better than us"...
"And if you liked that one, you will loooove this". *booommm Dancefloor.
Er was richting het einde van de set ineens een speciale gast op het podium, waardoor Alex "Pretty Visitors" weer zonder gitaar zong: John Ashton op orgel. Later kwam hij weer terug, en werd er nóg een speciale gast aangekondigd als "my hero, Miles fucking Kane". Als een baas kwam hij op, en ze konden hun liefde niet meer achter de schermen houden, veel aanraking over en weer... "Give me a D minor"... John Ashton deed wat de baas vroeg. "Er... On guitar..." Voor de oplettenden: Ja, het was de FWN-versie: "505". Miles ging los tijdens de climax, Alex reageerde semi-luchtgitaarspelend, en stak toen maar een peuk op.
"A Certain Romance" aan het eind was van een andere wereld, het was weer even 2005. Je hoorde af en toe dat het een lánge tijd geleden was voor de band, en Alex had hier en daar een 'Eureka-moment' wanneer hij de tekst vergat en luisterde naar het publiek om de draad weer op te pakken.
Ik ken het DVD-verhaal ondertussen uit eerste hand via het Franse lijntje, maar dan moeten de camera's wel heel erg verdekt opgesteld hebben gestaan.
Ok. Zit nog te twijfelen wat het plan vandaag is, het publiek gedraagt zich echt alsof het hun laatste avondje uit is.
Altijd kippenvel bij dat nummer.quote:Op zaterdag 11 juni 2011 14:11 schreef Aisumasen het volgende:
En met deze boodschap laat ik jullie achter:
Nein geen scanner. Gaat er in het algemeen over hoe de teksten tot stand zijn gekomen en hoe dat proces ongeveer gaat.. Blijft natuurlijk op zijn alex' oppervlakkig maar wel leuk om te lezen.. Ook een stukje over inspiratiebronnen en hoe hij die dan gebruikt om een nummer te schrijven..
Inderdaad mooi verslag, afgezien van de bekers pis fucking jaloers 
mijn hoop is gevestigd op Paradiso. Mét goeie merch.
Ik zou wel zo'n vet US shirt willen hebben maar die gaan op eBay voor meer dan $110 :S
mijn hoop is gevestigd op Paradiso. Mét goeie merch.Ik zou wel zo'n vet US shirt willen hebben maar die gaan op eBay voor meer dan $110 :S
Een dag niet geleefd, is een dag niet gelachen
Is er nog een manier om aan kaarten voor Paradiso te komen?
Thou shalt not worship pop idols or follow lost prophets.
Marktplaats afzetters afbetalen..quote:Op zaterdag 11 juni 2011 22:34 schreef RabbitHeart het volgende:
Is er nog een manier om aan kaarten voor Paradiso te komen?
Ik hoop dat ze bij Paradiso nog meer kaarten vrijgeven maar ben er bang voor...
.Ik wil ook nog steeds heel graag gaan.
Money won is twice as sweet as money earned.
Ik wist toen ze die 110 kaarten vrijgaven nog niet dat ik naar dit concert wilde... Hoe groot is de kans dat ze nog kaarten vrijgeven?quote:Op zaterdag 11 juni 2011 22:42 schreef neilpad het volgende:
[..]
Marktplaats afzetters afbetalen..
Ik hoop dat ze bij Paradiso nog meer kaarten vrijgeven maar ben er bang voor...
Ik wil ook nog steeds heel graag gaan.
Thou shalt not worship pop idols or follow lost prophets.
Klein gok ik, heb er al naar gevraagd op twitter maar nog geen reactie gehad.quote:Op zaterdag 11 juni 2011 22:45 schreef RabbitHeart het volgende:
[..]
Ik wist toen ze die 110 kaarten vrijgaven nog niet dat ik naar dit concert wilde... Hoe groot is de kans dat ze nog kaarten vrijgeven?
Money won is twice as sweet as money earned.
Fucktards.quote:Op zaterdag 11 juni 2011 23:56 schreef Aisumasen het volgende:
"And this one...is just for you, Sheffield"
*intro drumroffel
?
