\ben nieuw in dit onderdeel dus zal proberen het zo juist mogelijk te schrijven.
Ik ben moeder van 2 kinderen, 1 van bijna 4 en 1 van bijna 9.
De oudste heeft fors adhd en een algehele ontwikkelingsachterstand, laag iq, prikkelverwerkingsstoornis, taal en lees achterstand.
Buuf van 82 heeft een lover die in andere woonplaats een groentetuin heeft.
Buuf vroeg zoon mee ik gaf een akkoord.
Zij vertelde mij gisteren na 12 uur te vertrekken, verder niets afgesproken hoelaat hij thuis zou zijn, waar hij zou zijn(telefoonnummer en adres) en ook nog geen medicatie-instructie gegeven.Dat zouden we nog doen op moment van vertrek.
Zoon zegt de avond ervoor liever niet mee te gaan, vind het toch eng etc.
ik zeg : goed kind als je niet wil hoef je niet.
vervolgens komt er een vriendinnetje van 10 jaar logeren en alles koek en ei dacht ik.
tot de volgende ochtend(gisterochtend dus)
vriendinnetje en zoon spelen met playmobiel, vriendinnetje is elke dag 1,5 uur alleen en erg vernatwoordelijk kind, niet dat ik d everantwoording bij haar legde! maar ze zijn bij de moeder van vriendinnetje vaker even alleen dus ik dacht dat kan nu ook wel even.
Ik ga dus met andere buurman even snel boodschap doen met auto dan ben ik snel terug.
Kom ik terug; vriendinnetje helemaal overstuur, zoon is weg toch met de buuf mee.
Ik via via nummers achterhaald en uur later is zoon weer thuis.
Buuf heeft mij dus weg zien rijden.
Zoon zag de buuf buiten en gaat even netjes melden dat hij niet mee wil ivm zn logeervriendinnetje.
buuf zei daar niets mee te maken te hebben en dat mijn zoon dus in moest stappen want dat was zo afgesproken.
Zoon is overdonderd en snapt het niet zo goed en stapt dus in.
vriendinnetje helemaal overstuur hier achterlatend en zelf in paniek wat moet ik nou???
Oude taart is nu boos op mij want het was afgesproken maaaaar, er was niets afgesproken over tijden, medicatie uitleg, adres en telefoonnummer en zij zou pas na 12 uur vertrekken.
Gevolg, ik grote ruzie met buuf, vriendinnetje van de kook, zoon van de rel en helemaal zenuwachtig om d ehele gang van zaken en dat hij dus mee moest van de buuf.
Zoon heeft diverse malen aangegeven dat er een vriendinnetje was en zij heeft het vriendinnetje oo zien staan op balkon en wist dus da ik even weg was.
Heb vanochtend de buuf gevraagd om te komen praten over dit voorval, buuf wenst niet met mij te spreken.
Ik heb nl gisteren aan telefoon ge-eist dat ze hem per direct terug zou brengen.
wat moet ik hier nu mee?
Kan zijn dat ik 1 en ander onduidelijk heb opgeschreven maar vraag me dan gewoon even hoe 1 en ander zat.
Ik ben dus echt verschrikkelijk boos daar zij wist dat ik even weg was en dus had moeten wachten tot ik thuis was zeker omdat zoon ging aangeven niet mee naar groentetuin te gaan.
Nu lijkt het omgekeerd te gaan en ga ik de flat weer door, madam is nl net de telegraaf.
Ik heb erge moeite in real life met assertief zijn en voor mezelf en gezin op te komen.
ik blijf bij mn standpunt dat zij foutief gehandeld heeft.
Hoe denken jullie, mede ouders, hierover?
dit en niet anders. Mochten er mensen over praten, zeg gewoon tegen die mensen hoe het precies zit. en dat ze niet moeten lullen.quote:Op vrijdag 29 april 2011 16:22 schreef Muks het volgende:
jij zit goed, het is jou kind en een ander mag het niet zomaar meenemen. Zeker niet tegen de wil van het kind in.
De buurvrouw had je zoontje niet mogen en kunnen dwingen, ze had eerst contact met jou moeten opzoeken van inplaats met je zoontje weg te rijden
Nou en? Als het vrienden van je zijn kun je ze het verhaal gewoon uitleggen, en als die mensen geen vrienden van je zijn maakt het toch totaal niet uit wat ze van je denken?quote:Nu lijkt het omgekeerd te gaan en ga ik de flat weer door, madam is nl net de telegraaf.
En verder: als het zo is gegaan als je beschrijft zit je buurvrouw inderdaad (behoorlijk) fout
ik leer hem juist dagelijks dat hij nee mag zeggen en wat grenzen etc zijn en zij zegt domweg niks mee te maken en in stappen.
Nu wil ik enige consideratie tonen omdat ze al 82 is maar ik kom steeds terug op het feit dat zij het leuk vond mijn zoon mee te nemen en dat alles moest wijken daarvoor.
In het verleden troonde ze hem steeds mee naar binnen voor thee en chocolade en ik mezelf rot zoekend en in paniek waar is mn kind???
En dan sta ik al elke 7 minuten op balkon te speuren waar is hij?
Zij wil dus absoluut niet meer met mij praten ondanks dat ik vanochtend eerste stap gezet heb.
Wel weer leuk lief en aardig naar mijn kinderen toe.
Moet ik mijn kinderen nu verbieden met haar om te gaan? dat vind ik ook weer zo wat!
Mijn zoon zat 20 km voorin een auto waar hij nog niet mag zitten, wel met gordel daar niet van.
Zij schijnt mij niet te willen begrijpen.
Ik leer ze dat ze altijd naar huis moeten komen als iemand zegt kom je poesjes....... etc vul maar in.... te komen kijken, niet naar vreemden te luisteren maar nu moet ik ze nog bang maken voor buren???
Ja, imo is die buurvrouw niet helemaal goed lekker als ze zo reageert.quote:Op vrijdag 29 april 2011 16:30 schreef missyB het volgende:
ik voel me schuldig omdat ik dus af had moeten zeggen maar wat dan met het nee van mn kind?
ik leer hem juist dagelijks dat hij nee mag zeggen en wat grenzen etc zijn en zij zegt domweg niks mee te maken en in stappen.
Nu wil ik enige consideratie tonen omdat ze al 82 is maar ik kom steeds terug op het feit dat zij het leuk vond mijn zoon mee te nemen en dat alles moest wijken daarvoor.
In het verleden troonde ze hem steeds mee naar binnen voor thee en chocolade en ik mezelf rot zoekend en in paniek waar is mn kind???
En dan sta ik al elke 7 minuten op balkon te speuren waar is hij?
Zij wil dus absoluut niet meer met mij praten ondanks dat ik vanochtend eerste stap gezet heb.
Wel weer leuk lief en aardig naar mijn kinderen toe.
Moet ik mijn kinderen nu verbieden met haar om te gaan? dat vind ik ook weer zo wat!
Mijn zoon zat 20 km voorin een auto waar hij nog niet mag zitten, wel met gordel daar niet van.
Zij schijnt mij niet te willen begrijpen.
Ik leer ze dat ze altijd naar huis moeten komen als iemand zegt kom je poesjes....... etc vul maar in.... te komen kijken, niet naar vreemden te luisteren maar nu moet ik ze nog bang maken voor buren???
Dat is al nummer 1 wat ik had moeten doen, maar het was inmiddels al 20.00 uur geweest, was hier druk met hectiek van 3 kinderen en vakantie en een man met ontstoken been die elk uur wondverzorging nodig had, voorbereidingen rommelmarkt koninginnedah, het is mij gewoon even ontschoten in die zin dat ik dacht, komt morgen wel als ze hier is. dat is idd mijn fout geweest.quote:
Natuurlijk mag de buurvrouw je kind niet zomaar meenemen, dus sta je in je recht om boos te zijn, snap ook niet waarom ze d'r niet over wil praten nu. Maar ik begrijp niet zo goed waarom jij zelf die dag niet eerder aan de buurvrouw doorgegeven hebt dat de plannen veranderd zijn?
Waarom niet? Of wil je je kinderen serieus geregeld bij zo iemand achter laten, alleen maar omdat je geen nee durft te zeggen of bang bent wat anderen er van vinden?quote:
Moet ik mijn kinderen nu verbieden met haar om te gaan? dat vind ik ook weer zo wat!
nee laat ze ook niet daarachter!quote:Op vrijdag 29 april 2011 16:34 schreef kwiwi het volgende:
[..]
Waarom niet? Of wil je je kinderen serieus geregeld bij zo iemand achter laten, alleen maar omdat je geen nee durft te zeggen of bang bent wat anderen er van vinden?
maar feit is wel dat haar lover enorm geliefd is bij mn kinderen, ze noemen hem opa jan en helpen hem graag in de tuin van de flat, haar kunnen ze eerlijk gezegd al niet echt uitstaan(nee heb ik niets aan geindoctrineerd)
ik vind het echt moeilijk hoe ik me nu op moet stellen tov haar?
Mn zoon geeft aan wel graag met opa jan te willen tuinieren maar is nu dus helemaal als de dood voor haar.
Ze had geen enkele reden om jouw kind mee te nemen, ongeacht wat er (niet) was afgesproken.
De buuf dacht, let wel ze is al 82!,ik neem dat leuke knaapje mee naar d egroentetuin van opa jan en heeft dat ook overlegd.
Alles was akkoord in zoverre dat definitieve dingen afgesproken zouden worden bij vertrek zoals bijv belangrijke medicatie.
Ik kan me indenken dat zij daar allemaal niet aan denkt etc.Zij heeft ws gedacht ook moeders gaat weg, kind komt hierheen we kunnen gaan.En dus gedacht dat is zo afgesproken dus ik moet hem meenemen want moeder is weg.(zij vergat dus daat we de rest nog zouden afspreken)
Mijn kind gaf echter aan niet mee te willen en kwam dat melden en vanaf daar ging de buuf de mist in door hem te verplichten mee te gaan.
ik geloof mijn kind lang niet altijd, ken hem nl door en door:)
maar zijn verhaal blijft constant en hetzelfde, er gat niets af en komt niets bij, ook het logeer vriendinnetje bevestigd het verhaal.
De buuf is nogal lastig apparaat wat ten koste van alles altijd haar zin wil hebben, ik wijt dat aan haar leeftijd so be it.
Nu wil zij absoluut niet praten, ik heb nl echt heel kwaad gezegd in foon dat ik eiste dat ze NU mijn kind terugbracht.
Ik vond ook dat ik in mijn recht stond daarmee.
Zij denkt nog steeds afspraak is afspraak en daarmee is de kous af.
Dus al met al een hoop miscommunicatie die van mijn kant wel bespreekbaar is ondanks dat ik blijf vinden dat zij haar vertrek had uit moeten stellen tot ik terug was om duidelijkheid te krijgen.
En nu is er dus niks bespreekbaar.
Hier zit wel een generatieverschilletje he? Die buurvrouw heeft wrs. gedacht omdat het afgesproken was met jou dat ze je zoon mee zou nemen.quote:
ik voel me schuldig omdat ik dus af had moeten zeggen maar wat dan met het nee van mn kind?
ik leer hem juist dagelijks dat hij nee mag zeggen en wat grenzen etc zijn en zij zegt domweg niks mee te maken en in stappen.
Je had het hele gezeik kunnen voorkomen door zelf even af te gaan zeggen i.p.v. een kind van vier nee te laten zeggen.
Denk dat je het best de boel even kunt laten betijen en dan weer afspraak maken om het normaal uit te praten i.p.v. die toestand die er plaatsgevonden heeft.
ben ik dus een deel met je eens, het was mijn verantwoording maar in hoeverre zit het dan als mi zoon haar uitlegt niet mee te gaan en waarom en zij ziet het vriendinnetje ook en weten dat ik even weg ben?ze had mij immers zien gaan.quote:
[..]
Hier zit wel een generatieverschilletje he? Die buurvrouw heeft wrs. gedacht omdat het afgesproken was met jou dat ze je zoon mee zou nemen.
Je had het hele gezeik kunnen voorkomen door zelf even af te gaan zeggen i.p.v. een kind van vier nee te laten zeggen.
Denk dat je het best de boel even kunt laten betijen en dan weer afspraak maken om het normaal uit te praten i.p.v. die toestand die er plaatsgevonden heeft.
was het dan niet aan haar om te zeggen laten we dan even wachten, waar is mama heen etc?
Nu werd zoon in auto gezet onder protest.
Zitte denken om haar even in kort een briefje te schrijven aangezien een gesprek dus niet mogelijk is en zij wel een vrouw is die iedereen onderbreekt in gesprek om haar gelijk te halen en dus niet luisterd naar ander zijn/haar argumenten. ja das echt een generatie iets denk ik in combi met stukje karakter.
Ik vind het van belang dat mijn kinderen ook iets ervaren van een opa en evt oma(ondanks dat ze haar altijd .....insert voornaam... blijven noemen, noem het intiutie of zoiets)
Nogmaals even ter verduidelijking, ze zouden na 12 uur gaan dus ik dacht zowiezo er niet aan dat ze hem al voor die tijd kwam halen.Ik dacht dus nog tijd te hebben zo van ach als ze dan op punt staat van gaan loop ik wel even snel naar beneden dat zoon niet meegaat.
pff verwarrend verhaal zo.
ik zit er dus mee dat ik ruzie haat, niet snel assertief ben, dat nu wel geweest ben en grote ruzie heb en mijn kinderen hier nu ook de dupe van worden.
Laat het gewoon even betijen. Je had ook eigenlijk niet zo'n stampij moeten maken het was maar even naar de groentetuin.
Leg later gewoon uit dat je zo reageerde omdat je bezorgd en geschrokken was en haal in dat verband zeker dat medicatieverhaal erbij.
Jazeker.quote:
. Vrij sneu als TS dat ook maar even overweegt.
Lijkt me iets teveel van het goede, ik ga niet van het slechte uit maar idd eerder van wat staal zegt.quote:
Ik ben eigenlijk pas uit mn slof geschoten nadat zij dus kwaad op mij reageerde en daarop heb ik uit bezorgd en kwaadheid ge -eist dat mijn zoon gelijk thuis zou komen.
Het was immers maar een groentetuin maar ik wist niet eens waar! en geen instructies over waar op te letten met mn zoon etc
Plus een overstuur vriendinnnetje hier alleen.
Ik waag er maar een hartelijk briefje aan maar wel waar in aankaart dat zij het ook niet zo handig heeft aangepakt.
dat dus.quote:
jij zit goed, het is jou kind en een ander mag het niet zomaar meenemen. Zeker niet tegen de wil van het kind in.
kan die oude dame wel allerlei redenen aandragen waarom zij vindt dat ze alle recht van de wereld had, maar da's mooi pech voor der. jouw kind, jouw beslissing. sorrie, maar als je andermans kind op die manier meeneemt zonder dat de moeder op dat moment te plaatse erbij is, zit je fout. punt uit.
Het was maar een moestuin.quote:
[..]
Lijkt me iets teveel van het goede, ik ga niet van het slechte uit maar idd eerder van wat staal zegt.
Ik ben eigenlijk pas uit mn slof geschoten nadat zij dus kwaad op mij reageerde en daarop heb ik uit bezorgd en kwaadheid ge -eist dat mijn zoon gelijk thuis zou komen.
Het was immers maar een groentetuin maar ik wist niet eens waar! en geen instructies over waar op te letten met mn zoon etc
Plus een overstuur vriendinnnetje hier alleen.
Ik waag er maar een hartelijk briefje aan maar wel waar in aankaart dat zij het ook niet zo handig heeft aangepakt.
Ja, dat zeggen mensen wel vaker. Het was maar een park, maar in dat park werd die persoon wel even bruut verkracht ofzo.
Ja, ik stel me aan nu. Maar, ik denk eerlijk gezegd ook niet dat die bejaarde kwade ideeën had.
Gelukkig is je zoon weer terug.
Dat is wel heel lief van je. Jullie hebben het beiden niet handig aangepakt. Hoop dat ze niet koppig blijft want zo naast elkaar leven is geen pretje.quote:
[..]
Lijkt me iets teveel van het goede, ik ga niet van het slechte uit maar idd eerder van wat staal zegt.
Ik ben eigenlijk pas uit mn slof geschoten nadat zij dus kwaad op mij reageerde en daarop heb ik uit bezorgd en kwaadheid ge -eist dat mijn zoon gelijk thuis zou komen.
Het was immers maar een groentetuin maar ik wist niet eens waar! en geen instructies over waar op te letten met mn zoon etc
Plus een overstuur vriendinnnetje hier alleen.
Ik waag er maar een hartelijk briefje aan maar wel waar in aankaart dat zij het ook niet zo handig heeft aangepakt.
Hij had geen hekel aan haar maaaar had wel een voorkeur voor haar vriend dus opa jan, en die woont dus daar waar de groente tuin is, opa jan en buuf wonen niet samen maar opa jan is hier wel veel, snap je het nog?quote:
overigens zou ik er al helemaal niet zo happig op zijn om een kind van 9 bij zulke mensen te laten spelen als ie om te beginnen zelf een hekel heeft aan die vrouw
Mee met de buurvrouw was dus noodzakelijk kwaad om bij opa jan zn groentetuin te komen hahahahah
Je moet meer voor je zelf opkomen. ZIJ zit fout. Niet jij!
wat wel en wat niet?
was van plan het erg bij mezelf te houden zonder al teveel verwijt maar wel met duidelijke boodschap.
Heb zelf geen kinderen, dus weet niet of het een goed idee is, maar ik neem aan dat je zoontje enorm van de toestand geschrokken is. Misschien is het goed om hem dat op te laten schrijven zodat je buuf kunt laten zien wat ze heeft aangericht.quote:
iemand tips voor het briefje?
wat wel en wat niet?
was van plan het erg bij mezelf te houden zonder al teveel verwijt maar wel met duidelijke boodschap.
Overigens kan afspraak afspraak zijn, maar als je om 12 uur hebt afgesproken en zij neemt hem eerder mee, terwijl ze weet dat jij weg bent, dan zet ik toch m'n vraagtekens bij haar vermogen tot logisch redeneren. Zeker als ze je niet eens heeft laten weten waar ze hem mee naartoe neemt (adres- en bereikbaarheidstechnisch dan).
Een beetje begrip tonen omdat ze 82 is mag, maar ze is echt veel te ver gegaan.
Gewoon niet aanvallend, dat je het misverstand graag wilt uitpraten, jullie zijn immers buren. Zeggen dat je heel bezorgd was, dat er van beide kanten niet goed afgesproken was en dat je heel erg geschrokken bent. Het is wel je kind en die heeft ook nog medicatie nodig. Hele zorg en dat je gewoon graag weer als vanouds contact wilt hebben.quote:
iemand tips voor het briefje?
wat wel en wat niet?
was van plan het erg bij mezelf te houden zonder al teveel verwijt maar wel met duidelijke boodschap.
Schrijf het vanuit je hart met een beetje verstand.
De buuf had moeten wachten tot ik thuis was omdat we ook de belangrijke dingen nog af moesten spreken.Mijn zoon heeft haar verteld dat ik even een boodschap was gaan doen, het winkelcentrum ligt op 3 minuten afstand, ik zou er dus zo weer zijn.
Heb haar gisteren 3 maal buiten gezien maar madam is zo gepikeerd dat ze haar gezicht wegdraait, werkelijk,kan er zo spinnijdig van worden, zij neemt toch mijn kind mee! grrrr
Ik zou een kort maar vriendelijk briefje schrijven, dat je het vervelend vind dat het zo gelopen is, maar dat ze ivm zijn medicatie toch echt op jou had moeten wachten, omdat ze hem nu in gevaar heeft gebracht. Stel daarnaast dat jij respect toont voor zijn eigen wensen en dat zij niet aan jouw opvoeding voorbij heeft te gaan.
als zij het op de spits wil drijven kun je altijd nog aangifte doen bij de politie. Dan is de verstandhouding maar weg, maar is je punt wel meer dan duidelijk...
Daar ga jij iedere keer overheen met een ja maar dit-en-dat is er óók nog aan de hand en zus-en-zo en dat kán toch niet.
Wat wil je dan dat we zeggen? Ooooh wat een bitch! Afschieten die hap! Levenslang met TBS!
Als je gewoon heel lang blijft zeuren dan zegt er iemand uiteindelijk vast wel een keer wat je wilt horen.
en dat briefje zou ik voor nu even laten zitten, komt over een paar dagen wel, als er een pietsje meer rust is in de hele toestand.
Wat jij stelt in jou post ben ik het niet mee eens.
Ik vertel hier wat er gebeurd is en bekijk zeer zeker mijn aandeel en wat ik anders had moeten doen.
Ik ga dus niet voor berichten zoals; de buuf moet hangen of iets soortgelijks.
Als ik een antwoord lees en ik merk dat de poster iets uit mijn post niet goed begrepen heeft of niet goed gelezen heeft meld ik dat in mijn daaropvolgende post.
Ik vind het prettig hier de reacties te lezen, en nee niet alleen die ik horen wil.
Juist niet,ik voel me er nl erg onprettig bij dat ik nu dus grote ruzie met deze buurvrouw heb, woon nl met veel plezier in de buurt en hou dat graag zo.
Omdat ik het moeilijk vind om assertief te zijn heb ik hier dus ook om evt tips voor in het briefje gevraagd.
Ik zat fout omdat ik het de buuf had moeten melden, buuf had hem zeker zo niet mee mogen nemen.dat hebben we inmiddels vastgesteld en is ook zo maar hoe nu verder he.
De eerste verhalen gaan de buurt alweer rond maar goed het zij zo en ze men weet wie ze is dus verder maak ik er geen woorden aan vuil hier.
Zij is en blijft boos om mijn reactie, kan zich niet verplaatsen in mij ja jammer ik ga dan ook geen briefje meer schrijven naar haar.
Ik ben niet van plan voor haar in het stof te kruipen nadat zij mijn kind zo meeneemt en zij nu boos is omdat haar pronken met mijn kind niet doorging.
Iedereen bedankt voor de reacties hier
Hoe je hier spreekt over het gebeuren, daar blijkt niet uit dat je het echt van twee kanten bekijkt. Je blijft maar boos, zelfs in je laatste post: 'omdat haar pronken met mijn kind niet doorging'. Ik begrijp wel dat je boos was over het gebeuren, maar het is goed afgelopen. En tuurlijk is het vervelend dat de buurvrouw niet met je wil praten, maar om daar dan nu nog zo opgefokt door te zijn? Laat het gaan, richt je op iets anders en knoop over een paar dagen of weken eens een praatje aan. Ik zou dan aangeven dat je geschrokken was, dat je graag zou willen dat ze eerst even belt of op jou wacht voor ze zoiets onderneemt. En daarbij ook dat jij het heel anders aan had moeten pakken, door eerder en duidelijker te communiceren.
Zo'n groot drama is het niet hoor, dat maken jullie er samen van.
Begrijpelijk, maar wel zonde.Ik ben nu eigenlijk bozer hoe raar het ook klinkt. En daar kwam dus ook die laatste opmerking vandaan.
Omdat zij zich dus nu zo gedraagt.
Ik ben zeer zeker boos op haar geweest om het voorval en heb boos gereageerd maar wilde het wel gelijk uit praten dus ook mijn fouten benoemen om zo de relatie weer vlot te kunnen herstellen.
dat dit nu niet gaat maakt me dus boos.
Maar je hebt gelijk: moet er verder geen drama meer van maken, ik heb de eerste stap gezet die zij heeft afgewezen dan is het verder uit mijn handen.
Precies. Jammer dat ze het niet van jouw kant wil of kan bekijken. Laat haar lekker nog even in haar sop gaar koken en wie weet is ze over een tijdje wel bereid het gesprek aan te gaan.quote:
Goedemorgen soempie,
Ik ben nu eigenlijk bozer hoe raar het ook klinkt. En daar kwam dus ook die laatste opmerking vandaan.
Omdat zij zich dus nu zo gedraagt.
Ik ben zeer zeker boos op haar geweest om het voorval en heb boos gereageerd maar wilde het wel gelijk uit praten dus ook mijn fouten benoemen om zo de relatie weer vlot te kunnen herstellen.
dat dit nu niet gaat maakt me dus boos.
Maar je hebt gelijk: moet er verder geen drama meer van maken, ik heb de eerste stap gezet die zij heeft afgewezen dan is het verder uit mijn handen.
Ik ben een unfit moeder volgens de buuf en aan mijn kind mankeert niets volgens haar.en als het aan haar lag had ik geen kinderen?
WTF??? is ze nu helemaal belatafeld????
De buuf die altijd zegt dat ik zulke nette opgevoede kinderen heb??? en ozooo sociaal?
Dit. De wereld vergaat niet omdat een of andere bejaarde wat vindt.quote:
Mens maak je niet zo druk zeg.Laat je buuf en ga verder met je leven.
Dus wanneer laat ik iets en wanneer treed ik wel op.
Ik vind dit rot en lullig en doet me verdriet maar denk verder raakt het mij niet dus klets maar.(en toch voelt het zo anders van binnen )
Gewoon vriendelijk groeten
en verder basta. Laat dr lekker in dr sop gaar koken. 
Prent je kind in dat JIJ de baas bent en dat JIJ hem dus van nu af aan verbied bij haar naar binnen te gaan, ongeacht wat zij zegt of doet.
Gewoon melden dat haar huis een no-go area is en dat hij nooit weg mag gaan met haar of haar vriend zonder dat aan jou te melden.
En verder de buurvrouw negeren. Het klinkt hard, maar je probleem kan 'any time now' door de natuur opgelost worden.
zou ze cyaankali lusten trouwens(onschuldige mode aan)
Dan kun je je kinderen iig terecht wijsmaken dat ze een heks is.... dan blijven ze er zelf wel wegquote:
Tis vast zo'n oud taai kreng dat nog 600jr. mee gaat..
Beste buuf
Naar aanleiding van het misverstand omtrent het bezoekje aan de moestuin en Ome Jan wil ik u laten weten dat ik het erg jammer vind dat het zo is gelopen. Misschien kunt u zich voorstellen dat ik me rot schrok toen ik thuiskwam van een boodschap en het vriendinnetje van mijn zoon overstuur aantrof omdat mijn zoon met u was meegegaan.
Ik vind het altijd prettig om te weten waar mijn kinderen naar toe gaan en om een telefoonnummer en een adres te hebben. Daarnaast vind ik het belangrijk dat mijn zoon zijn medicatie op tijd in neemt en ik had dit ook graag met u afgesproken. Helaas liep dit anders en dat vind ik erg jammer.
Als u hier over wilt praten bent u van harte welkom.
Met vriendelijke groet,
missyB
Ik zou de eer aan mezelf houden en een briefje bij haar in de brievenbus gooien om het uit te leggen en daar zou ik het bij laten. Als ze niet reageert is dat jammer en haar keuze.
Maar de situatie is nu zo dat ik me er niet toe geroepen voel.
Ze heeft nu ook mot met weer een andere buurvrouw waar ze kwaad op is omdat die mij wist te vertellen hoe opa jan zijn achternaam was en mij heeft helpen zoeken naar zijn telefoonnummer.
Wat mij dus weer sterkt in mijn idee dat zij gewoon gedaan heeft wat ze zelf wilde nl pronken met mijn zoon en screw zijn moeder.
Ik ben klaar met de heks.
Weet wat ik verkeerd heb gedaan en dat ga ik dus int vervolg anders doen en voor de rest is het wat mij betreft af en ze doet haar best maar.
Mijn kinderen hebben instructies bij haar uit d ebuurt te blijven, goeiemorgen, goeiemiddag is prima en meer niet.
Als opa jan in de tuin is mogen ze wat mij betreft naar toe maar buuf sekretia is off limits.