Wajong uitkering en eigenwaarde. #3

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 13:17 schreef magnetronkoffie het volgende:
Voor 't gemak maar even wat linkjes:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Depressie_(klinisch)
http://nl.wikipedia.org/wiki/Psychose
http://nl.wikipedia.org/wiki/Overspannenheid
En deze ook maar meteen erbij, voor de volledigheid
http://nl.wikipedia.org/wiki/Burn-out

quote:

Het meest benauwende van deze depressie is de vertraagde werking van lichaam en geest, deze kan de vorm aannemen van een lichte inertie tot een stupor bij ernstige depressies, waarbij de patiënt ieder contact met de buitenwereld verliest. Ook de ademhaling, de bloedsomloop en de spijsvertering verlopen uiterst traag.

Dit. Net zoals lichamelijke problemen psychische bijwerkingen hebben, is dit andersom ook zo. Bij een depressie kunnen enorme lichamelijke klachten optreden die het naast de al bestaande psychische problemen nog moeilijker maken om fysieke arbeid te verrichten.

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 13:20 schreef Scorpie het volgende:
Wel grappig magnetron, je beschrijft 3 ziektebeelden die allemaal tijdelijk van aard zijn en prima behandelbaar indien proper medicatie/begeleiding/hulp. Dat betekent dat je weliswaar een tijdje uit de roulatie bent, maar daarna met begeleiding prima kan meedraaien in de maatschappij. Dus je haalt eigenlijk je eigen stelling onderuit.

Of bedoel je te zeggen dat die mensen *tijdens* hun ziekte (waar ze gewoon medisch een indicatie van krijgen dat ze ziek zijn) niet kunnen schoffelen of ander werk kunnen doen? Want dat laatste klopt, als je ziek bent kun je niet werken. Maar dat is zo logisch dat ik er niet vanuit ging dat je dat niet snapte.

Tijdelijk? Depressie is vaak echt niet tijdelijk. Je hebt wel betere momenten, maar als je klinisch en chronisch depressief bent is dit iets waar je je hele leven mee worstelt.

Dan nog vind ik dat als je iets kan doen, je dit moet doen, want van alleen thuiszitten word je ook gek, en ja ik weet waar ik over praat.

quote:

De laatste decennia heeft onderzoek aangetoond dat depressie een chronische aandoening is, waarbij recidiven eerder regel dan uitzondering zijn. Ook is herstel van een depressieve episode vaak onvolledig, zogenaamde 'restsymptomen' blijven bestaan die de kans op terugval in een nieuwe depressieve episode verhogen. De eerste depressieve episode kan op alle leeftijden optreden en de duur kan variëren.

Bovendien de fysieke problemen behorend bij een depressie:
-slapeloosheid/meer slapen dan normaal
-Veranderingen in activiteitenniveaus, rusteloosheid of zich beduidend langzamer bewegen dan normaal.
-Vrijwel alle dagen vermoeidheid of energieverlies.

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 13:22 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

He he! Eindelijk vooruitgang, ok.

Het is waar dat iemand er dan een tijdje uit is en in principe na genezing weer zou kunnen gaan werken.

Echter, er zijn ook mensen die steeds opnieuw terug vallen (heb ik ook al eerder gemeld), en dus steeds opnieuw uit de roulatie gaan.

Meestal is psychose niet 1 malig weet je

Dus, je hebt psychoses, niet 1 malig, maar vaker, en dat betekent dat je niet kunt werken. Ok, prima. Maar wat kun je op die momenten wel? Kun je bv (en dit is echt maar een voorbeeld) wel fietsen? of de hond uitlaten? of douchen? of tv kijken? Want ik weet niet exact wat jij onder een psychose verstaat.

Want als je allemaal die dingen wél kunt doen, dan is dat wel een selectieve psychose. Dus je kunt geen arbeid verrichten waar je geld voor krijgt, maar je kunt wel allerlei andere dingen in je vrije tijd doen?

Als je ziek bent ben je ziek. Dan ben je dus of in bed of opgenomen (in een ziekenhuis, instelling, inrichting, whatever). Hoe dan ook, dan kun je niet werken, maar je kunt dan ook geen andere dingen doen.

Het is of het een of het ander, of wou je beweren dat het prima is dat mensen die een psychose hebben (gehad) geen betaalde arbeid kunnen verrichten, maar verder in de dagelijkse gang van zaken vanalles wel kunnen? Want dat vind ik een beetje selectief.

Ik vind het geen goede zaak dat mensen die claimen niet te kunnen werken vanwege allerlei ernstige aandoeningen wel verder gewoon rondlopen en dagelijks hun ding doen, en daar nog geld voor krijgen ook.

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 13:24 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Even uit de link van magnetronkoffie getrokken:

[..]

http://nl.wikipedia.org/wiki/Depressie_(klinisch) , kopje 'Behandeling' .

Dit is fijn als het werkelijk zo is. Maar zoals het zegt, depressie is bij iedereen anders, ik heb cognitieve gedragstherapie gehad en die heeft mij niet zoveel geholpen dat ik 5.5 jaar depressie-vrij door het leven kan. Als dit voor anderen wel geldt, hartstikke fijn, want ik gun het niemand. Maar heb je ook gelezen wat ik quote over restsymptomen die een depressie weer triggeren?

Overigens, als het iemand tijdens die 5.5 jaar zo goed gaat dat hij/zij kan werken, altijd doen, dat is zonder twijfel. Maar soms zijn er mensen die zelfs met therapie niet goed genoeg functioneren om te kunnen werken. Daarvoor is de dag doorkomen al werk genoeg.

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 13:26 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Dus, je hebt psychoses, niet 1 malig, maar vaker, en dat betekent dat je niet kunt werken. Ok, prima. Maar wat kun je op die momenten wel? Kun je bv (en dit is echt maar een voorbeeld) wel fietsen? of de hond uitlaten? of douchen? of tv kijken? Want ik weet niet exact wat jij onder een psychose verstaat.

Want als je allemaal die dingen wél kunt doen, dan is dat wel een selectieve psychose. Dus je kunt geen arbeid verrichten waar je geld voor krijgt, maar je kunt wel allerlei andere dingen in je vrije tijd doen?

Als je ziek bent ben je ziek. Dan ben je dus of in bed of opgenomen (in een ziekenhuis, instelling, inrichting, whatever). Hoe dan ook, dan kun je niet werken, maar je kunt dan ook geen andere dingen doen.

Het is of het een of het ander, of wou je beweren dat het prima is dat mensen die een psychose hebben (gehad) geen betaalde arbeid kunnen verrichten, maar verder in de dagelijkse gang van zaken vanalles wel kunnen? Want dat vind ik een beetje selectief.

Ik vind het geen goede zaak dat mensen die claimen niet te kunnen werken vanwege allerlei ernstige aandoeningen wel verder gewoon rondlopen en dagelijks hun ding doen, en daar nog geld voor krijgen ook.

Werk of rondlopen zijn twee compleet verschillende dingen. Bij gewoon rondlopen is vaak een lagere mate van stress/druk etc aanwezig, ook al is het juist bij mensen met een psychose al lastig om de straat op te gaan soms.

Maar hee, als je alleen maar in bed mag liggen als je ziek bent, nou dan is bijna niemand echt ziek. Ik ben chronisch ziek ja, maar ik kan nog wel boodschappen doen. Als je alleen maar in bed blijft liggen daar ga je je ook niet beter van voelen.

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 13:26 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Dus, je hebt psychoses, niet 1 malig, maar vaker, en dat betekent dat je niet kunt werken. Ok, prima. Maar wat kun je op die momenten wel? Kun je bv (en dit is echt maar een voorbeeld) wel fietsen? of de hond uitlaten? of douchen? of tv kijken? Want ik weet niet exact wat jij onder een psychose verstaat.

Want als je allemaal die dingen wél kunt doen, dan is dat wel een selectieve psychose. Dus je kunt geen arbeid verrichten waar je geld voor krijgt, maar je kunt wel allerlei andere dingen in je vrije tijd doen?

Als je het echt hebt over betaald werk tíjdens een psychose... tja, ik weet niet zo goed wat een psychose inhoudt, maar ik kan wel spreken vanuit mijn ervaring met depressie:

Het probleem met betaald werk (of zelfs georganiseerd vrijwilligerswerk) tijdens een depressie is dat werkgevers willen dat jij ook echt komt werken op bepaalde afgesproken tijdstippen. En... dat kan dan gewoon niet altijd?
Tijdens mijn depressie wilde ik DOLGRAAG werken, echt, niets liever... Ik teerde dan wel niet op "de staat", maar wel op mijn ouders en zelfs dat voelt al gewoon klote. Waar ik telkens tegenaan liep was dat ik gewoon soms NIKS voor elkaar kreeg, dan voelde ik me fysiek "zwaar" doordat ik psychisch niet goed was (lees: ik kon nauwelijks een trap oplopen, dingen optillen, teksten lezen, eten maken whatever..) En ja, op sommige dagen was dat veel minder, en dan zou ik wel hebben kunnen werken, maar... hoe wil je op die manier een baan hebben?

Het is vrij simpel om te zeggen "kun je wel douchen/de hond uitlaten/tv kijken? Dat is wel selectief dan!" maar al die dingen kun je nog zelf indelen? Soms kon ik het inderdaad een week lang niet opbrengen om te douchen, en daarna ging het een week (relatief) prima. Met betaald werk gaat dat zo gewoon niet?

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 13:33 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Nee, maar je snapt het onderscheid tussen ziek zijn en 'geestelijk niet in staat zijn om te werken' niet.

Dus, even samengevat, jij vindt dat iemand met een psychose/depressie/whatever niet in staat is om te werken, tenzij deze problemen zijn opgelost? Want zo klinkt het en dat snap ik niet goed, want je geeft eerst aan dat mensen die vanwege psychische problemen in de Wajong zitten dit allemaal wel zouden moeten kunnen

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 13:29 schreef Mama_Mia het volgende:

[..]

Werk of rondlopen zijn twee compleet verschillende dingen. Bij gewoon rondlopen is vaak een lagere mate van stress/druk etc aanwezig, ook al is het juist bij mensen met een psychose al lastig om de straat op te gaan soms.

Maar hee, als je alleen maar in bed mag liggen als je ziek bent, nou dan is bijna niemand echt ziek. Ik ben chronisch ziek ja, maar ik kan nog wel boodschappen doen. Als je alleen maar in bed blijft liggen daar ga je je ook niet beter van voelen.

Oke, dus je bent 'ziek', waardoor je niet kunt werken, maar je kunt wel allerlei andere dingen doen. Maar werken kan blijkbaar niet. Waarom is dat zo specifiek? Dat is dus wat ik niet snap.

Je kunt vanalles doen, je kunt boodschappen doen, dus je kunt ook winkelen voor kleding bv? Dat soort dingen kunnen wel? Ik probeer het te snappen hoor, alleen ik vraag me af waarom alles wat ook maar ruikt naar werken niet kan, maar in principe allerlei andere dingen wel kunnen.

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 13:36 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Oke, dus je bent 'ziek', waardoor je niet kunt werken, maar je kunt wel allerlei andere dingen doen. Maar werken kan blijkbaar niet. Waarom is dat zo specifiek? Dat is dus wat ik niet snap.

Je kunt vanalles doen, je kunt boodschappen doen, dus je kunt ook winkelen voor kleding bv? Dat soort dingen kunnen wel? Ik probeer het te snappen hoor, alleen ik vraag me af waarom alles wat ook maar ruikt naar werken niet kan, maar in principe allerlei andere dingen wel kunnen.

Omdat werk = stress. Dat is de simpelste manier waarop ik het uit kan leggen.
In mijn geval is er niet alleen sprake van een depressie maar ook van fysieke problemen, maar in de tijd dat ik puur een depressie had, nee, dan kon ik niet winkelen voor kleding. Sterker nog, dan kon ik ook geen boodschappen halen. Dan moest ik me echt zelf aan mn haren mn bed uit trekken om ook maar íets te doen. Tv kijken? Nee, ik blijf liever in bed. Maar daar heb je ook niks aan, daar word je depressie oid ook niet beter van, dus je probeert om zoveel mogelijk een ritme aan te houden, dingen te doen, naar therapie te gaan etc, maar dat kost al ZOveel energie. Als ik enorm depressief ben dan ben ik niet in staat om me aan te kleden en te koken, laat staan om ook nog naar werk te gaan waar wat van je verwacht wordt, en waar je je aan bepaalde regels/werktijden/opdrachten te houden hebt.

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 13:36 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Oke, dus je bent 'ziek', waardoor je niet kunt werken, maar je kunt wel allerlei andere dingen doen. Maar werken kan blijkbaar niet. Waarom is dat zo specifiek? Dat is dus wat ik niet snap.

Je kunt vanalles doen, je kunt boodschappen doen, dus je kunt ook winkelen voor kleding bv? Dat soort dingen kunnen wel? Ik probeer het te snappen hoor, alleen ik vraag me af waarom alles wat ook maar ruikt naar werken niet kan, maar in principe allerlei andere dingen wel kunnen.

Gebrek aan inlevingsvermogen, geeft verder niks.

Het is toch niet zo moeilijk te bedenken dat werk een zekere vorm van belasting en stress met zich meebrengt? Bovendien moet een werkgever op je kunnen rekenen.

Boodschappen doen is meestal wat minder stressvol en kun je zelf bepalen of en wanneer je gaat, een werkgever verwacht je om X uur op plek Y, en verlangt vervolgens een zekere mate van prestatie die je vervolgens niet kunt garanderen. (De ene dag beter dan de andere dag).

Al moet ik zeggen dat je met een burn-out of met een depressie sowieso tot weinig dingen in staat bent, zelfs het huishouden lijdt er dan onder.

Zo zijn er ook mensen met chronische depressie, of psychische aanverwante aandoeningen met soortgelijke symptomen.

Als iets moet kan het dus niet? De druk die dit met zich meebrengt is dan te zwaar?

quote:

Op dinsdag 31 mei 2011 13:39 schreef Tomatenboer het volgende:

[..]

Gebrek aan inlevingsvermogen, geeft verder niks.

Het is toch niet zo moeilijk te bedenken dat werk een zekere vorm van belasting en stress met zich meebrengt? Bovendien moet een werkgever op je kunnen rekenen.

Boodschappen doen is meestal wat minder stressvol en kun je zelf bepalen of en wanneer je gaat, een werkgever verwacht je om X uur op plek Y, en verlangt vervolgens een zekere mate van prestatie die je vervolgens niet kunt garanderen. (De ene dag beter dan de andere dag).

Al moet ik zeggen dat je met een burn-out of met een depressie sowieso tot weinig dingen in staat bent, zelfs het huishouden lijdt er dan onder.

Zo zijn er ook mensen met chronische depressie, of psychische aanverwante aandoeningen met soortgelijke symptomen.

Ik vind het niet zo interessant of jij vind dat ik inlevingsvermogen heb of niet, maar als je je beter voelt om dat te ventileren, doe je ding knul

Oke, dus eigenlijk ligt het probleem bij verantwoordelijkheid? Als jij gaat winkelen op een willekeurig moment van de dag, dan kan dat. Zelfde geld voor allerlei andere dingen die je doet in je vrije tijd. Maar als je werkt, dan heb je een mate van verantwoordelijkheid. Je moet verantwoording afleggen aan mensen om je heen, collega',s je baas, you name it.

Daar gaat het dus mis? Begrijp ik het dan nu goed? Op het moment dat je om 16u een analyse moet opleveren dan veroorzaakt dat een soort van 'kortsluiting' want dat 'drukt' op je, je moet iets doen, en dan gaat het mis? Is het dan zo?