Terechte klacht, vooral hardop bellen vind ik irritant omdat je dan maar één deel van het gesprek meekrijgt.
"Ja met Anita!"
*stilte*
"Ja alles goed hoor, met jou ook?"
*stilte*
"Aaah mooi, goed om te horen. En hoe is het Herman?"
*stilte*
"Nog steeds prostaatkanker dus" (er zijn serieus mensen die dit hardop in de trein gaan bespreken... WAAROM?!)
"Goh goh goh wat triest zeg. Nou hopen dat die chemokuur aanslaat dan"
*stilte*
"Ja dat is waar"
*stilte*
""Hmhm"
*stilte*
"Ja"
*stilte*
"Ow ja. Nou nee ik heb nog steeds last van Robby, vorige week heeft ie me weer in elkaar geslagen"
enz enz enz...
Jezus, wat bezielt sommige mensen? Nou ja, niet dat ik bovenstaande dingen in één gesprek heb gehoord, maar wel afzonderlijk van elkaar. Mensen die door de trein roepen dat zestienjarige Prescilla uit Schubbekuttenveen alwéér zwanger is van die mishandelende dronkelap van een vriend of dat Arie's kanker er niet beter op wordt. Praat gewoon zacht in de telefoon (doe ik tenminste, ik heb geen zin dat iedereen hoort waar ik het over heb) of bewaar dat soort gesprekken voor thuis, dan val je anderen er niet mee lastig.
Guanine en Cytosine! *O*