wanneer is iets verkrachting?

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:20 schreef Taurus het volgende:

[..]

Derde keer: wat is dan je oplossing? Moet ik niet meer hard to get spelen? Ga hier nou eens op in.

[..]

Dat is je goed recht. Net als dat het mijn goed recht is dat ik dat hard to get spelletje speel (niet alleen met dates, maar ook in een relatie die drie jaar heeft geduurd overigens). Maar echt, wat wil je dat ik doe? Ik heb al gezegd dat het voor jou niet hoeft te gelden, dat bij jou 'nee' 'nee' is. Neemt niet weg dat er mannen zullen zijn - ook zonder mij - voor wie jouw 'nee' geen 'nee' is, of dat goed of fout is doet helemaal niet terzake: wat doe je er mee? Als je nog vrijgezel zou zijn?

als ik nog vrijgezel zou zijn zou ik denk ik amper meer durven daten na dit topic! ik schrik me echt rot over wat mensen aanvaardbaar vinden. wellicht dat ik daarom fel ben hoor. ik zeg trouwens ook nergens dat jij niet meer je spelletjes mag spelen. ik zou wel graag zien dat je zelf duidelijker bent hier. claimen dat je alle begrip hebt voor zo'n kerel die het niet snapt, uitleggen dat alleen nee zeggen nu eenmaal niet genoeg is en stellen dat verkrachten alleen met geweld gepaard gaat, dat is niet duidelijk

overigens is geweld heus niet de enige methode om iemand eronder te krijgen hoor.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 12:10 schreef Taurus het volgende:

[..]

Ik vind het niet mooi dat jij oordelend praat. Het is prima dat jij het niet prettig vindt als hij jou oplegt wat je moet doen, maar een ander mag dat wel fijn vinden en dat hoeft niet 'ongezond te zijn in een relatie'.
Met je laatste alinea ben ik het eens, zoals ik al eerder heb gezegd: ook bij mij is het altijd wel duidelijk wanneer ik écht niet wil. Maar tóch kan ik me verwarring voorstellen door mijn gedrag en daarom zou ik langer nadenken over zo'n geval verkrachting noemen of niet. Dat is alles wat ik zeg. Bij jou is dat dus superduidelijk, bij mij wat minder.

Dat was misschien niet o0kay geformuleerd, excuses. Waar ik me wel zorgen over maken is dat je dominantie en de leiding nemen geslijk stelt aan je dwingen tot dingen die je niet wilt. Het eerste is een wisselwerking in een relatie, het tweede vind ik persoonlijk kwalijker.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:23 schreef Grijsmuisje het volgende:

[..]

niemand zegt dat je het normaal of goed moet vinden.
Volgens mij wordt er alleen gezegd dat het enigszins verwarrend kan zijn en dat dàt ergens wel te begrijpen is.

dat snap ik. ik stel daarop dat er dan ergens iets heel erg misgaat! want het zou toch verdorie toch gewoon goed genoeg moeten zijn wanneer iemand 'nee' zegt!

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:26 schreef Ripley het volgende:

[..]

Dat was misschien niet o0kay geformuleerd, excuses. Waar ik me wel zorgen over maken is dat je dominantie en de leiding nemen geslijk stelt aan je dwingen tot dingen die je niet wilt. Het eerste is een wisselwerking in een relatie, het tweede vind ik persoonlijk kwalijker.

Ik wil het wel. Hij dwingt me dus niet tot dingen die ik niet wil, hij dwingt me, punt. Het gaat verder dan gewoon 'dominantie' en 'de leiding nemen' inderdaad, want ik zeg nee. Leiding nemen kan ook als ik wel instem seks te hebben.

Waarom is dat zorgwekkend? Ik vind het opwindend als hij mij 'overhaalt' seks te hebben, en dan niet door 'alsjeblieft?' te zeggen (haha) maar inderdaad door me al aan te raken e.d., ook als ik 'niet doen' zeg. Zoals ik meen cinnamon al zei: het is niet zo dat ik voortdurend nee aan het krijsen ben en aan het schoppen en slaan ben, op een gegeven moment heb je inderdaad weer 'samen seks', het gaat om het spel dat aan het begin plaats vindt.

Maar wat is hier zorgwekkend aan?

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:23 schreef Grijsmuisje het volgende:

[..]

niemand zegt dat je het normaal of goed moet vinden.
Volgens mij wordt er alleen gezegd dat het enigszins verwarrend kan zijn en dat dàt ergens wel te begrijpen is.

Misschien dat die verwarring ook wel enigzins in de hand wordt gewerkt door seksuele voorlichting en dergelijke, waarin traditioneel geen recht wordt gedaan aan de diversiteit van mensen en hun relaties, en een compromis van verschillende persoonlijke voorkeuren als de norm wordt gesteld. Terwijl jongeren natuurlijk ook allerlei signalen krijgen dat nee niet altijd nee is, terwijl ze toch al moeite hebben om inzake seks niet in de war te raken zelfs zonder dat er sprake is van verwarrende zaken.

Misschien zou het beter zijn dat het gescheiden zou worden, in die zin dat gewone seksuele voorlichting is, maar daarnaast een soort etiquette. Hoe ga je om met mensen die je niet (heel) goed kent in dat opzicht.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:27 schreef simmu het volgende:

[..]

dat snap ik. ik stel daarop dat er dan ergens iets heel erg misgaat! want het zou toch verdorie toch gewoon goed genoeg moeten zijn wanneer iemand 'nee' zegt!

Dat moet het in jouw wereld zijn ja, en in mijn wereld is het niet goed genoeg. In de wereld in het algemeen is het soms ook niet goed genoeg, maar dat is niet mijn schuld.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:30 schreef Taurus het volgende:

[..]

Ik wil het wel. Hij dwingt me dus niet tot dingen die ik niet wil, hij dwingt me, punt. Het gaat verder dan gewoon 'dominantie' en 'de leiding nemen' inderdaad, want ik zeg nee. Leiding nemen kan ook als ik wel instem seks te hebben.

Waarom is dat zorgwekkend? Ik vind het opwindend als hij mij 'overhaalt' seks te hebben, en dan niet door 'alsjeblieft?' te zeggen (haha) maar inderdaad door me al aan te raken e.d., ook als ik 'niet doen' zeg. Zoals ik meen cinnamon al zei: het is niet zo dat ik voortdurend nee aan het krijsen ben en aan het schoppen en slaan ben, op een gegeven moment heb je inderdaad weer 'samen seks', het gaat om het spel dat aan het begin plaats vindt.

Maar wat is hier zorgwekkend aan?

Ik gaf al eerder aan dat ik het heb over situaties waarin je echt niet wilt. Als je partner dat dan negeert en het toch doet, dan is dat verkrachting. Die situaties heb ik het al de hele tijd over en die praatte jij goed. kennelijk heb jij iets anders in je hoofd. Maar ik neem aan dat als jij je partner serieus aangeeft, als je huilt oid, dat ie dan niet doorzet?

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:38 schreef Ripley het volgende:

[..]

Ik gaf al eerder aan dat ik het heb over situaties waarin je echt niet wilt. Als je partner dat dan negeert en het toch doet, dan is dat verkrachting. Die situaties heb ik het al de hele tijd over en die praatte jij goed. kennelijk heb jij iets anders in je hoofd. Maar ik neem aan dat als jij je partner serieus aangeeft, als je huilt oid, dat ie dan niet doorzet?

Dat heb je goed, dan zet hij niet door. Maar vind je doorgaan als ik 'nee' zeg nog gewoon 'dominantie' of 'leiding geven' dan? Want dan interpreteerde ik je verkeerd. Je gaf aan dat wanneer het geen dominantie of leiding geven meer was, dat zorgwekkend te vinden.

Vandaar dat ik vroeg wat daar zorgwekkend aan was, ik heb dus niet iets anders in mijn hoofd lijkt me.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:03 schreef cinnamon_M het volgende:

[..]

Niet. Het staat de dame in kwestie immers nog steeds vrij om het gezeur te negeren. Ze kan nog altijd kiezen: wel of geen seks. Dwang is wanneer je de vrije keuze ontnomen wordt.

Dit verheldert het wellicht (van Dale): dwang: machtsuitoefening waardoor men iem tot iets noodzaakt

Als de man zeurt dan is de vrouw niet genoodzaakt gehoor te geven aan zijn wensen.

Dus het moet fysieke dwang zijn, of dreiging met fysieke zaken?

Ik ken gevallen waarin er dagenlang gemokt kan worden, dat er echt gezeurd, gemopperd en gemokt wordt tot iemand zijn zin krijgt, niet alleen over seks, maar over vele andere zaken ook.
Overmatig gezeur en gemok e.d. kan heel dwingend zijn uiteindelijk, ik denk dat er maar weinig mensen zijn die niet ooit iets hebben gedaan wat ze helemaal niet zagen zitten om onder gezeur uit te komen(van mij part mee naar een verjaardag waar je helemaal geen zin in hebt, maar anders ruzie over krijgt).

Ik denk dat het goed is eens na te denken over wat is gepast proberen of iemand die nee wel meent?
Bij een onbekende denk ik dat je gewoon die nee moet accepteren, zonder voorbehoud, iig even de ruimte geven aan die nee zodat iemand zich terug kan trekken.
Je komt er vanzelf wel achter wat iemands voorkeuren zijn op dit gebied en daar kan je dan wel wat mee als je dat weet of heel sterk vermoed.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:32 schreef Taurus het volgende:

[..]

Dat moet het in jouw wereld zijn ja, en in mijn wereld is het niet goed genoeg. In de wereld in het algemeen is het soms ook niet goed genoeg, maar dat is niet mijn schuld.

er zijn ook vrouwen die geilen op een verkrachtingsfantasie compleet met fysiek geweld. dan concludeer je toch ook niet dat echte verkrachting dus niet kan bestaan omdat er vrouwen zijn die zulks wel leuk vinden

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:46 schreef simmu het volgende:

[..]

er zijn ook vrouwen die geilen op een verkrachtingsfantasie compleet met fysiek geweld. dan concludeer je toch ook niet dat echte verkrachting dus niet kan bestaan omdat er vrouwen zijn die zulks wel leuk vinden

Dat concludeer ik niet nee. Zou dat wel logisch zijn dan, als ik dat zou concluderen?

Ik zeg toch niet dat aanranding of verkrachting niet bestaat?

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:45 schreef erodome het volgende:

[..]

Dus het moet fysieke dwang zijn, of dreiging met fysieke zaken?

Ik ken gevallen waarin er dagenlang gemokt kan worden, dat er echt gezeurd, gemopperd en gemokt wordt tot iemand zijn zin krijgt, niet alleen over seks, maar over vele andere zaken ook.
Overmatig gezeur en gemok e.d. kan heel dwingend zijn uiteindelijk, ik denk dat er maar weinig mensen zijn die niet ooit iets hebben gedaan wat ze helemaal niet zagen zitten om onder gezeur uit te komen(van mij part mee naar een verjaardag waar je helemaal geen zin in hebt, maar anders ruzie over krijgt).

Ik denk dat het goed is eens na te denken over wat is gepast proberen of iemand die nee wel meent?
Bij een onbekende denk ik dat je gewoon die nee moet accepteren, zonder voorbehoud, iig even de ruimte geven aan die nee zodat iemand zich terug kan trekken.
Je komt er vanzelf wel achter wat iemands voorkeuren zijn op dit gebied en daar kan je dan wel wat mee als je dat weet of heel sterk vermoed.

Er mag wel wát assertiviteit verwacht worden van de vrouw lijkt me. Als mijn man drie dagen zeurt en chagrijnig is als ik geen seks wil lijkt het me het vestandigst de relatie gewoon te heroverwegen. Hem betichten van mentale dwang of manipulatie vind ik wat ver gaan.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:47 schreef Taurus het volgende:

[..]

Dat concludeer ik niet nee. Zou dat wel logisch zijn dan, als ik dat zou concluderen?

Ik zeg toch niet dat aanranding of verkrachting niet bestaat?

dat zou wel een overeenkomstige redenatie zijn, naar wat ik van deze discussie dingen meekrijg ja. en als ik het zo meekrijg, dan krijgen anderen dat ook zo mee.

overigens word ik op het moment elke dag van mijn leven geconfronteerd met anderen die echt alles uit de kast halen om hun zin te krijgen. ik kan je vertellen dat die druk vreselijk is. erg genoeg om een relatie te doen breken elke fucking dag meer van hetzelfde fucking klotegezeik, op een gegeven moment ben je echt bereid tot vergaande acties, alleen om van dat gezever af te komen

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:31 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Misschien dat die verwarring ook wel enigzins in de hand wordt gewerkt door seksuele voorlichting en dergelijke, waarin traditioneel geen recht wordt gedaan aan de diversiteit van mensen en hun relaties, en een compromis van verschillende persoonlijke voorkeuren als de norm wordt gesteld. Terwijl jongeren natuurlijk ook allerlei signalen krijgen dat nee niet altijd nee is, terwijl ze toch al moeite hebben om inzake seks niet in de war te raken zelfs zonder dat er sprake is van verwarrende zaken.

Misschien zou het beter zijn dat het gescheiden zou worden, in die zin dat gewone seksuele voorlichting is, maar daarnaast een soort etiquette. Hoe ga je om met mensen die je niet (heel) goed kent in dat opzicht.

Ik vind het op zich prima dat de moraal toch wel enigszins is dat wanneer het meisje 'nee' zegt de jongen dan niet mag aandringen. Als je hier andere gedachten over hebt kun je dat zelf geleidelijk duidelijk maken, maar in het begin lijkt dat me een goed uitgangspunt (nee is nee).

Ik moet ook zeggen dat wanneer bij een eerste date de man meteen doorgaat als ik 'nee' zeg en gelijk kinky bezig gaat zijn ik dat redelijk onvoorzichtig en riskant vind. Nu zal hij bij mij niet gelijk een aangifte aan z'n broek hebben denk ik, maar het lijkt me het beste als we er in beginsel allemaal vanuit gaan dat seks alleen dient te gebeuren met 'ja' en 'ja'. Bij latere dates kun je je van dat punt afwijkende wensen kenbaar maken.

En dat is nu ook de moraal wel, toch? Er zijn alleen altijd afwijkingen, ook met die voorlichting denk ik, waarbij mannen er meteen vanuit gaan dat 'nee' ook wel 'ja' kan betekenen bij aandringen, en er zijn vrouwen bij wie dat ook daadwerkelijk zo is. Ik denk niet dat voorlichting dat verandert.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:49 schreef simmu het volgende:

[..]

dat zou wel een overeenkomstige redenatie zijn, naar wat ik van deze discussie dingen meekrijg ja. en als ik het zo meekrijg, dan krijgen anderen dat ook zo mee.

Ik weet niet eens wat ik hierop moet zeggen, want ik heb nergens beweerd - ook niet indirect - dat verkrachting niet bestaat. Ik heb 1 duidelijk voorbeeld van verkrachting gegeven (het meisje dat door een vreemde op straat wordt verkracht), en heb gedebatteerd over verkrachting binnen een relatie omdat dáár onduidelijkheid in kan bestaan. Daarmee zeg ik niet dat verkrachting niet bestaat, gekkie.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:57 schreef Taurus het volgende:

[..]

Ik vind het op zich prima dat de moraal toch wel enigszins is dat wanneer het meisje 'nee' zegt de jongen dan niet mag aandringen. Als je hier andere gedachten over hebt kun je dat zelf geleidelijk duidelijk maken, maar in het begin lijkt dat me een goed uitgangspunt (nee is nee).

Ik moet ook zeggen dat wanneer bij een eerste date de man meteen doorgaat als ik 'nee' zeg en gelijk kinky bezig gaat zijn ik dat redelijk onvoorzichtig en riskant vind. Nu zal hij bij mij niet gelijk een aangifte aan z'n broek hebben denk ik, maar het lijkt me het beste als we er in beginsel allemaal vanuit gaan dat seks alleen dient te gebeuren met 'ja' en 'ja'. Bij latere dates kun je je van dat punt afwijkende wensen kenbaar maken.

En dat is nu ook de moraal wel, toch? Er zijn alleen altijd afwijkingen, ook met die voorlichting denk ik, waarbij mannen er meteen vanuit gaan dat 'nee' ook wel 'ja' kan betekenen bij aandringen, en er zijn vrouwen bij wie dat ook daadwerkelijk zo is. Ik denk niet dat voorlichting dat verandert.

de zgn kinkyspelletjes komen pas veel later aan bod, als je eigen sexualiteit hebt leren kennen.
ik voed mijn zoon op dat nee bij een meisje ook echt nee is, gaande weg zal hij wel ontdekken dat daar nuances in zijn en dat soms een nee , ja ga door betekent en dat je kan leren door te partner voor vol aan te zien wanneer iets sserieus is of niet.
een vrouw/meisje wat echt niet wil is je snel genoeg duidelijk en jij maakt mij niet wijs van niet.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 13:49 schreef Taurus het volgende:

[..]

Er mag wel wát assertiviteit verwacht worden van de vrouw lijkt me. Als mijn man drie dagen zeurt en chagrijnig is als ik geen seks wil lijkt het me het vestandigst de relatie gewoon te heroverwegen. Hem betichten van mentale dwang of manipulatie vind ik wat ver gaan.

Is dit heel realistisch in de praktijk?
Want het is echt zo dat veel mensen maar bij elkaar blijven ondanks dit soort ellende.
Er zijn zat vrouwen die bij een mishandelende partner blijven bv, is het daarom dan geen mishandeling meer?

Niet iedereen is assertief, was het maar waar, maar is dat een reden om te zeggen dat iets wat ze gebeurd niet erg is, dat ze het wel best vinden?

Ik denk nogsteeds dat het heel simpel is, verwarring kan bestaan(in een relatie waar nee niet altijd nee is), maar de man die na die verwarring het helemaal prima vindt en niet voorzichtiger is daarna zit ongelovelijk fout, dat mag je best verkrachting noemen.
Hij vindt het dan blijkbaar niet zo erg om die "vergissing" te maken.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 14:05 schreef Grijsmuisje het volgende:

[..]

De een kan ook meer hebben in die dingen dan de ander hè. Wat voor de een heel ver gaat of moeilijk is, hoeft dat voor de ander niet te zijn.
En manipulatie kan imo wel degelijk reden zijn om van verkrachting (of misbruik) te spreken.
En assertiviteit... niet iedereen is assertief, dat is natuurlijk geen vrijbrief om maar te doen wat je wil.

Wanneer spreek je wel van verkrachting, naast de duidelijke vreemdeling die je de bosjes in trekt, volgens degenen die nee niet genoeg vinden, wat is dan wel genoeg? Kan degene die verkracht is dat bepalen?

Maar je mag toch wel zeuren of om dingen vragen? En als je dat niet krijgt chagrijnig zijn? Dat is redelijk 'menselijk gedrag', vind ik. Als de ander daar niet tegen kan kun je je ook afvragen of dat niet bij 'die ander' ligt in plaats van bij de zeurder.

True, het geeft geen vrijbrief om maar te doen wat je wil, maar aan de andere kant geeft het degene die geen assertiviteit kent ook geen vrijbrief om maar overal om te huilen. Er bestaat nog wel zoiets als aanstellerij.

In principe kan degene die verkracht is dat bepalen, ja. Niet voor de wet, maar je kunt ten alle tijden zelf vinden dat je verkracht bent, uiteraard. Of dit door iedereen geloofd wordt, en of de 'verdachte' zelf ook vindt dat hij verkracht heeft is een tweede en is wat mij betreft wel van belang. Het slachtoffer heeft niet zonder meer gelijk, er zijn genoeg mensen die vinden dat ze mishandeld zijn als ze een duw hebben gekregen in de kroeg: daar mag best over gedebatteerd worden. Zeker als je bedenkt dat de gevolgen voor de verdachte heel groot kunnen zijn, het moet goed uitgezocht worden of de aanklacht wel daadwerkelijk gegrond is.

Ik wil het slachtoffer niet buiten beschouwing laten, maar die wordt in dit soort topics toch niet buiten beschouwing gelaten, nog steeds is het zo dat het slachtoffer vrijwel altijd geloofd en gesteund wordt. Ik vind het interessant dat eens te overwegen. Met name bij verkrachting komen daar interessante aspecten bij kijken, zoals in dit topic ook wel blijkt.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 14:13 schreef Taurus het volgende:

[..]

Maar je mag toch wel zeuren of om dingen vragen? En als je dat niet krijgt chagrijnig zijn? Dat is redelijk 'menselijk gedrag', vind ik. Als de ander daar niet tegen kan kun je je ook afvragen of dat niet bij 'die ander' ligt in plaats van bij de zeurder.

ok, hier ga ik even wat dieper op in. je mag best om dingen vragen. maar dat is iets anders dan zeuren. en sorrie, maar om dan het probleem bij die ander te leggen wanneer die het zeuren niet accepteert is imho compleet van de zotte!

praktijkvoorbeeld: ik ga niet met mijn kinderen (1 en 2 jaar oud) 6 uur in de auto zitten voor een feestje van 1 uur. dat ga ik niet doen. en zo duidelijk als dat ik dat hier nu zeg, zo duidelijk zeg ik dat tegen de (schoon)familie. die dat opvatten als "oh. dan moeten wij maar een telefooncampagne starten van inmiddels bijna 2 weken waar we dan elke dag bellen en elke dag vragen of we niet toch maar wel willen komen". elke dag. elke fucking godverdomde dag. tot op het punt dat ik tegen mijn man gezegd heb dat het fucking afgelopen moet zijn en dat ik anders de telefoons door de plee spoel. dusssssssss (niks mis met mijn assertiviteit ). ik kan er niet meer tegen. echt niet. volgens jouw redenatie is dat mijn probleem en is er niks mis met hun gedrag. daar denk ik dus anders over, dat moge duidelijk zijn sommige dingen laat je gewoon uit je hoofd. dat valt onder normaal fatsoen. die doe je niet. je respecteert anderen.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 14:29 schreef simmu het volgende:

[..]

ok, hier ga ik even wat dieper op in. je mag best om dingen vragen. maar dat is iets anders dan zeuren. en sorrie, maar om dan het probleem bij die ander te leggen wanneer die het zeuren niet accepteert is imho compleet van de zotte!

praktijkvoorbeeld: ik ga niet met mijn kinderen (1 en 2 jaar oud) 6 uur in de auto zitten voor een feestje van 1 uur. dat ga ik niet doen. en zo duidelijk als dat ik dat hier nu zeg, zo duidelijk zeg ik dat tegen de (schoon)familie. die dat opvatten als "oh. dan moeten wij maar een telefooncampagne starten van inmiddels bijna 2 weken waar we dan elke dag bellen en elke dag vragen of we niet toch maar wel willen komen". elke dag. elke fucking godverdomde dag. tot op het punt dat ik tegen mijn man gezegd heb dat het fucking afgelopen moet zijn en dat ik anders de telefoons door de plee spoel. dusssssssss (niks mis met mijn assertiviteit ). ik kan er niet meer tegen. echt niet. volgens jouw redenatie is dat mijn probleem en is er niks mis met hun gedrag. daar denk ik dus anders over, dat moge duidelijk zijn sommige dingen laat je gewoon uit je hoofd. dat valt onder normaal fatsoen. die doe je niet. je respecteert anderen.

Goed, ik zat ook niet aan dit voorbeeld te denken natuurljk. Ik zeg niet dat er niets mis is met dit gedrag want ik had dit voorbeeld niet voor handen, geen dingen voor mij invullen alsjeblieft.

Dit topic gaat over verkrachting en ik zeg alleen maar dat er ook aanstellers bestaan. Daarmee zeg ik niet dat er geen verkrachtingen bestaan, dat je niet het recht hebt om te huilen als je verkracht bent, of dat het slachtoffer niet serieus moet worden genomen en de dader wel. Goed? Laat dat dan nu duidelijk zijn, dan hoef ik niet constant mijn punt te herhalen.

quote:

Op donderdag 26 mei 2011 14:35 schreef Grijsmuisje het volgende:

[..]

Ik denk aan mijn nichtje, die heeft een relatie waarin haar man de hele dag liep te pruilen als hij thuis moest blijven bij de kinderen terwijl zij ging werken. (Ze werkte toen twee avonden in de week, hij werkte overdag)
Dit heeft maaanden geduurd waarin zij dacht dat het wel over zou gaan of minder zou worden. Dat gebeurde echter niet, het werd alleen maar erger, op den duur had hij het er de hele week over en niet meer alleen op de dagen dat ze moest werken. Van armoe is ze maar gestopt met dat werk en heeft ze overdag een baantje genomen.
Je kan zeggen wat je wil over die relatie (dat zij het dus kennelijk accepteert of niet aankan en weg zou moeten gaan...) maar dat maakt niet dat het ok is.
Op een gegeven moment toegeven betekent niet altijd iets goed vinden, maar kan ook betekenen dat je het gewoon niet meer kan hebben.

Zij wilden verschillende dingen: hij wilde niet dat zij ging werken, en zij wilde dat wel. Daar moet je over praten, maar ik zie nog steeds niet 1 schuldige hierin. Je mag toch verschillende wensen hebben? Zij heeft toegegeven, het is niet zo gek dat hij zijn eigen 'schuld' hierin dan niet ziet.

Wat ik wil zeggen is dat soms de zwakheid van iemand wel degelijk kwalijk valt te nemen. Ik ben bijvoorbeeld meer dan eens beticht van het 'aan het lijntje houden van mannen', omdat ik niet duidelijk zei: ik wil geen relatie met je, ga weg, maar omdat ik zei dat 'ik het niet wist' of omdat ik wel met ze naar bed ging maar geen relatie met ze wilde, dat soort dingen. Ik vond het wel leuk met ze maar ik wilde geen uitsluiting geven. Zelf vind ik dat zij niet aan dat lijntje hadden moeten gaan hangen. Ze zijn al die tijd gewoon in staat geweest los te laten én ik heb ze niet voorgelogen. Ik heb ze wellicht een andere indruk gegeven door gemixte signalen, maar kom nou, ze zijn toch zelf ook individuele denkers? Die zwakheid hadden ze zelf iets aan moeten doen.

quote:

Ja, dat bestaat, en dit betrek ik even op mezelf, als ik lig te huilen en constant zachtjes nee zeg en mijn hoofd schud, is dat niet bepaald assertief te noemen, maar duidelijk is het wel.
Ik stel me niet aan als ik zeg dat ik verkracht ben op zo'n moment.
Zoals ik al zei, voor mij is het iets dat ook heel erg te maken heeft met wat ik zelf vind van mijn afwijzing.

Ik ben het met je eens dat aangiftes altijd goed bekeken moeten worden.

Het is je goed recht je verkracht te voelen, daar zeg ik niets over. En zoals jij het omschrijft zou dat ook voor die man duidelijk moeten zijn, ja. Als ik echter met een man naar bed ga puur omdat ik niet durf te zeggen dat ik niet wil kan ik het hem niet kwalijk nemen dat hij het met me doet. Dan kan ik mij 'vekracht' voelen, maar hij is niet schuldig vind ik. En ik kan mij voorstellen dat, gezien mijn seksuele voorkeuren, ik heel duidelijk naar mannen moet zijn als ik het niet wil. En dat is meer dan alleen 'nee' zeggen, in mijn geval.