Wajong uitkering en eigenwaarde. #4

De gegevens zonder diagnose kan je gewoon vinden.

ik zoek dus ook juist met

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 13:25 schreef missyB het volgende:
ik zoek dus ook juist met

Die is niet te vinden op het CBS, maar dat zal niet afwijken qua indeling dan daarvoor. Na 2005 zal het aantal blinden niet exponentieel zijn toegenomen.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 13:27 schreef De_Kardinaal het volgende:

[..]

Die is niet te vinden op het CBS, maar dat zal niet afwijken qua indeling dan daarvoor. Na 2005 zal het aantal blinden niet exponentieel zijn toegenomen.

ik ben juist benieuwd of er een grote algehele afname heeft plaatsgevonden na de herbeoordelingen en benieuwd waar die mensen zijn beland, gewoon even om te weten voor mezelf, nieuwsgierigheid

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 13:29 schreef missyB het volgende:

[..]

ik ben juist benieuwd of er een grote algehele afname heeft plaatsgevonden na de herbeoordelingen en benieuwd waar die mensen zijn beland, gewoon even om te weten voor mezelf, nieuwsgierigheid

Nee, die is er niet.

quote:

2005 december 147 020
2006 december 155 530
2007 december 166 550
2008 december 178 170
2009 december* 191 700
2010 november* 195 520

Duidelijke een toename. Zo te zien heeft de 'nieuwe' wajong toch wel invloed.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 10:17 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Nee, het is niet makkelijk. Het leven is niet makkelijk. Ik vind dat er te makkelijk naar medicatie gegrepen wordt. Aan de andere kant snap ik dat wel, want medicatie heeft vrijwel direct effect, en als je moet gaan leren anders te denken kost dat veel en veel meer tijd.

Medicatie is makkelijker, minder moeit, en sneller resultaat. Maar op de lange termijn heb je daar niks aan. Op lange termijn kun je beter aan jezelf werken.

Ik vind dat er te makkelijk over medicatie wordt gedacht. Heb je dan niet gelezen wat voor effect een AD op mij persoonlijk heeft gehad?
"Het leven is niet makkelijk" zegt net zo veel als "het gras is groen" en als opmerking totaal niet constructief.
Medicijnen kunnen juist heel goed werken, er zijn nou eenmaal situaties waarin medicatie onvermijdelijk is. Dat heb je nou eenmaal te accepteren, hoe moeilijk je 't ook vindt.
Sommigen hebben medicatie net zo hard nodig voor de psyche als iemand die dood aan het bloeden is een bloedtransfusie nodig heeft voor het lichaam on te leven.

Als je vind dat er te snel naar medicatie wordt gegrepen, moet je bij de instanties zijn die die medicijnen voorschrijven, het in jouw ogen te makkelijk voorschrijven man medicatie heeft op zich niks met wajongers te maken...tenzij je natuurlijk denkt dat wajongers zelf makkelijk om medicatie vragen, wat dan weer een vooroordeel zou zijn.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 10:09 schreef Maanvis het volgende:

[..]

In mijn hoofd is het ook een chaos maar ik kan de 'machine laten lopen' zonder dat ik er zelf actief mee bezig ben. Gedachten schieten dan door mijn hoofd en uiteindelijk komt er een uitkomst op een rustig momentje .

Bij mij dus niet. Als ik het niet kanaliseer en tijdig op de rem ga staan, wordt het 1 grote puinhoop in m'n hoofd en ook in mijn leven. Ik moet wel goed blijven opletten omdat ik anders dingen kan gaan doen die zelfs levensbedrijgend zouden kunnen zijn.
En juist omdat ik continue "alarmfase rood" aan heb staan buitenshuis, is op een gegeven moment de batterij op, wat ik dus niet door heb.
Rustige momenten gebruik ik dan vooral om na te denken, want tijdens werkzaamheden heb ik daar de tijd niet altijd voor.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 14:57 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik vind dat er te makkelijk over medicatie wordt gedacht. Heb je dan niet gelezen wat voor effect een AD op mij persoonlijk heeft gehad?
"Het leven is niet makkelijk" zegt net zo veel als "het gras is groen" en als opmerking totaal niet constructief.
Medicijnen kunnen juist heel goed werken, er zijn nou eenmaal situaties waarin medicatie onvermijdelijk is. Dat heb je nou eenmaal te accepteren, hoe moeilijk je 't ook vindt.
Sommigen hebben medicatie net zo hard nodig voor de psyche als iemand die dood aan het bloeden is een bloedtransfusie nodig heeft voor het lichaam on te leven.

Als je vind dat er te snel naar medicatie wordt gegrepen, moet je bij de instanties zijn die die medicijnen voorschrijven, het in jouw ogen te makkelijk voorschrijven man medicatie heeft op zich niks met wajongers te maken...tenzij je natuurlijk denkt dat wajongers zelf makkelijk om medicatie vragen, wat dan weer een vooroordeel zou zijn.

Die opmerking is in de context van hier heel relevant en ook constructief. Mensen gaan dood, er gebeuren een hoop klote dingen, maar dat betekent niet dat je dan DUS maar aan de medicijnen moet. Je kunt dergelijke situaties ook handelen zonder medicatie.
Niet iedereen kan dat even makkelijk, maar dat is iets wat je wel zou moeten willen nastreven, anders is het straks zo dat voor elke 'moeilijke situatie' ff een pilletje genomen wordt omdat het dan makkelijker is om ermee om te gaan. In dat geval kun je net zo goed cocaine gebruiken (en ja ik chargeer hier om een punt te maken!) want dan voel je je on top of the world, en dan heb je van die shit allemaal ook geen last. Alleen, zodra het effect van de medicatie is uitgewerkt komt 'de shit' toch weer terug, daar zul je toch doorheen moeten. Onderdrukken heeft geen zin.

Ja, er zijn situaties waarin medicatie onvermijdelijk is. Maar ik denk niet dat elke situatie waarin de Wajonger medicatie heeft valt in de categorie 'onvermijdelijk'.

Heb wel een website gevonden met het totaal aantal wajongers per maand vanaf 1998...interesse?

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 15:11 schreef CoolGuy het volgende:
Die opmerking is in de context van hier heel relevant en ook constructief. Mensen gaan dood, er gebeuren een hoop klote dingen, maar dat betekent niet dat je dan DUS maar aan de medicijnen moet. Je kunt dergelijke situaties ook handelen zonder medicatie.
Niet iedereen kan dat even makkelijk, maar dat is iets wat je wel zou moeten willen nastreven, anders is het straks zo dat voor elke 'moeilijke situatie' ff een pilletje genomen wordt omdat het dan makkelijker is om ermee om te gaan.

Ja maar dit is toch logisch?
Het idee alleen al dat wat je hier beschrijft echt waar zou zijn is al lachwekkend!

Als je dit soort dingen schrijft, lijkt het namelijk wel alsof je echt denkt dat het zo is of zo, weet je

Ik bedoel, je hebt dit al zeker meer dan 10 keer gezegd (naja, niet letterlijk natuurlijk ), maar ik denk niet dat er iemand het niet hiermee eens is.

Of zijn hier mensen die lekker makkelijk naar een pilletje willen grijpen als het eeeeeventjes een kleeeiiiin tikkeltje tegen zit?
Dacht 't niet, en als dat echt zo is, dan ben je echt goed zielig

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 14:57 schreef magnetronkoffie het volgende:
Bij mij dus niet. Als ik het niet kanaliseer en tijdig op de rem ga staan, wordt het 1 grote puinhoop in m'n hoofd en ook in mijn leven. Ik moet wel goed blijven opletten omdat ik anders dingen kan gaan doen die zelfs levensbedrijgend zouden kunnen zijn.
En juist omdat ik continue "alarmfase rood" aan heb staan buitenshuis, is op een gegeven moment de batterij op, wat ik dus niet door heb.
Rustige momenten gebruik ik dan vooral om na te denken, want tijdens werkzaamheden heb ik daar de tijd niet altijd voor.

Hmm, is het wellicht een idee om een cursus meditatie te gaan volgen?

Trouwens even een andere vraag:
Is een wajonger nou zo veel duurder dan de bijstand?

Ik weet namelijk wel dat een groot deel van de toegenomen toestroom wajongers te wijten is aan de gemeentes die ineens besloten massaal mensen naar het UWV te sturen.
Ken 1 geval van een vrouw die jaaaren in de bijstand liep met een medisch dossier zo dik als een baksteen en nooit gewezen werd op het bestaan van de wajong.
En ineens moesten de gemeentes zelf meebetalen aan de bijstand en hebben mensen die ze jaren lang hebben laten doorsukkelen in de bijstand, ineens massaal bij het UWV aangemeld.

Als ik eerder had geweten dat de wajong bestond, had ik daar ook veel eerder in terecht kunnen komen en had ik niet jaren lang )achteraf voor niks) door hoeven blijven kloten.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 15:24 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Hmm, is het wellicht een idee om een cursus meditatie te gaan volgen?

Een cursus meditatie? En hoe moet dat mij gaan helpen?

Heb even snel opgezocht...tis eigenlijk helemaal geen gek idee!
Zal er navraag over doen

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 15:25 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Een cursus meditatie? En hoe moet dat mij gaan helpen?

Gedachten kanaliseren en je hoofd leegmaken zijn dingen die je dan leert.
Let wel ik heb zo'n cursus nooit gedaan maar ikd acht er ineens aan omdat jij geen rust in je hoofd hebt.

hier een onderzoekje van wat cursisten ervoeren als verbeterende punten:
http://www.zen.nl/nieuws/zen.nl%20evaluatie%20en%20conclusies.pdf

Mediteren heeft me altijd geholpen als ik in een heftige crisis kwam. Je kunt het ook zelf leren. Het is vooral belangrijk om op de juiste manier te ademen.

Overigens is het niet onmogelijk om met een Wajong werk te krijgen. Bij bijvoorbeeld werk.nl staan bij sommige vacatures 'Wajong', dus die bedrijven weten van te voren waarmee ze te maken kunnen hebben. En het is echt wel meer dan wc's schoonmaken.

Ik vind het jammer dat dit deel in deze reeks meer een gesprek is tussen Maanvis en MissyB, en er eigenlijk nauwelijks wordt ingegaan wat die Wajong nou doet met de eigenwaarde. Imho is het meer MissyB die uitlegt waar ze last van heeft... Met een Maanvis die tracht te helpen. Cool en aardig, maar vreselijk off-topic.

Dus, MissyB, los van je klachten, wat doet die Wajong nou eigenlijk met je eigenwaarde?

Overigens kreeg ik maandag zelf te horen dat ik gestopt kan blijven met medicijnen, en ik op zoek kan naar vrijwilligers- of betaald werk, whatever fits me at this point om weer terug in te stromen... kan ik eindelijk de vruchten plukken van m'n diploma!

Over wat de laatste jaren in de bijstand met me deden is in deel 1 veel te vinden, dit overigens, ter zijde.

[ Bericht 20% gewijzigd door bebbel op 01-06-2011 15:52:59 ]

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 09:15 schreef Scorpie het volgende:
@Mama_Mia, hoe lang heb je / doe je over je studie als ik vragen mag? Gaat dat je wel goed af ?

Ik ben in 2002 begonnen en ik krijg begin juli mijn diploma. En sjah, hoe dat me af ging. Ik heb alles gehaald, laten we het daar op houden. Vaak niet naar colleges gegaan, mijn stage was een ramp, projecten waren een probleem vanwege concentratie etc. Dus het was zeker niet makkelijk, maar het is gelukt.

* Mama_Mia gaat nu even bijlezen

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 15:41 schreef Captain_Maximum het volgende:
Mediteren heeft me altijd geholpen als ik in een heftige crisis kwam. Je kunt het ook zelf leren. Het is vooral belangrijk om op de juiste manier te ademen.

Overigens is het niet onmogelijk om met een Wajong werk te krijgen. Bij bijvoorbeeld werk.nl staan bij sommige vacatures 'Wajong', dus die bedrijven weten van te voren waarmee ze te maken kunnen hebben. En het is echt wel meer dan wc's schoonmaken.

Het WC's schoonmaken/schoffelen verhaal is ook meer bedoeld als metafoor; Je moet als Wajonger beseffen dat je niet alles kunt doen wat je zou willen doen, dromen waarvan je vroeger dacht dat ze realistisch waren moet je bijstellen naar beneden. De truuk is om voldoening te vinden in werk wat je kunt, niet om onvoldaan thuis te zitten of in een functie die je altijd al wou maar niet zo uitpakt als je wilt wegens je stoornis/ziekte.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 15:57 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Het WC's schoonmaken/schoffelen verhaal is ook meer bedoeld als metafoor; Je moet als Wajonger beseffen dat je niet alles kunt doen wat je zou willen doen, dromen waarvan je vroeger dacht dat ze realistisch waren moet je bijstellen naar beneden. De truuk is om voldoening te vinden in werk wat je kunt, niet om onvoldaan thuis te zitten of in een functie die je altijd al wou maar niet zo uitpakt als je wilt wegens je stoornis/ziekte.

Dan moet je wel in de positie zijn om ondanks je beperking toch nog te kunnen werken? Dat gaat in de toekomst sowieso veranderen. Of je krijgt wajong of je valt in de wwnv.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 15:46 schreef bebbel het volgende:wat die Wajong nou doet met de eigenwaarde.

Ik moet eerlijk zeggen, ik had veel meer moeite met 't accepteren van mijn beperkingen dan met de wajong zelf. Ik was eerlijk gezegd opgelucht toen ik er in kwam, omdat ik m'n energie vanaf dat moment 100% in mezelf kon steken en niet meer van mislukte poging werk te vinden naar mislukte poging werk te vinden hoefde te gaan.

Ik heb, sinds ik in de wajong zit, ook veel meer vooruitgang geboekt dan de tijd daarvoor. Ik heb dingen geleerd, en daar heb ik in de toekomst wat aan.

Eigenlijk ben ik me door de wajong juist minder kut gaan voelen i.p.v. kutter

Met Wajong kom ik soms in aanraking als mensen vragen wat ik hiervóór heb gedaan, dwz: voor mijn huidige werk. Dan zeg ik weleens: ben een tijdje steuntrekker geweest. Maar ik zou echt niet weten hoe zo’n woordkeus dat bij collega’s landt (mijn werkterrein is sociale zekerheid). De mensen staan wel overwegend voor mijn ervaringen open.

Als je mensen om je heen wil die het een beetje goed hebben, dan is werk de enige optie. Het meest valt me op dat mensen met hogere inkomens qua uiterlijk over het algemeen langer jong blijven

Zo, even een account aangemaakt om mee te praten.
Ik zit dus ook volledig in de wajong wegens schizofrenie. Tussen de psychoses door probeer ik mijn leven weer op te pakken en bijvoorbeeld te gaan studeren. Psychoses maken je hersenen kapot, al word ik er nog niet dommer op na 6 opnames; ik voel me wel degelijk achteruit gaan zeker qua energieniveau, concentratievermogen en stressbestendigheid.
Toch zijn dromen sterk en ik droom van later een huis, een baan en een auto.
De wajong laat mijn eigenwaarde niet dalen, dat doet eerder mijn ziekte. Ik voel me wel degelijk 'minder' hierdoor... ook al kan ik dat wel relativeren.
Ik ben blij met mijn wajong, en ook al studeer ik af en toe (deeltijd) ik voel me niet schuldig hierom. De kans is groot dat ik nooit een studie afmaak. De kans is best klein dat ik ooit financieel voor mezelf kan zorgen.
Ben aangewezen op langdurige zorg en medicatie. En ik ben verdomme nog maar begin twintig, ik voel me soms 70. Die medicatie is ook een groot probleem. Zelf vind ik wel dat ik ziekteinzicht heb, maar de bijwerkingen maken het slikken van pillen des te moeilijker. Zeker met het idee dat ik er niet meer vanaf kom.
Dat er elke week iemand bij mij thuis komt, om te kijken hoe het gaat, daar schaam ik me wel degelijk voor. Ik zit bij de 'complexe zorg' en dat doet mijn eigenwaarde ook dalen.
Ik lees onderzoeken en boeken en besef me dat ik er met deze ziekte niet makkelijk vanaf kom.

Maar die wajong, is het enige pluspunt aan mijn toestand. Dus daar ben ik zeker wel blij mee!

Bedankt Gewas voor je welkom, ik heb al wat in het Schizofrenie topic geschreven

ik ben een 36 jarige man, geboren met spina bifida(oftewel een open rug)
ik kan staan en lopen maar alleen zolang ik mij ergens aan vasthoud.

Het hebben van een lichamelijk beperking vergt een hoop van je geestelijke gesteldheid. Dat komt met name omdat je met een lichamelijk beperking “anders” bent dan andere mensen. Dat ervaar ik eigenlijk als mijn handicap. Veel mensen kijken anders naar en je wordt anders behandeld. Vaak is dit onwetendheid. Misschien heb jezelf ook wel is gedacht als je iemand in een rolstoel zag of iemand die moeilijk praat dat diegene ook geestelijk gehandicapt is. Dit is natuurlijk soms waar maar in heel veel gevallen niet waar.

Bij sollicitatie gesprekken (als ik die al had omdat je van een uitzendorganisatie ook niet veel hoeft te verwachten) werd ik afgewezen met een lullige smoes, terwijl de ware reden kan ik met redelijke zekerheid zeggen dat het mijn andere manier van bewegen was. En dat terwijl ik op een functie solliciteerde waarbij ik kon zitten maar ik ook nog eens helaas niet over de juiste papieren beschikte. Bij sommige uitzendorganisaties kon ik me niet eens inschrijven omdat “ze waarschijnlijk toch geen werk voor me konden vinden”. Dit werd mij zeer duidelijk verteld door zo’n omhoog gevallen muts die net zo oud was als ik zelf. Zo kwam ik bij het Centrum voor Werk en Inkomen het CWI meteen in het bakje “niet te bemiddelen”. Ook weer omdat ze toch geen werk voor me konden vinden. En dit terwijl ik van het UWV me daar moest inschrijven vanwege mijn uitkering. Vandaag de dag is in dat opzicht weinig verbeterd.

Al die stress, financiële zorgen en slapeloze nachten doet je eigenwaarde bepaald geen goed. „Iedereen moet veel regelen, maar chronisch zieken en gehandicapten wel tien keer meer dan een gezond iemand. „Je bent er dag en nacht mee bezig, het vreet energie en die heb je, vanwege je ziekte, toch al te weinig.
nog niet zo lang geleden besloot het kabinet de uitkeringen op de schop te nemen.
en veel mensen wilden gaan herkeuren...op zich niks mee...maar wat dan regelmatig voorkwam was dat als je een oproep kreeg voor een herkeuring.
je dan door een of andere arts moest laten herkeuren.en die arts die je voor het eerst ontmoet en binnen een half uur hij even kon bepalen of je herkeurd was of niet.
wat ik om mij heen heb gezien/gehoord en soms las op het internet.hiermee tal van herkeurde mensen in een financieel en psychische strop terecht kwamen. en voor sommige het niet al te best is afgelopen.
het kabinet vond ook dat reguliere bedrijven verplicht waren dat er mensen met een beperking aan moesten nemen...om ze meer te betrekken in het bedrijfsleven.
maar doordat voor elkaar te krijgen moest het kabinet er wel eerst veel geld in pompen om het door te laten gaan.
op papier klonk het logisch.
in praktijk was het zo dat het lang niet het gewenste effect had als dat ze op hadden gehoopt.
omdat het voor veel bedrijven te veel geld zou kosten om zulke mensen aan te nemen.
dus vaak mensen alsnog werden geweigerd.
en het is ook haast niet meer duidelijk qua regels omdat het kabinet de regels meer dan genoeg hebben veranderd.waardoor er veel onduidelijk is geworden.

aan de ene kant mogen wij hier in nederland in ons handje knijpen dat we hier de mogelijkheden hebben om te leven van een uitkering.
en in veel gevallen hebben mensen het recht op een vergoeding(wat en waarvoor dat ook moge zijn)de ene persoon heeft meer hulp en aanpassing nodig dan de andere.
dat wordt dan in veel gevallen door de gemeente vergoed.
maar elke gemeente heeft zo zijn eigen regels en manier van beleid.
dus het is per gemeente verschillend dus maar afwachten of je iets voor elkaar krijgt of niet.
en je moet je bekkie mee hebben.want daarme kun je makkelijker en veel voor elkaar krijgen.
bezit je dat niet(wat veel mensen dus niet hebben)...dan walzen de mensen zo over je heen en hebben ze je zo waar ze jou hebben willen.
en bespaart hun dat weer geld(waar ze het uiteindelijk wel weer aan andere dingen uit kunnen geven)

als je in een situatie zit waardoor je moet leven van een uitkering.
zul je merken dat wat je krijgt nooit meer zult worden dan wat je krijgt.
dus gevoelsmatig zul je er nooit beter van worden.
en zul je altijd harder moeten blijven knokken en op elke cent letten wat je uitgeeft.
en weinig de kans hebt om te kunnen sparen...
en er zullen altijd wel mensen tussen zitten die het net beter hebben getroffen..of die er beter mee om kunt gaan en er vrede mee heeft...maar dat is voor lang niet iedereen zo.

mensen die een baan te hebben (en zien te behouden)doen hun uiterste best om geld in het laatje te krijgen om zo hun rekeningen te kunnen betalen.en daarnast leuke dingen kunnen doen of kopen...en als het meezit wat geld opzij zetten om te sparen (voor ieder weer een eigen doel)
mensen die hard werken kunnen promotie krijgen...dus je salaris wordt hoger...dus je hebt meer te spenderen...wat je leven kan verrijken. en je een trots gevoel kan opleveren en gevoel van eigenwaarde en onafhakelijk zijn..

mijn uitkering is nog niet zo heel lang geleden ietsjes verhoogd..toen ik dat hoorde werd ik er blij van..en kreeg het gevoel dat ik wat meer lucht kreeg..en wat stress van mij af gleed.
maar dat was al snel over en werd boos omdat ik blij werd gemaakt met een dooie mus, toen bleek dat de huur hoger werd..en je meer moest betalen aan gas en electriciteit.
ik ging er uiteindelijk 0 komma 0 op vooruit.
mensen om je heen zie je groeien..
.bedrijven gaan staken omdat ze meer willen verdienen(en in veel gevallen krijgen ze het voor elkaar...
directeuren krijgen een bonus boven hun salaris.
veel geld wordt gepomp in oorlog...
hoeveel miljarden werden er ook alweer uitgegeven aan jsf?
of griekenland...terwijl je steeds meer mensen hoort hoe moeilijker wordt om rond te kunnen komen..zelfs de mensen die het 2 dubbele verdienen wat ik krijg per maand.

ik en vele andere die in het vergelijkbare zelfde schuitje zitten als ik blijven staan waar we stonden.

ok er zijn landen waar het veel slechter aan toe gaat.
ook in eigen land zijn er mensen die het met nog minder(tot niks) moeten doen.
vind ik ook vervelend voor die andere en praat ook beetje namens die mensen....maar ik ben ik en niet een ander...kom ik verwend en verwaand over..(wat me niks zou verbazen)
maar al te graag zou ik ruilen met diegene die dat vind!
en mag je mijn handicaps er gratis erbij hebben(maar helaas dat is niet mogelijk. en was dat wel echt mogelijk..dan haken de meeste al snel af omdat ze dan niet meer durven of willen)
zoals ik al eerder aangaf is dat we het nog zo slecht niet hebben.maar de boven genoemde dingen komen je absoluut niet in je koude kleren te zitten.

en waar ik ook pissig van wordt zijn steeds al die negatieve reacties van mensen die maar klakkeloos kunnen oordelen over anderen en dan negatieve stempel op je kop drukken.
en het lef hebben om dan te zeggen dat we te lui zijn..of het wel makkelijk vinden zo'n uitkering..of tal van andere kwetsende kortzichtige leeghoofden klote opmerking...en ook al moet ik het me niet zo aantrekken wat andere zeggen (wat me lang niet altijd even goed lukt)denk gewoon na voordat je je oordeel klaar hebt.

dus zo ervaar ik de wajong uitkering en mijn eigenwaarde.

groetjes.