WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Hoi, allen. 
Dit topic heb ik geopend omdat ik voor een aantal lastige keuzes sta. Ik zou het fijn vinden als jullie Fok!ers met me meedachten, en jullie mening/kennis hierover gaven.
De situatie is als volgt. Een tijd geleden ben ik in mijn studie en leven vastgelopen wegens niet onderkend autisme. Ik kreeg toen geen studiefinanciering meer, en ben in de Wajong terecht gekomen. Dit is bedoeld als ‘steun in de rug’. Discussies of ‘dat nodig is’ ga ik niet uit de weg, maar liever niet in dit topic. Ik ben bang dat het dan alleen nog maar daar over gaat. Gelukkig ben ik daar weer aardig bovenopgekrabbeld, en ben nu gestaag verder aan het studeren. Mijn doel is om na mijn studie in een reguliere baan aan de slag te gaan. Nu moet ik een masteropleiding kiezen, en ik sta voor een aantal keuzes. Ik ben ook de jongste niet meer, heb een lieve vriend (we zijn al 8 jaar samen) we willen graag een kindje. Nu is de vraag hoe ik die twee dingen kan realiseren en of ik die allebei kan realiseren.
Voor mijzelf had ik de volgende opties uit gedacht.
Optie 1: Ik ga verder met mijn studie Wijsbegeerte, en daarna promoveren als filosoof.
Dat klinkt (baan technisch) dommer dan het is.
-Het is een kleine studie (dus geen 150 kandidaten voor 3 promotieplekken).
-Ik kan goed ‘scoren’ in filosofie (altijd hoge cijfers, 8/9) en ken veel docenten op sleutelposities.
-Promoveren gaat vaak via ons-kent-ons, dus een promotieplek is hopelijk ook voor mij vrij makkelijk in de wacht gesleept. Tijdens het promoveren bouw ik een soort arbeidsverleden op, zodat ik bij een sollicitatie kan aantonen dat ik niet om de haverklap overspannen ben, en zet ik lijntjes uit naar een baan buiten het beschermde wereldje van de uni.
Wat wel een nadeel is dat mensen niet in eerste instantie op een gepromoveerd filosoof zitten te wachten. Tijdens die promotie moet ik dan ook behoorlijk boven het maaiveld uitsteken om een interessante keus te zijn. Betekent dat ik lange weken ga maken, en er niet altijd voor mijn kindje kan zijn. Misschien kan mijn vriend dan de rol van huisvader op zich nemen, of het gaat ook een paar daagjes naar de opvang. Omdat promovendi binnenkort maar euro 900 p/m verdienen weet ik niet hoe ik dat ga betalen. Mijn vriend kan dan immers niet (fulltime) werken. En de studieschuld moet ook afbetaald.
Optie 2: Ik kies een master waar ‘meer werk in zit’ en ga daar in promoveren..
Ik zat zelf aan kunstmatige intelligentie te denken. Net zo leuk als wijsbegeerte, maar ik ben er niet zo heel goed in (haal dan maar 7tjes met heel hard werken). Ook moet ik dan verhuizen naar een stad waar ik niemand ken, (ook geen handige docenten). Die verhuizing levert ook een boel gedoe en vertraging op.
Maar als ik daar promoveer, promoveer ik in een gewenst gebied, dus hoeft ik niet zoveel uit de kast te trekken om op te vallen tijdens mijn promotie. Iets meer lucht en ruimte om bij mijn kindje te zijn, maar ook hier geldt in mindere mate: Hoe ga ik dat betalen van 900 euro?
Ook vind ik wellicht meteen een passende baan met deze master, hij schijnt erg gewild te zijn.
Optie 3. Ik maak mijn master af en probeer via een traject van het UWV aan een baan te komen.
En daar dan eventueel een regulier werkverband uit slepen.
–Als ik mijn kinderwens op de eerste plaats zet, is dit het handigste. Dan kan ik ervoor kiezen 2/3 dagen in de week te werken, de rest wordt aangevuld door mijn uitkering. Mijn vriend heeft dan de handen vrij om fulltime werken.
-Bijkomend voordeel, er wordt wel rekening gehouden met hoe ik in elkaar zit.
-Nadeel (wellicht vooroordeel) ik ga me wellicht vervelen in een functie die het UWV voor me heeft.
-En het 'voelt' ook niet goed, een kind geboren laten worden in een uitkeringssituatie.
Zo. Dat was alweer een hele lap tekst. Bedankt voor het lezen in ieder geval, ben benieuwd naar jullie reacties!
Groet, MT.
[ Bericht 0% gewijzigd door MuyTrabajo op 04-05-2011 12:47:32 ]
Dit topic heb ik geopend omdat ik voor een aantal lastige keuzes sta. Ik zou het fijn vinden als jullie Fok!ers met me meedachten, en jullie mening/kennis hierover gaven.
De situatie is als volgt. Een tijd geleden ben ik in mijn studie en leven vastgelopen wegens niet onderkend autisme. Ik kreeg toen geen studiefinanciering meer, en ben in de Wajong terecht gekomen. Dit is bedoeld als ‘steun in de rug’. Discussies of ‘dat nodig is’ ga ik niet uit de weg, maar liever niet in dit topic. Ik ben bang dat het dan alleen nog maar daar over gaat. Gelukkig ben ik daar weer aardig bovenopgekrabbeld, en ben nu gestaag verder aan het studeren. Mijn doel is om na mijn studie in een reguliere baan aan de slag te gaan. Nu moet ik een masteropleiding kiezen, en ik sta voor een aantal keuzes. Ik ben ook de jongste niet meer, heb een lieve vriend (we zijn al 8 jaar samen) we willen graag een kindje. Nu is de vraag hoe ik die twee dingen kan realiseren en of ik die allebei kan realiseren.
Voor mijzelf had ik de volgende opties uit gedacht.
Optie 1: Ik ga verder met mijn studie Wijsbegeerte, en daarna promoveren als filosoof.
Dat klinkt (baan technisch) dommer dan het is.
-Het is een kleine studie (dus geen 150 kandidaten voor 3 promotieplekken).
-Ik kan goed ‘scoren’ in filosofie (altijd hoge cijfers, 8/9) en ken veel docenten op sleutelposities.
-Promoveren gaat vaak via ons-kent-ons, dus een promotieplek is hopelijk ook voor mij vrij makkelijk in de wacht gesleept. Tijdens het promoveren bouw ik een soort arbeidsverleden op, zodat ik bij een sollicitatie kan aantonen dat ik niet om de haverklap overspannen ben, en zet ik lijntjes uit naar een baan buiten het beschermde wereldje van de uni.
Wat wel een nadeel is dat mensen niet in eerste instantie op een gepromoveerd filosoof zitten te wachten. Tijdens die promotie moet ik dan ook behoorlijk boven het maaiveld uitsteken om een interessante keus te zijn. Betekent dat ik lange weken ga maken, en er niet altijd voor mijn kindje kan zijn. Misschien kan mijn vriend dan de rol van huisvader op zich nemen, of het gaat ook een paar daagjes naar de opvang. Omdat promovendi binnenkort maar euro 900 p/m verdienen weet ik niet hoe ik dat ga betalen. Mijn vriend kan dan immers niet (fulltime) werken. En de studieschuld moet ook afbetaald.
Optie 2: Ik kies een master waar ‘meer werk in zit’ en ga daar in promoveren..
Ik zat zelf aan kunstmatige intelligentie te denken. Net zo leuk als wijsbegeerte, maar ik ben er niet zo heel goed in (haal dan maar 7tjes met heel hard werken). Ook moet ik dan verhuizen naar een stad waar ik niemand ken, (ook geen handige docenten). Die verhuizing levert ook een boel gedoe en vertraging op.
Maar als ik daar promoveer, promoveer ik in een gewenst gebied, dus hoeft ik niet zoveel uit de kast te trekken om op te vallen tijdens mijn promotie. Iets meer lucht en ruimte om bij mijn kindje te zijn, maar ook hier geldt in mindere mate: Hoe ga ik dat betalen van 900 euro?
Ook vind ik wellicht meteen een passende baan met deze master, hij schijnt erg gewild te zijn.
Optie 3. Ik maak mijn master af en probeer via een traject van het UWV aan een baan te komen.
En daar dan eventueel een regulier werkverband uit slepen.
–Als ik mijn kinderwens op de eerste plaats zet, is dit het handigste. Dan kan ik ervoor kiezen 2/3 dagen in de week te werken, de rest wordt aangevuld door mijn uitkering. Mijn vriend heeft dan de handen vrij om fulltime werken.
-Bijkomend voordeel, er wordt wel rekening gehouden met hoe ik in elkaar zit.
-Nadeel (wellicht vooroordeel) ik ga me wellicht vervelen in een functie die het UWV voor me heeft.
-En het 'voelt' ook niet goed, een kind geboren laten worden in een uitkeringssituatie.
Zo. Dat was alweer een hele lap tekst. Bedankt voor het lezen in ieder geval, ben benieuwd naar jullie reacties!
Groet, MT.
[ Bericht 0% gewijzigd door MuyTrabajo op 04-05-2011 12:47:32 ]
Heb het bed gedeeld met een optie 1 dame. Kon geen werk vinden, is uiteindelijk iets anders gaan doen. Optie 1 kan ik dus niet aanraden.
Wat is 'iets anders'? Want ik hoef niet noodzakelijk als filosoof aan de slag, Een andere reguliere baan is ook zeer welkom. Het gaat erom dat ik een baan krijg zeg maar.quote:Op woensdag 4 mei 2011 12:22 schreef zaanse-mayonaise het volgende:
Heb het bed gedeeld met een optie 1 dame. Kon geen werk vinden, is uiteindelijk iets anders gaan doen. Optie 1 kan ik dus niet aanraden.
Schoonmaak/ au pair. Maar voornamelijk schoonmaak.quote:
[..]
Wat is 'iets anders'? Want ik hoef niet noodzakelijk als filosoof aan de slag, Een andere reguliere baan is ook zeer welkom. Het gaat erom dat ik een baan krijg zeg maar.
Sja. Op zich ook wel okay werk, maar ik ben wel bang dat ze je dan naar je 40ste niet hoeven. Weet ook niet hoe goed dat gaat met autisme. Maar nog steeds beter dan uitkering trekken, als je t mij vraagt.quote:
[..]
Schoonmaak/ au pair. Maar voornamelijk schoonmaak.
Waarom een master doen en niet gewoon nu werk zoeken? Je hebt dan toch een bachelor, kan je ook baan mee vinden. Geeft ook meer (finaciele)ruimte voor een kind.
Hoe lang duurt het totdat je je promovendus hebt en hoe snel verwacht je zwanger te zijn (kun je zwanger worden)? Misschien wachten met kinderen totdat je je promovendus hebt?
Je kiest niet voor kinderen om deze vervolgens 5 dagen per week naar de opvang te brengen. Daar krijg je kinderen a-la Tristan van der Vlis van omdat deze te weinig liefde en aandacht hebben gehad. Ik heb zelf een zoontje, ben hoofd kostwinner en ik werk 4 dagen in de week. En ik ben ontzettend blij dat ik deze mogelijkheid heb. M'n vrouw werkt 3 dagen in de week waardoor ons zoontje 2 dagen per week bij een gastouder is. Kinderen kosten tijd, en die tijd heb je hopelijk met alle liefde van de wereld over voor je kind. Maak je keuze bewust.
Je kiest niet voor kinderen om deze vervolgens 5 dagen per week naar de opvang te brengen. Daar krijg je kinderen a-la Tristan van der Vlis van omdat deze te weinig liefde en aandacht hebben gehad. Ik heb zelf een zoontje, ben hoofd kostwinner en ik werk 4 dagen in de week. En ik ben ontzettend blij dat ik deze mogelijkheid heb. M'n vrouw werkt 3 dagen in de week waardoor ons zoontje 2 dagen per week bij een gastouder is. Kinderen kosten tijd, en die tijd heb je hopelijk met alle liefde van de wereld over voor je kind. Maak je keuze bewust.
Is op zich ook een optie, maar ben wel bang dat ik dan een achterstand heb, omdat ik nog niet echt een 'arbeidsverleden' heb kunnen opbouwen.quote:
Waarom een master doen en niet gewoon nu werk zoeken? Je hebt dan toch een bachelor, kan je ook baan mee vinden. Geeft ook meer (finaciele)ruimte voor een kind.
Na je proefperiode ben je verplicht te vertellen dat je Wajong hebt. Dan wil ik, naast mijn handicap ook nog kunnen laten zien dat ik ergens steengoed in ben. Maar wellicht is dat helemaal niet nodig en kan ik idd met een bachelor best toe.
Ben dan wel bang voor 'verveling', en/of niet goed in de groep passen. In mijn ervaring speelt dat minder naarmate mijn omgeving hoger opgeleid is.
Wachten is niet echt een optie, ik ben nu al 30.quote:
Hoe lang duurt het totdat je je promovendus hebt en hoe snel verwacht je zwanger te zijn (kun je zwanger worden)? Misschien wachten met kinderen totdat je je promovendus hebt?
Je kiest niet voor kinderen om deze vervolgens 5 dagen per week naar de opvang te brengen. .
Ik ga het ook zeker niet naar de opvang brengen voor 5 dagen. Ikzelf zat te denken aan 4x 9 uur, en dat papa ook een paar dagen per week bij het kind is.
Of zelfs dat papa maar 2/3 dagen werkt.
Wat dit betreft zou een klein baantje + uitkering het beste zijn, het meeste lucht en ruimte. Neemt niet weg dat papa ook voor de kleine zorgen kan.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar niet te oud beginnen met werken kan ook juist heel goed zijn ipv heel veel diploma's maar geen ervaring.quote:
[..]
Is op zich ook een optie, maar ben wel bang dat ik dan een achterstand heb, omdat ik nog niet echt een 'arbeidsverleden' heb kunnen opbouwen.
Na je proefperiode ben je verplicht te vertellen dat je Wajong hebt. Dan wil ik, naast mijn handicap ook nog kunnen laten zien dat ik ergens steengoed in ben. Maar wellicht is dat helemaal niet nodig en kan ik idd met een bachelor best toe.
Ben dan wel bang voor 'verveling', en/of niet goed in de groep passen. In mijn ervaring speelt dat minder naarmate mijn omgeving hoger opgeleid is.
Dat merk ik de laatste 2 jaar. Heb een bachelor en een master. Werk nu parttime (0,5 FTE) en verdien daar best goed. Maar heeft mij een jaar gekost een baan te vinden (al zocht ik doordat ik ook kandidaad-raadslid was niet heel hard). Ben nu opzoek naar nog een parttime baan, en meestal vragen ze om ervaring en niet zo zeer diploma's.
Ja, dat is ook wel weer zo.quote:
[..]
Ik weet niet hoe oud je bent, maar niet te oud beginnen met werken kan ook juist heel goed zijn ipv heel veel diploma's maar geen ervaring.
Ik moet wel zeggen dat ik bang ben dat ik alleen met een bachelor niet op de functies kom die ik leuk vind.quote:
[..]
Ik weet niet hoe oud je bent, maar niet te oud beginnen met werken kan ook juist heel goed zijn ipv heel veel diploma's maar geen ervaring.
Dat merk ik de laatste 2 jaar. Heb een bachelor en een master. Werk nu parttime (0,5 FTE) en verdien daar best goed. Maar heeft mij een jaar gekost een baan te vinden (al zocht ik doordat ik ook kandidaad-raadslid was niet heel hard). Ben nu opzoek naar nog een parttime baan, en meestal vragen ze om ervaring en niet zo zeer diploma's.
Ben erg wetenschappelijk/filosofisch ingesteld, minder goed in verkopen, en groepswerk. Bovendien is een 8-jarige bachelor met 7 gemiddeld ook geen visitekaartje
Hm.. ik zie nu ook dat je al 30 bent. Dat wordt echt een heel groot probleem. Mijn advies zou zijn nu beginnen, en ergens onderaan. Want iets anders zal je niet vinden. Je kan altijd nog deeltijd een studie gaan doen.quote:
[..]
Ik moet wel zeggen dat ik bang ben dat ik alleen met een bachelor niet op de functies kom die ik leuk vind.
Ben erg wetenschappelijk/filosofisch ingesteld, minder goed in verkopen, en groepswerk. Bovendien is een 8-jarige bachelor met 7 gemiddeld ook geen visitekaartje
Ik ben juist bang dat het met een deeltijdstudie niks gaat worden. Van een promotieplek ben ik nog vrij zeker, en dan kan ik ook laten zien dat ik echt goed ben.quote:
[..]
Hm.. ik zie nu ook dat je al 30 bent. Dat wordt echt een heel groot probleem. Mijn advies zou zijn nu beginnen, en ergens onderaan. Want iets anders zal je niet vinden. Je kan altijd nog deeltijd een studie gaan doen.
Onderaan in een bedrijf beginnen weet ik niet of ik dat kan. Ben onhandig, en niet zo sociaal. Dan zal ik dat via het UWV moeten spelen.
Iemand ervaring met dit soort trajecten? Weten ze voor iedereen passend werk te vinden?
Optie 1 en 2 vind ik gezien je omstandigheden best heel ambitieus. En die grote zekerheid van een promotieplek, daar twijfel ik een beetje aan.
Sowieso moet je dus eerst een master halen. En dan is de keuze al lastig tussen interesse en mogelijkheden voor de toekomst. Is journalistiek iets voor je? In Groningen was dat een optie bij filosofie, weet niet of dat nog zo is. Maar dan combineer je je inhoud met een duidelijk beroepsperspectief.
En hoe je/jullie dat financieel moeten bolwerken, al dan niet gecombineerd met een baby? Poeh, verkijk je er niet op hoeveel zorg een kind vraagt. Stel jezelf de vraag of je dat kunt combineren met fulltime studeren. Of bespreek dat met iemand die je autisme begrijpt en je goed zou kunnen adviseren.
Sowieso moet je dus eerst een master halen. En dan is de keuze al lastig tussen interesse en mogelijkheden voor de toekomst. Is journalistiek iets voor je? In Groningen was dat een optie bij filosofie, weet niet of dat nog zo is. Maar dan combineer je je inhoud met een duidelijk beroepsperspectief.
En hoe je/jullie dat financieel moeten bolwerken, al dan niet gecombineerd met een baby? Poeh, verkijk je er niet op hoeveel zorg een kind vraagt. Stel jezelf de vraag of je dat kunt combineren met fulltime studeren. Of bespreek dat met iemand die je autisme begrijpt en je goed zou kunnen adviseren.
The love you take is equal to the love you make.
De master waar 'meer werk in zit' is ook een combinatie van filosofie en een duidelijk beroepsperspectief.quote:
Optie 1 en 2 vind ik gezien je omstandigheden best heel ambitieus. En die grote zekerheid van een promotieplek, daar twijfel ik een beetje aan.
Sowieso moet je dus eerst een master halen. En dan is de keuze al lastig tussen interesse en mogelijkheden voor de toekomst. Is journalistiek iets voor je? In Groningen was dat een optie bij filosofie, weet niet of dat nog zo is. Maar dan combineer je je inhoud met een duidelijk beroepsperspectief.
En hoe je/jullie dat financieel moeten bolwerken, al dan niet gecombineerd met een baby? Poeh, verkijk je er niet op hoeveel zorg een kind vraagt. Stel jezelf de vraag of je dat kunt combineren met fulltime studeren. Of bespreek dat met iemand die je autisme begrijpt en je goed zou kunnen adviseren.
Dus wat dat betreft is dat zeker een optie.Een kind kost zeker veel tijd. Maar in het promoveren draadje verzekerde men mij dat het best te doen was. Maar als je dan ook nog wil 'knallen' ja, dan twijfel ik ook of dat wel lukt. Een baby kost veel tijd. Maar ik sta er niet alleen voor.
So wie so heb ik qua kinderwens de knoop nog niet helemaal doorgehakt. Autisme is ook erfelijk, helaas. En dan ben ik vooral bang voor een zwaardere vorm.
Ik ben best ambitieus, wellicht, Maar de autisme heeft al veel verpest. Het lijkt me niet fijn dat ik door die aandoening ook nog eens genoegen moet nemen met een (gesubsidieerd ) baantje 'in de luwte'. Als het niet anders kan, so be it. Maar ik wil het iig proberen.
Is dat 'heel ambitieus'? Een baan op niveau willen? Het is 'maar' autisme, geen downsydroom. Genoeg mensen met autisme die zo aan de slag kunnen/willen. Jammer dat deze maatschappij je meteen op een zijspoor zet als je niet geheel vlekkeloos bent.quote:
Optie 1 en 2 vind ik gezien je omstandigheden best heel ambitieus.
Promoveren voor iemand die 30 is, nog een master moet doen en dat wil combineren met een kind, dat vind ik ambitieus.quote:
[..]
Is dat 'heel ambitieus'? Een baan op niveau willen? Het is 'maar' autisme, geen downsydroom. Genoeg mensen met autisme die zo aan de slag kunnen/willen. Jammer dat deze maatschappij je meteen op een zijspoor zet als je niet geheel vlekkeloos bent.
Ik ga er maar vanuit dat je klacht grotendeels in het algemeen is en niet per se aan mijn adres, want dan heb je mij toch verkeerd ingeschat.
The love you take is equal to the love you make.
Ja, het is idd meer in het algemeen.quote:
Ik ga er maar vanuit dat je klacht grotendeels in het algemeen is en niet per se aan mijn adres,
Maar werken/een kind, dat doen er toch wel meer? Ook van 30.
Ik denk dat de kans op het vinden van een baan groter is voor iemand die op haar dertigste na de bachelor werk zoekt dan voor iemand die daar tegen haar veertigste na een promotietraject mee begint. Dat staat los van wel of geen kinderwens. En met een beetje geluk kun je, eenmaal in een baan, binnen of naast deze baan een master halen en/of promoveren.
Ben niet zo bekend met autisme. Behalve als scheldwoord hier op het forum.
Kun je in drie zinnen uitleggen wat de problemen zijn?
Kun je in drie zinnen uitleggen wat de problemen zijn?
Ik ben dan nog geen veertig, hoor. Maar wel ouder idd. Maar eigelijk zie ik die promotie ook al als 'werk'. Na mijn promotie voel ik me geen 36 jarige student.quote:
Ik denk dat de kans op het vinden van een baan groter is voor iemand die op haar dertigste na de bachelor werk zoekt dan voor iemand die daar tegen haar veertigste na een promotietraject mee begint. Dat staat los van wel of geen kinderwens, al kan ik me voorstellen dat iemand zonder kinderwens misschien eerder wat risico's zou nemen en dus toch voor die promotieroute proberen te gaan.
Mensen zeggen dat ik goed kan schrijven, en stiekem hoop ik dat ik tijdens mijn promotie daar wat mee kan doen. Op de faculteit lopen er genoeg mensen rond die filosofieboeken hebben gepubliceerd, misschien herkennen ze mijn talent.
Maar geen leuk nieuws om te horen, dat promoveren mijn kansen op een baan alleen maar verkleint.
Ik heb pas een paar jaar mogen ervaren dat ik ergens mijn best voor moest doen, ook intellectueel gezien. Ik vond het fantastisch. Ik ben bang dat als ik na mijn bachelor werk vind, ik dan in een baan kom die niet per se heel erg over intellectuele zaken uitknobbelen gaat. En dat ik weer terug schiet in dat 'debiteuren/crediteuren' gevoel dat ik mijn hele schooltijd + eerste jaren van mijn bachelor had.
Voorzover mijn random gedachtestroom.
Vreemd en onhandig.quote:Op woensdag 4 mei 2011 14:33 schreef zaanse-mayonaise het volgende:
Ben niet zo bekend met autisme. Behalve als scheldwoord hier op het forum.
Kun je in drie zinnen uitleggen wat de problemen zijn?
Niet zo goed met mensen.
Heel erg opgaan in bijzondere interesses (filosofie, wiskunde, kunstmatige intelligentie, sciencefiction en heel veel andere dingen) en niet genoeg opgaan in normale interesses (mode, sociale dingen).
Of je nu na je bachelor werk zoekt of na je promotie, de realiteit blijft dat de gemiddelde HBO/WO-baan in intellectueel opzicht niet enorm uitdagend is voor HBO-ers/WO-ers. In andere opzichten vaak wel (soms ook nietquote:
Ik heb pas een paar jaar mogen ervaren dat ik ergens mijn best voor moest doen, ook intellectueel gezien. Ik vond het fantastisch. Ik ben bang dat als ik na mijn bachelor werk vind, ik dan in een baan kom die niet per se heel erg over intellectuele zaken uitknobbelen gaat. En dat ik weer terug schiet in dat 'debiteuren/crediteuren' gevoel dat ik mijn hele schooltijd + eerste jaren van mijn bachelor had.
).
Het is wel goed om het grote plaatje te bekijken, maar voor de middellange termijn gaat het, lijkt me, eerst toch om je master en om het zwanger raken/kindje krijgen. Volgens mij zijn dat twee stappen die je graag wilt zetten en die knoop kun je doorhakken. En als het zo ver is dat je je master gaat afronden, dan kun je dan opnieuw kijken wat je wilt en wat je mogelijkheden zijn.
The love you take is equal to the love you make.
Bummer. Maar als ik promoveer heb ik iig nog een paar leuke jaren gehad.quote:
[..]
Of je nu na je bachelor werk zoekt of na je promotie, de realiteit blijft dat de gemiddelde HBO/WO-baan in intellectueel opzicht niet enorm uitdagend is voor HBO-ers/WO-ers. In andere opzichten vaak wel (soms ook niet
Dat is waar, helemaal uitstippelen gaat toch niet, je weet niet wat voor onverwachte dingen op je pad komen. Qua master zou ik dan persoonlijk wel eerder voor die met de meeste baankansen gaan, helemaal als je vermoedt dat je autisme je kansen op de arbeidsmarkt toch al verkleint.quote:
Het is wel goed om het grote plaatje te bekijken, maar voor de middellange termijn gaat het, lijkt me, eerst toch om je master en om het zwanger raken/kindje krijgen. Volgens mij zijn dat twee stappen die je graag wilt zetten en die knoop kun je doorhakken. En als het zo ver is dat je je master gaat afronden, dan kun je dan opnieuw kijken wat je wilt en wat je mogelijkheden zijn.
Ja. En gecombineerd met Shadylane's advies, ook kijken naar de master met de meeste baankansen. Weet dan niet wat meer voor je spreekt hoge cijfers of een 'gewilde' master.quote:
Het is wel goed om het grote plaatje te bekijken, maar voor de middellange termijn gaat het, lijkt me, eerst toch om je master en om het zwanger raken/kindje krijgen. Volgens mij zijn dat twee stappen die je graag wilt zetten en die knoop kun je doorhakken. En als het zo ver is dat je je master gaat afronden, dan kun je dan opnieuw kijken wat je wilt en wat je mogelijkheden zijn.
Dat was nu juist iets wat ik me afvraag.quote:
[..]
Ja. En gecombineerd met Shadylane's advies, ook kijken naar de master met de meeste baankansen. Weet dan niet wat meer voor je spreekt hoge cijfers of een 'gewilde' master.
Gelukkig zijn er bij KI ook aardig wat filosofie vakken, en dan van het 'hardere' soort, wat ik leuk vind.
Nou, ik weet het ook niet, maar ik ken wat filosofen en het is behoorlijk schnabbelen voor ze om rond te komen, in allerlei kleine baantjes. Ook voor degenen die hoge cijfers hadden en/of veel nevenactiviteiten op hun c.v. hebben staan.
Hoe het met K.I. zit weet ik niet maar afgaand op wat je hier schrijft gok ik dat je daar beter je kaarten op kunt zetten dan op filosofie. Als je dus uberhaupt voor een master wilt gaan. Als je voor filosofie kiest denk ik dat je baankansen met een master en/of promotie niet veel groter zijn dan met enkel een bachelor. Als KI echt goede perspectieven oplevert kan dat de tijdsinvestering en hogere studieschuld wel waard zijn.
Hoe het met K.I. zit weet ik niet maar afgaand op wat je hier schrijft gok ik dat je daar beter je kaarten op kunt zetten dan op filosofie. Als je dus uberhaupt voor een master wilt gaan. Als je voor filosofie kiest denk ik dat je baankansen met een master en/of promotie niet veel groter zijn dan met enkel een bachelor. Als KI echt goede perspectieven oplevert kan dat de tijdsinvestering en hogere studieschuld wel waard zijn.
Ja, of ik voor een master wil gaan is nog maar de vraag. Ik kan ook via het UWV gaan zoeken naar een baan. Maar met alleen een bachelor ben ik nog banger voor het debiteuren/crediteuren gevoel.quote:
Nou, ik weet het ook niet, maar ik ken wat filosofen en het is behoorlijk schnabbelen voor ze om rond te komen, in allerlei kleine baantjes. Ook voor degenen die hoge cijfers hadden en/of veel nevenactiviteiten op hun c.v. hebben staan.
Hoe het met K.I. zit weet ik niet maar afgaand op wat je hier schrijft gok ik dat je daar beter je kaarten op kunt zetten dan op filosofie. Als je dus uberhaupt voor een master wilt gaan.
Ik denk dat als ik een master heb, het UWV alweer meer mogelijkheden biedt. Vooral met de master KI, dan kan ik ook nog de R&D in, wellicht met behulp van het UWV.
Dat klinkt als de gemiddelde fokker.quote:
[..]
Vreemd en onhandig.
Niet zo goed met mensen.
Heel erg opgaan in bijzondere interesses (filosofie, wiskunde, kunstmatige intelligentie, sciencefiction en heel veel andere dingen) en niet genoeg opgaan in normale interesses (mode, sociale dingen).
Laat ons Δωδεκάθεον's lied'ren zingen!
Eigenlijk heb ik er geen woorden voor.quote:
[..]
Hm.. ik zie nu ook dat je al 30 bent. Dat wordt echt een heel groot probleem.
Hoe werkgevers mensen als de TS links laten liggen omdat ze niet helemaal in het plaatje passen.
En ze daarmee veroordelen tot een levenslang afhankelijk zijn van aalmoezen, en de grillen van het zittende kabinet, (dat ze vaak behandelt als domme, werkschuwe hufters).
Ik zou voor de master kunstmatige intelligentie gaan. Als je daar dan ook nog een technische richting in kiest, vergroot dat je kansen in de ict. Daar zijn genoeg banen (ook in R&D) waar autisme, sociale onhandigheid etc geen probleem hoeven te zijn. En het salaris ligt daar een stuk hoger dan dat van de gemiddelde gepromoveerde filosoof .
.
Jeej zo erg zal het toch niet zijn? Ik ben autistisch maar ook niet heel erg autistisch. En ik ben slim. Sommige mensen zeggen zelfs dat ik meer dan slim ben.quote:
En ze daarmee veroordelen tot een levenslang afhankelijk zijn van aalmoezen, en de grillen van het zittende kabinet, (dat ze vaak behandelt als domme, werkschuwe hufters).
Ben ik nu echt kansloos?
Het is wat Wolfje zegt, ik wil graag de R&D in, dat lijkt me juist iets voor mij, omdat je daar lekker inhoudelijk bezig mag ipv jezelf te moeten verkopen. En volgens mij heb je daar een PhD voor nodig.quote:Op woensdag 4 mei 2011 18:26 schreef Wolfje het volgende:
Ik zou voor de master kunstmatige intelligentie gaan. Als je daar dan ook nog een technische richting in kiest, vergroot dat je kansen in de ict. Daar zijn genoeg banen (ook in R&D) waar autisme, sociale onhandigheid etc geen probleem hoeven te zijn. En het salaris ligt daar een stuk hoger dan dat van de gemiddelde gepromoveerde filosoof
Of ik kan na mijn promoveren op de uni aan de slag, ook een optie. Ik weet niet of de uni moeilijk doet over mensen die niet in het Prodent-plaatje passen?
Heeft iemand ervaring met het UWV en dit soort werk? Heb toch een vooroordeel dat ze vooral simpel, beschut werk voor je hebben.
Na je 30e is het niet gemakkelijk om een startersfunctie te vinden, komt nog bij dat er ook nog pensioen moet worden opgebouwd.quote:
[..]
Eigenlijk heb ik er geen woorden voor.
Hoe werkgevers mensen als de TS links laten liggen omdat ze niet helemaal in het plaatje passen.
En ze daarmee veroordelen tot een levenslang afhankelijk zijn van aalmoezen, en de grillen van het zittende kabinet, (dat ze vaak behandelt als domme, werkschuwe hufters).
Als je kijkt naar langdurig werklozen die hoogopgeleid zijn, dan blijkt autisme relatief oververtegenwoordigd te zijn. De aandoening werkt direct door in de werknemersvaardigheden.
Zelf heb ik een diagnose in het spectrum en ben langere tijd werkloos geweest (leidde uiteindelijk tot Wajong). Dankzij een wonder ben ik aan werk gekomen. Passend werk heb je eigenlijk sowieso nodig, dan ontmoet je gemakkelijker mensen in de gewenste sociaal-economische klasse. Een hoogopgeleide moet toch meer inkomen gegund zijn dan b.v. een vroegtijdig schoolverlater.
Filosofie lijkt me trouwens niet echt een studie waar veel werk in te vinden is.
Promovendi nog maar 900 euro per maand?
Niet iedereen die hoogopgeleid is heeft de mogelijkheid om te emigreren naar een land met betere financiële omstandigheden. Vooral die mensen worden geraakt.
[ Bericht 2% gewijzigd door schaal_9 op 04-05-2011 19:12:09 ]
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Ik zou in jouw geval waarschijnlijk kiezen voor een master in deeltijd en daarnaast kijken naar een deeltijd functie. Desnoods een stage. Het is op jouw leeftijd wel gewenst om relevante werkervaring op te bouwen, wil je straks voldoende kans maken op een leuke, uitdagende functie. Probeer vooral ook je netwerk - met name in het vakgebied waar je graag aan de slag zou willen - uit te breiden.
Wat je studierichting betreft: Ik denk dat je in jouw geval wel heel zeker van je zaak moet zijn, wil je je pijlen volledig gaan richten op een promotieplaats. Schat je de kans op een promotieplaats binnen je huidige studierichting hoog in? En zo niet, wat is het alternatief?
Ik weet overigens niet wat je voor minor/keuze vakken je tijdens je studie hebt gedaan, maar voor zover ik weet sluit een master Kunstmatige Intelligentie niet bepaald aan op je huidige studierichting. De kans bestaat dat je dan eerst een schakeltraject - 1 à 1,5 jaar - moet volgen, alvorens je aan de master zelf kan beginnen. Gezien je leeftijd vraag ik me af of dat echt een verstandige keuze is (tenzij je zeker weet dat KI hét voor je is en je je arbeidsmarktperspectief positief inziet).
Wat je studierichting betreft: Ik denk dat je in jouw geval wel heel zeker van je zaak moet zijn, wil je je pijlen volledig gaan richten op een promotieplaats. Schat je de kans op een promotieplaats binnen je huidige studierichting hoog in? En zo niet, wat is het alternatief?
Ik weet overigens niet wat je voor minor/keuze vakken je tijdens je studie hebt gedaan, maar voor zover ik weet sluit een master Kunstmatige Intelligentie niet bepaald aan op je huidige studierichting. De kans bestaat dat je dan eerst een schakeltraject - 1 à 1,5 jaar - moet volgen, alvorens je aan de master zelf kan beginnen. Gezien je leeftijd vraag ik me af of dat echt een verstandige keuze is (tenzij je zeker weet dat KI hét voor je is en je je arbeidsmarktperspectief positief inziet).
Wat doe je vreselijk moeilijk... Ik snap best dat je de boel een beetje uit wil uitstippelen maar jij gaat wel erg ver vooruit denken.
Vraag 1: wat wil je zelf? Als er geen kinderwens zou zijn.. Studeren of nu werken?
Mijn advies: Nu gaan werken levert je een middelmatig baantje op na heel lang zoeken, waarom zou je dat doen als je in de luxepositie zit om te kunnen doorstuderen wat je leuk vindt?
Lijkt me stap 1 om dus met die master bezig te zijn. Bij een master kan je best een kind hebben. En als je wil promoveren en je ziet daar mogelijkheden toe, prima, ga dan langzaam die kant uit werken. Doe waar je hart ligt en waar je goed in bent en zie wat er op je pad komt.Een jaar vooruit denken is meer dan genoeg.
vraag 2: het kind
Je hele twijfel over werk/studie lijkt ingegeven door de praktische zaken rond een kind.
Je bent samen met je partner neem ik aan dus waarom zit je steeds over die 900,- euro? Heeft hij geen baan? Gaan jullie niet samenwonen? Heeft hij dezelfde kinderwens? Heb je dit met hem besproken? Het komt op mij over alsof jij het probeert te regelen alsof je er alleen voor staat.. dit doe je toch samen?
Vraag 1: wat wil je zelf? Als er geen kinderwens zou zijn.. Studeren of nu werken?
Mijn advies: Nu gaan werken levert je een middelmatig baantje op na heel lang zoeken, waarom zou je dat doen als je in de luxepositie zit om te kunnen doorstuderen wat je leuk vindt?
Lijkt me stap 1 om dus met die master bezig te zijn. Bij een master kan je best een kind hebben. En als je wil promoveren en je ziet daar mogelijkheden toe, prima, ga dan langzaam die kant uit werken. Doe waar je hart ligt en waar je goed in bent en zie wat er op je pad komt.Een jaar vooruit denken is meer dan genoeg.
vraag 2: het kind
Je hele twijfel over werk/studie lijkt ingegeven door de praktische zaken rond een kind.
Je bent samen met je partner neem ik aan dus waarom zit je steeds over die 900,- euro? Heeft hij geen baan? Gaan jullie niet samenwonen? Heeft hij dezelfde kinderwens? Heb je dit met hem besproken? Het komt op mij over alsof jij het probeert te regelen alsof je er alleen voor staat.. dit doe je toch samen?
Het is leuk dat je het kind 'slechts' 4 x 9 uur naar de opvang wilt brengen, maar besef je wel hoeveel zorg zo'n baby 's nachts nog met zich mee brengt? Ik denk dat je er iets te makkelijk over denkt.quote:
[..]
Wachten is niet echt een optie, ik ben nu al 30.
Ik ga het ook zeker niet naar de opvang brengen voor 5 dagen. Ikzelf zat te denken aan 4x 9 uur, en dat papa ook een paar dagen per week bij het kind is.
Of zelfs dat papa maar 2/3 dagen werkt.
Wat dit betreft zou een klein baantje + uitkering het beste zijn, het meeste lucht en ruimte. Neemt niet weg dat papa ook voor de kleine zorgen kan.
Dat dacht ik dus ook, ik snap eerlijk gezegd niet dat iemand dit op een forum gaat vragen. Dit soort dingen moet je met je partner uit zien te vogelen lijkt me.quote:
Je bent samen met je partner neem ik aan dus waarom zit je steeds over die 900,- euro? Heeft hij geen baan? Gaan jullie niet samenwonen? Heeft hij dezelfde kinderwens? Heb je dit met hem besproken? Het komt op mij over alsof jij het probeert te regelen alsof je er alleen voor staat.. dit doe je toch samen?
Laat ik mijn 2 cent ook even droppen:
Studeer door! Investeer in datgene waar je goed in bent... een baan op lager niveau kun je altijd nog doen. De IT is erg vergevendgezind met autisten en andere nerds en iedereen kan aan de slag als tester.
Je kindje komt echt niet in de problemen, ongeacht wat je kiest, , (maar ik denk ook niet dat Joran en Tristan te verklaren zijn door een overschot aan KOV of een tekort aan borstvoeding)
Studeer door! Investeer in datgene waar je goed in bent... een baan op lager niveau kun je altijd nog doen. De IT is erg vergevendgezind met autisten en andere nerds en iedereen kan aan de slag als tester.
Je kindje komt echt niet in de problemen, ongeacht wat je kiest, , (maar ik denk ook niet dat Joran en Tristan te verklaren zijn door een overschot aan KOV of een tekort aan borstvoeding)
Het hoeft geen startersfunctyie te zijn. Als het maar een interessante functie is.quote:
[..]
Na je 30e is het niet gemakkelijk om een startersfunctie te vinden, komt nog bij dat er ook nog pensioen moet worden opgebouwd.
Ik heb psychologie gedaan, en in Nijmegen kun je dan in instromen mits je een minor kunstmatige intelligentie heb gedaan.quote:
De kans bestaat dat je dan eerst een schakeltraject - 1 à 1,5 jaar - moet volgen, alvorens je aan de master zelf kan beginnen. Gezien je leeftijd vraag ik me af of dat echt een verstandige keuze is (tenzij je zeker weet dat KI hét voor je is en je je arbeidsmarktperspectief positief inziet).
Nu heb ik die minor niet, maar ik heb wel een flink aantal (extra) vakken die raakvlakken hebben met dat gebied. (automatentheorie, Turingmachines, logica, utility theorieën, programmeren, enz enz.)
Moeilijk doen? Ik noem het vooruitkijken. Ik wil niet voorgoed buiten de boot vallen, en zit nu in een heel kwetsbare positie.quote:
Wat doe je vreselijk moeilijk... Ik snap best dat je de boel een beetje uit wil uitstippelen maar jij gaat wel erg ver vooruit denken.
Mijn advies: Nu gaan werken levert je een middelmatig baantje op na heel lang zoeken, waarom zou je dat doen als je in de luxepositie zit om te kunnen doorstuderen wat je leuk vindt?
Een middelmatig baantje, dat is mijn grootse angst. Heel mijn kindertijd en de begintijd van mijn studie heb ik me 'verveeld'. Ik ben pas gelukkig nu ik een aantal moeilijke en uitdagende vakken moet volgen.
Ik denk niet dat ze dit soort vaardigheden op een administratiekantoor van je vragen. Wel vaardigheden die ik niet heb. Ook ben ik bang dat ik dan weer 'de professor' word, het buitenbeentje dat ik mijn hele jeugd al was. Dan nog liever aardbeien plukken.
Natuurlijk heb ik dit met mijn partner besproken. Hij wil er best zijn voor mij en het kind als ik even full-time voor een promotie moet gaan.quote:
Je bent samen met je partner neem ik aan dus waarom zit je steeds over die 900,- euro? Heeft hij geen baan? Gaan jullie niet samenwonen? Heeft hij dezelfde kinderwens? Heb je dit met hem besproken? Het komt op mij over alsof jij het probeert te regelen alsof je er alleen voor staat.. dit doe je toch samen?
Maar ook hij en mijn kleintje hebben eten en drinken nodig, en als hij op het kleintje past moet dat allemaal van die 900 euro, of van die 900 euro plus zijn parttime baantje. En dan moet de kleine weer in de opvang, dat kost ook weer wat. Maar als iemand tips heeft om dit financieel te regelen, gaarne!
Ik wil 4x9 uur werken. Maar dat wil niet zeggen dat het kind ook 4x9 in de opvang zit. Er is ook nog een papa.quote:
[..]
Het is leuk dat je het kind 'slechts' 4 x 9 uur naar de opvang wilt brengen, maar besef je wel hoeveel zorg zo'n baby 's nachts nog met zich mee brengt? Ik denk dat je er iets te makkelijk over denkt.
Dat hoop ik dus ook!quote:
Laat ik mijn 2 cent ook even droppen:
Studeer door! Investeer in datgene waar je goed in bent... een baan op lager niveau kun je altijd nog doen. De IT is erg vergevendgezind met autisten en andere nerds en iedereen kan aan de slag als tester.
En het is leuk.
Dat is het vervelende: Je moet precies in de mal passen. Heb je een heel klein beetje negatieve utility voor de werkgever, dan is het einde verhaal. Een beetje positieve utility voor de werkgever, maar een hele boel negatieve utility voor de intelligente mensen die dan voorgoed aan de kant komen te staan.quote:
[..]
Na je 30e is het niet gemakkelijk om een startersfunctie te vinden, komt nog bij dat er ook nog pensioen moet worden opgebouwd.
Nee, een PhD is zeker geen vereiste. Bij Philips research en ASML lopen genoeg mensen rond met alleen ir/MSc. Met een promotie zul je wel op een belangrijkere positie beginnen, maar mijn indruk is dat je na verloop van tijd toch vooral op je prestaties beoordeeld wordt.quote:
Het is wat Wolfje zegt, ik wil graag de R&D in, dat lijkt me juist iets voor mij, omdat je daar lekker inhoudelijk bezig mag ipv jezelf te moeten verkopen. En volgens mij heb je daar een PhD voor nodig.
Verder verschilt de balans tussen research en development ook per bedrijf/afdeling. Bij grote bedrijven ontwikkelt men alleen een prototype dat dan verder ontwikkeld door 'standaard' werknemers, maar bij kleinere bedrijven moet je zelf de hele software schrijven en komt er maar weinig wat je onderzoek zou kunnen noemen voor. Zoiets is dan waarschijnlijk niet je droombaan, maar het is nou ook weer niet vreselijk suf.
En http://www.werkbladmagazine.nl/inhoud#philips-werft-wajongersquote:Op woensdag 4 mei 2011 20:20 schreef Wolfje het volgende:
[..]
Nee, een PhD is zeker geen vereiste. Bij Philips research en ASML lopen genoeg mensen rond met alleen ir/MSc.
Alleen jammer dat het dan weer voor MBO -HBO isquote:Philips is een project gestart om werkzoekenden die een Wajong-uitkering ontvangen aan het werk te helpen. Wajongers met autisme krijgen de kans een opleiding tot Test Engineer te volgen, waarna ze zeker zijn van een baan bij Philips. Het project kiest voor Wajongers met autisme, omdat die groep werkzoekenden vaak de juiste vaardigheden heeft voor deze functie. De werkzaamheden moeten namelijk heel nauwkeurig, in de juiste volgorde en volgens de regels worden uitgevoerd.
Het project
Acht Wajongers op mbo+/hbo-niveau met een vorm van autisme doen mee aan het project. De deelnemers zijn momenteel bezig met gesprekken en assessments om de kandidaat beter te leren kennen. Daarna volgt een aantal cursussen in o.a. ICT, softwareontwikkeling en basiskennis testen. Zit dit voortraject van twee maanden er op, dan worden ze geplaatst op een werkervaringsplaats van Philips in de omgeving van Eindhoven. Het enthousiasme vanuit Philips is groot: er werden meer werkervaringsplaatsen aangeboden dan er kandidaten zijn! Daarom wordt in 2011 met een nieuwe groep gestart.
De rol van het UWV
UWV WERKbedrijf regio Midden- en Oost-Brabant steunt het project. Zij zorgen in dit project voor de kosten en de aanmelding van kandidaten (via scholingsbureau Reovict in Venlo). Daarnaast besluit UWV samen met de jobtrainers van Beekmans en Van de Ven uit Vught welke kandidaten mogen deelnemen aan het project.
Interesse?
Wilt u zich aanmelden voor de volgende groep binnen dit traject of bent u benieuwd naar leer/ werktrajecten voor Wajongers in uw eigen regio? Kijk dan voor meer informatie op www.wajongwerkt.nl.
Maar verder
quote:
[..]
Nee, een PhD is zeker geen vereiste. Bij Philips research en ASML lopen genoeg mensen rond met alleen ir/MSc. Met een promotie zul je wel op een belangrijkere positie beginnen, maar mijn indruk is dat je na verloop van tijd toch vooral op je prestaties beoordeeld wordt.
Verder verschilt de balans tussen research en development ook per bedrijf/afdeling. Bij grote bedrijven ontwikkelt men alleen een prototype dat dan verder ontwikkeld door 'standaard' werknemers, maar bij kleinere bedrijven moet je zelf de hele software schrijven en komt er maar weinig wat je onderzoek zou kunnen noemen voor. Zoiets is dan waarschijnlijk niet je droombaan, maar het is nou ook weer niet vreselijk suf.
quote:
[..]
En http://www.werkbladmagazine.nl/inhoud#philips-werft-wajongers
[..]
Alleen jammer dat het dan weer voor MBO -HBO is
Maar verder
Ik denk trouwens dat ze ook wel open staan voor universitaire mensen als je een goed verhaal hebt.
Precies.quote:
[..]
Eigenlijk heb ik er geen woorden voor.
Hoe werkgevers mensen als de TS links laten liggen omdat ze niet helemaal in het plaatje passen.
En ze daarmee veroordelen tot een levenslang afhankelijk zijn van aalmoezen, en de grillen van het zittende kabinet, (dat ze vaak behandelt als domme, werkschuwe hufters).
Werkgever kan kieskeurig zijn bij de gratie dat de arbeidsmarkt overspoeld is met afgestudeerden. Lang leve de numerus fixus.quote:
[..]
Dat is het vervelende: Je moet precies in de mal passen. Heb je een heel klein beetje negatieve utility voor de werkgever, dan is het einde verhaal. Een beetje positieve utility voor de werkgever, maar een hele boel negatieve utility voor de intelligente mensen die dan voorgoed aan de kant komen te staan.
Je moet zo ongeveer goddelijke kwaliteiten beschikken. Kansen zijn nihil. Dergelijke bedrijven stellen absurde eisen met betrekking tot sociale vaardigheden en informeel geneuk.quote:
[..]
Nee, een PhD is zeker geen vereiste. Bij Philips research en ASML lopen genoeg mensen rond met alleen ir/MSc.
Wat gaaf dat Philips in zee gaat met Wajongers met autisme. Lijkt me dat het ook wel is voor mensen met een universitaire opleiding. Als je geen bijkomende aandoening hebt, is werken onder de juiste randvoorwaarden goed mogelijk. Gelukkig komen hier steeds meer mogelijkheden voor.
Alleen een assessment hoeven ze bij mensen met Asperger denk ik niet te proberen.
Nog niet zo lang geleden kreeg ik na overleg nog vrijstelling van een persoonlijkheidstest.
Alleen een assessment hoeven ze bij mensen met Asperger denk ik niet te proberen.
Nog niet zo lang geleden kreeg ik na overleg nog vrijstelling van een persoonlijkheidstest.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
|
|
