Wajong uitkering en eigenwaarde. #4

Dank je

laatste post;

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 00:12 schreef Mama_Mia het volgende:

[..]

Ik ben altijd moe
En succes, hopelijk gaat het je lukken

Inderdaad zeg, meteen in MyAT.

Maar mooi dat het stelletje hippies elkaar in de armen hebben gesloten.

Kan ik met een gerust hart gaan slapen.

TS je kent de regels toch dat de LAPO de nieuwe aanmaakt?

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 00:16 schreef Chinless het volgende:
TS je kent de regels toch dat de LAPO de nieuwe aanmaakt?

Is toch ook gedaan
bovendien geldt die regel in reeksen niet meer, want er kan maar een reekstopic worden aangemaakt.

Bovendien, offtopic

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 00:18 schreef Mama_Mia het volgende:

[..]

Is toch ook gedaan
bovendien geldt die regel in reeksen niet meer, want er kan maar een reekstopic worden aangemaakt.

Bovendien, offtopic

Straks afgestudeerde met een Wajong dus? Hoe zie jij je toekomst dan voor je? Hoogopgeleid zonder werk, werk onder je niveau omdat je een 'labeltje' hebt of geen idee wat je te wachten staat?

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 00:25 schreef De_Kardinaal het volgende:

[..]

Straks afgestudeerde met een Wajong dus? Hoe zie jij je toekomst dan voor je? Hoogopgeleid zonder werk, werk onder je niveau omdat je een 'labeltje' hebt of geen idee wat je te wachten staat?

Ik krijg straks een herkeuring, en voor de rest hou ik me er niet zo mee bezig. Ik ben altijd iemand geweest die zich zorgen maakte over de toekomst, ik ben erachter gekomen dat dit me alleen maar meer stress oplevert, dus ik probeer er gewoon niet teveel aan te denken. Je kan toch niet voorspellen waar je terecht komt. Ik heb 3 redenen om in de Wajong te zitten dus ik denk niet dat de kans heel groot is dat ik daaruit kom, maar ik zou het wel fijn vinden om een beetje te werken. Alleen is het gewoon simpelweg zo dat een beetje voor mij kan betekenen dat ik alsnog 80-100% ben afgekeurd, omdat ik niet meer dan 20% van een werkweek kan werken.

Wat links voor in de op:

Rijksoverheid - Wet Wajong
Rijksoverheid - Wet Wajong & Werken naar Vermogen - ingang vanaf 1 januari 2013

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 00:29 schreef Mama_Mia het volgende:

[..]

Ik krijg straks een herkeuring, en voor de rest hou ik me er niet zo mee bezig. Ik ben altijd iemand geweest die zich zorgen maakte over de toekomst, ik ben erachter gekomen dat dit me alleen maar meer stress oplevert, dus ik probeer er gewoon niet teveel aan te denken. Je kan toch niet voorspellen waar je terecht komt. Ik heb 3 redenen om in de Wajong te zitten dus ik denk niet dat de kans heel groot is dat ik daaruit kom, maar ik zou het wel fijn vinden om een beetje te werken. Alleen is het gewoon simpelweg zo dat een beetje voor mij kan betekenen dat ik alsnog 80-100% ben afgekeurd, omdat ik niet meer dan 20% van een werkweek kan werken.

En die herkeuring krijg je omdat je klaar bent met studeren of omdat je sowieso al een herkeuring moe(s)t? Over je situatie kan ik niet oordelen en dat zal ik sowieso ook niet doen, want van de zijlijn toeschreeuwen is anders dan daadwerkelijk spelen. Je bent straks afgestudeerd, je weet dat je nooit dus een volledige baan (met bijbehorend salaris) zal vinden en je sowieso dus het labeltje 'wajong' zal houden. Wat doet een dergelijk draadje dan met betrekking tot je gevoel? Heb je de neiging je te moeten verdedigen, omdat men 'scherpe formuleringen' maakt? Hoe ervaar jij de reacties in je omgeving als je zegt dat je een wajong krijgt of houd je dat achterwege?

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 00:37 schreef De_Kardinaal het volgende:

[..]

En die herkeuring krijg je omdat je klaar bent met studeren of omdat je sowieso al een herkeuring moe(s)t? Over je situatie kan ik niet oordelen en dat zal ik sowieso ook niet doen, want van de zijlijn toeschreeuwen is anders dan daadwerkelijk spelen. Je bent straks afgestudeerd, je weet dat je nooit dus een volledige baan (met bijbehorend salaris) zal vinden en je sowieso dus het labeltje 'wajong' zal houden. Wat doet een dergelijk draadje dan met betrekking tot je gevoel? Heb je de neiging je te moeten verdedigen, omdat men 'scherpe formuleringen' maakt? Hoe ervaar jij de reacties in je omgeving als je zegt dat je een wajong krijgt of houd je dat achterwege?

Omdat ik klaar ben met studeren. Ik wilde erg graag afstuderen en omdat ze bij het UWV vonden dat dit meehelpt aan herstel (want, productief bezig + minder depressief) heb ik dat de afgelopen tijd gedaan.
Over reacties en verdedigen, ik heb geleerd dat het simpelweg de moeite niet waard is. Ik reageer nog wel, en ik wil best in discussie gaan, maar ik vat het niet meer persoonlijk op - tenminste als ik een goede dag heb. Niemand behalve ik en wat mensen in mijn kring weten hoe ik tegen de Wajong aankijk, en waarom zou ik dat aan iedereen moeten laten weten? Ik ga een ander ook niet zijn of haar keuzes/levensverhaal laten verdedigen. Iedereen mag wat mij betreft weten dat ik een Wajong heb, ik schaam me er niet voor dat ik hulp heb gekregen toen ik had nodig had. Je kop in het zand stoppen en doen alsof problemen er niet zijn, dát vind ik dom.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 00:46 schreef Mama_Mia het volgende:

[..]

Omdat ik klaar ben met studeren. Ik wilde erg graag afstuderen en omdat ze bij het UWV vonden dat dit meehelpt aan herstel (want, productief bezig + minder depressief) heb ik dat de afgelopen tijd gedaan.
Over reacties en verdedigen, ik heb geleerd dat het simpelweg de moeite niet waard is. Ik reageer nog wel, en ik wil best in discussie gaan, maar ik vat het niet meer persoonlijk op - tenminste als ik een goede dag heb. Niemand behalve ik en wat mensen in mijn kring weten hoe ik tegen de Wajong aankijk, en waarom zou ik dat aan iedereen moeten laten weten? Ik ga een ander ook niet zijn of haar keuzes/levensverhaal laten verdedigen. Iedereen mag wat mij betreft weten dat ik een Wajong heb, ik schaam me er niet voor dat ik hulp heb gekregen toen ik had nodig had. Je kop in het zand stoppen en doen alsof problemen er niet zijn, dát vind ik dom.

Nou het siert dat je al die moeite doet en gedaan hebt ondanks je beperking(en) om zin te geven aan je leven. Aha, ik zie dat sommigen hier zich erg aangevallen voelen door de minder tactvolle uitspraken van anderen. Al dan niet bewust om een reactie van andere te provoceren.

Bang dat je herkeuring niet verkeerd kan uitpakken? Dat de keuringsarts en arbeidsdeskundige een verkeerd beeld hebben en je nu ineens in een andere categorie komt te vallen? Dat ze zeggen dat je ineens wel volledig arbeidsgeschikt bent terwijl je weet dat dit niet strookt met de werkelijkheid? Ik maak uit je posts op dat je je wajong gewoon hard nodig hebt, omdat je nooit zelf volledig in je inkomen kan voorzien.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 00:54 schreef De_Kardinaal het volgende:

[..]

Nou het siert dat je al die moeite doet en gedaan hebt ondanks je beperking(en) om zin te geven aan je leven. Aha, ik zie dat sommigen hier zich erg aangevallen voelen door de minder tactvolle uitspraken van anderen. Al dan niet bewust om een reactie van andere te provoceren.

Bang dat je herkeuring niet verkeerd kan uitpakken? Dat de keuringsarts en arbeidsdeskundige een verkeerd beeld hebben en je nu ineens in een andere categorie komt te vallen? Dat ze zeggen dat je ineens wel volledig arbeidsgeschikt bent terwijl je weet dat dit niet strookt met de werkelijkheid? Ik maak uit je posts op dat je je wajong gewoon hard nodig hebt, omdat je nooit zelf volledig in je inkomen kan voorzien.

Dank je

Ja, als ik er over na ga denken ben ik daar wel bang voor, daarom heb ik er ook moeite mee dat er mensen zeggen dat je zo makkelijk in de Wajong komt en dat er mensen zijn die er misbruik van maken. Als ze zeggen dat ik volledig arbeidsgeschikt zou zijn dan weet ik dat ik binnen een paar maanden (en waarschijnlijk al wel sneller) weer terugval, omdat ik het simpelweg niet aan kan. Ik heb stage gelopen een tijd terug (toen het eigenlijk nog beter ging als nu) 3 dagen in de week, die dagen hield ik vol op energy drink en de overige 4 dagen slapen, en dan was het elke 2/3 weken wel zo dat ik ziek was of weer een dag extra vrij moest nemen.

Nadeel bij wat ik heb is dat ik ook absoluut niet er vanop aan kan hoe het gaat. De ene dag gaat het prima, de volgende dag voel ik me alsof ik ben overreden door een trein. Ik word nooit uitgerust wakker, hoe vroeg ik ook naar bed ga, en vaak lig ik tot 4 uur wakker terwijl ik kapot ben (daarom ben ik nu ook nog op in bed liggen en tot 4 uur wakker liggen voel ik me alleen maar kutter door). En het kan ook ineens midden op de dag negatief veranderen. Dan voel ik me 's ochtends (en dat is meestal vanaf een uur of 11) goed, ga ik even iets doen, bijv. boodschappen of even de stad in om 1 dingetje te kopen, en als ik terug ben kan ik nauwelijks meer lopen.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 01:05 schreef Mama_Mia het volgende:

[..]

Dank je

Graag gedaan.

quote:

Ja, als ik er over na ga denken ben ik daar wel bang voor, daarom heb ik er ook moeite mee dat er mensen zeggen dat je zo makkelijk in de Wajong komt en dat er mensen zijn die er misbruik van maken. Als ze zeggen dat ik volledig arbeidsgeschikt zou zijn dan weet ik dat ik binnen een paar maanden (en waarschijnlijk al wel sneller) weer terugval, omdat ik het simpelweg niet aan kan. Ik heb stage gelopen een tijd terug (toen het eigenlijk nog beter ging als nu) 3 dagen in de week, die dagen hield ik vol op energy drink en de overige 4 dagen slapen, en dan was het elke 2/3 weken wel zo dat ik ziek was of weer een dag extra vrij moest nemen.

Dat kan ik mij voorstellen ja. Kijk een stage is een korte periode die je zo te zien met veel moeite wel tijdelijk kan overbruggen, maar dat kan je geen leven lang doen. Dat is andere koek!

Dat is nou eenmaal vaak gemakkelijk roepen als men niet de onderliggende problematiek er achter weet. Bij elke regeling zijn er wel profiteurs, daar is nou eenmaal niet aan te ontkomen. Ik mis echter gegevens van hoeveel mensen in de wajong belanden die eigenlijk in de bijstand hadden moeten komen, omdat ze niets mankeren. Het aantal mensen in de bijstand + mensen die WW ontvangen >>> aantal wajong-gerechtigden (gegevens van CBS statline). Neemt men niet simpelweg de verkeerde groep(en) op de korrel?

quote:

Nadeel bij wat ik heb is dat ik ook absoluut niet er vanop aan kan hoe het gaat. De ene dag gaat het prima, de volgende dag voel ik me alsof ik ben overreden door een trein. Ik word nooit uitgerust wakker, hoe vroeg ik ook naar bed ga, en vaak lig ik tot 4 uur wakker terwijl ik kapot ben (daarom ben ik nu ook nog op in bed liggen en tot 4 uur wakker liggen voel ik me alleen maar kutter door). En het kan ook ineens midden op de dag negatief veranderen. Dan voel ik me 's ochtends (en dat is meestal vanaf een uur of 11) goed, ga ik even iets doen, bijv. boodschappen of even de stad in om 1 dingetje te kopen, en als ik terug ben kan ik nauwelijks meer lopen.

Dat is vervelend, maar tevens ook mede de reden dat je een wajong krijgt. Ik neem aan dat je liever een normaal leven had zonder wajong dan zoals de situatie nu is.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 01:26 schreef De_Kardinaal het volgende:

Dat kan ik mij voorstellen ja. Kijk een stage is een korte periode die je zo te zien met veel moeite wel tijdelijk kan overbruggen, maar dat kan je geen leven lang doen. Dat is andere koek!

Precies. En misschien gaat het ooit wel beter, vindt men een medicijn, weet ik het, maar tot die tijd ben ik blij dat de Wajong er is, want daardoor kan ik wel op mezelf wonen en ben ik niet afhankelijk van mijn ouders.

quote:

Dat is nou eenmaal vaak gemakkelijk roepen als men niet de onderliggende problematiek er achter weet. Bij elke regeling zijn er wel profiteurs, daar is nou eenmaal niet aan te ontkomen. Ik mis echter gegevens van hoeveel mensen in de wajong belanden die eigenlijk in de bijstand hadden moeten komen, omdat ze niets mankeren. Het aantal mensen in de bijstand + mensen die WW ontvangen >>> aantal wajong-gerechtigden (gegevens van CBS statline). Neemt men niet simpelweg de verkeerde groep(en) op de korrel?

Ik weet het niet. Het is vaak zo dat kabinetten de zwakkeren aanpakken, wat heel jammer is, maar waar je persoonlijk niet zoveel tegen kan doen, behalve je stem laten horen, wat ik dus ook probeer te doen. Ik hoef geen lans te breken voor alle Wajongers, maar als ik topics zoals deze zie wil ik in ieder geval ook mijn kant laten weten, en misschien heeft iemand er nog wat aan

quote:

Dat is vervelend, maar tevens ook mede de reden dat je een wajong krijgt. Ik neem aan dat je liever een normaal leven had zonder wajong dan zoals de situatie nu is.

Oh absoluut. Ik ben blij dat de Wajong er is, maar natuurlijk is dit niet wat je voor ogen hebt als je 15 bent en je gevraagd wordt wat je over 10 jaar bereikt wil hebben. Ik kan wel leukere dingen verzinnen dan constant moe zijn en pijn hebben, en dan heb ik het nog niet eens over de psychische dingen die erbij komen.

Edit: en nu ga ik off, mijn batterijtje is op en alles doet zeer. Welterusten

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 01:34 schreef Mama_Mia het volgende:

[..]

Precies. En misschien gaat het ooit wel beter, vindt men een medicijn, weet ik het, maar tot die tijd ben ik blij dat de Wajong er is, want daardoor kan ik wel op mezelf wonen en ben ik niet afhankelijk van mijn ouders.

[..]

Ik weet het niet. Het is vaak zo dat kabinetten de zwakkeren aanpakken, wat heel jammer is, maar waar je persoonlijk niet zoveel tegen kan doen, behalve je stem laten horen, wat ik dus ook probeer te doen. Ik hoef geen lans te breken voor alle Wajongers, maar als ik topics zoals deze zie wil ik in ieder geval ook mijn kant laten weten, en misschien heeft iemand er nog wat aan

[..]

Oh absoluut. Ik ben blij dat de Wajong er is, maar natuurlijk is dit niet wat je voor ogen hebt als je 15 bent en je gevraagd wordt wat je over 10 jaar bereikt wil hebben. Ik kan wel leukere dingen verzinnen dan constant moe zijn en pijn hebben, en dan heb ik het nog niet eens over de psychische dingen die erbij komen.

Edit: en nu ga ik off, mijn batterijtje is op en alles doet zeer. Welterusten

Ik had het meer over de medemens dan over de kabinetten.

Aantal wajongers die deze ontvangen vanwege een psychische aandoening:



Opbouw van het totaal aantal wajongers aan de hand van hun diagnose:



Met cijfers is het gemakkelijker argumenteren. Je kan zelf je eigen overzichten maken op de site van het CBS (.nl).

Kan eventueel ook in de OP.

[ Bericht 59% gewijzigd door De_Kardinaal op 01-06-2011 02:04:51 ]

ik maak er uit op dat het donkerste blauw en endocriene en algemene ziekten EN de pschyc aandoeningen en gedragsstoornissen??
Ik bak er verder ook niets van hoor met al dat blauw zal eens zoeken naar andere grafiek

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 00:07 schreef Mama_Mia het volgende:

[..]

Ik vind het eigenlijk totaal niet kut het is fijn dat de Wajong er is. En of ik ga werken weet ik nog niet. Ik wil graag, zolang er iets te vinden is wat past.

Ik vind 't ook fijn dat de wajong er is. Heb wel m'n school afgemaakt (HAVO en VWO), maar op de universiteit ging 't 2 keer mis. Baantjes hield ik niet vol en ben na een verhuizing (ook erg stressvol) uiteindelijk in de bijstand terechtgekomen. Kwam in een werktraject terecht maar dat viel zo zwaar (kwamen weer andere dingen bij die ook weer stress opleverden zoals overlijden grootouders) dat ik uiteindelijk opgenomen moest worden.
Uiteindelijk in de wajong terechtgekomen, waarna ik voor 't eerst in m'n leven de speelruimte had om eens goed naar mezelf te kijken waarom dingen nou steeds bleven mislukken.
Kwam rond dezelfde tijd ook in de GGZ molen terecht en bleek dat er zich bij mij heel wat dingen hadden opgestapeld waarvan ik me totaal niet bewust was.

In die tijd ook jaren lang vrijwilligerswerk gedaan, echt van kinderwerk, hulpkok, schoonmaker en computer reparatie/bouw/onderhoud internetcafe en daar ontdekt dat ik de neiging heb om veel te ver over m'n eigen grenzen heen te gaan, waardoor ik periodiek instortte.

Het is jammer dat ik in de loop der tijd een aantal keer behoorlijk ben teruggevallen, maar zijn nog steeds op zoek naar de juiste medicatie voor mij.

En op de bank zitten, niks voor mij!

Maar als de wajong niet had bestaan, had het er voor mij heel wat minder rooskleurig uitgezien

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 08:56 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Of ik ben kleurenblind, of ik kan uit dat laatste grafiekje niet duidelijk halen wat nou de verdeling is qua ziektebeelden.

Dat komt omdat die kleuren op elkaar lijken. Overigens gaat dat plaatje maar t/m 2005. De laatste 6 jaar staan er niet in.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 09:15 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Dat komt omdat die kleuren op elkaar lijken. Overigens gaat dat plaatje maar t/m 2005. De laatste 6 jaar staan er niet in.

Ik krijg die plaatjes niet te zien?

p.s., morgen CoolGuy

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 09:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik krijg die plaatjes niet te zien?

Ik zal de bijdehandte opmerking gewoon even niet maken

Ik weet 't niet, ik zie ze wel...uhm, misschien een issue met je browser? ik weet 't niet hoor, ik roep maar wat.

mogguh

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 09:16 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Ik zal de bijdehandte opmerking gewoon even niet maken

Ik weet 't niet, ik zie ze wel...uhm, misschien een issue met je browser? ik weet 't niet hoor, ik roep maar wat.

mogguh

Zou best kunnen. Even in IE proberen.

En ik wou nog even terugkomen op de "fluwele handschoentjes" en begrijp nu wat je ermee bedoelde
Even ter uitleg, ik ben zelf autistisch en heb zelf een aantal jaartjes in een activiteitencentrum meegedraait. Er liepen daar een aantal mensen rond die je inderdaad "met fluwelen handschoentjes" moest behandelen. Een voorbeeld was een vrouw ergens achterin de 50. Was model, is op jonge leeftijd verkracht en vreselijk naief en snel in de war.
Ze was geen kwaadaardig persoon, maar had zo haar "eigenaardigheden", maar het komt er op neer dat mensen met een psychische handicap ook meestal een aparte handleiding hebben, hoe je met ze om moet gaan.

Uiteindelijk komt het er op neer dat je iedereen in z'n waarde moet laten, afstraffen heeft geen zin, die mensen zijn al genoeg gestraft.

http://rwi.nl/CmsData/Cms(...)0met%20Wajongers.pdf

een te grote lel van tekst om hier zo neer te zetten maar zeer interessant onderzoek met statistische gegevens over wajong en werk

Hebben de mede-Wajongers hier trouwens ook van die geweldige contact-lijnen met het UWV of is dat iets' toevalligs' dat het hier niet werkt.
Zo heb je normaliter een contactpersoon, deze werd spontaan overgeplaatst naar een andere stad en zodoende zou ze een ander contactpersoon krijgen, ondertussen zijn we 1,5 jaar verder en weten we nog steeds niet wie haar contactpersoon is en krijg je bij ieder belletje doodleuk de melding dat je je vragen ook aan hun kunt stellen.

Dan nog het doorgeven van wijzigingen, geef je door dat je studeert en krijg je enkele maanden later ineens een brief hoe tevreden je bent bij werkgever X en of je het contract wilt verlengen, waar je maanden daarvoor werkte en al tijden weg bent, ook doorgegeven.

Zo wist de helpdesk te melden dat het voor haar Wajong niets zou uitmaken wanneer ze zou stoppen met therapie/medicatie, terwijl het mij lijkt dat wanneer je klachten dus voorbij zijn, je ook geen Wajong meer nodig hebt.
Ook krijgt ze al ruim een jaar netto iedere maand een stuk minder dan ieder ander in dezelfde situatie omdat ze teveel inhouden, wat je natuurlijk in het voorjaar weer terugkrijgt van de belastingdienst (leuke som geld), maar wanneer je ze belt zeggen ze doodleuk dat de cijfers kloppen onderbouwd met een rekensom die bruto inderdaad klopt maar netto niet.

En ga zo maar door, we geven steeds maar braaf alle wijzigingen door maar ondertussen heeft het UWV volgens mij geen flauw idee hoe het ervoor staat met de Wajonger in kwestie.
In het begin krijg je allerlei boekwerken mee waarin staat wat je allemaal moet/kunt maar ondertussen hebben ze er zelf lak aan, dat is in ieder geval onze beleving na zoveel maanden.

quote:

Op woensdag 1 juni 2011 09:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik vind 't ook fijn dat de wajong er is. Heb wel m'n school afgemaakt (HAVO en VWO), maar op de universiteit ging 't 2 keer mis. Baantjes hield ik niet vol en ben na een verhuizing (ook erg stressvol) uiteindelijk in de bijstand terechtgekomen. Kwam in een werktraject terecht maar dat viel zo zwaar (kwamen weer andere dingen bij die ook weer stress opleverden zoals overlijden grootouders) dat ik uiteindelijk opgenomen moest worden.
Uiteindelijk in de wajong terechtgekomen, waarna ik voor 't eerst in m'n leven de speelruimte had om eens goed naar mezelf te kijken waarom dingen nou steeds bleven mislukken.
Kwam rond dezelfde tijd ook in de GGZ molen terecht en bleek dat er zich bij mij heel wat dingen hadden opgestapeld waarvan ik me totaal niet bewust was.

In die tijd ook jaren lang vrijwilligerswerk gedaan, echt van kinderwerk, hulpkok, schoonmaker en computer reparatie/bouw/onderhoud internetcafe en daar ontdekt dat ik de neiging heb om veel te ver over m'n eigen grenzen heen te gaan, waardoor ik periodiek instortte.

Het is jammer dat ik in de loop der tijd een aantal keer behoorlijk ben teruggevallen, maar zijn nog steeds op zoek naar de juiste medicatie voor mij.

En op de bank zitten, niks voor mij!

Maar als de wajong niet had bestaan, had het er voor mij heel wat minder rooskleurig uitgezien

hoe vaker ik deze post lees hoe meer dingen ik hier in zie..

Mensen overlijden. Daar is niks aan te doen. Dat is ontzettend kut. En nee, het is niet dat ik 't nooit heb meegemaakt, want vorig jaar augustus is mijn vader overleden. De wereld draait door. De vogels blijven fluiten, auto's blijven rijden, en je zult door moeten. Hoe kut en hard het ook is, de wereld stopt voor jou niet met draaien op het moment dat een dierbare overlijdt. Vroeg of laat zul je er zelf mee om moeten gaan. Mensen kunnen je vastpakken, je proberen te helpen, maar uiteindelijk zul je er zelf mee moeten dealen. Dat kan niemand anders voor je doen.

Dingen opgestapeld waar je je totaal niet van bewust was? Waar moet ik dan aan denken?

Jij hebt 'daar ontdekt dat je veel te ver over je eigen grenzen gaat' ? Dit is dus het soort opmerkingen dat ik bedoel (sorry dat ik 't zeg, ik val je niet aan, ik gebruik dit wat je zegt nu gewoon even als voorbeeld). Hoezo, dat heb je ontdekt? Je weet toch zeker wel wat je grenzen zijn? Dan merk je toch als je op je tandvlees gaat lopen, en dan snap je toch dat je een paar versnellingen terug moet schakelen? En dan stort je periodiek in.

Ik kan me voorstellen dat je een burnout hebt, je stort in. Oke, maar dan kom je terug, en dan gebeurd dat dus vaker, want je 'stort periodiek in'. Echt? Je hebt niks geleerd van de vorige keren? Ik zou zeggen, doe dan eens aan time management, want anders blijf je over je nek gaan.

Wil je dat probleem oplossen met medicatie, of is die medicatie hoofdzakelijk voor andere dingen en dus niet tegen dat 'periodiek instorten'?