R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo,
Mijn naam is David, 20 jaar en vrijgezel. Ik heb een probleem waarbij ik het advies van anderen nodig hebt. Zelf heb ik namelijk het idee dat ik er niet meer uitkom.
Ik kan mezelf beschrijven als spontaan, gevoelig, onzeker en snel gekwetst. Kleine opmerkingen van vrienden, bijvoorbeeld over hoe je eruit ziet, kon ik me enorm aantrekken. Sinds een jaar werk ik er keihard aan om deze onzekerheid de kop in te drukken en meer zelfvertrouwen te krijgen. Met resultaat, want vandaag de dag kan ik zeggen dat ik me eigen sterktes en kwaliteiten erken en ik mezelf heel anders in het leven plaats dan een jaar geleden.
Ik heb een leuke vriendengroep, gemengd met jongens en meisjes. Met een paar ben ik erg hect, met een paar wat minder. Ik doe eigenlijk niet veel verkeerd en sta altijd voor ze klaar. Je zou kunnen zeggen dat ze met me weglopen. Het probleem is dat ik van 1 vriend altijd het mikpunt ben van vervelende en kwetsende opmerkingen. Eigenlijk zou ik hem geen vriend willen noemen, maar aangezien hij onderdeel is van de groep zit je met hem opgescheept, zowel met feestjes als vakanties. Vroeger kon ik hier enorm mee zitten en ging ik erg twijfelen aan mezelf; wat doe ik verkeerd dat hij zo tegen mij doet? Vandaag de dag, nu ik zelfverzekerder in het leven sta, weet ik dat deze opmerkingen ongegrond zijn en niet mijn, maar zijn probleem zijn. Ik geef hem namelijk geen enkele reden om zo tegen mij te doen, dus de oorzaak ligt niet bij mij, zo is mijn enige conclusie.
Ik weet dat deze jongen het thuis niet altijd makkelijk heeft gehad. Ik besef me inmiddels ook dat het voor hem makkelijk is om een gevoelig persoon als mij uit te kiezen om je frustratie op af te reageren. Mijn andere vrienden zouden namelijk veel minder over zich heen laten lopen; die beter gebekt is. Ik doe immers toch niets terug, want zo ben ik niet. Ik weet dus dat ik de oorzaak niet bij mezelf kan leggen, maar 'trek je er niets van aan' is helaas te makkelijk gezegd. Het vreet aan me wanneer hij in het bijzijn van mijn echte vrienden me zo kleineert.
Mijn vraag is wat ik hier mee moet doen? Ik zou zo graag willen begrijpen waarom hij zo tegen me doet, maar helaas kan ik dat niet. Ik pieker me dood over wat zijn reden is dat hij altijd mij uitkiest terwijl ik hem niets kwaad doe? Wil hij grappig zijn naar anderen toe,de aandacht op zich vragen, is hij jaloers, frustatie africhten, of mag hij me gewoon niet? Het maakt me erg ongelukkig. Waarom wil iemand een ander zo kwetsen en kan die niet gewoon leuk meedoen? Waarom zijn deze mensen er? Ik vind het enorm lastig me hierin te verplaatsen, puur omdat ik zelf het tegenovergestelde ben van zijn gedrag. Hoe kan ik het stoppen zonder me tot zijn niveau te verlagen? Werk aan je assertiviteit wordt dan gezegd, maar ik heb niet het idee dat ik tot deze gevoelloze persoon kan doordringen.
Mijn naam is David, 20 jaar en vrijgezel. Ik heb een probleem waarbij ik het advies van anderen nodig hebt. Zelf heb ik namelijk het idee dat ik er niet meer uitkom.
Ik kan mezelf beschrijven als spontaan, gevoelig, onzeker en snel gekwetst. Kleine opmerkingen van vrienden, bijvoorbeeld over hoe je eruit ziet, kon ik me enorm aantrekken. Sinds een jaar werk ik er keihard aan om deze onzekerheid de kop in te drukken en meer zelfvertrouwen te krijgen. Met resultaat, want vandaag de dag kan ik zeggen dat ik me eigen sterktes en kwaliteiten erken en ik mezelf heel anders in het leven plaats dan een jaar geleden.
Ik heb een leuke vriendengroep, gemengd met jongens en meisjes. Met een paar ben ik erg hect, met een paar wat minder. Ik doe eigenlijk niet veel verkeerd en sta altijd voor ze klaar. Je zou kunnen zeggen dat ze met me weglopen. Het probleem is dat ik van 1 vriend altijd het mikpunt ben van vervelende en kwetsende opmerkingen. Eigenlijk zou ik hem geen vriend willen noemen, maar aangezien hij onderdeel is van de groep zit je met hem opgescheept, zowel met feestjes als vakanties. Vroeger kon ik hier enorm mee zitten en ging ik erg twijfelen aan mezelf; wat doe ik verkeerd dat hij zo tegen mij doet? Vandaag de dag, nu ik zelfverzekerder in het leven sta, weet ik dat deze opmerkingen ongegrond zijn en niet mijn, maar zijn probleem zijn. Ik geef hem namelijk geen enkele reden om zo tegen mij te doen, dus de oorzaak ligt niet bij mij, zo is mijn enige conclusie.
Ik weet dat deze jongen het thuis niet altijd makkelijk heeft gehad. Ik besef me inmiddels ook dat het voor hem makkelijk is om een gevoelig persoon als mij uit te kiezen om je frustratie op af te reageren. Mijn andere vrienden zouden namelijk veel minder over zich heen laten lopen; die beter gebekt is. Ik doe immers toch niets terug, want zo ben ik niet. Ik weet dus dat ik de oorzaak niet bij mezelf kan leggen, maar 'trek je er niets van aan' is helaas te makkelijk gezegd. Het vreet aan me wanneer hij in het bijzijn van mijn echte vrienden me zo kleineert.
Mijn vraag is wat ik hier mee moet doen? Ik zou zo graag willen begrijpen waarom hij zo tegen me doet, maar helaas kan ik dat niet. Ik pieker me dood over wat zijn reden is dat hij altijd mij uitkiest terwijl ik hem niets kwaad doe? Wil hij grappig zijn naar anderen toe,de aandacht op zich vragen, is hij jaloers, frustatie africhten, of mag hij me gewoon niet? Het maakt me erg ongelukkig. Waarom wil iemand een ander zo kwetsen en kan die niet gewoon leuk meedoen? Waarom zijn deze mensen er? Ik vind het enorm lastig me hierin te verplaatsen, puur omdat ik zelf het tegenovergestelde ben van zijn gedrag. Hoe kan ik het stoppen zonder me tot zijn niveau te verlagen? Werk aan je assertiviteit wordt dan gezegd, maar ik heb niet het idee dat ik tot deze gevoelloze persoon kan doordringen.
Kan je de persoon in kwestie er niet op aanspreken? En probeer gewoon eens iets terug te zeggen. Zo ben je misschien niet, maar dat kan je wel leren. Je hebt immers ook al geleerd hoe je onzekerheid kan beperken.
Gewoon vragen: waarom doe je dat altijd, ik voel me er niet fijn door.
Misschien is hij er zelf niet van bewust wat voor effect zijn woorden op jou hebben. Is hij dat wel en doet hij het expres, dan weet jij ook waar je aan toe bent.
Misschien is hij er zelf niet van bewust wat voor effect zijn woorden op jou hebben. Is hij dat wel en doet hij het expres, dan weet jij ook waar je aan toe bent.
De volgende keer als hij zo doet gewoon en plein public vragen waarom hij dat doet.
Ok stelletje hokboeren
nou ja, je kunt hem ook gewoon eens een keertje apart nemen van de groep af en het hem gewoon vragen/mededelenquote:Op donderdag 5 mei 2011 20:32 schreef padlarf het volgende:
De volgende keer als hij zo doet gewoon en plein public vragen waarom hij dat doet.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Vraag je andere vrienden of zij enig idee hebben. De volgende keer als je met de groep tezamen bent, kun je het onderwerp aansnijden. Hij zal dan ten overstaan van de groep uit kunnen leggen wat dat ape-gedrag te betekenen heeft.
'Me' is géén bezittelijk voornaamwoord
De reden dat hij zo doet? Omdat je een makkelijk mikpunt bent, omdat hij frustraties heeft, omdat hij jaloers op je is, omdat hij geen reet om jouw gevoel geeft, omdat hij het kan doen, omdat je vrienden hem er niet op aanspreken en er blijkbaar om lachen, omdat je misschien irritant bent en zo kunnen er nog veel meer redenen zijn.
Ook al zou je weten waar het vandaan komt, dan lost dat niks op. Zoals velen voor mij ook al hebben gezegd zeg het gewoon eens tegen hem.
Ook al zou je weten waar het vandaan komt, dan lost dat niks op. Zoals velen voor mij ook al hebben gezegd zeg het gewoon eens tegen hem.
quote:Op donderdag 5 mei 2011 23:58 schreef Cactus1 het volgende:
De reden dat hij zo doet? Omdat je een makkelijk mikpunt bent, omdat hij frustraties heeft, omdat hij jaloers op je is, omdat hij geen reet om jouw gevoel geeft, omdat hij het kan doen, omdat je vrienden hem er niet op aanspreken en er blijkbaar om lachen, omdat je misschien irritant bent en zo kunnen er nog veel meer redenen zijn.
Ook al zou je weten waar het vandaan komt, dan lost dat niks op. Zoals velen voor mij ook al hebben gezegd zeg het gewoon eens tegen hem.
Ik zou gewoon zeggen: "hey anders kap je daar eens even mee" op licht geirriteerde toon.quote:
Gewoon vragen: waarom doe je dat altijd, ik voel me er niet fijn door.
Misschien is hij er zelf niet van bewust wat voor effect zijn woorden op jou hebben. Is hij dat wel en doet hij het expres, dan weet jij ook waar je aan toe bent.
Verder niet vragen waarom hij dat doet of dat je je niet fijn voelt. Alleen maar brandstof voor hem om door te gaan
Ik denk dat juist deze zin voer zou zijn om door te gaan. Je kent duidelijk de regels van feedback geven nietquote:
Ik zou gewoon zeggen: "hey anders kap je daar eens even mee" op licht geirriteerde toon.
Verder niet vragen waarom hij dat doet of dat je je niet fijn voelt. Alleen maar brandstof voor hem om door te gaan
Probeer hem er eens serieus over aan te spreken. Mocht dit niet baten, dan hem gigantisch de grond in boren waar iedereen bij is. Misschien is dat dan wel het enige wat hij begrijpt. Ik ga er echter vanuit dat hij wel voor rede vatbaar zou moeten zijn...
De 'vriend' van TS lijkt anders ook niet veel op te hebben met de geldende fatsoensnormen, dus misschien landt dit juist beter bij hem.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 12:18 schreef Cactus1 het volgende:
[..]
Ik denk dat juist deze zin voer zou zijn om door te gaan. Je kent duidelijk de regels van feedback geven niet
Klopt, ik zou dan ook niet direct mijn gevoel op tafel gooien, maar eerder iets zeggen van: 'gast, het valt me op dat je me elke keer loopt af te zeiken. Waarom doe je dat?'quote:
De 'vriend' van TS lijkt anders ook niet veel op te hebben met de geldende fatsoensnormen, dus misschien landt dit juist beter bij hem.
Open vraag, geen kans voor ontsnapping, dus komt er vanzelf een antwoord. Ik gok iets in de trant van: 'hahaha is lachen joh, bedoel er niks mee man
'Als je dan zegt: 'nou, ik word er niet vrolijk van, dus zou het waarderen als je er mee kapt.'
Ik denk dat de boodschap dan ook wel aankomt zonder dat je zielig hebt lopen doen. Als hij het dan weer doet, dan zou ik hem gewoon even aankijken, opstaan en weglopen, zodat hij het doorheeft. Als hij daar dan een geweldige grap over maakt zou ik gewoon rustig zeggen: "Ik heb geen zin in jou op deze manier" en dan weglopen.
Gewoon elke keer een beetje met een opgetrokken wenkbrauw naar hem staren alsof hij een grote puist op zijn neus heeft, daarna, zoiets als 'mja, ok' en verdergaan met waar je mee bezig was. Kom over alsof je denkt dat hij een kleuter is en jouw aandacht verder niet waard is. Werkt meestal het beste, bij mij dan. Of inderdaad even serieus over beginnen en hopen dat ie zich er wat van aantrekt.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Kan ook. Lijkt me iig niet het type om een officieel gesprek mee aan te gaan en al je gevoelens op tafel te leggen.quote:
[..]
Klopt, ik zou dan ook niet direct mijn gevoel op tafel gooien, maar eerder iets zeggen van: 'gast, het valt me op dat je me elke keer loopt af te zeiken. Waarom doe je dat?'
Open vraag, geen kans voor ontsnapping, dus komt er vanzelf een antwoord. Ik gok iets in de trant van: 'hahaha is lachen joh, bedoel er niks mee man
Als je dan zegt: 'nou, ik word er niet vrolijk van, dus zou het waarderen als je er mee kapt.'
Ik denk dat de boodschap dan ook wel aankomt zonder dat je zielig hebt lopen doen. Als hij het dan weer doet, dan zou ik hem gewoon even aankijken, opstaan en weglopen, zodat hij het doorheeft. Als hij daar dan een geweldige grap over maakt zou ik gewoon rustig zeggen: "Ik heb geen zin in jou op deze manier" en dan weglopen.
Ach, zulke etterbakjes heb je in veel (vrienden)groepjes hoor. Er is er altijd wel één die het baasje wilt spelen en/of constant op wilt vallen, desnoods over de rug van een ander. De beste aanpak tegen zulke figuren? Keihard confronteren. En nee, dan bedoel ik niet dat je 'm op z'n smoel moet mokeren, hoe erg hij het ook verdient. Wacht op een goeie gelegenheid, dus op een moment dat je met je hele vriendengroep samen bent en hij het écht weer te bont maakt. Op zo'n moment spreek je hem gewoon aan op z'n gedrag, en vraag je heel direct waarom hij zo doet. De clu zit hem in het wachten op dit goede moment, zodat de rest ook een overduidelijke herkenning voor het probleem heeft. Als het écht zo erg is, zullen je goede cq. verstandige vrienden het alleen maar met je eens zijn.
Zo zelfverzekerd klink je anders niet.... Volgens mij ben je nog steeds hetzelfde watje alleen ouder.
Ik adviseer je om een vechtsport te gaan oefenen, kung-fu bijvoorbeeld. Is ook nog eens goed voor je conditie.
Ik adviseer je om een vechtsport te gaan oefenen, kung-fu bijvoorbeeld. Is ook nog eens goed voor je conditie.
Doe eens lief!
Thanks voor jullie tips so far. Zitten aantal goede tussen.
Hoe meer ik erover nadenk hoe meer me opvalt dat ik altijd de persoon ben waar mensen hun spui op kwijt moeten. De 1 heeft ruzie met zijn vriendin, de ander wil opvallen en weer een ander houdt ervan zijn frustaties op anderen af te richten. Allemaal verschillende oorzaken van hun gedrag maar 1 ding hebben ze gemeen; ze pakken mij, simpelweg omdat ik het makkelijkste doelwit ben en niets terug doe. Ik ben aardig, te aardig en dat trekt deze mensen aan. De meeste mensen zien ook niet aan me dat ik er mee zit; ik ben spontaan en zie er volgens anderen leuk uit. Het kan dan vast geen kwaad daar je negatieve energie op kwijt te moeten, zo denken ze denk ik. Dat maakt me echter wel ongelukkig.
Het heeft voor mij lang geduurd om dit in te zien en te snappen dat het probleem niet bij mij ligt; ik heb meer zelfvertrouwen en weet nu dat ik niets fout doe. Mijn persoonlijkheid is echter wel een magneet om hun negatieve energie aan te trekken, in welke vorm dan ook. Persoonlijk neem ik het dus al niet meer (gelukkig!) maar het blijft vervelend deze rol te moeten vervullen. Mijn volgende stap zal dus moeten zijn om deze mensen te leren dat ze bij het verkeerde adres zijn. Helaas is het al jaren zo, dus het is niet dat je na 1x duidelijk zijn meteen resultaat boekt voor je verdere leven. Een lang proces dus.
Hoe meer ik erover nadenk hoe meer me opvalt dat ik altijd de persoon ben waar mensen hun spui op kwijt moeten. De 1 heeft ruzie met zijn vriendin, de ander wil opvallen en weer een ander houdt ervan zijn frustaties op anderen af te richten. Allemaal verschillende oorzaken van hun gedrag maar 1 ding hebben ze gemeen; ze pakken mij, simpelweg omdat ik het makkelijkste doelwit ben en niets terug doe. Ik ben aardig, te aardig en dat trekt deze mensen aan. De meeste mensen zien ook niet aan me dat ik er mee zit; ik ben spontaan en zie er volgens anderen leuk uit. Het kan dan vast geen kwaad daar je negatieve energie op kwijt te moeten, zo denken ze denk ik. Dat maakt me echter wel ongelukkig.
Het heeft voor mij lang geduurd om dit in te zien en te snappen dat het probleem niet bij mij ligt; ik heb meer zelfvertrouwen en weet nu dat ik niets fout doe. Mijn persoonlijkheid is echter wel een magneet om hun negatieve energie aan te trekken, in welke vorm dan ook. Persoonlijk neem ik het dus al niet meer (gelukkig!) maar het blijft vervelend deze rol te moeten vervullen. Mijn volgende stap zal dus moeten zijn om deze mensen te leren dat ze bij het verkeerde adres zijn. Helaas is het al jaren zo, dus het is niet dat je na 1x duidelijk zijn meteen resultaat boekt voor je verdere leven. Een lang proces dus.
Heb ik ook lang gehad, altijd de sjaak omdat ik de kleinste slapste van iedereen was, 3 jaar kickboxen en fitness verder heb ik nooit meer problemen, maar ik heb nu ook andere vrienden, als je issues hebt ga je lekker naar Dr. Phil ofzo, maar reageer ze niet op je maten af...
Probeert hij je niet gewoon te dollen? Mannen zeiken elkaar af, dat is onderdeel van het man-zijn.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Absoluut, maar ik zou nooit een vriend afzeiken terwijl ik het idee heb dat ie t echt niet leuk vind.quote:
Probeert hij je niet gewoon te dollen? Mannen zeiken elkaar af, dat is onderdeel van het man-zijn.
|
|
