TF sloot af met:
quote:Op donderdag 12 mei 2011 10:57 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Ik heb weer plek
Oudste heeft het fietsexamen gereden en toen hij binnenkwam stond de hele klas op hem te wachten en ze haalden hem onder luid applaus en gejoel binnen.
Toen moest ik janken
Vind het zo geweldig dat hij volledig geaccepteerd wordt door alle 33 kinderen in zijn klas!
Als het goed is hoort hij vandaag of hij geslaagd is
En wat moet dat idd een fijn gevoel zijn.
En TF, wat klinkt dat fijn
En hij gaat nu zelf op de fiets naar school. Whaah!
Wat goed! helemaal top! En wat knap dat hij geslaagd is Waaaah!quote:
Hij is geslaagd [ afbeelding ][ afbeelding ][ afbeelding ][ afbeelding ][ afbeelding ]
En hij gaat nu zelf op de fiets naar school. Whaah!
Wat goei!Nee, het is vanaf het station iets van 25 minuten lopen naar zijn woonvorm... Heen durf ik dat nog net aan, maar terug is zijn Ritalin aan het uitwerkenquote:
Is het niet te doen met het OV, Mwanatabu? Ik kan me helemaal voorstellen hoe je je dan moet voelen. Wat naar voor je. Gelukkig hebben wij het OV als alternatief.
Plus dat ik dan eega met ontstoken ogen a) alleen moet laten met twee ongeleide projectielen en b) een middag cadeau doe met drie ongeleide projectielen.
Yups. Maar toen ik belde zeiden ze dat ze daar vandaag een feestje hadden, dus op zich zal hij zich er wel overheen kunnen zetten denk ik. Als je het woord "feest" alleen al zegt begint ie al te glimmenquote:
Nee, dan zit het er echt niet in. Is hij normaliter elke zondag thuis?
En zo ontzettend ontroerend dat zijn hele klas hem onder luid gejuich en geklap binnenhaalde. Ik krijg er tranen van in mijn ogen.Hoe gaat het met Job en jullie Livelink?
En een opname is geen tovermiddel. We krijgen straks geen jongetje terug dat bij toverslag genezen zal zijn. Zoveel is duidelijk. Dus worden we er nu op voorbereid dat we waarschijnlijk permanent begeleiding nodig hebben in de opvoeding en dat wij zelf als ouders ook heel sterk de regierol moeten hebben om dit aan te kunnen. En ik heb niet het gevoel dat wij daar nu al toe in staat zijn.
Daarnaast kan ik hem soms enorm missen, dan doet het bijna fysiek pijn.
En Job zelf is een tikkeltje depressief onder de hele situatie. Zondag staat heel erg in het teken van het weer terug moeten naar het UMC en dat is moeilijk voor hem. Nu waren we dus eerst naar het Julianapark gegaan en van daaruit ging de overgang wel een stukje beter, dat wel.
Hij heeft het daar verder wel prima naar zijn zin, maar hij wil liefst een totale scheiding tussen zijn leven daar en thuis. Hij wil dus bij ons niet praten over hoe het daar is en daar niet over hoe het thuis is. Wij moeten binnenkort een middagje meekijken en dat wil hij dus echt totaal niet. Dat gaat nog een hele heftige uitbarsting veroorzaken, dat weet ik nu al.
En hij was ook uitgenodigd voor Dreamnight in Ouwehand Dierenpark. Dat is speciaal een avond voor zieke kinderen en hun familie. Hij wil dolgraag naar Ouwehand, maar zondag vroeg hij of we niet gewoon een keertje konden gaan en dat wij dan gewoon betalen, want hij wil veel liever als normaal kindje naar Ouwehand
Ik kan me niet eens indenken hoe moeilijk dit moet zijn, voor jullie en voor hem.
Een normaal kindje willen zijn....
Kan me voorstellen dat je je heel verdrietig en machteloos voelt als je dat hoort. Ik hoop en duim dat alles toch stapje voor stapje wat makkelijker zal worden.
hier ook een meisje dat zich vaak maar al te goed realiseert dat ze niet helemaal is zoals anderen. ze is er ook regelmatig behoorlijk verdrietig over en doet soms erg sombere uitspraken. ik vind het moeilijk. ben blij dat ze er in elk geval woorden voor kan vinden, en probeer haar zo goed mogelijk ruimte te geven die gevoelens/gedachten te uiten en ze te erkennen, maar het stemt me ook erg bezorgd. Ik duim en ik hoop voor jullie dat alles steeds makkelijker wordt
Het is ook zo moeilijk. Slim genoeg zijn om het wel allemaal te beseffen en ook te kunnen uiten, maar tegelijkertijd niet bij machte zijn om het te veranderen. Wat een strijd moet dat ook zijn.
livelink, een enorme knuffel voor jullie. Wat ontzettend moeilijk.
Kim lijkt terug te vallen in het oude gedrag ineens. Weer veel slaan en schreeuwen, enorm uitdagen etc. (soms expres) in haar broek plassen, Tyler pesten.
En het ging al weken/maanden zo goed.
Ik word er moedeloos van.
Gelukkig zijn er nog wel leuke momenten en kan ze ook nog lief zijn voor Tyler en leuk samen spelen.
Maar ik begin nu al op te zien tegen de zomervakantie.
Ik snap het niet, er is niks veranderd verder.
Een nieuwe school, Tyler weer thuis en op vakantie geweest. Het is natuurlijk ook een optelsom. Dat zien wij in de wintermaanden. Verjaardag, Sinterklaas, Kerst, Oud-en-Nieuw. De dagen zelf gaan vaak nog wel goed, met heel veel inspanning, maar alles bij elkaar werkt het door tot en met februari/maart.
Tyler is idd weer thuis sinds een maand of 2. Misschien dat dat er nu uitkomt zou kunnen.
De vakantie was wel heftig ja.
livelink, dat klinkt heel moeilijk. Dat Job zelf begrijpt dat hij 'anders' is. Weet ff niets nuttigs te zeggen, dus ik houd het maar bij een welgemeende
Voor iedereen eigenlijk hier.
Al is het maar omdat het weer heel anders is dan vorige week zaterdag, het kan in zulke kleine dingen zitten.... We zijn opgehouden naar de oorzaak te zoeken als die niet voor de hand ligt. Als het voor de hand ligt, als het iets is wat wij kunnen doen om te voorkomen doen we dat natuurlijk, maar als ik moet zoeken naar een verklaring voor elke driftbui krijg ik er een dagtaak bij.
Dat dus niet meer, uitzitten en opvangen en verder zorgen dat we zo snel mogelijk weer gezellig verder gaan met wat we dan ook aan het doen zijn.
quote:
Het is ook zo moeilijk. Slim genoeg zijn om het wel allemaal te beseffen en ook te kunnen uiten, maar tegelijkertijd niet bij machte zijn om het te veranderen. Wat een strijd moet dat ook zijn.
Alleen maar :
TF, wat prachtig!
Heel mooi van de kinderen uit zijn klas. En ook van de meester. Super voor je zoon!Ingrid, sterkte, met wat hopelijk een tijdelijke 'terugval' is.
Yup, ik ben het
. Lang verhaal over inlog kwijt en alleen maar meegelezen. Inmiddels zijn we hier ook een hele lange weg verder, maar ik wilde jullie deze link niet onthouden. Ik lees de hele avond al ademloos en met herkenning.http://www.ijskastmoeder.nl/
Dikke knuf voor jullie allemaal, volhouden! We zijn de enigen die het kunnen doen voor onze kinderen, op welke manier dan ook
. Nadeel van het meelezen, dan denk ik dat jullie op miraculeuze wijze ook kunnen lezen wat ik allemaal denk .Met F gaat het op en af, we hebben heftige tijden gehad en dat zijn het eigenlijk nog. Het is een heerlijk kind, maar met hele heftige agressieve buien en een bijna niet te realiseren behoefte aan structuur en duidelijkheid. Diagnose is Asperger met een motorische handicap daarbij.
Dit jaar een fantastische leerkracht getroffen, dat scheelt enorm moet ik zeggen, maar ik ben nu wel bezig om eea in gang te zetten qua hulp. Het is voor Jongste bijna niet meer te doen en F wordt steeds groter en sterker dus dat word voor mij ook steeds lastiger.
Soms gaat het heel moeizaam
Loopt er weer van alles mis
En is het duidelijk merkbaar
Dat hij toch echt heel anders is
Soms gedraagt hij zich voorbeeldig
Is hij aardig en sociaal
Dan slaat direct de twijfel toe
Overdrijven we het allemaal?
Is het niet gewoon een fase?
Of de leeftijd of zoiets?
Zijn we wel verstandig bezig?
Of mankeert hij misschien niets?
Ik weet wel dat hij anders is
Maar mijn hart wil er niet aan
Hoe zeker ik het soms ook weet
De twijfel blijft bestaan
Uit Storm in mijn hoofd van Arwin Wels
Uit datzelfde blog wat ik al noemde....
quote:
Twijfel
Soms gaat het heel moeizaam
Loopt er weer van alles mis
En is het duidelijk merkbaar
Dat hij toch echt heel anders is
Soms gedraagt hij zich voorbeeldig
Is hij aardig en sociaal
Dan slaat direct de twijfel toe
Overdrijven we het allemaal?
Is het niet gewoon een fase?
Of de leeftijd of zoiets?
Zijn we wel verstandig bezig?
Of mankeert hij misschien niets?
Ik weet wel dat hij anders is
Maar mijn hart wil er niet aan
Hoe zeker ik het soms ook weet
De twijfel blijft bestaan
Uit Storm in mijn hoofd van Arwin Wels
Uit datzelfde blog wat ik al noemde....
Dit.quote:
Kindjes uit de klas merken soms ook wel dat Kim anders is. Ik hoor wel eens dat Kim soms een beetje gek en raar doet. En dat ze veel dingen (nog) niet kan wat de hele klas wel kan. Maar gelukkig is ze ook wel lief, leuk en grappig.
Morgen hebben we gezinsdag bij Boddaert. Tyler en ik gaan dan mee. We gaan daar dan ook lunchen en spelletjes doen. Ik ben benieuwd!
De rupsenclub (sova) gaat steeds beter. Ze zijn erg met emoties bezig en ze lijkt het wat beter te begrijpen.
Ik heb ook gelijk dit boekje besteld, vond ik daar een link naar:
http://www.bol.com/nl/p/n(...)8f9896ac3eb480001061
Die tekening op de omslag, dat is de lange gang naar de afdeling psychiatrie. Zo ontzettend treffend, dat beeld.
Leah, jij ook al hier. Misschien wist ik het ook wel een beetje, ik weet het niet meer om eerlijk te zijn.
En inderdaad, dat boekje van Lois klinkt ook interessant.
[ Bericht 12% gewijzigd door Troel op 17-05-2011 20:36:57 ]
ik heb dit weekend eindelijk de beslissing genomen en luca verteld dat hij autistisch is.
ik heb er heel lang mee gewacht tot ik vond dat hij er naar mijn mening emotioneel mee om kon gaan.
"wat betekent dat, autisme?" vroeg hij.
ik legde het hem uit, vertelde wat en hoe autisten zich kunnen voelen en hij herkende het!
ik heb hem ook verteld dat hij misschien anders is, maar beslist niet minder.
dat ik hem een geweldig kind vind, juist omdat hij zo anders is, met zulke mooie kanten.
vandaag had ik een gesprek op school met de juf en daar bleek dat hij er daar al met haar over gesproken heeft. hij schijnt het prachtig verwoord te hebben, de juffrouw was diep onder de indruk van de manier waarop hij erover vertelde.
ik was al emotioneel sinds het gesprek van het weekend, maar vanochtend toen ik het gedicht las, knapte er iets en zat ik eindelijk te janken.
wat is dat precies zoals ik me voel, hoe treffend
Fijn dat hij het goed oppakte iig!
hij had ondertussen wel door dat hij anders was.
hij loopt emotioneel en sociaal een stuk achter bij de rest bijvoorbeeld.
hij snapt situaties niet en kan niet inschatten of iets een grapje is.
ik zat er al een hele tijd tegen aan te hikken hoe ik het moest brengen.
ik heb het eigenlijk heel direkt gebracht, er niet omheen gedraaid.
gewoon : ik moet je wat vertellen, jij hebt autisme, om vervolgens op zijn reaktie in te gaan.
dat werkt gewoon het beste bij hem. direkt en er niet omheen praten.
En wat belangrijk (!!) dat hij zichzelf herkende.
ik wil het voor hem kopen maar ik zou graag willen weten of er echt iets zinvols instaat
Weet jouw zoon van zijn autisme TF?
Hoi Leah!
En Davinia hier? Voor Eli? Niet dat ik hier echt nog iets te zoeken heb, maar ik ben blijven hangen uit mijn twijfelperiode...
Afgelopen maand heeft hij in de klas zijn spreekbeurt over autisme en asperger gehouden, de klas heeft ademloos zitten luisteren. Heel erg fijn hoe het werd opgepakt door ze!
Verder weetdeomgeving het eignlijk nog steeds niet..ik zie de noodzaak nog niet zo om het te vertellen
Lady, ik vind het zo ontroerend om te lezen dat Luca het er zelf met zijn juf over heeft gehad. Dat was vorig jaar met die meester vast niet mogelijk geweest
Davinia, ik schrik er een beetje van dat jij hier ook post en herkenning vindt in het gedicht.
er was niets anders dan begrip en de opmerking dat ze blij waren dat ze het wisten, zodat ze luca's gedrag nu konden plaatsen.
de klas gaan we denk ik ook nog inlichten dit jaar, denk ik.
er gaan een heleboel naar dezelfde school als luca. wie weet kan het positief uitpakken.
nee, dat denk ik ook niet.quote:
Dat vind ik ook wel heel knap, om er een spreekbeurt over te houden.
Lady, ik vind het zo ontroerend om te lezen dat Luca het er zelf met zijn juf over heeft gehad. Dat was vorig jaar met die meester vast niet mogelijk geweest
lady-wrb, wat goed dat je 't met 'm besproken hebt! en blijkbaar was hij er wel aan toe ook, gezien de herkenning en het feit dat hij er meteen met z'n juf over gepraat heeft. het boekje ken ik niet maar ziet er aardig uit! ik heb wel eens over de methode/ het boek 'ik ben speciaal' gehoord dat 't ook goed zou zijn. maar ik weet zo even niet voor welke leeftijd dat nou precies bedoeld / geschikt is.
die spreekbeurt van je oudste gebakje vind ik nog steeds geweldig stoer, TF!
ik vertel er ook best vaak wat over aan andere moeders, maar ontmoet daarin niet alleen maar begrip en herkenning. vaak vindt men 't volgens mij wat vergezocht, en herkent men 't niet zo direct in cato. ze ziet er in eerste instantie ook niet bepaald zo typisch autistisch uit. aan de ene kant vind ik dat fijn, aan de andere kant is dat ook wel lastig omdat ze daardoor snel overvraagd wordt en mensen 't dus soms gewoon niet geloven ('makkelijk smoesje voor een opvoedprobleem' hoor ik ze soms denken.
). vandaag hadden ze groot 'kleuterfeest' op school. de oudere groepen waren op schoolreisje, en bij de kleuters was er van alles georganiseerd rond het thema 'ridders en jonkvrouwen'. ik zit nog steeds in jonkvrouwenoutfit by the way, want ik was hulpmoeder heel leuk, maar voor cato een behoorlijke beproeving. ze heeft tot ongeveer halverwege prima meegedaan, en ineens was de koek op en wilde ze niks meer, was helemaal uitgeput en kon echt niet meer meedoen. juf vond 't gelukkig prima dat ze in 't filmlokaal bleef, zodat ik met de rest van 't groepje het programma kon vervolgen. fijn zo'n meedenkende juf! maar van sommige ouders weet ik dat ze dan echt denken dat ik te makkelijk toegeef aan haar grillen. niet dat ik me er heel veel van aantrek, maar 't voelt soms toch lastig.zulke opmerking komen aan en de ene keer kan ik ze beter hebben dan de andere keer.
ik heb ondertussen het contact met diverse mensen (waaronder zelfs mijn schoonouders) op een uiterst laag pitje gezet, gewoon omdat ik doodmoe werd van zulke vooringenomen uitspraken.
dergelijke mensen zijn dom, kortzichtig en missen iedere vorm van empathisch vermogen.
ze kunnen de pot op!
Davinia
Livelink; wat hebben jullie het voor jullie kiezen gekregen zeg. Boh. Wat moeilijk allemaal. Heel heftig vind ik.
TF; je zoon heeft zijn fietsexamen gehaald
(dat moet hier komend schooljaar en ik weet niet hoe dat zal gaan want hij fietst nog steeds nooit en als, niet al te best)Ja, hier ook. Ik heb ook heel wat om mijn oren gehad op dat gebied (ook het 'lekker makkelijk heh' sticker erop plakken als je het opvoeden niet aan kunt).quote:
trui, als ik voor iedere keer dat ik te horen krijg dat luca onopgevoed, a-sociaal, achterlijk of gestoord gedrag vertoond en dat ik maar eens flink op moet treden, een euro zou krijgen, had ik een riante villa met zwembad kunnen kopen.
Hier wel wat ontwikkelingen maar ik vind het erg lastig om er op internet over te praten.
Over het algemeen gaat het wel goed.
In ieder geval veel sterkte voor jullie allemaal
Ivm Google zal ik alleen onder die naam over Eli posten. Ik wil zo zijn privacy beschermen, voor als hij later zichzelf zal googlen. Het lijkt ne sterk dat hij dan deze post vindt, dus vandaar ff kort uit de kast.
* weer terug in de kast duikt
Ik zal op een ander moment op de rest reageren.
Oh ja, dan was ik jouw buurvrouw geweest nu, ook in een villa met bubbelbad. Ik heb er echt vrienden en familieleden door verloren. "Geef m maar een dagje aan mij" en "ik zie niks aan hem hoor", ik ken die mantra's uit mijn hoofd... De ergste vind ik nog "oooh maar ik zou mijn kind nooit uit huis laten plaatsen hoor, ik zou tot het bittere eind en bla en zus en zo". Ja, dat dacht ik ook altijd maar ik heb nog meer kinderen om tot het bittere eind en bladibla.quote:
trui, als ik voor iedere keer dat ik te horen krijg dat luca onopgevoed, a-sociaal, achterlijk of gestoord gedrag vertoond en dat ik maar eens flink op moet treden, een euro zou krijgen, had ik een riante villa met zwembad kunnen kopen.
zulke opmerking komen aan en de ene keer kan ik ze beter hebben dan de andere keer.
ik heb ondertussen het contact met diverse mensen (waaronder zelfs mijn schoonouders) op een uiterst laag pitje gezet, gewoon omdat ik doodmoe werd van zulke vooringenomen uitspraken.
dergelijke mensen zijn dom, kortzichtig en missen iedere vorm van empathisch vermogen.
ze kunnen de pot op!
Ze kunnen er inmiddels trouwens echt niet meer omheen. Inmiddels zie je namelijk wel in één oogopslag dat Lukas een geestelijke achterstand heeft (de meeste tienjarigen antwoorden namelijk op de vraag "Hoe heet jij?" zonder te stuiteren, fladderen en raaskallen over planeten en theezakjes) dus nu krijg je dan "invoelende" reacties als "goh, dat moet ook moeilijk voor jullie geweest zijn". Ja, maar toen luisterden jullie niet...
dat ene over dat survival gedoe en eentje ter informatie voor de juf.
luca heeft er zelf verder niet zo heel veel meer over gezegd.
hij had wel gezegd dat hij problemen had met zijn emoties. hij is soms erg verdrietig.
ik heb hem verteld dat ik een boekje voor hem besteld had. daar is hij wel benieuwd naar.
we gaan het samen bekijken als het binnen is.
Heel duidelijk voor kinderen, hier is het ook door de klas bekeken en heeft F daarna zelf nog uitleg gegeven. Ze snappen hem weer een stukje beter
davinia, prima manier zo! (maar jee, ik had ook geen idee zeg!
) )lily, fijn om jou ook weer es te lezen hier. al snap ik je terughoudendheid inzake de concrete verhalen ook wel. heerlijke foto's zag ik trouwens elders.
quote:Beste Geef me de 5 fan,
Het verheugt mij ontzettend je te kunnen vertellen dat:
De vier tv-uitzendingen die ik gemaakt heb met acht fantastische kinderen & jongeren
met een Autisme Spectrum Stoornis en hun ouders, gaat worden uitgezonden bij de EO
onder de naam ‘Autistisch wat nu’.
Het is beslist een aanrader om te kijken hoe deze bijzondere jonge mensen,
ieder op zijn eigen wijze, het redden met de mogelijkheden die ze hebben en de hulp die ze krijgen.
De uitzendingen zijn op dinsdagavond om 19.30 uur op Nederland 1 op:
31 mei Nederland 1 19.30 uur
07 juni Nederland 1 19.30 uur
14 juni Nederland 1 19.30 uur
21 juni Nederland 1 19.30 uur
Veel kijk plezier, met hartelijke groet,
Colette de Bruin
Geef me de 5
Colette de Bruin • Autisme Deskundige
Best belangrijk dus en ik ben stiekem al wel zenuwachtig. Ze hebben wel afgelopen week een tipje van de sluier opgelicht.
Ten eerste is Job mentaal echt jonger dan 7 jaar en ten tweede is zijn verbale IQ wel prima, maar performaal blijft daar 20 punten op achter. Beide punten houdt in dat het risico heel groot is dat hij consequent wordt overvraagd. En dat is wel iets waar we rekening mee moeten houden.
Ik hoop dat ze met goede adviezen komen.
Ik heb nu video-training op de groep. Kortdurend maar: 3x komt er een mevrouw van een autismebureau de filmpjes bekijken en de leiding adviezen geven.
Kijken waar het nog beter kan qua begeleiding. Zelf heb ik er weining aan, ik heb er geen last van, iig.cato van 't weekend ineens heel vastbesloten: "ik wil toch maar geen kinderen later." wij, meteen heel begripvol en geruststellend 'dat is goed hoor, je hoeft echt geen moeder te worden als je dat niet wilt, etc. etc.'
even later vroeg ik toch maar eens waarom ze ineens tot dit besluit was gekomen. cato: 'ik kan helemaal niet koken! dan kan ik toch niet voor kinderen zorgen?'
Wat moonah zegt is zeker waar. Als je weet waar zijn kracht ligt, kan je hem op dat gebied "aanspreken", zodat je om zijn mindere kanten heen kan werken ahw. (Als je snapt wat ik bedoel
) Bij zoonmans is zijn perfromale kant supersterk, dus weten we dat we hem op die kant moeten aanspreken, dus visueel, niet op taal. Heeft alleenmaar voordelen. Dat voelt hij zich meer begrepen, en wordt de communicatie hopelijk beter.oxy, wat ik me afvroeg, jij bent qua taal erg sterk, kan je het dan ook zeggen als je overvraagd wordt? Of komt de spanning ervan er later pas uit?
Als iets nieuw is, weet dat ik helemaal niet goed in te schatten hoe het zal zijn.
door ervaring word ik wijzer, maar alleen voor die specifieke situatie, als iets maar in detail anders is, is het alweer nieuw.
Dus elke keer stap ik weer 'fris' in iets, en komt de valkuil steeds onverwacht.
En over de theorie hieromtrent, kan ik goed praten, ik wéét hoe het zit. Maar de praktijk hè!
Dat moeten anderen altijd uitleggen en bepuzzelen. Omdat ik zo in Het Moment leef. (mindfulness anyone?!)
Oxy, ik vind het op het moment moeilijk om iets zinnigs te zeggen, maar wil toch graag reageren. Ik hoop dat de videohometraining veel oplevert. Ik vond het indertijd heel verhelderend, het gaf goede inzichten. Het is nu wel weggezakt allemaal, helaas. Of niet weggezakt, maar het lukt ons niet meer om naar die handvatten terug te grijpen. Wat waren de problemen toen ook eigenlijk klein, vergeleken met nu. Of beter gezegd, wat leken de problemen toen nog klein.
Muh! Normaal gesproken hadden we nu het besluit van de pcl gehad of Kim naar sbo mag.
Maar vanwege veel aanmeldingen is het een MAAND opgeschoven.
Nu weten we nog niks en met een "ja" is de kans een stuk kleiner dat ze volgend schooljaar meteen terecht kan. Ik neem aan dat degenen uit de buurt die een "ja" hebben zich direct inschrijven en vol = vol.
En nu gaat schoolreis voor de 2e keer niet door vanwege het weer (morgen) en was Kim wel heel teleurgesteld ookal hebben we haar geprobeerd voor te bereiden.
Die was flink boos toen ik weer naar huis ging vanmorgen, ben benieuwd hoe het vanmiddag is.
Wel gaat ze nog naar Boddaert en dat lijkt wel te helpen.
Wij hebben 7 juni het adviesgesprek waar ook een advies van school bij zit. Ik vermoed dat wij dan ook te laat zijn om nog voor het volgend schooljaar iets te regelen. Sowieso vrees ik dat er een periode van regelen van zaken op ons af komt. Maar ja, ik moet het gewoon afwachten.
Vanmiddag mag ik meelopen met de groep. Ik vind het wel erg spannend moet ik zeggen.
Wij zaten trouwens ook enorm met het feit dat Job inmiddels niet meer op een sport zit, terwijl het echt een heel sportief jochie is. Maar ja, door zijn problemen ging het uiteindelijk toch overal fout. Van het wedstrijdzwemmen hebben we wel de toezegging gehad dat we het nog een keer mogen proberen als het weer beter gaat met Job, maar dat is nu nog niet aan de orde.
Ik had al een paar keer bij Job gepolst of paardrijden iets zou zijn. Eerst wilde hij niet, want het is een meidensport.
Maar inmiddels zitten twee vriendjes van hem op paardrijden en ziet hij dat er bij Katja in de les ook twee jongens zitten en hij ging langzaam om. Gepraat bij de manege of zij het uberhaupt wel zagen zitten en zij wilden wel een proefles proberen als Job zelf gemotiveerd was.
Dus is Job zaterdag naar de manege gegaan en heeft zelf verteld dat hij het graag wilde proberen en volgende week zaterdag krijgt hij een proefles. Ik hoop dat het iets voor hem is.
Het is in Doorn. Ik rijd daar zelf ook, en ze zijn echt goed in het handelen van "issues" op welk gebied dan ook.
En: veel jongens die rijden daar!!!
ik heb stage gelopen bij n manege voor mensen met een beperking in rotterdam, dus als je daar meer over wilt wetenquote:
En anders, Livelink, weet ik een heel leuke manege waar ze alleen met gehandicapten paardrijden. Er rijden mensen met verstandelijke, gedrags, visuele, auditieve en lichamelijke handicaps.
Het is in Doorn. Ik rijd daar zelf ook, en ze zijn echt goed in het handelen van "issues" op welk gebied dan ook.
En: veel jongens die rijden daar!!!
geef maar een gil. En idd ook veel jongens, ook veel speciale scholen die er kwamen rijden met zn allen Nee, dat kan pas als je "goedgekeurd" bent.quote:
vervelend! kun je haar niet sowieso inschrijven alvast? of mag dat niet. en jammer van 't weer. het is ook wel erg grillig nu zeg.
Deze school zou het dan worden. http://www.sbodemeander.nl/
Woonden we eerder zowat tegenover ...
Spannend!quote:
Balen dat het besluit is uitgesteld, Ingrid.
Wij hebben 7 juni het adviesgesprek waar ook een advies van school bij zit. Ik vermoed dat wij dan ook te laat zijn om nog voor het volgend schooljaar iets te regelen. Sowieso vrees ik dat er een periode van regelen van zaken op ons af komt. Maar ja, ik moet het gewoon afwachten.
Vanmiddag mag ik meelopen met de groep. Ik vind het wel erg spannend moet ik zeggen.
Wij zaten trouwens ook enorm met het feit dat Job inmiddels niet meer op een sport zit, terwijl het echt een heel sportief jochie is. Maar ja, door zijn problemen ging het uiteindelijk toch overal fout. Van het wedstrijdzwemmen hebben we wel de toezegging gehad dat we het nog een keer mogen proberen als het weer beter gaat met Job, maar dat is nu nog niet aan de orde.
Ik had al een paar keer bij Job gepolst of paardrijden iets zou zijn. Eerst wilde hij niet, want het is een meidensport.
Maar inmiddels zitten twee vriendjes van hem op paardrijden en ziet hij dat er bij Katja in de les ook twee jongens zitten en hij ging langzaam om. Gepraat bij de manege of zij het uberhaupt wel zagen zitten en zij wilden wel een proefles proberen als Job zelf gemotiveerd was.
Dus is Job zaterdag naar de manege gegaan en heeft zelf verteld dat hij het graag wilde proberen en volgende week zaterdag krijgt hij een proefles. Ik hoop dat het iets voor hem is.
Ik ben benieuwd hoe hij het paardrijden gaat vinden!
Even dit quoten, er gingen meer posts over dit onderwerp. Ik zie je natuurlijk niet zo vaak oxy, maar ik merk goed dat ik steeds beter 'zie/voel/merk' als jij overvraagd wordt. Je geeft dan wel signalen af. Die kunnen goed onbewust zijn, maar ik zie ze wel. Zoals tijdens het kijken naar de dieren in Amersfoort dat het genoeg was, dat is dan een beweging en een soort van 'afdwalen' waardoor een ander kan zien dat het genoeg is geweest.quote:
Aangeven als ik overvraagd word? Nee, dat lukt niet. Ik ben nl altijd in de eerste instantie geneigd om álles te doen. Grenzen voel ik moeilijk tot niet aan. Ook die van mezelf niet.
Ik denk als je jouw echt goed kent, dat je die signalen nog eerder ziet.
Leah
Totaal geen verrassing jou hier te zien, maar wel positief ergens omdat ik denk dat jij een 'goede kijk' kan hebben op dingen. Niet dat je hier 'hoort' bedoel ik, maar dat je post. Livelink, hoe is het meelopen op de groep gegaan? En neem je wat meer tijd voor jezelf nu?
Job moest ook met mij een speelafspraak maken, maar dat wilde hij eigenlijk niet. Hij was echter zo ontzettend vies geworden bij een afspraakje waarbij hij met water en zand was aan het spelen dat ik mijn eerste 15 minuten met hem mocht gebruiken om hem te gaan douchen. Na het eten heb ik nog 15 minuten met hem gespeeld en daarna ging ik naar huis. Er waren geen grote uitbarstingen, alleen wat kleine rimpeltjes. En vooral aan tafel bij het eten vond ik de sfeer heel prettig. Maar er werd ook heel leuk gespeeld door de kinderen. Al met al een goede ervaring.
Ik neem inderdaad meer tijd voor mezelf, Yppy. Die dag ouderschapsverlof benut ik volledig. Schuldgevoelens ten opzichte van werk worden ook minder. Ik kan het nu beter loslaten. Wel merk ik dat in de weekenden de stress nog snel toeslaat. Dus ik ben er nog niet helemaal.
Zo gaat het bij Boddaert ook, afspraakjes maken. En het is niet altijd makkelijk om je eraan te houden. Ze hebben daar ook een bad waar ze in mag. Ze wil dat wel proberen, maar durft het nog niet goed. Vanmiddag gaat ze weer heen.
Ik heb hem net bekeken (de uitzending van gisteren) en OF het is al eerder uitgezonden of ik ken het materiaal uit lezingen van Colette. Neemt niet weg dat het enorm boeiend is om te zien.quote:
Ik zag dat 'ie eerder al een keer genoemd werd, maar voor de zekerheid: Er is nu een vierdelige serie over autisme op tv. Je kunt 'm terugkijken via uitzendinggemist. http://www.uitzendinggemi(...)d930a1fa4738a6ae00b3
Ik vind het posten wel lastig moet ik zeggen, omdat ik ook wil proberen om niet al te herkenbaar voor onze omgeving te zijn. En of ik een "goede kijk" heb? Ik weet het niet... Ik merk dat het toch heel lastig is om een goede manier mijn weg te vinden in de omgang met mijn kind. Wat komt vanuit het autisme en heeft dus begrip nodig, en wat is gewoon kliergedrag en moet gecorrigeerd?quote:
[..]
Leah
Koorddansen vind ik het
.Ik vond de uitzending van Autisme, wat nu? trouwens een beetje tegenvallen. Als ik er van uit ga dat het bedoeld is om buitenstaanders inzicht te geven in wat autisme nu is en hoe dat werkt voor de autist vond ik het voor een eerste uitzending een slecht gekozen onderwerp. Laten zien hoe een 18 jarige zoekende is naar antwoorden over de dood lijkt mij meer iets voor latere uitzendingen zeg maar. Begin gewoon met eten en slapen denk ik dan
Laat zien hoe het dagelijks leven is.Wij gaan binnenkort starten met gezinsbegeleiding volgens de methode van Colette de Bruin. Ik heb daar wel vertrouwen in, maar de eerste uitzending sloeg wat mij betreft de plank een beetje mis
Livelink, is paardrijden niet ook erg eng? Ik bedoel, zo’n paard is ook onvoorspelbaar. Of denk ik nu helemaal verkeerd? Het zou wel leuk zijn als Job dat zou gaan waarderen, toch?
Waar was de meeloopdag? Is dat op speciaal (basis)onderwijs? Wel fijn dat het je goed beviel!
Dank Cantare! Ik was het alweer helemaal vergeten.
Ik heb die aflevering gezien en ik had het toch wel ff moeilijk bij het zien van Floor. Dat is mijn voorland. *Bam* Dat sloeg ff hard in. Ik weet dat hij autistisch is, en dat is prima, zo is hij nu eenmaal. Ik merk alleen wel dat ik het moeilijk vind dat hij echt anders benaderd moet worden dan een “normaal” kind. Dat hij een “bijzonder” kind is. Valt me zwaar.
Gister bij avondeten weigerde meneer te eten. Er lagen sperziebonen, rijst en pindasaus op zijn bord. Alles los, niets raakte elkaar aan. “Ik kan niet eten!” Sperziebonen en pindasaus weggehaald en meneer schoof zo zijn rijst naar binnen. *bam* mijn kind is autistisch.
(Ik ga dus van die bordjes kopen met 3 “compartimenten”. Bedenk ik me steeds op dit soort momenten als de winkel niet bereikbaar is
)Ik herkende me erg in Floor. Een voorland is meestal niet positief bedoeld. Terwijl zij juist zoveel inzicht toont en moed en daadkracht. Dat is wat ik zie, als ik kijk naar Autisme, wat nu?
En ik zag de Tangle! (www.toysforhands.nl) die heb ik nu al 3 weken in gebruik en jawel de wonden op mijn handen worden littekens en er komen geen nieuwe bijtwonden bij. En het helpt mij focussen en afleiden, net wat dan nodig is. (tip tip tip)
Kortom, misschien heb ik het verkeerd, maar ik snap het woord 'voorland' niet als je het negatief bedoelde.
Ik zag leven. Niet tégen autisme, maar met autisme.
Maar ik leef al 26 jaar met mezelf, hè !
Ik merk aan mezelf dat ik, nu ik het weet, veel meer zoekende ben als toen we het niet wisten. Wat mij helpt (maar F is ook een stuk ouder als je zoon), is me realiseren dat hij naar een leven van zelfstandigheid moet. Waarin ik en zijn broer ook moeten overleven. Dus moet je keuze's maken tussen een vakjesbord, of je bedenken dat alle kinderen van 5 over het algemeen slecht eten (en het overleven
), Maar maak keuze's. Het moeilijkste wat er is, maar je moet het wel doen,Maar "bam" blijft BAM. Doet zeer.
Dat gevoel is gelukkig wel wat gesleten. Af en toe is daar nog het besef 'oh ja, hij heeft autisme' en dat komt dan wel even binnen. Maar boven alles is hij nog steeds we hij voor de diagnose was. De manier waarop we hem benaderen is veranderd, hijzelf niet
Ik ga hem bestellen Oxy, bedankt voor de tip!quote:
En ik zag de Tangle! (www.toysforhands.nl) die heb ik nu al 3 weken in gebruik en jawel de wonden op mijn handen worden littekens en er komen geen nieuwe bijtwonden bij. En het helpt mij focussen en afleiden, net wat dan nodig is. (tip tip tip)
Eva bijt vreselijk, voornamelijk zichzelf, en peutert daarnaast het vel van handen en voeten af.....
http://www.toysforhands.c(...)ww.toysforhands.com/
Dank je Oxy!Ik gooi het in overleg hier. denk dat het voor Kim wel wat is.quote:
En ik zag de Tangle! (www.toysforhands.nl) die heb ik nu al 3 weken in gebruik en jawel de wonden op mijn handen worden littekens en er komen geen nieuwe bijtwonden bij. En het helpt mij focussen en afleiden, net wat dan nodig is. (tip tip tip)
Het bijten begint weer.
Over school, ergens half juni vergadert de commissie pas weer. Dan horen we of Kim naar sbo mag. Zo ja, dan meteen aanmelden en hopelijk is er nog een plekje vrij!
Ik doe dat ook, lois , dat pulken!
Ai jammer ! Maar die metalen is er niet bij het kinderpunt, dus wees getroost!!quote:
Ik ook, Ox! De metalen. Wel bij de duurdere site helaasch, ik las je post te laat
De metalen is wel koud, vind ik. Ik heb m gevoeld en dat was eeeeeng niet normaal meer! Maar succes ermee!
bedankt voor de tip! Goede zaken doen ze daar nu . (antistress?!). Dank voor de tip Oxy.Wat is die tangle leuk! Ik hoop dat jullie er allemaal profijt van hebben.
Dus ik heb net in de prullenbak gegraaid om alle losse stukjes eruit te halen, alles gewassen en de Tangle vervolgens aan Katja gegeven die er wel blij mee was.
Lois, wat fijn dat Eva het wél een geweldig ding vindt.Fijn dat Eva er zo blij mee is.
Colette de Bruin zweert bij een slangetje die hetzelfde doet als de Tangle. Tijdens een lezing gekocht (dubbel zo duur!) omdat we zo enthousiast waren gemaakt, nooit wat meegedaan
en zo heb ik nog veeeel meer voorbeelden.Voor de positieve noot; zijn eerste paardrijles ging heel goed. Hij deed heel enthousiast mee en hoewel hij vooral draf behoorlijk spannend vond, wil hij heel graag volgende week weer.
[ Bericht 15% gewijzigd door livelink op 04-06-2011 20:08:27 ]
Fijn dat de tangle bij Eva het gewenste effect heeft.
Fijn om te lezen dat het bij Eva wel een succes is.
Maar wat fijn dat paardrijles goed ging!
Wij hebben de tangle ook binnen. Kim doet er nog niks mee, maar vind hem er leuk uitzien en aanvoelen.
De Tangle kun je uit elkaar halen en van verschillende Tangles één grote maken. Tip voor de Tangle gebruiker!quote:
Tangle is bij ons ook net binnengekomen en lag na 5 minuten gedemonteerd in de prullenbak
Dus ik heb net in de prullenbak gegraaid om alle losse stukjes eruit te halen, alles gewassen en de Tangle vervolgens aan Katja gegeven die er wel blij mee was.
Maar goed, hij zit weer in elkaar en zelf heb ik er al aardig wat mee lopen tanglen.
Goeie tip geweest Oxy!
Baniekje heeft geen kleine kinderen maar wel een man en zoon van 19 met een autistische stoornis.
quote:Ivm met de dood van Willem Duys vervalt Autistisch wat nu van dinsdag 7 juni.
Omdat in de eerste uitzending van Autistisch wat nu een onderbreking zat van
het extra NOS-journaal wordt deze uitzending herhaald.
Dat houdt in: vier weken lang Autistisch wat nu op dinsdagavond Nederland 1 om 19.30 uur:
14 juni aflevering 2
21 juni aflevering 3
28 juni aflevering 4
5 juli aflevering 1 (herhaling)
Wel heeft hij een ernstige gedragsstoornis en ook een angststoornis, maar ze kunnen het niet 'labelen' zeg maar. Advies is nu nog 3 maanden langer blijven en dan medicatie. En dan wordt er nog getwijfeld tussen antipsychotica of antidepressiva. De psychiater wil hem daarvoor eerst nog eens zien. De vraag is of ze zich met medicatie gaan richten op zijn angststoornis of op zijn gedragsstoornis. Eigenlijk is iedereen nog zoekende. Zoals ze ons vertelden: "hij zet de groepsleiding en de school hard aan het werk." Het is voor hen ook zwaar om met Job om te gaan. School kon ook nog geen goed advies uitbrengen. Speciaal onderwijs wellicht, maar wat voor een soort school dan konden ze nog niet zeggen.
We hebben Job verteld dat hij langer moest blijven. Dat had hij wel verwacht, dus daar reageerde hij heel kalm op.
Al met al weet ik niet wat ik er van moet zeggen. Geen ADHD hadden we zelf al bedacht. Geen autisme hadden we zelf ook al steeds meer bedacht. We hadden een drie uur durend autisme-onderzoek gehad en toen we wegliepen zeiden we tegen elkaar dat de conclusie wel moest zijn dat het geen autisme was. Bij zoveel vragen hadden we totaal geen herkenning. En de eerdere diagnose ODD is dus nu ook van tafel geveegd. Aan de ene kant fijn en aan de andere kant geeft het nog heel veel onduidelijkheid.
Medicatie vind ik wel eng, maar als dat het voor Job makkelijker zou maken is het wellicht een oplossing.
Wat goed van Job dat hij zo kalm reageerde, maar hoe is het voor jullie dat hij nog langer moet blijven?
Gelukkig was hij er wel kalm onder dat hij langer blijft daar
Livelink, die smiley hoef je daar écht niet achter te plaatsen!!! Neem het als een compliment, écht. Er zijn ook ouders die hun kop in het zand steken, die verzanden in structureel slaan uit onmacht, die hun handen van hun kind aftrekken omdat ze het gewoon niet meer weten... Maar jullie hebben hulp gezocht. En dat is idd heel knap en sterk.quote:
En onze sterkste kant was dat we hulp hadden gezocht
Wat een heftig gesprek lijkt me. Vooral het stukje medicatie, ik kan me voorstellen dat je daar huiverig voor bent. Dat is ook een hele stap. Ik ben erg benieuwd hoe het verder allemaal gaat verlopen.
En over medicatie, ik was altijd mordicus tegen, maar soms heb je geen keus. In ons geval ging het zover dat er sprake was van zelfverwonding en suicidaal gedrag, dan is de keus dus snel gemaakt...
Liever een kind aan de medicatie (en geloof me, nog iedere dag gaat er een steekje door mijn hart als ik die pil aangeef), dan een kind dat er niet meer wil zijn. Dat was de reden dat ik het ook kon overgeven, toch maar medicatie en zeker het eerste jaar was dat echt een hele goede keus.
Fijn om te weten dat het een aantal dingen niet is, maar wat dan wel...
Nog eens 3 maanden opname lijkt me wel even slikken, maar als ik het zo hoor wel ook echt het beste voor iedereen want er moet toch uit dit alles wel een oplossing, of hoe zeg je dat, een voor iedereen acceptabele en leefbare oplossing komen zeg maar.
Dikke, dikke
Door je foto's van de week in het kleuter-puber topic realiseerde ik me ineens dat het nog maar best een hele kleine jongen is, en daar moest ik best even van slikken. In mijn gedachten was hij veel ouder op de een of andere manier.
Wat moeilijk voor jullie, en nog drie maanden erbij.. Fijn dat je nu die hulp krijgt die je zocht, maar toch zo moeilijk.Leah, ik schrik ook van jouw verhaal eigenlijk. Sterkte! Gaat het nu met medicatie beter met F?
Trui, anti psychotica dus.
( En het zal voor de meelezers best als drama klinken dit allemaal, maar ik heb er voor gekozen om het te zeggen zoals het is. Dit is het, zo gaat het met mijn kind. En ik hoop maar dat ik er anderen mee help)
Nog steeds kan ik me er enorm over verbazen wat ons nou precies is overkomen. In 7 jaar tijd van kleine speldenprikjes waarin je je af en toe zorgen maakt, naar voorzichtig de eerste hulp zoeken, nog een keertje hulp zoeken en vervolgens naar een opname. Waar moet dat eindigen vraag ik me vaak af. Als medicatie dit proces kan stoppen, dan moet het in vredesnaam maar geprobeerd worden.
En ik ben wel erg blij dat het 'proberen' niet thuis plaats vindt, maar in het UMC. Ik weet niet of ik het zou aankunnen eigenlijk.
Medicatie is een hele stap maar wie weet wat het Job voor rust geeft....
Ik vind het ook razendknap dat jullie hulp gezocht en geaccepteerd hebben, daar is ook moed voor nodig, dus neem dat compliment aan zoals Moonah al zegt.
Leah
ik vind 't heel erg om te lezen (voor jullie), maar ook ben ik blij dat je er eerlijk over bent. daar hebben we inderdaad toch 't meeste aan denk ik. onze cato zegt ook heel vaak dat ze liever niet zou leven. dat is behoorlijk schrikken als je je eigen kind dat hoort zeggen. soms is het wel te relativeren maar 'n feit blijft dat 't leven haar behoorlijk zwaar valt, en dat vind ik erg verdrietig.quote:
Het is kiezen uit twee kwaden Trui, het stadium van baat zijn we allang voorbij. we overleven.
( En het zal voor de meelezers best als drama klinken dit allemaal, maar ik heb er voor gekozen om het te zeggen zoals het is. Dit is het, zo gaat het met mijn kind. En ik hoop maar dat ik er anderen mee help)
Leah
. Dat het loopt als een zonnetje, dat kind goed in zijn vel zit (oorzaak niet aanwijsbaar zoals gewoonlijk ) dat ie een stormpje hier en daar zonder problemen doorstaat.Niet 1 keer ontploft, lekker slaapt en speelt.
En dat je dan weer denkt, wat komt die hulpverlening hier eigenlijk doen???
Inmiddels weet ik beter, we gaan door op de ingeslagen weg, al is het maar omdat ik nu de rust heb om te kijken naar wat het beste is, in plaats van te moeten beslissen terwijl we in een crisis zitten.
En ondertussen, genieten maar, van dat het zo gezellig en rustig is.
@Leahreturns, je schrijft het allemaal heel eerlijk. Dat vind ik knap! Overleven....hopelijk ooit weer echt leven.
Was een weekje op vakantie, dus nu pas reactie.quote:
Wat is je 'voorland', zoonkloon? Ik weet wat dat woord betekent, maar ik weet niet zo goed hoe je het hier bedoelt.
Ik herkende me erg in Floor. Een voorland is meestal niet positief bedoeld. Terwijl zij juist zoveel inzicht toont en moed en daadkracht. Dat is wat ik zie, als ik kijk naar Autisme, wat nu?
En ik zag de Tangle! (www.toysforhands.nl) die heb ik nu al 3 weken in gebruik en jawel de wonden op mijn handen worden littekens en er komen geen nieuwe bijtwonden bij. En het helpt mij focussen en afleiden, net wat dan nodig is. (tip tip tip)
Kortom, misschien heb ik het verkeerd, maar ik snap het woord 'voorland' niet als je het negatief bedoelde.
Ik zag leven. Niet tégen autisme, maar met autisme.
Maar ik leef al 26 jaar met mezelf, hè !
Het woord 'voorland' was zeker niet negatief bedoeld.
Ik herkende alleen erg veel van zoonmans in Floor. Het vertraagde reageren, de motoriek, het instrumentele contact, dat soort dingen.
Dus daarom was het voor mij een soort 'voorland' in de betekenis van 'toekomst', dat meneer later ook zo wordt.
Verder zaten er geen negatieve gedachtes of gevoelens aan verbonden.
Leah, fijn dat het nu even goed gaat.
Hopelijk kan je nog vaak genieten van dit soort goede momenten. Wil je het laten weten als je denkt dat het echt zo is. Want Maud blijft moeite houden met in slaap vallen. Gisteren was het ook weer kwart over negen.quote:
de tangles zijn hier ook enthousiast ontvangen (ik had voor beide kinderen 1 besteld) al ontstond er al snel ruzie toen ze de twee aan elkaar geklikt hadden tot 1 grote tangle over wie daar nou de baas over was. uiteindelijk dus maar weer tot 2 kleintjes teruggebracht en nu wordt er wisselvallig mee ge'tangle'd. ze worden vooral gebruikt als ze niet kunnen slapen, ik heb gezegd dat ze daar heel goed bij kunnen helpen dus hopelijk blijkt dat ook uit te komen.
http://www.van0tot23.com
Dat is een site met filmpjes over opvoeden en opgroeien. Er staan best wat filmpjes omtrend autisme, ADHD, MKD, etc bij.
*Sluier weer neerlaat*
[ Bericht 1% gewijzigd door Oxymoron op 19-06-2011 18:15:16 (Link aangepast) ]
Wat fijn!quote:
Even zonder bijlezen. Kim heeft de PCL beschikking! Dit betekent dat ze naar speciaal basis onderwijs mag! Maandag meteen de school bellen om aan te melden en duimen jullie dat er nog plek is?!
Is zeker een grote opluchting voor jullie.Wij horen het volgende week.
Ik heb vanmiddag een gesprek met de huidige school van Job en dan zal ik ook wel horen welk schooltraject we nu verder in gaan moeten.
Zoonkloon, succes hopelijk voor jullie ook goed nieuws.
Livelink, succes met het gesprek. Wat hoop je zelf?
Naar welke school hij ook zal gaan, die situatie dat hij opgehaald kan worden als het mis gaat zal niet mogelijk zijn. Op dit moment hebben we een ontheffing van de leerplicht om dit mogelijk te maken. Ik ga er vanuit dat hij zeker het advies krijgt om naar een cluster-4 school te gaan en dan zou school ook haar best doen om te kijken welke school dan het beste zou zijn voor Job.
En dan is het verder aan ons om het te gaan regelen, natuurlijk. Daar hebben we dan in principe 3 maanden de tijd voor.
Heb voor Maud de tangle besteld. Afgelopen donderdag de beslissing genomen. Toen zat ze zo te friemelen met een touwtje. Knoopjes erin, knoopje eruit enz. enz.
Dat zou ook wel eens de laatste keer kunnen zijn dat ik de Tangle heb gezien, want als hij hem daar uit elkaar trekt en in de prullenbak gooit, zal het er niet uitgehaald worden.
Ik heb met de school gebeld en Kim kan na de zomervakantie beginnen!
8 juli hebben we een kennismakingsgesprek en rondleiding. Duurt 1,5-2 uur dus alle tijd om van alles te bespreken. Ook of het groep 2 blijft, of wel groep 3 wordt. En voor de zomervakantie gaat Kim zelf kennis maken en krijgt een rondleiding. (22 juli begint hier de vakantie)
De papierwinkel krijgen we morgen en moeten we dan zoveel mogelijk ingevuld meenemen.
Iemand bekend met de aanvraag van leerlingvervoer? Is dat lastig.
Geldt natuurlijk voor de meeste formulieren, maar ik noem het toch maar even.
Het gesprek met school was niet optimistisch. Wat ook al eerder aan ons verteld is; hij zet alle volwassenen om hem heen keihard aan het werk om zijn gedrag enigszins in goede banen te leiden, zonder dat er aan zijn kant echt een ontwikkeling is te zien. Daarentegen gaat het werken zelf wel gewoon goed. Alles is voldoende tot goed, dus hij gaat ook gewoon over naar groep 4.
Probleem is dat hij in gedrag ook circa twee jaar jonger is dan zijn 7 jaar. Hij moet dus gedragtechnisch als een kleuter worden aangesproken, terwijl hij cognitief wel slim genoeg is.
Maar als ik dat zo lees toch ook wel heel knap dat jullie en zijn huidige school hem t/m groep 3 "goed" erdoor hebben kunnen loodsen.
Hopelijk kan hij een geschikt plekje vinden op een cluster-4 school.
Wel fijn dat je nu een goed plekje voor hem kunt gaan zoeken Livelink. Wat klein is dat dan nog, 7 jaar..
Ja klopt, dat heeft onze contacpersoon allemaal uitgezocht/gebeld van Boddaert.quote:
Bij ons moet leerlingenvervoer voor 1 juni aangevraagd worden. Het kan dan wel met DigiD via de website van de gemeente. Ik zie net dat het bij jullie voor 1 mei aangevraagd hoort te worden. Gewoonlijk kun je niet met terugwerkende kracht aanvragen maar kan het toegekend worden vanaf de datum waarop de aanvraag binnen is. Gaat Kim straks met de taxi of vragen jullie een buskaart/kilometervergoeding oid?
Wel fijn dat je nu een goed plekje voor hem kunt gaan zoeken Livelink. Wat klein is dat dan nog, 7 jaar..
Het kan wel later aangevraagd worden, alleen kunnen ze niet beloven dat het dan op tijd rond is.
De aanvraag moet gedeeltelijk door de nieuwe school ingevuld worden, dus het kon ook niet eerder.
Ze gaat dan met de taxi.
Ik hoop dat hij daar goed op zijn plek is!
Misschien kun je dan vragen of je een kilometervergoeding kunt krijgen voor de periode dat vervoer met de taxi evt nog niet rond is?quote:
[..]
Ja klopt, dat heeft onze contacpersoon allemaal uitgezocht/gebeld van Boddaert.
Het kan wel later aangevraagd worden, alleen kunnen ze niet beloven dat het dan op tijd rond is.
De aanvraag moet gedeeltelijk door de nieuwe school ingevuld worden, dus het kon ook niet eerder.
Ze gaat dan met de taxi.
Tijdens mijn zoektocht op Google kwam ik een site tegen met geweldige tips. Omdat er vaak een overlap is van SI en ASS wellicht ook interessant voor enkele ouders/kinderen uit dit topic.
http://www.sensomotorische-integratie.nl/spelletjes/
SI, dus Sensorische Integratie, is een feit wanneer het OK functioneert. En ook het doel dat je met therapie (een beetje) probeert te bereiken.
Dus wel even iets anders.
Ik heb de combinatie van SIS en ASS. Mijn therapie helpt me gigantisch. Je doet daar zegmaar iets cognitiefs door te voelen. Ken je het boek "Uit de Pas" / "Met plezier uit de pas"?
De eerste titel is een theorieboek, de tweede een boek vol spelletjes en activiteiten. Tip!
Veel succes Thies!!
gaat het goed met je?
en bedankt voor de aanvulling/nuancering oxy! ik ben ook benieuwd hoe 't met je is.
[ Bericht 30% gewijzigd door trui op 04-07-2011 16:35:35 ]
Met mij gaat t uitstekend goed, alleen vanochtend niet zo goed.
Ik ben sinds 4 weken bezig met een proefperiode bij een andere dagbesteding (keramiek atelier). Daar ben ik echt heel gelukkig! De taxi maakt er alleen regelmatig een zooitje van, waardoor ik dan, zoals vanochtend, 35 minuten te laat kom op mijn werk.
En dan sneuvelt er dus aardig wat, in mijn hoofd, in mijn schema en aan servies
Om alles dan weer 'werkend' te krijgen, is een hele klus, hard werken voor allemaal. Maar dan weten we ook meteen weer allemaal waarom ik daar ben.
Oxy, vind je het vervelend als vreemden je volgen op twitter? Ik lees altijd met plezier je berichten hier en zou je graag willen volgen.quote:
Trui, ik maak schalen en decoreer servies. K zal even een foto zoeken!
[ Bericht 58% gewijzigd door Oxymoron op 04-07-2011 14:18:56 ]
Zo kunnen meer mensen je werk bekijken. Mooi, Oxy!quote:Op maandag 4 juli 2011 14:13 schreef Oxymoron het volgende:
Mula, zie je PM
Trui, ik maak schalen en decoreer servies. K zal even een foto zoeken!
afbeelding
afbeelding
afbeelding
SIDS is in engeland volgens mij Sudden Infant Death Syndrom oftewel wiegedood.quote:
moonah, Thies heeft juist GEEN SI, maar een Sensorische Integratie STOORNIS. ( de engelstalige afkorting is SPD: Sensory Processing Disorder, omdat SID daar(?) een andere ziekte/stoornis is)
SI, dus Sensorische Integratie, is een feit wanneer het OK functioneert. En ook het doel dat je met therapie (een beetje) probeert te bereiken.
Dus wel even iets anders.
Ik heb de combinatie van SIS en ASS. Mijn therapie helpt me gigantisch. Je doet daar zegmaar iets cognitiefs door te voelen. Ken je het boek "Uit de Pas" / "Met plezier uit de pas"?
De eerste titel is een theorieboek, de tweede een boek vol spelletjes en activiteiten. Tip!
Veel succes Thies!!
Oxy, ik vind ze geweldig mooi. Jammer van dat gedoe van die taxi. Weet je, ik vind het echt zo oneerlijk. Mensen zoals jij en kinderen zoals Job hebben zoveel baat bij structuur en regelmaat. En juist Job kan dus niet naar een school vlakbij, maar moet ingewikkeld met een taxi. Dat maakt het allemaal juist zoveel moeilijker voor hem. Ik weet wel dat het niet anders kan, maar het voelt zo onlogisch allemaal.
Moonah, hopelijk gaat de therapie werken voor Thies!
ik heb geen twitter
Die heb ik gekocht!quote:
Wauw Oxy, wat gaaf dat servies! Vooral die van de eerste foto
Het moet nog afgebakken worden, maar als het helemaal klaar is wordt het naar me opgestuurd. Leuk he! bofkont! het is echt heel mooi!quote:
[..]
Die heb ik gekocht!
(firewall van werk)moonah, gaat Thies naar een SBO? Ik heb even niet scherp wat jullie uiteindelijk besloten hebben. SID klinkt ook niet fijn, zeg. Ik hoop dat jullie goede handvaten leren om zo goed mogelijk Thies te ondersteunen in zijn SID.
Goed nieuws van onze kant. "We" zijn toegelaten op de speciaal basisonderwijs!
Nu hopen we dat we ook toegelaten worden op de speciale BSO. Daarvoor hebben we een indicatie nodig voor AWBZ. Dus dat is nogal een papierwinkel, maar als het goed is horen we over een paar weken of dat doorgaat. Anders gaan we een gastouder zoeken. Wordt vervolgd.
Oxy, je hebt volkomen gelijk! Dank voor je toevoeging!quote:
moonah, Thies heeft juist GEEN SI, maar een Sensorische Integratie STOORNIS. ( de engelstalige afkorting is SPD: Sensory Processing Disorder, omdat SID daar(?) een andere ziekte/stoornis is)
SI, dus Sensorische Integratie, is een feit wanneer het OK functioneert. En ook het doel dat je met therapie (een beetje) probeert te bereiken.
Dus wel even iets anders.
En wat goed dat jij zulke positieve resultaten bereikt met je therapie. Ik had er al vaker van gehoord (ivm kinderen uit mijn klas). Heel bijzonder vind ik het.
Ik hoop van harte dat Thies er ook veel baat bij zal hebben. Gisteren hadden we een gesprek met de ergotherapeute en dat was toch wel confronterend. Zij benoemde letterlijk dat Thies een slim kind is dat op velerlei vlakken niet uit de verf komt. Hm.
Ik snap wel wat ze bedoelt, maar pfieuw, het wordt toch maar wél even over het leukste, liefste en meest bijzondere kind op de wereld gezegd. Hij heeft heel veel concepten heel gedetailleerd in zijn hoofd, maar krijgt het er niet uit. Plus de aandachtsproblemen, die hebben dus ook met dit te maken. Jongens, wat ben ik blij dat hij op deze school zit!! (Speciaal Onderwijs Zoonkloon, cluster 2. Da's net wat gespecialiseerder dan SBO). Hier is de tijd, de aandacht en de expertise om kinderen zoals Thies optimaal te begeleiden. Maar goed, we hebben een heerlijk kind dat over het algemeen goed in zijn vel zit en heel gemakkelijk in de omgang is. I count my blessings! Maar vind deze uitlaatklep toch ook wel fijn....
Wat goed, zoonkloon, dat is weer een "hindernis" minder
Ik ken dat gevoel, Moonah. Dat vond ik zo ontzettend moeilijk die eerste jaren. Nu trouwens niet meer. Ik ben het gewend om met allerlei mensen over mijn kind te praten en zie alleen nog maar voordelen en probeer mijn emotie ook thuis te laten dan, maar nog steeds voel ik vaker de tranen achter mijn ogen prikken tijdens een gesprek hier of daar.quote:
Gisteren hadden we een gesprek met de ergotherapeute en dat was toch wel confronterend. Zij benoemde letterlijk dat Thies een slim kind is dat op velerlei vlakken niet uit de verf komt. Hm.
Je praat ook altijd met zoveel liefde over jullie ventje...echt
quote:
Vorige deel: (ouders van) jonge kinderen met autisme deel 20
TF sloot af met:
[..]
? wabedoelu ?quote:
Ik ben er, na de eerste schok, heel blij mee. Blij in de zin van de hulp die we gaan krijgen. Het niet meer aanmodderen in de hoop dat het ooit goed komt. Het instituut dat ons nu gaat helpen is geweldig!
Zoveel herkenning, zo aardig, zo behulpzaam. Dat geeft een veilig gevoel.
Ik kan/wil drie a4 -tjes volschrijven hierover maar doe dat toch maar niet...(althans, dat heb ik wel gedaan maar post het maar niet)
en fijn dat de mensen bij dat instituut zo kundig en aardig overkomen. Goed dat jullie een meer dan goed gevoel hebben over het instituut waar jullie hulp/begeleiding van gaan krijgen. Mooi, dat je het 'veilig' noemt. Veel succes in jullie traject. Hoe is D eronder? Want hij heeft wel de leeftijd dat hij wellicht vanuit een 'metapositie' naar zichzelf kan kijken? Of overschat ik hem dan?
Hij is er (nog) niet toe in staat. In zijn ogen heeft altijd iemand anders het gedaan. Hij is nooit aanstichter van iets."Hij is niet in staat naar zijn gedrag te kijken in samenhang met dat van anderen. Hij heeft een superieure "air" over zich.
Zijn intelligentie maakt dat hij sociaal wenselijk kan reageren maar echt snappen doet hij het absoluut niet.
Ik wil hem zo ontzettend graag begrijpen want ik houd zo vreselijk veel van hem
dankjullie voor de succes wensen trouwens
Uit het hart gegrepenquote:
Ik wil hem zo ontzettend graag begrijpen want ik houd zo vreselijk veel van hem
Sterkte Lily.
Nu is alles rond. Kim kan niet wachten en snapt niet dat ze morgen niet meteen naar de nieuwe school gaat.
Ik ga dus snel een megakalender maken!
Ik had zo gehoopt dat hij naar zijn oude leventje en vriendjes terug zou kunnen. Ik vind het ook heel moeilijk dat ik op dit moment gewoon geen enkel beeld heb van hoe het dan wel zal gaan. Ik vind het maar moeilijk allemaal.
geven, gewoon omdat ik ergens een gevoel heb dat je dat even nodig hebtIk ken Joris in het echt, en zijn moeder houdt een blog bij over alle belevenissen, maar ook alle hobbels die ze tegenkomt in het leven met een zorgintensief kind.
Ik voel me nu zo stom. Ik ging er helemaal niet van uit dat we zouden moeten bellen, maar nu ik dat nummer niet heb lijkt het net een voorbode voor een moeilijk weekend. En dat terwijl het vandaag gewoon super is gegaan.
Ik moet me zelf even gaan resetten, geloof ik.
Toen we hem vandaag gingen ophalen zei de groepsleidster dat het heel moeilijk was geweest, maar dat Job net voordat we kwamen geland was. Ik vond het zo'n mooie beeldspraak. Soms kom je heel moeilijk met hem in contact en het idee dat hij dan gewoon nog niet geland is vind ik geruststellend om één of andere reden.
ik was gisteren bij de kinderboerderij mijn twee brullende neefjes op de fiets aan het hijsen (peuterpubers + weggaan bij kinderboerderij = driftbui) en toen stond er een jongetje bij mijn fiets. Ik heb geen idee wat hij precies deed, ik had hem amper opgemerkt, ik kan me ook niet goed meer herinneren hoe oud hij was (ergens tussen 5 en 8) en opeens pakt zijn moeder hem met een verontschuldigende blik bij de arm en zegt "ja, sorry hoor, hij is autistisch, hij reageert soms anders dan andere kinderen
". Ik mompelde zoiets als 'oh ja, ik had geen last van hem hoor' en ben weggefietst. Pas later bedacht ik me hoe vreemd het was wat die moeder deed. Ze liep daar blijkbaar rond met het idee 'wat zullen anderen wel niet van mijn kind denken' en zag daardoor het vreemde in zijn gedrag veel beter dan wie dan ook. Ik vermoed dat heel wat mensen meer last hadden van de stervende zwaan-imitaties ( 
) van de tweeling, dan van dat autistische jongetje. Nouja, ik vond het in ieder geval erg sneu voor zowel moeder als kind, die beiden totaal niet relaxed daar rondliepen en njah, ik hoop dat jullie je alsjeblieft niet zo snel zullen schamen voor jullie kind. Herkennen jullie zulke situaties (maar dan van de andere kant) ook?
Er is mij ook in het UMC wel gezegd dat ik daar echt aan moet werken. Je verhaal is in ieder geval heel herkenbaar dus.
gewoon omdat ik vind dat jullie het ook wel eens kunnen gebruiken!Heeft er iemand nog tips om te lezen over PDD-NOS? Vriendinnetje van Isa, die nu bij ons logeert, heeft die diagnose en ik wil graag goed op haar inspelen
Ze heeft een megaklik met vriend, al jaren, die kan veel meer met haar dan ik Weliswaar voor oudere kinderen meer geschikt, maar Coping van Marc Segar. Aanrader. Gewoon ook om te beseffen wat niet allemaal zomaar vanzelfsprekend is.quote:
Hee dames, ik wil jullie graag even een dikke knuffel komen geven
Heeft er iemand nog tips om te lezen over PDD-NOS? Vriendinnetje van Isa, die nu bij ons logeert, heeft die diagnose en ik wil graag goed op haar inspelen
Dat weten we nu dus ook dat dat soort uitjes voorlopig echt niet mogelijk zijn.
Ik werk op een logeerhuis voor verstandelijk beperkte kinderen. En we gaan uiteraard wel eens een dagje weg met de kids. Misschien ben ik er overgevoelig voor, en let ik er teveel op, maar de blikken die we soms krijgen en het elkaar aanstoten van " moet je nu eens kijken" zijn ontelbaar. En het valt me op dat het meestal mensen zijn die ook zelf kids hebben, die dan "onze" kinderen met open mond aan zitten te kijken.quote:
He ouders,
ik was gisteren bij de kinderboerderij mijn twee brullende neefjes op de fiets aan het hijsen (peuterpubers + weggaan bij kinderboerderij = driftbui) en toen stond er een jongetje bij mijn fiets. Ik heb geen idee wat hij precies deed, ik had hem amper opgemerkt, ik kan me ook niet goed meer herinneren hoe oud hij was (ergens tussen 5 en 8) en opeens pakt zijn moeder hem met een verontschuldigende blik bij de arm en zegt "ja, sorry hoor, hij is autistisch, hij reageert soms anders dan andere kinderen
Herkennen jullie zulke situaties (maar dan van de andere kant) ook?
In de situatie die jij beschrijft lijkt het wel of ze zich voor haar kind schaamt? Als het jongetje niet fladderend en/of gillend andere kinderen lastig valt, hoef je je toch niet te verontschuldigen? Denk ik dan.
Livelink, ik vind het idd wel stoer dat je het geprobeerd hebt. Ik durf het niet aan. Er is wel binnenkort een kindervoorstelling, waar mijn schoonmoeder graag met hem naar toe wil. We zullen zien hoe dat gaat.
Op sommige momenten vind ik het erg fijn dat we de diagnose hebben. Bijvoorbeeld gister gaf ik meneer een koekje. Ik had alleen het koekje al doormidden gebroken, en dat mocht kennelijk niet. Hij ging volledig uit zijn stekker over dat koekje. Nu ik weet dat hij autistisch is, weet ik dat hij echt oprecht overstuur is over dat koekje, en dat hij zich niet aanstelt. Ik heb hem dus even flink laten tieren, gezegd dat ik snap dat hij het vervelend vindt dat het koekje al in twee stukjes ligt, maar dat hij toch echt geen ander koekje kreeg. Daarna werd hij weer rustig. Als ik niet had geweten dat hij autistisch was, had ik me er veel drukker over gemaakt, nu is het veel beter te plaatsen.
Gister ook naar de supermarkt geweest. Uitgebreid verteld wat we gaan kopen. En vaak herhaald. Meneer liep als een mak lammetje mee door de winkel, want hij wist wat we gingen kopen. Bied een beetje structuur en meneer is happy. Fijn.
En als je er over nadenkt dan realiseer je je pas hoe ongelooflijk veel overgangen een dag telt. Alleen op school al; elk nieuw taakje is voor Job een grote overgang. Als het ene taakje niet meteen kan worden opgevolgd door een ander taakje dan ben je Job ook al kwijt. Dan gaat hij door het klaslokaal fladderen en moet je weer helemaal van voren af aan beginnen om contact met hem te krijgen. Pauzes zijn door hem bijna niet te hanteren. De onderwijsassistent haalt hem voor de pauze al uit de klas en gaat met hem apart zitten. Het lukt hem zelden om in de pauzes met de rest van de groep mee te doen, zo van slag raakt hij er van.
In dat licht bezien heeft hij echt een wereldprestatie geleverd met het meegaan naar Mary Poppins. Ik heb ook 's ochtends eerst twee uur met hem moeten wandelen voor hij zover gekalmeerd was dat hij mee kon gaan. Dat moeten we dus ook echt niet meer doen.
daarom vind ik het juist soms wel handig om mensen in te lichten over mijn dochter en haar soms wat bijzondere 'gebruiksaanwijzing', nog even inhakend op de vraag van lot. ik vind het alleen wel lastig te bepalen wat nou een goed moment is om er iets over te zeggen, en wanneer 't juist niet nodig is. ik vind het niet per se iets om geheimzinnig over te doen en het kan veel schelen als anderen ook een beetje weten wat er speelt, maar andersom kan zo'n 'stempel' ook negatief werken of inderdaad soms wat overbodige info zijn als alles goed gaat. op de camping afgelopen zomer heb ik er niks over gezegd tegen de moeders van kinderen waar zij mee speelde en 't ging goed. vorig jaar wel, maar toen deden deden zich ook meer situaties voor die wel een beetje om een verklaring vroegen (bijv. dat ze de weg naar de wc maar niet kon onthouden). op school heb ik 't er hier en daar wel over met medeouders, ook omdat ze daar toch regelmatig over de vloer komt. maar soms denk ik dat anderen 't misschien ook wel ervaren als overdreven beschermend of verontschuldigend. het blijft toch wat gevoelige materie, ook voor anderen is het per persoon weer verschillend hoe ze het vinden om daarmee geconfronteerd te worden.
livelink, jammer dat 't net wat teveel gevraagd was voor job, maar ik vind 't ook wel goed dat jullie wel af en toe dit soort dingen proberen. als ik me goed herinner kent hij de film ook goed toch? ik kan me best voorstellen dat je dacht dat 't juist wel wat voor hem zou zijn. maar goed, weer wat geleerd.
zo gingen wij naar een circusvoorstelling tijdens onze vakantie. cato heeft het wel volgehouden, maar ik merkte ook aan haar dat 't eigenlijk allemaal wel wat te veel was. ze heeft meer dan de helft niet bewust meegekregen maar trok zich terug in een soort dromeland.
Ik heb dus besloten het verder ook niet echt aan 'derden' te vertellen. Zolang zijn leerkrachten het weten en onze vriendenkring vind ik het verder prima.
Zoon kan zichzelf enorm goed aanpassen buitenshuis dus de noodzaak om het te vertellen is verder ook niet zo groot.
Zo kwam Katja een keer helemaal overstuur naar ons toe dat zij en Job aan het spelen waren en dat een andere ouder tegen Job had gezegd dat hij een kutkind was.
En volgens Katja was Job op dat moment eigenlijk gewoon rustig aan het spelen en gebeurde er heel weinig. Job straalt al wel uit dat hij anders is dan anderen. Ik begrijp alleen echt niet hoe een ouder erbij komt om zo iets tegen een kind te zeggen.
Het feit is dat wij niet altijd zelf 100% aanwezig kunnen zijn om in te grijpen en dat er dus ook wel eens door andere ouders of volwassenen moet worden ingegrepen bij Job. Heel begrijpelijk en de meeste doen dat op een goede manier, maar sommigen....
de ouders van mijn vriend (ik noem ze bewust al heel lang geen schoonouders meer, want mensen die zich zo ten opzichte van mijn kind misdragen hoef ik niet in mijn persoonlijke kringquote:
Ik merk dat mensen mijn kind ineens met andere ogen gaan bekijken..alsof het gekke henkie is, terwijl ze me daarvoor nog zeiden nooit iets aan hem gemerkt te hebben.
Ik heb dus besloten het verder ook niet echt aan 'derden' te vertellen. Zolang zijn leerkrachten het weten en onze vriendenkring vind ik het verder prima.
Zoon kan zichzelf enorm goed aanpassen buitenshuis dus de noodzaak om het te vertellen is verder ook niet zo groot.
)zijn ook van die types.
vinden mijn kind maar raar (dat zeggen ze overigens niet tegen mij, maar dat hoor ik van mijn vriend, waar ze het dus wel tegen zeggen) en negeren hem. ze zijn zelfs dit jaar niet eens op zijn verjaardag geweest. dat deed voor mij de deur dicht. van mij hoeft hij er niet meer heen om sociaal wenselijk op een verjaardag te verschijnen (wat we tot daarvoor gewoon deden)
walgelijk zulke types.
Het Dolfinarium organiseert ism het NVA weer een speciale Auti-Doe-Dag in het Dolfinarium Harderwijk.
Je moet vooraf kaarten kopen zodat grote drukte beperkt wordt, en de voorstellingen worden speciaal aangepast.
Kijk op www.dolfinarium.nl/nva
Ik heb een vraag. Ik ben net aan mijn vierde schooljaar SPH (sociaal pedagogische hulpverlening) begonnen en ik moet binnenkort een scriptie schrijven. Hiervoor moet ik een actueel probleem signaleren, onderzoeken en als het even kan oplossen. Ik heb in de afgelopen jaren veel verschillende doelgroepen leren kennen, maar ik heb echt een zwak ontwikkeld voor kinderen met een autistische stoornis
. En wie kan me nou beter helpen met het vinden van een goed probleem signaleren dan de mensen die er middenin zitten, jullie dus! Ik vroeg me af of jullie iets weten waarvan je denkt "nou daar loop ik aaaaaltijd weer tegenaan, dat kan beter" of " waarom bestaat er geen..." ?
Jullie zouden me heel erg helpen als jullie er even over na zouden kunnen denken
alvast heel erg bedankt. ik neem aan dat het ok is dat ik dit hier zo neer zet
? zo nee, dan mag een modje hem verplaatsen Ik zal eens nadenken over een goed voorbeeld
quote:Op dinsdag 30 augustus 2011 18:12 schreef littledrummergirl het volgende:
Hallo lieve kanjers van moeders
Ik heb een vraag. Ik ben net aan mijn vierde schooljaar SPH (sociaal pedagogische hulpverlening) begonnen en ik moet binnenkort een scriptie schrijven. Hiervoor moet ik een actueel probleem signaleren, onderzoeken en als het even kan oplossen. Ik heb in de afgelopen jaren veel verschillende doelgroepen leren kennen, maar ik heb echt een zwak ontwikkeld voor kinderen met een autistische stoornis
Ik vroeg me af of jullie iets weten waarvan je denkt "nou daar loop ik aaaaaltijd weer tegenaan, dat kan beter" of " waarom bestaat er geen..." ?
Jullie zouden me heel erg helpen als jullie er even over na zouden kunnen denken
ik neem aan dat het ok is dat ik dit hier zo neer zet
Daar lopen wij altijd weer keihard tegenaan. Een oplossing is niet zo makkelijk te vinden, vrees ik.
Of zoek je echt meer naar een praktisch probleem?
(ook via de pm 
) echt alle suggesties zijn van harte welkom! Het is alleen wel de bedoeling dat we een algemeen probleem signaleren en op proberen te lossen, dus individuele problemen wordt wat lastiger omdat de uitslag daarvan uiteindelijk niet representatief is voor een hele groep kinderen. Al kan ik me bijvoorbeeld wel voorstellen dat meerdere ouders last hebben met de overgang tussen vakanties enzo dus als dat echt een groot algemeen bekend probleem is, dan kunnen we daar misschien wel weer wat mee. als er nog meer suggesties zijn hoor ik ze graag
misschien zou er op de pabo aandacht aan geschonken kunnen worden.
ik heb een blauwe maandag stage gelopen op een basisschool en daar werd door de leerkrachten bijna letterlijk gejuichd toen een leerling met een stoornis van school ging. echt op een stuitende manier
Ja, daar ben ik het mee eens.quote:
het enige wat ik kan bedenken is dat leerkrachten er (nog) beter op zouden kunnen inspelen.
misschien zou er op de pabo aandacht aan geschonken kunnen worden.
Ze juichen het toe dat een kind zo veel/lang mogelijk van het reguliere basisonderwijs gebruik maakt maar het kennisniveau van de leerkrachten is daar niet op ingesteld. Je moet net toevallig geluk hebben dat je er eentje treft die het interessant vindt en zich inleest.
Ik loop daar toch wel voortdurend tegenaan, al jaren.
hoewel ik echt wel weet hoe moeilijk het moet of beter gezegd kan zijn in het systeem zoals het er ligt maar toch krijg ik er een knoop van in me maagquote:
ik heb een blauwe maandag stage gelopen op een basisschool en daar werd door de leerkrachten bijna letterlijk gejuichd toen een leerling met een stoornis van school ging. echt op een stuitende manier
Nou dames, zo gaat het er écht niet overal aan toe hoor, achter jullie ruggen om.quote:
ik heb een blauwe maandag stage gelopen op een basisschool en daar werd door de leerkrachten bijna letterlijk gejuichd toen een leerling met een stoornis van school ging. echt op een stuitende manier
Inderdaad is het gedrag van sommige kinderen erg bewerkelijk en vergt het meer dan gemiddelde inspanning van menig leerkracht. Maar vaak is het zo dat juist díe kinderen, in wie je zo veel energie steekt, je hart stelen. Écht!
Nee, natuurlijk niet en ik verwacht het ook totaal niet in ons geval. Maarrrrr...het gedrag van sommige leerkrachten is ook vaak "bewerkelijk" zeg maar.quote:
[..]
Nou dames, zo gaat het er écht niet overal aan toe hoor, achter jullie ruggen om.
Ze zijn helaas niet allemaal zo lief als jij
Dankjewel voor je compliment.
Het is nu vrijdagavond dus kun je weinig meer, ik weet niet of het bedrijf ook op zaterdag telefonisch te bereiken is?
Lijkt me voor niemand echt fijn om maandagochtend maar te gaan zitten afwachten of er een taxi komt
Yep ervaring!quote:Op vrijdag 2 september 2011 23:27 schreef Djeez het volgende:
We hebben een probleempje. Deze week zou de taxichauffeur van Kim komen kennismaken en de afhaaltijden doorgeven. Mocht er niemand thuis zijn, dan zou de chauffeur een briefje in de brievenbus gooien. Nu is de week voorbij, en is er geen chauffeur geweest. Ook geen briefje in de bus, en dat terwijl Kim maandag gaat beginnen. We zijn nu erg bang dat er iets is misgegaan en dat er komende week geen taxi is voor Kim. Hebben jullie toevallig ervaring met taxibusjes?
Bij ons gaat het tot nu toe best goed, maar van andere ouders heb ik begrepen dat die bedrijven soms logistieke rampen kunnen zijn. Wat je als ouder kunt doen is assertief zijn, voor je kind opkomen. Dus bellen bellen bellen!!! Als het goed is zijn ze ook in het weekend bereikbaar.
Overigens is bij ons de chauffeur in het weekend komen kennismaken, dus wellicht komt er nog iemand. Neemt niet weg dat ik als ik jou was toch al zou bellen vandaag.
Hier komen ze ook soms pas in het weekend ervoor zoals Moonah zegt, maar ik zou zeker bellen. In het weekend zijn de meeste telefonisch te bereiken.quote:
We hebben een probleempje. Deze week zou de taxichauffeur van Kim komen kennismaken en de afhaaltijden doorgeven. Mocht er niemand thuis zijn, dan zou de chauffeur een briefje in de brievenbus gooien. Nu is de week voorbij, en is er geen chauffeur geweest. Ook geen briefje in de bus, en dat terwijl Kim maandag gaat beginnen. We zijn nu erg bang dat er iets is misgegaan en dat er komende week geen taxi is voor Kim. Hebben jullie toevallig ervaring met taxibusjes?
Er zou gisteren iemand komen en als ik er neit was, zou er en briefje in de bus liggen met haal en breng tijden.
Ik heb wel kunnen doorgeven dat Kim maandag wordt gebracht en gehaald door ons ivm 1e dag.
Maandag bel ik direct weer op uiteraard. Ik vind het ook heel vreemd dat er niemand langs is geweest. Wel zo handig om haal tijden te weten.
Ze heeft kennis gemaakt en Kim wordt om 7.45 opgehaald. Zoals ik al tegen Djeez zei, het komt heus wel goed!
Er is nu afgesproken dat hij in ieder geval tot eind oktober blijft en dan wordt er weer verder gekeken. Inmiddels hebben we wel een mogelijke school voor hem gevonden waar we vrijdag kunnen kennismaken. Als het goed is krijgen we 21 september uitsluitsel over ons indicatieverzoek voor een rec 4 school. En dan moeten we met zijn allen heel zorgvuldig de overgang naar zijn nieuwe school gaan begeleiden. Als dat dan allemaal eind oktober goed gaat dan kunnen we over naar huis gaan, gaan nadenken.
Wat gaat dat snel!Jammer zeg, dat je het gesprek als weinig hoopgevend hebt ervaren. Maar ik denk dat zo'n rec (niet cluster?) 4 school hem wel heel goed zal doen. Die hangt van structuur en voorspelbaarheid aan elkaar! En het lijkt me hoogst onwaarschijnlijk als Job daar geen indicatie voor zou krijgen.
Ik zag laatst een foto van Job voorbij komen in het andere topic. Wat een heerlijk snoetje!
Ingrid, mooi dat het nu met de taxi geregeld is. Fijn dat het Kim bevalt op haar nieuwe school (las ik ook al in het andere topic!).
Ik weet ook niet waarom het daar anders is dan in de rest van het land. Maar het is hetzelfde als cluster 4 inderdaad.
Ik kan me ook niet voorstellen dat Job de indicatie niet zou krijgen, maar je weet maar nooit.
Nee, je weet maar nooit tegenwoordig. Maar hopelijk maak je je daar niet al te veel zorgen over. Het lijkt me écht sterk (en schandalig) als een kind als Job er niet naartoe zou mogen volgens dit kabinet.quote:
Ik kan me ook niet voorstellen dat Job de indicatie niet zou krijgen, maar je weet maar nooit.
De school waar Job tot nu toe zat heeft toch een dossier opgebouwd? Met alle interventies die zij hebben gepleegd? En alles waar zij met hem tegenaan zijn gelopen? Ook de bevindingen het UMC hebben een forse vinger in de pap lijkt me.
Spannend, vrijdag kennismaken. Ik hoop dat het goed voelt.
als het te persoonlijk is zeg het maar hoor, dan haal ik de vraag weg.
Ik kan daar nu wel mee omgaan, het feit ligt er gewoon dat we die hulp nodig hebben.
Maar nu willen we eigenlijk allemaal (ook Katja) graag dat hij weer snel thuis komt. Daar zijn we nu ook wel weer aan toe.
Kim is helemaal van slag nu met slapen. Komt denk ik door de indrukken allemaal en de taxi.
Ze vind het wel heel leuk, heeft al meer verteld dan ze deed op de oude school.
dan vind ik het leven met een kind met pdd nos al moeilijk. hoe moet het voor jou dan wel niet zijn?
hier is de toon al weer gezet. een moeder van een klasgenootje maakte me fijntjes duidelijk dat het met dat autisme van luca toch wel meeviel, want zij merkte er maar weinig van.
en bedankt, wat maakt zij hem nou mee?
want ja, haar kind heeft diabetes, dat is pas erg. dat moet heel de school weten
waarom moeten mensen dingen altijd tegen elkaar afwegen? laat dingen toch gewoon naast elkaar bestaan en laat mensen in hun waarde!
we hadden vanavond kennismakingsavond van luca's klassenlerares. het was meteen bingo en we werden verzocht nog even te blijven. de juf van de basisschool had doorgegeven dat luca autistisch is en zelf had hij dat ook al in een kennismakingsgedoetje verteld en nu wilde ze er meer over weten. ze was heel geinteresseerd en ik had er een goed gevoel bij.
dat geeft de burger moed
livelink, vijf hele maanden alweer joh, ik kan er bijna niet bij, ongelooflijk. ik kan me voorstellen dat jullie hem nu ook wel graag weer thuis zouden hebben. hoe staat hij daar zelf tegenover? mist hij thuis erg? en sjonge, toch autisme... ! ik vind het in je beschrijvingen wel steeds heel fijn om te lezen dat iedereen zo duidelijk het allerbeste met job voor heeft. niet in de laatste plaats jullie zelf natuurlijk. en ook ontzettend knap dat jullie zelf zo actief aan de slag gegaan zijn met de nodige leerprocessen. petje af hoor. ik gun jullie nog heel veel fijne tijden met z'n allen. en soms even met z'n tweeën of drieën, want je moet inderdaad niet vergeten dat je er zelf ook nog bent...
was het maar waar trui. nee het is puur onbegrip/domheid. zij maakt luca sporadisch mee.quote:
lady, misschien bedoelde ze het juist wel een soort van 'troostend' of complimenteus, het is toch ook ergens wel fijn dat anderen er niet zo veel van merken? fijn dat de nieuwe juf zo open staat voor informatie en overleg!
livelink, vijf hele maanden alweer joh, ik kan er bijna niet bij, ongelooflijk. ik kan me voorstellen dat jullie hem nu ook wel graag weer thuis zouden hebben. hoe staat hij daar zelf tegenover? mist hij thuis erg? en sjonge, toch autisme... ! ik vind het in je beschrijvingen wel steeds heel fijn om te lezen dat iedereen zo duidelijk het allerbeste met job voor heeft. niet in de laatste plaats jullie zelf natuurlijk. en ook ontzettend knap dat jullie zelf zo actief aan de slag gegaan zijn met de nodige leerprocessen. petje af hoor. ik gun jullie nog heel veel fijne tijden met z'n allen. en soms even met z'n tweeën of drieën, want je moet inderdaad niet vergeten dat je er zelf ook nog bent...
bovendien is zijn een van de ouders geweest die me aangesproken heeft over het afwijkende gedrag van luca, dus ze ziet het wel.
wat ze niet begrijpt/wil begrijpen is dat er niet alleen zichtbare dingen zijn, maar ook onzichtbare.
dat bepaalde dingen gewoon niet kunnen (je mag luca niet teveel en zeker niet onverwacht aanraken en blijf vooral van zijn hoofd af) onvoorspelbare reakties, onlogische akties.
dat gebeurt hier thuis volop en buiten de deur is hij in staat een voor een bepaalde tijd sociaal wenselijk te doen en dan vervolgens thuis helemaal in zichzelf te kruipen als reaktie daarop.
kom dan bij mij niet met het verhaal aan dat diabetes veeeeel erger is dan autisme.
ik hou niet van dat afwegen op een schaal van erg. het is allebei vervelend op een eigen manier.
het is ook niet de eerste keer dat ze het zegt.
Kun je niet in overleg met zijn groep en behandelaars nu een oplossing bedenken?
Hij komt ondertussen ook op een "fysieke" leeftijd dat hem wellicht uitgelegd kan worden dat sinterklaas niet bestaat. Of een duidelijke brief van sinterklaas of iets dergelijks.
Doet me denken aan Oxy die voor haar verjaardag/sinterklaas etc wil weten wat ze krijgt en dan in doorzichtig pakpapier ingepakt.
Misschien kun je een manier vinden dat het voor hem wat hanteerbaarder wordt want zo worden de komende 3 maanden wel heel lang
Sterkte!
hier hebben ze de boeken ook weer doorgenomen en keuzes maken is ook voor cato vrijwel onmogelijk. ze wil álles wel hebben. dus van mij mag ze gewoon overal een kruisje bij zetten. en als ik zeg dat sinterklaas natuurlijk niet alles kan kopen wat op haar lijstje staat zegt ze 'nou dan vraag ik dat voor m'n verjaardag'.
probleem opgelost. 
Dus we zijn de knuffels even in het echt gaan bekijken om een beter beeld te krijgen. Dat hielp gisteren wel iets.
het gaat momenteel trouwens goed met 'r, dat is zo fijn! vorige week heb ik nog uitgebreid met haar juf gesproken, en dat is ook echt precies de goede juf voor haar. kundig, rustig en ontzettend lief. ze heeft het handelingsplan van vorig jaar heel goed gelezen en is heel betrokken. zo heeft ze bijvoorbeeld voor Cato de knopen van haar verfschort afgeknipt, omdat ze zo'n hekel aan knopen heeft.
maar ook goed op zoek naar waar haar leerpunten zitten en hoe ze die kan aanspreken. ze had ook heel goed afgewogen of Cato nou wel of niet geschikt was voor de 'zongroep', vanwege enerzijds hoog niveau van lezen, maar anderzijds moeite met zelfstandig werken (overzien van de nodige stappen). ik moest vandaag erg lachen toen Cato aan G uitlegde dat het toch echt beter was als hij in z'n werk telkens nieuwe dingen moest doen, want dan zou hij steeds meer leren en meer kunnen, en dat is toch fijn?! (en dat dus uit de mond van Cato, die altijd zo angstig was voor nieuwe dingen en dol is op herhaling). vanavond zei ze ook nog: pfff, die papa maakt ook altijd maar dezelfde grapjes he.
) cato Wat klink je fijn trui IJsbeertje blijft wel zijn all time favourite. Vandaag zei hij dat ik ijsbeertje ook wel Koning Knuffel mocht noemen. Hij maakte er ook een grapje van. Ik ben zelf Knuffelkoning en IJsbeertje is Koning Knuffel.
IJsbeertje heeft sinds een paar maanden trouwens de Tangle om zijn nek. En zo heeft de Tangle ook uiteindelijk zijn functie gekregen, want onderdeel van ijsbeer knuffelen is ook met de Tangle friemelen. Ik moest de Tangle vandaag ook in de afwasmachine stoppen van Job, want hij was wat te vies geworden.