Vorige deel: De kunst van het loslaten van je ex #167
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
"Relationships are like glass. Sometimes it’s better to leave them broken than try to hurt yourself putting it back together."
Oh, het is nummer is verkeerd. Moet 167 zijn. Ff aan een mod vragen om het te veranderen.
Jaaquote:
Uhh, nee ik had haar leren kennen voordat ik mijn ex leerde kennen. Dus zat niet op een datingsite terwijl ik een relatie had.
Je begrijpt dat ditquote:Op zondag 5 juni 2011 19:52 schreef Snoepje5 het volgende:
[..]
Jaa
Uhh, nee ik had haar leren kennen voordat ik mijn ex leerde kennen. Dus zat niet op een datingsite terwijl ik een relatie had.
nu de reactie is die je kunt verwachten? 
Kijk naar de laatste 2 posts in het vorige topic zou ik zeggenquote:
[..]
Je begrijpt dat dit
Maar de vraag was of ik op een datingsite zat terwijl ik een relatie had.
Zo zie ik dus maar, wanneer ik van mijn eigen mogelijkheden gebruik maak en ook de leuke kanten van mijn leven zie en benut, dat het me vervolgens helemaal geen ene reet uitmaakt of mijn ex op vakantie is met haar nieuwe vriend, al is het 5 weken naar de bahama' s.
En dat terwijl ik gisteravond bijna de keuze had gemaakt om thuis te blijven omdat ik geen zin had, dan had ik me dus nog steeds klote gevoeld...
Nu hopen dat ik het echt eens van me af kan gaan zetten. Ik ben dus het type dat zich nu helemaal lekker kan voelen, maar als morgen bijvoorbeeld mijn ene huisgenoot naar de film gaat met zijn vriendin, de ander uit eten gaat met zijn vriendin enzovoorts, dan heb ik nog wel eens de neiging om mezelf weer klote te gaan voelen en mezelf te beschuldigen van allerlei dingen die ik in de relatie een jaar geleden fout deed en dat ik daardoor voorlopig geen relatie zal krijgen omdat ik het niet verdien oid......
Dat vind ik dan weer het vervelende.. want het zou me veel minder storen als iedereen single om mij heen was. Het lijkt soms echt te veel alsof het leven om de liefde draait. Alsof je minder meetelt als single, je alleen maar zit te wachten tot je weer iemand ontmoet. Ik begeef me echt in de verkeerde kringen want ik was bij een b-day zaterdag en daar was het al veel gezelliger. Veel losser, meer jong zijn en uitgaan en minder 'goh, gaan jullie al samenwonen'?
Had een hele stupide droom trouwens over mijn ex. Dat ik hem liep te stalken.
Heb er toch wel beetje moeite mee dat we nooit meer contact gaan hebben, alleen maar elkaar negeren tijdens het uitgaan. Maar tegelijkertijd zit ik zo van; Tja, wat heb je er nog aan. Misschien dat als we elkaar met de jaren nog wel eens tegen komen, we ooit weer een normaal praatje kunnen maken.
En toch zit hij soms nog zo vreselijk in mijn hoofd..
[ Bericht 3% gewijzigd door LuxorBeetroots op 05-06-2011 23:49:42 ]
Maar ook hier geldt weer een cliche : Mocht je willen dat jullie ooit een normaal gesprek kunnen hebben als jullie elkaar onverhoopt tegen mochten komen, laat hem dan gewoon lekker met rust voorlopig en stel geen vragen meer waarom hij dit en dat niet of juist wel doet...
Ik heb dat ook hoor, dat gevoel dat je niet helemaal meetelt als single.. Dat is het nadeel, want volgens mij begint zoiets als je eenmaal bent begonnen met de ''liefde'', dan raak je er niet meer uit oid...
Ik kreeg met mijn ex op mijn 21e, daarvoor nog nooit een relatie gehad, en het boeide me echt 0,0 %. Was er nooit mee bezig, misschien dat ik er eens per half jaar eens een minuutje over nadacht, maar onzeker werd ik er niet door. Het kwam ooit wel en of dat morgen was of over 3 jaar, so be it...
Nou zo nuchter ben ik helaas niet meer, heb soms zelfs het idee alsof ik een beetje opkijk tegen mensen die een relatie hebben oid.. En dat terwijl ik er juist de laatste tijd achter kom hoe fragiel relaties eigenlijk zijn... Mensen die je vorige week nog hartjes op facebook naar elkaar ziet sturen en die een maand geleden een weekendje weg gingen, gaan opeens uit elkaar enzo... Wat moet je er ook mee joh
Dan heb ik ook beetje bord voor mijn kop. Ik zou ook niet weten wat ik zou moeten zeggen. Bovendien heeft hij geen contact met enig van zijn exen dus ik ben al een opdringerig geval apart. Ik zou hem eigenlijk in zijn gezicht moeten slaan maarja, ik ben een te goed mens. 
Ja, pas als je eenmaal zonder zit weet je ook hoe dat is. Opeens alsof er iets mist, ervoor was ik ook prima. Al ben ik wel blij dat ik van hem af ben vaak, dus dat is weer anders
Die nuchtere houding komt volgens mij vanzelf wel weer en dan krijg je opeens weer een vriendin haha.. Zo was het de vorige keer tenminste bij mij, ik keek niet eens naar jongens die avond en opeens was hij daar. Ik zou het eerlijk gezegd toch niet leuk vinden nu al vast te zitten aan iemand voor de rest van je leven. Valt nog zo veel te doen. Ik begrijp gewoon niet hoe een vriendin van mij haar vriend de hele week ziet en ze gewoon alleen maar op de bank hangen. Dan gooi je je leven toch weg.
Iemand tips om dit minder te laten worden?
Ik had afgelopen vrijdag een date. En ik weet niet wat me is overkomen maar ben sindsdien helemaal van slag. Denk enkel maar aan dat meisje en wil der zsm weer zien! Alleen vraag ik me werkelijk af of het wederzijds is. Ze vind me een leuke jongen en wil me beter leren kennen. Maar moet nu een week wachten voordat ze weer tijd heeft en alles en voor me gevoel hoor ik der niet zoveel. Volgens mij ga ik nu spoken zien enzo. Dit is ook een irritant gevoel. Iig is me ex nu wel ver ver weg in me hoofd gelukkig.
huppa
Gedachten verzetten, wat gemakkelijker gezegd als gedaan isquote:
Inmiddels al 1,5 halve week geen contact gehad en de neiging om wat van me te laten horen steekt af en toe de kop op. Doe het gelukkig niet, maar word er alleen zo verrekte onrustig van.
Iemand tips om dit minder te laten worden?
Het feit dat je je ervan bewust bent én dat je jezelf kan inhouden om toch geen contact op te nemen, is toch héél goed ? Lijkt erop dat je het goede pad aan't bewandelen bent
Nah ja. Ik wil het contact laten verwateren, aangezien ik er te veel negativiteit uithaal. De kans dat zij contact opneemt is nog gewoon aanwezig. Al moet ik dan natuurlijk sterk zijnquote:
[..]
Gedachten verzetten, wat gemakkelijker gezegd als gedaan is
Het feit dat je je ervan bewust bent én dat je jezelf kan inhouden om toch geen contact op te nemen, is toch héél goed ? Lijkt erop dat je het goede pad aan't bewandelen bent