Het is een lang verhaal geworden, omdat ik het gewoon niet in weinig woorden kan vertellen

2,5 jaar geleden kwam ik een meisje tegen die ik daarvoor vaag kende. Ze zat bij me op school en vond me toen leuk, maar ik vond haar te jong en vlak daarna ging ik van school dus het contact verwaterde. Totdat ik haar dus tegenkwam in de stad, we maakten snel een praatje en er volgden urenlange gesprekken op msn en via de telefoon. Het bleek dat we dezelfde interesses hadden en echt uren lol. Langzamerhand begon ik haar leuk te vinden en zij mij ook. Maar 2 maand later kwam ik erachter dat ze met meerdere jongens had gezoend op een feest en ik was echt stomverbaasd omdat ik haar zo niet had ingeschat. Ze zei dat ze ontzettend spijt had, maar de echte leuke gesprekken werden langzaam aan minder. Hoewel ik haar nog leuk vond ging zij door met anderen en elke x als het met die jongens fout ging, werd ons contact weer leuker en vaker. Na een half jaar heb ik haar verteld dat het beter zou zijn als ze me met rust liet, omdat ik het gevoel kreeg elke x 2e keus te zijn. Hier kon ik niet mee omgaan, omdat ik haar nog steeds leuk vond. Ik vertelde haar dat ik moeite had om een ander te vinden, omdat ik ze met haar ging vergelijken en dan automatisch haar weer ging missen omdat zij toch echt de leukste was. Na paar maanden minder contact vertelde ze me dat zij precies hetzelfde heeft. Dat het steeds fout gaat met jongens omdat ik dan weer in haar hoofd kwam. Je begrijpt dat ik blij was om dat te horen, omdat ze dus hetzelfde heeft als ik.
Maar toen we begonnen af te spreken had ik telkens het gevoel alsof er geen liefde van haar kant kwam. Ze was afstandelijk als ik probeerde om het was 'knusser' te maken, zodat ik op een gegeven moment het gevoel had van wat doe ik hier nog. Dat gaf me een naar gevoel alsof ik iets fout deed ofzo. De dagen daarna smste ze wel steeds dat ze me leuk vond en dat ze me miste. Totdat het opeens ophield, ze nam niet meer op als ik belde en ik kon niet meer met haar in contact komen. Toen ik haar eindelijk aan de telefoon kreeg zei ze dat het gevoel helemaal weg was en dat ze er zelf ook niks van snapte, maar dat ze dacht dat ze te jong was voor een relatie oid! Ik snapte er helemaal niks van. Eerst zegt ze dat ze niks met anderen kan beginnen omdat ze mij te leuk vind en zegt ze dat ze me mist , om vervolgens 4 dagen later doodleuk te zeggen dat het helemaal verdwenen is.
Toen werd ik boos omdat ik het gevoel had dat ze me al die tijd voor de gek heeft gehouden. En dat werd versterkt toen ik hoorde dat ze een maandje later iemand anders leuk vond. Uiteindelijk kregen we ruzie omdat ik haar oneerlijk vond en dat ze me geen echte kans had gegeven. Toen hebben we besloten om geen contact meer te hebben omdat het echt niet leuk meer was.
Na een jaar lang een beetje hebben lopen kloten met andere meisjes bleef ze toch in m'n achterhoofd zitten. Dus ik besloot weer contact op te nemen. Het bleef bij een beetje smsen, maar ze is nooit meer op msn oid dus echte gesprekken werden het nooit. Uiteindelijk zijn we vorige kaar met elkaar de stad in geweest en hebben we elkaar dus voor het eerst sinds een jaar weer gesproken en gezien. Alleen blijft ze moeilijk te peilen. Ze keek me in het begin amper aan en toen we door de stad liepen keek ze regelmatig op haar telefoon. Ik vraag me dus af of dat de zenuwen zijn of dat ze het niet leuk vond.. Ze heeft wel speciaal voor mij 25 km gefietst, maar die kleine dingetjes in de stad zetten me weer op hele andere gedachten.
Mijn vraag is dus hoe moet het nu verder..? En wat kan de oorzaak zijn dat ze steeds afhaakt, ondanks dat ze me zo vaak leuk heeft gevonden? (dit doet ze niet alleen bij mij maar ook bij anderen) Ik wil graag vaker afspreken om elkaar echt goed te leren kennen aangezien ze niet uit mn hoofd te slaan is zelfs niet na een jaar geen contact te hebben. Maar heeft dit wel zin gezien haar gedrag? En hoe moet ik het nu aanpakken als ik nog een x wil afspreken? Na het tochtje door de stad hebben we geen contact meer gehad (nu een week geleden)
Samenvatting: Meisje heeft me vaak leuk gevonden, maar haakte steeds op 'beslissende momenten' af. Na een contactloos jaar weer afgesproken, maar het leek een zenuwachtige bedoening. Wat gaat er in haar om en hoe nu verder?