Geen zin meer

Ik herken je verhaal heel erg.
Echter denk ik dat je met Fuck You ook niet ver komt.
Eenzaamheid is een bitch, echt waar.

Misschien eens tijd voor een nieuwe start? Nieuwe omgeving, ander werk?
En een goede uitlaatklep vinden. Even lekker uitblazen maakt het constante moeite doen een stuk leefbaarder.

Misschien moet je iets minder duidelijk zijn.

Gewoon door die zure heen appel bijten, en gewoon blijven focussen op jouw puntje van de horizon. Werkt het beste.

Toen ik het zat was,ging ik 130 km van me oude woonplaats wonen en liet ik alles achter wat ik daar had! gewoon een nieuw leven in een nieuwe omgeving. werkt ! Het leven is tekort om het te verspillen in een omgeving waar jij niet gelukkig van word!

Knuppelhaar, je bent toevallig een Scorpio?

quote:

Op zondag 1 mei 2011 01:23 schreef knuppelhaar het volgende:

[..]

Met mijn locatie is weinig mis. Het is meer de sociale kant wat overal lijkt te haperen.

[..]

Scorpio?

Schorpioen. Ik gok op het sterrenbeeld.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 01:07 schreef knuppelhaar het volgende:
...Volgens mij zullen niet veel mensen snappen wat ik hier neerzet, maar kan het ook niet duidelijker maken op het moment. Dat is ook weer iets van mij, ik kan nooit iets volledig uitleggen omdat ik altijd bang ben het toch weer verkeerd over te brengen. Of dat ik het wel goed overbreng, maar dat mensen het verkeerd ontvangen.

Klinkt alsof je het daarmee nogal makkelijk verkeerd over brengt...

Je zou gewoon om kunnen gaan met mensen die je accepteren zoals je bent. Maar dan moet je het natuurlijk wel aandurven te laten zien wie je bent.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 01:29 schreef Silv het volgende:

[..]

Schorpioen. Ik gok op het sterrenbeeld.

Cool.Time denkt dat alle mensen met het sterrenbeeld schorpioen hetzelfde zijn. Zo zijn er ook maar 12 hokjes waarin ieder mens in één van die hokjes past samen met ruim 800 miljoen andere mensen met hetzelfde sterrenbeeld.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 01:07 schreef knuppelhaar het volgende:

[..]

Ja, eenzaamheid ken ik wel. Nu heb ik al wel een tijdje mensen om me heen dat ik me niet eenzaam hoef te voelen, maar op de een of andere manier houd ik ze allemaal op afstand. Alsof op dat moment het allemaal niet hoeft maar toch weer wel. En als ik dan mensen om me heen heb dan begrijpen ze me allemaal verkeerd.

Er zijn echt een hoop mensen die moeite voor me doen. Zorgen dat ik toch iets om handen heb, maar me tegelijkertijd enorm op de proef stellen. Actie = Reactie, maar ergens blijf ik toch hangen.

...Volgens mij zullen niet veel mensen snappen wat ik hier neerzet, maar kan het ook niet duidelijker maken op het moment. Dat is ook weer iets van mij, ik kan nooit iets volledig uitleggen omdat ik altijd bang ben het toch weer verkeerd over te brengen. Of dat ik het wel goed overbreng, maar dat mensen het verkeerd ontvangen.

Van wat ik opmaak uit je verhaal (en nee, ik kan er de vinger ook niet precies op leggen) is het precies hoe ik me ook voel. Heel erg herkenbaar wat je schrijft.

Voor mij is het een heerlijke verlossing om iets te ondernemen voor mezelf, in mijn eentje dus.
Op vakantie, of naar een gruwelijk vet feest, dat soort dingen. Ontspannen gaat tenslotte niet met die mensen om je heen waarvoor het zoveel moeite kost om er leuk mee om te gaan. Maarja je wilt ook weer niet te alleen zijn. Dus probeer het regelmatig af te wisselen met iets waarmee je lekker ontspant of afreageert en je effe alleen bent met jezelf. Even rust enzo.

En dan de contacten die je hebt overhouden voor als je normaal uitgaat (dus niet je eigen avonden). Voordat je je straks moet gaan verantwoorden voor je mening of dat je verplicht op verjaardagen moet komen enzo.

Toch denk ik ook dat wisselen van omgeving wel kan helpen.
Als je nieuwe mensen leert kennen kun je wellicht van begin af aan lekker jezelf zijn en dan merk je vanzelf of ze dat bevalt of niet. Zo ja dan yeey! Heb je eindelijk iemand die je tof vindt zoals je bent En zo niet dan pech, lekker laten vallen.

Herkenbaar, en ja ik heb het ook gedaan, maar niet tegen de wereld, maar wel tegen de mensen om mij heen. Resultaat:

Een groot deel haakte af, omdat ik ze niet meer tegemoet kwam in alles. Dit bleken dus geen goede vrienden maar wannabe vrienden/gelegenheidsvrienden.
Een klein deel (5 stuks) bleven, waarvan 4 zelfs zeiden: hehe, eindelijk zien we de echte BX (weer) eens. Deze mensen respecteren mijn zienswijze, mening, gevoel, en wat ik wil. Dit bleken dus mijn echte vrienden.

Echt heerlijk, het niet meer tegen mijn zin hoeven meewaaien enz. En ja natuurlijk, zo nu en dan doe je wel eens iets met of voor je vrienden waar je niet helemaal zin in hebt oid, maar dat doe je dan volledig uit vrije wil vóór je vrienden, en je kan het zelfs gewoon zeggen tegen ze. Des te meer ze bleken te waarderen dat je iets toch deed.

Het leven is geven en nemen, een volledig Fuck You naar de wereld kan niet, maar je kan wel leven naar het principe dat je niets doet wat tegen je gevoel/normen/waarden/eer/respect/enz ingaat en dicht bij jezelf blijft en hoe jij in het leven staat.

Zo zit ik er in sinds een jaar, en het werkt wonderwel erg goed.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 01:44 schreef Dlocks het volgende:

[..]

Cool.Time denkt dat alle mensen met het sterrenbeeld schorpioen hetzelfde zijn. Zo zijn er ook maar 12 hokjes waarin ieder mens in één van die hokjes past samen met ruim 800 miljoen andere mensen met hetzelfde sterrenbeeld.

Het is een wisselwerking van invloeden, geen constant gegeven.

Feit is dat de mensen van sterrenbeelden veel dingen gemeen hebben. .

klinkt alsof je erg verwend ben

quote:

Op maandag 2 mei 2011 02:29 schreef Cool.Time het volgende:
Feit is dat de mensen van sterrenbeelden veel dingen gemeen hebben. .

quote:

Op maandag 2 mei 2011 03:38 schreef Piet_Piraat het volgende:

[..]

Wat doe je hier nog?

quote:

Op maandag 2 mei 2011 04:21 schreef Piet_Piraat het volgende:

[..]

Doei

Oei, herkenbaar *volg*

Die constante staat van alertheid zorgt voor die enorme moeheid en onrust soms, prikkelmoe heet dan volgens mij (zie mijn topic Sketches in mijn hoofd).

quote:

Op zondag 1 mei 2011 00:50 schreef knuppelhaar het volgende:
Constant moet je sterk zijn, weerbaar tegen de realiteit.

Als jij de realiteit ziet als iets waar je contant voor op je hoede moet zijn, dat je constant weerbaar moet zijn tegenover de wereld dan leg je jezelf een nogal grote last op je schouders. Is het wel waar dat jij je tegen de wereld moet verweren? Is er iets wat je niet aan zou kunnen? Als jij zou leven op een manier die bij je echte zelf past, zou alles dan niet soepel verlopen? Heb je het echt nodig dat mensen je begrijpen? Is die verontwaardiging van anderen niet simpelweg hún verontwaardiging, en staat die eigenlijk los van jou, ook al wordt die op jou gericht?

quote:

Op zondag 1 mei 2011 00:50 schreef knuppelhaar het volgende:
Zoals de TT al zegt...

Heb de afgelopen tijd aardig wat meegemaakt. Constant moet je sterk zijn, weerbaar tegen de realiteit. Altijd moet je een reactie geven en alert blijven. Voor je het weet mis je iets belangrijks omdat je aandacht eventjes verslapt, wat op zijn beurt weer leidt naar verontwaardigde mensen die het verkeerd opvatten.

Ik ben het zat. Ik heb geen zin meer om op te letten, geen zin meer om te doen wat mensen van me verwachten. Geen zin meer om de discussie op te zoeken want men vindt toch dat je het mis hebt. Ik ben er simpel gezegd klaar mee.

Andere mensen die gewoon 'Fuck You!' tegen de wereld hebben gezegd? En wat hebben jullie toen gedaan? Heeft het een beetje goed uitgepakt? Ben echt toe aan een radicale omslag want wat men ook doet, ik word toch niet begrepen en men doet meer kwaad dan goed.

ja, ehmmm het pakte wel redelijk goed uit, ik was juist scherper en aggresiever op dingen waar ik me aan stoorde, en ging ongeremder ''niet meer opletten, niet doen wat mensen van je verwachten, WEL discussie op zoeken, want je hebt gewoon altijd gelijk (wat nou altijd mis?) ''

ennuh als je dat gewoon zo ff tijdje volhoudt (weekje of 2-4) dan word je vanzelf wel weer blij, en ga je weer chill leven

hoiii

quote:

Op zondag 1 mei 2011 01:54 schreef MeraViglioSa het volgende:

[..]

Van wat ik opmaak uit je verhaal (en nee, ik kan er de vinger ook niet precies op leggen) is het precies hoe ik me ook voel. Heel erg herkenbaar wat je schrijft.

Voor mij is het een heerlijke verlossing om iets te ondernemen voor mezelf, in mijn eentje dus.
Op vakantie, of naar een gruwelijk vet feest, dat soort dingen. Ontspannen gaat tenslotte niet met die mensen om je heen waarvoor het zoveel moeite kost om er leuk mee om te gaan. Maarja je wilt ook weer niet te alleen zijn. Dus probeer het regelmatig af te wisselen met iets waarmee je lekker ontspant of afreageert en je effe alleen bent met jezelf. Even rust enzo.

hardlopen in de nacht met mp3 speler, hele stukken ook gewandeld maar ik had het wel naar me zin met mijn nummers (ik ben groot muziek liefhebber dus dit werkte ook wel voor mij)